aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 27
Zoeken in blog
09-04-2023
Paaswandeling.
Aan iedereen die dit leest, wens ik ene hele fijne Pasen. Tot nu toe laten de weergoden ons niet in de steek - redelijk wat zon en niet te veel wind - zodat wij deze namiddag kunnen genieten van 'n gezellig samenzijn.
Vanmorgen ben ik naar de bakker geweest om mijn bestelling te gaan afhalen. Maar toen ik daar aankwam, was het aanschuiven - buiten - in de file. Een 7-tal mannen voor mij en toen ik uiteindelijk in de winkel geraakte, nog 'n 5-tal personen voor mij. Het was precies of de coronatijd was weergekeerd. Maar uiteindelijk kon ik betalen wat besteld was. Mijn vrouw begon zich al af te vragen waar ik bleef.
Na de koffie, nog 'n klein ommetje gemaakt, kwestie van de eetlust op te wekken. Nu, met die eetlust heb ik nooit 'n probleem.
Mijn foto's heb ik vandaag willekeurig gemaakt. Een kleurenpracht vanmorgen, je wordt er vrolijk van, 'n statige woning waar ooit de eerste tandarts van onze gemeente zijn praktijk had en het brugje in het park. Tijdens mijn wandeling, 'n oud poortje, 'n kletsbank voor de buurt, 'n oude bakfiets en wat zwijntjes.
Terugkeren deed ik via de nieuwe woonblok achter de Sint-Servaaskerk.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, kan ik terugblikken op 'n aangename fietsdag. Mooi weer, op 'n bepaald moment zelfs 16°, niet te veel wind en 'n aangename fietsgezel.
Hubert en ikzelf hadden afgesproken om rond 11u00 te vertrekken. Vanmorgen was het wel 'n beetje bang afwachten of die paar voorspelde druppels, al dan niet zouden vallen. Gelukkig begon het al vroeg op te klaren zodat 'n regenjasje niet nodig was.
Ik had de rit voorbereid en het doel van vandaag was om even Duitsland binnen te fietsen. Via Meerssen was het even klimmen op de helling met de mooie naam: Waterval. Niet zo moeilijk, 'n loper zoals ze zeggen, maar wel 2 km. lang. Een groepje wielertoeristen was vóór ons aan de klim begonnen, enkelen heb ik toch kunnen remonteren voor ik boven kwam.
Het was vooral fietsen over heel rustige wegen, af en toe nog 'n klim, vooral die naar Puth. Ik wilde Sittard mijden vandaag, het is er altijd goed uitkijken, stoppen aan kruispunten, opnieuw optrekken, enz. Je kunt er niet echt doorrijden. Vandaar dat we rechts langs de stad zijn doorgereden, ondermeer via Doenrade. In Hillensberg trokken we Duitsland binnen, om na Wehr, Tüddern en Millen, opnieuw de grens met Ned. Limburg over te steken. Onderweg in Duitsland werden we wel vriendelijk gevraagd of onze route nog klopte. Hubert heeft namelijk ene gps op zijn stuur en 'n mooie Hollandse vrouwelijke stem, heeft ons toch 'n keer tot de orde moeten roepen omdat wij verkeerd gereden waren.
In Nieuwstadt hebben wij even gepauzeerd. En met de wind in de rug, konden wij de terugweg beginnen richting Stein, om aldaar de autostradebrug over te fietsen. Via Boorsem en Rekem kwam er 'n eind aan 'n mooie tocht van iets meer dan 86 kilometer. Ik heb Hubert gefeliciteerd met zijn knappe prestatie. Het is nog maar zijn 3de rit van het jaar, maar toch al zulke afstand afleggen, ... chapeau. De snelheid is er nog niet, maar dat komt.
Thuis, was ik benieuwd naar mijn gewicht: 66,6 kg. het getal van de duivel zoals ze dat zeggen. Ik heb derhalve bij het avondmaal, mijn bord twee keer goed gevuld.
En volgende week, niet veel soeps, regen en wind ...
Het was vandaag 'n moeder-dochter-dag met vooral gaan shoppen in Genk. Ik had dus al de tijd om 'n mooie wandeling te maken.
