Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-04-2014
We hebben ze
We hebben ze…
Vorige week vroegen we op dit blog wie de foto’s had genomen van Ferron en Kiet die samen aan een flesje Jupiler aan het drinken waren.
Wij dachten aanvankelijk dat het Jeanny was geweest met het “kodakske” van ons baasje, maar dat bleek niet zo te zijn. De foto’s waren in elk geval niet te vinden in de reeks op ons fototoestel. Je kan deze reeks trouwens zien op de reeks op het seniorennet http://fotoalbum.seniorennet.be/drentje-Hera/_terugkomdag_
Gisteren kregen we echter een e-mail vanuit Berlaar (Balder voor de ingewijden) van Luc Jacobs het baasje van Kiet. Luc’s dochter Fien had wel foto’s genomen van de “braspartij” van vader en zoon Ferron/Kiet. Onze navraag hier op het blog heeft dan toch vruchten afgeworpen. Bedankt Luc en Fien voor het doorsturen van de foto’s van het drinkgelag !
En ook dit nog…
In het verleden kregen we al meermaals de opmerking dat lezers het fijn vinden dat wij, het hoofdbestuur van de roedel onze honden “hun” verhaaltjes zelf laten vertellen. Hoe dat zo gekomen is vertel ik even hieronder…
Onze baas en Peter Mayle.
Voor hen die ons Bas en Belle blog http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ nog maar kort kennen geven we even een verklaring hoe we er toe gekomen zijn om onze honden zelf hun belevenissen te laten vertellen.
Een kleine vijftiental jaren geleden, toen wij pas het huis in Frankrijk hadden gekocht leerden we de boeken van de Engelse schrijver Peter Mayle kennen.
Peter Mayle was (is) een man afkomstig uit de reklame wereld die in de Luberon in de Provence was neergestreken. Zijn boeken “een jaar in de Provence” “Toujours Provence” en nog enkele in dezelfde trant werden hier letterlijk verslonden omdat hij zijn belevenissen met de plaatselijke ambachtslui, restauranthouders, dorpelingen, overheden beschreef alsof we het zelf hadden meegemaakt of nog gingen beleven.
Maar er was ook nog een dunner boekje van zijn hand, getiteld “een hondenleven”. Hierin laat Mayle zijn Franse adoptiehond “Boy” zijn eigen belevenissen vertellen bij de nieuwe rare Engelse baasjes. Het boekje werd net als de andere Mayle’s door ons verslonden en herlezen en nogmaals herlezen en uitgeleend aan verwante zielen.
Toen we zelf met een blog begonnen leek het ons wel wat om zo ongeveer dezelfde schrijfstijl te hanteren in de hoop dat onze verhaaltjes even goed zouden aanslaan bij onze lezers als wij hadden ervaren bij Peter Mayle en zijn “Boy”. Een geleerde prof Nederlandse taal heeft ons eens verteld dat die schrijfstijl zelfs een naam heeft, maar laten we die naam al lang vergeten zijn, Peter Mayle echter zijn we nog lang niet vergeten.
De rit van Vosselaar naar La Magdeleine in de Franse Charente was vandaag iets anders dan de gewone gang van zaken.
Op de A1 tussen Lille en Parijs kregen we de melding op de borden dat er 25 km verder een file was. Als we dichter bij kwamen stond er op de borden ook dat het 43 minuten wachttijd zou zijn in de file.
Ons baasje heeft geen broertje dood aan stilstaan in de auto, maar een ganse familie. Maar geen nood, het moeten straffe gasten zijn die ons baasje in de luren legt op de baan. Zijn tijd bij de wegenwacht en de internationale repatriëring welke hij 25 jaar gedaan heeft hebben zo ietwat ervaring bij gebracht.
Zo verlieten we de snelweg via de afrit Albert om zo de richting Peronne / Compiègne in te slaan. We reden de streek Picardië in via het departement Somme. En wie de Somme zegt denkt onmiskenbaar aan de slag om de Somme waar tijdens “le grand geurre” 19141-1918 verwoed slag geleverd is. We passeerden verschillende soldatenkerkhoven alle per nationaliteit aangelegd. We hadden langs onze weg een Brits/indisch kerkhof, een Australisch kerkhof en ook in de verte zagen we nog andere kerkhoven. Dan zie je plots ook nog een standbeeld aan de rechterkant van de weg, opgedragen aan de franse Maarschalk Foch. Alles aan deze route ademt nog steeds de sfeer van de eerste weereld oorlog uit. Zeker nu dit jaar de 100° verjaardag van het uitbreken van WO I herdacht wordt.
We zijn dan nog door enkele aardige dorpjes gereden en ook in Peronne zelf waren we in het centrum van het stadje. In Roye zijn we terug de A1 op gegaan richting Parijs. Vandaag waren we gek genoeg blij dat er eenj file was op de snelweg want we hebben een mooie rit gehad door Picardië dat bekend staat als de groentetuin van Frankrijk.
Ook in Parijs deden ze moeilijk met lange wachttijden op de périférique met 25 minuten wachttijd tussen porte de Bagnolet en porte de Bercy. En ons baasje nam weer de andere richting via porte de la chapelle en de porte Saint Cloud om naar de A10 richting Bordeaux te rijden .
Op goed acht uur waren we in La Magdeleine waar we duchtig gescheiden werden, want wat we al enkele dagen zagen aankomen… nummer drie, onze Belle is ook loops sinds vandaag. Daar staat dan een bronstige Heros tegenover drie loopse teefjes.
Het hoofdbestuur hoeft er nu nog maar ééntje onder controle te houden, en dat is Heros …
Gisteren konden we in de weekend editie van de krant lezen dat de grootste Belgische uitvinding de anti conceptie pil van dr. Ferdinand Peeters uit Turnhout is geworden.
