Foto
Inhoud blog
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Zoeken in blog

    Reizen met de camper
    Reisverhalen
    06-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vrijdag 4 juli

     

    Voor onze laatste dag in Canada gaan we een bezoek brengen aan het historische fort Erie. Wanneer we een afrit missen staan we voor de brug naar Amerika en kunnen niet zomaar terug rijden. Een vriendelijke beambte toont ons waar we terug Canada binnen kunnen, echter niet zonder tol te betalen voor de brug waar we niet overheen wilden.

    Het fort was een strategisch punt voor de oorlog tussen Amerika en Canada. In 1814 werd er in het fort en omgeving hard gevochten tussen de twee legers en bij een belegering van het fort sneuvelden meer dan 1000 Engelse en Amerikaanse soldaten. Toen de harde Canadese winter ging beginnen vernielden de Amerikanen het fort en trokken zich terug naar de overkant.

    In het fort krijgen we een rondleiding door een gids in het uniform dat de soldaten toen droegen.

    In de keuken mogen we van de vers gebakken koekjes proeven en de kok ziet er wel doorvoed uit.

    Na de bijzonder interessante rondleiding geven een Britse en een Amerikaanse soldaat een mooie demonstratie met musketten.

    In het fraai ingericht museum leren we meer over het leven en strijden van beide partijen. Een Britse officier noemde na afloop van de oorlog, waarvan het vredesverdrag in Gent werd ondertekend, het een betreurenswaardig conflict tussen gelijkgestemde volken.

    06-07-2014 om 01:38 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dinsdag 1 juli

     

    De streek waar we nu door heen rijden is dichter bevolkt, we rijden langs grotere plaatsen en de wegen hebben meerder rijstroken in beide richtingen. Het verkeer is er dan ook drukker en dat is weer even wennen. Gelukkig leidt de GPS ons feilloos langs Toronto, met .zijn vele verkeerswisselaars, verder naar Niagara Falls. De drukte rond de stad valt nog redelijk mee want vele Canadezen hebben vandaag een vrije dag. ’s Middags komen we op de camping aan waar we gereserveerd hadden. Bij de receptie kopen we combi kaarten voor de voornaamste activiteiten bij de watervallen, met deze kaart kunnen we 48 uur onbeperkt gebruik maken van de bus die ons naar de stad brengt. De halte is aan de camping en binnen 30 minuten brengt die ons tot aan de watervallen.

    Het is warm en zonnig weer en er is erg veel volk op de been. De watervallen zijn erg indrukwekkend en er wordt langs alle kanten gedrumd om een goede foto te kunnen maken.

    De muur van vallend water wordt grotendeels ontrokken aan ons zicht door het opstuivend water dat door de wind over de weg wordt geblazen. Vanavond wordt er vuurwerk afgestoken voor Canada Day en het volk blijft toestromen, alle plaatsen waar men kan zitten zijn bezet en overal op het gras zitten mensen te wachten op het spektakel.

    Even na tien begint een erg mooi vuurwerk, maar kort nadien gaan den hemelsluizen open en begint het te stortregenen. Gelukkig had Anne een regenscherm meegenomen en bevonden we ons dichtbij de bushalte. We konden onmiddellijk instappen en de bus vertrok. Maar omdat nu vele honderdduizenden mensen op hetzelfde moment weg wilden zat het verkeer potdicht en de bus kon slecht stapvoets vooruit. Het duurde liefst anderhalf uur voor we terug op de camping kwamen.

     

    04-07-2014 om 01:25 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Woensdag 2 juli

     

    Met de bus vertrekken we om half negen naar de Falls. We gaan een wandeling maken achter de waterval. We krijgen er gele regenbescherming en met de lift gaat het naar beneden. Langs een gangenstelsel komen we op twee plaatsen waar we ons achter de waterval bevinden, maar meer dan een muur neervallend water is er niet te zien.

