Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    08-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan
    Een gedicht van Johannes Klinker 1764-1845

    Aan Kloë.

    Mijn Kloë, schoon ik u nooit zag,
    Mijn hart gevoelde toch uw waarde;
    Zo ik uw schuilplaats kon bespiên
    Zou gij mij alles zijn op aarde.

    Ik zong, en zingend zag ik u.
    Gij woelt altijd in mijn gedachten.
    Wanneer 't verdriet mijn jeugd bestormt,
    Uw beeltenis kan dat verzachten.

    Dan lijde ik minder als ik denk:
    ‘Mijn Kloë zal eens al dat lijden,
    Dat mij nu onverwinbaar schijnt,
    Met volle zegepraal bestrijden!’

    Geen eerzucht blaakt mijn jeugdig hart,
    Wanneer ik u slechts mag bezingen,
    Een hoogre drift belet haar dan
    Mijn jonge boezem te bespringen.

    Zij valt mij anders telkens aan.
    Ach, Kloë! Laat mij om ú zuchten:
    Uw godlijk beeld slechts geeft mij kracht
    Om deze vijandin te ontvluchten.

    Nu slaapt ze, om met te meerder kracht
    Misschien mijn zwakheid te bespringen:
    Zij is, hoe vleiend zij zich toon',
    De gesel harer lievelingen.

    Geliefde maagd, zo gij bestaat -
    Och wees dan toch niet voor een ander,
    Voorzeker, waar gij wezen moogt,
    Wij zijn geschapen voor elkander.

    Wanneer ik slaap, dan zie ik u;
    Dan zie ik al die zachte trekken
    Die zich, vereend in uw gelaat,
    Aan mijn ontvonkte geest ontdekken.

    Maar, 'k lees ook in hun schoon geheel,
    Die 't kilst gemoed zou overwinnen,
    Waarvoor geen boezem is bestand -
    De teerste neiging tot beminnen.

    Ach, zeg mij, Kloë, waar gij schuilt! -
    Of in wat vergelegen hoeken
    Der aarde moet mijn rustloos hart
    Haar schone Heerseresse zoeken?

    Dan vlieg ik sneller dan een pijl
    Naar u, die mij ontzichtbaar griefde;
    Of als een snelgewiekte duif
    Op lichte vleugelen der liefde.

    Hoe schoon zou die verrukking zijn,
    Die mij dan telkens werd geschonken!
    Hoe klein zou dan niet de aarde zijn,
    Die mij, u zingend, schijnt ontzonken!

    De zucht naar roem, een hersenschim,
    Zou mij voor altoos zijn ontvloden.
    Voor altoos! want mijn kloppend hart
    Zou haar op uwe boezem doden.

    Dan, ach! hoe beeft, mijn teder hart! -
    Ligt leeft ge alleen in mijn verlangen....
    ô Kloë, zo ik u niet vind',
    Staak ik voor eeuwig mijn gezangen.


    1786.

    schrijver

    08-08-2014 om 22:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bericht
    Je bericht is onmiddellijk op je blog te zien
    Maar ze zeggen niet hoe lang het duurt
    Het duurt wel vijf minuten
    Bij mij is onmiddellijk na het verzenden
    van het bericht maar een kleine spatie
    Ik vind dit echt geen traktatie
    In erger me er dagelijks aan
    Snelheid is hier wel naar de maan!
    Misschien maakt men dat weer eens ongedaan
    Zodat we weer wat sneller gaan!
    Tijd is voor mij heel belangrijk
    Heb bergen werk te doen
    Vooral in vakantie/zomertijd!

    07-08-2014 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomeravond
    Een gedicht van Johan van 't Lindenhout 1893-1916
    ZOMERAVOND II

    Gedachten, die de zonnige uren banden,
    Bemijmer ik, waar langs de stille kreek
    Het nachten naêrt en op de lage landen
    De avond roerloos ligt en schemer-bleek.

    Dan blaast een jongen op z'n herdersfluit
    Een simpel liedje van verloren dagen;
    En 't mijm'rend hart moet zachtkens medeklagen
    Bij 't gaan en komen van dit week geluid.

    In weedoms schijn zie 'k alle aardse dingen,
    En van de droefenis waartoe mijn ziel nu wies,
    Wil ik mijn liederen van elke dag doordringen,
    'Lijk op de fluit één aêm verscheiden tonen blies.

    ---------------------------------------------------
    Nagelaten verzen - Drie (oktober 1912 . mei 1916)

    schrijver

    07-08-2014 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomeravond
    Een gedicht van Johan van 't Lindenhout 1893-1916

    ZOMERAVOND I

    Nu de schaduwen zich lengen
    Rond mijn woning, vòòr de nacht,
    Wil ik je mijn groeten brengen
    'Wijl dags laatste uren plengen
    Aan de kim hun zuiv're pracht

    Al begeert' ligt diep verzwegen,
    Nu ik stil naar buiten tuur,
    En mijn hart heeft zich genegen
    Tot de wijde avondzegen
    In de schoonheid van dit uur.

    Ken je deze stilte, makker,
    Als des levens dierst tresoor!
    De avondwind drijft ver en zwakker
    Langs de popels, die de akker
    Zomen, over 't land te loor.

    Buiten dralen zoete roken —
    Geur, die van de zomer is —
    En de ogen half geloken,
    Droom ik, voor het raam gedoken,
    't Uur, dat voor de dromer is.

    schrijver

    06-08-2014 om 22:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maannacht
    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1940

    Maannacht in Elche

    De palmen staan recht en stil.

    donkerblauw liggen de schaduwen neergeveld.
    onder het staal van het firmament
    heerst het roerloze zilverblauw.

    de hemel is hel -
    en de wereld is zo stil en verlicht,
    dat de maan, verlost van haar licht,
    een onzichtbaar zilveren spoor
    in de zilveren ruimte verloor.

    tussen de palmen het licht.

    De stilte ademt niet meer.
    de neerslachtige trots van het woud
    legt doodstille schaduwen neer
    op de bodem van 't zilvermeer,
    in de huiverende dood.

    er is geen gerucht en geen wind.

    ik sta aan de zoom van het woud;
    aan mijn zijde het zwijgend kind,
    dat zijn hand in de mijne houdt.

    maar dan vraagt het: ‘is dit de pool?’
    of het denkt dat dit sneeuwwitte veld
    de poolzee moet zijn van de dood?

    ik heb het gerust gesteld.

    maar terug door het zilveren woud
    - de palmen staan recht en stil
    en de schaduwen liggen geveld
    langs de grond van het zilvermeer -
    vraagt het bang: ‘wat is het verschil
    tussen deze sneeuw en de dood?’

    alsof het míjn angst had gehoord

    ik antwoordde niet
    en zwijgend liepen wij voort.

    Derde periode 1936-1937 (X)

    schrijver

    05-08-2014 om 22:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sterven
    Een gedicht van Pieter van Nieuwland 1764-1794
    Gedenk te sterven.

    ô Nooitvernoegde mens, door dwaze waan gevleid,
    Door blinkend goud bekoord, door zucht tot eer misleid!
    Bedenk, dat de enkle wenk der Godheid, zo verheven,
    Wanneer 't haar slechts behage, u wegrukt uit dit leven;
    Bedenk, terwijl ge u hecht aan de onbestendige aard',
    Hoe ras de dood, die rang, vernuft noch schoonheid spaart,
    Uw levensdraad doorkerft, u stuit in al uw pogen:
    Zie daar dan hoop en waan in rook en wind vervlogen.

    schrijver

    03-08-2014 om 21:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mond
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954
    Gekomen met een zoete mond

    Gekomen met een zoete mond
    waar kindsheid heen ons zingen zond
    als blijde bedelaren,
    was onze honger goed als brood,
    en zagen we in tergloze nood
    een makker onzer jaren.