Waarom besteden wij er hier nogmaals aandacht aan ? Heel simpel Dr. Nand Peeters zoals hij in Turnhout bekend was, was ook de gynaecoloog van zowel de moeder van ons baasje als van ons vrouwtje.
Ons baasje zegt dan ¨lachend tegen ons dat HIJ de beste uitvinding is van België is, wegens de dokter en de behaalde prijs.
Iets wat nog bewaard is gebleven was een kaartje waarop de gewichten van ons baasjes’ moeder gedurende de laatste drie maanden van de zwangerschap door dr. Peeters stond genoteerd.
Toeval of niet maar ook de huisdokter van ons hoofdbestuur draagt de naam Peeters en hij, Rik Peeters, is de zoon van jawel… Dr. Nand Peeters. Onze baasjes zijn dan ook vanaf hun prénatale periode tot op heden in de goede handen van de familie Peeters vader & zoon…
Het leven is niet makkelijk voor een gesteriliseerde reu, en zeker niet wanneer er ook nog eens twee loopse teefjes hetzelfde huis met je delen.
Dat is wat Heros momenteel moet ondergaan, de hormonen gieren hem door het lijf en hij wil wel maar mag zijn gangen niet gaan van het hoofdbestuur. Zeker het baasje staat er niet om te springen om nog maar eens twintig minuten op zijn knieën te zitten bij een stel parende Drenten.
En Heros kan momenteel kiezen, zus Hera is in de periode dat ze hem opjut en dan hem hitsig wegjaagt. Je kan het vertalen als “ als je het lef hebt van door te zetten dan meg je” En laat hem lef hebben dat het niet mooi meer is !
Ook nichtje Lucy komt stilaan aan haar hoogtepunt toe. Ook zij is een goede leerlinge die het voorbeeld van haar moeder minutieus na aapt. En ook zij draait geile Heros rond haar poot.
Voor de baasjes hoort er haast een boekhouding bij, om bij te houden wie er nu in de bench moet, wie er buiten moet en wie binnen mag blijven. Nu is het zo dat je Lucy niet kan straffen met haar buiten te laten. Zij doet niets liever dan op het terras het leven in de tuin en bij de buren gade te slaan. Dat gaat dan soms wel met veel lawaai gepaard wanneer ze het nodig acht van aan de afsluitdraad van de tuin aan sociale controle te doen. Er zal niet veel bij de buren moeten gebeuren of de rest van de straat heeft het gehoord ! Het is soms hinderlijk maar je weet in elk geval wanneer er beweging is in de tuinen rondom ons.
Morgen gaat het weer richting Frankrijk en het baasje heeft besloten om de zitplaatsen in de auto te herverdelen. Belle en Heros gaan de achterbank bezetten en Lucy en haar moeder Hera, de twee loopse teefjes, zitten in de koffer. Lucy en Heros wisselen dus van plaats. Geen van beide gaat dat graag doen want wij houden van zekerheid en vaste plaatsen.
Ons baasje heeft Heros al laten wennen aan een andere plaats in de auto. De afgelopen week heeft hij in de Outlander al op de achterbank gezeten en toen hij mee naar Herentals mocht met de Citroën Berlingo mocht hij zelfs naast het baasje vooraan zitten. Ook Lucy heeft al kennis gemaakt met de koffer van de auto toen ze gisteren was gaan zwemmen in het paardenzwembad in Meerle. We mogen veel van ons baasje maar volgens hem horen kletsnatte Drenten niet op leren Japanse Outlander achterzetels.
Om twee uur stipt ging onze zwemkampioene te water in het 50 meter lange zwembad en ze zou de afstand vier maal afleggen in een stijl die bewondering van de baasjes opwekte. Ze zwemt heel mooi, maar dat wisten we al van toen ze amper negen weken oud was en toen al in een vlotte stijl het ven over zwom.
Ook “Ed” de Duitse dog van Aline onze Hoogstraatse dierenarts ging al veel vlotter te water dan vorige woensdag het geval was. Maar dat is dan ook weer niet typisch voor een duitse dog, die laten het zwemmen liever over aan een allround jachthond zoals een Drent.
Ed ging vandaag ook vlot te water mede door de aanmoedigingen van Aline die Ed kon motiveren van uit zichzelf, zonder trekken en duwen de eerste stap naar zwemmen te zetten. We krijgen bij de zwembeurt professionele hulp van twee dames die op een vlotte wijze de honden begeleiden tot aan het eind van het zwembad. Volgende maal dat we daar gaan zwemmen zou het baasje graag zien dat Lucy niet aangelijnd de 50 meter zou zwemmen. Ze mag dan kop trekken voor Ed die dan een extra motivatie heeft. Misschien is Lucy dan wel op het einde van haar loopsheid en is dan de extra motiverende factor om Ed aan het zwemmen te krijgen zonde aanmoediging van zijn baasjes…
Nog iets gans anders…
Vanochtend was het baasje toch wel teleurgesteld in onze Albèèr de tweede, voormalig koning der Belgen met bevoegdheden. In de krant stond een foto waarop te zien was dat den Berten II zijn zoon Laurent, nog steeds in hetbziekenhui ging bezoeken met een auto met franse nummerplaten.
De schrijvelaar van dienst van de gazet wist te vertellen dat deze auto, op naam stond van onze Albèèr en dat het Franse diplomatieke nummerplaten waren. Nu was ons baasje in de overtuiging dat Albèèr en Paula nog altijd hun domicilie hebben op het paleis Belvédère in Laken met een tweede huis in “La douce”.
Nu ziet ons baasje wel enige gelijkenis… Ons hoofdbestuur heeft ook een buitenverblijf in Frankrijk en oooook een domicilie in Vosselaar, maar ons hoofdbestuur mocht niet blijven rijden met hun Franse nummerplaat op hun Outlander ! Als alle Belgen gelijk zijn voor de wet, dan zijn die uit Laken, uit dat kasteeltje, rechts naast de A12 snelweg toch iets gelijker dan die van Vosselaar me dunkt !... En over zulke zaken kan het baasje echt pissig worden zie ! Ons baasje heeft namelijk zijn Franse plak moeten inleveren voor een Belze op straffe van € 1250
Daar zijn we wel zeker van en ook de buren vertellen het ons dat ze onze Japanse Kerselaar zou mooi vinden op dit moment.
Op dit moment staan veruit de ontelbare bloemetjes open, enkel gans in de top van de boom zijn er nog enkele takken waar nog ongeopend bloemknoppen in te vinden zijn.
Een overbuur vertelde ons baasje dat er vorig jaar een buitenlandse dame, hij dacht een Chinese of Japanse, zich onder onze boom had laten fotograferen. Wij waren op dat moment in Frankrijk en we hebben het dus ook maar van horen zeggen.
Zelfs onze postbode had er deze ochtend een babbeltje met ons baasje voor over. Nadeel was toen wel dat er vier blaffende Drenten aan het venster stonden die verwoede pogingen deden om die vent met z’n rode helm en vervelend klinkend brommertje schrik aan te jagen.
Gisteren voorspelden de weermeneren en weermadammen regen… Dat is gewoonlijk voor onze bloemenpracht fataal, maar het was enkel een heel kort druilregentje dat geen kwaad kon voor de bloemen. Maar de regen bracht wel fijn woestijnzand met zich mee.
Alle auto’s, pasgewassen (zoals de Mitsubishi) als de vuile (zoals de Drentmobiel) kregen een gele tint over zich die zich vastkleefde op het koetswerk.
Als het nu morgen een beetje mooi weer is dan gaan de carwash uitbaters weer een topweekend tegemoet …
De loopsheid van Hera bereikt haar hoogtepunt en dat is niet fijn voor onze goeie lobbes Heros. Hij moet op dit moment het leven leiden (lijden) van wat we een eunuch kunnen noemen. Met dit verschil dat een eunuch zijn “goed gerief” kwijt is en bij Heros is dat niet het geval. Die zijn hormonen gieren op dit moment door zijn keel, alleen…ons baasje is er niet dadelijk gek van om twintig minuten op zijn knieën bij twee parende honden te zitten.
Hera van haar kant ziet een avontuurtje met haar broer wel zitten en gaat vrolijk en uitnodigend voor hem staan met haar staart opzij. Het is alleen aan de opmerkzaamheid van het vrouwtje te danken dat ons baasje zijn hondensexkussentje nog niet nodig heeft gehad !
Nog enkele dagen en dan is het kwaadste voor het duo Hera/Heros achter de rug en dan komt… Lucy op haar hoogtepunt van loopsheid…
Het hoofdbestuur heeft dan het tweede geval in huis waar ze goed voor moeten oppassen want die kleinste van ons is met haar twee jaar ook instinctief klaar voor de “hondenliefde”. Alleen eet ook zij niet dat haar grote beschermer, nonkel Heros nog alles kan maar door zijn sterilisatie geen pups meer kan produceren.
De eerstvolgende dagen, zeg maar een week, zijn de baasjes nog niet klaar met hun roedel. Het blijft oppassen geblazen. En dan maar hopen dat oma Belle nog even uitstelt met loops worden, want als die krols wordt hebben de baasjes oo nog eens de handen vol.
Ondanks de heel duidelijke wens aub geen cadeau’s voor de fokkers mee te brengen naar de terugkomdag, was het weer een wens geuit aan dovemansoren.
De maand april zal zich weer kenmerken door een overdadig alcohol gebruik/verbruik van bier, wijn en korte drank. Om nu te zeggen dat wij daar vies van zijn is “er over” en dus totaal niet waar. Bij lekker eten hoort geen water, dat is wel een stelregel hier bij het hoofdbestuur. Zelfs wij Drentjes zijn niet vies van enige “vluchtige” dranken, Duvel, Jupiler, Pineau des Charentes, Grand Marnier of een goei Cognacske zijn ons niet vreemd en laten wij als dusdanig niet slecht worden.
Er waren ook enkele zeer originele cadeau’s bij, ter gelegenheid van het nabije Pasen was er een six pack karton eieren “van eigen kweek” bij. Of Peter en Hilde die nu zelf gelegd hebben of hun kippen is ons niet helemaal duidelijk. We moeten ook nog eens informeren naar de term “eigen kweek”. Het waren wel twee hééél grote eieren voor het hoofdbestuur en vier kleinere voor ons, de Drentjes.
En nu we het toch over kippen hebben, er was ook nog een mand met houtkrullen waar enkele pluche nepkuikens in zaten en die moesten een enveloppe bewaken waar een heleboel namen op geschreven waren. Die enveloppe kwam ons hoofdbestuur verdraaid bekend voor. Afgezien de namen, stond er ook nog eens “het ganzennest” op gedrukt. Nathalie en Peter kunnen ons dus kortelings nog eens verwachten in het favoriete restaurant van de baasjes.
En terwijl ieder aan tafel zat heeft Bellefleur Beke, twee weken jonger dan het H-nestje, voor ons en de baasjes een heel mooie tekening gemaakt op de achterzijde van de placemat. Die gaat dus een jaar lang in de buurt blijven hangen van onze benches.
Ons baasje dient nu enkel nog een foto album te maken van de terugkomdag. Gelijk hiermee doet hij een oproep aan de fotograaf die de foto heeft gemaakt van het baasje samen met Ferron, terwijl die laatste het baasje zijn Jupiler leeg maakt ! Ons baasje dacht dat Jeanny de foto had gemaakt met zijn Kodakske maar daar is de foto niet op terug te vinden… Wie o wie heeft de foto van de Jupiler drinkende Ferron ? ? ?
