Het moest mij nog eens overkomen, 'n lege batterij. Na de 10u00-koffie had ik goesting om nog eens 'n kort ritje te maken met de stadsfiets. Het zou droog blijven in de voormiddag, kwestie dus om er van te profiteren. Maar eerst ben ik ná het ontbijt, het graf van mijn ma en grootmoeder nog gaan reinigen. Één keer per jaar mag dat wel eens.

En dan de fiets op, richting Gellik (foto 1 met de kerk op de achtergrond). Aan de brug van Eigenbilzen, gewoon het kanaal gevolgd om tenslotte rechts af te draaien richting Zutendaal. De bedoeling was om te fietsen via de Lieteberg. Je moet er dan eerst 'n stukje door 'n bos met effe 'n steile helling. Niet-getrainde fietsers moeten daar al eens afstappen.

Na het centrum van Zutendaal, ging het dan naar Opgrimbie met de Duivelsberg. Daarboven heb je prachtige vergezichten. Frappant daar was 'n man die op zijn dooie gemak,'n tasje koffie aan 't drinken was, ondertussen genietend van de vallei. Bleek het 'n wandelaar te zijn, ik zag 'n rugzak en thermos aan de kant staan.

De Duivelsberg afrijden doe je via 'n dalingspercentage van 10%, het is dus kwestie van goed je remmen onder controle te hebben, want met al die afgevallen bladeren is 'n slippertje rap gemaakt. Eens beneden ben je in het centrum van Opgrimbie. Daar staat 'n eeuwenoude kapel uit de 16de eeuw. Wat je ziet, zijn in feite de restanten van de oude Sint-Christoffelkerk. De kapel werd tot einde de jaren '60 van de vorige eeuw, nog vaak actief gebruikt als kapel.

Terugkeren deed ik via het dorp Boorsem met de windmolen genaamd "de Stormvogel". Het is 'n molen van circa 1858.  In 2010 werd de molen volledig gerestaureerd. Rekem en Neerharen zouden de laatste dorpen zijn die ik nog moest passeren, maar in Rekem, toen ik er 'n foto wilde maken, zag ik nog net dat het 11u35 was (tijd dus om mij naar huis te haasten) toen de batterij van mijn gsm de geest gaf. Vanaf dat punt tot thuis is het ongeveer 6 km. fietsen.

Maar geen geklaag, ik heb de benen weer eens in beweging gezet en nu komen die 6.000 km. die ik dit jaar wil fietsen, toch erg dichtbij.

28-10-2023, 13:48 geschreven door eddy meuris

Tussen jullie commentaren in mijn gastenboek, zie ik zo af en toe het woord "verslaving" opduiken als het gaat over mijn sportieve bezigheden, zij het mijn wandelingen of fietstochten. Nu, wat is dat 'n verslaving, ik zou eerder zeggen dat mijn gesport 'n hobby is, of nog beter, 'n passie. Een verslaving is mijns inziens 'n overweldigende behoefte aan drugs, alcohol of medicatie. Pas op, ik beschouw die commentaren natuurlijk zeker niet negatief, ik zou niet durven ...

Feit is dat ik sinds 'n jaar of zeven ben beginnen te fietsen (met dank aan vriend Hubert) en sinds 2019 heb ik het wandelen ontdekt (met dank aan de covid pandemie). Bij mijn pensionering zat ik soms dagen na mekaar achter de pc om aan stamboomonderzoek te doen (genealogie), ik gings zelfs één keer per week naar het Rijksarchief te Hasselt waar ik dan de hele dag opzoekingen deed. Nu met dat fietsen en wandelen, kom ik tenminste buiten, geniet van de goede lucht, zie veel moois in de natuur en, ... ik ben vele kilo's afgevallen. Ik voel me er goed bij en wat ook belangrijk is, de laatste tijd ben ik zelfs niet meer ziek geweest. Ik kan blijkbaar tegen 'n stootje. Laat mij dus maar wandelen en fietsen.

