Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
31-07-2009
In de Egypte groeit de onvrede
Sociaal protest in Egypte
UITPERS - OPINIE - In de Egypte groeit de onvrede over de buitenlandse en binnenlandse koers van het autoritaire Moebarak regime. Sinds enkele jaren is er een kleurrijke protestbeweging actief die geregeld van zich laat horen met protestmanifestaties, vakbondsstakingen en sit-ins rond een rijk palet aan themas, gaande van de pro-Amerikaanse koers van het regime tot de onvrede over de lage lonen en stijgende voedselprijzen.
De protestgolf startte in de periode van het uitbreken van de tweede Palestijnse Intifada die een grote weerklank kreeg in Egypte. Studenten namen het voortouw en organiseerden in 2000 en 2001 een aantal manifestaties om hun steun en solidariteit met de Palestijnse opstand uit te drukken. De protestbeweging groeide uit tot een massabeweging in de aanloop van de Brits-Amerikaanse invasie in Irak. Op 21 maart 2003 liepen tienduizenden Egyptenaren door het centrum van Cairo. Het ging om de grootste betogingen sinds de broodrellen van 1977.
Geleidelijk aan begonnen binnenlandse themas de agenda van de protestbeweging te domineren. Moebarak is al sinds 1981 onafgebroken aan de macht en het ongenoegen over zijn bewind groeit. Na goed twee decennia neoliberale hervormingen worstelt het land met een diepe sociale crisis. In de aanloop van de presidentiële verkiezingen van 2005 weerklonk de roep naar politieke en grondwettelijke hervormingen steeds luider.
Het machtsmonopolie van de Nationale Democratische Partij heeft het politiek onvermogen in de hand gewerkt en zorgde voor wijdverbreide corruptie in het overheidsapparaat. Op economisch vlak schikte de regering zich naar het Structurele Aanpassingsprogramma dat ze met het Internationaal Monetair Fonds tekende. Dat zorgde voor de aanzwengeling van de export en de liberalisering van de prijzen. In 2005 verkocht de overheid geheel of gedeeltelijk 209 publieke ondernemingen van de in totaal 314 die in aanmerking kwamen voor privatisering. Dat ging gepaard met afdankingen, verminderde arbeidsbescherming en lagere lonen. De concurrentie drukte de lonen van de overblijvende werknemers van de publieke industriële sector naar een gemiddelde van 34 dollar per maand, wat ruim onvoldoende is om zelf maar de basisnoden te lenigen.(1) Vooral vrouwen en jongeren zijn het slachtoffer van werkloosheid. Volgens de officiële statistieken vertegenwoordigen jongeren (15 - 29 jaar) 28 procent van de bevolking. 83 procent van de werklozen bevindt zich binnen deze groep.(2) 22 procent van de Egyptische bevolking leeft onder de armoedegrens van 1 dollar per dag. En bijna nog eens zoveel moet rondkomen met een inkomen van amper 2 dollar per dag. Een sociale tijdbom waarop een reactie niet kon uitblijven
Stakingen en hervormingsbeweging
In september 2004 hield de Beweging voor Verandering, Kifaya (Genoeg) haar stichtingscongres en nog in hetzelfde jaar kwam er een eerste grote betoging die het startsein vormde voor een hele reeks acties. Kifaya vloeide voort uit de Palestina- en Irakprotesten die parallel verliepen met de politisering van een nieuwe generatie jongeren. Een van de belangrijkste eisen voor politieke hervormingen was de vraag naar directe presidentiële verkiezingen met verschillende kandidaten. De eerste manifestatie op de trappen van het Egyptische hooggerechtshof vroeg zelfs het aftreden van Moebarak. De protestbeweging was in verschillende opzichten nieuw. Voor het eerst sinds jaren nam een losse coalitie met Nasseristen, linkse activisten, studenten en islamisten, die ideologisch nochtans heel erg verschillen, het regime zelf onder vuur. Tal van nieuwe organisaties zagen het daglicht die allemaal autonoom werkten, maar in grote lijnen dezelfde doelen nastreefden wat blijkt uit namen als Jongeren voor Verandering, Dokters voor Verandering, Journalisten voor Verandering, de 9-maart beweging, Arbeiders voor Verandering, enz. De acties en manifestaties van deze organisaties hadden een zeker spontaan karakter en gingen door zonder voorafgaandelijk toestemming van de autoriteiten. Dat is geen evidentie in een land waar Moebarak sinds de moord op Sadat in 1981 de wet op de noodtoestand keer op keer verlengt. Ook nieuw was het intense gebruik van internet en mobilofoons.
In het zog van de hervormingsbeweging en geconfronteerd met de dalende levensstandaard groeide de actiebereidheid bij de werknemers in de landbouw en de industrie. Vanaf 2005 groeide het aantal arbeidersstakingen en -manifestaties. Een studie telde alleen al in de eerste helft van 2007 283 protestactiviteiten in de overheids- en privésector waaronder 66 stakingen. Daarbij ging het niet alleen om een verzet tegen privatiseringen en de gevolgen van de neoliberale politiek, maar kwam de strijd voor een vrije vakbondswerking zelf op het voorplan. Staken is in Egypte weliswaar toegestaan, maar kan alleen mits goedkeuring van de officiële vakbonden die onder de controle staan van het regime. Die keuren stakingen bijna nooit goed en de vertegenwoordigers ervan spelen dikwijls onder een hoedje met de directies.
Stakingen in Mahalla al-Kubra
Vooral de stakingen in het immense textielbedrijf Misr Spinning and Weaving Company, zorgden voor de nodige nervositeit bij het regime. Dat komt omdat deze publieke onderneming op 110 km ten noorden van Cairo, met 24.000 werknemers goed is voor zowat een kwart van alle Egyptische textielarbeiders. In december 2006 legden de arbeiders er het werk neer en gingen over tot het bezetten van de fabriek om eerdere beloftes op vlak van looneisen alsnog af te dwingen. In de daaropvolgende maanden volgden er nieuwe acties die geleidelijk aan overwaaiden naar andere sectoren en regios. De aanvankelijk eerder lokale en beroepsgebonden eisen op bedrijfsniveau kregen een meer politiek karakter. De arbeiders beschuldigden het overheidsapparaat van mismanagement en corruptie en kwamen in conflict met de vertegenwoordigers van de officiële vakbond - verbonden aan de NPD-regeringspartij - die ze verweten de arbeidersbelangen niet te verdedigden. Het protest kreeg uiteindelijk een uitgesproken politiek karakter toen het zich richtte tegen de economische en sociale politiek van Moebaraks regime zelf. De groeiende inflatie van om en bij 12 procent op jaarbasis maakte het alsmaar moeilijker om rond te komen met het karige maandloon van 40 tot 70 dollar. De voedselprijzen gingen de hoogte in met jaarlijks 12,4 procent, voor verse groenten moest zelf 37,6 % meer worden betaald.(3)
De acties van de textielarbeiders konden rekenen op heel wat sympathie en kregen navolging in andere sectoren. Tal van Egyptische werknemers verspreid over het land lieten hun ongenoegen blijken over de slecht gerunde overheidsinstellingen, maar verzetten zich ook tegen de (geplande) privatiseringen. De Mahalla-arbeiders lagen ook aan de basis van de nationale stakingsdag van 6 april 2008 tegen de stijgende prijzen en de lage lonen. In een land waar de pers onder de controle staat van de overheid, kreeg het initiatief veel ruchtbaarheid via blogs en sociale netwerksites zoals facebook, waar tegen de 70.000 voornamelijk jonge activisten zich lid maakten van de 6 april jongeren-beweging. De moslimbroeders, de grootste politieke oppositiebeweging, namen niet of aarzelend deel aan de stakingsoproep, maar de linkervleugel van de Kifayabeweging ondersteunde de oproep en tientallen leden vervoegden de stakende Mahalla-arbeiders.
