Een bekken of cimbaal is een slagwerkinstrument zoals dat bijvoorbeeld in een drumstel gebruikt wordt. De diverse uitvoeringen van het bekken worden vaak met de Engelstalige benaming (cymbal) aangeduid:
Crashbekken Hi-hatbekken Ridebekken Sizzler Splashbekken Hangend bekken Chinees bekken
De cimbaal bestaat uit een ronde, iets gekromde metalen schijf die in het midden opgehangen is of met een riem wordt vastgehouden. Ook in de slagwerksectie in klassieke muziek worden bekkens toegepast. Cimbalen behoren samen met castagnetten, de crotales en de tingsha tot de familie van percussieinstrumenten waarbij de klank wordt geproduceerd door het tegen elkaar slaan van gelijke voorwerpen. |
 handcimbalen auteur : Andrew Alder CC 2.0 |
In de hoofdstad Constantinopel (nu Istanboel) leefden ooit de Turks-Ottomaanse sultans met hun elitetroepen, de Janitsaren. Avedis Zilçan, die deel uitmaakte van dit keurkorps, zou in 1623 de cimbalen hebben uitgevonden. Een gerucht is dat de legering ervan is uitgevonden toen een alchemist goud probeerde te maken. Oorspronkelijk werden ze gebruikt als oorverdovend afschrikkingswapen. Uit oudheidkundige vondsten blijkt echter dat Assyriërs (800 v.Chr.), Chinezen, Egyptenaren en Grieken (500 v.Chr.) reeds cimbalen kenden. |
 Griekse cimbaal 500-480VC (Musée national archéologique d'Athènes) gebruiker : Marsyas CC 2.5 |
Een cimbaal wordt vervaardigd van een geheim gehouden legering die grotendeels uit brons bestaat. Deze wordt verhit en wordt dan in kleine porties gekoeld in water en olie. De bronsbroodjes worden opnieuw verhit en worden dan verschillende keren door een wals geplet. Uit de aldus verkregen bronzen plaat wordt een ruw bekken gesneden waarin een cup of bel geslagen wordt. Ingrijpend temperen bezorgt de vereiste flexibiliteit nodig voor het hameren. Elk bekken krijgt zon 1000 hamerinslagen. Op een draaischijf wordt elke cimbaal geschoren met een beitel, zo ontstaan toongroeven.
Er bestaan ook cimbalen vervaardigd uit plaatstaal (Java), maar die hebben eerder een signaalfunctie dan een muzikale toepassing. |
 stevig gebruikte cimbaal auteur : christina rutz CC 2.0 |
Cimbalen hangen doorgaans op een statief, schuin naar de drummer toe, en worden bespeeld met houten stokken, of met brushes. Handcimbalen worden met de holle zijde tegen elkaar geslagen, rand tegen rand, en doorgaans in een verticale schuifbeweging daar de luchtweerstand horizontaal tegen elkaar slaan verhindert.
Cimbalen zijn prominent aanwezig in onder meer :
Hector Berlioz : Harold en Italie (Orgie des brigands) en Symphonie Fantastique (Marche au supplice) Alexander Borodin : Polovtiaanse Dansen (uit zijn opera "Prins Igor") Piero Coppola : Symphonie in la-mineur
|
Bron : Wikipedia CC 3.0 |