Terwijl ik vrijdag wachtte hoe de operatie verliep, dwarrelden er gedachten rond in mijn hoofd als kleurige herfstbladeren. Ze vormden een zacht tapijt om in te rollebollen of om me mee te bedekken als een warme slaap vol dromen. Ik dacht aan wat iemand die ik al een tijd niet meer gezien had onlangs zei: " Jij bent nog steeds dezelfde en toch anders.." En dan bedenk ik hoe dat kan en ga daarvoor heel ver terug en stel mij voor dat ik een kei ben, een mooie kei maar nog hoekig en vlakkig als een briljante diamant. Het leven overspoelde me en sleet scherpe kantjes tot rondingen, langzaam aan. Soms als de stroming ruw werd, wierp ze me op de rotsen. Al hotsend en botsend tuimelde ik naar beneden. Ik blutste en builde en schuurde en ook de ronde kantjes bleven niet gespaard. En zo ging het maar verder met die kei. Altijd dezelfde kei en toch ook altijd anders. Ik veranderde en toch bleef ik dezelfde. Er sprongen stukjes af, er kwamen hoekjes bij of een zachte golving.
Vandaag kijkt een buitenstaander naar me en zegt dat ik veranderd ben, maar diep vanbinnen, daar waar men mij niet meer kan zien, ben ik nog helemaal zoals men me kende. Constant en onveranderd is de kern van wie ik ben.
Maar jij, jij die mij enkel van buiten kan observeren, jij kan ook niet echt dichtbij komen als ik jou niet toelaat. Niemand kan ooit kijken door een ander paar ogen dan de zijne. De ander zal altijd een mysterie blijven en toch, toch zijn we allemaal ergens heel gelijk.
En ik keek op de klok en stelde vast dat T nog steeds niet terug op zijn kamer was en bleef maar verder mezelf verstrooien!!!
Intussen is T sinds deze namiddag terug thuis. De prognose is goed ttz de ingreep verliep zoals het moest. We hebben wel nog een lange weg te gaan. Momenteel moet T nog 3 weken lang op de buik slapen, dezelfde houding die hij moest aannemen tot 24 uur na de ingreep. De bedoeling is dat de gasbel achteraan het oog blijft hangen om het netvlies op de plaats te houden. Het zal nog min. zo'n 3 weken duren ( onze eerste afspraak met de specialist) vooraleer hij stilaan terug door dat oog zal zien en pas dan zullen we weten of de ingreep geslaagd is. Om de 3 uur moeten er twee verschillende soort druppels in het oog gedruppeld worden en overdag moet T steeds met het hoofd naar beneden lopen. Op termijn zal dat wel belastend zijn voor de nekspieren. Daarna volgt nog 1 of twee operaties , één voor de staar en de andere om het vlies dat voor zijn oogbol groeit weg te snijden want dat vervormt de oogbol... Omdat T nu al aan beide ogen die netvliesloslating heeft, begin ik te denken dat de jarenlange inname van nivakine toen we in Afrika wonden er misschien voor iets tussen zit. Eén van de nevenverschijselen op termijn kan zijn onherstelbare schade aan het oog. De kinderen en ik hebben iets homeopatisch genomen tegen malaria en het ook nooit gekregen T daarentegen wel en dat met nivakine!!!!!!Maar omdat de firma niet erg homeopatisch minded is, moest hij wel hun medicatie nemen.... Ik vraag zeker aan de dokter of dat de oorzaak kan zijn, niet dat het nu nog iets verandert maar voor kennissen kan het wellicht goed zijn om te weten!!! Wij blijven hier dus nog even in spanning en voor T wachten heel saaie weken want hij kan niet lezen, geen TV kijken , niet op zijn computer en niet alleen rondlopen.. Gelukkig kan hij wel bij zijn zender zitten en luisteren als hij zijn hoofd omlaag houdt, maar om van frekwentie te veranderen heeft hij ook hulp nodig.. We staan er niet genoeg bij stil hoe fantastisch het is om door beide ogen te zien en niet afhankelijk te zijn van een ander!...
Reacties op bericht (10)
22-11-2009
Sterkte!