Het regime reageerde dubbel: met beperkte toegevingen en repressie. Aan de ene kant besliste de regering om de export van enkele belangrijke voedselproducten en constructiematerialen op te schorten in een poging de prijzen enigszins te stabiliseren. Bovendien kondigde het regime een stijging van de lonen aan met 30 procent, maar bleef het wachten op de concrete uitvoering van die belofte. Aan de andere kant liet Moebarak zijn politiediensten hard optreden. Het Mahalla-protest werd brutaal neergeslagen. Op de bewuste nationale stakingsdag van 6 april 2008 vielen twee doden en tientallen gewonden. Een 150-tal mensen werd gearresteerd, onder wie een aantal leidende figuren. Het regime toonde zich vastberaden om voortaan elke manifestatie in de kiem te smoren om zo te vermijden dat de acties verder uitbreiding zouden nemen. Zeker sinds de Gaza-oorlog in de winter van 2008-2009 en de ontdekking van een Hezbollah cel (zie kader) is de repressie ongemeen hard en beperkt het regime zich niet tot politieoptredens in de straat. Bloggers worden op grote schaal gearresteerd en heel wat mensen die deelnamen aan de acties en stakingen verloren hun job. Moebarak is vooral beducht voor een herhaling van de rellen van 1977 die uitbraken nadat president Sadat de broodprijzen liberaliseerde. Daarbij kwamen toen meer dan 100 mensen om.
De verdeeldheid van de oppositie speelt vooralsnog in het voordeel van het regime. De eerst veelbelovende Kifaya-beweging is wat weggedeemsterd en bleek niet in staat om de politieke vertaling te maken van de vele acties. Het probleem is onder meer dat er een nog grote kloof bestaat tussen de stedelijke intellectuele elite en de arbeidersbeweging. Ook is er wantrouwen tussen de seculiere oppositie en de moslimbroederschap. Deze laatste lijkt er voor te hebben gekozen om een al te grote directe confrontatie met het regime te vermijden.
De Egyptische Hezbollah-cel
In april 2009 werden 25 mensen opgepakt omdat ze deel zouden uitmaken van een Hezbollah-cel. De Egyptische minister van Buitenlandse Zaken wees vrijwel onmiddellijk Iran met de vinger met de beschuldiging dat het Mollah-regime Hezbollah gebruikte om voet aan grond te krijgen in Egypte. Hezbollah-leider Hassan Nasrallah zei enkel dat een van de gearresteerden opdracht had om de wapensmokkel naar de Gaza-strook te organiseren, maar ontkende dat het de bedoeling was om aanslagen te plegen in Egypte, zoals het regime beweerde. Het incident heeft tot nieuwe spanningen geleid tussen Cairo en Teheran. Op de achtergrond speelt de rivaliteit tussen twee regionale assen met aan de ene kant het Saoedisch-Jordaans-Egyptische kamp en aan de andere kant Iran, Syrië en de verzetsorganisaties Hamas en Hezbollah. Die spanning kan eveneens vertaald worden in termen van pro- en anti-westers.
In de Egyptische hoofdstad Caïro zoekt Trouw naar de modernistische islam. Vandaag: auteur Gamaal Al-Banna richt verwoestingen aan in de porseleinkast van de orthodoxie.
Egyptische liberale moslims zijn er in soorten en maten. Sommigen spreken zelfs met waardering over de Fitnafilm van Geert Wilders, terwijl anderen daarvan niets moeten hebben.
Je hebt onder hen atheïsten en agnosten, die daar overigens niet openlijk voor uitkomen. Ze beschouwen zichzelf alleen in culturele zin als moslims. Anderen zijn wel godsdienstig, al bepleiten ze een diepgaande godsdiensthervorming. De papieren van de Amerikaanse president Barack Obama, een andere graadmeter, staan in deze kringen doorgaans lager genoteerd dan bij veel landgenoten. Ze vinden hem te lief voor dictators en de moslimorthodoxie.
Ze delen met elkaar de afkeer van de Al-Azhar, het theologische centrum van de moslimorthodoxie, dat ze zien als een hersenloos doorgeefluik van bijgeloof.
Een geval apart is de auteur Gamaal Al-Banna. Hij is de oudoom van de Rotterdamse hoogleraar Tariq Ramadan, de jongere broer van Ramadans grootvader Hassan Al-Banna, de in 1949 vermoorde oprichter van de Moslimbroederschap. Al-Banna is een ongrijpbare mix. Hij is een voorvechter van vrij denken en in die zin liberaal. Als het aankomt op de Koran is hij fundamentalistisch. Maar vanuit dat koranfundamentalisme wijst hij de orthodoxie even beslist van de hand als de opvattingen van alle westerse islamologen, zowel de behoudende als de revisionisten.
De poging om met hem een gesprek te beginnen over De omstreden bronnen van de islam de in boek verschenen artikelenserie uit Trouw komt, weinig verrassend, niet van de grond. De vergaande alternatieve theorieën van westerse revisionistische islamologen over de Koran en de begintijd van de islam, die in het boek aan de orde komen, kunnen Al-Banna niet bekoren. Even luistert hij naar een uiteenzetting over de Duitse geleerde Christoph Luxenberg, die duistere koranpassages probeert op te helderen via de Aramese taal. Dan zegt hij afgemeten: Alles wat westerse islamologen zeggen over de Koran is zonder betekenis. De Koran is een symfonie, die moet je niet kapot analyseren. Luister liever naar de muziek.
Maar een bibliofiel blijft bibliofiel. Na afloop van het gesprek grist de bijna negentig jaar oude Banna De omstreden bronnen van de islam, ondanks zijn afwijzing van de inhoud, toch met een gretige, bijna junk-achtige blik naar zich toe en geeft hij het een plaats tussen de ongeveer dertigduizend boeken die hij al bezit.
Al-Bannas bibliotheek en uitgeverij bevinden zich op een historische plek in Caïro, aan de zogeheten Straat van het Leger. Vroeger was hier het oude Suezkanaal, gegraven (of opnieuw uitgebaggerd) door een middeleeuwse kalief. Het verbond de Nijl met de Rode Zee.
De bibliotheek maakt duidelijk wat centraal staat in het leven van Al-Banna. Het trappenhuis is haveloos, geen likje verf in minstens dertig jaar. Je treft meer zulke trappenhuizen aan in Caïro. Ook de vertrekken van het appartement zien er sjofel uit. Maar dan zijn er al die boeken. Meer heeft een mens als Al-Banna ook niet nodig.
In de bibliotheek staat een meubelstuk met geschiedenis, een bureau. Begin jaren vijftig hebben de door de latere president Nasser opgerichte Vrije Officieren, die op het punt stonden de Egyptische koning Faroek te verjagen en zelf de macht over te nemen, een koran en een revolver op dit bureaublad gelegd. Ze zwoeren dat ze Egypte zouden regeren volgens wat God heeft neergezonden; de Koran dus.
Dat is in de ogen van Al-Banna niet gelukt. Hun slechte ideeën voerden ze goed uit en hun goede ideeën slecht, luidt zijn harde oordeel over de militaire regeerders, die sinds 1952 aan de macht zijn in Egypte. In een terugblik ziet hij de periode tussen 1923 en 1952 als de gouden eeuw van Egypte, in elk geval de gouden eeuw van het vrije denken.
Vanuit nationalistisch oogpunt is dat aanvechtbaar. In 1923 werd Egypte half onafhankelijk, na veertig jaar Brits bestuur. In 1919 brak er opstand uit. In 1923 kreeg Egypte een grondwet, die de machtsverhoudingen regelde tussen de Britten, het volk en de koning. Banna vindt vooral belangrijk dat de oude grondwet de macht van het staatshoofd inperkte. Tegenwoordig hebben veel Arabische staatshoofden een vrijwel onbeperkte macht. Dat bleek de prijs die de bevolkingen voor hun onafhankelijkheid moesten betalen.
Volgens Al-Banna hebben de klassieke moslimgeleerden, die zich vanaf ongeveer de negende eeuw hebben beziggehouden met de Koran, dezelfde, fundamentele fout gemaakt als later de westerse islamologen: Allemaal beschouwden ze de Koran als het boek van Mohammed terwijl het het boek van God is. Daarom gelden voor de Koran andere regels. Een menselijk verhaal heeft een duidelijke opbouw, een begin en een einde. De Koran zit zo niet in elkaar. De vele herhalingen zijn functioneel. De vermaningen zijn over het hele boek verspreid omdat ze zo belangrijk zijn.
In zijn boek Uitleg van de Koran tussen de ouden en de modernisten schrijft Al-Banna over westerse islamologen: Het probleem van de westerse oriëntalisten die Arabisch kennen, is dat ze de geschriften van de islamitische wetskenners, koranuitleggers en traditiegeleerden aanvaarden alsof het gezaghebbende bronnen zijn waarover geen discussie mogelijk is.
Dat zou letterlijk uit de mond kunnen komen van revisionistische westerse islamologen. Die laatsten verwijten hun behoudende collegas dat ze aan de leiband lopen van de moslimorthodoxie en wegvluchten voor fundamentele vragen over het ontstaan van de Koran en de islam.
Maar van dat soort fundamentele vragen blijkt ook Gamaal Al-Banna zelf niet gediend. En hij mag de vrijheid van het woord nog zo belangrijk vinden, hij schrikt toch niet terug voor regelrechte verkettering van mensen met wie hij het oneens is.
STAD - In de maand augustus organiseert het Huis van Horus & Mehen twee zomerlezingen in het Allard Pierson Museum. Thema's zijn: 'De sterrenhemel boven het oude Egypte'. Bestaat er verband tussen de piramidebouw en de sterrenhemel? Hadden de oude Egyptenaren 'geheime kennis' van sterrenkunde?
Zaterdag 15 augustus geeft dr. Hans Albers de lezing 'Bouwde Egypte de Hemel op Aarde?' Hij gaat in op vragen als: Bestaat er verband tussen Piramidebouw en Sterren? Tonen de piramiden van Gizeh en de andere piramiden van het oude Rijk het sterrenbeeld Orion op aarde?
Zaterdag 29 augustus neemt dr. Marcel Zitman het stokje over met de lezing: 'Geheime kennis uit Egypte?' Hij behandelt kwesties als: Overleveringen uit de Klassieke Oudheid en latere tijd spreken over 'geheime kennis' van het oude Egypte. Veel wordt terecht afgedaan als 'mythevorming' rond deze oude beschaving. Is daarmee alles onzin? Er is een algemeen bekend amulet: het wedjatoog; het enige Egyptische amulet met getallen. Wat doen getallen in een amulet - in het oog van de god Horus? Bestaat er verband met de mythen rond Horus? Over een bekend amulet met een verborgen betekenis; mythen, wiskunde, de Maan en de Maancyclus.
Beide lezingen zijn in het Allard Pierson Museum. De lezingen beginnen om 14.15 uur en eindigen omstreeks 15.45 uur.
De prijs is 6 euro voor Donateurs Huis van Horus & Mehen en Vrienden van het Allard Pierson Museum. Normale prijs is 8 euro. Dit is exclusief reguliere toegang tot het Allard Pierson Museum. Geldige Museumjaarkaart of Pas van de Vrienden APM is gratis entree tot het museum. Aanmelding is gewenst via e-mail: info@huisvanhorus.nl.
,Mummificatie is door mythevorming nauw verbonden met de mythe van Isis en Osiris.
Mummificatie is door mythevorming nauw verbonden met de mythe van Isis en Osiris.