Het lijkt er wel op dat deze week in het teken staat van gezondheid voor mens en dier. Dat mag ook wel want eigenlijk was ook zondag voor ons Drenten al best gezond met de wandeling van de terugkomdag.
Gisteren zijn we dan met z’n vier langs gegaan bij Aline onze dierenarts in Hoogstraten waar we weer een flinke pikuur in onze rug geplant kregen. Ook de vaccinatie tegen kennelhoest, met dat vervelende spuitje vocht dat ze zo maar in je neusgaten spuiten was er ook weer bij. Dan legt het baasje zijnn hand over onze ogen terwijl Aline een dosis vocht in een neusgat spuit. Het doet geen pijn maar je schrikt er van en dat vinden wij helemaal niet plezant.
Deze ochtend waren de baasjes aan de beurt. Zij hadden beiden een afspraak bij Hans hun tandarts voor een controle van hun “eetkamer”. Bij de terugkomst spraken ze in elk geval niet met een dubbele tong alsof ze goed zat waren. Er is dus geen verdoving bij te pas gekomen en er waren dus blijkbaar geen restauratie werken aan de meubelen van de eetkamer nodig. Weeral een meevaller voor het hoofdbestuur.
Deze namiddag kwam dan de kroon op het werk. En het baasje heeft er speciaal zijn Kodakske voor mee genomen anders geloofde toch niemand dit verhaal en zeker niet op een dag als deze 1 april.
Lucy is namelijk deze namiddag gaan zwemmen, en niet in een ven zoals Belle vorige zondag deed tijdens de wandeling. Neen Lucy is gaan zwemmen in een speciaal ontworpen zwembad voor revaliderende paarden ! We hebben het hier al eens vermeld dat de heupen van Lucy niet optimaal bleken op de röntgen opname maar de kom en de bol zijn wel mooi gevormd bij haar. Enkel de spieren en pezen die bot en heup bij elkaar dienen te houden zijn bij Lucy erg soepel. Dat is wat Aline onz enkele maanden geleden vertelde. Als we die spieren kunnen verstevigen, en dat doen we door bvb te gaan zwemmen kunnen we aan de ganse heupsituatie een positieve wending geven.
Baat het niet voor de HD dan is het in elk geval toch nog goed en heilzaam voor de algemene gezondheidstoestand van Lucy. Vandaag waren we daar samen met de zeven maanden oude Ed, de Duitse dog van Aline zelf. Lucy en Ed konden het goed vinden met elkaar.
Na de zwembeurt van Ed kwam Lucy aan de beurt en net als Ed zwom zij haar 2 x 50 meter vlotjes door. Die honderd meter volstonden voor vandaag en voor volgende zaterdag gaan beide honden nog eens samen zwemmen maar dan gaan we met korte tussenpauzes de zwemafstand verdubbelen. De respectievelijke baasjes waren best tevreden over de zwemprestaties van hun honden. Lucy had op jachttraining al vele malen gezwommen maar voor Ed was het de eerste maal dat hij zwom met zijn poten los van de grond.
Dit alles gebeurde deze namiddag in het “horse care center” te Meerle, vlak bij de grens met Nederland op enkele kilometers van Breda. Voor ons baasje was het de eurocentjes waard en hij heeft in elk geval geopteerd voor een tien beurtenkaart . Volgende zaterdag beurt twee, de volgende beurten zullen dan in het eigen zwembad in La Magdeleine doorgaan. Maar dan zwemt het baasje mee met Lucy !
Hierbij de foto’s van Ed en Lucy in het 50 meterbad, anders zouden we toch niet geloofd worden. Wie ook interesse heeft kan even deze link raadplegen: http://horsecarecenter.be/
Peter, Hilde en Hercule, Jos, Dymphna en Harry, Ronny, Carine en Harko, J-P , Ute en Hadise, samen met Hera en Heros een voltallig H-nestje aanwezig op de terugkomdag.
Gonda en Anton en Kyra-Belle, Inge en Kyra-Luna, Luc , Katia en Kiet, Rudy en Simonne met Ferron de vader van het K-nestje. We hadden nogal wat verontschuldigingen en late afmeldingen bij de baasjes van de pups van het L-nestje.
Nico, Hilde en Lando, Karine en Georges en Libre, Bert, Wendy en Loek, Steven, Eva en Lana, Werner, Ilse en Lesco, Jan, Karin en Lobke, Chris, Jeanny en Lennaert en vader van dit L-nest Gartouche, en last but not least onze eigen Lucy.
En het zou een onvergeeflijke fout zijn om onze vriend Louis hier te vergeten. Die altijd bereid is om een handje toe te steken wanneer we iets organiseren waar Drenten een rol in spelen. Zo had hij ook ditmaal weer een heel mooie wandeling uitgestippeld waar ieder van genoten heeft. Merci Louis, de wandeling was het van de hoogtepunt van de dag .
Bedankt lieve mensen voor de fijne dag die je ons hebt bezorgd. We hebben met volle teugen genoten van jullie gezelschap en van de fratsen van jullie honden. Zelfs de aanwezige reuen hebben onze twee loopse teefjes heel netjes gerust gelaten tijdens de wandeling.
Wij hebben ook genoten van de kuren van onze stammoeder Belle, die in de achterhoede van de wandeling eens te meer de show heeft gestolen. Wat een fijn en vrolijk hondje is ze toch, en wat meer is, ze heeft haar kuren en fijn karakter aan al haar nakomelingen doorgegeven. En daar zijn we meer dan gewoon blij mee.
Voor Guido, Jo, Steve en Bea en ook Bert in de keuken onze grootste waardering voor de ontvangst in jullie kantine en het lekkere eten dat jullie ons voorschotelden. Zelfs de moeilijkste eters hebben gretig gegeten van jullie kervelsoep, stoofvlees met steppegras en het keuze nagerecht, ijs of choco-mousse, het was heerlijk bij jullie, bedankt nogmaals.
