Een baarddraad is een langwerpig, draad-achtig tastorgaan dat men vooral vindt bij zeer veel vissen. Ze komen echter ook voor bij haaien, amfibieën en reptielen. Vissen met dit tastorgaan zijn meervallen, modderkruipers, kabeljauwachtigen, zeebarbelen en zoetwatermaanvissen. Ook bij andere vissenfamilies zoals de karperachtigen komen baarddraden voor. Enkele schildpaddensoorten die baarddraden bezitten zijn de bijtmuskusschildpad (Claudius angustatus) en de soort Elusor macrurus. Bij de amfibieën zijn de larven van de klauwkikker ook in het bezit van baarddraden. Baarddraden vergroten het oppervlak waarmee het voedsel op de tast gevonden wordt en als zodanig herkend wordt door de aanwezigheid van smaakorganen.
Baardgentiaan
Baardgentiaan (Gentianella) is een geslacht uit de gentiaanfamilie (Gentianaceae). De meeste soorten komen van nature voor in Zuid-Amerika. Hiernaast komen ze in de gematigde streken van Nieuw-Zeeland, Australië, Azië, Europa, Noordwest-Afrika en Noord-Amerika voor. Een kenmerk van de Europese soorten is dat de keel van de bloemkroon van binnen gebaard is.
Duitse gentiaan (auteur:Lukas Riebling)
Franjegentiaan (foto: cptcv)
In België en Nederland kan men in het wild aantreffen: - Duitse gentiaan (Gentianella germanica) - Franjegentiaan (Gentianella ciliata) - Slanke gentiaan (Gentianella amarella) - Veldgentiaan (Gentianella campestris)
De baardagame of baardagaam (Pogona vitticeps) is een hagedis die behoort tot de familie agamen (Agamidae). De baardagame is endemisch in Australië en leeft in het centraal-oostelijke deel van het land in halfwoestijnen en droge bossen. Alleen overdag is de agame actief, 's nachts wordt gerust onder stenen of in holen Net als alle reptielen is de agame koudbloedig en dus afhankelijk van de temperatuur van zijn omgeving. Om op te warmen kruipt hij op een steen om te zonnen, bij te hoge temperaturen wordt het hol opgezocht om te schuilen. De baardagame is zoals veel agamen een bodembewonende soort die goed overweg kan op de grond, maar ook kan klimmen op rotsen en in bomen. Vooral de jongere dieren klimmen, ze zijn dan veilig voor hun grotere kannibalistische soortgenoten, die meer op de bodem blijven.
baardagame foto: Paul Grootenboer
Een volwassen baardagame is maximaal 60 cm lang, waarvan ongeveer de helft bestaat uit de staart. Op de kop zijn vooral bij mannetjes stekelrijen te zien, evenals op staart en rug en dan vooral aan de zijkanten. De 'baard' bestaat uit een opzetbare keelzak die bedekt is met stekelvormige schubben die naar voren steken als de keelzak wordt getoond, hierdoor lijkt de kop een stuk groter. De bruinrode tot grijze kleur dient ter camouflage, en lijkt op de omgeving waarin de agame leeft.
jonge baardagame
De baardagame is één van de weinige reptielen die onder de juiste omstandigheden enigszins tam kan worden, waarbij de schuwheid voor mensen verdwijnt. Hierdoor is de hagedis populair als huisdier en er is veel over de levenswijze en het gedrag bekend. Een baardagame is omnivoor en eet zowel vlees als verschillende soorten groenten en fruit. Het vlees bestaat uit voedseldieren zoals krekels, sprinkhanen, wasmotlarven, buffalowormen en krulvliegen. Baardagamen hebben de voorkeur voor fel gekleurde groenten en bloemen, liefst geel, en ze zijn dol op paardenbloemen.
