Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-10-2008
Nu hebben we getuigen genoeg...
Nu hebben we getuigen genoeg
Gisterenavond, in het bijzijn van de helft van de familie heeft ons Belle het opnieuw gelapt.
Met de living vol getuigen die het vrouwtje kwamen feliciteren met haar verjaardag is zij hier voor de kachel een egel komen neerleggen.
Vermits wij er hier in Vosselaar niet zo op voorzien zijn heeft het baasje dan ook geen lederen handschoenen zomaar klaar liggen. Hij heef die egel dan maar in een krant gerold en in het houtkot gaan leggen. Daar kan m even nadenken wat m gaat doen, (de egel hé), terug bij ons de tuin inkomen of naar de buren trekken waar ze geen egel pakkende honden hebben.
We zien morgenavond wel wat zijn besluit geworden is
Na enkele dagen terug in t land te zijn en enkele wandelingen later mogen we zeggen, alles is er nog en t is in goeien doen.
We hebben met de baasjes nu al verschillende malen het bos verkend en gemerkt dat buiten de normale zaken, die met de seizoenen te maken hebben, weinig nieuws te melden is.
De vuile poel, waar t vrouwtje altijd van haar oren maakt als we een duik nemen, die poel staat droog. Vervelend want nu moeten we ons plat in een plas leggen voor wat verkoeling. De wei staat ook mooi met al de verschillende veldbloemen, maar de konijnenpijpen hebben meer onze interesse. De loofbomen beginnen al te verkleuren en overal hangt die typische herfstgeur die ons baasje paddestoelengeur noemt.
Na vier weken verblijf in de Charente mag dit er ook wel zijn. Verandering doet eten zegt het spreekwoord, is het niet ?
't Kan mooi zijn een Drentenleven, eerst met het baasje naar het bos voor en wandeling van anderhalf uur wegens het mooie weer, en dan thuiskomen en een Renault Scenic voor de deur zien staan.
Er is maar één Renault Scenic in de familie en dat wil zeggen dat tante Rita, voor ons de koekjestante weer op bezoek is. En dan is het pas feest de ene keer zijn het wafels, dan weer letterkoekjes Nic Nacjes, en vandaag was de verrassing een gedroogd varkensoor. Als dat geen feest is..
De echte reden van tante Ritas komst was de verjaardag van t vrouwtje. Er stond een reuzengrote boeket witte rozen op tafel toen wij binnenkwamen. Eerst dachten wij dat die voor ons waren maar toen de varkensoren op de proppen kwamen wisten we dat de bloemen voor t vrouwtje bestemd waren. Omgekeerd zou nogal stupied zijn hé, de oren voor t vrouwtje en de bloemen voor ons
Dat stopt hier niet meer, dat is wel duidelijk de laatste weken. Vandaag is t vrouwtje aan de beurt. Eenenzestig jaar wordt zij vandaag. Dat is geen getal met een nul of een vijf achteraan, dus zal het maar klein feest zijn vandaag.
En als die verjaardag dan weer achter de rug is dan is het binnen een kleine drie weken de verjaardag van die kleinste van ons , ons Belle.
Veertien dagen later op 17 november viert Bas zijn vijftiende verjaardag, das met een vijf achteraan dus weer groot feest met tent en genodigden ?
Tegen die tijd moet ons Bellemie ook bevallen, (als alles goed gaat) maar dat weten we vrijdag. Vrijdag om 9uur30 heeft het baasje een afspraak gemaakt voor de plaatselijke veestapel hier ten huize. Voor Belle is dat het nemen van een echo, en Bas mag terug op de weegschaal. Maar dat zijn allemaal zorgen voor vrijdag, nu gaan we eerst nog een feestje bouwen voor t vrouwtje
Gisteren op het einde van de boswandeling, kwamen wij langs een weide waar we een nieuwe buur ontmoetten. Vroeger stonden daar ook wel eens paarden maar de laatste maanden bleef de weide leeg.
Gisteren was er terug beweging in de wei. Een nieuw paard ? We weten het niet, maar dit paard hebben we nog niet gezien. Reden dus om eens kennis te gaan maken is ons gedacht.
Ondanks we geen lawaai gemaakt hebben of geblaft, durfde het paard toch niet echt dichtbij komen. Kent m nu geen honden, of is m slecht gesocialiseerd ? We bekijken het wel, deze namiddag gaan we er waarschijnlijk terug langs. Als hij ons regelmatig terugzien zal het ijs snel gebroken zijn menen wij
Met zulk prachtweer moet het een fijn weekend zijn. De directie was gisteren namiddag al uithuizig wegens een brunch maar t baasje was wel voordien en ook nadien nog met ons een grote wandeling gaan maken.
