.
Eric Leman

Dit was het antwoord van Eric Leman. Drie jaar geleden won Eric zijn eerste klassieker uit zijn loopbaan. Te Gentbrugge versloeg hij in de spurt Walter Godefroot en Eddy Merckx, tegenstanders die de jaren voordien hun naam hadden geplaatst op de erelijst van de Ronde van Vlaanderen. Leman scheen het bij die ene klassieke zege te moeten stellen. Na zijn eerste succes kwam de rasspurter niet meer aan bod in de koersen van de waarheid. Het leidde ertoe dat hij zelfs van werkgever ging veranderen, begin vorig seizoen. Hij werd ploegmaat van Ocana en scheen aan een wedergeboorte toe. En won opnieuw de klassieker die hij 2 jaar vroeger had gewonnen. Nochtans werd er heel wat kritiek geleverd op de spurtzege van Eric tegen Dierickx en Verbeeck. Vooral Frans sprak over een “gestolen” zege. Ook zijn tweede zege in de Ronde heeft hem geen beschermde plaats opgeleverd in het team van De Muer. Eric veranderde nogmaals van werkgever en ging naar Gaston Plaud en bezorgde deze een ritzege in Parijs-Nice, en gisteren de Ronde van Vlaanderen. Het werd zijn derde zege in vier jaar, net als Achiel Buysse, 1940-’41 en ‘43. Hij evenaarde eveneens het record van Fiorenzi Magni, die echter driemaal na mekaar won, 1949-’50 en ‘51.