Het lukt mij niet meer om er een fotooke bij te zetten, terwijl dat anders probleemloos ging. Wie iemand hoe dat komt? Heb ik er al teveel foto's opstaan of aan wat ligt dat feitelijk? En als ik het na een tweede poging toch op krijg, dan kan je de foto niet vergroten om die beter te bekijken...HELP!!!!!!!!!! Ik heb het eens bekeken, ik heb van de 30 MB slechts 5,24 MB gebruikt en enkele foto's verwijderd. Dat kan het dus niet zijn, hé!
Het was een zeer plezante dag vandaag. Terwijl Wim, zijne pa en Marnick het zand ophoogden, zaten wij te genieten op het terras, of wat het terras gaat worden. Het was schitterend weer, soms verdween het zonetje, maar het was warm. Roger (ma's vriend) was haar komen brengen, hijzelf moest gaan biljarten. Ik had voor beide mama's een boeketje bloemen gekocht. Ikzelf kreeg tot hiertoe nog geen bloemetje, Wim heeft het al erg druk gehad. Maar Marie-Louise (zijn mama), had ook aan mij gedacht en me meiklokskes meegebracht. Roger kwam enkele uren later ook naar ons, hij meette de trap, omdat hij voor de leuningen gaat zorgen, in inox. Ik kreeg ook pré voor mijn verjaardag van ons make en van Roger. Ik ga er iets voor mezelf van kopen, een paar boeken of kleren of iets voor in het huis, ik weet het nog niet wat. Ik ga mezelf eens in ieder geval goed verwennen, haha! We hebben ons ook nog een ijsje gekocht, er komt dagelijks een ijscrémekar in de wijk, iets dat we niet gewoon zijn, in de Kokkelbeekstraat komt er genen enen. We waren pas rond 19u45 terug thuis en Wim bracht zijn ouders naar Pepingen. De buren die er al wonen, zaten ook op hun terras. Onze andere buren hebben geen sjans met de werkmannen die zij al gehad hebben. Hun metsers kwamen laat werken (meer pauzes dan werken) en gingen al vroeg weg. Het waren prutsers. En nu hun bezetter, een jonge gast die pas s' middags komt werken, als hij al verschijnt die nu al 6 weken aan 't bezetten is. Het chappen is al een keer uitgesteld, nu woensdag zouden die beginnen, maar ze moeten weer bellen om het uit te stellen. Zij gingen normaal ook in mei verhuizen, maar dat zal niet lukken.
Terwijl die mannen aan het werken waren, aten wij een lekker stukje taart...jammie! Het was dus een geslaagde verjaardag. Bedankt voor de vele felicitatie's!
Wim en zijne pa raymond, schepten zaterdag zand naar de achtertuin. Marnick hielp een handje mee. Onze werfopzichter Gino kwam even langs. Wij en de andere klanten kregen het zand van verkavelingen in Haasdonck, maar nu hebben ze zand tekort voor een andere verkaveling waar 3 huizen gaan bouwen. Da's pech hebben!
Deze 2 zandmannetjes kwamen geen zand in onze oogjes strooien, maar in ons tuintje om het op te hogen. Telkens een laag zand en dan een laag turf. Ze merkten ook aan totwaar ons terras moet komen, groot genoeg om er al eens een BBQke te kunnen houden. Dat doen we graag!
"Kriebel knabbel muisje, wie knabbelt daar aan mijn huisje?"
