aantal stappen: 1.520.413 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 122
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
25-10-2023
Herfstwandeling.
Gisteren las ik bij iemand dat er tot wel vier per dag gewandeld wordt. Ik neem aan dat dit met 'n hondje is. Bij mij is er geen sprake van 'n hond, maar gisteren was ik toch ook drie keer op wandel. Eerst mijn gewone wandeling waarvan ik 'n verslag gemaakt heb, daarna naar mijn dokterspraktijk gestapt voor de nodige vaccinaties en gisterenavond mij naar 'n etentje begeven met collega's - redactieleden van onze carnavalskrant, de Bèssemgezèt.
Vandaag diende ik in feite naar Maaseik te fietsen om 'n gezellige namiddag door te brengen met ex-collega's, allemaal voormalige postmeesters, de een van Maaseik, de ander van Maasmechelen, Dilsen, As, Genk, Meeuwen, enz. Ik was het kantoorhoofd in Lanaken. Maar omwille van het feit dat ik niet beschik over 'n auto noch rijbewijs, kon ik mijn verplaatsing enkel doen per fiets. En net vandaag hebben ze de hemelsluizen open gezet, het is nu op dit eigenste moment (12u50) volop aan 't regenen. Zou ik per bus gaan, dan was het 'n bus naar Maasmechelen, overstappen op de volgende naar Maaseik en dan nog 'n héél eind te voet. Dat zag ik niet zitten, ik heb mij dus afgemeld. Anderzijds misschien maar goed dat ik thuis kon blijven, mijn echtgenote reageert doorgaans heftiger op vaccinaties, ook nu weer. Best dus in de buurt te blijven.
Maar ik ben dus toch effe gaan wandelen, enerzijds diende er vers brood op de plank te komen en anderzijds wilde ik naar de flappentap gaan om de geldbeugel wat aan te vullen. Ik vertrok dus langs de sportoase via het brugje richting Gellik om op de hoek van de Dorpstraat en de Neergellikerweg, links af te slaan, terug richting Lanaken. Zo kwam ik voorbij het oude spoor, altijd 'n eyecatcher voor 'n foto.
En halloween heeft zo zijn versieringen, deze sprong uiteraard in het oog. Aan papierfabriek Sappi hebben ze inmiddels het bedrijf al ten grave gedragen. Blijkbaar kan het papier dat ze in Lanaken maken, overal gemaakt worden, in elke andere vestiging van Sappi wereldwijd. En dan zal vermoedelijk gekozen worden om 'n fabriek open te houden in 'n land waar de personeelskosten 'n stuk lager liggen.
Terugkeren deed ik via het kanaal, de bakker en mijn bank. En die laatste foto, dat is het werk van 'n vriend-elektricien die gisteren deze lamp is komen hangen ter vervanging van zijn voorganger. Op mijn leeftijd nog zo hoog op 'n ladder gaan staan en dan mijn twee handen moeten gebruiken om dat werkje te doen, dat is niet meer aan mij besteed. En nu, met dit rotweer, mij nog wat bezig houden met stamboomonderzoek. Nog ene gezellige dag iedereen.
Toen ik vanmorgen de krant opensloeg, zag ik dat het vandaag als enige dag deze week, droog zou blijven en de wind zou niet meer dan 2 bfr. bedragen. Het was dus kiezen, fietsen of naar mijn wekelijkse schaakafspraak gaan. Mijn gevoel gaf toch maar de eerste optie aan en verdorie, ik had er goesting in. Dus wat extra boterhammen smeren voor onderweg, de juiste warme kledij aan, en vriend en schaakcollega Raymond verzocht mij te verontschuldigen en ik kon vertrekken.
Ik vertrok via Rekem en Boorsem om langs de Zuid-Willemsvaart verder te fietsen. In Meeswijk wilde ik het veer nemen over de Maas. Hierdoor kwam ik in Mazenhoven aan dat kapelletje, links op de foto, voorbij. En eens in Berg a/d Maas, aan de andere kant van de Maas, was het in gestrekte draf naar Geleen. Zoals altijd ben ik blij als ik de stad achter mij kan laten. Met al die drukte is het even stressen, het verkeer, mijn route in 't oog houden, enz. Slechts één foto in Geleen, aan de halte van het spoorwegnet.
Vervolgens passeerde ik de kerk van Schimmert en Stoeterij Ravensbos op weg naar het centrum van Valkenburg. Het station was daar de juiste plaats om effe te stoppen voor 'n foto en om wat energie binnen te spelen. In het centrum liet ik de Cauberg rechts liggen en fietste ik de Daalhemmerweg naar boven. Een klim van bijna 2 km. Tijdens de Amstel Goldrace, rijden ze daar naar beneden om vervolgens de Cauberg te beklimmen. En onderweg naar het centrum, ook 'n lange strook gravelpaden moeten nemen. Het was er vrij droog, dus het koste weinig moeite.
Eens boven, ipv. direct naar Maastricht te fietsen, nog 'n lus naar links gemaakt, naar Scheulder en Margraten. In die laatste gemeente, na 60 km. fietsen, toch effe gepauzeerd bij Chriske. Het deed toch deugd.
