Sint Petersburg werd in 1703 gesticht door Peter de Grote, hij werd daarbij geholpen door verschillende vooraanstaande Europese kunstenaars en architecten. Doorheen de stad stroomt de brede rivier Neva. Aan het station worden we opgewacht door onze gids Natahlia. Met de bus rijden we langs verschillende belangrijke bezienswaardigheden waarbij af en toe gestopt wordt om de nodige fotos te nemen. Het uitzicht vanaf de oevers van de Neva op de stad zijn erg mooi, overal zijn er mooie en statige gebouwen te zien. De stad wordt wel één groot museum genoemd. Ons hotel is midden in het centrum gelegen vlak bij de Nevsky Prospekt, de drukst verkeersader en winkelstraat van St. Petersburg. Het is een heel brede laan met brede voetpaden met veel volk op de been. Mooie winkels met alle gekende merken trekken er de aandacht. Het verkeer is er erg druk en de autos razen langs alle kanten voorbij. De avond hebben we vrij en we maken een lange wandeling door de stad waarbij we volop kunnen genieten van al dat moois. De volgende dag bezoeken we het Hermitage museum onder deskundige begeleiding van onze gids, gelukkig heeft onze groep vooraf geboekte tickets en kunnen we snel het museum binnen, buiten staat een file van enkele honderden meters aan te schuiven om binnen te kunnen. Oorspronkelijk was dit het zomerpaleis en is weelderig ingericht in barokstijl en overeenkomstig bemeubeld, je weet niet wat eerst te bewonderen. Veel tijd krijgen we niet want de groep moet voort, de verzameling van schilderijen is enorm en we kunnen slechts de hoogtepunten van de verzameling bekijken. Het is natuurlijk onmogelijk om op zo een korte tijd gans het museum te zien maar we krijgen toch een heel goede indruk. Na de middag bezoeken we de St. Isaacs kathedraal, de vierde grootste kerk in de wereld, een machtig gebouw met enorme granieten zuilen uit één stuk gehouwen. Het interieur is rijkelijk en weelderig versierd met allerlei kunstwerken. Tijdens de oorlog was de kerk erg beschadigd maar daar is niets meer van te merken. s Avonds hebben we ingeschreven voor een voorstelling van volksdansen en muziek. Het was een show met veel schwung, mooie en opwindende muziek, prachtige dansen en kleurrijke kostuums het was echt genieten.
De laatste dag moesten we vroeg op het appel zijn want we bezoeken Peterhof, het zomerpaleis op een veertigtal kilometer van St. Petersburg. Het paleis is ook weer ingericht met weelderige barok. Het is er erg druk en we moeten een lange tijd aanschuiven om binnen te kunnen. De kamers die we te zien krijgen zijn ook weer allen rijkelijk versierd en bemeubeld. Het is slecht een klein gedeelte van het gebouw dat toegankelijk is want er moet nog veel gerestaureerd worden, net zoals in het Hermitage en dat kost hopen geld dat niet zomaar voorhanden is. Het park rond het kasteel is erg groot en we kunnen slechts een klein gedeelte door wandelen. Het park is ook beroemd voor zijn prachtige fonteinen die prachtige beelden opleveren. In de voormalige oranjerie krijgen we ons middagmaal en dan gaat het terug naar de autobus want we moeten onze trein halen naar Helsinki. Het verkeer is echter erg druk en chaotisch met opstoppingen en files, we hebben bijna drie uur nodig om de ongeveer 40km af te leggen tot aan het station. De trein halen we nog net op tijd en ons bezoek aan St. Petersburg zit er op.
