Je zou zeggen, gisteren héél wat bergjes beklommen per fiets, vandaag pijn aan de spieren ....? Maar nee, nergens last van en toch ben ik er al bijna 69 ... Afkloppen zeker?

Vanmorgen was ik al vroeg uit de veren, om 7u30 kwam ik al terug van de bakker en nam ik mijn 1ste foto.

Na het ontbijt en het lezen van "De Zondag", het gratis krantje op zondag, waren mijn plannen al klaar voor 'n stevige wandeling. Eerst nog onze voormiddagkoffie en toen kon ik op pad.

Via het tunneltje naar de brug van Briegden en even verder, eerst kort links en dan het Belvédèrepad naar boven, ben je eigenlijk in niemandsland. Het pad loopt tussen de bruggen van Briegden en Veldwezelt, maar ik ben daar nog nooit iemand tegengekomen. De enige levende wezens zijn de paarden in de weiden.

Links beneden zie je het Albertkanaal en rechts heb je Veldwezelt. Op het einde van het pad, kom je dan aan de brug van Veldwezelt en dan begin je aan je terugtocht. Dit stuk van de wandeling is uiteraard weinig spectaculair. Het enige te vermelden is de industrie aan die kant van het kanaal en op het einde wandel je over het oude niet meer in gebruik zijnde spoor.

Met alweer 10 km. wandelgenot, overtref ik nu al het totaal van volledig 2021. Goed bezig dus ....

06-11-2022, 13:21 geschreven door eddy meuris

Het is gelukt vandaag, mijn fiets van stal kunnen halen en 'n stevige bergrit gemaakt.

Voor ene keer, mijn fietsmaten niet gevraagd of ze mee konden/wilden, maar gewoon mijn eigen traject gekozen. De Cauberg in Valkenburg stond met stip op het menu en laat dat nu net 'n bergje zijn die mijn maten niet echt zien zitten.

Dus, ik alleen op pad. Via Maastricht 'n eerste voorproevertje opgereden in Bemelen, de Bemelerberg. Dit is geen al te moeilijke hindernis maar toch 'n bergje om de benen al eens te testen. Dan Valkenburg binnen - het was er rustig voor ene zaterdag - om dan direct die kuitenbijter op te rijden. In mijn detailgegevens van Strava, zag ik dat ik gemiddeld 11 km/uur gereden heb op de moeilijkere stroken van deze Cauberg.

Vervolgens terug noordwaarts om dan de Geulemmerberg over te rijden. Dit is 'n bergje van 1,2 km. lengte met percentage's van 7%. Nadien volgde in Meerssen nog de Biesenberg naar Beek (foto in Beek boven de autostrade), 'n bergje die ik de laatste weken al 'n paar keren overgereden ben.

En nee, in Elsloo niet gestopt bij "het slimme schaap", daar was het wat te fris voor. Iets verderop, de autostradebrug over naar Kotem, rap 'n selfie met de tank uit WO II om dan 'n extra lus te maken naar Zutendaal via de Bessemerberg. Door het bos naar het kanaal in Eigenbilzen om via Gellik en Kompveld, het fietspad in Veldwezelt te nemen naar de Industrieweg in Lanaken.

Op het Kerkplein bij Fitness Traffic ten slotte, het vochtgehalte wat bijgevuld. Zo, ik ben blij dat ik deze tocht heb kunnen maken. Door mijn warme kledij heb ik het niet koud gehad.

05-11-2022, 16:10 geschreven door eddy meuris

Eigenlijk vind ik het wel plezant hoe ik mij dagelijks bezig houd met mijn fiets- of wandeltochten. Eerst is er de fysieke inspanning (of ontspanning) om daarna aan mijn pc zittende, mijn blog verder aan te vullen met 'n klein verslag en enkele bewerkte foto's. Ik heb er dus tweemaal het genot van.

Mijn fietstocht van vandaag is spijtig genoeg letterlijk in het water gevallen, gemiezer en enkele buien, noopten mij tot wandelen ipv. 'n langere fietstocht.