Om niet door Maastricht-centrum te moeten rijden, fietste ik via Gronsveld en Rothem naar de Noorderbrug, in feite onder en langs Maastricht door waar je enkele mooie vergezichten hebt.
In Lanaken mij niet in het centrum gewaagd wegens de kermis. En nu ik dit verslag aan 't maken ben, zie ik dat het aan 't regenen is. Ik heb dus geluk gehad om onder gunstige omstandigheden te hebben gefietst.
Kermis in Lanaken, wie weet of we deze namiddag nog goesting hebben om eens door het centrum te wandelen om nadien nog ergens 'n koffie te gaan drinken. Ik ben daarom deze voormiddag al pad geweest en mijn kilometers gemaakt. En tussen 10u00 en 12u00 loop ik toch maar in de weg, de chef-kok is dan bezig in de keuken en daar blijf ik dan weg, tenzij ... mij gevraagd wordt om wat te helpen bij de "mise-en-place".
Maar ik heb dus gewandeld, eerst door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat. De oude straatnaambordjes zijn grotendeels allemaal vervangen door sobere nieuwe exemplaren, dit bordje is gelukkig blijven hangen. En dan naar het kasteel in Pietersheim. Ver heb ik mij er niet gewaagd, ik wilde vooral droge schoenen houden.
Na het kasteel, ging ik richting het kanaal. En ja, ook daar zie je redelijk wat paddenstoelen. Die gewone zwavelkopjes staan overal, zeker na die regen van de voorbije dagen. En de bladeren beginnen nu toch in sneltempo af te vallen. En tussen die bladeren zag ik iets speciaals, mijn app gaf geen 100% zekerheid, maar het zouden kousevoetengordijnzwammen kunnen zijn. Ik heb naderhand nog eens vergeleken met internet, het zou kunnen, maar niet helemaal zeker. Maar mensen, die naam van die zwammen, geweldig toch ...!
In het centrum nog 'n bankverrichting gedaan en via het Uilenstraatje en de Langkeukelbeek, terug naar huis. En met 'n glaasje wijn heeft mij het middagmaal weer méér dan gesmaakt. Gault-Millau zou ook eens punten mogen geven voor 'n thuiskok ...!
Op 'n bepaald moment ben ik er vandaag moeten mee stoppen, met foto's maken van paddenstoelen, bedoel ik dan. Dat was niet meer te doen, ik geraakte niet meer vooruit. Een foto maken is één ding, maar ter plaatse via mijn app, die paddenstoelen trachten te identificeren en daarna bij herkenning, die foto's nog op te slaan in het systeem, dat is nog 'n ander ding. Ik verloor véél te veel tijd. En tijd was nu juist hetgeen ik vandaag onvoldoende had. Ons middagmaal was vandaag wat uitgebreider en er was wat meer werk aan. Zodoende had mij de chef-kok opgedragen niet te ver te gaan en zeker op tijd terug aan tafel te zijn, kwestie van haar strak schema niet in de war te sturen.
Anderzijds was het ook aangewezen om al in de voormiddag te wandelen, in de namiddag konden wat buien passeren. Fietsen was helemaal uit den boze wegens 'n strakke wind van 4 bfr.
Ik vertrok via de Maastrichterweg richting camping Jocomo Parc. Vervolgens via de Bessemerstraat naar het hoogste punt van Lanaken (108 meter) om daar links het bos weer binnen te stappen. En dan die paddenstoelen, als je er één gespot hebt, dan zie je ze bijna overal en in verschillende vormen. Teveel om op te noemen en te fotograferen. Deze die ik wel heb vastgelegd zijn de volgende: 1. gewone zwavelkop 2. gele knolamaniet 3. geschubde inktzwam 4. kastanjeboleet.
Met die regen van gisteren, was het bijna overal slalommen langs de verschillende plassen. Ik heb mij op 'n bepaald moment toch moeten haasten om tijdig terug te zijn. Ik heb daarom mijn boswandeling wat ingekort en via dat bankje en het pad langs dierenarts Neven, mij naar huis terug gespoed. En ik was op tijd, ik had zelfs nog tijd om mijn Strava-account goed af te sluiten.
En dat eten, ..... ? Potten en pannen waren helemaal leeg, vaneigens dat het gesmaakt heeft, met zo 'n chef-kok in huis ...!
Oef, iets vóór zes uur kon ik eindelijk even de deur achter mij dicht trekken voor 'n korte wandeling. De hele dag, ... werkelijk de hele dag heeft het geregend. Ik ben dan wel 'n taaie, maar in zulk weer had ik toch geen goesting om buiten te komen.
Maar ik heb gewandeld, iets meer dan 6 km. Ik vertrok langs de banken aan de Roelerdreef om vervolgens de natte Epesiastraat in te wandelen. De bladkorven beginnen nu goed van pas te komen. Op de Kounterstraat had ik effe tijd voor 'n mooie wolkenfoto en aan de sportoase waren ze volop aan 't trainen.
Terugkeren deed ik via het ronde punt aan de Tongersesteenweg met de maan hoog aan de hemel. Mijn laatste foto maakte ik, bijna thuis, in het Uilenstraatje. Ons oudste appartementenblok en de kerk op de achtergrond.