Zondag in de namiddag komen we in Hämeenlinna aan waar we in de buurt van het kasteel willen overnachten. Het is echter enorm druk bij het kasteel want het is "Hämeenlinna Jazz" weekend en het park rond het kasteel is gevuld met muziekliefhebbers van alle leeftijden en op het grasveld zitten allemaal families met picknick erbij. Wel gezellig! We zoeken elders een plaats en komen terug om mee van de muziek en de sfeer te genieten. Hämeenlinna is de hoofdstad van de provincie Häme en zijn trots is het imposante kasteel dat mooi gelegen is aan het meer. De volgende dag wanneer de rust is weergekeerd komen we terug en vinden een mooie plaats bij het kasteel. Een rondgang door het kasteel geeft ons een goede indruk hoe het er vroeger aan toe heeft gegaan, veel comfort was er toch niet, maar de dikke muren gaven zeker beschutting. Er is verder ook nog een interessante tentoonstelling van opgravingen uit de streek die een goed beeld geeft hoe de mens zich hier vanaf het steentijdperk heeft ontwikkeld. Het stadje zelf is ook weer typisch voor de Finse steden, net en rustig op het marktplein staat een enorme kerk. Verschillende kraampjes met lokale producten en groenten waar vooral aardbeien en verse erwten, waar de Finnen blijkbaar erg aan verslingerd zijn, aangeboden worden.
Lahti is een grote moderne stad op 100km van Helsinki er is een mooi waterfront rond de jachthaven en voornamelijk bij de haven voor de toerboten, waar een gezellige drukt heerst. De promenade is mooi aangelegd en onderhouden en nodigt uit tot flaneren en heel wat inwoners zoeken in de avonduren de waterkant op en de terrassen zijn goed gevuld. Lahti is vooral bekend als wintersportcentrum waar regelmatig wereldkampioenschappen gehouden worden. Drie enorme springschansen zijn dan ook de bezienswaardigheid van de stad. Met een lift kunnen we naar boven in de hoogste schans. Boven wacht ons een prachtig uitzicht over de stad en omgeving en kijken we uit over het moderne sportcentrum.
Met een avondwandeling besluiten we onze dag in Lahti.
Onze route naar Lahti voert ons langs de rand van het Paijanne meer en de weg loopt kronkelend op en af door het groen afgewisseld met blik op het meer. Onderweg kunnen we aanleggen bij de mooi verzorgde jachthaven van Korpilahti, waar we twee keer overnacht hebben, en nu bevinden we ons bij de jachthaven van Väaksy het is nu bijna 22u en het is nog klaar daglicht, het weer is goed en op de achtergrond klinkt live jazzmuziek vanuit het cafetaria van de jachthaven. Morgen rijden we naar Lahti, en daarna naar Hämeenlinna, daarover de volgende keer.
De derde grootste stad van Finland en grootste stad zonder een haven aan zee. Vroeger bekend als het Manchester van Scandinavië. De stad ligt tussen twee meren en dwars door de stad loopt het water van het hoger gelegen meer naar het lagere meer. Binnen in de stad bevonden zich de weeffabrieken, die nu allen omgebouwd zijn tot lofts, musea en culturele centra. Het is zondag en het verkeer is niet druk, gelukkig maar want we hebben de stad doorkruist in alle richtingen om een staanplaats te vinden. De stad geeft een zeer verzorgde indruk maar parkeren is er duur. We vinden tenslotte kort bij het centrum aan de stroom een plaats bij het sportstadium. Van de stad hebben we niet veel gezien, we komen er later nog eens langs maar ik heb er erg goed kunnen vissen en verschillende baarzen en voorns kunnen vangen, zelfs een forel maar die was jammer genoeg nog geen vereiste 40cm. en dat in het midden van de stad!
Rauma is een rustig stadje aan de kust van de Botnische Golf dat ooit bekend was voor zijn kantproductie. De bezienswaardigheid is er het oude Rauma of "Vanha Rauma" het was één van de zes middeleeuwse Finse steden. Het oude stadsgedeelte bestaat nog vooral uit de originele bebouwing van houten huizen en smalle straatjes, doordat het er sedert 1682 geen grote stadsbrand heeft plaats gevonden is er het oude stratenpatroon bewaard gebleven en is het er heel leuk om op ontdekking te gaan. De huizen zijn allen nog bewoond en er zijn verschillende handelszaken. Het hele stadje heeft dan ook een plaats gekregen op de lijst van Unesco Werelderfgoed.