Baanresonantie is het verschijnsel in de sterrenkunde dat twee planeten bij één ster, of twee manen bij één planeet, omloopstijden hebben die zich bij benadering verhouden als eenvoudige gehele getallen (die omloopstijden heten dan 'commensurabel'). Hierdoor komen de hemellichamen regelmatig in dezelfde onderlinge posities ten opzichte van elkaar, en ondervinden ze periodiek op dezelfde plaats elkaars zwaartekracht. Dit kan helpen om het systeem in stand te houden, zoals een schommelbeweging in stand blijft door bij elke zwaai op hetzelfde punt een duw te geven.
Phobos en Deimos in Baanresonatie rond Mars {{cc-by-sa-2.5}}auteur JiFish
Baanresonantie van Cruithne (planetoïde) en de Aarde om de Zon auteur Jecowa
Voorbeelden:
de omloopstijden om de zon van de planeten Neptunus en Pluto bedragen 165 en 248 jaar, dat wil zeggen een verhouding van 2 op 3. Hoewel de banen van Neptunus en Pluto elkaar deels overlappen, is er geen gevaar voor een botsing omdat de baanresonantie een situatie in stand houdt waarbij Pluto de baan van Neptunus alleen kruist als Neptunus ver weg is.
de planeten Jupiter en Saturnus draaien in respectievelijk 11,86 en 29,46 jaar om de zon; dat is een verhouding van ongeveer 2 : 5. Deze commensurabiliteit leidt in de banen van de twee planeten tot systematische afwijkingen (de omloopstijd van Jupiter wordt erdoor verlengd, die van Saturnus verkort), die bekend staan als de Grote Ongelijkheid. De Franse astronoom Laplace gaf als eerste de verklaring hiervan in termen van een resonantie (1784).
Baanresonantie van Io, Europa en Ganymedes die harmonisch rond Jupiter draaien auteur CWitte
Een baak is een instrument om hoogteverschillen en afstanden te kunnen meten. Een baak wordt gebruikt in combinatie met een waterpasinstrument. Er zijn verschillende soorten baken, baken zijn voorzien van streepjescode of een E patroon.
Een klapbaak is een verticale staande lat van ongeveer 8 cm breed en 3, 4 of 5 m lang. In het midden van de lengte zit een scharnier, waarmee hij dubbelgevouwen kan worden. Ook zitten er handgrepen aan, zodat hij eenvoudig is te verplaatsen. Op de baak is een centimeterverdeling aangebracht. De decimeters zijn in cijfers aangebracht. Het gebruikte patroon om een decimeter aan te geven lijkt op een hoofdletter E en is in rood of afwisselend rood en zwart, op een witte achtergrond. Daarom wordt een baak ook vaak aangeduid met E-baak. Hierdoor is de aflezing van de baak op grote afstand mogelijk gemaakt.
Een telescopische baak is meestal van aluminium. Dit type baak is inschuifbaar en vaak aan beide zijde voorzien van opdruk. De schuifbaak is een opvolger van de klapbaak. De schuifbaken zijn een stuk lichter, 2 kg in plaats van 6 kg
Een invarbaak wordt gebruikt voor nauwkeurige metingen. Deze baak wordt geijkt en is niet deelbaar zoals een klapbaak of telescopische baak. De baak is voorzien van een invar strip. Metingen kunnen nauwkeuriger gemeten worden dan 3*√L, met L = afstand in km.
aflezing op E-baak
hulplandmeter met klapbaak
Door door het waterpasinstrument te kijken kan worden afgelezen hoever het nulpunt van de baak onder de vizierlijn van het waterpasinstrument ligt. Het is ook mogelijk de afstand tot het waterpasinstrument af te lezen. Hiervoor worden de zogenaamde afstandsdraden afgelezen. Dit zijn twee draden onder en boven de vizierlijn. De tangens van de hoek tussen deze afstandsdraden is gelijk aan 1/100 waardoor het verschil van de aflezing van de onder en bovendraad gelijk is aan 1/100 van de afstand tussen waterpasinstrument en baak. Bij de afbeelding wordt dan een afstand tussen waterpasinstrument en baak van 100*(150,0 - 134,4) = 15,6 m gevonden. Door met een voor- en achterbaak te werken kunnen op deze wijze grote afstanden nauwkeurig gemeten worden.
