aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 27
Zoeken in blog
10-07-2022
Obsldentify
Soms denk ik al eens bij mezelf dat het plannen van 'n wandelroute, bijna hogere studies vereist. Zeg nu zelf, als je zoals ik, vooral van thuis uit vertrekt, en je wenst je route 'n beetje origineel en spannend te maken, dan komt er heel wat denkwerk bij te pas.
Meestal laat ik dat denken op zijn beloop en ik bekijk het me wel waarheen mijn voeten me brengen, vandaag toch even nagedacht en de route al direct in mijn hoofd gezet.
Dat boekenkastje staat in mijn straat en de wandeling ging om te beginnen, over diverse straten in de Sint-Servaaswijk. Op de Smeetsstraat nam ik nog eens het onverharde pad naar de Kewithstraat. Via de Kounterstraat en de Kleine-Hofstraat (waar die historische hoeve ooit gestaan heeft, daar heb ik het raden naar), kwam ik al rap op de straat met de naam: Op de Puin. Het onverharde pad dat daar vertrekt richting de Pannestraat, loopt door immense velden waar de boeren nog veel plaats hebben om diverse gewassen te telen.
Aan de Stationsstraat, de tunnel onderdoor en via de trappen en het overwoekerde oude treinspoor, naar papierfabriek Sappi.
Onderweg véél fietsers gezien, veelal in grotere groepen, maar in het centrum was er op het terras, geen mens te bespeuren.
En die foto's van enkele planten, .... nog eens mijn App van Obsldentify opgezet. Ik ken dus niks van planten en wilde vandaag toch eens weten welke naam sommigen hebben. De 1ste is de stokroos, de 2de is de grote Teunisbloem. Weer al iets bijgeleerd.
Gisteren de inspanning met het snoeiwerk, vandaag de ontspanning met 'n mooie fietstocht.
Weer was ik alleen, ik had het dus voor het kiezen waarheen de tocht mij zou brengen. Gelet op de windrichting ('s morgens vanuit NW en vanaf 14u00 met windkracht 3 bfr.) koos ik er voor om relatief vroeg te vertrekken (8u26). Mijn tocht had ik gisterenavond al op papier gezet, 'n tocht langs het kanaal en de Maas naar Maaseik, daar de Maasbrug over en via Millen naar Tüddern en Gangelt in Duitsland.
De temperatuur was bij vertrek ideaal, niet te warm - niet te fris. Mijn 1ste foto van 'n kudde koeien, ging gepaard met veel geloei. Ze vertrouwden het blijkbaar niet, die kerel met zijn helm op en iets in zijn handen. Wat verderop zijn wij wielertoeristen blij dat in Leut het fietspad uitgebreid is met 'n strook klinkers. Gedaan dus met die vervelende kasseien.
En via de Maasplassen en de kerk van Heppeneert, dus de brug over in Maaseik. Vervolgens 'n heel stuk fietsen pal op de grens met Duitsland om in Millen dan toch Duitsland binnen te rijden. Na Tüddern richting Süsterseel om in Jabeek terug Ned. Limburg binnen te fietsen. Om de drukke stad Sittard te vermijden, had ik gekozen voor 'n zuidelijkere route via Bingelrade, Doenrade, Windraak en Puth om zo naar het gekende Spaubeek te fietsen. Op die manier enkele nieuwe wegen leren kennen. En kapelletjes, die vind je bij de vleet.
Terugkeren deed ik via Genhout en Meerssen, in die laatste gemeente, tijd voor 'n tussenstop. In de Zeute Inval is er altijd wat lekkers te krijgen. Dit adres is intussen ons welbekend.
En zoals altijd, het summum van 'n dergelijke fietstocht, dat is de warme douche achteraf. Heerlijk!
Mijn titel voor vandaag is geschreven in het dialect van mijn gemeente Lanaken, "plat Laonekers dus", en dat wil zeggen: even de schaduw opgezocht.
Deze voormiddag en 'n stuk van de namiddag, mij bezig gehouden met het snoeien van de taxushaag. Deze haag staat tussen ons terrein en dat van mijn buurman. Uiteraard mijn kant van de haag gedaan maar ook de volledige bovenkant. Mijn buurman is niet zo happig om te werken op ladders. Dan help je toch zo iemand uit de nood, ik heb er de tijd voor.