De Egyptenaren hadden de vaste overtuiging dat de goden eens neergedaald waren op Aarde en dat zij de afstammelingen van deze goddelijke wezens waren. Osiris en Isis waren het voorbeeld van de kenmerkende koning en koningin die van de sterren waren gekomen en een koninkrijk op Aarde hadden gevormd in Egypte. Vervolgens hadden er bepaalde gebeurtenissen plaatsgevonden in de levens van Isis en Osiris die tot gevolg hadden dat het lichaam van Osiris werd gemummificeerd. Osiris werd gedood op de leeftijd van 28 jaar, althans zo willen de teksten ons laten geloven. Wat volgt is dat Isis, die zonder kinderen en erfgenamen voor het door Osiris gestichte koninkrijk achterbleef, het verminkte lichaam van haar door Seth vermoordde man terugbracht en mummificeerde en vervolgens de mummie terugbracht naar het rijk der levenden. En om Osiris weer tot leven te kunnen brengen was het voor haar noodzakelijk om zwanger van hem te worden. Nadat Osiris tijdelijk tot leven gebracht was, werd zijn ziel vrijgelaten zodat deze terug kon keren naar de sterren van Orion. Dit verhaal staat als het ware opgetekend in de sterren, waar het verhaal van Isis en Osiris is vastgelegd. De koningen van Egypte waren ervan overtuigd dat zij een regelrechte reïncarnatie waren van de zoon van Isis en Osiris, geboren na de dood van Osiris met de naam Horus. De Egyptenaren hadden de heilige overtuiging dat hun koningen deel uitmaakten van een eeuwigdurend systeem van reïncarnatie dat overging van zoon op vader, hetgeen betekende dat bij het in leven zijn van de koning hij een reïncarnatie was van de zoon van Isis en Osiris. Bij zijn dood werd hij echter bevrijd uit zijn stoffelijk lichaam, liet hij zijn aardse rol na aan zijn opvolger en werd hij zelf Osiris. Het hele proces is erop gericht om een Osiris, een mummificatie, te scheppen. "Osirisatie van een lichaam". De koning werd veranderd in een nieuwe Osiris, op dezelfde manier als Osiris werd gemaakt. En door dit proces stap voor stap te herhalen werd de ziel van de koning vrijgelaten om op te stijgen naar de sterren en aldaar zijn rechtmatige plaats in te nemen. Dit was het absolute geloof van de Egyptenaren. Ze geloofden er net zo in als wij geloven dat we op Aarde bestaan. Zij geloofden dat men de krachten van de kosmos naar beneden konden halen met behulp van rituelen en de opstelling van gebouwen. Dat ze de krachten van de sterren, dus ook van de goden, naar beneden konden trekken en konden opslaan in fysieke zaken zoals standbeelden en piramides. De piramides waren voor hen het toonbeeld van de kracht van de sterren. Dit is het soort magie dat zij beoefenden.
Isis, de Egyptische moedergodin, was de dochter van Geb en Nut, en de zuster en echtgenote van Osiris (als broer en zus reeds verliefd in de baarmoeder). Ze wordt meestal afgebeeld met grote, beschuttende (gouden) vleugels. Het hiëroglief voor haar naam was de afbeelding van een troon.
Osiris, een zoon van de Egyptische goden Geb en Nut, was oorspronkelijk een natuurgod die de kringloop van de vegetatie symboliseerde (waaronder een goede oogst). Later werd hij de god van de doden met zijn goddelijke « laatste oordeel ». Bij zijn geboorte kreeg hij de titel « alomvattende heerser ».
Hij was een rijzige, knappe verschijning met veel charisma, werd koning van Egypte en zijn vrouw Isis werd koningin. Hij leerde de mensen brood en wijn te maken en zag toe op de bouw van de eerste tempels. Ook bouwde hij steden en zorgde hij voor rechtvaardige wetten. Toen Egypte aldus een beschaafd land was geworden, ging Osiris op reis en bracht overal waar hij kwam de beschaving. Osiris jongere broer Seth werd intussen hoe langer hoe jaloerser op hem en beraamde een wreed plan. Hij nodigde Osiris uit voor een feest, waar hij de gasten een prachtige sarcofaag presenteerde en wie erin zou passen, zou hem krijgen. Osiris probeerde de kist en meteen spijkerde Seth het deksel dicht. Hij smeet de sarcofaag in de Nijl en uiteindelijk spoelde de kist in Byblos aan land.
Isis hielp Osiris de beschaving in Egypte te brengen: zo leerde ze vrouwen koren malen, spinnen en weven. Ook leerde ze de mensen de geneeskunst en stelde ze het huwelijk in. Toen Osiris op wereldreis ging, regeerde Isis in zijn plaats. Toen Isis vernam dat Osiris door de boosaardige god Seth was vermoord, ging ze op zoek naar Osiris lichaam. Kinderen vertelden haar dat ze een lijkkist over de Nijl hadden zien drijven. De kist spoelde uiteindelijk aan onder een prachtige boom bij Byblos, in het huidige Libanon. De boom begon direct geweldig te groeien, zodat de kist door de stam werd overwoekerd. Daarop liet de koning van Byblos de boom omhakken, om hem te verwerken tot zuil in zijn paleis. Het nieuws over de bijzondere boom verspreidde zich snel en Isis begreep meteen wat er was gebeurd. Ze spoedde zich naar Byblos en vermomde zich aan een bron.
Toen dienaressen van de koningin daar water kwamen halen, vlocht Isis hun haren en balsemde ze met zon verrukkelijk parfum dat de koningin haar korte tijd later ontbood en haar als kindermeisje aanstelde. Elke nacht hield Isis het koningskind in het vuur der onsterfelijkheid en vloog zelf rond in de gedaante van een zwaluw rond de zuil die Osiris lichaam bevatte.
Op een avond trof de koningin haar zoon in de vlammen: ze schreeuwde het uit zodat de jongen zijn kans op onsterfelijkheid verspeelde. Isis onthulde haar ware identiteit en kreeg daarna de zuil die haar nauw aan het hart lag. Ze keerde met Osiris lichaam terug naar Egypte. Seth ontdekte het en was woest. Hij hakte het lichaam in veertien stukken, die hij over het land en de Nijl verspreidde. Met hulp van andere goden spoorde Isis alle stukken op, behalve Osiris lid dat door een vis was opgegeten. Isis zette het lichaam weer in elkaar en wekte met behulp van een magisch ritueel Osiris weer tot leven. Dit was de eerste balsemingsrite. Toen verwekte Osiris nog een zoon bij haar (niemand weet echter hoe), Horus . Isis werd in Egypte en daarbuiten enorm beroemd, ze kreeg steeds meer eigenschappen van andere godinnen. Zo werd ze moedergodin (vruchtbaarheid), vogelgodin, onderwereldgodin (die de doden weer tot leven wekte) en godin van de oerzee. Haar verering verbreidde zich naar Griekenland en het Romeinse Rijk. Ze werd meer dan 3000 jaar vereerd, vanaf 3000 v. Chr of eerder tot in de christelijke tijd.
Osiris was zo teleurgesteld in zijn broer dat hij over de doden ging waken en regeren over de onderwereld. Horus werd koning van Egypte en wreekte zich op Seth.
Egypt : Egyptische dorpelingen verdenken politie van corruptie bij arrestatie christenen
Egypte - Inwoners van het Egyptische dorp Ezbet Basillious verdenken de lokale politie ervan corrupt te zijn na de arrestatie van twee Koptische christenen. De christenen, Reda Gamal (35) en Fulla Assad (30), zouden onlangs hun eigen huiskerk in brand hebben gestoken. Later arresteerden agenten van de Egyptische staatsveiligheidsdienst drie moslimverdachten, op basis van ooggetuigenverslagen die de lokale politie had genegeerd.
Ooggetuigen zagen de drie moslimverdachten het kerkgebouw binnengaan met kerosine en later naar buiten komen onder het roepen van leuzen als Allah is groot. Niet alleen de onbegrijpelijke arrestatie van de twee christenen maar ook de afwezigheid van politie terwijl het kerkgebouw in brand stond, doen corruptie en voorbedachte rade vermoeden. Bewakingsbeambten die vlakbij op wacht stonden, hadden hun post verlaten. Alles lijkt erop te wijzen dat dit van te voren zo gepland was. Dat de brandstichters wisten dat ze op dat moment konden toeslaan omdat de bewakingsbeambten dan weg waren, aldus een bron van Compass Direct. Het duurde twee uur voordat de politie arriveerde.
