ik tracht de oorsprong van mezelf te kennen. precies aan te voelen wat er aan mijn lichaam schort. ik kneed mijn denken tot ik ervaar hoe het hanteerbaar is om mezelf te helen.
het is een rare reis naar binnen. ik ken er niks. ik dacht mezelf te kennen maar blijkbaar klopt dat niet. ik sta voor een gesloten poort die mijn ziel afgrendelt.
ik moet de sleutel vinden en er binnengaan om grote kuis te houden. wat als ik kiezen moet tussen pijn en verdriet, tussen verlangen en bezit, tussen begeerte en ascese, tussen geluk
dat ik al heb en tussen geluk dat mij ontglipt, tast ik heel langzaam en behoedzaam mijn grenzen af, de plaats waar ik nu leef. ik ken de kleuren van mijn regenboog
en van mijn eigen storm. ik zet de eerste stap zonder één hand om mij vast te houden!
herman
Reacties op bericht (1)
21-09-2012
Wens je een fijne vrijdag
Ik kom deze avond terug om dit alles te lezen
Herinnering aan de herfst Een palet aan warme kleuren Overal om mij heen Een eekhoorntje snel springend Dat plots aan mij verscheen Bladeren dansend in cirkels Sierlijk in de wind Een blos op het gezichtje Van mijn lieve kind Kastanjes, maïs en eikeltjes Schatten van de natuur De herfst in al haar schoonheid Een herinnering heel puur Nikki
dwaallicht
