Mensen, ik zal efkes een pauze moeten inlassen...of toch zéker moeten inkorten.
Giovanni is aan zijn examen begonnen en ik wil mij daar ook 100% mee bezighouden...wat controleren en overhoren, want hij heeft hulp nodig.
Hij MOET een B-attest halen en dit examen is zijn laatste kans.
Dus sorry voor het lange wachten...op artikels en op een tegenbezoekje.
Ik hoop dat jullie dat begrijpen.

Gisteren was hij zijn voordracht voor Nederlands aan't inoefenen...met een leder vest van mij die op zolder lag...komt nog van pas.
Hij had een voordracht over 'the Matrix'.
Wat vindt ge van het jongere versie van Keanu Reeves... knappe gast, hé!

Proficiat aan alle vaders
Happy vaderdag!



Geniet ervan!

Gij ook, pa!

Veel liefs

Sanne

Ik ben dit weekend vrij!
Daar ga ik van genieten, sé!
Volgende week heb ik weer 7 werkdagen voor de boeg...5 vroeges en in het weekend de laten!
Voor mijn uren is dat natuurlijk wel goed, hé!

Ik bracht de collega elke keer weer naar mij thuis om zijn auto te kunnen oppikken, zodat we naar den bureau konden rijden...en ik was telkens crieus en ik keek uit naar verandering aan ons huis.
Ik verwachtte de voeger, die eind deze week zou komen...maar wat dacht je?
Geen enkel voegselke gevoegd...verdorie toch!
Ik heb hem dan uiteidelijk opgebeld en tis uitgesteld tot volgende week.
Ze hadden een dringende job ergens anders, dat niet kon wachten, dus gaat hij ons de dag voordat hij komt zelf bellen...pfff...k' ben eens crieus!!!!!
Maar als hij de vrijdag weer niet is geweest, schiet ik mij naar zijn huis, zenne!
't Zal er dan zoooo gaan stormen, dat de voegen vantussen zijn stenen zullen vallen, peis ik
Neenee, dat doe ik best niet, of hij moet dat weer opvoegen en dan moeten we zéker wachten.
Tot eind van de maand, voor 't bouwverlof, dat zal ik hem nog geven.



Voor 't bouwverlof is voor 't bouwverlof!
Beloofd is beloofd, hé zeg!

Vergadering...wééral!
Deze keer kwamen de sektorverantwoordelijken naar ons en ook de collega's van sektor Dendermonde.
Er werd over een nieuwe CAO gepraat.
Guido kwam al een half uur te laat (hij heeft mij een kleine 4 jaar terug aangeworven)
We hebben oproepbare en niet-oproepbare dagen, zoals nu recuup 1,2,3,4...maar nu ook in het weekend.
Dan moeten we een vrij weekend opofferen bij zieke collega's.
"Ik ga aan jou allemaal O1'ns geven, Sandra", zei hij...hij pikte er mij weeral uit, zenne!
"Ja zeg Guido, dan moet ik een gans weekend bij de telefoon wachten, of wat."
Ik had het op 'beschikbaar zijn', waar we trouwens geen wachtvergoeding voor krijgen.
Waar de collega's het al begrepen hadden en erover zwegen, bleef ik weer doorhameren, natuurlijk hé
Op het feit dat we niet betaald worden, wanneer we geen prestatie's hebben geleverd, replikeerde ik dat het toch ook een prestatie is...bij de telefoon zitten wachten tot je het nieuws krijgt dat je toch moet gaan werken...een kleine prestatie, dus hoeft het maar een kleine vergoeding te zijn.
"Sandra DEsmet" zei hij ineens.
"Guido, laat die DE er maar af, hé!"
En dan ging het over onze overuren, die dalen als ne kleine die van een ritser naar beneden glijd.
Om aan onze uren te geraken, 'mogen' we propaganda gaan maken bij de dokters en in de ziekenhuizen.
"Hoeveel tijd krijgen we er dan voor terugbetaald, want je zit soms lang in een wachtzaal, hé!"
Hij schoot in de lach, dus ging ik na de vergadering bij hem zitten om te vragen of hij mij aan't uitlachen was.
Omdat alles een code krijgt, zoals naar de schouwing gaan, daar krijg je een half uur voor.
"Wat dacht jij dat ik bedoelde, Guido? Toch niet dat ik zonder afspraak in een wachtzaal ga zitten tot elke patiënt weg is...ge geraakt bij geen enkele dokter direct binnen, ook niet mét afspraak, dus wil ik weten hoeveel tijd we krijgen."