Normaal was er nu ook 'n halloweenmarkt, maar die heb ik met opzet rechts laten liggen. Liever nu rap mijn verslagje maken en seffens in de zetel naar onze serie kijken op VRT-éen.
Even heb ik gespeeld met het idee om 'n fietstocht te maken, weliswaar met de stadsfiets, maar toen ik nog eens naar buiten keek, zag ik dat het weer effe geregend had, natte straten dus.
Het bleef dus bij wandelen. Dat deed ik vanmorgen omstreeks 7u10 ook al om naar de bakker te gaan voor brood en croissants voor bij het ontbijt. Die kapel staat in onze straat.
En dan mijn wandeling, nog eens de brug over in Veldwezelt. Ik vertrok langs de Industrieweg met de brug van Briegden, rechts in de verte. Dan de brug over en de bebouwde kom van Veldwezelt binnen. Je kunt daar ofwel beneden het jaagpad langs het kanaal nemen ofwel de talud boven langs het kanaal volgen. En die talud daar noemt het Belvédèrepad. Ik kom er graag, het is één van mijn favoriete wandelpaden, mooie vergezichten, het is er héél rustig en je zit volop in de natuur.
Rechts zie je de windmolens van Lanaken, links zie je de kerk van Veldwezelt. Het is toch 'n heel eind wandelen tussen die twee bruggen, gelukkig stond het gras niet hoog, waren er nauwelijks modderstroken en niemand, ... helemaal niemand zag ik er. Ik had het pad voor mij alleen.
Terugkeren deed ik via de bloemen aan de sportoase. En o ja, mijn vriend-elektricien is gisteren komen kijken naar de werken die dienen uitgevoerd te worden. Vermoedelijk zal het deze week al gedaan kunnen worden.
Ver wilde ik vandaag niet gaan, 'n vriend-elektricien had mij beloofd langs te komen om te bekijken wat soort werkjes ik voor hem in petto heb. Hij zou mij bellen. Ik kon dus niet ver van huis gaan wandelen, het aantal foto's is dan ook navenant.
Maar met de zon aan de hemel en mijn echtgenote thuis, wilde ik toch wat frisse - en bij ons nog gezonde - lucht inademen. Eerst naar de Eikelenweg en de Bremstraat om dan op weg naar de Pannestraat dat bordje "Rue Saint-Nicolas" te zien hangen aan 'n woning. Hebben de bewoners 'n speciale binding met Sinterklaas ....?
Die verweerde deur en muur, is altijd 'n aandachtstrekker in de straat. Vervolgens wandelde ik nog 'n eind mee met het kanaal tot aan de sluis, om daar de helling naar boven te nemen, terug naar het centrum. Nu liggen er al veel blaadjes, nog enkele weken en het zal er vol liggen.
In het centrum zijn ze volop bezig met de opbouw van de kermis dit weekend.
En mijn laatste bijdrage voor vandaag, dat is 'n tekening, mogelijk te plaatsen in onze carnavalskrant. En wie ons dialect niet verstaat, hier de vertaling: "als je je tanden gaat poetsen, maak dan die van mij ook proper ...."
Het was toch 'n dikkere jas die ik vandaag aandeed om te gaan wandelen, de wind maakte het 'n stuk frisser dan gisteren. Maar binnen blijven, dat staat niet in mijn woordenboek. Ik vertrok vandaag richting de kinderboerderij. Onderweg was het even glimlachen bij het bekijken van die doodskop. Bovenop de brievenbus stond hij. Halloween is voor sommigen 'n speciale bedoening.
Ik zag veel kinderen in de kinderboerderij, ook bij Lotte en Giel. Zij hebben vermoedelijk 'n vrije dag op school wegens 'n studiedag van de leerkrachten of iets dergelijks. Via de visvijver, 'n stukje gewandeld in Pietersheimbos. Aan die baren kunnen de sporters hun spieren wat stretchen. Die staan er al sinds mensenheugenis, ooit ... héél lang geleden, heb ik er ook nog gebruik van gemaakt.
En wat doe je nog zoal in 't bos? Uiteraard uitkijken naar paddenstoelen. Vandaag zag ik enkele reuzenzwammen en vele gewone zwavelkopjes. En onze mooie dreef richting de burchtruïne, ... het is altijd 'n streling voor het oog, zeker nu de herfst eraan komt. Tenslotte nog 'n foto van de brug over de burchtgracht en de eendjes.
Terugkeren deed ik via de Winnigerstraat en de Drie Eikenstraat. In het centrum rechtstreeks naar huis om daar samen te genieten van 'n goei tas koffie.
Zoals aangekondigd, heb ik vandaag gefietst. En nee, ik heb het helemaal niet koud gehad. Ik was dan ook warm gekleed, mijn winterjasje aan, 'n mutsje onder mijn helm, de lange broek, enz. En het weer deed ook 'n duit in 't zakje, véél zon, weinig wind en droge wegen.
Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht richting Geulle a/d Maas. Aan het kasteel, effe tijd voor 'n foto. En dan richting Elsloo/Stein. Die beestjes wil ik toch niet achter mij aan krijgen ... Het mooiste zicht van mijn tocht, kwam ik tegen in Stein, 'n brug met prachtige muurschilderingen. Aan die hoge zitbank was het tijd om mijn boterhammen te eten en wat verderop, 'n mooi beeld om toch even vast te leggen op foto.