Maar 'n wandeling liet ik na de koffie, toch niet liggen. Zoals gezegd, uit de zon blijven en het bos in. Deze keer via het verlengde van de Pannestraat. Onderweg even 'n foto van 'n mooie opstelling, iemand die 30 jaar geworden is.
In het bos mij vooral gericht op de stand van de zon om mijn weg te zoeken. De bedoeling was om richting Gellik aan te houden. Hiervoor koos ik voornamelijk mountainbikeroutes.
Om uiteindelijk niet op de tarmac wegen verzeild te geraken, zorgde ik ervoor om juist vóór de Zilverdennenlaan in Gellik, toch links aan te houden in het bos om uiteindelijk via het jagershutje en de vernieuwde Kewithstraat, terug huiswaarts te keren via de Kounterstraat. Even nog 'n paar foto's aan de Sportoase, nu eens aan de andere kant op de Finse piste.
En morgen, dan staat er 'n fietstocht op het programma.
In die volgorde evolueerde het weer vanmorgen. En gezien het enerzijds al 'n beetje aan het druppelen was bij het vertrek en ik anderzijds met mijn madam elders deze middag ging tafelen (mijn halve trouwboek had geen goesting om zelf te koken), heb ik mijn wandeling vandaag maar beperkt in afstand.
Nu, 'n korte wandeling is ook eens plezant, temeer omdat mijn spieren niet al te zeer belast dienden te worden na mijn mooie fietstocht van gisteren.
Nog eens over de Finse piste gewandeld achter het college. En wat verder aan de Sportoase, zijn ze 'n nieuw brugje aan het bouwen om de sportende jeugd veilig over het grachtje te krijgen.
Aan papierfabriek Sappi, zag je nog steeds donkere wolken hangen boven Maastricht. Terugkeren deed ik via het kanaal met links de toren van de kerk. Om te eindigen, nog eens het bospadje genomen naar boven aan de fiets- en voetgangersbrug.
En dat eten elders ... lekker, zelfs 'n dessertje genomen.
Het was vandaag even overwegen welke titel ik aan mijn verslag zou geven. Er waren diverse mogelijkheden, maar ik heb het uiteindelijk toch bij de paarden gehouden.
Mijn rit had ik gisterenavond al op papier gezet en qua kilometers afgerond op +/- 100 km. Ik zou alleen fietsen. Dus richting, snelheid en bezienswaardigheden onderweg, kon ik dus zelf bepalen.
Mijn vertrekrichting was de Bessemerberg richting Zutendaal. Door de bossen naar de Molenvijvers waar je evenzeer 'n stukje door de bomen kunt fietsen. Wat verderop, heb je dan het Genker Plantencentrum. Ik zag dat het er 'n komen en gaan was van klanten met groene vingers. In Kelchterhoef heb je dan de Abdijhoeve en via Houthalen kom je dan in Helchteren met Brouwerij De Dool.
Maar de bezienswaardigheid van mijn tocht, zag ik in Gruitrode. Immens grote ijzeren paarden, elk gemaakt van 750 hoefijzers. Enkele bereidwillige dames wilden mij vereeuwigen op foto. Het is 'n prachtig zicht als je er langs fietst.
Via Opitter ben je dan vlug in Tongerlo-Bree bij café De Kieper. Een gekende stopplaats bij de fietsers. En ja, vandaag ben ik er gestopt om wat bij te tanken. Mijn echtgenote vindt dat ik meer calorieën kwijt speel tijdens mijn fietstochten, dan die ik later bij het avondeten terug bijwin. Misschien heeft ze wel gelijk, het was trouwens al mijn tweede lange rit deze week.
De terugrit ging via de Zuid-Willemsvaart. Blijkbaar was ik vandaag nr. 256 om op dat punt voorbij te fietsen. En eenden zie ik nog altijd liever in het water dan op het fietspad. Je moet dan altijd goed kunnen slalommen. Voor het eerst ook eens 'n foto gemaakt van de boerderij van Eric Gerits in Boorsem. Wat niemand weet is dat deze boerderij stamt uit het jaar 1656, gemaakt in opdracht van de toenmalige priorin van de abdij van Hocht.
Om mijn rit af te sluiten, nog even gestopt in Herbricht voor 'n pint bier. Nu Rudy Smeets gestopt is met zijn café, hebben ze 'n Maasbar geplaatst in de voormalige speeltuin, pal tegenover het oude café van Rudy. En dat Kompelbier heeft 6% alcohol.
