De verdwaalde duif is hier nog altijd, overgewaaid vanuit Frankrijk. Het telefoonnummer dat op de ring vermeld staat, bestaat niet (geen aansluiting op dit nummer), welke combinatie wij ook proberen. Ik belde vandaag naar de vogelbescherming en kort samen gevat...ze konden mij niet helpen. Ze bevestigden wel hetgeen ik gisteren schreef en dat ze geen voorstander waren om de duif vrij te laten. Maar wat moeten wij anders doen? Een andere duivenmelker misschien? Of toch wat maïs blijven geven en enkele dagen op krachten laten komen om ze dan naar huis (hopelijk) te laten vliegen? We wachten dan beter wat mooier weer af, want zoals het vandaag en deze nacht geweest is...amai zenne...typisch Belgisch! Ze hebben adressen van sites om duiveneigenaars op te zoeken in Nederland en België, maar niet van in Frankrijk. Zelf op zoek gegaan op google, maar niet gevonden. Wat ik wel nog vond is een foto van mij enkele jaren geleden in Italië Venetië tussen een bende Italiaanse duiven. Ik trek precies duiven aan, haha! Hopelijk heeft REDPOPPY's oma gelijk en is het een vredesduif dat wij in ons huis hebben.
Marnick was gisteren gaan spelen met kinderen uit de wijk. Eerst kwamen ze met kleine padden af, vandaag zelfs héle kleintjes. En hij had ineens een duif mee, die niet kon vliegen. Ik dacht dat het dier misschien wel uitgeput was, omdat ze volgens de ring van Steenvoorde FRANCE kwam, dus zocht ik dat op google op. Er stond een telefoonnummer bij, dat gebeld, zelfs met 033 voor, 'geen aansluiting op dit nummer'. We hebben haar een nachtje binnen gehouden om ze sanderendaags weer te laten vliegen. Ik liet haar vanmorgen los en ze vloog een beetje hoog, om dan te landen op de zandberg bij onze buren wat verder. Ze zou hare plan wel trekken. Wij stonden daarjuist met onze buren aan de ijskar te babbelen, tot we diezelfde duif zagen. Ik kon ze pakken, ze vloog een beetje over de grond, maar ze vloog niet weg, ze kan dus niet vliegen. Het is een geringde duif van 2005. Ik hoorde van een patiënt zeggen, dat je kan bellen om verdwaalde duiven weer bij hun eigenaars te bezorgen, dus ging ik ook eens op zoek. Wat zag ik? Er bestaat inderdaad een site waar ze het hebben over mensen die met goede bedoelingen naar duivenmelkers bellen om hen te melden waar hun duiven te vinden zijn. De meeste van die mannen komen er niet eens om "stoof ze in de pot of geef ze aan de kat" krijgen de mensen vaak als antwoord. Het is ze voor de prijzen en het geld te doen, niet omdat zij dierenliefhebbers zijn. Een verloren gevlogen of gekwetste duif, voooral als ze jong zijn, is voor hen balast. Ocharme dat beest, zeg! Wat we er nu mee moeten gaan doen, weet ik ook niet meer, zenne! De duivenbond geeft de mensen de raad om het dier enkele dagen bij te houden, eten en water te geven en de duif dan te laten vliegen. De duif zou dan de weg terugvinden. Zij verontschuldigen zich ook voor het gedrag van hun duivenmelkers. En de vogelbescherming heeft daar ook hun buik van vol, de volliéires zitten vol met duiven. Te duiven opeten is ook al geen optie, zeggen zij, omdat de duiven soms vol vuiligheid zitten, soms zelfs doping. ERG Hé!
We hebben ook enorm veel van het zonnetje genoten. We hebben onze tuinstoelen afgekuisd, de parasol open gezet en dan eten in de tuin. we aten elke dag (bijna) een ijsje van de ijskar...mmm...juist enen opgegeten, sé! En dan buiten zitten tot s' avonds laat. Echt genieten!
