Ooit las ik ergens, dat ouder worden ook zijn charme heeft.
Vroeger zou ik dergelijke kattebelletjes naast mij gelegd hebben wegens " ver van mijn bed" maar nu .. wil ik toch wel eens weten waarom men dergelijke beweringen schrijft. Waar is die charme dan want behalve het grijze muizig worden, krijg je bij het ouder worden ook nog eens het probleem van het geheugen erbovenop.
Oh, ik weet het, er zijn ergere dingen en ik mag echt nog niet klagen maar soms is het toch hoogst irritant. Daar sta je in de keuken en je denkt : "Oh, even een zakdoek uit de kast halen."
Je rent (nou ja) de gang door, om vervolgens als een volslagen idioot met een domme blik voor de kast te staan en te denken: "Wat doe ik nu hier, wat kwam ik halen???" Je kunt er op wachten, maar juist wanneer je bijna terug in de keuken bent, weet je het weer en kan je weer terug. Zo was er ook de ergernis van mijn mobieltje. Ik heb een toestel, een erfstuk van al een paar jaren.Geeft niet, het ding doet het prima en ik ben niet zo iemand, die elke drie maanden een ander nieuw hebbedingetje moet hebben.
Dus, als ik het huis verlaat, neem ik mijn mobieltje mee. Onlangs vroeg iemand mijn mobiel nummer.
Normaal ligt het zo op mijn tong maar die ene keer... wilde het maar niet komen! Die verdomde narcose zit er toch voor niets tussen hé!! Dus snel mijn handtas gepakt, flink gerommeld, want wat heeft een mens zoal in die tas zitten. Je komt dingen tegen, waarvan je niet eens meer wist ,dat je ze nog had.
Pepermuntjes uit het jaar stillekes b.v.. Maar goed, eindelijk was het velletje daar met mijn eigen mobiele nummer.
Vlug even aflezen en verveeld berg ik het later dan weer op, sufferd, die ik ben. Ik heb het nog maar eens in mijn hersenen opgeslagen door in mezelf het nummer te mompelen.
Gelukkig kwam ik niemand tegen, want die hadden me meteen voor seniel verklaard.
Toen ik weer thuiskwam, had ik het nog steeds foutloos in mijn hoofd. Benieuwd of het nu weer blijft hangen. Voor straks een fijne dag van
eh......eh......eh...,verrek, hoe heet ik ook al weer???
Reacties op bericht (6)
03-10-2009
Wat doe ik hier ?
Ach ja natoken, je een goede dag komen zeggen, dat was het. Je ziet je bent niet alleen, en ja Amor heeft dat weer mooi samen gevat, weinig aan toe te voegen. Daarom kom ik hier zo graag, je fleurt hier op. Bedankt roby
03-10-2009 om 00:48
geschreven door peeters robert
hoe was het ook weer al .............;
Die paar rimpeltjes erbij, een vetrolletje hier en daar... so what ? als je in de spiegel kijkt, en je ziet een ontspannen vrouw, een vrouw die lacht, een vrouw die geniet.... wat wil je dan nog meer ?
Wat anderen denken over je uiterlijk bepaal je zelf. Vooral EEN BREDE LACH! Lach het leven toe!!! Iedereen gaat graag om met een optimistisch iemand. Zorg dat je het leven door een roze bril ziet en luister, het zijn dingen waardoor de mensen je gaan zien als een fijn iemand en dan is je uiterlijk écht wel bijkomstig geworden. Ook al pas je niet in maatje 36, who cares? Het gaat om wat je UITSTRAALT. Denk niet steeds "lijk ik hierin te dik?" en "Mag ik dit wel aan"... Als je jezelf er mooi in vindt en het mag van jezelf, TREK HET AAN. ( maar dat lijkt het probleem zeker voor veel vrouwen ? ha ha..... )
Wie gelukkig is, straalt het uit en is zoveel keer mooier dan iemand die dagenlang met een lang gezicht rond loopt.
03-10-2009 om 00:06
geschreven door Amor Fati
02-10-2009
Raar maar waar
deze morgen met M. en een schoonbroer nog over hetzelfde onderwerp gepraat. En hoe meer je je inspant om op een vergeten naam te komen, hoe verder die wegglipt. Loslaten is de beste remedie en floep, daar is die dan. Zolang wij onze beurs maar niet in de ijskast leggen of in een ketel op het vuur zetten, komt het allemaal nog goed! Warme groet. Michelly
02-10-2009 om 23:58
geschreven door Michelly
ja , ik ken dat
ik ken dat maar al te goed ! , maar , vooral met namen !heel blij ( sorry ) niet echt blij , maar allé , blij dat een jonge oudere als jij , dat ook heeft , en troost je , dat is geen dementie hoor ! liefs
02-10-2009 om 12:13
geschreven door ani
*
Blij te lezen dat er nog sufkoppen zijn zoals ik. Tot straks!