    Wat verder komen we bij een platform aan de zijkant van de waterval en komt onze regenbescherming goed van pas. Het water dondert aan ons voorbij en bestuift ons. Beneden zien we de rondvaartboten dicht tot tegen het vallend water komen. De hoeveelheid water die vanuit het Erie-meer hier naar beneden stroomt is onvoorstelbaar. Met de lift terug naar boven op naar de volgende attractie. Met een speciale cinemavoorstelling wordt enige uitleg verschaft over het ontstaan van de watervallen, we krijgen er ook weer blauwe regenbescherming. De voorstelling wordt gegeven in een ronde zaal zonder zitplaatsen en met reling waar men zich kan aan vasthouden. We krijgen achtereenvolgend in surround beelden van ijs, vergezeld van echte sneeuw. dan bevinden we ons tussen ijsschotsen en de bodem trilt alsof we er echt tussen zitten en opspattend water maakt de illusie kompleet. Het dondert en bliksemt van je welste. Wanneer dat natuurgeweld ophoudt bevinden we ons in een helikopter die over de watervallen vliegt, het lijkt allemaal levensecht.

    Na de middag keren we terug, de zon schijnt weer volop en we weten niet waar te beginnen met fotograferen. Het is vandaag helder met minder opstuivend water en we hebben mooi zicht op de hoefijzervormige waterval. De waterval aan de Amerikaanse zijde is ook indrukwekkend.

    Verschillende bruggen verbinden de twee landen . Het is nu minder volk dan gisteren maar het blijft druk met toeristen uit alle windstreken.

    In de hoofdstraat Clifton Hill lijkt het wel één grote kermis met souvenirwinkels, eethuizen en attracties die op vele manieren trachten de toerist van zijn geld te scheiden.

    Minigolf tussen de dinosaurussen een reuzenrad en nog veel meer. Het doet ons wat aan Las Vegas denken want ook het casino ontbreekt niet.

    04-07-2014 om 01:21 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Donderdag 3 juli

    Vandaag maken we een rondvaart naar de waterval met de Hornblower, de “Maid of the Mist” die vaart vanaf de Amerikaanse zijde. Hier is regenbescherming onontbeerlijk.

    Eerst varen we langsheen de Amerikaanse waterval waar we reeds wat spray meekrijgen. Dan varen we richting het hoefijzer en hoe dichter we bij het vallende water komen krijgen we de volle laag en van foto’s nemen komt niets meer in huis.

    Het is wel indrukwekkend om zo dicht bij zulke natuurkracht te komen. Gelukkig kunnen onze dunne regenpakken ons behoeden van doornat te worden. We hebben nog één attractie af te werken en dat is de “White Water Walk”. We nemen er de bus naartoe want het is een heel eind van de Falls verwijderd. Met een lift dalen we af tot bij het water. Hier moet al dat water door een diepe kloof stromen. Het is dan ook een stroomversnelling van de 6de categorie die algemeen beschouwd wordt om niet bevaarbaar te zijn. Langs de waterkant is een mooi houten wandelpad aangelegd dat ons toelaat dat geweld te bewonderen. Het lichtblauwe water wordt hier met een hoge snelheid doorheen geperst met hoog opspattend water en hoge golven.

    Dit water zal duizenden kilometer verder de landbouw van water voorzien. Wanneer we met de lift terug boven komen zien we aan de overzijde van de straat een grote Boedistische tempel.

    Terug gekomen in het centrum wachten we in de regen op onze bus terug naar de camping. Niagara Falls is een echt natuurwonder waar we echt van genoten hebben.

    03-07-2014 om 23:13 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Maandag 30 juni

     

    Zondag weer heel wat kilometers afgelegd door de provincie Ontario, nog altijd veel groen en meren. In de buurt van de stad Sudbury staan er verschillende borden langs de weg die ons verwittigen dat we paard en kar kunnen ontmoeten. In deze streek wonen nogal wat Amish mensen en we zien inderdaad families die zich verplaatsen met paard en kar.

    Wat verder bereiken we de camping waar we willen overnachten. Het is een grote camping die vooral seizoensplaatsen aanbiedt. Het geheel doet wat rommelig aan. Het zit lekker buiten tot een onweer ons verplicht te schuilen.

    Maandag rijden we naar een camping bij de plaats Orillia aan de Severn waterweg. Onderweg zien we zoals we elders ook veel zagen dat er vele mensen op de rotsen langs de weg figuren plaatsen, gemaakt met keien en die een menselijk wezen moeten uitbeelden.

    Het schijnt een gebruik te zijn van de Indianen. In de meertjes langs de baan staan vele waterlelies in bloei. De camping heeft ook vooral seizoensplaatsen, waarvan er velen uitzien als mooie chalets en er mooi verzorgd uitzien.

    Er lopen verschillende kanaaltjes door de camping waar dan ook vele bootjes aangemeerd zijn. Het is erg druk want morgen is het Canada-day en we hadden geluk nog één van de laatst beschikbare plaatsen te bekomen.