En helemaal op het eind in Hochter Bampd, kon ik het niet laten om 'n foto te nemen van die rustende koeien.
De laatste dagen staan letterlijk in het teken van de tuin. Er is altijd iets te doen. Maar zoals gezegd, ik doe het nog graag en dat is wat telt.
Maar niets weerhoudt mij van 'n wandeling na gedane arbeid. Deze keer had ik als doel, de Oude Heirbaan in Smeermaas en verder de veldweg volgen naar Hocht.
De Oude Heirbaan is letterlijk 'n oude straat, getuige de vele oude gebouwen die er nog staan. Op het einde van het verharde gedeelte staat ook 'n kapel. En paarden heb ik genoeg gezien, eerst die mooie schildering op die elektriciteitskastjes aan de tunnel en ook in de velden in de buurt van Hocht.
De terugtocht maakte ik door links aan te houden aan het kanaal en via de brug in Tournebride, nog even door domein Pietersheim te wandelen. Het valt mij op dat de laatste jaren, er veel klimop aan het groeien is op de gevel van de achterkant van het kasteel. En die vogel, sorry, maar in de lessen biologie op school, heb ik niet genoeg opgelet om te weten tot welk soort deze vogel hoort.
Morgen ga ik fietsen en deze keer blijf ik in Belg. Limburg.
Hallo, beste bezoeker aan mijn fiets- en wandelblog, ik dank je hartelijk omdat je 'n kijkje komt nemen. Zoals je ziet en leest, maak ik van al mijn fiets- en wandeltochten 'n verslagje en vul dat aan met enkele mooie foto's. Enerzijds ben ik fier op de omgeving waar ik woon, de gemeente Lanaken (net aan de grens met Maastricht) en anderzijds laat ik jullie kennismaken met de streken waar ik al eens fiets. Geniet er van.
Met veel frisse moed vandaag opgestaan. Een fietstocht stond op het programma. Het was wederom 'n solotochtje, de anderen waren om diverse redenen niet in de mogelijkheid om mee te fietsen.
Geen nood, jullie kennen mij intussen. Een tocht alleen maken, is voor mij altijd 'n stukje avontuur. Ik durf al eens over onbekend terrein gaan en ja, 'n stukje lef en durf is dan noodzakelijk.
Begin van mijn tocht was zoals zo dikwijls, de Noorderbrug in Maastricht. Verder ging het naar Gronsveld (met oa. de Torenmolen), Sint-Geertruid, Mheer, De Plank en Teuven. En iets verder, begon dan het mooiste stuk van mijn fietstocht, de Ravel Ligne 38 in het land van Herve. Dit is 'n oude spoorbaan van 42 km. tussen Plombières en Chênée. Je kunt er nu prachtig fietsen. Ik deed het stuk Hombourg - Aubel - Froidhier.
Na Froidhier, rechtsaf gedraaid richting Val Dieu. Deze keer eens niet gestopt voor 'n natje en 'n droogje. Als ik alleen ben, stop ik meestal nergens, tenzij dat mijn lichaam snakt naar suikers.
In die omgeving heb je de mooiste vergezichten. Prachtig! Terugkeren deed ik via Neufchâteau, Warsage, 's Gravenvoeren, over de brug in Moelingen en door Lixhe. Onderweg ook de tipi's Aan de Molen gezien te Withuis. Je kunt daar voor 61,00 euro (kosten inbegrepen) overnachten per nacht.
Eens voorbij Lixhe, had ik de keuze, mooi langs het kanaal blijven of toch maar de Saint-Pierre overrijden. Ik heb die klim toch maar gemaakt. Deze is niet zo moeilijk, max. 5,9% gemeten over 100 meter en de klim is 1,3 km. lang.
En in Kanne, had deze jongen nog niet genoeg hellingen gezien, dus ook nog eens over de Muizenberg. Deze is 800 meter lang maar heeft 'n max. stijging gemeten over 100 meter van 14,8% met pieken boven de 16%. Noem het 'n uitsmijter van ' succesvolle rit.
Met 979 hoogtemeters, toch 'n stevige klimrit gemaakt. Zoals altijd, heb ik er van genoten.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Wat verderop zijn wij wielertoeristen blij dat in Leut het fietspad uitgebreid is met 'n strook klinkers. Gedaan dus met die vervelende kasseien. 
Ik ben Eddy Meuris