Hij ontkende dat hij mij had uitgelachen...enfin!
Ik mag gelukkig veel zeggen van de Guido...voor sommigen in enkele sektoren, is dat niet waar, zenne!
Hij heeft iemand van Dendermonde bij zich geroepen en haar gezegd dat ze nog één kans krijgt om te verbeteren, of ze krijgt haren bon.



Gisteren en vandaag had ik companie in mijn autootje.
Eén van onze mannelijke collega's kwam naar mij thuis gereden en samen reden we naar Lokeren.
Hij heeft van toer gewisseld met een andere mannelijke collega, die nu zijn toer doet.
Hij kende slechts zijn eigen toertje, buiten die van het weekend en de laten.
En vermits de andere gast recuup had en de hoofdverpleegster een toer in St-Niklaas had, mocht ik hem toer Lokeren aanleren.
Ik ben nog maar een goeie 6 jaar verpleegster...hij zit al zo'n 23 jaar in het vak en werkt bijna 3 jaar bij ons.
Maar 't was plezant...ook voor de mensen...ze werden verzorgd door 2 tegelijk 't was soms wel hillarisch, wat hij hen allemaal wijsmaakte...dat hij zijn rijbewijs nog moest halen en daarom met mij moest meerijden
Gelukkig zei hij niet dat hij zijn diploma van verpleger ook nog niet had, want dan zouden er enkelen in paniek geraakt zijn, denk ik...hoe zou je zelf zijn, hé!

Ik heb nog een toetje voor de late opblijfsters...en mezelf...



Sweet dreams, hé!

Ik dacht het al dat ik hem had herkend...Keith Richards van The Rolling Stones, deed mee in The pirates of the carribbean 3.



Wanneer je van plan bent om naar de film te gaan zien, hou dan deze scene's in de gaten...vooral een codeboek-bewaarder.
De pruik die hij draagt is bijna identiek aan die van Johnny Depp en hij speelt Kaptain Sparrow's vader in dit verhaal.
Keith had eerder het voorstel gedaan om de andere Stones-leden ook een rol te geven als piraten, maar dat werd afgewimpeld door de filmmakers.
En eerst was hij niet te vinden voor het idee, maar hij heeft zich gelukkig bedacht.

“Johnny and I spent a great afternoon trying to get these things (costumes) on. But that doesn’t mean I’m doing it. At the moment I’ve turned them down.

“They’re shooting while I’m touring. I’d love to do it if there was no hassle, but it would be a side trip. I know what my gig is. The idea of working for Disney gives me the shivers in the first place.“

Pirates Of The Caribbean 4 in de maak

7 nov 2006

Deel drie draait nog niet eens in de bioscoop, maar producer Jerry Bruckheimer kondigt nu al aan dat er ook een vierde Pirates-film zal komen.

Bruckheimer heeft aangegeven zelfs te hopen dat de Pirates-serie uiteindelijk uit twee trilogieën zal bestaan. Eerder al meldde Johnny Depp, die in de serie de rol van Captain Jack Sparrow vervult, nog lang niet klaar te zijn met zijn rol en dat er, als het aan hem lag, nog heel wat meer Pirates-films mochten komen. Pirates Of The Caribbean: At The Worlds End, met een bijrol voor Rolling Stones-gitarist Keith Richards, gaat volgend jaar mei in premiere.

Keith Richards Sets Sail With 'Pirates'
by Ellen Houlihan | 00.00.0000

Jumping Jack News Flash! Captain Jack Sparrow, Johnny Depp's pirate counterpart from Disney's immensely successful Pirates of the Carribbean: The Curse of the Black Pearl film, will be joined by his swashbuckling father in the film's two planned sequels by none-other than the Rolling Stones' flamboyant guitar virtuoso, the esteemed Mr. Keith Richards.

After much reluctance, Richards signed on for four guaranteed days of shooting in great part from Depp's pleading persistence, as Depp told the press he modeled his character's style and attitude on Richards while promoting Pirates. Explained Depp, "I sort of thought that pirates would be the rock and roll stars of the 18th century. And the greatest rock 'n' roll star of all time is Keith Richards. Hands down."

The two sequels are set to shoot back-to-back beginning in February, the first of which will be titled Pirates of the Caribbean: Treasures of the Lost Abyss.