Vandaag heb ik weer 'foert" tegen het weer moeten zeggen, 'n regenbui zat er weer in, en tja, ik heb ze gekregen. Uiteraard had ik de paraplu bij en 'n stevige regenjas. Dat je broekspijpen nat worden, dat is natuurlijk niet te vermijden.

Ik wilde vandaag 'n wandeling maken via de sluis van Neerharen. Maar voor ik zover was, zag ik onderweg dat de afbraakwerken begonnen zijn van de statige notarisvilla van de heer Boes. Er gaan nog maar eens appartementen gezet worden. Via de tunnel aan de brug in Tournebride, naar het jaagpad links. Bijna aan de sluis, zag ik 'n man die zijn boot aan het onderhouden is voor het volgende seizoen. Aan de sluis, links af naar het punt waar het verbindingskanaal en de Zuid-Willemsvaart (rechts) in mekaar vloeien. Daarna via de Kanaaldijk, ging het richting Smeermaas. Onderweg heb ik 'n foto gemaakt van 'n zeer oude muur en een der oude huisjes.

Terugkeren deed ik via de grote weg, de Jan Rosierlaan om tenslotte in het park over de beek, huiswaarts te keren. En o ja, die paddenstoelen, die zag ik in 't park, ze hebben de mooie naam "Tranende Franjehoed". Allemaal nog 'n gezond weekend.

27-10-2023, 17:01 geschreven door eddy meuris

Vanmorgen wat bladeren bijeen geharkt en al mijn lavendelstruiken gesnoeid, en de bedoeling was om dan, na het middageten, te gaan wandelen. Maar die verdomde buienradar gaf toch wel zeker omstreeks 13u00, 'n regenzone boven Lanaken. Ik heb eens hard "foert" geroepen en in mezelf gedacht: "wat komt, dat komt". De regenjas aan, de paraplu mee en naar de bushalte om daar lijn 63 naar Maastricht te nemen. En wat dacht je, uiteraard geen regen, ... op wat gemiezer na bij terugkeer, maar op dat moment was ik al in Smeermaas, bijna thuis dus.

Dus zoals gezegd, naar Maastricht om aan de Wilhelminabrug af te stappen. Eerst doorheen de Stokstraat, vroeger 'n te mijden volksbuurt, nu 'n dure winkelstraat. Via het Vrijthof met zijn mooie beelden, naar de Sint-Servaasbasiliek. Het was al jaren geleden dat ik er nog eens ben binnen geweest. Wikipedea stelt dat het de oudste kerk is van Nederland. De kerk - in feite dus 'n basiliek - is immens met vele kapellen binnenin. De schatkamer zou ook een der rijksten zijn van het land. En helemaal onderaan het zogezegde graf van Sint-Servaas.

Het is er prachtig, meer dan 'n bezoekje waard dus. Mijn koffie dronk ik in de boekenkerk om vervolgens doorheen wat winkelstraten te wandelen. En dan kon ik aan mijn terugtocht beginnen, eerst langs de woonboten aan mijn linkerzijde om vervolgens dat mooie witte huis nog eens te fotograferen. Vroeger was dat 'n tolhuis. En die woning met zijn mooie gekleurde klimop, een der laatste huizen juist vóór de grens, ik wilde wel eens weten welke tekst er op die paal stond, ik ben nogal nieuwsgierig van aard.

Voila, weer 'n aangename wandeling, de toerist uitgehangen en vele mooie dingen gezien.

26-10-2023, 17:07 geschreven door eddy meuris

Gisteren las ik bij iemand dat er tot wel vier per dag gewandeld wordt. Ik neem aan dat dit met 'n hondje is. Bij mij is er geen sprake van 'n hond, maar gisteren was ik toch ook drie keer op wandel. Eerst mijn gewone wandeling waarvan ik 'n verslag gemaakt heb, daarna naar mijn dokterspraktijk gestapt voor de nodige vaccinaties en gisterenavond mij naar 'n etentje begeven met collega's - redactieleden van onze carnavalskrant, de Bèssemgezèt.

Vandaag diende ik in feite naar Maaseik te fietsen om 'n gezellige namiddag door te brengen met ex-collega's, allemaal voormalige postmeesters, de een van Maaseik, de ander van Maasmechelen, Dilsen, As, Genk, Meeuwen, enz. Ik was het kantoorhoofd in Lanaken. Maar omwille van het feit dat ik niet beschik over 'n auto noch rijbewijs, kon ik mijn verplaatsing enkel doen per fiets. En net vandaag hebben ze de hemelsluizen open gezet, het is nu op dit eigenste moment (12u50) volop aan 't regenen. Zou ik per bus gaan, dan was het 'n bus naar Maasmechelen, overstappen op de volgende naar Maaseik en dan nog 'n héél eind te voet. Dat zag ik niet zitten, ik heb mij dus afgemeld. Anderzijds misschien maar goed dat ik thuis kon blijven, mijn echtgenote reageert doorgaans heftiger op vaccinaties, ook nu weer. Best dus in de buurt te blijven.

Maar ik ben dus toch effe gaan wandelen, enerzijds diende er vers brood op de plank te komen en anderzijds wilde ik naar de flappentap gaan om de geldbeugel wat aan te vullen. Ik vertrok dus langs de sportoase via het brugje richting Gellik om op de hoek van de Dorpstraat en de Neergellikerweg, links af te slaan, terug richting Lanaken. Zo kwam ik voorbij het oude spoor, altijd 'n eyecatcher voor 'n foto.

En halloween heeft zo zijn versieringen, deze sprong uiteraard in het oog. Aan papierfabriek Sappi hebben ze inmiddels het bedrijf al ten grave gedragen. Blijkbaar kan het papier dat ze in Lanaken maken, overal gemaakt worden, in elke andere vestiging van Sappi wereldwijd. En dan zal vermoedelijk gekozen worden om 'n fabriek open te houden in 'n land waar de personeelskosten 'n stuk lager liggen.

Terugkeren deed ik via het kanaal, de bakker en mijn bank. En die laatste foto, dat is het werk van 'n vriend-elektricien die gisteren deze lamp is komen hangen ter vervanging van zijn voorganger. Op mijn leeftijd nog zo hoog op 'n ladder gaan staan en dan mijn twee handen moeten gebruiken om dat werkje te doen, dat is niet meer aan mij besteed. En nu, met dit rotweer, mij nog wat bezig houden met stamboomonderzoek. Nog ene gezellige dag iedereen.

25-10-2023, 13:11 geschreven door eddy meuris

Jezus, ... in deze tijd van het jaar zal ik uiteindelijk eens 'n keuze moeten maken als ik het bos wil ingaan, ofwel wandelen en doorstappen oftewel op zoek gaan naar paddenstoelen en niet vooruit geraken. Het was vandaag weer van dat, paddenstoelen met hopen.

Ik was er vandaag al vroeg aan begonnen, de buienradar gaf regen voor deze namiddag - en dat is het nu aan 't doen - en iets vóór het middaguur diende ik mij naar mijn dokterspraktijk te begeven om de griep- en covidvaccinatie te laten zetten.

Maar mijn wandeling dus, die vertrok via de Maastrichterweg, langs die draad om achteraan in die donkere hoek, rechts het bos in te stappen. Ik ben vandaag voor 'n deel de rode route blijven volgen. Zo kwam ik weer bij de beek en die ligstoelen. Het blijft altijd 'n mooi zicht. Ik denk er zelfs aan om die foto te gebruiken voor mijn hoofdpagina op facebook.

Zoals gezegd, volgde ik de rode route, maar in deze tijd van het jaar is dat toch 'n hele onderneming. Je moet geregeld zig-zaggen voor de plassen water, de modder en het blijft sowieso 'n smal pad langs de beek. En dan heb je die paddenstoelen weer. De zwavelkopjes zie je met hopen, ook de gele knolamaniet groeit hier in overvloed. Vandaag toch ook enkele nieuwe soorten ontdekt, vooreerst de zwavelmelkzwam en dan 'n paddenstoel met weer 'n prachtige naam, de plooivoetstuifzwam.