En tot slot voor alle voornoemden en ook de door omstandigheden afwezigen dit jaar, we gaan nu al plannen beginnen smeden voor de editie 2015.
Wat een fijn weer, wat een fijne gasten en wat zijn de pups mooie honden geworden. We hadden vandaag onze jaarlijkse terugkomdag van de drie nesten van Belle en Hera, ook van het nestje van Hadise was er een pup komen kennismaken.
Wij hadden een prachtige wandeling die onze wandelspecialist Louis had uitgestippeld. Vorige week hadden Louis, ons baasje samen met Gorky en Belle en Hera de wandeling al eens gemaakt en op die enkele dagen was er al een veelvoud aan jong groen blad aan de struiken bij gekomen. Wat wel opviel als je in de achterhoede van de groep wandelde was de hoeveelheid stof van de droge zandwegen zo’n groep doet opwaaien. Wij wandelden haast een anderhalf uur en er waren enkele honden die een lange tijd hadden losgelopen. Zo eentje was Belle, die als groepsoudste voor zichzelf een controlerende job had voorzien. Wel vijftig maal is ze van de kop van de groep naar het baasje in de achterhoede heen en weer gelopen.
Het verwonderde dan ook niet dat ze zich in de eerste slijkpoel liet neerploffen om wat verkoeling te zoeken.
Twee dekreuen, vaders van een nestje bij onze Belle, Hera en Hadise waren ook aanwezig. Zeppos met wie alles begon is vorig jaar in Mei overleden. Door de aanwezigheid van de dekreuen konden de baasjes heel mooi de resultaten van hun fokbeleid overzien. Wat zijn er mooie stevige reuen uit deze nestjes voortgekomen, Ook de teefjes zijn prachtige Drentjes geworden en wat zowel voor teefjes als reutjes gelde… allen kennen ze ons hoofdbestuur nog en begonnen de staarten overuren te draaien als onze baasjes bij hen in de buurt kwamen.
Straks komen ze weer alle samen onze Drentjes, “ons gebroed”. Deze namiddag houden we onze jaarlijkse terugkomdag en staan we weer open voor de verhalen van het afgelopen jaar.
We zijn benieuwd wat de baasjes te vertellen hebben over de capriolen van hun Drentjes. Over hun kwaaltjes, over hun vetlapperij die ze uithalen, over het verdwenen eten van de tafel en het aanrecht, de afgelegde weg naar de toekomstige liefdes/voortplanting capriolen van enkele reuen, allemaal zaken waar wij als fokkers weer oren te kort voor gaan komen.
28 Honden, waarvan 27 Drenten, ontmoeten we straks, daar is één niet-Drent in het gezelschap die we vandaag de eerste maal gaan ontmoeten. Mirza de golden retriever is het huismaatje van onze Kyra-Luna uit Minderhout. Er zijn ook enkele honden bij die niet bij ons maar in Budingen geboren zijn en ook de naam “aent Grotenhoutbosch” dragen. En ook Siebe en Jago zijn “uit een andere stal”.
Vanavond krijg je hier een uitgebreid verslag en ook op andere blogs en site’s gaan foto’s te zien zijn van de terugkomdag 2014.
Morgen gaan we weer over de tong in Oud Turnhout waar de wandeling gepland is tussen de afrit van de E34 en de priorij van Corsendonck. 5 Kilometer wandelen door bos en veld heeft onze specialist terzake uitgestippeld. Met dit goede weer gaat het weer niet onopgemerkt blijven die grote meute Drentsche Patrijshonden en dat aan de rand van een toch wel toeristische trekpleister als Corsendonck.
Kalmte voor de storm kunnen we het noemen, het si hier rustig in huis en ons hoofdbestuur maakt allerlei plannen om te kunnen voorzien hoe morgen alles gaat verlopen.
Oorzaak van dat alles zijn twee en een halve loopse teven hier in huis. Heros is op het moment nog kalm, zijn testosteron werkt nog niet op volle toeren maar dat komt nog wel. Binnen enkele dagen zal het baasje het kniekussentje dat men normaal in de tuin gebruikt om op te knielen wel kunnen gebruiken om twee gekoppelde geliefden in te tomen…
Morgen gaat het probleem dan vanuit een andere hoek komen, het mannelijk nageslacht van Belle en Hera is allang het stadium voorbij dat ze niet weten waarvoor dat “goei gerief” nog kan gebruikt worden. Belle gaan we nog kunnen laten los lopen maar Hera, Lucy en Heros laten we aangelijnd.
Bij Hera en Lucy is het omdat we dat groene kussentje niet hopen nodig te hebben tijdens de wandeling en Heros blijft aangelijnd omdat ‘m niet goed verdraagt dat er andere reuen zijn teven het hof komen maken. Dat zou wel eens vonken kunnen geven … Toch zeker wanneer ze rond “zijn” Lucy beginnen draaien !
We zijn er in elk geval op voorzien, er gaan ons hoofdbestuur geen verrassingen gebeuren (denken ze) .
Nog enkele raadgevingen aan de baasjes die morgen met hun honden komen. De wandeling gaat voor 90% via bos en veldwegen. Slijk is in de verste verte niet te bespeuren tenzij ons vannacht nog een wolkbreuk te wachten staat. Nederlandse laarzen, Belgische botten en slijkdabberschoenen kunnen dus worden thuisgelaten. Zoals jullie zelf al hebben kunnen horen bij Frankske en Sabientje van het “één weer” gaan we een prachtige dag tegemoet.
We kijken er al naar uit dat we morgen mooie zonnige foto’s van de wandeling op dit blog kunnen plaatsen. Vorig jaar hadden we nog totaal onverwacht een sneeuwwandeling, dit jaar gaat het een korte mouwen wandeling zijn. Ons baasje las op het smoelenboek dat er zelfs al gesproken is dat er dames van “Marcellekes”* zouden voorzien zijn.