Ook vandaag was het weer feesten voor de directie. Voordien waren we ook alweer een grote wandeling gaan maken. Belle heeft dan maar een eekhoorn de boom ingejaagd. Als ze denkt van dat beest achterna te kunnen gaan dan heeft ze het dik mis. Proberen doet ze echter wel, wat je niet geprobeerd hebt, kan je niet over meepraten is haar gedacht.
De baasjes zijn dus van namiddag nog naar een babyborrel geweest. Nichtje joke heeft een Mats gekocht toen wij in Frankrijk waren en nu was er een borrel voor Mats georganiseerd bij Bompa Beerse (broer Dré van t baasje) in de hangar. t Baasje vertelt dat het nog maar goed was want het enige alternatief was een voetbalstadion of een sporthal. Zoveel genodigden waren er. Het baasje die normaal nogal veel mensen kent moest nu bekennen dat hij niet wist dat er zoveel mensen waren die hij nog niet kende.
Gewoonlijk is het gezegde van t baasje ik ken de helft van Turnhout en de andere helft kent mij Vanaf vandaag zullen die cijfers moeten aangepast worden volgens hem
Wij hebben al zo dikwijls over ons bos verteld dat we niet meer weten hij dikwijls wel.
Na een maand afwezigheid hebben we daarstraks ons bos nog eens verkend op veranderingen. Dat was een hele klus want ondertussen is het al herfst geworden met alle eigenschappen vandien.
Dorre eikenbladeren, paddenstoelen alom, verkleurde bramenbladeren en vooral overal andere, nieuwe geuren. Er waren weer enkele soortgenoten die allen aangelijnd in het bos rondliepen, is er controle geweest ? t Baasje gaat morgen eens informeren bij de vaste bezoekers, t kan altijd zijn dat er weer een andere pollis de ronde doet, zo een nieuwe die alles nog moet bewijzen bij de commissaris.
Als dat het geval is , dan zijn we gerust, de Rhodesian Ridgeback van de commissaris loopt ook altijd vrij in t bos
t Zal terug wennen zijn in Vosselaar zegde het baasje ons gisteren onderweg nog. Aan ons zal het niet liggen, soepel in de omgang zijn is één van onze goede eigenschappen.
t Baasje heeft ook hier gisterenavond de kachel aangestoken. Belle heeft zich dadelijk gerekt en gestrekt de warmste plaats ingenomen, Bas zijn vertrouwde zetel mét eigen deken. En dan denkt de baas dat wij terug moeten wennen soms is t toch maar ne simpele in onze ogen !
Omdat we zolang onderweg geweest zijn heeft het vrouwtje niet meer gekookt, t baasje heeft dan maar goeie belze friet van t frietkot gehaald. Omdat onze brokken en Chappi nog in de auto zaten, heeft m voor elk van ons een hele curryworst meegebracht. Voor één keer zondigen mag wel eens vertelt het baasje ons. Hij loopt nu wel het risico om dik tegen zijn..(je weet wel) te krijgen van Dr.Nelly van de dierenkliniek t Binnenhof, als we volgende week weer op controle gaan. Dr Nelly leest wel niet elke dag ons blog maar ze weet telkens toch wel wat we zo allemaal presteren en uitspoken
Wat later dan verwacht en zonder deze morgen een berichtje achter te laten. Deze morgen wou Mr. Wanadoo geen enkele inspanning doen om verbinding te maken en het baasje was het spuugzat, te wachten op die Pipos.
Via een omweg langs Hugo, om nog wat vijgen op te halen, hebben we nog maar eens een andere weg huiswaarts genomen. Als we toch al in Champagne Mouton waren oordeelde het baasje dan kunnen we net zo goed nog eens langs de A 20 richting Parijs rijden. Het is, voor je op de A 20 snelweg komt, toch eerst nog zo'n 130 km. gewone baan waar je niet echt kan opschieten.
Dat maakt dat we in plaats van om twee uur, pas na drieën Parijs naderden, en dat op een vrijdag das miserie zoeken zegt t baasje. In plaats van het kleine halfuur, hebben we nu bijna twee uren nodig gehad om Parijs achter ons te laten. Ook in Lille kennen ze er wat van op vrijdag in de vooravond, resultaat: half uur kwijt.