    Maar 't leven sloeg, met stille speer,
    in ieders zijde een eigen zeer.
    Wij hebben 't bloed gezógen;
    een lách heeft onze smart gekoeld;
    - maar w' hebben in de wond gevoeld
    't geraamte van ons logen...

    Aldus, van 't zinken wél bewust
    in 't drab van onze' onzaal'ge lust,
    met jammrig-nutloze armen,
    gaan we door 't misten onzer jeugd,
    - barmhartig om ons koele vreugd
    en lieflijk-wrang erbarmen.

    schrijver

    02-08-2014 om 19:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Denken
     
    Denken doet een mens
    de hele dag
    Men vertelt het in een gedicht
    Soms is het een leuk gezicht
    Soms zet het je aan het denken
    Soms draaien de gedachten in een cirkel
    Zodat het cirkelgedachten zijn
    Je blijft er steeds in steken
    En ze draaien weer terug
    En zo gaat de hele cirkel stug
    Stug door met draaien
    Soms kun je de gedachten niet aaien
    Want je denkt aan de haaien!
    Die niet kunnen maaien
    Maar je wel opeten
    Dit gaan we dan maar vergeten!
    Want je gaat ze voorbij
    En dan ben je wel blij!
    En de gedachten zijn weer voorbij!
     

    31-07-2014 om 22:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lezen
    Lezen
     
    Je kan veel lezen
    of veel nieuws zien
    Veel wateroverlast
    Veel onenigheden
    Veel oorlogen
    Heel veel vakantiegangers
    En ga zo maar door
    Maar waar gaat het allemaal om
    Vele dingen zijn heel erg krom
    Maar heb je er lak aan
    Dan doe je net of het
    niet wordt gedaan
    Je gaat zelf genieten
    En door al die reislust
    blijft het plagen gieten
     

    29-07-2014 om 22:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eer
    Eer
     
    Wat krijgen de
    slachtoffers een eer!
    Het gaat al dagen als
    golven op en neer
    Voor mensen die
    hun dierbaren
    Niet kunnen zien
    na het opbaren
    Omdat er wordt
    geïdentificeerd
    Worden zo de stoffelijke
    overschotten
    Met en in deze vorm geëerd
    Bloemzeeën
    verzachten misschien
    de verschrikkelijke weeën
    De weeën van diepe pijn
    Wat vreselijk om zo in
    rouw te moeten zijn
    Rozen plaatjes
     
     

    25-07-2014 om 22:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rouw
    Rouw
     
    Nationale rouw!
    We nemen het deze keer wel nauw
    Het is bijzonder zo’n rouw
    Want velen lieten het leven
    Niet op een normale manier
    Er is over de waarheid veel gemier
    De politieke meningen doen hun best
    Maar er is grote rouw dat rest!
     

    22-07-2014 om 22:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schande
    Een gedicht van Jan Jacob Slauerhoff 1898=1936

    En zoveel schande werd in liefdes naam

    En zoveel schande werd in liefdes naam
    Met rein gelaat, gemeen gemoed bedreven,
    Dat ik mij vaak genoeg voor liefde schaam
    En walging mij belt om voor te leven.

    Een felle blos, een bloedgolf stijgt naar ‘t hoofd,
    het wordt mij beurtlings rood en zwart voor ogen.
    Ach, alles wat geluk is wordt geroofd,
    Bevochten op almachtige gier en logen.

    Maar voor een ogenblik bezinning keert,
    Men weet weer de verruklijke engel veil
    Voor alles wat zij maar op aard begeert,
    En reinheid zoekt weer in verdriet zijn enig heil.

    schrijver

    20-07-2014 om 13:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.land
    Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876

    Kent gij het land?

    Kent gij het land, waar de citroenboom bloeit,
    in 't donker loof de sinaasappel gloeit,
    een zoele wind de blauwe lucht doorgeurt,
    de mirte groeit, de lauwertak zich beurt:
    kent gij het wel?
    Dáárheen, dáárheen,
    richt ik met u, Geliefde, mijn schreên.