Bij het stadje Lappi niet ver van Rauma bevindt zich nog een andere site van Unesco Werelderfgoed met de moeilijke naam Sammallahdenmäki Het was ook het eerste Finse voorhistorisch monument dat als dusdanig werd erkend. Het is de grootste verzameling van voorhistorische begraafplaatsen in Scandinavië. De site ligt midden in een prachtig bosgebied en het is een heerlijke wandeling om die plaatsen te bekijken. Op verschillende plaatsen zijn hopen rotsen gestapeld, waarbij er twee erg in het oog springen, de één wordt de "Kerkvloer" genoemd omdat de stenen over een grote rechthoek zeer egaal gestapeld zijn. Het moet voor die primitieve mensen uit het bronzen tijdperk toch een hele organisatie geweest zijn om dit te realiseren. Verder op is er nog een zeer langgerekte stapel te zien die de "Lange ruïne van Huilu" genoemd wordt, al even indrukwekkend.
Turku is de oudste stad van Finland, maar daar is niet veel van te merken. De stad ligt langgerekt aan de beide oevers van de stroom. Er is veel industrie en vele middelgrote ondernemingen aan de weg bij het binnenrijden van de stad. De stad zelf is een drukke en levendige stad zoals het hoort bij de tweede grootste stad van het land. Vanop de camping komen we met de bus aan bij de markt van Turku, veel bedrijvigheid maar niet echt gezellig of sfeervol. We lopen langs de kade waar het wel prettig wandelen is naar het slot, het is de voornaamste bezienswaardigheid van de stad. Het slot is goed bewaard en gerestaureerd. Binnen is er erg veel te zien en we lopen er kilometers door zalen en trappen, maar het is wel de moeite waard. We nemen de bus terug naar het centrum want het begint toch te wegen op de benen. De kathedraal is nog een ander monument dat we niet mogen missen, waarvan de oudste delen teruggaan tot de 13de eeuw. Nu is het zowat de belangrijkste Evangelisch Lutheraanse kerk van Finland. Het enorme binnenschip met gotische gewelven is imponerend.
Op 15 juli moeten we terug in Helsinki zijn om de volgende dag vroeg de trein te nemen voor drie dagen St. Petersburg. Dus hebben we alle tijd om rustig door het westelijk merengebied te rijden. We rijden door een golvend en door bomen omzoomd landschap met af en toe zicht op een meer. Onze eerste halte is in Palkane op een rustige parking bij een meer. De volgende dag vinden we plaats op de parking van het strandbad van Ludpioinen vanzelfsprekend ook aan een meer. De dag erna begeven we ons naar een camping in Jämsänkoski er moet namelijk was gedaan worden. De camping is gelegen aan het meer van Paijanne, we krijgen een standplaats aan de rand van het meer. Onze aperitief genieten we aan de rand van het meer (met de hengel in de hand) met een schitterend uitzicht.
Het stadje Hanko ligt aan de punt van een schiereiland en was rond de eeuwwisseling met de 20ste eeuw een modieus toevluchtoord van de welstellende Russen adel, tsaren en artiesten. Zij lieten er prachtige houten villas bouwen bij het strand, die zijn nu de voornaamste bezienswaardigheid van het stadje. Ze zijn allen prachtig onderhouden en dragen vrouwelijke namen en worden dan ook de oude dames genoemd. Velen zijn nu stijlvolle hotels of gastenkamers. Met de fiets maken we een rondje door het stadje en langs het mooie strand, we vinden er nergens een leuke plaats om te blijven en trekken dan maar verder naar Turku.
Onder een loodzwarte hemel vertrekken we van op de camping richting Tamissaari een rustig badstadje met een mooie Gamle Stan of oude stad. Hier wordt voornamelijk Zweeds gesproken en in deze streek bevinden zich de oudste steden van Finland. In de Gamle Stan wandelen we door de schilderachtige straten, allen met houten huizen in helle kleuren. Langs de strandboulevard vinden we een mooie slaapplaats vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over het water. De volgende dag begint onder een schier wolkenloze hemel, ik beproef voor de eerste keer in Finland mijn vissersgeluk, met uit Holland ingevoerde wormen, en kan verschillende visjes aan de haak slaan, maar nog geen feestmaal met verse vis. Wel leuk vissen.