Related Links
» Pirates of the Caribbean
» Keith Richards
» The Rolling Stones

Me Dad in Pirates of the Caribbean 3!

December 22nd, 2006 at 12:02 am (Latest Schemes, News and Stuff, Pirates of the Caribbean)

The first picture of me Dad in Pirates of the Caribbean 3! ‘Twas great work’n wit me Dad again. Wait ’till ya see him - he’s a great pirate…but not as good a captain as me!

En hier is hij nu, sé!
Een foto van Keith in piratenkledij.

Dit item is speciaal voor mijn maatje Joëltje Blues van blog route 66.

Ik wens aan éénieder van jullie en aan mezelf en mijn kennissen en familie en...allééja, aan iedereen dus...een héél schoon weekend...niet één met regen zoals het bij ons daarstraks regende...pfff!
Ik liep rap rap naar mijnen auto die op de parking stond in de gietende regen en de parking stond blank.
Ik ben doorweekt en met natte voeten thuis gekomen.

Gisteren was't vergadering na mijne vroegen en ik heb samen met een andere jarige collega getrakteerd.
Een andere collega had aardbeientaartjes mee, zomaar...lief hé!
Ik had normaal 3 lates, heb er 2 gewerkt en een vroegen in de plaats van dienen derden gedaan, omdat een collega de laten nodig had.
Ik heb die met véél plezier afgegeven, zenne!
Ik had 2 dagen zon, zij had regen...ik heb dus geluk gehad.



Ik ben samen met de boys vandaag uit eten gegaan naar een broodjeszaak...friet met vol-au-vent...lekker dat dat daar is, niet te doen!
Ik denk dat ik volgende week eens naar de weightwachers ga gaan.
Mijn schoonzus is 18 kilo kwijt en een vriendin al 15 kilo...dat geeft moed, want zonder controle en stimulans lukt het toch niet, zenne!
En ik begin te merken dat ze er niet zo gemakkelijk meer afvliegen gelijk vroeger...de 40 nadert, hé!

Dus om van het afwijken af te wijken...

PRETTIG WEEKEND, hé!

We zijn weer al wat verder geraakt met de werken in ons huisje.
Wim heeft het plafond in de badkamer geverfd in dezelfde kleur als Giovanni's kamerplafond en enkele muren, een blauwig grijs.
Hij had een weekske verlof en hij heeft ook de buurman Patrick geholpen met diens tuinhuis.
Die is hem vandaag ook op zijn beurt komen helpen met de raamverduisteringen in de badkamer.
In plaats van dekens met zebrapaarden, hangen er nu lichtblauwe jaloezieën...schoon zenne!



Ik heb ook den voeger gebeld, omdat het al 3 weken geleden is dat hij die stalen op de muur had gezet.
Eind volgende week komt hij opvoegen...en daar kijk ik al echt naar uit.
Dat gaat een gans ander zicht zijn, ons huis gaan we niet meer herkennen, denk ik.
Dat het maar al rap volgende week is.
Ik heb hem wel niet gerust gelaten, want anders zou hij na het bouwverlof komen, en ik had geen geduld om tot zolang te wachten.
Onze mede-wijkbewoner en baas van onze bouwfirma, had me de gsmnummer van die voeger gegeven..."Tis ne goeien, maar ge moet erachter zitten"...en die tip ben ik niet vergeten...misschien tot vervelens toe voor die goede man, maar...dan zegt hij maar "Ze is er weer, die zaag!"...ik krijg dan toch mijn goesting

We zijn gisteren met zen viertjes naar de cinéma geweest, naar Pirates of the Carabean 3 gaan kijken.



We moesten tot 20u35 buiten de zaal blijven staan, terwijl de film normaal om 20u ging beginnen en we waren er al sinds 19u30...dat begon dus goed.
Ik vind den 1 en den 2 ook stukken beter.
Bij deze film had ik het gevoel dat ze het verhaal eindeloos willen uitrekken...en er zal zelfs nog een vierde komen, mijn gedacht...zoals die geëindigd is.
En de zaal was uitverkocht.

Vandaag ben ik nog eens naar mijn pit geweest, mijne pa zijn ma.
Ik was mijne fuji vergeten, maar ik zou zowiezo gene foto mogen nemen hebben.
Ondanks een gezegende leeftijd van 85 jaar, wil ze er nog altijd goed uitzien.
Ik had Gio meegenomen en ik zei hem dat ze er eerder 75 jaar uitziet, waarop zij reageerde "Nu ben ik niet opgemaakt, maar als ik opgemaakt ben, dan zie ik er wel nog beter uit, zen!"
En ge kunt er geen speld tussen krijgen.
Tis beter zo, hé!