Wat spannend allemaal. Heel veel sterkte met dit ongemak van je "halfbedde". Jullie hebben al zoveel samen doorgemaakt! Hoogtepunten èn zoals nu dieptepunten als je dat zo mag noemen. Mijn tante Gerritje zei altijd, maar door het ene zie je het andere! Liefs en alle goeds voor jullie beiden,
Hetty
22-11-2009 om 22:20
geschreven door Hetty
wanneer alles maar een goed eindresultaat geeft Natoken dan zullen die ongemakken die T nu moet doorstaan snel min of meer vergeten zijn ! Wij duimen voor jullie !!!
Eerste Sneeuw 22 November 2008
Een aangename Zondagavond toegewenst vanwege Amor Fati !
Niet alles wat geteld kan worden telt, en niet alles wat telt kan geteld worden !
22-11-2009 om 21:33
geschreven door Amor Fati
Avondgroetje uit Retie
Het zullen drie lange zware weekjes worden voor jullie beidjes ...natoken...Voor T wens ik een goei herstel toe..en je tuintje gaat zeker niet lopen ...de gezondheid op de eerste plaats mateke en rest volgt dan van zelf ...
Dag maatje,
Het weekend is weeral voorbij
Laten we het lekker gezellig maken
dus kom ik nog maar eens je mooie blogje bewonderen
het avondje zal voorbij zijn voor we er erg in hebben en voor morgen nen goede start van alweer de laatste week van november
Groetjes en Knuff.. Jeske
22-11-2009 om 19:08
geschreven door Jeske
hoho
wat een miserie toch, ik kan me indenken hoe het moet zijn in die spanning te leven en dat al die weken... natoken ik leef echt met jullie mee, bij mij was het gelukkig niet zo dramatisch indertijd maar ik weet hoe je man zich moet voelen nu... dus ik blijf verder duimen hoor... zeker weten... dikke kus voor allebei.
22-11-2009 om 17:07
geschreven door Myette
Ik wens jullie beiden veel sterkte en hoop dat alles in orde komt met je echtgenote lieverd
Het is toch zo mooi, om aan elkaar te denken. En zomaar een klein teken, van vriendcshap te schenken. Hartelijke groetjes ,en een mooie dag . Met een lieve knipoog en glimlach.
22-11-2009 om 16:39
geschreven door Brigitta
..
Het zal zeker niet gemakkelijk zijn voor je echtgenoot, en dat is waarschijnlijk dan een heel zwakke weergave van wat het werkelijk is. Dan ook het afwachten er nog bij. Ik kan jullie alleen maar de verzekering geven dat we heel erg met jullie begaan zijn, maar ja..... Het blijft ook altijd nog een zoeken naar de oorzaak, naar wat ooit kan gebeurd zijn. Het is allemaal reeds zo heel lang geleden, wat Misschien toen een kleinigheid leek, heeft nu enorme gevolgen. We zijn er van overtuigd dat je, je ventje met alles bijstaat wat enigszins mogelijk is. Niettegenstaande alles, niet opgeven.
Dat zijn nog behoorlijk wat zorgen om T. En wat ontzettend naar voor hemzelf! Het is te hopen dat strakt alle moeite wel dat gevolg geeft dat jullie hopen en verwachten. Heel veel sterkte voor jullie beiden.
Ja, ik heb vandaag weer eens je blog bezocht, maar het blijft vreemd dat mijn computer juist bij jouw blog steeds stagneert. Ik begrijpt niet hoe dat komt en vraag me af of ik de enige ben die daar last van heeft. In elk geval gebeurt het me niet bij de andere blogs die ik bezoek. Hartstikke jammer, want het weerhoud me er telkens van om op je blog te komen lezen. Hopelijk duurt het niet eeuwig!
22-11-2009 om 14:52
geschreven door thea
lange weg,
te gaan het zal niet makkelijk zijn maar de hoop en de wens dat het goed komt delen we met jullie en de kaarsjes blijven branden, ik heb ook nog maar één oog en het is verschrikkelijk als er aan het andere oog iets mankeert dus hopen wij met jullie dat het in orde komt, sterkte. groetjes michka en co
22-11-2009 om 01:47
geschreven door michka
21-11-2009
dag lieve vriendin
bedankt voor de verjaardagswensen voor ons Laurake, wij hopen dat de operatie volledig geslaagd zal zijn en wensen je man veel sterkte.
Taiboke is alleen op stap om onze lieve blogvrienden een fijne avond te wensen. Veel liefs van Freddy en Patty en een dikke knuffel van onze drie kleine rakkertjes.
21-11-2009 om 20:51
geschreven door Patty en Freddy