Geen Ijsetrippers in Ottenburg vandaag, mijn favoriete tocht is door corona geënterd, snif, snif. Dan maar alleen op pad. Heb bij Natuurpunt een tocht gevonden ‘de Hagelandse Vallei’, knooppunten in de omgeving van Wezemaal en Holsbeek. Kan niet fout lopen en ik ga op pad. Acht minuten trein van Leuven tot Wezemaal, behalve de begeleider niemand te zien. Tien minuutjes langs de Langestraat tot de Sint-Martinuskerk en meteen bordje ‘6’ oppikken. Passeer de mini replica van de Wesemeulen en mag meteen pittig klimmen de Wijngaardberg op. Onze natuurjongens maken er een sport van, op en neer en nog een keer. Pfff dit is stevige kost, ik zie de berg van alle kanten ! Op het plateau telkens de zure geur van appelbomen in bloei, ook een eerste keer het pittige geel van koolzaad of gele mosterd, de twee lossen elkaar af. Nog maar eens klimmen door een holle weg en dan ruim over het fruitige plateau. Kom nauwelijks iemand tegen, al eens een paar MTB-ers maar dat is het dan ook. De grauwe ochtend maakt stilaan plaats voor een zonnige namiddag, de wind blijft toch wel schraal. Langs een wijndruiven plantage duik ik definitief de Wijngaardberg af, kan genieten van vlakke paden in de vallei. Brem kleurt de heuvel Paasmaandag. Middels een brug over de A2 nu en vervolgen over een kasseitje. Langs het randje van de Beniksberg en dus nauwelijks een molshoop. Zakken door een holle weg tot wat huizen en even zoeken naar de Molenbaan, geholpen door een Ollandse streekbewoner. Kom uit bij een watermolen en mag dan stroomopwaarts genieten van een waterloop, zelf stappend over een maaipad.  Lijkt dat ik hier nooit gewandeld heb en het is oh zo mooi en rustig. Bomen staan er frisgroen bij, bloempjes aan de kant van de paden zijn stralend wit. Ik wissel akkers en bossen, paardenbloemen staan in pluis te wachten op de wind. Alhoewel dit moerassig gebied is zijn de grondpaden beenhard, wordt wat deze zomer. Kom in Dutselhoek uit en ga na een akker pittig klimmen het Chartreuzebos in. Brede lanen door het beukenbos en dan mits een holle weg zakken tot randje Holsbeek. Aan de overkant van een steenweg prachtig koolzaad in de bloei en als de natuur overneemt een zee van witte bloempjes. Opnieuw nat bos en moerassig terrein maar perfect begaanbaar. Ik volg een beek door het stille landschap. Bij een paar hoeves even een open riool en dan nog meer waterlopen. Krijg zelfs een paar oude vlondertjes onder de sloffen en vervolg door de weilanden en bossen van Kloosterbos naar de A2. Even nog een heerlijke strook daslook in volle bloei, haast bedwelmend. Een laatste strook langs een beek en daar is de A2 weer. Gewoon terug tot Sint-Martinus dan en naar het station. Dit was een prachtige tocht waarbij de aangegeven kilometers voor interpretatie vatbaar zijn. Mais quand on aime on ne compte pas. Heb mij wel even verslikt in de treinuren en moet in plaats van 20 minuten een uur wachten om weer in Leuven te geraken. Op mijn eentje bankje in de zon op het perron, moet kunnen.

FOTOREEKS