De start van de 4^e rit Ieper-Oostende verliep niet volgens het boekje, de 94 renners die nog in koers waren negeerden de officiële start zodat de politie diende in te grijpen. De koerscommissarissen kregen uiteindelijk de wagen met de wedstrijdleider voor de renners en kon men vertrekken. Was de aanvalsdrift door dit voorval afgekoeld? 75km lang bleef het peloton gesloten. Uiteindelijk vormde zich een kopgroep van 27 met daarbij de leider Ferdinand Peersman, groene trui Michel Pollentier en Staf Hermans drie kanshebbers op de eindzege. Aan km 90 reed Hermans lek, werd het tempo opgedreven zodat Staf rap op 1’30” werd gefietst. In de bevoorrading te Gistel na 95km was het Michel die lek reed, maar kreeg onmiddellijk een ander fiets zodat hij opnieuw kon aansluiten. Ondertussen was de kopgroep tot 18 herleid. Te Jabbeke na 120km stonden de leiders die 1’30” voorsprong hadden voor een gesloten overweg, en mochten zij met dezelfde voorsprong opnieuw vertrekken. Bij het binnenkomen van Oostende waar men nog 2 ronden van 8km moest rijden was de voorsprong tot 2’ aangedikt. In de laatste ronde zijn het Van Cauter en Delcroix die zich wisten los te werken. Staf Van Cauter won vrij vlot voor Ludo Delcroix. In de spurt voor plaats drie deed zich een valpartij voor met als voornaamste slachtoffers, Michel Pollentier, Clement Van Ransbeeck, Frans Van Looy, John Cornelissen (Ned) en werd Jos De Keersmaecker met een sleutelbeenbreuk naar het ziekenhuis afgevoerd. Het was uiteindelijk de Oost-Duitser Thomas Huschke die 3^e werd op 17” voor Freddy Maertens die door de val van Pollentier de groene trui overneemt. Leider Ferdinand Peersman werd 13^e.

Het criterium in afwachting van de Ronde had na 85km de Nederlander Wim De Waal als winnaar voor Daniel Pauwels en Luc Dumarey.