De Molteniploeg blijft de Ronde van België domineren na tweemaal Eddy Merckx is het nu Herman Vanspringel die rit 3 op zijn naam schrijft. De rit ging van Hyon/Ciply naar de Mont-Rigi gelegen in de Hoge Venen. Het was voor het eerst in de geschiedenis van deze Ronde dat de aankomst op het hoogste punt van ons land lag. De col du Mont-Rigi is 14km lang met een gemiddelde klimpercentage van 3,2 en heeft een hoogteverschil van 449meter. De rit was 214km lang de wedstrijd zelf bleef lang gesloten. Het was Georges Pintens die het vuur aan de lont stak waardoor ook Merckx, Bruyère, Vanspringel, Verbeeck, Dewitte,Huysmans,Van Impe, De Geest en Rosiers wegreden. Dan is er tussen km 145 en 180 een geweldige strijd geleverd tussen koplopers en achtervolgers maar deze konden de 30” achterstand niet overbruggen. Met nog een 30km te rijden en een hergroepering zou tot stand komen kwamen Willy Planckaert,Willy Van Malderghem, Ferdinand Bracke, André Poppe en de Nederlander Wim Schepers aansluiten. Vooraan vielen zowel De Geest als Bruyère door een geweldige inzinking weg. Op minder dan 20km was het Jos Huysmans die door Merckx ten aanval werd gestuurd, weer was Willy Van Malderghem die als eerste reageerde en Eddy zelf als waakhond meekreeg, ook Rosiers en Pintens sloten nog aan. Toen men dacht dat de beslissing was gevallen leed Georges Pintens tweemaal bandbreuk. Merckx twijfelde even wat voor gevolg had dat Bracke, Vanspringel, Verbeeck en Willy Planckaert kwamen aansluiten. Om de snelle mannen aan banden te leggen werd nu Vanspringel voorop gestuurd en hij werkte het ook af en kwam van plaats 4 naar 2 in de rangschikking. Willy Planckaert werd 2^e op 6”, Merckx 3^e, Verbeeck 4^e, Rosiers 5^e, Bracke 6^e en de verdienstelijke Willy Van Malderghem 7^e op 13”. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />