.

Duffel, Ingelmunster of Zele daaruit konden de profs kiezen om zich moe te maken.

Duffel de woonplaats van de verleden jaar gestopte Hugo Hellemans mocht 54 renners verwelkomen. Het team-work van de Molteni’s resulteerde tijdens de 28^e Grote Prijs Van Duffel, in een kopgroep van 16 man, die nog even aandikte tot 25,maar dan werd uitgedund tot 19 leiders, waartussen de 7 Molteni’s die waren gestart.

In de voorlaatste ronde zette het bruine eskadron een nieuwe stap naar de zege toen Willy In’t Ven de definitieve vlucht lanceerde met ploegmaat Ludo Vanderlinden, maar ook den “Engel” ( zoals wij hem in Weerde noemen) Opdebeeck in het wiel kreeg. De deur werd dicht gedaan en vrij vlug hadden de drie 1’ voorsprong. In de laatste ronde trok Ludo alleen op pad en won met 22” voorsprong op Willy In’t Ven en Englebert Opdebeeck. Van acht achtervolgers was op 1’23” Fonske De Bal de snelste voor, Jos Van Beers (Ned), Raf Hooyberghs, Marcel Omloop, Vic Van Schil, Louis Verreydt, Jos Spruyt en Jos Vander Vleuten (Ned). Voor plaats 12 op 1’40” troefde Frans Mintjens de rest af. De winnaar lieten nog weten dat hij volgend jaar voor de ploeg Van Looy zou rijden.

Ingelmunster met 34 renners aan de start werd het slechtst bedeeld. Maar kreeg het sensationeelste einde, nadat de 4 vluchters over de streep waren. Eric Wijckaert beweerde dat hij in de eindspurt gehinderd werd door de winnaar Christian Callens. Iedereen had bemerkt dat Callens een 20-tal meter voor de eindmeet, en net op het ogenblik dat Wijckaert een ultieme poging wou ondernemen, naar rechts uitweek wat deze laatste zou gehinderd hebben. Eric legde klacht neer , maar Christian beweerde dat hij helemaal niet gezien had wat achter hem gebeurde, en er zich niet van bewust was dat hij zijn vluchtersmaat gehinderd had. Eric Wijckaert kreeg gelijk en won voor Alain Vasseur (Fr), Johny Soenens en de gedeklasseerde Christian Callens. Op 40” was Frans Van Looy voor plaats 5 sneller dan Noël Vantyghem, Dirk Baert, Willy Planckaert, José Van Ackere, Daniël Verplancke e.a.

Zele mocht 61 rugnummers uitdelen. Twee vroege ontsnappingen dede het peloton al vrij vroeg uit elkaar vallen. In de 2 ronde reden Van Landeghem en De Backer op kop die het slechts 1 ronde volhielden. De tweede demarrage stond op naam van Polansky en De Bisschop en hielden het iets langer vol. Halfkoers viel de beslissng een vijftal reed weg, waaruit Gilbert Wuytack alleen naar de meet reed. Eddy Goossens de eerste achtervolger volgde op 20 meter. Van de 3 anderen was op 20” Gerben Karstens (Ned) de snelste voor Jos Abelshausen en Rony Vande Vijver. Het peloton volgde op ruim 1’ en daarvan was Roger Kindt de snelste.