|
‘t Zag er deze morgen naar uit dat het een grijze dag zou worden. Hoewel het vannacht moet gegoten hebben, bleef het gans de dag miezeren. Ik had gehoopt om stilaan wat in de tuin te werken samen met mijn slaapgenoot maar als het nog meer regent kunnen we er beter aan denken om dit weekend waterkers, riet en rijst te planten.
Het werd dus meer vanuit de zetel de regendruppels volgen, maar ze liepen zodanig door elkaar, dat er geen volgen aan was. Sommigen vielen vlug, anderen dan weer traag. Zonder knipperen, volgde ik de levensweg van de druppel.Ja, hoe zou een druppel juist ontstaan?
Het was in feite een beetje dezelfde vraag, als wie was er eerst, de kip of het ei.
Water verdampt, wolken worden gevormd en dan is het maar een kleintje om van ons landje een regenland te maken. Maar het water dat verdampt , was in feite ooit een massa druppels en van waar kwamen deze dan? Hoe meer ik lag te kijken naar het regenachtig schouwspel, hoe meer ik in mijn fantasie verdween.
Zouden mijn druppels uit de zee komen, of kwamen ze uit de Schelde?
Zouden ze schepen gedragen hebben, of lagen ze in een vroeger leven in een regenput? Zouden ze ooit al via een kraan over lichamen gelopen zijn?
Waren ze ooit een bevroren oppervlakte voor schaatsers?
Waren ze een plek voor zwemmers?
Misschien vielen ze allemaal wel voor de eerste maal uit de lucht.
Ja, in feite zijn ze te vergelijken met ons leven. Ik val ook wel af en toe uit de lucht, hoewel ik dan nog met mijn voeten op de grond sta.
Mijn weg was ook met kronkels en uitspattingen.
Soms voelde ik mij in de wolken en dan weer down.....
En tussen mijn bedenkingen liepen de druppels verder hun weg. Als je goed keek, zag je zelfs vormen en tekeningen op de ruit. Ze waren zo proper en zuiver, dat ze hun weg zochten om vette vingers op het raam te vermijden. Ja, ze bleken nog slim te zijn ook. Ze waren doorzichtig en gingen zich spiegelen in de plassen die anderen al gevormd hadden.
De grijze lucht had plots een andere betekenis gekregen. Vaak is het vloeken als we opstaan met een grijze dag. De depressie staat soms voor de deur als het een week regent. We sluiten ons op en wachten ongeduldig op de zon. Ja, ne mens leert elke dag bij. En soms leer ik de zaken eens anders te bekijken! Hoe triest moet het zijn in die landen waar het nooit regent en de droogte de grond doet barsten en waar karkassen van dieren de enige herinnering zijn aan wat ooit leven was. Oogsten is er niet mogelijk en droogte is er gelijk aan de dood.
Wie heeft de verdelingen gemaakt op onze wereld? Voor de één tekort wat een ander in overvloed heeft. Allemaal zaken waar een gewone druppel mij deed aan denken.
Je hoeft maar een traan weg te pinken en je beseft dat je jouw eigen druppels maakt. Tranen van een lach, tranen van verdriet terwijl het buiten water giet.
|
)