Aan de Neerharenweg, stak ik de straat over om mij naar Pietersheim te begeven. Je hebt daar prachtige bospaden, niet voor niets zie je daar altijd wandelaars. Ten slotte nog eens doorheen de burchtruïne gestapt. Daar zag ik enkele bekende wandelaars, ze waren met vier en gaan doorgaans op dinsdag- en donderdagvoormiddag wandelen. Ze waren na 'n tijdje samen opgetrokken te hebben - gespeeld - misnoegd omdat ik hen in de steek liet, we gaan zeker te traag, was hun opmerking.

Via dat smal padje omhoog naar de Heuvelstraat, was het tijd om huiswaarts te keren.

En die inentingen, of ik daar last van heb? Nee, geen probleem, ook de vorige keren niet.

Morgen diende ik naar 'n bijeenkomst van ex-collega's te gaan in Maaseik. Ik wilde per fiets gaan, maar het ziet er niet al te best uit om dat per fiets te doen. En met de bus zou ik bijna langer onderweg zijn dan de tijd die ik er zou doorbrengen met de collega's. Het zal voor 'n andere keer zijn.

24-10-2023, 13:29 geschreven door eddy meuris

Toen ik vanmorgen de krant opensloeg, zag ik dat het vandaag als enige dag deze week, droog zou blijven en de wind zou niet meer dan 2 bfr. bedragen. Het was dus kiezen, fietsen of naar mijn wekelijkse schaakafspraak gaan. Mijn gevoel gaf toch maar de eerste optie aan en verdorie, ik had er goesting in. Dus wat extra boterhammen smeren voor onderweg, de juiste warme kledij aan, en vriend en schaakcollega Raymond verzocht mij te verontschuldigen en ik kon vertrekken.

Ik vertrok via Rekem en Boorsem om langs de Zuid-Willemsvaart verder te fietsen. In Meeswijk wilde ik het veer nemen over de Maas. Hierdoor kwam ik in Mazenhoven aan dat kapelletje, links op de foto, voorbij. En eens in Berg a/d Maas, aan de andere kant van de Maas, was het in gestrekte draf naar Geleen. Zoals altijd ben ik blij als ik de stad achter mij kan laten. Met al die drukte is het even stressen, het verkeer, mijn route in 't oog houden, enz.  Slechts één foto in Geleen, aan de halte van het spoorwegnet.

Vervolgens passeerde ik de kerk van Schimmert en Stoeterij Ravensbos op weg naar het centrum van Valkenburg. Het station was daar de juiste plaats om effe te stoppen voor 'n foto en om wat energie binnen te spelen. In het centrum liet ik de Cauberg rechts liggen en fietste ik de Daalhemmerweg naar boven. Een klim van bijna 2 km. Tijdens de Amstel Goldrace, rijden ze daar naar beneden om vervolgens de Cauberg te beklimmen. En onderweg naar het centrum, ook 'n lange strook gravelpaden moeten nemen. Het was er vrij droog, dus het koste weinig moeite.

Eens boven, ipv. direct naar Maastricht te fietsen, nog 'n lus naar links gemaakt, naar Scheulder en Margraten. In die laatste gemeente, na 60 km. fietsen, toch effe gepauzeerd bij Chriske. Het deed toch deugd.

Om niet door Maastricht-centrum te moeten rijden, fietste ik via Gronsveld en Rothem naar de Noorderbrug, in feite onder en langs Maastricht door waar je enkele mooie vergezichten hebt.

In Lanaken mij niet in het centrum gewaagd wegens de kermis. En nu ik dit verslag aan 't maken ben, zie ik dat het aan 't regenen is. Ik heb dus geluk gehad om onder gunstige omstandigheden te hebben gefietst.

23-10-2023, 18:07 geschreven door eddy meuris