We zijn zaterdag op restaurant gaan eten, samen met enkele collega's naar Scaldiana te Rupelmonde. Het eten was lekker, daar was niks op af te keuren maar de bediening en het lange wachten, dat kon véél beter. Ze hadden ons goed liggen gehad met de rekening, dus keken we alles extra goed na. Bleek dat ze ons weer 2 pinten extra hadden aangerekend, die we niet besteld hadden. Ze hebben het gelukkig wel van de rekening afgetrokken. Normaal hebben garçons toch enkele tafels voor zich en worden die onderling verdeeld? Daar niet, zodat er wel rap verwarring ontstond en elke keer wel iets vergeten was. Enfin, we hebben toch erg veel plezier gehad en goed gedanst, tot in de vroege uurtjes. Ik was BOB en Wimmeke had zijn deel van de rekening met veel plezier tot zich genomen, haha! Hij wilde zelfs nog in BAD...jaja, je leest het goed, wij hebben zondagmorgend om 5 u in bad gezeten en...(niet voor jullie ogen bestemd)...hihi!
Gisteren naar het tennis gekeken, een match met 2 Belgische toptennisters...niet veel topniveau gezien...echt teleurstellend! Ik was na mijn toer niet naar den bureau gereden, speciaal geen papierwerk gedaan. Ik wilde op mijn gemak naar die match zien, die spannend beloofde te zijn. Maar Clijsters werd gewoon door Henin afgeslacht! Ze maakte de ene fout na de andere en op korte tijd was het gedaan 6-3 en 6-2 Henin speelt goed, ze is momenteel 5 de gerangschikt op de wereldlijst, Clijsters 2 de. Je kan wel denken waar het bij de patiënten op mijn toer over ging vandaag, hé! Het leek wel of gans België heeft gekeken en teleurstelling alom!
Ik kreeg een boske bloemen van mijne schat, hier schoon etallerend op onze keukentoog. Als dank voor hetgeen ik gedaan heb tijdens den bouw. Ook omdat ons huis door mijn koppig doorzettingsvermogen er toch gekomen is. We gingen voor de aankoop van de grond, naar een bureau dat verschillende banken met elkaar vergelijkt om de beste eruit te pikken, ik weet niet juist meer hoe zoiets noemt. Hij bekeek onze financiën en berekende wat we per maand zouden kunnen sparen, hetgeen niet veel was. Wij konden het niet aan, was zijn diagnose (zullen we het maar noemen). Maar ik legde mij daar niet bij neer, hetgeen Wim wél deed, hij gaf de bouwplannen op. Ik ben zelf gaan rekenen, gaan informeren in banken, zelf onze financiën nagegaan en tot de conclusie gekomen dat we het wél aankonden. En we hadden aan beide kanten van de ouders een opvangnet, moest het nodig blijken. Ik heb Wim toch kunnen overhalen en je ziet...de aanhouder wint, hé! Vandaag lekker van het zonnetje kunnen genieten in onze tuin...gewoon ZALIG!
We hebben een nieuwe kraan gekregen vandaag. De vorige was nogal groot, ik kreeg mijn linker raam niet eens open. Kwam er nog bij dat de sproeier eruit zakte, doordat die kraan naar beneden hing, vervelend en het trok op niks. Dus vroeg en kreeg ik een nieuwe kraan.