    01-07-2014 om 02:04 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Zaterdag 28 juni

    Het weer is mooi en zonnig wanneer we vrijdag weer onze reis verder aanvatten. Het is nog steeds een mooi landschap waar we doorheen rijden, veel groen, berg en dal en meren.

    In een provinciaal park wordt onze aandacht getrokken door een bord dat verwijst naar voorhistorische rotstekeningen. Van op de parking moeten we afdalen tot het niveau van Lake Superior.  Er wordt gewaarschuwd dat de afdaling niet zonder gevaar is en er reeds verschillende ongevallen hebben plaats gevonden.

    Het pad gaat erg steil naar beneden en het is voorzichtig klauteren over scherpe rotsen om er te komen. Beneden aangekomen zouden we over een smalle richel, die bovendien flink schuin afloopt naar het water, moeten lopen om de tekeningen te zien.

    Het lijkt ons toch wat gewaagd om over die gladde richel te lopen en stellen ons tevreden met de mooie uitblik en de afgebeelde pictogrammen.

    We rijden verder en komen net na de middag aan op een camping in Sault Ste Marie. Op TV hadden we in het programma Rail Away een treinreis gezien die van uit Sault Ste Marie vertrok, de Agawa Canyon treinreis. Na onze siësta begeven we ons naar het station om tickets te kopen maar tot onze teleurstelling rijdt de trein dit weekend niet. We maken dan maar een wandeling langsheen het water, aan de overkant ligt de VS.

    Een lange brug verbindt de twee landen. Via sluizen is er druk scheepvaart verkeer tussen het Huronlake en Superior Lake.

    Zaterdag gaan we dan nogmaals de stad in en bezoeken de “Farmers Market” die eerder mager uitvalt, enkele kleine farmers verkopen er hun producten veel keuze is er niet.

    Het Canadian Bushplane Heritage Center  vertoont een mooie collectie oude brandblusvliegtuigen. In vele van deze toestellen kan men binnen lopen om ze goed te kunnen bekijken.

    In een cinemazaaltje worden we vergast op een 3D-film waarin we meevliegen met een brandblusvliegtuig en de hele operatie kunnen volgen zowel in de lucht als op de grond. Erg indrukwekkend, vooral de beelden van een reusachtige brand van jaren terug. Na de middag keren we terug naar de camping en genieten van een luie namiddag.

    29-06-2014 om 01:14 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Donderdag 26 juni 

    Woensdagmorgen is het droog en er schijnt een flauw zonnetje.

    Zelfs op de camping zien we wild lopen. Gisteren kregen we nog bezoek van een hert en deze morgen zagen we een bever rondlopen op het terrein. We rijden weer verder richting Niagara  onderweg krijgen we meer zon te zien en de hemel kleurt blauw. Wanneer een bord langs de weg reclame  maakt voor de langste hangbrug van Canada willen we dat wel zien. We moeten zo een 10tal kilometer over onverharde weg rijden om er te komen. Voor 20 CANdollar kunnen we er overheen wandelen. We worden zelfs met een buggy tot aan de eerste hangbrug gebracht, het was een steile weg omhoog en we waren blij dat we dat niet te voet moesten doen.

    Het zijn in feite twee hangbruggen die een diepe kloof overspannen. Van op de brug genoten we van het prachtige uitzicht diep in de kloof, in de verte zagen we de tweede en langste brug. Na een fijne wandeling langs de kloof kwamen we bij de tweede brug waarlangs we terug aan de overkant kwamen.  Via een lange trap daalden we af tot op de bodem van de kloof en bekeken de bruggen aan de onderkant.

     Na rond het meer getrokken te hebben kwamen we terug bij de parkeerplaats waar we lunchten vooraleer verder te rijden. Onze route loopt via de Highway 17 die op een zeker punt volledig afgesloten was voor verkeer en om op onze bestemming te komen dienden we een omweg van bij de 200km te maken. Tot overmaat was dan de eerst weg die we konden nemen om terug op de originele route te komen ook afgesloten. We hebben dan onze bestemming moeten aanpassen.

    Gelukkig is de weg die we moesten volgen  wel mooi en loopt doorheen heuvelachtig gebied met talloze meren in verschillende tinten. We hebben ver moeten rijden vooraleer we een camping vonden in de plaats Longlac aan de stroom en kwamen net op tijd om de voorlaatste plaats in te nemen.

