.
Vijfde zege voor Eddy Merckx
Tijdens de hele Milaan- Sanremo heeft het er slechts één ogenblik naar uitgezien dat M.S. niet op een massaspurt zou eindigen, tenzij Eddy zijn klassiek nummertje zou weggeven op de Poggio, die later misschien kan worden genoemd naar de naam van de renner, die er vermaardheid heeft aan gegeven. Dat gebeurde toen de Italiaan Michelotto en de Zwitser Fuchs, werden vervoegd door het drietal, Vanspringel, De Geest en Zilioli. Het vijftal verwierf in een ommezien een voorsprong van 45”, en aangezien daarin 4 sterke ploegen met een waardevol element waren vertegenwoordigd, had het wel eens kunnen gebeuren dat zij zouden voorop blijven. Met Zilioli vooraan maakte Italië in dat geval de grootste kans om een opvolger te krijgen voor Dancelli. Het gebeurde echter niet want de ploegen van Leman, Verbeeck en vooral deze van Roger De Vlaeminck waren nog sterk genoeg om het vijftal terug te halen. Een eerste poging ondernam Eddy tijden de beklimming van de Poggio, maar waren het de broers Pettersson die volgden, en ook Wolfshohl ging mee. Het was Motta die als eerste de top bereikte, met Wolfshohl in zijn wiel en dan Eddy. Toen heeft Eddy alles of niets gespeeld, wipte vanachter hun rug weg en maakte er een spurt van 2km van. Aan de streep had hij 9” voorsprong op de groep waarvan Gianni Motta de snelste was, voor Marino Basso, Frans Verbeeck, Rolf Wolfshohl, Michele Dancelli, Domingo Perurena, André Dierickx, Gosta en Thomas Pettersson als 10^e.

In Groot-Brittannië was er te Chequers een criterium over 92km dat Sid Barras als winnaar kreeg voor Mick Holmes en Collin Lewis.