Belle & co
*marcelleke… mouwloos onderhemd of mouwloze T-shirt.
Het is afwachten op de loopsheid van Belle. Haar dochter Hera en kleindochter Lucy zijn al aan de beurt en ook bij Belle is het volgens ons baasje kwestie van dagen.
Ze vertoont alle beelden van nakende loopsheid, ze slaapt veel, is vrij lui en bij de wandeling plast ze alle vijftig meter. Net zoals een reu zet ze “haar vlag uit” om de reuen naar haar te lokken.
Belle is ook veel aanhankelijker dan anders. Ze is meestal de meest afstandelijke van ons viertal want dat is ze volgens ons aan haar status van Alfa-teef verplicht. Dat van die alfa-teef kan ze wonderwel handhaven tegenover haar dochter en kleindochter. Heros doet gewoon niet mee om de heerschappij over de roedel. Heros is best tevreden met de aandacht die hij kan geven en krijgt van zijn “vrouwvolk” !
Het zit mooi in elkaar die roedel en het is soms echt fascinerend hoe die honden de regels zelf onder elkaar uitmaken zonder dat daar enige onrust of herrie iets mee te maken krijgt, of is dat enkel bij onze roedel zo ?
Een probleem stelt zich volgende zondag bij de terugkomdag van alle nazaten van Belle. Daar zitten onder de familieleden enkele potente en capabele reuen die dan wel op afstand dienen te worden gehouden van onze drie teefjes. Er zullen dan ook enkele helpers moeten gevonden worden om met die drie teven aangelijnd de wandeling mee te maken. Want ons baasje die Heros, ook aangelijnd gaat meenemen gaat met Heros ook zijn beide handen al vol hebben.
Bij Heros is het namelijk zo dat hij zeker niet kan verdragen dat er een andere reu in de buurt komt van wat hij beschouwd als “zijn Lucy”.
Maar we zien wel wat het geeft volgende zondag bij de terugkomdag, vervelend is de toestand in elk geval, maar onmogelijk zeker niet. We kunnen het ons zelf trouwens niet voorstellen, een terugkomdag zonder de Belle en Hera, de twee stammoeders van onze kennel.
Nu nog even afwachten wanneer ook Belle vol aan de beurt is met de loopsheid…
Tweemaal roepen we vandaag hip hip hip hoera… Want de puppies van het L-nestje zijn jarig vandaag.
Eentje van de twaalf was zelfs gisteren heel laat al jarig want het eerste pupje is geboren op 26 maart 2012 te 23u45, het tweede op 27 maart om oou05 en de overige tien binnen de eerste daarop volgende vier uren.
Dus hebben we gisteren avond maar een mooie Jacqui Lawson e-card uitgezocht en de opdracht gegeven van die vandaag in de vroege uurtjes aan de baasjes van Lana, Lobke-Hera, Lucy-Hera, Libre, Liv, Lili-Lou, Lesco, Loek, Lando, Lennaert, Louis en Lowie af te leveren.
Twee jaren is het al geleden na die, voor ons fantastische nacht toen onze Hera voor een klein wonder zorgde en twaalf pupjes op de wereld zette.
Acht weken had ons kleien meisje haar poten vol met de zorg over dat immens grote nest. Gelukkig kon ze op de steun van de baasjes rekenen wanneer de pups dorst en honger hadden. Dat ging zo 24 uur op 24. Vooral de eerste vier weken waren voor Hera erg zwaar. Ze had al niet veel melk en haar zeven tepels waren verre van voldoende om die twaalf altijd hongerige pups eten te geven.
Maar ze groeiden allen knap op tot mooie pups, die na drie weken bezoek mochten ontvangen van hun toekomstige eigenaars. En ze kwamen dikwijls, zelfs van meer dan 150 kilometer ver om hun toekomstige huisgenootjes al wat beter te leren kennen.
Na zes weken organiseerden de baasjes een puppyborrel waar ook de toekomstige baasjes ook elkaar leerden kennen en dat schepte een band tussen de baasjes die zelfs tot nu toe na twee jaren nog steeds stand houdt tussen sommigen
Zondag kunnen ze elkaar terug treffen op de terugkomdag die onze baasjes organiseren voor de verschillende nestjes We gaan 36 personen en twee kinderen samen met 28 honden ontmoeten.
Er gaan wel enkele honden bij zijn die niet bij ons geboren zijn maar tot het M-nestje horen en die wel de kennelnaam “aent Grotenhoutbosch” dragen. Ook Jago en Mirka de Golden van Inge en Yvonne en Kyra-Luna tekenen voor present.
Er zijn spijtig ook afwezigen die door omstandigheden niet kunnen aanwezig zijn maar die komen volgend jaar wel weer.
Ook de vaders Ferron en Cartouche van de nestjes gaan aanwezig zijn. Zeppos, de vader van ons eerste nestje is er spijtig genoeg niet meer bij maar zijn zoon Hercule die nog vier jaar en een half samen met Zeppos is geweest gaat hier de honneurs voor hem wel waarnemen.
We wensen de twaalf hier boven vernoemde pups een heel fijne verjaardag en we zijn er zeker van dat ze vandaag allemaal extra verwend gaan worden.
? ? ? welke stand, waarom, van wie ? allemaal vragen die je kan stellen bij de titel van dit blogbericht.
En in feite gaat het niet eens om een “stand”. Het is de vertaling van Status Quo, de vertaling van de naam van de Engelse beatgroep waar onze baas zowat een boontje voor heeft.
Gisterenavond deden Francis Rossi en co nog eens de Lotto Arena in Antwerpen aan en is ons baasje voor de derde maal naar een optreden van Status Quo geweest.