Zo heten twee eilanden voor de rede van Helsinki en die bevatten een door de Unesco als werelderfgoed erkende verstekte vesting. Het is meteen ook de grootste en best bewaarde militaire vesting in Europa. Met een veerbootje vertrekken we vanop de markt naar de vesting. Het weer is zonnig en warm en de veerboot is volledig gevuld met mensen die bijna allemaal hun picknick bij hebben, net als wij. De vesting is inderdaad goed bewaard en interessant om te zien maar het meeste plezier beleven we met een wandeling rond het eiland waar we prachtige uitzichten hebben op de stad en de voorbijvarende schepen.
Om 8 uur s morgens vertrokken we met de Viking Xpres onder een stralende zon naar Finland, de zee was erg rustig en het was een aangename overtocht. Even na 10 kregen we Helsinki in zicht. Het was een schitterend zicht om met dat grote schip langs kleine eilandjes naar de haven te varen. We kregen reeds een mooi panoramisch zicht op het silhouet van de stad waarbij de toren van de imponerende kathedraal er boven uitsteekt. In de namiddag reden we met de metro vanaf de camping naar de stad voor een eerste kennismaking. Er hangt een donkere en dreigende lucht we nemen dan maar onze regenschermen mee. Helsinki is ook weer een drukke en levendige stad. Veel brede straten en lanen omzoomd met grote en statige gebouwen, de meeste mooie gebouwen dateren van rond de eeuwwisseling met de 20ste eeuw. Dus veel Jugendstil en Art Nouveau, erg mooi om te zien. Bij de haven is een kleurrijke markt met groenten, vis en plaatselijke ambachtelijke producten. We vinden de prijzen allemaal aan de hoge kant, het is dan ook de hoofdstad, hopelijk is het in het binnenland iets minder duur. Wanneer we bij de terugkeer uit de metro stappen begint het te gieten en hebben we onze regenschermen toch nog nodig.
De volgende dag, gelukkig onder een stralende hemel, maken we één van de aanbevolen toeristische wandelingen door Helsinki die ons langs de waterkant en door parken leidt waarbij we heel wat moois te zien krijgen. Er is erg veel groen in deze stad en de Finnen houden veel van beeldhouwwerk want onderweg bewonderen we verschillende mooie beelden. De wandeling eindigt midden in de stad op een mooi esplanade waar het heerlijk wandelen is. We rusten er even uit op een bank in de zon en genieten van de voorbij trekkende stoet wandelaars die er flaneren. Moe en voldaan trekken we terug naar de camping.
Vol verwachting en gewapend met regenschermen nemen we de bus naar de stad. Vanaf de bushalte kijken we op de rede waar verschillende cruiseschepen aangemeerd zijn afgetekend tegen het silhouet van de oude stad. Ondanks de druilerige regen genieten we van de oude stad waarvan het grootste gedeelte van de stadswallen en torens bewaard zijn. We slenteren door de smalle en pittoreske straatjes over de middeleeuwse keien. Er zijn nog heel wat middeleeuwse gebouwen te herkennen. Het is vandaag voor de Esten nationale feestdag en er is weinig animo in de straten, de groepen toeristen niet meegeteld. Het is wel de mooiste en best bewaarde stad die we tot nu toe bezocht hebben. Het één historisch gebouw na het ander.
In de vroege namiddag keren we terug naar de camping want het blijft regenen en we beginnen het ook te voelen in de benen.
De volgende dag is het zonnig met een stevige wind. Het is vandaag werkdag voor de Esten en er is dan ook veel meer volk op de been. Onder mooi zonlicht oogt alles toch fraaier. We bezoeken de bovenstad die ook ommuurd is en vanwaar we een prachtig uitzicht krijgen over de stad. Er lopen nu echt horden toeristen rond en we horen vele talen spreken. Het blijft genieten van de sfeer van deze stad. Voldaan verlaten we deze mooie plaats, morgen schepen we in voor Finland.