Via Roosteren, de Maas over richting Maaseik. De stad zelf heb ik rechts laten liggen, ik ging linksaf naar het bedevaartsoord Heppeneert. En natuurlijk, ik had het kunnen weten, op maandag zijn er practisch geen horecazaken open, dus ook niet in Heppeneert. Geen probleem, de conditie is prima en ik kon zeker nog 'n heel eind verder.
Aan de Belgische kant van de Maas, kwam ik ook door Vucht, 'n dorp waar op 10 januari 1940 'n Duits vliegtuig ('n Messerschmitt) 'n noodlanding moest maken met geheime oorlogspapieren aan boord. Het is daardoor dat WO II pas op 10 mei 1940 begonnen is.
En in Kotem had ik dan toch geluk, café Ponderosa was open. Ik vroeg 'n stuk vlaai en 'n tas koffie. De koffie kon ik krijgen, dat stuk vlaai kreeg ik gratis op de koop toe. Uit eerlijke schaamte heb ik dan nog 'n Duvel besteld, 'n biertje dat ik eigenlijk in Lanaken wilde drinken. Kostprijs van dit alles: koffie - taart - Duvel = 6,00 euro.
Ik wilde vandaag toch de 90 km. halen, mijn tocht eindigde dus via wat lusjes, oa. doorheen Neerharen en de visvijver in Domein Pietersheim.
Ik mag zeker zeggen dat ik mij geamuseerd heb, 16 oktober, ... het was 'n aangename fietsdag.
De hoge boswandelschoenen waren nog niet gereinigd, die konden dus vandaag nog eens gebruikt worden om opnieuw het bos in te trekken. Deze keer verliet ik de verharde wegen aan de Maastrichterweg ter hoogte van het benszinestation Octa+.
Via de Lepelvormweg ging ik rechtsaf, de Bessemerberg deels naar boven. Maar ergens halverwege, vond ik mijn pad aan de linkerkant om weer 'n heel stuk door het bos te wandelen. En uiteraard, paarden kunnen niet ontbreken in 'n fotoreportage. Vandaag had ik weer mijn app openstaan om de paddenstoelen te herkennen. Zo zag ik oa. de berkenzwam en het gewone zwavelkopje.
Ik ben 'n stuk doorgewandeld in de richting van Gellik om uiteindelijk 'n korte weg links te nemen, om terug naar huis te gaan. Via het onverharde pad kwam ik op de Smeetsstraat terug tussen de woningen. En die traditie om te sieren bij de geboorte van 'n kind, kan ik alleen maar toejuichen. De laatste meters maakte ik in het Uilenspiegelpark. En goed dat ik op tijd thuis was, want even later gingen de hemelsluizen open.
Mijn laatste foto is de carnevalsgezèt van 1991 met Prins Mark den eerste. We gaan binnenkort weer beginnen aan de nieuwe krant van 2024, het 20ste jaar dat ik eraan meewerk. Onze krant wordt volledig in het plaatselijke dialect geschreven.
Voila, nu ik dit aan 't schrijven ben, is het fel aan 't regenen. Hopelijk zijn de voorspellingen voor morgen correct: droog - zonnig - weinig wind. Ik wil namelijk weer gaan fietsen ipv. te gaan schaken. Je moet er de beste dag voor uitkiezen om te kunnen fietsen.
Vanmorgen had ik nog eens goesting om het bos in te trekken, niet zomaar 'n wandeling, maar eentje met "ups and downs". Deze keer vertrok ik via de kapel van de H. Appollonia, Patrones tegen de tandpijn.
Aan de kinderboerderij met zijn dieren, wandelde ik de houten vlonder over om dan direct links, het bos in te stappen. Nu begin je toch al de herfstkleuren te zien. Het eerste stuk van mijn wandeling was één rechte lijn omhoog, langs de beek en zoals gezegd, veel ups and downs.
Aan de grote weg Lanaken - Zutendaal, even naar links om aan die slagboom, weer het bos in te stappen. Het was vandaag wel regelmatig naar mijn klok kijken op mijn gsm, ik had wel afgesproken met mijn vrouw om het middagmaal iets later op tafel te brengen, maar té laat komen, wilde ik natuurlijk ook niet. Ik heb dan ook maar geen bijkomende ommetjes gemaakt, maar simpelweg het bospad gevolgd tot aan de volkstuintjes aan de Pannestraat.
Onderweg zie je op vele wegen al de herfstvruchten op stoepen en straten liggen. Te voet geeft dat geen problemen, maar met de koersfiets over dergelijke wegen fietsen, is 'n ander paar mouwen. Ik probeer ze zoveel mogelijk te mijden in deze tijd van het jaar.
En mijn waarnemingen in het bos zijn de volgende (in deze volgorde): de gele aardappelbovist - het gewoon eekhoorntjesbrood - koeienboleet.
Mijn laatste foto maakte ik vanop mijn werkkamer, de bouwwerken bij ons tegenover. Doorgaans wordt er enkel op zaterdag gewerkt.