Het is ons INGRID...ik zag deze foto op haar blog staan en dacht eerst dat ze bij ons in de wijk was geweest, hetgeen ze al een tijdje zegt dat te doen...maar tijdens de verhuis, had ze gezegd. Ik dacht "aha, zit dat zo...zij komt nu al, dan moet ze niet helpen om onze spullen naar binnen te dragen, fotootje nemen en weg..." Maar nee, ik zag dat het een al oudere foto was, aan de achterkant en ene van in Duitsland. Echt héél SCHOON gedaan, zenne! Thanks Ingridje
Jaja, vandaag was ik zelf patiënte...de rollen waren omgekeerd. Ik werd vanmorgen nogal verschietachtig wakker, mij bijna overslapen en als een speer de badkamer en mijn kleren ingeschoten, zonder te eten de baan op. Op weg naar Vrasene is de hoofdbaan afgesloten door werken en moeten we een omleiding volgen langs nogal smalle banen. Donderdag reed ik achter een vuikniswagen die de onkruidbakken kwam leegmaken...zo'n slak, pffff! Vandaag reed ik achter een grote jeep mer remork die ook als een slak reed en telkens er een tegenligger kwam, opzij ging en stopte. Het was een man die achter het stuur zat, ene die blijkbaar de breedte van zijn wagen niet kende en niet gewoon was om met een remork erachter te rijden. We konden hem niet voorbij steken, ik zou hem anders eens vriendelijk gevraagd hebben of ik hem eens moest helpen...en er kwam maar geen einde aan die baan, noch aan de file-vorming waar ik tot mijn grote ergenis deel van uitmaakte. Ik ergerde mij mateloos en moest het achteraf bekopen. Toen ik mijn patiënte stond te wassen, begon alles te tollen. Ik dacht "dat gaat wel over, dat effe doorbijten", maar bij de volgende patiënte moest ik mij in de zetel neerleggen met mijn beentjes in de lucht. Toen ik recht kwam zitten, tolde het nog meer. Ik denk dat ik last had van een te hoge bloeddruk, door de stress en mij op te winden voor die zondagsrijder. Het ging toch over en bij één van mijn laatste patiënten, nam ik mijn bloeddruk en die stond normaal. Dat komt ervan als je je druk maakt, hé!
We gaan volgende week ook met mijn broer naar zijn werk om graniet te gaan kiezen. Hij's vloerder, maar in de job die hij nu doet, plaatst hij werkbladen in de graniet. Da's dus mooi meegenomen! We zijn echt content van zijn werk en het is niet omdat het mijnen bro is dat ik dat zeg, ere wie ere toekomt. Hetzelfde voor onze loodgieter...een echte stielman (BVBA Ronny Van Duyse van Nieuwkerken-Waas).
...is nog niet klaar, ze gaan ons bellen om af te spreken wanneer ze volgende week kunnen verder werken. Het onderstel ontbreekt en de sluit-pomp-systemen aan de deuren ook. Aan de schuiven is het in orde, die mag je dichtslaan, ze schuiven dan zelf verder dicht op hun gemakje. Ik heb er gisteren niet veel over verteld, maar ik beging een grote blunder. Die keukenplaatser belde mij en vroeg of het houten paneel boven de hangkasten, mocht verder getrokken worden, want dat we anders met een hoek zouden zitten. Ik had het verkeerd begrepen, dacht dat hij de kant van de rolluik-bakken bedoelde en zei ja. Ik kwam naar de keuken zien en zag dat hij de kant van de kolomkasten bedoelde, dat paneel was recht gemaakt, zodat er iets op de kolomkasten kon worden gezet. Ik had er spijt van, maar hij zei dat hij juist klaar was en ik dierf niet vragen om het te veranderen. Dus ik naar huis, maar onderweg dacht ik zo "verdoeme, als ik het nu niet laat aanpassen en ik moet er altijd op staan kijken, dan ga ik er spijt van krijgen." Dus ik rechtsomkeer weer naar ons huis. Ik trok mijn stoute schoenen aan en zei dat ik toch liever had dat hij het zou veranderen. Je moest zijn gezicht gezien hebben, jong! Ik hield voet bij stuk en zei hem dat ik hem dan een paar pintjes bier zou komen brengen, dat was op en er was enkel nog cola. Hij ging akoord, dus ik om nen bak jupiler en de deal was on! Hij content en ikke content, haha...en ondertussen had hij het al veranderd ook. En ik moet zeggen, het is VEEL SCHONER zo, zenne!
Prettig weekend aan alle bloggers en blogvrienden en -vriendinnen! Ons weekend is in ieder geval druk geboekt. Werken aan ons huis en vrienden op bezoek. Dikke knuffel!
Veel tijd om te bloggen heb ik nu efkes niet. Sorry dat ik nu mijn blogbezoeken verwaarloos, morgen kom ik zeker eens af. Ik wilde jullie de eerste foto van de keuken niet onthouden. En...wat vinden jullie er al van? Morgen een foto van de (hopelijk) afgewerkte keuken.