Dan kom je richting Antwerpen en dan zetten ze het orgelpunt op zon waarschuwings bord, File van St. Niklaas tot Deurne. t Baasje heeft dan de snelweg maar verlaten en de oude tunnel, de konijnenpijp genomen. Ons Belle zou in haar sas geweestzijn moest ze niet geslapen hebben, een konijnenpijp en dan langs de éne kant er in en aan de andere er uit. Dat is zelfs voor onze mijnwerker nieuw.
Uiteindelijk zijn we dan toch in Vosselaar gearriveerd. Bij het vertrek zegde het baasje nog, als alles goed gaat zijn we om 6 uur thuis t is Negen uur geworden
Omdat we morgen dus terug naar België gaan en we niet duidelijk kunnen zeggen wanneer we terugkomen door Belle, is het baasje nog maar snel naar Villeret gereden.
Wat, wie of hoe is Villeret horen we jullie al zeggen. Villeret is een dorpje op een twaalftal kilometer van Ferret vandaan en heeft totaal niks bijzonders. Alleen er woont de familie Lasoudière en die maken Cognac en Pineau des Charentes zoals niemand anders zegt het baasje.
De Pineau des Charentes koopt het baasje en vrac, in cubitainers van 5 of 10 liter dus. t Baasje had pech want de rosé Pineau was op, tot de laatste druppel, wist Jean-Luc te zeggen. Maar de witte Pineau was nog wel verkrijgbaar, maar alleen nog maar in de vieux. De jonge Pineau was ook op, maar dat is geen probleem voor t baasje die er niet van wakker ligt als ze betere kwaliteit aan de zelfde prijs verkopen. Wees eerlijk, hoe zou je zelf zijn ?
Ook nog twee flessen Cognac XO wisselden van eigenaar omdat he vrouwtje aan t baasje vertelde dat in Vosselaar de voorraad ook danig geslonken was na al die feestjes van de laatste weken.
Wij van onze kant hebben zo de indruk dat het baasje aan het inkopen is geweest zoals de meeste dames tijdens het begin van de solden. Het is wat goedkoper Ok.dan nemen we maar wat meer mee. t Baasje is van mening dat m het beter nu kan doen dan wanneer den Dexia en de Fortis én de KBC failliet gaan en t geld op is in den Belgik
Het is gisteren morgen al begonnen, activiteiten die normaal niet op de agenda staan werden begonnen of uitgevoerd. De moestuin is proper gezet, ofwel onkruidvrij gemaakt. De grote tafel is al in de schuur geplaatst.
Courgettes en pompoenen zijn al geoogst. Er is een grote zak met aardappelen gevuld en klaar gezet bij de auto. Vandaag zullen waarschijnlijk ook de laatste tomaten en brocolis
geoogst worden.
Alles wijst op een verhuis zoals we kennen van in Vosselaar, nu echter in omgekeerde richting. We hebben de baasjes al tegen de buren horen zeggen dat we vrijdag terug naar België vertrekken.
Terug naar Vosselaar, dat wil ook zeggen,s morgens met het baasje te voet naar bakker, slager en krantenboer. In de namiddag een grote wandeling in ons bos en wij hebben het baasje al horen zeggen dat de Drentenstrandwandeling er weer staat aan te komen.
Ook zal er wel weer een bezoek aan de dierenarts bij komen, voor Bas een onderzoek van zijn knoken en gewichtscontrole. Voor Belle zal er een echo gemaakt moeten worden om te controleren of ze al dan niet drachtig is.
Er staan ons nog drukke dagen te wachten lijkt het ons
Deze bordjes zijn sinds een week rondom velden verschenen. Ze zijn bedoeld voor de niet lokale jager, hij die niet weet dat dit veld verpacht is aan een andere jager.
Het is duidelijk dat de honden er geen boodschap aan hebben, zoals Belle deze namiddag tijdens de wandeling.
Er staan geen gewassen meer op de velden, althans geen die hoger zijn dan tien centimeter. De bordjes zijn dus het hoogste wat je momenteel kan zien, en toch presteerde Belle het van te verdwijnen in die velden
Zij was weer een flink eind voor ons uitgelopen, zo maar rechtdoor, haar neus achterna. Plots was ze verdwenen, zijn de baasjes met iets anders bezig geweest, is ze ergens in een greppel gaan liggen, is ze achter de hoek gelopen, achter de bramenstruiken ? Ik weet het niet en de baasjes ook niet.
Ik had al eens geblaft en de baasjes hadden ze al geroepen, maar geen Belle te zien. Het leek wel of ze een goochelaars verdwijntruc aan het uitproberen was.
Plots kwam ze aangerend, zomaar in het midden van een pas gezaaid colsaveld. Het leek wel of ze de duivel op de hielen had, waar ze zich verstopt had zullen we wel nooit weten maar hijgen deed ze wel als ze bij ons aankwam
De Belgen hebben hun eigen bier terug ontdekt, en dat daags nadat onze baas zijn wijn inkopen gaan doen is.