    Donderdagmorgen dan maar naar de volgende bestemming de plaats Wawa. Onderweg ook weer de vele borden die waarschuwen voor elanden die de weg kunnen oversteken. We hebben toch twee stuks gezien aan de rand van de weg. Het voorbijrazend verkeer schijnt hen niet te storen maar zodra we stoppen trekken ze zich terug in het bos vooraleer we een goede foto kunnen nemen.

    In de plaats White River tanken we nog maar eens vol. In deze plaats is het verhaal van Winnie the Pooh begonnen. Uiteindelijk komen we in Wawa aan na een omweg van een driehonderd kilometer.

    27-06-2014 om 01:58 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Maandag 23 juni

    Bij het meer met zandstrand hoorden veel muggen en die hebben ons flink lastig gevallen in de nacht. Onder een stralende zon rijden we weer verder. Overal langs de weg worden we gewaarschuwd voor overstekende elanden maar krijgen er geen in het vizier.

    Plots worden we verrast door een overstekende Bambi, vol op de rem en met gierende banden konden we nog net een aanrijding vermijden. Hier in Canada wordt blijkbaar ook naar de wereldvoetbal gekeken want we reden geruime tijd achter een trailer die beslist een fan van  Holland was.

    In Fort William nabij Thunder Bay nestelen we ons op een mooie camping aan het historisch park Fort William dat we morgen gaan bezoeken.

     

    24-06-2014 om 02:21 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dinsdag 24 juni

    De ochtend begint grijs en na het ontbijt regent het. Het regenweer zal de hele dag duren. Vanaf het bezoekerscentrum brengt een shuttlebusje ons naar de ingang van het Fort William Park.

    Het “fort” is een getrouwe reconstructie van een handelspost die in de nabijheid gevestigd was in 1812 en had geen militaire betekenis. Bij de ingang worden we opgewacht door een gids in klederdracht uit die tijd.

    De Indianen woonden er in wigwams die niet met huiden maar met berkenschors bedekt waren, hoewel het flink regende stonden we er toch droog.

    De pelshandel was er erg belangrijk en vormde de basis van de verdere ontwikkeling  van het land. De  rivier was de handelsroute bij uitstek waar de waren met kano’s en schoeners werd aangebracht en weggevoerd.

    De plaatselijke bevolking waarmee goed samengewerkt werd ruilden de pelshuiden voor gereedschap en wapens.

    De roeiers en dragers waren de “voyageurs” zij zorgden wel dat alles kon doorstromen maar behoorden tot de lager klasse aldaar, opgevolgd door de klerken die een trapje hoger stonden en aan de top stonden de heren van de compagnie.

    Dat was duidelijk zichtbaar aan hun behuizing. In de zomermaanden kwamen er wel meer dan duizend mensen in het fort samen en was het zeer druk aan de kade. Tijdens de wintermaanden verbleven er slechts een dertigtal mensen ter plaatse. Ondanks het slechte weer hebben we er toch een leerrijke en aangename dag doorgebracht.

    24-06-2014 om 00:00 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Zondag 22 juni

    Zaterdagmorgen, de zon schijnt en het wordt een mooie dag. Verder oostwaarts door het vlakke en groene Manitoba.

    Het schiet goed op maar het is vrij eentonig.  Op zo een 15 kilometer voor Winnipeg houden we halt op een KOA camping aan de oever van de Assiniboine rivier.

    Het is warm en we kunnen eindelijk nog eens buiten eten. In de namiddag rijden we naar de stad Winnipeg, het is erg druk op de toegangsweg met veel verkeerslichten. De stad zelf valt ons tegen druk verkeer en vele imposante gebouwen.

    Er is totaal geen vergelijk met onze Europese steden. Gezellige straatjes en winkeltjes hebben we niet gevonden, de mensen doen er blijkbaar hun shopping in winkelcentra zoals Wijnegem shopping center. Na het drinken van een koffie zijn we dan maar terug naar de camping gereden.

    Zondag rijden we de provincie Ontario binnen. Het is weer een heel ander type van landschap, heuvelachtig met bossen en meren.