Ik kreeg de vraag hoe het verder afliep met de factuur van telenet? Wel...dat zal goed aflopen. We kregen wéér een factuur in onze 'voorlopige' brievenbus te Destelwijk, deze keer voor de kabelaansluiting, 70 zeg en wij hebben die kabel ZELF in de grond moeten steken. Ze hadden mij wijsgemaakt dat de kabelTV 50 zou zijn, dus greep ik weer naar de foon. Ik vroeg wat dat alles te betekenen had en of de andere factuur ook nog ging worden rechtgetrokken (na weer dezelfde uitleg te moeten geven), hoe dat daarmee zat. Die gast wist niet wat hem overkwam, een woeste stier viel hem aan met een tal van vragen en dreigementen dat ik ADSL ging aanvragen en mijn afspraak met telenet ging afzeggen, enz... Ik hoorde dat ik een gast aan de lijn had die er niet veel van kende, ook niet wat communicatie met de klant betrof, ik had de leiding over dit gesprek, hij moest het gaan vragen. Die eerste factuur komt in orde, na aftrek zullen we 50 moeten betalen en geen 92. Maar die 70 moet betaald worden én nog 60 bij ook voor de activering einde mei (duur hé!). Toen ik zei dat deze misverstanden konden worden opgelost indien men de klant beter zou informeren en dat dit geen goede service was, gaf die jongen mij gelijk...ocharme, ik had al compassie met hem, zo ne moeilijke klant, haha!
Ik kreeg ook nog een andere brief. De eletriek werd op naam van onze metser aan onze bouw geleverd, en we mochten zijn werkkast gebruiken zolang er niks in orde was. Toen Intergem geweest was, heeft hij die komen halen en hij had een kontrakt bij Citypower. Wij kregen een brief van hen dat den eletriek ging worden afgesloten op 17 april. Ik heb dan alle gegevens holderdebolder doorgefaxt om toch nog eletriek te kunnen krijgen. Maar Intergem had van hen al een brief gekregen dat zij niet langer onze leverancier waren. Die hadden een brief naar ons nieuw adres gestuurd, maar vermits wij toen nog geen brievenbus hadden, hebben wij die gemist. Nu moest ik hen bellen om een afspraak te maken om een budgetmeter (met oplaadkaart) te komen plaatsen...jawatte...ik dus ook naar daar gebeld en da's nu ook in orde.
Van Gerrit van WELDIMO te bornem (trap) heb ik niks meer vernomen na het doormailen van foto's van de trap (aan de WC-deur). Hij zou ze bekijken en hij stelde voor om een schuine deur bij ons te plaatsen, mits meerkost. Ik ging er niet mee akoord, omdat zij een fout hadden gemaakt met de opmeting en wij daar niet voor gingen opdraaien. Dat was vorige week donderdag...maar we gaan onze binnendeuren niet daar bestellen (ik vertrouw hen voor geen haar meer), we hebben het aan de schrijnwerkers gevraagd die gisteren al een deel rolluik-kappen hebben gemaakt en zij weten een betere oplossing. Gerrit gaat wel nog een mail ontvangen van deze zeer ontevreden klant. De trap zelf is gelukkig in orde, maar de service van die firma is een grote ZERO!
En vandaag zijn ze ook bezig met onze keuken...er was een technieker aan het 'geraamte' bezig, morgen de aankleding en apparatuur.
Ja, hier gaat het zijn (sinds den bouw) gewone gangetje. Ik heb het één en 't ander beneden gezet, Wim heeft dat meegenomen naar den bouw om het op onze zolder te zetten. Het zijn dingen die we nu nog kunnen missen, want anders komt alles op een hoop en da's niet de bedoeling. Wim heeft om 20 u een afspraak met De Clerck van Vrasene, waar onze vensters van komen. De schrijnwerker komt morgenvroeg de houten rolluik-bakken plaatsen en hij heeft de oprollers voor de rolluiken nodig. Ik kreeg gisteren foon, ze komen de keuken morgen al brengen tussen 16 en 17u. En daar kijk ik ENORM naar uit! Na het werk morgen direct naar den bouw, denk ik, met (weer) het digitje in de aanslag, haha! Donderdag en vrijdag zetten ze de keuken in mekaar. Ik ga er vandaag wel vroeg in, na thuis en CSI, denk ik.
Wanneer jij in de spiegel tuurt en jezelf zo bewonderend begluurd zo bezig zijn met je eigen ik zo vol zijn van jezelf, geeft je een kick
Je denkt dat jij de beste bent een knappe, elegante en intelligente vent jij wil alles voor jezelf, elk ding voor een ander vindt jij verspilling
Je liegt, bedriegt, wil ieders aandacht je denkt dat iedere vrouw op jou wacht dat zij je aanbidden, je voelt je vereerd je voelt je geliefd en gegeerd
Jij geeft aan vrouwen een roze bril je houdt ze welwillend en stil tot ze zien wie jij echt bent lelijk vanbinnen en rotverwend
Jij hebt geen empathisch vermogen terwijl je liegt kijk je recht in de ogen vrouwen mogen jou geen verdriet doen maar jij mag alles en 'pakt de poen'
Zie jij dan niet verder dan je spiegelbeeld? Dat er ver uit jouw buurt weer alles heelt Waarom trapt iedereen toch in jouw val? In het ongelukkige leven en het tranendal
Al het goede rondom jou gaat teloor ik heb er maar één woord voor NARCIST jij bent een grote egoïst!