Ba is een Egyptisch begrip waarmee de ziel van de mens of van een entiteit wordt aangeduid. Het is geen eenvoudig begrip, want het omvat verschillende betekenissen. In de moderne literatuur wordt het vaak misplaatst vertaald met ziel. Net als de begrippen ka en akh wordt er de hoedanigheid van goden en mensen mee aangeduid. Goden en koningen hebben vele ba's, waarin hun macht tot uidrukking komt en hun invloed op de omgeving zichtbaar wordt. Wanneer het begrip betrekking heeft op de dode, is de ba de personificiering van al zijn levenskrachten. In tegenstelling tot de mummie is hij het actieve, vrijbewegende element van de gestorvene.
afbeelding van Ba
Ba (woontent)
Ba is een woontent voor nomaden op het Tibetaans Hoogland, zoals de Sengo. De tent is rechthoekig, acht bij zes meter groot en zwart. Het tentdoek is waterdicht en dik, maar laat wel zonlicht door. Het wordt gemaakt van het haar van de jak. Het absorbeert overdag de zonnestralen en houdt de warmte ervan 's nachts nog lange tijd vast. Banden van jakharen van 30 centimeter lang worden langszij genaaid zodat er een gewelf ontstaat. Elk jaar worden er drie nieuwe banen geweven en aan een kant genaaid die de drie oude banden van de andere kant vervangen. In tien jaar tijd is een ba dus weer vernieuwd. Vaak is de structuur van de ba enkele eeuwen oud.
Ba (Arabische letter)
Bāʾ, باء, is de tweede letter van het Arabische alfabet. Hij stamt af van de letter beth uit het Fenicische alfabet en is daardoor verwant met de Latijnse B, de Griekse beta en de Hebreeuwse beth. Aan de ba kent men de getalswaarde 2 toe.
Bloedgroep in de biologie mtDNA (Aziatisch,inheems Amerikaans)
Het symbool voor broom in de scheikunde
In de materiaalkunde als de aanduiding voor de hardheid (eigenlijk zachtheid) van een potlood (2B t/m 6B, maximaal: 9B, het zachtst)
In de informatica: een programmeertaal (de voorloper van de veel bekendere taal C) in HTML, de tag Bold voor vet. als symbool voor byte.
In de muziek: B is de zevende stamtoon B voor B majeur, een akkoord en toonsoort in de muziek B -kant: de achterkant van een grammofoonplaat B als afkorting voor basso of bassus
In de natuurkunde: B als aanduiding voor magnetische fluxdichtheid B als aanduiding voor de magnetische fluxdichtheid B als symbool voor bel B als symbool voor de grootheid susceptantie ( fysische grootheid uit de elektrotechniek)
Varia: B (Bulp)op een fotocamera, waarbij de sluiter open blijft, zolang men de ontspanner ingedrukt houdt B als landcode voor België op een auto B als kwaliteitsaanduiding voor tweede keus (B-kwaliteit, B-film, B-locatie) B als afkorting van Beatus of Beata (Zalige) B als afkorting voor Bachelor, een academische graad B als status van een vluchteling: B-status
b
In de economie: b is in koersnoteringen een aanduiding voor bieden
In de heraldiek: b of B staat voor de kleur blauw
In de informatica: b als symbool voor bit
b voor b mineur, een akkoord en toonsoort in de muziek
In de natuurkunde: b als de aanduiding voor impulsmoment b als symbool voor barn (een eenheid van oppervlakte die vrijwel alleen in de kernfysica en de deeltjesfysica wordt gebruikt ) b als coëfficiënt (covolume) in de Van der Waalsvergelijking
In de wiskunde: b als symbool voor de tweede van de bekende grootheden b als aanduiding voor de breedte van een object
Varia: b als aanduiding voor de breedtegraad in de astronomie
(2) 
