Ken je dat zo éen van die dagen waarop Murphy je beste vriend is? Opstaan en achteloos met je teen tegen het bed aanlopen? Je slikt een luide verwensing nog juist in omdat je " vechtgenoot" nog lekker ligt te slapen! Je strompelt dan bekketrekkend naar de badkamer om vast te stellen dat die ochtendspiegel je vandaag niet goed gezind is!!!! Maar heeft het wel iets met die spiegel te maken?? Je negeert straal dat beeld dat je aankijkt en begint aan het ochtendritueel. Het eindresultaat stemt je noch blij noch ontevreden. Let is be...... Je probeert je te herpakken. Plots gaat de deurbel en je haast je om open te doen. Wat te ijverig weliswaar want ...... je mist de hoek van de muur en loopt er tegen. Draai gemist!!!! Met een smile die eerder een grijns is, open je de deur om de man van de electriciteit binnen te laten om de meterstand op te nemen. Intussen wrijf je stiekem over je hoofd want de bots was toch harder dan gedacht en kniest je kleine teen ook nog wat tegen want die kreeg niet de volle aandacht na de stoot tegen het bed. De brave man denkt zeker dat je niet zo'n beste dag hebt want veel geluid komt er niet uit. Na het normale ochtendritueel denk je dat je pc wat soelaas zal brengen. Die heeft de laatste tijd wel kuren en je hoopt dat hij je vandaag niet in de steek laat... Je tokkelt je frustraties van de morgen af op het klavier en stilaan keert de rust terug en geraak je weer verzoend met " de dag" tot..... je de entertoets aanslaat en ALLES WEG IS !!!!!!!! Het is geen "stil gebed" dat daarop volgt maar een diepe, harde verwensing aan het adres van dat ding. Je roept er je " vechtgenoot" bij die nu je "lieve echtgenoot" geworden is en misschien alles kan terughalen!!!! "Wat heb je gedaan"? "Niets, gewoon op enter gedrukt en floep alles weg"! "Dat kan niet , je zal wel ergens anders op gedrukt hebben".
Zie je het gebeuren? De wolken van de ochtend drijven terug binnen.
"Neen, gewoon enter gedaan"!!!! "Hoe kan dat , bij mij nog nooit gebeurd"!
Ja zeg, niet moeilijk, hij is dan wel een expert in pc maar zit zelden lange teksten in te tikken, hoogsten eens 20 regeltjes. Soit , je bent alles kwijt want op de blog niet " gesaved"... dus kan je opnieuw beginnen! Goesting weg, inspiratie weg , humeur weg...
Probeert je "schat" te bewijzen dat je wel iets zal gedaan hebben dat niet mocht en tikt een briefje in dat hij toch wilde opstellen. Je zin om toe te zien is weg dus blijf je er niet bij tot... na een tijdje je plots hoort: "Shit, hoe kan dat nu?" Lelijk woord dat de kleinkinderen altijd een berisping oplevert... Vandaag echter voel je een warm gevoel van leedvermaak opborrelen en je humeur stijgt. Je gaat even zien en krijgt te horen dat die pc rare kuren heeft... Heb je diezelfde woorden vandaag al niet eerder gehoord?. Plots is alles minder erg, dat teentje doet minder pijn, die kopstoot vergeet je bijna en je pctje krijgt weer gratie... het heeft zijn kuren ook eens bij een andere getoond. Wat nog volgt aan uitleg: "dat het moeilijk wordt om te achterhalen wat er mis is omdat het geen repeterende fout is........Het gaat links binnen en rechts buiten, Niets nieuws onder de zon!!!!!!! Je blijft er stoïcijns rustig bij want dat wist je al lang... Je hoopt alleen dat Murphy je voor de rest van de dag gerust laat ?
Niets ergs , geen drama , gewoon zo éen van die dagen, klinkt het vertrouwd? Maar intussen blijft die pc kuren hebben!!