Reda Gamal en Fulla Assad zitten nog steeds vast. (Compass Direct)
CAIRO - Egypte zal in 2017 worden geconfronteerd met een tekort aan water. Voor de snel groeiende bevolking, nu 76 miljoen mensen, zal dan 71,4 miljard kubieke meter beschikbaar zijn, maar de behoefte zal 86,2 miljard kubieke meter zijn.
Dat staat in een recent rapport van een adviescentrum van de regering waarover het staatspersbureau MENA zaterdag berichtte. In 2006 beschikte het Noord-Afrikaanse land over 64 miljard kubieke meter. De rivier de Nijl zorgde voor 55,5 miljard daarvan. Dat is meer dan 86 procent van de behoefte. In 2017 zal dat percentage naar 80,5 zijn gezakt. Egypte is sterk afhankelijk van het water van de rivier, omdat het er weinig regent.
Volgens een akkoord dat het in 1959 met Sudan sloot, heeft Egypte recht op 55,5 miljard kubieke meter Nijlwater per jaar. Andere landen waardoor de Nijl stroomt, hebben bezwaren tegen die overeenkomst. Zij pleiten voor een nieuw akkoord, maar Egypte verzet zich daartegen. Later deze maand komen ministers uit de tien staten die van het water van de Nijl afhankelijk zijn, in Egypte bijeen om over de verdeling van het water uit de rivier te praten.
Karnak (Arabisch: الكرنك, Al Karnak: 'versterkt dorp') is een dorp in Egypte. Het ligt bij aan de oostoever van de rivier de Nijl en 2,5 km ten noorden van Luxor.
Toeristen beschouwen Karnak en Luxor als identiek, omdat de twee in dezelfde agglomeratie staan. Karnak bestaat uit een klein dorp bij het grootste tempelcomplex dat de farao's ooit hebben gebouwd. Men associëert de naam Karnak meer met de tempels dan met het dorp; de tempels zijn tweemaal zo groot. De Tempels van Karnak zijn één groot museum en het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. De grote tempels kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebouwen, waarbij er nog kleine heiligdommetjes zijn en vele rijen met sfinxen. Waarbij slechts één toegankelijk is voor het publiek, het is gelijk het grootste en het hart van de tempel.
De bezoekers krijgen zo het idee dat Karnak alleen het gebied van Amon-re was, terwijl er ook andere goden vereerd werden. Karnak onderscheidt zich van andere tempels omdat er zolang door in de naam van farao's is gebouwd. Er werd mee begonnen in het Middenrijk, ongeveer 1600 voor Chr. en aan het hele project hebben 30 farao's meegedaan.
[PRAKTISCH] Winkelen in het Midden-Oosten werkt anders dan in de Kalverstraat. Tien vragen en antwoorden. In de soek is afdingen verplicht.
De soek van Caïro.
1. WAT ZIJN DE BESTE PLEKKEN? De Arabische wereld is een winkelparadijs. Prachtige lantaarns, handgemaakte kleden, beschilderde schalen, geborduurde spreien, waterpijpen, leren tassen, koperen dienbladen en heel veel andere juweeltjes kun je hier voor een zacht prijsje op de kop tikken.
Alleen... je moet wel weten waar. Markten zijn vaak de beste plek; de lokale bevolking koopt er ook. In de soek van Damascus, Marrakesh en Caïro vind je de prachtigste dingen voor een heel aantrekkelijke prijs, maar winkelen op een markt kan ook erg vermoeiend zijn.
Schroom niet ook eens een gekoeld winkelcentrum of een souvenirwinkel te bezoeken. Hier kun je op je gemak rondkijken en word je veel minder lastiggevallen. Winkelcentra in Dubai zijn zó groot dat je er dagen zoet kunt zijn.
2. WANNEER EN WAAR MOET JE AFDINGEN? In de bazaar is afdingen een must en een sport. Een verkoper zou verbaasd opkijken als je de prijs die hij vraagt meteen zou betalen. Maar afdingen gebeurt zeker niet overal. In de supermarkt zou de caissière het maar vreemd vinden als je tijdens het betalen begint af te dingen. Hetzelfde geldt voor winkelcentra.
In sommige toeristische winkels is het wél weer het proberen waard. Zeker in Egypte en Syrië zul je dan dikwijls een betere prijs krijgen.
3. HOE DOE JE DAT, AFDINGEN? Probeer in te schatten wat iets zo'n beetje zou moeten kosten. Als je de tijd hebt, is het goed om in een paar winkeltjes te informeren naar de vraagprijs. Kies dan de winkel waar je het mooiste exemplaar hebt gezien en maak een praatje. Lach, vraag de prijs en bied vervolgens de helft.
De verkoper zal waarschijnlijk zeggen dat dit toch echt veel te weinig is. Hij zal dan iets onder zijn oorspronkelijke prijs gaan zitten. Jij doet hetzelfde. Langzaam maar zeker bereik je een prijs die zo'n 30 tot 40 procent onder de vraagprijs ligt.
Neem de tijd en wees bereid om weg te lopen. Meestal word je teruggeroepen. Is dat niet het geval, dan bood je waarschijnlijk écht te weinig. Je kunt het dan altijd een paar uur later weer proberen.
4. MOET JE BOOS WORDEN? Afdingen is echt een kunst. Veel verkopers hebben er plezier in. Hoewel het soms lijkt alsof het er erg serieus of bijna agressief aan toe gaat, is dat bijna altijd een spel. Doe zaken als je in een goede stemming bent. Dan heeft iedereen plezier en krijg je waarschijnlijk de beste prijs.
Echt boos worden is voor niemand een oplossing. Wees ook niet te verlegen, dat zijn de verkopers ook niet.
5. WAAR MOET JE VOOR OPPASSEN? Zorg dat niemand je iets aansmeert. Neem nooit voor de lol een aap of slang op je nek (Marokko!); je betaalt een hoop geld voor die ene leuke foto.
6. HOE HERKEN JE KWALITEIT? Geloof niet zomaar alles wat een verkoper zegt. Koop je leer, neem dan een tissue mee om de kleur te testen. Spuug op de tissue en wrijf over het leer. Geeft de kleur af, dan gebeurt dat ook als je de tas draagt. Ook de geur is veelzeggend. Een tas die ontzettend stinkt, zal die geur niet snel verliezen.
Hou er rekening mee dat sjaaltjes en geverfde doeken niet altijd kleurecht zijn. Er zijn wel trucs om de kleur erin te houden. Weken in huishoudazijn en veel zout en koud water kan helpen.
7. ZIJN ER VERSCHILLEN IN PRIJZEN? Er zijn prijsverschillen per land en per winkel. Zo is Egypte goedkoper dan Syrië en Syrië weer goedkoper dan Libanon. Voor dezelfde sprei betaal je in Beiroet twee keer zoveel. Vaak betalen locals een andere prijs dan toeristen.
8. HOE ZIT HET MET DE TAAL? Arabisch spreken is meestal niet nodig. Verkopers spreken vaak een beetje Engels of Frans. Wel vinden veel mensen het erg leuk als je een paar woordjes leert zoals 'hoe gaat het' en 'dankjewel'.
Handig is het ook om tot tien te kunnen tellen. Als je de mogelijkheid hebt, neem dan iemand mee die de taal spreekt. Die kan voor je afdingen en zal minder gauw worden afgezet.
9. HOE MOET IK BETALEN? In welke valuta? Pinnen, wisselen of traveller's cheques?
Op markten is het handiger om contant af te rekenen. In winkels en supermarkten is het meestal geen probleem om met een creditcard te betalen.
Alle Arabische landen hebben pinautomaten waar je met je Nederlandse pinpas geld kunt opnemen. Het is een stuk eenvoudiger om geld te pinnen in plaats van te wisselen. Wisselkantoortjes zijn lang niet altijd open en meestal moet je daar commissie betalen.
Het is handig om zowel dollars als euro's op zak te hebben, maar het is het voordeligst om in de lokale valuta af te rekenen. Zorg altijd voor gepast geld en kleine coupures.
10. VERDER NOG IETS? Ga ook voor de sfeer, niet alleen om te kopen. Trek schoenen aan die lekker lopen, want shoppen in de Arabische wereld is een vermoeiende ervaring.
Als je taxi's neemt tijdens het winkelen, spreek dan vooraf de prijs af. De meeste taxi's hebben geen meter en vinden een ritje met toeristen een perfecte kans om wat extra te verdienen.
Het Huis van Horus en Mehen - het oude Egypte - 13 juni 2009
Prachtige Egyptische Kunst: koningin Nefertiti
INGEZONDEN Cursus Fascinerend Egypte maak kennis met het oude Egypte. Deze leuke en boeiende cursus wordt u geboden door de VU Alkmaar samen met de non-profit onderwijsstichting Het Huis van Horus & Mehen.
De cursus start in september 2009 op de woensdagavonden, te Alkmaar.
In 10 boeiende lessen maakt u kennis met allerlei aspecten van de oude, Egyptische cultuur van de faraos. We nemen u mee naar het prille begin van dit exotische en machtige rijk aan de Nijl en bekijken haar geschiedenis in vogelvlucht. We vertellen over de piramiden, de godentempels, en de prachtig gedecoreerde tomben. U maakt kennis met de ontcijfering van het hiërogliefenschrift en de principes van deze bijzondere schriftvorm. We vertellen over de Egyptische kunst en hoe deze kunst verschilt van onze moderne westerse kijk. Ook de vreemde godenwereld, godsdienst, levensvisie en het dodengeloof van de oude Egyptenaren mogen natuurlijk niet ontbreken!
De cursus is rijk voorzien van beeldmateriaal (powerpoint) en een syllabus. Na afloop bestaat de mogelijkheid op een begeleide excursie naar de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden, begeleid door een egyptoloog (niet bij de cursusprijs inbegrepen).
Heeft u interesse of wilt u verdere informatie? Onderstaand vindt u de gegevens. Wij staan u graag te woord!
De cursus wordt verzorgd door de Stichting Het Huis van Horus & Mehen. Wij zijn een collectief van afgestudeerde en gepromoveerde Egyptologen. Wij zijn goed bekend met het oude Egypte en boeiende vertellers. Wij verzorgen cursussen, lezingen, het full colour tijdschrift Ta-Mery en een nieuwsbrief over het oude Egypte. Wij doen dit op non-profit basis. Winst uit onze activiteiten schenken wij jaarlijks aan Nederlandse en Vlaamse opgravingen in Egypte!
Op zondag 14 juni 2009 verzorgt Huub Pragt twee rondleidingen van negentig minuten over zowel de Egyptische als Oude Nabije Oosten afdeling van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. De rondleidingen gaan van start om 12.30 uur en om 15.00 uur. Voor beide rondleidingen zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. Klik hier op: Informatie.
Lezingen
Op dinsdag 16 juni 2009 geeft egyptoloog Prof. Dr. Harco Willems in Leuven een lezing onder de titel 'Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte'. Sinds 2002 voert een team van de K.U.Leuven onder leiding van Professor Harco Willems opgravingen uit in Deir el-Bersjeh in Midden-Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek betrokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009. De lezing gaat om 20.00 uur van start in het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2 te Leuven. Dit is achter de centrale bibliotheek van de K.U.Leuven. OPGELET: Wegens examens kan de datum van deze lezing nog wijzigen. De eventuele nieuwe datum zal via deze elektronische nieuwsbrief worden aangekondigd.
Op donderdag 2 juli 2009 geeft egyptoloog Prof. Dr. Harco Willems in Gent een lezing onder de titel 'Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte'. Sinds 2002 voert een team van de K.U.Leuven onder leiding van Professor Harco Willems opgravingen uit in Deir el-Bersjeh in Midden-Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek betrokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009. De lezing gaat om 20.00 uur van start in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg.
Saqqara-dag 2009
Op zaterdag 20 juni 2009 organiseert de stichting Friends of Saqqara (FoS) in Leiden voor de zevende opeenvolgende keer de jaarlijks terugkerende Saqqara-dag. Deze studiedag wordt in principe gehouden voor donateurleden van de stichting Friends of Saqqara. Tegen betaling van 10,- is het ook voor niet-leden mogelijk om deze interessante dag bij te wonen. Verscheidene sprekers zijn uitgenodigd om een lezing te houden over een onderwerp dat gerelateerd is aan Sakkara in brede zin. Drie van de vijf hoofdsprekers zullen hun verhaal in het Engels doen. De eerste spreker is Geoffrey Martin met een lezing over de vondsten uit het graf van Horemheb in het Dal der Koningen. De tweede spreker is Bruno Deslandes en vertelt over zijn recente onderzoek onder de trappenpiramide van Djoser. De derde spreker is Rob Demarée die zal spreken over zijn zoektocht naar het huis van Jan Herman Insinger in Loeksor. De laatste twee sprekers zijn de opgravingsleiders Maarten Raven en Harold Hayes waarbij de interessante resultaten van het opgravingsseizoen 2009 worden gepresenteerd. Tijdens de dag worden boeken verkocht en kunt u loten kopen voor en loterij met mooie prijzen. De opbrengst van de dag gaat naar de opgravingen in Sakkara. Voor de boekenmarkt is de stichting FoS nog op zoek naar tweedehands boeken over het oude Egypte. Hebt u boeken waarop u uitgekeken bent, maar die voor een ander mogelijk interessant zijn? Overweeg dan om ze te schenken aan de stichting FoS: de opbrengst gaat naar de Nederlandse opgravingen in Sakkara. U kunt hierover contact opnemen met Carolien van Zoest, 071-527 2036 (tijdens kantooruren) of c.van.zoest@hum.leidenuniv.nl. Indien u de dag wilt bijwonen, klikt u hier op: Saqqara-dag 2009.