Deze keer wilde ik nog eens langs de Aspermansvijver wandelen (zie rode steraanduiding op het kaartje). Je bereikt die vijver het best vanuit de gemeente Opgrimbie. Heen en terug zou wat ver zijn, dus nam ik de bus tot in het centrum van Opgrimbie.
Via de Broekstraat ben je al rap aan Brasserie Aspermans. Bij goed weer zit hun terras afgeladen vol. En enkele stappen naar links, dan zie je de vijver liggen. Deze ligt juist over de grens op grondgebied Rekem, 'n deelgemeente van Lanaken. Het is daar prachtig wandelen.
Verderdoor wandel je door het bos richting het psychiatrisch ziekenhuis (OPZ Rekem). Bij het verlaten van het bos aan de Heidestraat, kom je langs het kruis en de beek naar de straat met de naam: Begijnenbos. Waar de naam precies vandaan komt, ik heb er het raden naar.
Na nog eens goed de 10 geboden van het bos gelezen te hebben, wandelde ik langs La Butte aux Bois. Binnenkort zullen er weer vele wielrenners logeren tijdens de Ardense wielerklassiekers. Via de Neerharenweg met om. de paarden van Melchior, maakte ik nog 'n lus langs de visvijver aan het domein Pietersheim. De bedoeling was om naar het centrum van Lanaken te wandelen om er 'n brood en wat sandwiches te kopen. De laatste foto maakte ik op het Molenweideplein, bijna thuis.
Als het weer morgen goed zit (lees: droog), dan ga ik weer fietsen met Hubert.
"De brug over in Wèzent" wil in feite zeggen: in Veldwezelt de brug over. Onze deelgemeente wordt in de volksmond Wèzent genoemd.
Maar eer ik aan mijn wandeling toe was, heb ik in de voormiddag geprofiteerd van het droge weer. Mijn annabellen dienden gesnoeid te worden en ik heb dan maar meteen het hout gehakseld en uitgestrooid. Weer 'n werkje wat afgevinkt is.
En dan mijn wandeling, ik heb toch effe moeten wachten om te vertrekken. Van 's middags tot 'n uur of drie, lichte regen. Volgens de buienradar zou het omstreeks 15u15 even droog blijven. Niet getalmd dus, de wandelkleren aan en het juiste schoeisel gezocht. En wat denk je toen ik mijn neus buiten stak ....? Idd. het was aan 't miezeren. Maar ik had mijn zinnen gezet op 'n wandeling langs het kanaal, dus miezerregen of niet, met de paraplu in de hand ben ik vertrokken.
Aan de brug van Briegden, kon ik mijn regenkap terug afzetten, 'n droog moment. En ik wandelde naar beneden, naar het jaagpad of de fietssnelweg F72. Aan de brug van Veldwezelt, terug omhoog, de brug over en juist achter de brug, de miljoenen bakstenen van Wienerberger die liggen te wachten op 'n klant.
En dan uiteraard terug langs de andere kant van het kanaal. Dat laatste bergje, daar rijden we regelmatig op per fiets. Het is maar 'n klein ding, maar als je het niet kent, dan zorgt dat toch voor problemen. Fietsend langs het kanaal, moet je daar ineens rechts naar boven. Je ziet het pas als je er bent, en velen hebben dan niet op tijd hun versnelling 'n stuk kleiner gezet. Gevolg voor velen: "te voet naar boven".
Mijn laatste foto maakte ik aan onze drie windmolens. Oorspronkelijk waren het er vier, maar eentje is intussen verwijderd.
En bijna thuis zijnde, wat denken jullie ...? Uiteraard weer gemiezer. En nu, 18u30, is het aan 't regenen. Het blijft 'n kwakkelweer.
De weersverwachtingen voor vandaag waren prima, véél zon, weinig wind en de temperatuur viel best mee.
Zoals afgesproken met Hubert, stond ik om 11u00 aan zijn deur voor 'n rit van +/- 80 km. Ik had hem de vrije hand gegeven voor het parcours, het was pas zijn 2de rit van dit jaar (mijn 1ste met hem).