Ik had nog eens goesting om dat pittig pad te nemen in het bos, vertrekkende aan de Sprokkelstraat en eindigend op de grote weg Lanaken - Zutendaal. Het is voortdurend op en af en gelet op de vele afgevallen bladeren, was het ook uitkijken waar je je voeten zet. Met al die boomwortels heb je rap je enkel verzwikt. Gelukkig doe ik altijd stevige hoge wandelschoenen aan als ik het bos in trek. Die beschermen je enkels heel goed.

Eens de grote weg over, aan de andere kant weer 'n bospad opgezocht om uiteindelijk uit te komen op het verlengde van de Pannenstraat. Daar zijn flinke werken bezig.

Met een boswandeling met meer dan 80 hoogtemeters en ongeveer 9,5 kilometer afstand, gebruik je toch heel wat energie. En het is dat wat we zijn gaan bijvullen deze middag, Bistro Bar Puur heeft 'n goede kaart, getuige deze lekkere dessert.

Morgen opnieuw hopen op droog weer om misschien te kunnen fietsen.

04-11-2022, 14:18 geschreven door eddy meuris

Ja, zon en wind was er in overvloed. Nochtans was het tijdens ons bezoek aan het kerkhof vanmorgen, nog relatief rustig. 

Maar na het middageten begon de wind toch wat aan te trekken, maar dat is uiteraard geen beletsel om thuis te blijven.

Via de Pannestraat, het onverharde pad genomen naar De Puin en vandaar naar de Kounterstraat. Het is mijn simpel tochtje indien ik niet het bos wil intrekken of teveel kilometers wil maken. En langs het jaagpad aan het kanaal, vind je altijd de rust, water en zon, heerlijk.

Via de haven van papierfabriek Sappi en de sluis, aan de fietsbrug naar links en terug huiswaarts.

Het was 'n wandeling zonder al te veel uitleg, maar met bijna 8 kilometer, toch weer 'n fijne gezondsheidswandeling.

01-11-2022, 15:31 geschreven door eddy meuris

Alleen is ook maar alleen, zeker als je gaat fietsen. Onderweg worden regelmatig nieuwe weetjes verteld, je kunt al eens lachen met 'n mop en bij pech heb je directe hulp langszij. Maar anderzijds, alléén fietsen heeft zo ook zijn voordelen: je rijdt zo ver en zo hard als je zelf wilt, je kunt stoppen om iets te eten of om 'n foto te maken en het maakt niet uit of je al dan niet 'n bergje overfietst.

Vandaag was ik dus alleen en mijn doelstelling lag al direct vast: Maastricht - Maaseik - Lanaken. Vertrekken zoals zo dikwijls via de Noorderbrug en het mooie fietspad langs kasteel Geusselt om dan naar Meerssen te rijden. Voorbij het spoor, links af om de enige hindernis van betekenis over te rijden, de Biesenberg. Vervolgens langs het vliegveld van Beek om dan in het oude gedeelte van Stein langs te komen. De oude huisjes zijn er prachtig.

Mijn route ging verder noordwaarts via het Julianakanaal met toch even 'n kleine pauze om enkele boterhammen achter de kiezen te steken om ten slotte met zicht op de koeien, in het laatste stukje Ned. Limburg te fietsen richting Roosteren. In Maaseik dan de Maasbrug over en met de wind in de rug, de terugweg aangevat. Die bracht mij oa. in Dilsen bij De Wissen. Ze hebben er veel zorg gestoken in het trage toerisme (wandelen rondom de vele plassen). In Mazenhoven (kleinste gehucht van Maasmechelen) kun je nu gelukkig over de klinkers fietsen ipv. die duivelse kasseien.

Het laatste stuk van mijn tocht ging oa. door Herbricht met zijn levensboom en door Smeermaas met zijn pas herschilderde Brugstraat. En om te eindigen, voor ene keer ene warme choco gedronken, goed voor het herstel van de spieren.

En morgen, Allerheiligen. Hopelijk kan ik toch nog 'n korte wandeling maken.

31-10-2022, 16:02 geschreven door eddy meuris