We komennet op tijd aan in Virtsu om de veerboot te nemen naar het grootste eiland van Estland, Saareema. De veerboot is eivol want het is een verlengd weekend voor de Esten en het weer is mooi zonnig. De hoofdstad Kuressaare ligt op zo een uur rijden van de haven waar we landen. We brengen een bezoek aan het bisschoppelijk kasteel, eigenlijk een versterkte burcht, die hadden ze wel nodig in 1330. De burcht met versterkingen is goed bewaard gebleven en ligt midden in een mooi park. Er is ook een leerzame tentoonstelling over de geschiedenis van het kasteel en de gebruiken uit die tijd. In het stemmige centrum van de stad komen we een Duits echtpaar tegen met hun camper, we hadden die reeds op verschillende plaatsen toevallig ontmoet en we gaan dan er maar eens op klinken op een gezellig terras. De volgende avond zou er een groot St. Jansvuur ontstoken worden aan de rand van de zee. We besluiten om er te overnachten samen met die Duitsers om dat mee te maken. Wanneer we de volgende morgen ontwaken is het reeds stevig aan het regenen en dat blijft zo de ganse dag. We rijden dan maar naar Tallinn. Daarover de volgende keer meer.
Vrijdagmorgen reden we Estland binnen met mooi weer. Veel verschil in landschap is er niet te merken. We rijden richting Pärnu de zomerhoofdstad van Estland gelegen aan de golf van Riga. We vinden makkelijk de camping die gelegen is aan de rand van de rivier. In de namiddag begint het te regenen net op het moment dat ik mijn vissersgeluk wou beproeven. Zaterdag trekken we de stad in, heel veel houten huizen de meeste hebben dringend een laagje verf nodig. De voetgangerszone is heel stemmig om door te lopen. Er zijn ook heel veel parken en plantsoenen in de stad. Op een druk bezochte markt kijken we naar het aanbod van groenten en fruit en kopen we lekkere aardbeien. In de namiddag fietsen we naar het strand, dat heel mooi aangelegd en onderhouden is. Jammer dat er een zeer stevige en frisse wind staat zodat er weinig volk is. Ideaal weer om te windsurfen en er zijn dan wel heel wat surfers op de zee.
In de folders wordt Sigulda beschreven als de mooiste stad van Letland en wordt aangeprezen als een ideaal punt om het Gauja natuurpark te verkennen. We rijden door een zeer mooi landschap de stad in. De folder heeft niets overdreven het stadje is inderdaad erg net en mooi onderhouden, veel groen en bloemen. We bezoeken het "nieuwe kasteel" waarachter de schilderachtige ruïnes liggen van het oude kasteel. Het is er erg aangenaam wandelen. De Gauja rivier ligt in een diep dal dat we met een gondelbaan, van meer dan 1000m lang, oversteken naar Krimulda, een onooglijk dorpje waar echter ook een prachtig kasteel staat dat nu dienst doet als rehabiliteringscentrum. Vanuit de gondelbaan hebben we een prachtig zicht over de vallei, in de verte zien we de torens van nog een ander kasteel het kasteel van Turaida.
We rijden daarheen maar het is al laat op dag en we besluiten om op de parking te overnachten.
Na het ontbijt verkennen we het kasteeldomein. Werkelijk een enorm landgoed van 42 hectaren en alles zeer mooi onderhouden. Heuvelachtig met grasland, oude bomen en vijvers en veel bloemen. Het kasteel dat gedeeltelijk gerestaureerd is ligt er zeer schilderachtig bij. Wij beklimmen de 36m hoge toren van waar we een mooi overzicht over het geheel krijgen. In de gerestaureerde gebouwen zijn verschillende tentoonstelling te zien die een overzicht geven van de 1000-jarige geschiedenis van het kasteel. Bij alle onderwerpen zijn teksten in, Lets, Engels en Duits en alles is prima verzorgd en uitgestald. Dit is werkelijk het mooiste dat we in Letland gezien hebben.
Het gaat nu richting Riga. We nemen onze middagpauze bij een nog mooi bewaarde weerhoeve. In Jurmala de badstad van Riga maken we even een wandeling door de esplanade, een aaneenschakeling van winkels en souvenirstalletjes. In de omliggende straten zijn nog veel mooie houten villas te bewonderen. Velen ervan getuigen dat dit ooit een zeer mondaine badplaats was.