We zijn gisteren naar het lentefeest gegaan van mijn broer zijn jongste zoontje, Tibo.
Het was in de Roomanmolen te St-Pauwels, een molen van het jaar 1847 die je kunt huren voor feestjes.
Het was er prachtig...en groot.

 

De 'zotte'Roger

  

Ons make met een 'sinpalske', een zwaar bier, naar 't schijnt
 

 
Tibo met zijne voetbal en dan alle 4 ons make's kleinzoons tesamen...Marnick, Giovanni,Tibo en Robbe.

Er waren nog andere familie's aanwezig, ergens achteraan in de tuin...familie Kalkoen

en familie De Pauw...schone beestjes!

Na den drank, werd het eten boven gehaald.
Wij hadden ook onze BBQ meegebracht, om lekkere hamburgers en worsten te bakken.

Wim en mijn schoonzus hare pa, waren de koks van dienst.

Giovanni hield zich het meest met de kids bezig, terwijl ik en Marnick de molen vanbinnen gingen verkennen...en dat was ook wel de moeite!

Hier hebben ik en mijne jongsten ons keigoe geamuseerd...op de oude volksspelen.
Ik stond op een gegeven moment met meer dan 100 punten voor op hem, maar hij haalde mij in net op de meet...Marnick won het spel.

Het was al rond 21u dat het ineens begon te regenen en ze allemaal naar binnen gingen.
Tot onze grote verrassing waren Marnick en Robbe al beginnen afwassen, terwijl hun broers verder speelden.
We waren laat thuis...rond 24u45...maar we hadden een supertijd.
Mijn collega's zaten op een fuif...gekleed in Hawaiaanse stijl...maar ik heb mij ook neig goe gehad zenne! 

Gisteren zaterdag, was het een emotionele dag voor ons...en ook voor ons duifje Sparky.
We hebben haar weer vrij gelaten en we namen foto's van deze gebeurtenis.
We reden met de auto naar enkele velden richting Beveren, niet ver van de Westakkers en daar lieten we Sparky los.
Giovanni had haar daar ergens in de buurt gevonden, dus was het logisch om haar daar ook vrij te laten...zo zou ze de omgeving herkennen en misschien terug naar haren thuis vliegen.

Toen ik haar losliet, vloog ze in het rond en wou ze in een boom landen, maar dat lukte niet en ze kwam niet ver van ons op de grond terecht.
Toen Marnick dan dichterbij kwam, vloog ze weg en zooo snel als een vuurpijl.
We hebben nog nooit een duif zo hard zien vliegen, hoog boven ons eerst cirkelend, om dan uit ons zicht te verdwijnen.
Ik denk dat dit duifje van nog geen jaartje jong, een echte winner is...een duif die véél waard is.
Ik ben daar zeker van, een specialleke.
We missen dat rondhuppelende duifje in huis...maar het gevoel van vrijheid die we haar gaven, hoe blij we voor haar zijn, dat overheerst toch, zenne!
Het ga je goed, klein vrouwke...be free!

Dit is dan Clyde het mannetje van Bonny.
Meestal zijn ze erg lief voor elkaar kusjes en kopjes geven.
Ze kwetteren  ook heel graag ,maar af en toe maken ze ruzie.
Ja, zoals in een goed huwelijk ook wel eens gebeurt. .
Clyde kan zich dan erg druk maken en als hij boos is danst hij heel erg driftig op en neer,
Bonny daartegen is rustiger en weet van zich af te bijten, dus de baas in huis ,ja zo gaat dat!
Een snoepstok lusten ze erg graag en is dan ook  zo op.
Ze kunnen heel veel lawaai maken s,avonds.
Dan gaat de doek over de kooi en gaan ze slapen..