Ondanks de felle wind, ben ik toch gaan fietsen deze namiddag, zij het met de stadsfiets. In de voormiddag was onze zoon thuis om 'n elektrisch klusje op te knappen en om 14u00 had ik 'n afspraak met mijn bankdirecteur. Per 1 januari 2024 zijn er 'n aantal veranderingen op til en ik wilde toch nu al ingelicht worden. Daarna kon ik vertrekken.
Mijn route vertrok aan de Maas in Smeermaas om vervolgens via Hochter Bampd naar Herbricht te fietsen. En die rooster ...., dat is één van de velen waar ik de afgelopen weken her en der overheen gereden ben. In Herbricht staat dan die levensboom, het werk van 'n Amerikaans kunstenaar.
Na Herbricht heb je dan Kotem en Geneuth met zijn autostradebrug. Geneuth is 'n gehucht van Kotem sinds 1970 en beiden zijn in 1977 opgegaan in Maasmechelen.
Terugkeren deed ik via de Zuid-Willemsvaart. Onderweg in Boorsem kom je dan langs de boerderij van voetballegende Eric Gerits. Tussen Rekem en Neerharen, nog 'n babbel met 'n gemotiveerde vrijwilliger bij Natuurpunt.
En ja, die wind, er waren momenten dat ik bijna stilstond. Maar dat weet je als je met zulk weer toch wil gaan fietsen.
We hadden speciale kruidenmengelingen nodig en waar vind je die het best? In Nederland natuurlijk. Dankzij hun voormalige koloniën in het verre oosten, kun je er allerlei specerijen kopen die je in België niet rap zult vinden. Wij dus vandaag naar Maastricht.
En in Maastricht hebben wij 'n ideale winkel gevonden, Loods 5. Het is wel zig-zag lopen in de winkel, maar eens aan het rek met kruiden en specerijen, kun je steeds je gading vinden. Vervolgens ging het de binnenstad in om nog allerhande te bekijken en desgevallend mee te nemen. We hadden tijd en dus was het effe winkel in - winkel uit.
Tegen 11u30 hadden wij alles op ons lijstje afgevinkt, er was dus nog even tijd voor 'n korte wandeling. En natuurlijk trokken wij weer naar onze favoriete wijk, het Jekerkwartier, de wijk met de kleine gezellige straatjes. In een van die straatjes, de Koestraat, zijn we 'n klein restaurantje binnengestapt, La Vacca. Hun concept is om het mediterraans eten te promoten. Je krijgt 'n hele tafel vol met kleine bordjes eten, en wij met ons twee, konden dus naar hartelust proeven van verschillende schotels. Met als afsluiter, 'n lekker dessert en 'n smaakvolle koffie, hadden wij onze buik meer dan vol.
Mijn echtgenote wilde vandaag eens de O.L. Vrouwekerk binnenwandelen, bij haar weten had zij nog nooit het inwendige van die kerk gezien. Je ziet er steeds vele toeristen, het is dan ook 'n zeer toegankelijke kerk.
Mijn laatste foto maakte ik in 'n zijstraatje, 'n herinnering aan het bezoek van Tsaar Peter de Grote van Rusland aan Maastricht in 1717.
Vandaag fietsdag. Het weer zou goed zijn, ideaal dus om er op het einde van het seizoen nog eens van te profiteren. Maar eerst vanmorgen naar de kapper. Om 7u45 was ik al op pad om tijdig op mijn afspraak te zijn. Strepen waren er genoeg in de lucht.
En iets vóór 10u00 kon ik aan mijn tocht beginnen. De rit lag klaar en ik hoefde enkel maar mijn nummertjes van het fietsroutenetwerk te volgen. Ik vertrok via Gellik en Eigenbilzen, richting Munsterbilzen. Daar even stilgestaan aan dat rustpunt (voor mensen die het nodig hebben) bij die boom en fiets. Ik maakte mij daar ook de bedenking dat ik op 10 oktober nog steeds in korte broek aan 't fietsen ben. Vervolgens ging het via Beverst en Rapertingen naar Hasselt. In Hasselt was ik nog eens genoodzaakt doorheen de stad te fietsen. Zo fietste ik eerst onder de spoorlijn richting Tongeren en kwam ik langs dat beeld op de kleine ring. Het was wel effe uitkijken in de stad om geen ongeval te veroorzaken (of er bij betrokken te geraken). Maar de bordjes waren duidelijk aangegeven. En met 'n matige snelheid, was er geen probleem. In de wijk "Kapermolen" even gestopt om 'n paar boterhammen te eten. Je kunt daar fijn wandelen. Maar Kapermolen is vooral gekend voor zijn zwembad.
Na Hasselt kwam Bokrijk. Ik wilde daar ergens stoppen voor 'n kleine pauze, maar helaas, alles dicht. Geen probleem, ik heb altijd voldoende mondvoorraad bij en ergens zou er toch wel iets moeten open zijn. Via Zwartberg zou mijn route passeren aan 't station van As. Maar ook daar zijn ze blijkbaar al in wintermodus. Mijn volgende mogelijkheid zou het station van Eisden zijn. Ik moest toch langs de Salamander in Maasmechelen fietsen, de houten brug over richting Eisden. En oef, geluk! Het terras aan 't station van Eisden was open. Ik had toen al 76 km. op de teller. Voor 5,00 euro, 'n stuk kersentaart en 'n tas koffie.
