Amor Fati neemt ons momenteel mee naar het fantastische land van de Azteken en de Maya's en bij het lezen ervan bekruipt me een gevoel van nostalgie en weemoed. Nostalgie omwille van de vele herinneringen aan intense momenten van verwondering, geluk en gemis die we gedurende ons verblijf daar ervaren hebben. Weemoed omdat alles al zover achter ons ligt en het besef dat de lente van ons leven ook tot het verleden behoort. Nochtans als ik terugblik naar wat voorbij is dan hebben we een mooi en rijk gevuld leven gehad , zoveel beleefd, zoveel mensen ontmoet en culturen ontdekt, zoveel om dankbaar voor te zijn, samen zo'n lange weg gegaan met ups en downs om uiteindelijk te staan waar we nu staan twee stevige rotsen ( wel al wat geërodeerd :wink:) centraal tussen onze kinderen en kleinkinderen. Het maakt mij weemoedig omdat die herinneringen de realiteit van de herfst van ons leven overkoepelen. En dan denk ik heel even.. mocht ik er morgen niet meer zijn dan is mijn leven "goed" geweest. Ik had een speelse kindertijd, een gekortwiekte puberteit die ik toch niet had willen missen als ik zie welke levenslange banden eruit voortgevloeid zijn, 13 avontuurlijke jaren die zeker zinvol waren en waar we beiden sterker uitgekomen zijn..en nu een plekje waar ik uiteindelijk ben thuisgekomen! Ik kijk met dankbaarheid en vreugde terug op mijn leven als een geschenk, een boeiend verhaal! Ikzelf heb er geen enkele verdienste aan, ik kan alleen maar dankbaar zijn voor het leven zoals het zich tot nu toe heeft voltrokken. Maar ook het heden en de toekomst blijven mij boeien. In mijn hart blijf ik jong! En in de herfst van mijn leven koester ik het tevreden gevoel dat verankerd is in ons gezin met de kinderen en kleinkinderen. Dat hebben we gisteren weer ervaren toen ze allemaal hier waren! Het was vermoeiend druk maar ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen! En nu maar stevig vasthouden dat gevoel en hopen dat het nog lang niet gedaan is. Dat riep het bezoekje aan Amor Fati's blog op....
En als afsluiter even dit...
We zijn in de herfst van ons leven, jij verliest je haren en wordt grijs. ik word kleiner en krijg rimpels maar samen zijn we (eigen) wijs.:wink:
De tijd heeft ons dingen geleerd die we vroeger niet hebben geweten. We leerden lief te hebben zodat we het nooit zullen vergeten.
De herfst van ons leven is mooi daar blijven we van genieten. Een tijd waarin we vast nog lachen maar ook af en toe tranen vergieten.
Aan de na-herfst willen we nog niet denken. Die tijd ligt ( hopelijk) nog ver in het verschiet. We willen in het heden leven en verder denken.... dat doen we nog eventjes niet.
Reacties op bericht (7)
13-06-2011
Ouderdom doet alles mooier lijken. Hij heeft het effect van een ondergaande zon op de deemstering van de herfst Natoken....
Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati !
Wie op zn tenen loopt, kan niet stilstaan
Leraren openen de deur, maar je moet zelf binnengaan
13-06-2011 om 18:22
geschreven door Amor Fati
Hio Natoken,
Nu is het nog enkel genieten en samen zo lang mogelijk dat wens ik jullie beide toe. Knuffel van moi pout toi. Fjka@
13-06-2011 om 09:42
geschreven door Fjak@
maak er een mooie dag van
ons Freddyke heeft gisteren van zijn dagje genoten hoor, voor hem mag het alle dagen vaderdag zijn
Een ander begrijpen waar je over praat, dat zijn vrienden waar het in het leven om gaat. Lieve groetjes van Freddy en Patty en een dikke knuffel van onze drie kapoentjes.
13-06-2011 om 09:40
geschreven door Patty en Freddy
Lieve Natotken
Ik wens jullie dat jullie nog maar heel lang van die mooie herfst mogen en kunnen genieten. Liefs vanuit hier.
13-06-2011 om 08:51
geschreven door thea
dat heb je bijzonder mooi gezegd !
en kijk ... 't is wel juist wat ik hoorde MALANCHOLIE IS EEN DEEL VAN EEN RIJK LEVEN !! maar 't is goed om terug te kijken en mooie dingen te weten , te bewaren , dat maakt je RIJK , ( vind ik ) geeft kleur , samenhorigheid in jullie geval , ik wens voor jou , dat je nog veel van die dagen moogt beleven lieve natoken , oprecht gemeend , een héél lieve groet van mij !
13-06-2011 om 08:37
geschreven door ani
*
Nog vergeten... dikke kus x2
13-06-2011 om 02:05
geschreven door Huismusje/Petra
*
Mooi, en vasthouden dat gevoel!
13-06-2011 om 02:01
geschreven door Huismusje/Petra
)