Ik heb donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag de vroegen gehad. Ik had gisteren dubbele shift, vroegen én laten. En vandaag weer de vroegen. Ik dacht dat ik echt uitgeput zou zijn, maar het valt nog mee. Zaterdag brachten ze een nieuwe slaapkamer voor Marnick. De boys waren bij hun pa, Wim moest ook gaan werken, dus is ons make met een tante van mij, naar ons thuis gekomen en heeft ze die mannen binnen gelaten. Zondag was er in Sint-Niklaas een kruispunt afgesloten en stond er een tent op de baan, met de brandweer rondom. Wat er aan de hand was, weet ik niet goed. Dat was in de Lepelhoekstraat, de straat waar mijne pa is opgegroeid. Gisteravond was er in Sint-Gillis-Waas brand uitgebroken in een rusthuis, net naast de serviceflats waar ik voor een patiënte moest zijn. Ik mocht eerst niet passeren van een politie-agente, maar gelukkig bedacht ze zich. Ik zag iemand met een brancard naar beneden brengen en ook de brandweer stond daar. Voor die mensen is het pinksterweekend zeker niet goed verlopen. Ik ben de maandag goed doorgekomen, ik heb een dutje gedaan tussen de middag, om weer fris aan de laten te kunnen beginnen. Mijn broer is langs geweest met mijn 2 neefjes bij, Robbe en Tibo. Hij bracht oude PC-spullen van iemand mee, gekocht voor 10 voor Giovanni. Die zat daar vandaag al mee op zolder, om alles uit mekaar te halen. Joeri is het bad komen opspuiten met zwarte silliconen ter hoogte van de tegels. En hij heeft onder de venstertablet (zijkant aan de deur) wat pleister gesmeerd, da's dus ook weeral gedaan. We wonen nu donderdag al 14 dagen in ons huis, gaat snel vooruit, hé? En we zijn het hier al supergoed gewoon, zenne! Waar ik wel naar tracht...zijn binnendeuren...wanneer er s'nachts enen hoest of een scheet laat, dan hoor je dat al, haha! Ik moet er geen tekeningske bijmaken, zeker? PRIVACY!!!!!!!!! Gelukkig dat er ook nog andere oplossingen bestaan en wij beneden rolluiken hebben, hihi!
(Foto: 18 april 2005, net na de aankoop van onze grond)
Ik wil mijn ongenoegen uiten, er gebeurt zoveel in deze wereld, ook een hoop ellende...maar dat er zoiets mogelijk is, dat gaat mijn verstand te boven! Ik las er over op het blog van RIA (Miekemuis) Creariazelzate. Waar heb ik het over? In Nederland is gisteren bij de kiesraad een aanvraag voor de oprichting van een nieuwe partij neergelegd. DE PARTIJ van NAASTENLIEFDE, VRIJHEID en DIVERSITEIT, kortweg de NVD. Klinkt mooi, zou je zeggen, maar dat is het niet. Het is een partij die kinderporno wil laten legaliseren...een partij opgericht door de pedofielenbeweging, die vinden dat seks tussen volwassenen en kinderen moet kunnen. Blijkbaar gaat een radioman, ene Ruud er tegenin. Hij verzamelt protesten, gaat die afprinten en inleveren in de kiesraad. Hoewel dit gisteren was en ik niet op de PC ben gekomen, het dus niet wist, hoop ik dat het nog niet te laat is. Zo'n partij oprichten kost tijd, dus dat zal zeker zo nog niet zijn. Ik ga die Ruud een mail sturen en hem steunen. Doen jullie dat ook maar, ter bescherming van onze kinderen en kleinkinderen. Stuur een mail naar ruud@radio538.nl met als titel "stop de partij van de kinderporno!" DOE DAT A.U.B!!!!!
Dit is het Nationaal symbool tegen zinloos geweld, overgenomen van ROOSJE. Neem het symbool mee en zet het op je blog! Surf ook naar www.zinloosgeweld.net
Ik deed je pijn in het diepst van je hart ik deed tegen jou zo verdomd koel en hard ik liet jouw hart met verdriet vollopen ik liet je plots ophouden met hopen!
Ik gooide je hart tegen een muur stuk tegen een muur van versteend geluk in een plas ellende liet ik je baden ik heb je met liefdesverdriet overladen
Ik rukte mijn liefde abrupt uit je hart en vulde het op met verscheurende smart ik heb jouw dromen kapot doen knallen ik liet je pardoes de grond op vallen
Ik trok mijn liefde terug en deed gemeen zoals nooit iemand tegen je deed, geenéén ik deed je pijn, mijn liefste schat zo'n spijt heb ik nog nooit van iets gehad
Ik vraag je vergiffenis, wil je me aanhoren wil je alstublief terug mijn hart toebehoren? Ik mis je zoetje, kan je het mij vergeven en mij nog een kans in je leven geven?
Maar mijn hart bleef voor hem gesloten hij had mijn vertrouwen volledig verstoten het leven is niet altijd rozegeur en maneschijn soms moet men ook wel eens hard kunnen zijn!