Terugkeren deed ik via het kanaal en de Maas. In Uikhoven kun je perfect te voet de rivier over om bvb. je familie in Ned. Limburg te gaan bezoeken. Nog even doorheen Hochter Bampd en Smeermaas, om mijn rit af te sluiten aan het Cultuurcafé voor 'n lekkere Duvel.
Voila, na 'n goed bad ben ik weer helemaal opgekikkerd. Niet dat die rit mij in de kleren kroop, ik had zeker nog 20 km. verder gekund, maar mijn eten was op en de koelte van de avond begint toch al vroeger op te komen.
Het was vandaag kiezen hoe ik mijn dagindeling zou plannen. Deze namiddag naar de schaakclub, dat had ik mij toch voorgenomen. Hopelijk is de "mindset" wat beter dan twee weken terug, toen heb ik zwaar op mijn donder gekregen. Ik zat toen méér met fietsen in mijn hoofd dat met het schaken zelf.
Ik heb dus gekozen om er wat vroeger op uit te trekken en op de terugweg mijn brood te gaan kopen. Ik vertrok langs de Pannestraat richting het bos. Weer zo goed als niemand op straat te zien. En dan omhoog tot aan de splitsing, rechtdoor naar de Bessemerberg, linksaf richting Gellik. Ik wilde gewoon langs de bosrand blijven wandelen, dus ging het linksaf. Een foto van 'n paar paarden kan er altijd af.
In deze tijd van het jaar kun je veel paddenstoelen zien. Dit vond ik vandaag 'n mooie, de grote parasolzwam. Zoals gezegd bleef ik voornamelijk langs de bosrand wandelen, het uitzicht over al die weilanden is ook prachtig.
Terugkeren deed ik via de Kewithstraat waar de boer zijn wintervoorraad voor zijn dieren heeft opgestapeld. Vervolgens over het oude spoor waar ik nog 'n bevriend koppel tegenkwam, ook op wandel met hun hond. En dan naar de bakker, uitgebaat door 'n familie die het kleinschalig houdt, minder keuze maar ook 'n lagere prijs.
Mijn laatste foto nam ik van 'n gebouw op de Stationsstraat, Brouwerij van Aubel. Al verschillende jaren is er geen horeca meer. Momenteel is het 'n privéwoning. Maar waar is de tijd dat we op de binnenkoer konden genieten van 'n hapje en 'n drankje of konden luisteren naar woonkamerartiesten die er kwamen optreden voor het luttele bedrag van min. 300,00 euro. Er werd toen met de hoed rond gegaan en zat er geen 300,00 euro in, dan legde de kastelein bij.
Morgen ga ik weer fietsen. Profiteren van het goede weer. En o ja, ik sta er zelf nu even bij stil, vandaag mijn 201ste wandeling van het jaar gemaakt.
Deze morgen wist ik perfect waarheen ik wilde wandelen en ook de verschillende paden zaten grotendeels in mijn hoofd. Om mijn wandeling te beëindigen, wilde ik langs de bakker terugkomen om er 'n zondagskrantje mee te nemen. En zodoende, wandel je dan best eerst door het bos.
Toen ik vertrok via de Postweg - het was iets vóór 10u00 - zag ik geen mens op straat. Zijn het dan allemaal langslapers of uitgebreide ontbijters ....? Wij zaten zoals steeds al om 7u30 aan het ontbijt. Maar goed, ik trok via Sparrendal het bos in en nam vooral de mountainbikeroutes. Boven op de Bessemerberg, ging ik linksaf waar ik op enkele passen afstand van mekaar, verschillende soorten paddenstoelen zag staan. In volgorde: de grote kale inktzwam - de gewone krulzoom - het vezelkopje.
Vandaag had ik weer pech met de drukte in het bos, er was namelijk 'n tijdelijk parcours voor gravelrijders uitgezet. Fietsers waren er dus bij de vleet. Meermaals moest ik naar de kant om die sportievelingen vrij baan te gunnen. Maar ik nam verschillende paden en soms was het er vrij rustig. Soms zie je ook midden in het bos, 'n stukje privé-eigendom, afgezet met draad, 'n poort en 'n slagboom. Terugkeren deed ik via het fietspad richting Gellik (foto met bank). Op het einde van het fietspad, terug het bos in om via die observatiepost en die lantaarns en dat landbouwwerktuig in de Kewithstraat, het laatste stuk van mijn wandeling aan te vatten. Dat ging via de Kleine Hofstraat, Op de Puin en de Hoenderbroekstraat, naar de bakker. En o ja, wat me vandaag ook opviel, vele woningen die te koop stonden, blijken nu allemaal verkocht te zijn. Is iedereen bang geworden voor hogere leningvoorwaarden die er mogelijk zitten aan te komen?
Tenslotte, net op tijd terug thuis, de tafel was al gedekt, ik kon zo aanschuiven. En de kok mag haar gekregen sterren behouden, het was lekker.
Naar jaarlijkse gewoonte ga ik in de weken vóór Allerheiligen, al eens kijken op het kerkhof naar het graf van mijn ma en grootmoeder. Het is mijn taak om dat graf wat proper te houden. En ja, in het begin van de week had ik gezien dat de klimop het graf wat aan 't overwoekeren was. Tijd dus om met de snoeischaar daar wat aan te doen.
Het kerkhof ligt op wandelafstand van thuis tot een der ingangen, aan het Thérèsiasteegje. Steegjes, straten, dreven, paden of lanen, ... maakt niet uit, het is niet de gewoonte om iets dergelijks te vernoemen naar 'n persoon nog in leven. Maar dit steegje werd vernoemd naar Thérèsia die er langs 'n café had, het Merelhof. Thérèsia leeft nog steeds en voelt zich gelukkig in 'n woonzorgcentrum. In 2011 vierde ze haar 50 jaar huwelijk met haar man Herman (Hem, in de volksmond: vandaar de naam van het café - bij Hem). In 2017 werd het café nog gerenoveerd door 'n nieuwe uitbater, maar dat liedje duurde niet lang. Sindsdien staat dat café te verkommeren.
Eens mijn werk gedaan op het kerkhof, ben ik wat gaan uitwaaien langs het kanaal. Eerst langs de haven achter Sappi - daar liggen altijd schepen voor anker - en dan onder de brug van Briegden door om vervolgens via de oude sporen naar de Sportoase te wandelen. Het brugje over en doorheen het voormalige park van het college, terug naar huis. Geen spectaculaire wandeling, hoeft ook niet, iets meer dan 7 km. en het voornaamste: ik ben weer buiten geweest.
Vandaag werd het 'n fietsdag, het weer was prima en ik had er veel goesting voor, misschien het allerbelangrijkste.
Ik vertrok via Briegden richting de brug van Vroenhoven. Vervolgens doorheen Kanne, Eben-Emael en over dat kleine brugje, richting Roclenge-sur-Geer. Op dat punt had ik 'n eerste hindernis gepland, de Chavée Arecht. Een stevige klim van 900 meter met 'n stijgingspercentage van iets meer dan 15% op sommige punten. Vervolgens is het fietsen over vele boerenpaden, weliswaar verhard, maar vol met aangekoekte modder. Boven op de Houtain, toch even 'n foto gemaakt van dat oud huis. En dan naar beneden, voorzichtig aan en met de handen aan de remmen. Maar goed ook, bijna beneden duikt ineens die wegversperring op, geplaatst om het sluikverkeer tegen te gaan. Ik ken gelukkig die plek, maar anderen die minder gekend zijn met de streek, misschien minder allert zijn of iets sneller bergaf durven te fietsen, daar zou dat wel eens faliekant kunnen voor aflopen.
Mijn volgende bestemming was Visé om daarna over de Maas richting Eijsden te fietsen. Daar aan dat kunstwerk, verorberde ik enkele boterhammen. Vandaag wilde ik doorheen Valkenburg passeren, maar eerst kwam ik in Sint-Geertruid in De Bosrand. Op dat moment had ik 42 km. op de teller, tijd dus voor 'n pauze. En dan doorheen het immer drukke Valkenburg. Daar maakte ik die foto van villa Rozenheuvel. Wat verderop, richting Stein, 'n foto van graffiti onder 'n tunnel. In Catsop moet je al echt voorbijkomen om te weten bij welke gemeente dat gehucht hoort (bij Stein). Toch even gestopt aan die mooie kapel. Enkele kilometers verder, rij je doorheen de oude wijk van Elsloo. Toevallig nam ik 'n foto van 'n woning van 1697, maar in de ganse straat heb je oude woningen. Mooi om te zien.
En daarna fietste ik de autostradebrug over, richting Kotem, tijd om terug te keren. In Uikhoven mijn laatste energiereep opgegeten en via Herbricht naar Smeermaas gefietst om 'n laatste maal de Maas te zien, nu 'n paradijs voor vogels.
Weeral tevreden over mijn tocht, geen problemen met fiets en mens.
Als je zoals ik 'n hobby hebt, die je dagelijks meerdere uren in de buitenlucht brengt, en daarna nog tijd kost om je blog op orde te krijgen, dan kan ik met recht en rede vertellen dat mijn dagen goed gevuld zijn. Zie vandaag, meer dan twee uur weg geweest om te wandelen en daarna thuis mijn foto's overzetten op mijn pc, ze verkleinen en mijn verslag maken (bijna één uur werk). En dan heb ik nog niet 'n bezoekje gebracht aan jullie, collega's-bloggers. Morgen neemt dat allemaal nog méér tijd in beslag, ik ga dan fietsen (+/- 95 km. = ongeveer vijf uur van huis weg). Maar, zoals jullie aan mijn verslagen kunnen zien, ik doe het graag en hoop dat nog lang te kunnen volhouden.
Vanmorgen zijn we beiden echter eerst met 'n noodzakelijk werkje begonnen, mijn vrouw heeft de badkamer eens 'n goede opknapbeurt gegeven terwijl ik enkele afvoerputten grondig heb gereinigd. Tijd was er daarna niet meer om zelf te kokerellen, dus werd het 'n etentje elders (voor- en hoofdgerecht). Honger hadden we alleszins.