    De weg is op vele plaatsen letterlijk tussen de rotsen uitgehakt. Het doet ons erg aan Noorwegen denken. Van wild onderweg is er niet veel te zien buiten twee reeën langs de weg die slachtoffer werden van het verkeer. Eén jonge eland bok hebben we nog wel de weg zien overschieten. We wilden bij het plaatsje Kenora op camping gaan maar die was volzet. Zestig kilometer verder in Vermillion Bay was wel plaats aan een meer met zandstrand.

    22-06-2014 om 23:51 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vrijdag 20 juni

    We keren terug naar Wanuskewin Heritage Park. Het onthaalgebouw is gebouwd op een heuvel waar de Indianen vroeger de bizons overheen joegen om ze in een omheining te drijven waar ze nadien konden geslacht worden.

    Wanneer ze de bizons over een hogere klif konden drijven hoefden ze enkel de overlevenden af te maken. De huidige Indianen gaan nu onder de benaming “First Nation People”. Een korte film laat ons zien hoe de Indianen in harmonie en respect voor de natuur leefden.

    Een jonge Indiaan en zijn zusje laten ons enkele dansen zien zo als die op de Pow Wows uitgevoerd worden. Bij Saskatoon bezoeken we nog het Western Devenopment museum dat een beeld laat zien van de pionierstijd tot de jaren 50. De eerste pioniers moesten zich letterlijk een plaats uithakken op het land dat hen werd toegewezen. Er was niets dan wildernis en om te overleven moest er eerst een hut in plaggen worden gebouwd als onderdak. Het moet een hard bestaan geweest zijn. In het museum staan mooie oude voertuigen en landbouwmachines, er staat zelfs een auto die op door stro gemaakt gas reed.

    zie foto bovenaan

    Toen werd er reeds gezocht naar een vervanger van benzine, echter zonder succes. Anne kon het niet laten om achter het stuur te kruipen.

    Dan rijden we verder naar het oosten. Langsheen het Quill-meer waar jaarlijks honderdduizenden vogels passeren zien we een kolonie pelikanen op het water.

    Bij het plaatsje Foam Lake, dat het beste plaatsje ter wereld zou zijn om in te leven, blijven we overnachten. Na een nacht regenen vertrekken we vrijdagmorgen weer verder in de regen. Kort nadien verlaten we Saskatchewan en komen over de rivier heen in Manitoba. Hier moet we onze klok weer een uur vooruit zetten, we hebben nu een tijdsverschil van 7 uur met thuis. In het stadje Dauphin gaan we een kijkje nemen in het Fort Dauphin, waar verschillende oude gebouwtjes bijeen gebracht zijn.

    Wanneer we doorheen het Riding Mountain Park rijden zien we in de verte weer zwarte wolken hangen en plenst het weer. Kort voor we het park uitrijden zien we nog een berin met haar twee telgen.



    22-06-2014 om 01:08 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Woensdag 18 juni

    Het heeft de hele nacht geregend en wanneer we opstaan valt het water nog steeds uit de hemel. We bevinden ons in de nabijheid van twee musea en daar is het dan wel het weer voor. We bezoeken eerst de historische site van het fort van Battleford dat een grote rol heeft gespeeld in de verovering van dit gebied ten nadele van de Indianen.

    Binnen de omheining staan nog enkele van de originele gebouwen waar we tekst en uitleg krijgen van de gids van dienst in militaire outfit van die tijd. een interessante rondleiding doorheen de vertrekken van de officieren en het wachtlokaal met gevangenis. In de gebouwen zijn we tenminste beschut van de regen, voor een verdere wandeling over de historische plaatsen bedanken we toch maar. In de namiddag bezoeken we het andere museum ondergebracht in het voormalige schoolgebouw.

    We treffen er een hele verzameling voorwerpen die een rol speelden in het ontstaan van en het dagelijkse leven in Battleford onder andere een origineel klaslokaaltje. Op de bovenste verdieping bevindt zich een uitgebreide verzameling vuurwapens waaronder ik verschillende wapens herken van Belgische oorsprong.

    Naast het schoolgebouw prijkt de oude brandweer kazerne waar we een mooie oude brandweerwagen bewonderen. Nabij Saskatoon willen we het Wanuskewin Heritage park bezoeken waar het leven en de filosofie van de Indianen cantraal staan. Het blijft regenen en we komen er echter te laat aan voor een bezoek en trekken dan maar naar een camping in Saskatoon.

    Morgen komen we terug.

    19-06-2014 om 03:32 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dinsdag 17 juni 

    Maandag vertrekken we onder de gietende regen langs Highway 16 naar het oosten.

    Na korte tijd komen we in de provincie Alberta.  In de voormiddag houdt het op met regenen. Op deze snelweg is het comfortabel rijden, cruise control op 90km en dat schiet dan lekker op. Er valt niet veel te zien langs deze route, het verkeer is niet druk. Ik moet me geen zorgen maken over het inhalen van vrachtwagens, die halen mij wel in.

    Er rijden hier vele grote en lange trucks, zelfs een kompleet huis wordt over de weg vervoerd. Voor de lunch stoppen we bij een provinciaal park waar een leuke picknickplaats aan een rivier ligt.

    In de late namiddag komen we aan in het Elk Island National Park waar we een kampeerplaats vinden. De kampeerplaats ligt dichtbij het Astotinmeer. In het park zouden vele wilde dieren verblijven. Buiten enkele Canadese ganzen zien we niets.

    Dinsdagmorgen gaan we vroeg op pad om een wandeling te maken langsheen een bevervijver. Veel hebben we ook niet gezien buiten in de verte een coyote en een zwemmende bever.

    Bij het verlaten  van het park hebben we nog een woudbizon zien grazen. Het gaat dan verder naar het oosten op de 16. We zijn nu in de provincie Saskatchewan aangekomen het land is hier zeer vlak. Hier moet veel olie onder de grond zitten want overal zie we pompinstallaties en olietanks. In de plaats North Battleford komen we aan op een kleine eenvoudige camping met toch een goede internetverbinding. Het terrein zit vol met gaten gemaakt door prariedogs die hier welig tieren.

    18-06-2014 om 04:03 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Zondag 15 juni

    Wanneer we zaterdag ontwaken kunnen we de bergen niet zien door de lage wolken. Het klaart echter langzaam  op en wanneer we klaar zijn om te vertrekken schijnt de zon.

    De snelweg leidt ons naar de bergen.

    Het spektakel dat we nu te zien krijgen overtreft alles van wat we tot hier toe gezien hebben. We zullen de volgende 250km continu door de Rockies rijden.  Hoge besneeuwde bergen, watervallen, gletsjers, diepe dalen en oneindig veel bossen.

    Ook hier hebben bosbranden gewoed, op die plaatsen is de nieuwe groei goed zichtbaar. We hebben verschillende wilde dieren en vogels gezien. We hebben zelfs een koppel poema’s gezien jammer genoeg konden we ze niet op de plaat krijgen. Grazende beren, herten, Bighorn sheep we kregen ze allen te zien.

    Het Lake Louise ligt er schitterend bij met op de achtergrond een gletsjer.

    Een nieuwsgierige “Clarks Nutcracker” laat zich gewillig fotograferen. De Athabasca gletsjer is werkelijk indrukwekkend.

    We boffen werkelijk dat het vandaag open weer is en de zon overvloedig alles belicht. Tegen de avond komen we bij een camping aan net voor Jasper, die is haast volzet en we moeten genoegen nemen met een plaats zonder service weliswaar mooi gelegen in het bos

    16-06-2014 om 01:30 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    In de nacht regent het flink en ’s morgens zit de hemel potdicht.

    Het wordt een grijze dag met veel regen. We prijzen ons gelukkig dat we gisteren zo een mooi weer hadden. Onderweg naar Hinton maken we nog een ommetje van 130km naar het Maligny meer.

    Op het mooie meer is het mogelijk om een boottocht te maken, hele bussen toeristen staan er voor klaar. Gezien het slechte weer laten we het maar achterwege en zetten onze tocht verder. Ondanks de grote borden die ons waarschuwen voor overstekende kariboes zien we er geen enkele, toch krijgen we nog een koppel “mule deer” op de foto.

     

    In de gietende regen komen we op de camping  in Hinton aan.

    16-06-2014 om 01:20 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vrijdag 13 juni

    Donderdag  gaat het nu richting Canada. Het is duidelijk dat we ons  in de Rocky Mountains bevinden overal hebben we zicht op de bergen.

    Eureka is het laatste Amerikaanse stadje dat we doorrijden. Kort nadien komen we bij de Canadese grenspost. Wanneer we op vraag van de beambte positief antwoorden of we fruit aan boord hebben, worden we verplicht dit achter te laten in een diepvrieskist. Veel verschil merken we niet met de VS alleen zijn de vrachtwagens hier nog groter en de huizen mooier. Bij de Kootenay rivier stoppen we op de plaatselijke campground, we hebben er al wel mooiere gezien maar het kan toch. Het is nog warm maar de hemel trekt toe, ’s nachts regent het flink.

    Op vrijdagmorgen zijn de flanken van de bergen gehuld in wolken. Het belooft niet veel goeds om hoog de bergen in te gaan. Bij de ingang van Kootenay Park betalen we toegang voor twee dagen.

    Kort na de ingang loopt een kudde “Bighorn sheep” op de weg. Door een smalle kloof komen we in het eigenlijke park. Het is ondertussen beginnen te regenen en de bergen zijn helemaal onttrokken aan onze blikken.

    Hogerop is het zelfs aan het sneeuwen. Over de pas heen neemt de sneeuw af en wanneer we afgedaald zijn in het dal is het zelfs droog. Bij Banff trekken we naar een fijne camping. Vanaf de camping kunnen we gratis met de bus naar het stadje.

    Banff is een levendige plaats met veel winkels met voornamelijk vrijetijdskleding. Er is een gezellige drukte en we hebben nog een leuke ontmoeting  met de plaatselijke politie.

    15-06-2014 om 23:29 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     

    Woensdag 11 juni

    Om 10u komt de rode bus aangereden voor een ritje door het Glacier Park. Er rijdt een hele vloot van deze busjes rond, allemaal mooi gerestaureerd want de bus waar wij mee rijden is gebouwd in 1936.

    De chauffeur is erg spraakzaam en vertelt honderd uit over het park. Het park valt ons wat tegen na de vorige parken, we zien enkel bomen en af een toe een vergezicht. Mooi is dat een white tail onze weg kruist.

    Onze eerste stop is bij een waterval die de Indianen de “secret dancing waters” noemden, voor hen was dit een heilige plaats.

    Ook bij het Mac Donald meer (niet de fast food keten) werd gestopt met een mooi zicht op de bergen.

    Over de pas konden we helaas niet rijden want die was nog dicht gesneeuwd. Het bezoekerscentrum aldaar was nog steeds voor de helft met sneeuw bedekt. Dus het mooiste stuk kregen we niet te zien. Om af te sluiten maakten we nog een korte wandeling door het bos tot bij een kleine waterval.

    12-06-2014 om 04:25 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dinsdag 10 juni (2)

    Maandagmorgen verlaten we het Yellowstone Park langs de westelijke uitgang. Vooraleer we de uitgang bereiken hebben we nog de gelegenheid om achtereenvolgens een mooie mule deer bok, een kale Amerikaanse arend en een blauwe reiger te fotograferen.

    We rijden nu de staat Montana in, het landschap blijft bergachtig.

    Het valt ons op dat er langsheen de weg ontelbare witte kruisen staan die elk een dodelijk verkeersslachtoffer herdenken en dit over de volledige weg die wij aflegden. In de valleien wordt vooral aan veeteelt gedaan met enorme ranches, de landbouw lijkt vooral uit veevoeder te bestaan. We zijn vertrokken met volle zon maar stilaan wordt het bewolkt. In het stadje Deer Lodge zoeken we de camping van KOA op. Het stadje ziet er typisch Amerikaans uit met zijn rechte straten en gebouwen van twee hoog in western stijl. Het is erg rustig op de kleine camping waar we “s avonds nog bezoek krijgen van twee reetjes die langs onze camper kwamen grazen, een mooie zonsondergang sluit de dag af.

    Dinsdag gaat het naar het ”Glacier National Park”. De weg loopt doorheen het indianen reservaat van de “Flatheads” waarvan we niet veel merken. Langsheen het “Flathead meer” dat 36 mijl lang is liggen langsheen het meer veel plantages met kersenbomen, jammer genoeg zijn we te vroeg voor de kersen.

    In de plaats Glacier West zoeken we ook weer een KOA camping op. De mensen aan het onthaal zijn zeer vriendelijk en geven ons uitleg hoe we het park kunnen bezoeken. Met onze motorhome mogen we het park niet in maar morgen kunnen we met een bustour mee om het park te bekijken.

    11-06-2014 om 01:36 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vrijdagmorgen 6 juni gaan we zeer vroeg op pad want we willen wilde dieren zien. We zien verschillende soorten herten en een eland maar steeds van ver en met behulp van de verrekijker. Er zijn verschillende schilderachtige meren in het park.

