Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Gé
	Michelly
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Kinrooiradio
	Monique
	Ella
	Klaproosje
	Monica
	Vifke
	Tiny en Ans

Categorieën

Humor (555)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)

poëzie (163)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

24-07-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mexico 11

Eenmaal terug thuis hadden we direct weer het dagelijkse ritme te pakken. Ik profiteerde van de vele uren die ik alleen was om de ervaringen neer te pennen ( en nu kan ik daar volop van profiteren!!) en brieven te schrijven naar de familie. Die brieven vormden stilaan een heel belangrijke schakel tussen ons en het thuisfront. Zowel mijn ouders als die van T. keken er naar uit en waren heel stipt om ze te beantwoorden. Op die manier kreeg ik ook een heel intens contact met mijn schoonouders. T. is geen schrijver en zij waren maar al te blij dat ik daar geen probleem mee had. Zo bleven ze op de hoogte van ons laten en doen hier en ook wij trokken ons op aan hun antwoorden en die van de vrienden en zelfs van mijn ex leerlingen en collega's. Ik heb de Mexicaanse post heel erg gesteund ...:lol:!!!
Intussen kende ik ook stilaan de weg en via mijn Mexicaanse contacten leerde ik hoe mij uit te drukken en waar ik het best ging om inkopen te doen want grote supermarkten hadden we toen nog niet. Er was wel eentje in opbouw maar dat zou nog een jaar duren vooraleer we daar konden winkelen. Ik kocht dus wat wij nodig hadden op de lokale markten of bij de kleine buurtwinkeltjes die meestal een ruimte was afgesloten met een poort en niet groter dan 4m op 4m. Het was wel uitkijken geblazen om te voorkomen dat we last kregen van la toerista!!!Vooral T. was daar heel gevoelig voor!
Zo kwam dan onze eerste Mexicaanse Feria aan. Je kan dat vergelijken met een grote kermis hier. Het is éen groot volksfeest met veel folklore , muziek, dans en paardenspektakels. Onze nachtrust werd vaak gestoord door klappende deuren, luidruchtige zangers op straat en toeterende autos. Stukken erger dan een kermis bij ons thuis. Op de slideshow zien jullie hoe prachtig de groepen zich verkleedden. Zelfs kleine kinderen werden in de stoeten opgenomen.

Ook waren er praktisch elke dag stierengevechten.
Daar zijn we dan naar ons eerste stierengevecht gaan zien en het werd ook ons laatste. De sfeer was er, dat wel. Het is ongelooflijk hoe de Mexicanen er in opgaan. Die staan massaal aan de kant van de stier tot het beest erbij neervalt en dan gaat alle lof naar de stierenvechter. Persoonlijk vond ik het maar niets hoe ze die stieren opjutten om ze uiteindelijk te doden. Het arme beest was al ten dode opgeschreven van zodra het in de arena kwam hoe het zich ook weerde! ( best dat Gaia daar niet bestond!!) Ik focuste mij dan ook meer op de mensen dan op de arena Het zou bij die ene keer blijven wat stierengevechten betrof!! Not my piece of cake!!!

Een andere festiviteit die ook eigen was aan de Feria waren de Charros. Dat is een kampioenschap paardrijden dat heel opzwepend is. Het was een samenspel van mooie amazones met kleurrijke kleren en macho mannen. ( Hallo ladies!!)
De heren met hun grote sombrero's en hun kleine en gespierde paarden lieten er aan rodeo verwante oefeningen zien. Het festijn duurde een paar dagen waarbij drie equipes tegen elkaar streden. Bij alle onderdelen presenteerden de rijders zich eerst in vol ornaat aan het publiek. Tijdens de wedstrijden klonkt de opzwepende traditionele muziek van de Mariachis en het dragen van een pistool door de cowboys was voor die gelegenheid toegestaan. Zo'n show werd meestal afgesloten met een volksdans midden de arena.

Het begon ook stilaan warmer te worden , zelfs s nachts koelde het niet volledig af. We hadden geen airco daarom maakten we s avonds meestal een late wandeling om dan toch in slaap te geraken. Omdat we vreemdelingen waren , werden we wel lastig gevallen door bedelende vrouwen en kinderen. Anna , de hoteleigenares had mij gezegd van niets te geven want dan komen ze plots van alle kanten bedelen en geraak je er niet meer van af!. Het was niet eenvoudig als je bij sommigen de sjofele kleren zag of de handicaps waarmee ze openlijk jouw medelijden opwekten.
Ter gelegenheid van de Feria was het stadshuis van Aguas. ook te bewonderen ,een pareltje zowel van binnen als van buiten. Kijk zelf maar.

En zo vloog de tijd voorbij.
Intussen waren we al mei en hadden we weer een paar vrije dagen in 't vooruitzicht. Omdat onze mannen veel overuren klopten , spaarden we dagen op om te koppelen aan verlengde weekends zodat we een trip konden meepikken als de gelegenheid zich voordeed want de afstanden waren hier zo groot dat je steeds over een paar dagen moest beschikken.
De volgende uitstap zou naar Querétaro en Guanajuato zijn.

PS Ja Musje , het bloed kruipt waar het niet lopen kan hé!! Je zal mij wel begrijpen :lol:!!!

Leraren openen de deur, maar je moet zelf binnengaan.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (2)

25-07-2008

Stierengevechten hé Natoken... ik ook één keer en mijn goesting..... (prachtig je slides ) en sennet hier terug zijn kuren ook....

Een goeie nachtrust toegewenst vanwege Amor Fati !<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen

Reizen is de kunst zich thuis te blijven voelen.

Wij maken grote reizen om dingen te zien waarop wij in onze woonplaats geen acht slaan.

25-07-2008 om 00:02 geschreven door Amor Fati

24-07-2008

Dat is een serieuze boterham die we voorgeschoteld krijgen, drie slide producties in een keer. Alle even spannend. Ook zoveel tegelijk dat in die eerste dagen dat je er was, op je afkwam. Knappe ruiters zijn Mexicanen altijd geweest. Kleurrijke klederdracht en die lieve snoetjes van de kinderen met uitgestoken handjes en je mag niets geven. Doet wel wat pijn he. Maar als je er mee begint....!!! Stierengevechten, je houd er van of niet. De sfeer en "La musica" heeft wel iets. Spijtig dat de stier geen kans krijgt. Groetjes.
.