Vandaag had ik een rustig dagje. Ik ben mijn make gaan halen en we zijn naar het koopcentrum gegaan, het Waaslands shoppingcentrum, zoals ze het nu noemen. We aten daar een 'afslankslaatje' en lekker dat dat was, amai! Ik ga dat zeker nog eten. Daarna hebben we het tegenovergestelde gedaan, een crémeken gegeten en dat was ook jammie, haha! Ik moet ook naar Arista, mijn TBC-inenting laten zien. Ik was al eerder naar het medisch onderzoek gemoeten, maar ik was het vergeten te laten aflezen en daarom was ik 'wettelijk niet in orde', dus opnieuw een prikje moeten krijgen. 'Eigen schuld, dikke bult', zei ik tegen de arbeidsgeneesheer. 'Ik zal je eens een bultje zetten, zie', zie hij. Ik was het door al die bouwperikelen vergeten, zoals mijn hoofdverpleegster soms zegt 'sandra zit met haren bouw in haren kop' en ze heeft nog gelijk ook, haha! Ik kreeg ook bezoek van een goede vriendin, Anneke. Ik had een digitaal fototoestel op de kop kunnen tikken voor een appel en een ei. Zij en haar man hebben het gekocht.
Pffff...en ik ben er niet treurig om. Het was weer druk, s'morgens zo niet, maar de laten wel. Niet zozeer dat ik veel patiënten had, maar die afstanden, hé! Zaterdag gewerkt van 7u15 tot 11u, s'avonds van 15u tot 22u30. Zondag s' morgens een half uurtje minder en s'avonds gelukkig al om 21u 45 thuis, in totaal 420 km. Zaterdag mistraptte ik mij op een trap. Ik heb de gewoonte om op een trap te lopen, ik kon nog net mijn andere voet zetten, of ik was pardoes op mijn knie terecht gekomen. s' Avonds had ik moeite om mijn ogen open te houden. De zondag heb ik enkele uurtjes geslapen tussen mijn toeren door en dat hielp enorm, ik was dan veel fitter. Er liep dan wel ineens een hond de baan op. Ik zag het al van ver gebeuren, ik kon op tijd stoppen. Ik heb de tegenliggers verwittigd.
Hier zie je enkele foto's van Wim zijn fietsavontuur enkele jaren geleden. Hij en zijn ploegmaten vertrokken in België om Frankrijk per fiets te doorkruisen, een tocht van 9 dagen aan een gemiddelde van 200 km per dag. Wim was erg zenuwachtig, dat was te merken aan de snelheid van zijn hartslag, gemeten door een toestelletje, bij de 200. Ze gingen de Mont Ventoux beklimmen, gevolgd door een kamionet geladen met hun spullen. Iemand van de bende had sossiesen meegenomen, maar die waren nog niet droog genoeg. Ze hingen die dan maar aan de zijkant van de kamionet te drogen. Daar hebben ze veel beziens mee gehad, haha! Sommige mannen reden met de auto naar ginds en beklommen de berg, Wim en zijn makkers niet. En het is hem ook gelukt, hij heeft de berg kunnen beklimmen, een hoogte van 1912 meter. De afdaling vondt hij wel nogal akelig en enorm stijl. Wel een ervaring om nooit te vergeten. Wat hij ook nog niet vergeten is, is zijn GSM-rekening...hij belde mij en zijn ouders dagelijks vanuit Frankrijk op, haha...een dure aangelegenheid!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Het was een zeer plezante dag vandaag.
We kregen bezoek van onze beste vrienden, Romx, Ben en Lisette om mijn verjaardag te vieren en naar ons huis te komen kijken.
Jaja, vandaag was ik zelf patiënte...de rollen waren omgekeerd.
.gif)
Ik kreeg de vraag hoe het verder afliep met de factuur van telenet?
Ja, hier gaat het zijn (sinds den bouw) gewone gangetje.
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