Summer School 'Toetanchamon'
Op maandag 29 juni 2009 en op maandag 6 juli 2009 gaat in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden een intensieve cursus van tien lessen van start. De cursus bestrijkt vijf dagen waarin steeds twee keer twee uur per dag les wordt gegeven. Niet alleen de fantastische kunstschatten afkomstig het graf in het Dal der Koningen worden besproken. Ook het leven van de kindkoning wordt in een breed tijdsbeeld geplaatst. Veel aandacht gaat uit naar de belangrijkste adviseurs van de farao, zoals zijn schatbewaarder Maya en zijn twee viziers Wesermonthoe en Pentoe. De priester 'Godsvader' Eje en zijn generaal Horemheb volgden Toetanchamon als koning op. Voor meer informatie klikt u hier op: Summer School 2009.
Egyptereis 'In de voetsporen van Mencheperra'
Van vrijdag 6 november 2009 tot en met zondag 22 november 2009 leidt Huub Pragt een zeventiendaagse reis langs monumenten die in relatie staan tot hogepriester Mencheperra uit de 21ste dynastie. Het graf van deze als koning regerende priester is nooit ontdekt. Mencheperra is de hoofdfiguur in het boek 'De Verborgen Tombe'. Voor meer informatie klikt u hier op: In de voetsporen van Mencheperra.
Tentoonstellingen
In het Olympiapark te München wordt tot zondag 30 augustus 2009 de tentoonstelling 'Tutanchamun - Sein Grab und die Schätze' gehouden: info en info en info.
In het Deutsches Elfenbeinmuseum te Erbach vindt tot zondag 9 augustus 2009 de tentoonstelling 'Echnaton und Nofretete - Herrscher im göttlichen Licht' plaats: info.
Onderzoek door Zahi Hawass
Op zijn Engelstalige website neemt Dr Zahi Hawass u mee naar de ondergrondse vertrekken van de trappenpiramide van Djoser in Sakkara. Bekijk hier het filmpje: trappenpiramide. Hawass vertelt ook over het onderzoek aan de mysterieuze tunnel in het graf van Sethi I KV17. Bekijk hier het filmpje: tunnel. Verder richt hij zijn aandacht op het Dal der Koningen. Bij zijn onderzoek gaat hij grondig te werk. Het Dal der Koningen wordt tot op de laatste zandkorrel leeggehaald. Lees hier het verslag: Dal der Koningen. Lees ook het verslag over de ontdekking van een tempel uit de tijd van Thoetmoses II te Tell Heboea in de Sinaï: tempel. Hawass kondigt het vervolgonderzoek aan de piramide van Choefoe. Hij verwacht eind juli 2009 de grafkamer van Choefoe te gaan ontdekken: Choefoe.
Nefertiti
De Zwitserse kunsthistoricus Henri Stierlin beweert dat de beroemde buste van de Egyptische koningin Nefertiti een vervalsing is. Het beeld is volgens hem niet circa 3400 jaar oud, maar in 1912 gefabriceerd in opdracht van de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt: Nefertiti. De Duitse egyptoloog Rolf Krauss is echter van mening dat de buste wel echt is maar ten onrechte in het Egyptisch Museum in Berlijn wordt bewaard: Nefertiti.
Interview met René Preys
Philippe Gossaert heeft een vraaggesprek gevoerd met de Vlaamse egyptoloog René Preys. Aanleiding vormde het onderzoek van de Université Libre de Bruxelles (ULB) aan de poort van de tweede pyloon van de tempel van Karnak: Interview.
Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte
Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte
Sinds 2002 voert een team van de K.U. Leuven onder leiding van Pro-fessor Harco Willems opgravingen uit in Deir al-Barsja in Midden Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek be-trokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009.
Leuven: dindag 16 juni 2009 Gent: donderdag 2 juli 2009
Deze week vindt onze lezing voor mei plaats, op 12 mei in Leuven en op 14 mei in Gent. Tine Herygers geeft de lezing "De dood als vijand in het Oude Egypte".
In deze lezing gaan we in op het geloof over een leven na de dood door de Egyptenaren. In een eerste deel bekijken we de wereld van de doden: welke delen kunnen overleven? Hoe gebeurde dat? Welke literaire bronnen hebben we hiervoor?
In een tweede deel gaan we dieper in op twee concepten: poorten en demonen. Wat is hun betekenis voor overledenen? Is dit typisch Egyptisch of niet?
In een derde deel bekijken we twee hoofdstukken uit het Dodenboek: hoofdstukken 144 en 146. In deze hoofdstukken vinden we enkele apotropaeische goden terug die een belangrijke rol speelden bij de overgang tussen leven en dood. Wie zijn deze goden? Zijn ze buiten de litaratuur terug te vinden?
Leuven: dinsdag 12 mei 2009 Gent: donderdag 14 mei 2009
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Op dinsdag 12 mei 2009 geeft egyptologe Tine Herygers in Leuven een lezing onder de titel 'De dood als vijand in het Oude Egypte'. De lezing valt in drie delen uiteen. In het eerste deel wordt de wereld van de doden belicht. Het tweede deel gaat dieper in op twee concepten: poorten en demonen. I n het derde deel worden twee hoofdstukken uit het Dodenboek toegelicht: hoofdstukken 144 en 146. De lezing gaat om 20.00 uur van start in het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2 te Leuven. Dit is achter de centrale bibliotheek van de K.U.Leuven.
Op donderdag 14 mei 2009 geeft egyptologe Tine Herygers in Gent een lezing onder de titel 'De dood als vijand in het Oude Egypte'. De lezing valt in drie delen uiteen. In het eerste deel wordt de wereld van de doden belicht. Het tweede deel gaat dieper in op twee concepten: poorten en demonen. In het derde deel worden twee hoofdstukken uit het Dodenboek toegelicht: hoofdstukken 144 en 146. De lezing gaat om 20.00 uur van start in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg.