Dit zijn dan de Ghost-busters.
Ze zouden normaal gediend hebben als voer voor slangen.
Maar ze zijn gelukkig gered van een akelige dood.
In het begin waren ze heel schuw.
Maar nu komen ze naar je toe als je de hand in de kooi steekt.
Ze kregen een nieuw huisje , vonden ze maar niets tot dat het op zijn kop stond.
De ideale plaats om te slapen zo , net een wiegje
Eentje is onlangs op dieet gezet, ja de welvaart , en dan krijg je een buikje.
Het zijn twee hele lieve muisjes.
Deze huisdieren zijn van Sandra
Blogje :   http://blog.seniorennet.be/sandra1968/

Héél érg bedankt, Corry...ik ben er echt héééééél blij mee!
Goed gedaan, hé?
Ga ook maar eens naar haar blog kijken, ik denk dat de meeste bloggers Corry wel al kennen, maar voor degenen die nog geen kennis hebben gemaakt...nu is het moment om dat zeker te gaan doen.
http://blog.seniorennet.be/corrybosters/
Tis echt de moeite waard!

Jaja...deze keer ook voor mij...JOEPIE!
En hopelijk met mooi weer, want het zal morgen een drukke dag worden.
We zijn van zinnes om ons duifke de vrijheid te geven en mijnen bro zijn jongste zoon heeft morgen lentefeest.
Misschien ook zelfs een cinémake samen met mijn 3 boys...of zondag of maandag...we zien nog wel.
K' ben van plan om hen erop te trakteren met mijn verjaardagpree...dus ze weten het nog niet...sssssst!
We zien wel, 't zal er in ieder geval toch binnenkort van komen.



En nu ga ik mijn idool-favoriete steunen...
Esther

Het begon zaterdag...in het ochtendgloren.
Om 5u15 kwam dit verpleegsterke naar beneden om eerst wakker te worden...mij klaar te maken en te gaan werken.
Een raar geluid dat vanuit de richting van de berging kwam, trok mijn aandacht.
Euh???
De watervallen zijn toch in Coo?
We hadden overstroming in de berging..."Wiiiiim!!"
Wim heeft een tijdje moeten water staan aftrekken en staan dweilen.
Hij had de chauffage van Gio's kamer eraf gehaald tijdens 't verven.
Een kraan die open moest staan, stond dicht...een kraan die dicht moest staan, stond open.
het barr steeg ten top, de ketel kon dat water niet meer slikken en spoot het eruit...wasmachine, droogkast, priezen en de muur kletsnat...wat een pech, zeg!
En een geluk...dat ik zo vroeg op moest om te gaan werken...amai!
We hadden al eerder een waterval in Giovanni zijn kamer doordat onze dakleggers niet alles waterdicht hadden gemaakt, voordat de pannen erop lagen.
Ook in Marnick zijn kamer, door een fout van de dakwerkers van onze gebuur.
En nu door Wimmeke.



Maar ik had ook wel sjans deze week.
Woensdag had ik recuup1, maar mijn overuren zijn serieus aan't zakken (vorige recupen van 47u naar 24u)
Doordat de toeren zo kalm zijn, geraken we niet meer aan onze uren.
Ik had wel een week van 47 uren gewerkt, op 7 dagen met het weekend en die feestdag van de 17e derbij, en we moeten een 36-urenweek hebben. 
De hoofdverpleegster had me 3 recupen na mekaar gegeven en ik wilde er maar 2 hebben, dus gaf ik enen aan een collega.
Wat dacht je?
kreeg die om 6u foon dat hij moest gaan werken, zeker!
Een andere collega had 'r voet omgeslagen en hij moest invallen.
Ik moest ook werken, maar ik wist het dan toch op voorhand, hé en da's geheel anders.

Daarjuist op het nieuws gezien...gorilla ontsnapt in de zoo van Rotterdam...over één of ander muurtje gekropen.
Nog een beest dat uitbreekt en op wandel gaat...maar geef mij dan toch maar een rondpikkelende duif, zenne!
De zoo werd ontruimd, maar een bejaarde dame werd door de zilverrug-gorilla meegesleept, als was ze één of andere pop.
Je zal het maar meemaken, hé!
Ze is zwaargewond naar het ziekenhuis gebracht, met een hoofdwond en letsels aan de arm.
Ik leef met die dame mee!
Hij heeft ook het restaurant op stelten gezet.
Gelukkig werd de ontsnapper na een uur in het nauw gedreven en via een verdovingsgeweer onschadelijk gemaakt.
Bij ons zijn het gevangenen die ontsnappen...maar je hoort wel niet dat die na een uurtje weer in den bak zitten, hé!
Je hoort er feitelijk helemaal niets meer van.
Hoeveel zouden er nog vrij rondlopen?