Daarna was het tijd voor mijn wandeling. Ik vertrok richting de sportvelden in Pietersheim, om aan dat pad, rechtsaf richting de beek te wandelen. Vandaag wilde ik nog eens doorheen de Goudkust stappen, de wijk met zijn immens grote villa's, voornamelijk bewoond door Nederlanders. Aan de dreef, niet direct richting het kasteel gewandeld, maar naar de andere kant, de Reistraat. Op het einde van die straat, vind je dat gebouw van 1822, de laatste jaren 'n restaurant, zij het met wisselende eigenaars. De opzet van mijn wandeling was om via de brug in Tournebride, het kanaal Briegden-Neerharen over te steken. Aan de andere kant heb je dan dat onverharde jaagpad. Het is maar zelden dat ik daar iemand zie wandelen of joggen.
En tot slot kom je dan aan de sluis van Lanaken. Meestal neem ik al eens 'n foto van de sluis vanaf de overkant van het kanaal, vandaag eens wat korterbij kunnen komen. Via de zwaaikom (verbinding tussen beide kanalen) achter Sappi, teruggekeerd via dat kleine bos achter het college. Je ziet daar nog 'n aloude stenen brug.
Morgen dus fietsdag. Richting Wallonië, dan naar Ned. Limburg en uiteraard terug naar Belg. Limburg.
Als tiener liep ik school in Bilzen. Hiervoor diende ik dagelijks de bus te nemen en kwam dan oa. door 'n lange straat tussen Eigenbilzen-kerk en Mopertingen-centrum. In die tijd waren er nog geen gsm's om de tijd door te komen op de bus, maar we hielden ons toch bezig, oa. met het tellen van het aantal boerderijen op die baan. Het waren er 18, dat herinner ik mij nog zeer goed.
Vandaag, goed 55 jaar later, was ik toch benieuwd hoe het zat met dat aantal boerderijen in die straat. Hiervoor nam ik uiteraard de bus tot Mopertingen-centrum om te voet terug te keren. Zo gezegd, zo gedaan. In Mopertingen afgestapt en dan richting Eigenbilzen. Ik was nog maar enkele meter ver toen ik 'n eerste erfgoedbordje van de stad Bilzen zag, "In de Kroon", het oudste huis van Mopertingen, vermoedelijk van 1627. Even verder een der kapellen op de straat, de Onze-Lieve-Vrouw-van_rust van 1898 en pal er tegenover, 'n beeld van de KWB.
En dan begon het, boerenpoorten bij de vleet, oa. Bij Broedese Nolke van 1782 en Bij den aae Bèrger van 1884. Ook nog oude woningen zoals Bij Cajé van 1825. Ik heb niet alle woningen met erfgoedborden gefotografeerd, dat was niet te doen. Enerzijds geraak je dan niet vooruit en anderzijds heb ik mij 'n max. aantal foto's opgelegd, kwestie van niet te overdrijven. "En wat was nu het aantal boerderijen" zul je vragen? Niet veel meer, denk ik. Maar ik heb wel nog 17 boerderijpoorten geteld. De gebouwen zijn er nog en vrijwel goed onderhouden. De stad Bilzen doet dat goed, al die oude woningen op de een of andere manier beschermen.
Eens door Eigenbilzen-centrum uit, ging ik rechtsaf naar Gellik doorheen de velden. Die combinatie "bomen-koe" zag ik wel zitten om 'n mooie foto te maken. In Gellik de Wijerdijk over richting het Louis Paul Boonpad. Ten slotte in Briegden via papierfabriek Sappi en het pad naar de tunnel aan het college, terug naar huis.
Op één enkele druppel regen na, bleef het gelukkig droog al moet ik zeggen dat de zon ons toch in de steek gelaten heeft. Maar moet ik nu beginnen te klagen, begin oktober? Natuurlijk niet. Nog ene fijne avond iedereen.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Zou ik per bus gaan, dan was het 'n bus naar Maasmechelen, overstappen op de volgende naar Maaseik en dan nog 'n héél eind te voet. Dat zag ik niet zitten, ik heb mij dus afgemeld. Anderzijds misschien maar goed dat ik thuis kon blijven, mijn echtgenote reageert doorgaans heftiger op vaccinaties, ook nu weer. Best dus in de buurt te blijven. 
Aan papierfabriek Sappi hebben ze inmiddels het bedrijf al ten grave gedragen. Blijkbaar kan het papier dat ze in Lanaken maken, overal gemaakt worden, in elke andere vestiging van Sappi wereldwijd. En dan zal vermoedelijk gekozen worden om 'n fabriek open te houden in 'n land waar de personeelskosten 'n stuk lager liggen. 
Vervolgens is het fietsen over vele boerenpaden, weliswaar verhard, maar vol met aangekoekte modder. Boven op de Houtain, toch even 'n foto gemaakt van dat oud huis. En dan naar beneden, voorzichtig aan en met de handen aan de remmen. Maar goed ook, bijna beneden duikt ineens die wegversperring op, geplaatst om het sluikverkeer tegen te gaan. 
Ik ben Eddy Meuris