Uit deze mail, die even later is gekomen dan het vorige bericht, en dan nog uit een gans andere hoek van t land, blijkt dat we alle belegging experten, voormalige eerste ministers, huidige eerste ministers , ministers van financiën, bankdirecteuren en CEOs, Paul Dhoores en anderen die denken dat ze HET weten, gewoon moeten laten lullen en doen wat in dit bericht aangeraden wordt !
Zo je er niet rijk van wordt, dan heb je toch een vrolijke, opgewekte tijd gehad met deze belegging ! Dat is tenminste onze baas zijn mening
Bas & Belle
Wanneer je in januari 2007 voor 1000,-- aandelen hebt gekocht van Dexia heb je vandaag nog 36,--
Wanneer je in januari 2007 voor 1000,-- aandelen hebt gekocht bij Fortis heb je vandaag nog 18,--
Wanneer je in januari 2007 voor 1000,-- aandelen hebt gekocht bij Agfa Gevaert heb je vandaag nog 100,--
Wanneer je echter dit jaar voor 1000,-- volle bakken Leffe hebt gekocht en dus voor
1000,-- verzopen hebt, heb je vandaag nog statiegeld ter waarde van 390,--
Dus : de hele dag in de luie stoel naar de TV kijken, met een flesje bier in je hand levert het meeste op!
Deze mail kreeg ons baasje deze morgen toegestuurd, het leek hem wel iets om door te spelen aan de bloglezers. Deze mail is dus niet ontsproten aan een Drenten brein maarbij één of andere chauvinistische Belg
Bas & Belle
BOODSCHAP VOORHET BELGISCHE PUBLIEK
Om onze economiewat aan te zwengelen zal de regering bij iedereen 600 Euro in mindering brengenbij de eerstvolgende belastingsbrief. Als we datuitgeven aan kleding en speelgoed zal dat geld naar China gaan.
Als wedat spenderen aan benzine, zal het naar de arabierengaan.
Als we er eencomputer mee kopen, gaat het naar Taiwan. Kopen we er fruit en groenten mee, gaat het naar Spanje, Portugal en Italië.
Kopen we er wijnmee, gaat het naar Frankrijk. Kopen we er een goedkope auto mee, gaat het naar Japan. Als we er rommel mee kopen, gaat het naar Korea. Ga je er mee naar de hoeren, gaat het naar het Oostblok. Niets van dat alles zal de Belgische economie helpen ! De enige manier om dat geld hier te houden is door het te spenderen aan bier!!! Bedankt voor uwhulp.
Menen doet hij het zeker, al een week. Zelfs met nog vijf cigarillos in het doosje kan hij er toch aan weerstaan.
De pillen doen blijkbaar goed hun werk want kregelig of pissig is m er nog altijd niet van geweest. Laat dat nu juist onze grootste zorg geweest zijn, een knorrige baas
Het is soms wel moeilijk zegt m, zo na het eten of na een goei tas koffie. Maar als m niks bij heeft dan is de verleiding tot roken er wel maar de mogelijkheid niet, dus probleem weeral opgelost.
Nog zeven weken pillen slikken baas en dan zou je er definitief vanaf moeten zijn.
Onze baas is terug van de wijnjacht. Samen met Hugo is m vanmorgen vertrokken naar de jachtvelden in de St. Emilion streek. Meer bepaalt naar Puynorman waar Chateau Vilatte geviseerd werd.
Het baasje kent zijn manieren en is eerst goeiendag gaan zeggen bij moeder Massart de stichteres van het Chateau in zijn huidige vorm. Stefaan en Hilde, zoon en dochter die nu de zaakvoerders zijn waren druk bezig. Hilde in de chai en Stefaan stond gereed om te vertrekken naar de wijngaard, want de vendange, of de wijnoogst, was begonnen.
Toch maakte Stefaan tijd om ons baasje en Hugo enkele lekkere pas geoogste drankjes te laten proeven. Je kan het geen wijn noemen en ook geen fruitsap, het is het sap dat een dag of twee in de citernes terecht gekomen is en nu licht aan het sprankelen is door het begin van de alcoholisering. Wreedaardig lekker zegt het baasje, zij proefden het begin van de crémant en het begin van de roséwijn.