    Op het Jenny meer worden we met een boot naar de overkant gebracht om op zoek te gaan naar de “Hidden Falls”. Het wordt een vrij steile klim over een met rotsen bezaaid bergpad maar het loont wel de moeite, bovendien kruist een mooie vos nog ons pad.

    Bij “Jackson Lake” kunnen we een mooi beeld vastleggen van de bergen met spiegelbeeld in het meer. Moe maar tevreden keren we in de late namiddag teug op de camping. Plots ontstaat er tumult want er is een beer met twee jongen in de buurt. De jongen roepen op hun moeder en wanneer deze komt aangerend is het even paniek en het maken van foto’s wordt moeilijk.

    Die berin met haar twee kleintjes werd de perfecte afsluiter van een mooie dag.

    Zondag 8 juni

    We hebben twee dagen rondgereden in Yellowstone Park en hebben het doorkruist van oost naar west en van noord naar zuid. Langs beboste hellingen, valleien, kloven, groene dalen ging de rit.

    We zien spectaculaire watervallen en vele plaatsen waar we goed zien dat we ons boven een werkende vulkaan bevinden, volgens de wetenschappers zal die ooit gigantisch uitbarsten maar dat kan nog 10.000 jaar duren. Overal zien we nog kale stammen uitsteken boven jonge groene boompjes, getuigen van de reusachtige brand van 1988 die bijna de helft van het bosbestand vernielde. Wild zien we meestal van uit de verte zonder dat we het kunnen fotograferen. De velden waar we die vulkanische activiteit van kort bij kunnen zien zijn voorzien van houten wandelpaden zodat we die van dichtbij kunnen bekijken.

    Het meest indrukwekkende stuk is een groot terras waar het hete water naar boven borrelt, dit water heeft een zeer hoge zuurtegraad dat de rotsen tot modder oplost. In dit water leven miljoenen bacteriën en wanneer die afsterven vormen die kalkrotsen die nog steeds aangroeien. We kunnen toch nog enkele dieren van dichtbij fotograferen, een jonge bok en enkele “mule deer” hinden.

    Van op afstand hebben we met de verrekijker kunnen zien hoe een coyote zich tegoed deed aan een jong hertenkalf. Het weer was nog steeds gunstig in de nacht heeft het flink geregend maar overdag bleef het mooi zonnig met af en toe een klein buitje.

    10-06-2014 om 17:15 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Woensdagmorgen 3juni is het weer schitterend weer en we hebben vandaag een rit van ongeveer 400km voor de boeg over Highway 84. Het is een vrij eentonige route onderbroken door een kleine bergketen.

    Idaho staat bekend als de “Potato State” en onderweg zien we inderdaad vele uitgestrekte aardappelvelden. Net voor Twin Falls nodigt een uitzichtpunt ons uit om diep in een kloof te kijken waar de Snake rivier door loopt. Noordelijk van Twin Falls bevinden zich de “Shoshone Falls” waar we van op uitzichtplatforms prachtige zicht op de waterval hebben met bijbehorende regenboog.

    Deze watervallen zouden vanaf hun hoogste punt gemeten hoger zijn dan de Niagara waterval. We vergelijken het later wel. In de late namiddag komen we aan op een KOA camping bij Pocatello.

    Van Pocatello gaat het donderdagmorgen 4 juni naar Jackson in Wyoming. Kort voor we Jackson binnenrijden zien we in de verte reeds de bergen van de Grand Tetons .

    Jackson is een erg leuk stadje met mooie winkels. Op de vier hoeken van het park in het midden van de stad staan en prachtige bogen gemaakt met de geweien van herten en elanden, ook de postkoets ontbreekt niet in het straatbeeld.

    Kort nadien bereiken we het Grand Teton natuurpark waar we meteen een kudde bizons voor de lens krijgen.

    Aangekomen op de camping krijgen we te horen dat alles volzet is, gelukkig komt er net een annulering binnen en kunnen we toch blijven voor twee nachten en krijgen een mooie plaats dicht bij het meer. ’s Avonds genieten we nog van een mooie zonsondergang in de bergen.

     

    10-06-2014 om 17:06 geschreven door Zwerfsteen

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 25/07-31/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 21/09-27/09 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 01/09-07/09 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/10-21/10 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 20/08-26/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 22/08-28/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 09/08-15/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 11/08-17/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 28/04-04/05 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!