Twee kietelaars maken een praatje. "Heb je gehoord wat ze van ons rondvertellen? We zouden zeer onaangenaam naar rotte vis ruiken, plakkerig, koud en vochtig zijn." "Wie beweert nu zoiets?" "Boze tongen!"
Mijn verlof is achter de rug, sinds donderdag ben ik weer aan het werk. Die verhuis zit nog wat in mijn lijf, maar ik heb pas vrij de woensdag. Dit weekend heb ik de vroegen, de maandag dubbele shift en dinsdag weer de vroegen. Vandaag was ik verschillende dingen tegelijk aan 't doen en dat ging effe verkeerd. Ik weet niet of je het goed kan zien op de foto, maar mijnen bumper is wat geraakt. Ik was niet binnen geraakt bij een nieuwe patiënt en belde dat naar mijn collega, die de andere toer deed. Ik probeerde ook een omleiding te omzeilen door toch via dat stuk baan te rijden, maar dat ging niet. Dus deinsde ik al bellend achteruit en BONK...tegen een grote betonnen buis die daar lag. Ik stapte uit en de schade viel enorm mee. Mijn collega rijd met een nieuwer model en zei dat haar bumper wel in friet zou zijn geweest...die ouwe krak (mijnen toetoet hé, haha!) is ne stevigen amai!
Onze keuken is klaar, alléé...toch grotendeels. Mijn broer kwam gisteren de graniet leggen en komt vanavond wat kleinigheidjes bijwerken, ook aan het bad. Van de kraan zijn we niet content, de keukenman belde, hij wist niet naar waar hij de laatste factuur moest sturen, maar die betalen we nog niet. We willen een andere kraan, deze zakt er steeds uit, de sproeikop toch en da's vervelend. Ze is ook te groot feitelijk, dus zal er een aanpassing aan de factuur zijn, we zullen misschien nog iets moeten opleggen, te zien welke kraan we nemen. Dat gaan we straks doen en dan de sleutels afgeven aan de volgende bewoners van ons huurhuis. En...wat vinden jullie ervan?
Die heb ik scheef genomen, ik kreeg niet alles ineens op de foto. We hebben er voorlopig gazettepapier tegen gehangen, dat is een goed anti-gluurderssysteem, haha! Samen in bad?...dat is er tot nu toe nog niet van gekomen, en oefenen voor kindjes te krijgen ook nog niet, dus heb ik geen sappig verhaaltje voor degenen die er op zouden zitten wachten...haha...dus geen schrik, want wat zegt men...wie een nieuw huis gaat bewonen, daar komt gezinsuitbreiding van...dat zal er voor 't moment dus niet inzitten...maar wie weet! NEE PLEASE! Twee is al meer dan genoeg! De rest van de foto's volgt nog, mijn broer is momenteel het graniet op de keuken aan't leggen, het werkblad en de venstertablet. En die van de keuken zijn al eerder gekomen om het afremsysteem op onze keukenkasten te plaatsen en het onderstel.
Nu zijn jullie natuurlijk crieus geworden om te zien hoe het geworden is, hé! Awel, hier zijn de eerste foto's zie. Wel nog zonder binnendeuren, maar met gordijnen voor de warmte binnen te houden en wat privacy te hebben.
Ondertussen zagen JAN en Wim het met lede ogen (hoewel) aan. Wim wilde er tussen komen, maar hij hield zich in. Ik hoorde Jan tegen Wim fluisteren "Pssst...Wim, laat die meiden nou maar, dan hoeven wij lekker niks te doen." "Ja haha, da's just...!" zei Wim. Haha...nee zenne, niks van waar, het werd een gezellige babbel en de meiden zochten mijn jongens op. Marnick is zowiezo erg verlegen, Giovanni alleen als er meisjes in de buurt zijn. En hij vondt de oudste een hele knappe, maar hij verstond haar niet zo goed, haha...dat hollands, daar kon hij niet aan uit. Ingridje, zeker tot een volgende keer als je nog eens in België komt, je zou het nu niet meer herkennen, er is een einde gekomen aan onze chaos.
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Gisteren naar het tennis gekeken, een match met 2 Belgische toptennisters...niet veel topniveau gezien...echt teleurstellend!
.jpg)
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