Ik heb het al echt druk gehad deze week.
Bezoek van een vriendin...een mylene-verkoop bij de overbuurvrouw, met als hoofdroddel...een driehoeksverhouding in de wijk (2 vrouwen die een lesbische relatie zijn aangegaan met mekaar en de man van de ene)...bij mijne pa mijne verjaardag gaan halen en foto's gaan bekijken van zijn reis naar Bulgarije...ik moest de feestdag werken en nu dit weekend ook, dus weer een week van 7 dagen.
Ik heb ook Wim een paar uurtjes helpen verven en hij heeft de kamer verder afgewerkt.
Ze hebben de nieuwe PC-tafel geïnstalleerd en de dees nam er vaneigest een fotooke van, hé!

Ik heb ook weer 4 nieuwe thrillers bij, gekocht met ons make haar préé...ik heb dus nog niet veel op de peecee geweest.
Ik kom jullie dan ook een PRETTIG WEEKEND wensen, want ik geraak vandaag niet meer rond.
Ik zal mijn best doen om zoveel mogelijk wederbezoekjes te doen.
Tot straks en anders tot in het weekend!
Knuffel!

Foto's van onze voorlopige medebewoonster of huisdier...Sparky!
Ze voelt zich iedere dag beter thuis bij ons.
Ik zet haar dagelijks op de venstertablet, maar nu komt ze eraf of uit de box en wandelt ze gewoon de living eens rond.
Een venster trekt toch altijd haar aandacht...hunkerend naar de vrijheid die wij haar weldra zullen geven.
We wachten tot ze genoeg is aangesterkt...het afbinden van de poot is ons niet gelukt...en feitelijk wel beter zo, want ze gebruikt hem nog steeds om eens te krabben en om haar evenwicht te houden.
Haar vleugels spreidt ze ook soms al eens om een vluchtje te maken...en je moet al verdomd rap zijn om haar bij te houden...zo snel pikkelt ze al rond

Gisteren was het dubbel feest voor mij...en het krijgen van vele kadootjes en pree...is plezant!
Het was moederkesdag, en als moederke zijnde dus ook voor mij...en ik was jarig...weer een jaartje derbij...weer wat dichter bij tram 4...nog 1 jaartje tegoed en ik moet tram 3 uit...pfffff...nen overstap is toch altijd moeilijk, hé!
Ik had dat bij het overstappen op tram 3 en ik peis dat ik dat ook volgend jaar moeilijk ga hebben.
Maar alléé, tis zover nog niet.
Ik heb mij vandeweek een nieuwe stofzuiger besteld in de colruyt...morgen heb ik hem.
Ik had tegen Wim gezegd dat het voor mijne verjaardag en moederdag was, maar mijn 3 boys konden het zich niet laten om nog een kadootje te kopen voor mij...en nog een moederdagkado ook...ik ben dus goed in de wattekes gelegd, hé!
We zijn ook naar ons make geweest en ik had al pree gekregen van haar...komt zij daar toch ook niet met nog een kleinigheidje af, zeker?
Ik gaf hare moederdag...zij mijne verjaardag...wat is het plezant om te verjaren op moederdag... !

Make tussen haar 2 oudste 'KLEIN"zoons... (ze heeft er 4)...ik heb het kleintje-zijn niet van een vreemde, hé!

En héél érg bedankt voor de felicitatie's!

Met onze duif gaat het goed...ondanks het gebroken pootje, dat erbij hangt als een hinderend opstakel, zoals je op de foto kunt zien.
Wim was gisteren bij zijn ouders en zijn oudste broer op bezoek...en ook hij heeft een duif gevonden.
Hij zoekt er companie voor en hij zou graag onze duif willen hebben.
Een familielid van hen, was een duivenmelker...en Wim zijne pa ook.
Hun nonkel had er één met ene poot.
Die was ook gebroken geweest, maar hij bondt er een draad aan, zodat de poot geen bloedtoevoer meer kreeg en er vanzelf afviel.
Met die duif heeft hij achteraf nog wedstrijden gespeeld...zij kon daarna terug vliegen en leerde met één poot te leven.
En onze duif is nog zéér jong...ze is van het jaar 2007, dus zal zij haar zeker nog goed kunnen aanpassen.
Ik durf dat wel niet, die poot afbinden, hoor!
Patrick (Wim zen broer) die durft dat wel, dus zal ze binnenkort verhuizen.
Ik denk wel dat ik hartzeer ga hebben bij het afscheid...en nu moogt ge mij uitlachen, zoveel als ge wilt...maar ik ben er al aan gehecht geraakt.
We zien wel.