Dolle gekte op het veld en contentement hier ten huize na het laatste fluitsignaal van de match Club Brugge- Cercle Brugge want mijn Club is landskampioen.
Club Brugge is voor de 19e keer landskampioen maar de manier waarop zal nog veel stof doen opwaaien. Club Brugge haalt dus in een jaar waarin het lang niet goed draaide dan toch de landstitel binnen en dat dank zij de ad interim trainer Nicky Hayen die het in de play offs over nam van de afgedankte Ronny Deila en de spelers terug op het goede spoor kreeg waardoor ze terug matchen wonnen en zo de achterstand konden terugbrengen.
Tegen stadsgenoot Cercle Brugge kampte Blauw Zwart een hele wedstrijd met titelstress en zeker in de slotminuten toen het leek alsof ze daarvoor zouden afgestraft worden door een doelpunt van de stadsrivaal . Even hing die titel aan een zijden draadje en kwam Brugge goed weg toen het doelpunt van Cercle afgekeurd werd wegens buitenspel .Dat ene moment waarin de titel wel of niet binnen was, zal de komende dagen nog veel over de tongen gaan en bij veel supporters waaronder yours truly een paar dagen van hun leven gekost hebben! Maar zo gaat het dikwijls in het voetbal .. enkel de punten tellen en hoe die verdiend werden speelt finaal geen rol .
En de vlag die hangt al sinds gisteren in de mast alleen was er na een ferme regenbui met hevige wind geen zuchtje wind dus wapperde ze zoals Brugge een tijd lang speelde dit jaar nl ondermaats maar vandaag wappert ze volop om samen met Brugge en de supporters de titel te vieren maar ik had dat liever fier gevierd met het gezegde :” The winner takes ik all “ na een mooie overwinning tegen de stadsrivaal en niet met een discutabele scheidsrechterlijke beslissing die altijd met die titel zal verbonden blijven.
Ik ben blij met de zegen maar ging niet uit de bol want als sportliefhebber moet je eerlijk blijven dit is voor mij niet de manier waarop je wil kampioen spelen! Maar op basis van de play-Offs waarin Brugge het wel schitterend deed verdienen ze deze titel uiteindelijk toch.
|
)