Gisterenavond was hij in gezelschap van Jeanny Wessels, het baasje van Lennaert, de zoon van Hera en Cartouche. Jeanny houdt zelf ook wel van een “stevig deuntje” en dus was zij vanuit Roosteren naar Vosselaar gekomen om samen met ons baasje en ons baasje’s schoonzus en schoonbroer te genieten van een avond stevige muziek.
Het voorprogramma waar de Antwerpse groep Honkey Tongue de dienst uitmaakte kon heel makkelijk in één woord worden samengevat… O O R V E R D O V E N D of ook nog L O E I H A R D !
En als onze baas zoiets vertelt, dan moet het wel zo zijn. Hij is “iets” gewend aan lawaai na 25 jaar les te hebben gegeven in de afdeling Carrosserieherstelling toen er nog makkelijk 25 leerlingen in één klas zaten die alle met een ijzeren hamer op een ijzeren plaat timmerden !
Status Quo kwam dan ook als een verademing, hoewel ook bij hen de knoppen op de versterkers op “HIGH” stonden afgesteld.
Status Quo speelde in de eerste bezetting van uit de tijd dat de groep is opgericht. Dat vertaalde zich in weinig nummers die de top in de hitlijsten hadden bereikt en dat was wel spijtig. Verder geen negatief punt te vermelden. De muziek op zichzelf was prima en ook de ambiance overbrengen op de fans liep van een leien dakje. Wel spijtig was dat er geen bis nummer van af kon. Dat heeft ons baasje nog niet mee gemaakt bij S Q.
En zo blijft het allereerste optreden van Status Quo waar onze baasjes waren nog altijd met kop en nek uitsteken boven de 2 optredens in de Lotto Arena in Antwerpen
De eerste maal was tijdens de Cognac Bluespassion week in het parc public in de stad Cognac. Dat was enkele jaren geleden midden juli, ’s avonds in openlucht, bij een temperatuur van 21°C om 1 uur ’s nachts ! Maar zulke omstandigheden zijn dan ook moeilijk haalbaar in Antwerpen einde maart ….
We hebben weer een rustige mooie dag vandaag. Vanochtend was het wel fris met ijs op onze drinkemmers buiten ! Dat is lang geleden dat zoiets gebeurd is.
Het is nadien wel mooi warm en zonnig geweest, maar de dagelijkse wandeling gaat “er over schieten”.
Het baasje is deze voormiddag even gaan banden wisselen in zijn voormalige school. Daar is een nieuwe leerkracht aan de slag die graag zijn leerlingen praktische praktijk lessen laat volgen. Dat wil zeggen, werken aan auto’s die nog dag dagelijks in gebruik zijn en niet aan oude wrakken laat werken.
Op de nieuwe Masjebashi stonden nog de winterbanden en de zomerbanden stonden nog in de garage. Vermits het nu echt lente geworden is en we hopen dat op een enkele bui na de lente zich zal handhaven.
Ook de banden van de aanhanger zijn nu eens degelijk uitgebalanceerd. Een prima oefening dus voor de leerlingen autotechniek.
Vanavond zit een wandeling er ook niet in want het baasje gaat vanavond er stevig tegenaan rocken. Er is een optreden van Status Quo in de Lotto Arena in Antwerpen. Laat nu SQ bij de favorieten van ons baasje horen en dan weet je gelijk waar je hem vanavond kan vinden.
Morgen hopelijk verslag met foto’s van Francis Rossi & co
Zoals we eind vorige week al konden merken staan hier “veranderingen” voor de deur! Neen we hebben het nu niet over de keukendeur naar het terras die enige weken verandert is maar er zijn hier enkele teefjes uit de Belle & co roedel die alle tekenen vertonen van nakende loopsheid.
Daarstraks heeft het vrouwtje de eerste bloeddruppel gevonden, wat we nog niet gevonden hebben is van wie van de drie het afkomstig is ! Want de mogelijkheid bestaat bij alle drie. De beste indicator is Heros, maar die doet zijn werk zo goed dat hij bij alle drie een verhoogde belangstelling heeft voor wat er bij zijn moeder Belle, zus Hera en nichtje Lucy onder de staart te ruiken valt .
Tegen dat het avond is zullen we wel weten wie het verst staat in de loopsheid want ondertussen zijn de overtrekken van de kussens in de benches vervangen door witte lakentjes. De sporen zullen dan snel duidelijk worden. Probleem is natuurlijk wel dat we dienen op te letten dat ieder naar zijn eigen bench trekt.
Sporen (druppels) vinden wij zelden omdat onze teefjes goed hun eigen sporen weg likken en zo niet er nog altijd een Heros rondloopt die voor de “finishing touch” zorgt, ofwel “mister eindcontrole” is.
Het is een slechtmoment om juist nu, een week voor de terugkomdag, met loopse teefjes te zitten want dan zal enkel Heros mee aan de wandeling kunnen deelnemen. Er zijn immers te veel mogelijke kandidaten voor een stevige 20 minuten durende vrijpartij met mooi Belle, Hera en Lucy. Daarbij komt dat haast alle mogelijke “lovers” potente familieleden zijn die nog over alle capaciteiten beschikken om een behoorlijk nest Drentjes te produceren. Alleen gaan onze baasjes die zo goed opletten dat ze een zo laag mogelijke inteeltcoëfficiënt met zo een nest helemaal niet blij zijn !
Het gaat dat ook onwaarschijnlijk zijn dat Belle, Hera (de twee stammoeders) en Lucy op volgende zondag van de partij gaan zijn bij de terugkomdag voor hun eigen puppies ! Alles gaat dus afhangen van hoeveel indicaties Heros aangeeft over de toestand van zijn moeder Belle, zus Hera en nichtje Lucy.
We gaven het al aan in de titel… een slecht moment om loops te worden !
Zij die vorige week stonden te morren dat het geen hele dag “plein soleil” was geweest hadden we nog zo gezegd van geen slapende honden wakker te maken. En zie…een week later is het terug normaal weer met maartse buien en volgende week waarschijnlijk aprilse grillen.