Op dinsdag 19 mei 2009 geeft egyptoloog Prof. dr. Olaf Kaper in Leiden een lezing onder de titel 'Klassieke en Egyptische Kunst: zijn ze te combineren?'. Aan de hand van de recente reconstructie van schilderingen uit Kellis, in de oase Dachla, wordt in deze lezing de mengcultuur van Grieks-Romeins Egypte verkend. Deze schilderingen uit de tweede eeuw na Christus zijn tegelijkertijd in de klassieke traditie en in de Egyptische traditie, en beide stijlen zijn van hoge kwaliteit. De Oudegyptische kunst werd nog actief geproduceerd tot in de derde eeuw na Christus, maar de kunst van het Hellenisme en de Romeinse schilderkunst hadden een grote aantrekkingskracht en namen langzamerhand de plaats in van de oude tradities. Er zijn slechts enkele plaatsen zoals Kellis waar een mengeling van beide kunststijlen werd uitgeprobeerd. Deze zijn bijzonder interessant als we de vraag willen beantwoorden waarom men aan de ene dan wel de andere stijl de voorkeur gaf. De lezing vindt plaats in een nog nader te bepalen zaal van het Lipsius Gebouw van de Universiteit Leiden, routebeschrijving. De aanvang is 19.30 uur. De zaal gaat open om 19.15 uur. De lezing eindigt om 21.00 uur. Alleen bij een minimum van 15 personen kan de lezing doorgang vinden. Toegang voor donateurs van Het Huis van Horus & Mehen bedraagt 8,-. Toegang voor niet-donateurs bedraagt 10,-. Toegang voor studenten is gratis op vertoon van een geldige collegekaart. Aanmelding kan per e-mail info@huisvanhorus.nl of bel 020-6755033 of 0318-471689 (na 19.00 uur). Betaling is mogelijk aan de zaal.
In deze lezing gaan we in op het geloof over een leven na de dood door de Egyptenaren. In een eerste deel bekijken we de wereld van de do-den: welke delen kunnen overleven? Hoe gebeurde dat? Welke literaire bronnen hebben we hiervoor? In een tweede deel gaan we dieper in op twee concepten: poorten en demonen. Wat is hun betekenis voor overle-denen? Is dit typisch Egyptisch of niet? In een derde deel bekijken we twee hoofdstukken uit het Dodenboek: hoofdstukken 144 en 146. In deze hoofdstukken vinden we enkele apotropaeische goden terug die een be-langrijke rol speelden bij de overgang tussen leven en dood. Wie zijn deze goden? Zijn ze buiten de literatuur terug te vinden?
Leuven: dinsdag 12 mei 2009 Gent: donderdag 14 mei 2009
Egypte gaat alle varkens in het land slachten uit vrees voor de varkensgriep. Dat meldde het Egyptische staatspersbureau Mena woensdag. Foto ANP
CAIRO - Egypte gaat alle varkens in het land slachten uit vrees voor de varkensgriep. De minister van Volksgezondheid heeft daartoe opdracht gegeven, meldde het Egyptische staatspersbureau Mena woensdag.
Egypte telt 300.000 tot 400.000 varkens, die door de christelijke minderheid worden gehouden. De moslimmeerderheid in het land beschouwt varkens als onreine beesten.
meehelpen een school te bouwen in Egypte of Marokko
Wil je in de zomer 2 of 3 weken meehelpen een school te bouwen in Egypte of Marokko en op een unieke manier een cultuur leren kennen? IBO-Nederland zoekt vrijwilligers die zich deze zomer willen inzetten op diverse vrijwilligersprojecten.
Elke zomer gaan meer dan 1200 Europese vrijwilligers op pad om in een periode van twee tot drie weken te werken in een ander land. De Internationale Bouworde ondersteunt sociale- en bouwprojecten in o.a. Roemenië, Hongarije, Italië, Bulgarije, Polen, Kroatië, Rusland, Egypte, Senegal en Marokko. Vrijwilligers zetten zich in voor het opknappen van scholen, weeshuizen, de verzorging van gehandicapte kinderen en vele andere zinvolle werkzaamheden. Ben je minimaal 18 jaar en beschik je over een flinke dosis enthousiasme, meld je dan aan voor het komende seizoen 2009! Kijk voor meer informatie op onze website: www.ibo-nederland.org
Gepubliceerd: zaterdag 25 april 2009 15:58 UTC Laatst gewijzigd: zaterdag 25 april 2009 16:02 UTC
Luxor - In Egypte zijn zestien buitenlandse toeristen gewond geraakt toen de heteluchtballon waarin ze zaten neerstortte. De slachtoffers komen uit Frankrijk, de VS, Engeland, Canada, Denemarken en Zuid-Korea.
De ballon met in totaal 27 toeristen raakte een gsm-mast bij de historische tempel van Luxor. Vier van de zestien gewonden zijn er slecht aan toe.
Het is niet het eerste ballonongeluk in Luxor. Een jaar geleden raakten zeven toeristen gewond toen drie heteluchtballonnen tegen elkaar botsten.
- In een hotel in het Egyptische El Gouna is een slangenact uitgelopen op een drama. Voor het oog van tientallen toeristen werd de slangenbezweerster in haar tong gebeten en overleed ter plaatse. Een Vlaamse toeriste was zojuist aan de dood ontsnapt; enkele minuten voor het drama hield zij de slang vrijwillig vast...
Bernadette De Witte, uit het Belgische Beernem, had als vrijwilligster net de giftige cobra vastgehouden, toen het reptiel de slangenbezweerster in de tong beet. Het 25-jarige slachtoffer overleed ter plekke, schrijft Het Laatste Nieuws.
"Haar tong zwol meteen op en de arme vrouw stikte", zegt De Witte in de krant. "Hier moet je toch over nadenken. Hier is een jongedame gestorven voor publiek vermaak."
Twee Belgen gaan morgen naar Egypte, om daar gebruikt wc-papier te rapen in de woestijn. Het klinkt als een slechte Belgenmop, maar niets is minder waar. De enorme hoeveelheden rondslingerend, gebruikt toiletpapier is het echtpaar Wilfried Vandepitte en Hedwig Vansteenkiste namelijk een doorn in het oog.
Het stel stapt morgen op het vliegtuig om samen met negen andere Belgen een weeklang toiletpapier te zoeken. De Desert Fox Club, zo noemt het elftal dappere Vlamingen zich. De elf zijn bevriend geraakt met gids Ayman Mohamed in de oase van Farafra aan de rand van de Witte Woestijn.
"Negentig procent van het zwerfvuil is papier. Toiletpapier van de duizenden Europese toeristen die hun behoefte doen in het zand", vertelt Wilfried Vandepitte. "Waarom we zo zeker zijn dat het van westerlingen komt? Omdat de Egyptenaren geen toiletpapier gebruiken. Ze hebben genoeg aan wat water en hun linkerhand. Zoals alle Afrikanen en Aziaten. Alleen wij hebben papier nodig. Bergen papier. En dat blijft daar allemaal achter."
Volgens hem hoeven ze niet bang te zijn om stront aan de handen te krijgen. De poep verweert namelijk, de keutels drogen op, waarna ze verkruimeld door de wind worden meegevoerd. Het gebruikte papier verteert echter niet. "De toeristen stoppen dat onder het zand of onder een steen en een paar dagen later komt dat aan de oppervlakte. En uiteindelijk waait dat allemaal tegen de weinige struiken in de woestijn."
;setCaption('Prachtige Egyptische Kunst: koningin Nefertiti');){kind=small}
;setCaption('Egyptische Bouwkunst: magistrale Piramiden');){kind=small}
;setCaption('Raadselachtige Hierogliefen');){kind=small}
;setCaption('Vreemd Dodengeloof');){kind=small}