Riga
We vertrekken vanop de camping voorzien van regenschermen, want het is ondertussen gaan regenen, richting stad. Vanop de brug over de Daugava hebben we een mooi uitzicht op de stad jammer dat de hemel dichtbewolkt is. Onder een druilerige regen trekken we de stad in. Onze route voert ons langs verschillende mooie gebouwen en monumenten. Het is er aangenaam wandelen, zoals het een hoofdstad past is er veel leven en in de drukke winkelstraten, vinden we erg mooie winkels en galerijen waar alle luxegoederen te koop zijn. We lopen ook even binnen in het Bezettingsmuzeum, hier wordt herinnerd aan de lange en bloedige strijd die de Letten moesten leveren voor hun onafhankelijkheid, ze werden in de loop van hun bestaan om beurten bezet door de Denen, Duitsers, Russen, weer Duitsers en tenslotte nog maar eens door de Russen. In een gezellig restaurantje genieten wij van een lekker maal doorgespoeld met een flinke pint. Het blijft maar regenen en we houden Riga voor bekeken en trekken terug naar de camping.
Na een rit van een 70-tal kilometer doorheen het vrij vlakke landschap bereiken we de stad Jelgava. Bij het binnenrijden worden we onmiddellijk getroffen door een prachtig uitzicht op het kasteel. Dit kasteel werd door dezelfde opdrachtgever gebouwd als dat van Rumsdale en is geheel in dezelfde stijl gebouwd. We boffen want vandaag vieren ze het 270-jarig bestaan van het slot. Er is erg veel volk op de been om dat te vieren. Er lopen verschillende in de stijl van toen geklede mensen rond erg mooi om te zien. Het slot doet nu dienst als muziekacademie en ze houden opendeurdag. De stad zelf biedt weinig moois te zien op een heel mooie orthodoxe kerk na. We vinden een slaapplaats bij de rivier onder de muren van het kasteel.
Wanneer we over de grens rijden voelen we reeds verschil, de weg is nog minder van kwaliteit dan in Litouwen. Ons eerste doel is het mooiste kasteel van Letland in Pilsrundale
De oude portierswoning is een restaurant "Balta Maja" of "Witte huis" we kunnen er achter de woning blijven slapen. We gaan het kasteel bekijken dat zijn reputatie eer aan doet en geheel gebouwd en versierd is volgens de toen geldende West Europese normen. Er is in de voorbije jaren met veel zorg voor detail aan geresta ureerd. In het restaurant moesten we dan wel avondeten en ontbijten, het avondeten was alleszins lekker en zeer schappelijk van prijs en het ontbijt rijkelijk.
We rijden nu richting Letland. In Plungé bekijken we nog een mooi kasteel waar driftig gerestaureerd wordt nu stelt het nog niet zoveel voor maar het wordt beslist en met Europese steun mooi. We zoeken een slaapplaats in het Zemaijtos natuurpark en vinden er bij een meer in het midden van een bos een primitieve camping maar we hebben hem voor ons alleen. De rust duurt echter niet lang want er komt een familie van een twintigtal personen kamperen met tentjes, het is immers vrijdagavond. Het is inmiddels beginnen te regenen en toch blijven ze tot laat in de nacht zingen en plezier maken.
De volgende morgen regent het nog steeds en we zetten verder koers naar Letland.
Enkele kilometers voorbij Siauliai ligt nog een bezienswaardigheid van Litouwen, namelijk de "Kruisenheuvel" op deze heuvel werden reeds van in de heidense tijd rituelen uitgevoerd. Later na de christianisering werd het een soort van bedevaartsplaats waar de mensen een kruis nalieten ter nagedachtenis van overledenen. Onder de Sovjets werden geen godsdienstige manifestaties geduld. Verschillende malen werden de kruisen vernield en in brand gestoken en de heuvel werd zelfs met bulldozers te lijf gegaan. De heuvel is nu bedekt met beslist miljoenen kruisen en is toch wel indrukwekkend.
Onze algemene indruk van Litouwen is dat ze echt nog veel hebben in te halen. Buiten de grote steden is er nog weinig welstand. Heel veel houten huizen, het een al beter onderhouden dan het ander. Wat ons ook opviel is dat er heel veel land braak ligt en er weinig in cultuur is gebracht. De meeste graanvelden zijn heel bescheiden van afmeting. Hier en daar een aardappelveldje, het aanbod van verse groenten is dan in de winkels ook erg beperkt. Het zuiden vonden we mooier dan het noorden, dat wat eentonig is.