Het hoofdbestuur dat daarjuist terug thuis gekomen is van een “lente”-brunch op baasjes voormalige school, vertelde dat er op de weg naar huis tussen Herentals en Vosselaar hagel te zien was. Ons baasje meende zelfs nog wat vlokken gezien te hebben !
Echte grillen zijn het vandaag. Zon afgewisseld met regen, en hagel…en er staat vlak na weer een bui een flink koude wind. Echt weer om een klets op te doen zegt het baasje en daarom kruipen wij Drentjes maar wat dichter bij elkaar op onze kussens.
Er is in elk geval voor het noorden van het land, wat neerslag betreft, beterschap op komst. Als ’t maar droog is blijft voor ons toch wel het belangrijkste. Tegen de koude hebben we ons pelsen frakske. Als we nat willen worden beslissen we daar liefst zelf over, dan zoeken we wel een vijver of diepe plas uit. Regen en hagel hoeft voor ons echt niet !
Er zijn tal van blog’s en site’s waar Drentsche Patrijshonden een rol in spelen. En er zijn ook tal van blog’s en site’s waar Drentsche Patrijshonden die alle afstammen van onze eigen Belle en rol in spelen . Meestal zelfs is er een hoofdrol voorzien voor onze Drentjes…
Het Blog dat je hier leest is het oudste van de hierna volgende reeks. Wij zijn het Bas & Belle blog begonnen op Valentijnsdag 14-02-2008 en uit de tabellen links op dit blog kunnen we lezen dat het blog ondertussen 2228 dagen oud is.
Het Max & Bente blog is na het Bas & Belle blog het tweede oudste blog en is gestart op 26/4/2010 en bestaat vandaag 1426 dagen! Op dit moment is de bezielster van dit blog Marian, baasje van onze Kiki, niet meer actief op dit blog. Marian is nog wel moderator van het Nederlandse Drentenforum en heel actief op wat ons baasje het “smoelenboek” noemt. Zij die hier regelmatig lezen weten dat het de naam is die doorgaans “Facebook” noemt. http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Op 23-04-2011 verhuisde een acht weken oude pup van ons van Vosselaar naar Berlaar. Bij het vertrek vertelde de nieuwe baas ons heel geheimzinnig dat we dezelfde namiddag maar eens op het internet moesten kijken… En groot was onze verbazing toen we merkten dat Jef & Fien, de kinderen van de “Jacobs roedel” voor Kiet, want zo heet het “pupje” een blog gestart waren onder de naam het “Kieter-wieter blog” http://www.bloggen.be/kieter_wieter/. Nu bijna drie jaar later is het blog nog steeds actief, en vooral de prachtige foto’s op het blog zijn een bezoek aan het blog meer dan waard. Met Kietis men in voorbereiding om hem ook op de dekreuën lijst te brengen van de Belgische Drentenvereniging. Bij de baasjes van Kiet is namelijk gepolst om zijn toekomstig lief in Denemarken te gaan vinden…Al een geluk dat Belze en Deense Drenten hetzelfde taaltje blaffen, anders verstonden ze elkaar zelfs niet …
Op 15 augustus 2012 startte J-P en Ute Verrootte dan met het blog dat dochter van Belle en de zus van onze Hera en Heros in het zonnetje zette. De tweede hondennaam “Jago” in de blognaam hoort toe aan de tweede Drent in de roedel van de Verroote’s uit Budingen.
Een blog dat vorige week op 12 maart zijn eerste verjaardag vierde (12-03-2013) is dat van Karin. Die is samen met haar man Jan de eigenaar van het http://blog.seniorennet.nl/karin1953/ blog. Daarin vertelt Karin de belevenissen van Siebe en Lobke-Hera, twee Drenten waarvan Lobke haar Belze/Vosselaarse oorsprong niet kan verbergen. Lobke woont in Numansdorp, onder de rook van Rotterdam zullen we maar zeggen aan het Hollands diep. Als Karin met Lobke gaat wandelen doet ze dat gewoonlijk in de schaduw van de grote Haringvlietbrug langs het water. Siebe en Lobke zijn ook elke zondag actief bezig met jachtopleiding voor honden en baasjes.
Ook vlak aan Hollands water woont de familie Wessels in Roosteren, Nederlands Limburg. Het Hollands water is hier de Maas en de familie woont in de eerste straat die je tegenkomt als je van België over de Maasbrug naar Nederland rijdt ! Bij hen woont één roedellid dat verantwoordelijk is voor zeventien Drentenpups en die tegen onze Belle “schoonmoeder” moet zeggen. Cartouche is de naam en hij heeft zijn zoon Lennaert in zijn schaduw lopen. In navolging van zijn vader staat nu ook Lennaert op de dekreuenlijst van de Belgische en Nederlandse Drentenvereniging. Het is al zo ver dat er al een teefje op die knappe gast zit te wachten tot ze loops komt… Er breken nog mooie tijden aan voor Lennaert en zijn liefdesleven.
Jeanny, het baasje van Lennaert is begonnen met een site/blog dat handelt over de Drentsche Patrijshonden Cartouche en Lennaert. Maar ook de familie en de andere zaken waar Limburg om beroemd zijn komen allicht aan bod op deze site. Wacht maar tot carnaval terug actueel gaat worden.
De site is nog voor een deel “under Construction” maar toch kan al vanaf nu de belevenissen van het Roosterse Drentenduo al hier gevolgd worden. http://www.patrijshonden.com/
Zo… wanneer je al die blogs grondig hebt doorgenomen en gelezen hebt zal het waarschijnlijk al wel maandag zijn. Al de zes blogs hebben één zaak gemeen. De hoofdrolspelers hebben alle onze Belle als gemeenschappelijk familielid !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