Na de aankoop van hun aantal flessen nodigde Stefaan hen ook nog uit om hem te volgen naar de wijngaard om de wijze van oogsten te gaan bekijken. Geen charmante lokale pluksters meer in de wijngaard, maar spiksplinternieuwe oogstmachines doen het werk op dit moment. t Baasje en Hugo hadden ook het geluk even te kunnen babbelen over het oogsten en de kwaliteit van de wijn van dit jaar met enkele andere wijnboeren, waar Stefaan en Hilde mee samenwerken. Op de eerste foto zie je Stefaan gans links, de overigen zijn de samenwerkende wijnboeren
Of we zullen het zelf moeten uittypen onze belevenissen vandaag. t Baasje gaat nog eens op jacht. Op wijnjacht ditmaal en hij heeft er geen jachthonden voor nodig zegt m. Ook geen pas gewassen Drenten zegt m speciaal tegen Belle.
t Baasje heeft zich in zijn kop gehaald van naar Puynorman te rijden om wijn te gaan kopen bij de familie Massart. Het zijn uitgeweken Belgen waarvan de kinderen Stefaan en Hilde de wijnbranche van de ouders hebben verder gezet.
Het wijnkasteel kennen we onder de naam Chateau Vilatte, de producten, wijn dus zijn schitterend en juist naar de bek van onze baas gemaakt zegt hij. Op deze site kan je zelf lezen me welke filosofie de familie het wijngebeuren bekijkt: http://www.chateauvilatte.com/nl/home.htm
Het baasje kent de familie van in de tijd dat hij nog depanneerde voor VAB.De familie Massart heeft ook gites om te verhuren en één van hun klanten had zijn auto in de prak gereden. t Baasje is zo in contact gekomen met moeder Massart, een praatgrage, warme persoonlijkheid bij wie het baasje het altijd moeilijk heeft al de aangeboden glazen wijn af te slaan. Hij moet ook zijn Mitsubishi nog veilig weten thuis te brengen zegt m dan, en Puynorman ligt nu ook weer niet direct om t hoekje bij Ferret.
Vanavond zien we wel wat de jacht heeft opgebracht
Zou het moeten zijn, en dat is het meestal ook. Maar niet vandaag na de wandeling. We waren met de baasjes een gans andere richting uit gaan wandelen als normaal. Dat betekent uiteraard andere geuren en meer snuffelwerk.
Met dat snuffelwerk begint het dan een geur van wild, van een andere jachthond, van een andere kat dan die van de buren. Daar moet Belle zich dan eens goed inrollen. Dat die buik dan een gans andere kleur heeft, daar kunnen de baasjes nog mee leven, maar die stinkende rug dat is er te veel aan.
t Baasje laat zon rood busje zien, hondenshampoo tegen vlooien staat daar op zegt m. Als wij dan te kennen geven dat wij geen vlooien hebben zegt hij dat het ook werkt als voorzorg, ja daar sta je dan, kletsnat en ingezeept in de badkuip. Voor ons Drenten stinkt dat spul erger dan een camion van t vilbeluik op een snikhete dag, maar de baasjes zeggen dat ze weer een fris ruikende Belle hebben.
Goed nieuws voor alle agenten en gendarmen, vanaf vandaag kunnen ze ook bij ons afkomen zoals bij de mensen: paske, en wa rap hé manneke.
t Baasje heeft voor ons een pas gemaakt, dat kan zomaar door van het internet te downloaden en dan de eigen gegevens in te vullen.
Wij hadden al een Europees paspoort, dat is verplicht en omdat wij nogal reislustig zijn heeft het baasje dat al jaren geleden voor ons in orde gebracht. Daarin staan onze persoonlijke gegevens en ook de inspuitingen die we hebben gekregen maar er staat geen foto in zoals op dit zelfgemaakte pasje.
Het baasje heeft er dan ook nog één van de schoonste fotos opgezet, kwestie van goed voor de dag te komen als ze ons paske vragen
En in het Engels schrijven ze over de verjaardagsfeestjes van onze baas. Je kan het hier, uiteraard in het Engels nalezen: http://homeinthecharente.blogspot.com/ .
In a day out in the cottage en party time schrijft Darren Porter over zijn belevenissen in het internationale gezelschap van feestvierders in Ferret. Darren is gans de week in Engeland en tijdens het weekend vliegt hij over naar Sigogne in de Charente naar vrouw Franca en dochter Fleur.
Ondertussen is het ook hier weeral maandag geworden en is het buiten van dien aard dat je beter in bed kunt blijven. Grijs, regen, nat, in drie woorden het ganse zooitje samengevat. Onze ochtendplas was deze morgen dan ook in een recordtempo gepleegd.
Het ging zo snel dat zelfs ons plaatsje in de zetel nog warm was
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