    Kent gij het huis? Op zuilen rijk en hoog
    verheft de zaal haar trotse, brede boog.
    Het marmer leeft, de beelden zien mij aan:
    wat heeft men u, onschuldig kind, aangedaan?
    Kent gij het wel?
    Dáárheen, dáárheen,
    richt ik met u, Beschermer, mijn schreên.

    Kent gij de berg met 't steil en kronklend pad?
    Het muildier baadt zich in der wolken nat:
    in holen woont der draken zwart gebroed,
    de rots stort neer en over hem de vloed.
    Kent gij het wel?
    Dáárheen, dáárheen,
    gaat onze weg, mijn Vader! Kom, dáárheen!

    Nogevolgde leideren. X. Mignon's lied.   Spohr; opus 37. Goethe.

    schrijver

    17-07-2014 om 22:13 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rumoer
    Een gedicht van Adama van Scheltema 1877-1924

    RUMOER.

    Het leven is te hard van geluiden,
    De mensen doen te druk:
    Om een ander wat doms te beduiden
    Verpraten ze hun eigen geluk!

    In plaats van de vruchten te smaken,
    Gooien ze elkaar met de schil,
    Ze praten om maar leven te maken
    En de wereld is zelf toch zo stil!

    Ze konden het eindelijk wel weten
    Dat geeneen het in woorden vindt,
    En dat, waar ze hun woorden vergeten,
    Het leven pas waarlijk begint!

    Uit stilte en strijd (1909)

    schrijver

    16-07-2014 om 21:34 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onrecht

    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Daar, waar het onrecht troont.

    Daar, waar het onrecht troont,
    Klinkt luid de stem des Dichters,
    Waar waarheid wordt gehoond,
    De baak der volksverlichters...
    Waar men de frisse jeugd
    Vertrapt, als 't rein gebloemt,
    Waar men de logen roemt,
    Waar men bespot de deugd...
    Daar klinkt zijn stem, met macht,
    Vol kracht:
    Godsloochenaars gedoemd!

    Waar men een neerstig volk
    In schandejuk doet draven,
    Tot de vernielingskolk
    Het rukt als bende slaven...
    Waar men geen ziel ontziet,
    In vrucht of jong gebloemt;
    Waar men op geilheid roemt;
    Waar men 't gevoel bespiedt,
    Daar donder 's Dichters stem,
    Met klem:
    Volksmoordenaars, gedoemd!

    Waar men de Moeder-Maagd
    Van hare reine troon smijt,
    Daarop een schepsel draagt,
    Dat 't leven slechts in hoon slijt...
    De kuise jonkheid dwingt
    Te strooien fris gebloemt,
    Met 't wierookvat beroemd,
    En 't vuil gediert bezingt...
    Daar vloekt de Dichter luid:
    Hieruit!
    Eermoordenaars, gedoemd!

    schrijver

    14-07-2014 om 22:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.altijd
    Een gedicht van Nico van Suchtelen 1878-1949

    Altijd en overal

    Schoon Lief, ik voel u overal:
    In dorrer vlakten zengend branden,
    In stille koelte zilter stranden,
    Op hoge alp of diep in 't dal;

    Ik hoor u in des bergstrooms val,
    Die klatert langs de rotsge wanden,
    In 't ruisen door de lage landen
    Van brede vliet of beken smal.

    Gij zijt de gloeinde dadenlust
    Des Morgens en de koele rust
    Bij 's Avonds vredevolle duistren;

    'k Weet oovral uw aanwezigheid,
    Wààr ook verdoold en te allen tijd
    Voel ik uw âem en hoor uw zoete fluistren.

    Onze Eeuw, Jrg. 13 (1913)

    schrijver

    13-07-2014 om 23:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ballade
    Een gedicht van Th. van Ameide 1877-1955

    Ballade aan de maan

    Wij zijn te zamen maar alleen,
    mijn bleke liefde, en over tijden
    en ruimten gaat mijn mijmring heen
    met u door lege luchten glijden;
    daar kan geen tegenstand ons beiden;
    gij ziet mij van de hemel aan,
    als vroeg gij: waarom al dit lijden?
    ....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan.

    Ik ben maar liefst met u getweên,
    gij zijt althans niet van de blijden,
    gij kunt begrijpen, dat ik ween,
    wen gij uw tere glans gaat breiden
    en dromen weeft om dorre heiden,
    een parel tovert in een traan....
    Gij zoudt mij willen leeds bevrijden?
    ....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan.

    Hoe dikwijls, ach, hoe dikwijls scheen
    mijn wezen ook, van de aard gescheiden,
    niets, niets te blijven dan alleen
    een oog dat schouwde, een oog dat - schreide....

    Mijn arm verlangen, dat bij zijden
    verheven machteloos blijft staan,
    heet gij vergeten, heet gij mijden?
    ....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan.

    Ook gij....toch moet ik U benijden:
    gij drijft, een glimlach, rond uw baan....
    Begeer ik ook zo stil te weiden?
    ....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan.

    De Beweging, jaargang 8 (1912)

    schrijver

    12-07-2014 om 19:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jaar
    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Dat Jaar.

    Dat jaar, dat onvergeetlijke
    Kan nimmer keren,
    Dat gaf de ziel haar zo onmeetlijke
    Vreugd na begeren...
    Kus mij nog eens, geef 't onuitspreeklijke
    In één Vaarwel...
    Dan breke, wat scheen 't onverbreeklijke,
    ... En 't breke snel.

    Gedichten (1918)

    schrijver

    11-07-2014 om 21:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan zee
    Een gedicht van P.C. Boutens 1870-1943

    Aan zee

    O te luistren naar de zee,
    Tot de ziel ga fluistren mee:
    Tot haar zwijgen
    ‘t Wonderwoord
    Uit zijn diepten stijgen
    Hoort!
    Alle malen, hartezwaar,
    Kere ons zoekend dwalen naar
    ‘t Bruisend breken
    Van de vloed
    Waar de ziele spreken
    Moet.
    't Lichte zingen van de zee
    Draagt de ziel op zwingen mee
    Waar zij dichter
    Bij de poort
    Zachter spreekt en lichter
    Hoort.
    Alle smarten, iedre vreugd,
    Wat voor eeuwig harten heugt,
    Al verblijden,
    Elk verdriet,
    Levens ongezeide
    Lied;
    Wat, verward en onverwoord,
    Zielen deelt en harten moordt,
    Wat, gevonden
    En verstaan,
    Zalig maakt van stonden
    Aan:
    Licht verwoorden het de twee
    Die behoorden ‘t lied der zee:
    ‘t Lied dat blij na
    Droef berecht,
    ‘t Lied dat alles bijna
    Zegt!

    schrijver

    10-07-2014 om 21:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    09-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wereld
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    DE  WERELD  IS  EEN  ZEE

    Beminde echtgenoten

    De wereld is een zee
    vol wilde en woeste baren,
    daarop eenieder zal
    te schepe gaan en varen.

    Daar zijnder die alleen
    die zee bevaren moeten;
    daar zijnder die de vaart
    door meegezelschap zoeten.

    Gij lieden zijt, getweên
    in ‘t Sacrament gebonden;
    zij heeft de bruidegom
    en gij de bruid gevonden.

    Ons Heere wilde ‘t zo,
    gelukkig zijt gij, beiden:
    en die u heeft gescheept,
    zal zelve uw reis geleiden.

    Voorspoedig zij de reis
    het weder en de winden;
    en moge uw vrouwe, en gij,
    de goede haven vinden!

    Dat wense ik u, van herte
    en ziele toegenegen,
    daarbij een volle vrecht
    van zoeten kinderzegen.

    En, als gij, oud en strem
    eens zijt, van lang te leven,
    dan zij, voor eeuwig, u
    Gods zaligheid gegeven!

    Gods zaligheid zij u,
    met al uw kinders mede;
    en - in een enkel woord
    is ‘t al gezeid - : Gods vrede.

    19/10/1897

    schrijver

    09-07-2014 om 13:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!