Maar de eerste kilometers van onze rit, deden mij toch de wenkbrauwen fronsen, via het kanaal naar Rekem, daar de oude stad door, vervolgens terug naar Neerharen om dan bergop te fietsen naar de top van de Bessemerberg. Die top ligt op goed 4 kilometer van thuis. Geen moeilijke klim, gewoon om op te warmen zeker ...? Ik verdenk Hubert er stiekem van dat hij dat beginstuk met opzet zo gekozen heeft. Eerst zelf de benen testen en kijken of ik hem niet al vanaf het begin in de vernieling zou rijden. Zou dat zo geweest zijn, dan was hij rap terug thuis. Maar mij kennende, zou ik zeker geen hoog tempo opleggen aan iemand die pas opnieuw aan het fietsen is na die lange wintermaanden. Ik heb mij dus gemeten over de hele rit, ferm ingehouden.
Eens boven op de Bessemerberg, ging het richting Zutendaal, Kattevenne in Genk en langs het oude Sint-Jansziekenhuis dat ze aan het afbreken zijn. Even later kwam Bokrijk in het vizier, maar "fietsen door het water" lieten we deze keer rechts liggen. Even buiten Bokrijk, diende zich 'n mooi terrasje aan, "Het Domein" in Genk. Niks te vlaai of koffie, voor mij ene simpele cécémel, bij Hubert iets extra.
En dan terug langs het Albertkanaal met de zon in de rug. We kwamen ondermeer nog door Diepenbeek, Schoonbeek en Munsterbilzen. Onderweg 'n mooi gekapte uil gezien op 'n dode boomstam.
Het einde van de rit ging via de brug van Eigenbilzen en het laatste stukje berop langs het kanaal richting Gellik.
En zoals gezegd, ik heb mij vandaag geheel aan het tempo van Hubert aangepast. Het is de bedoeling dat we nog dikwijls samen fietsen met ondermeer 'n mogelijke fietsweek in Diksmuide.
Een tas koffie gaan drinken in de boekenkerk van Maastricht.
Wat 'n prachtige morgen, 'n heldere hemel en veel zon. Een dag dus om mij goed bezig te houden. Gezien het toch nog redelijk fris was, had ik mijn werk in de tuin gepland voor na het middagmaal. De voormiddag kon ik dus gebruiken voor 'n mooie wandeling.
Deze keer opnieuw de bus genomen naar Maastricht. En dat het 'n studentenstad is, dat zie je aan de vele fietsen. Omdat die zon zo lekker aanvoelde, even nog 'n korte wandeling gemaakt doorheen het Jekerkwartier. Om te beginnen de stadswallen beklommen met zicht op de kanonnen en de voetgangersbrug over de Maas. Op het eind van de wallen, kom je dan uit bij de Helpoort, de oudste nog bestaande poort van Nederland. Ze stamt uit de 13de eeuw. Ook nog 'n foto van de gebouwen, links van de poort.
Via kleine straatjes en 'n mooi gedicht op een der gevels, doorgewandeld naar de boekenkerk voor 'n tas koffie. Daarna doorgestapt over de Markt met het standbeeld van Johannes Minckelers. Hij werd geboren in Maastricht in 1748 en stierf er in 1824. Hij is de uitvinder van de gasverlichting. De terugweg via de restanten van de oude Noorderbrug (de nieuwe op de achtergrond) en een der verschillende plassen in die regio.
Juist vóór Smeermaas en de grens, 'n foto van een der oudere woningen, 'n plaats die even 'n stukje België was na de onafhankelijkheid van 1830.
In Lanaken, even over de wekelijkse markt gewandeld om thuis na het middagmaal, oa. mijn gras te hebben gemaaid. Dat deed ik in twee tijden, eerst het grove werk (bladeren, takjes, het lange gras) met de machine rechts, om nadien het fijnere werk te doen met de machine links.
Morgen wordt er gefietst met Hubert. En ja, ook het vernoemen waard, twee van mijn fietsmaten zijn opnieuw - of voor het eerst - bompa geworden. Proficiat zou ik zeggen. Eindelijk naast bomma kunnen slapen ....
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris