Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-03-2014
Kwakkelweer
Kwakkelweer…
Zij die vorige week stonden te morren dat het geen hele dag “plein soleil” was geweest hadden we nog zo gezegd van geen slapende honden wakker te maken. En zie…een week later is het terug normaal weer met maartse buien en volgende week waarschijnlijk aprilse grillen.
Het hoofdbestuur dat daarjuist terug thuis gekomen is van een “lente”-brunch op baasjes voormalige school, vertelde dat er op de weg naar huis tussen Herentals en Vosselaar hagel te zien was. Ons baasje meende zelfs nog wat vlokken gezien te hebben !
Echte grillen zijn het vandaag. Zon afgewisseld met regen, en hagel…en er staat vlak na weer een bui een flink koude wind. Echt weer om een klets op te doen zegt het baasje en daarom kruipen wij Drentjes maar wat dichter bij elkaar op onze kussens.
Er is in elk geval voor het noorden van het land, wat neerslag betreft, beterschap op komst. Als ’t maar droog is blijft voor ons toch wel het belangrijkste. Tegen de koude hebben we ons pelsen frakske. Als we nat willen worden beslissen we daar liefst zelf over, dan zoeken we wel een vijver of diepe plas uit. Regen en hagel hoeft voor ons echt niet !
Er zijn tal van blog’s en site’s waar Drentsche Patrijshonden een rol in spelen. En er zijn ook tal van blog’s en site’s waar Drentsche Patrijshonden die alle afstammen van onze eigen Belle en rol in spelen . Meestal zelfs is er een hoofdrol voorzien voor onze Drentjes…
Het Blog dat je hier leest is het oudste van de hierna volgende reeks. Wij zijn het Bas & Belle blog begonnen op Valentijnsdag 14-02-2008 en uit de tabellen links op dit blog kunnen we lezen dat het blog ondertussen 2228 dagen oud is.
Het Max & Bente blog is na het Bas & Belle blog het tweede oudste blog en is gestart op 26/4/2010 en bestaat vandaag 1426 dagen! Op dit moment is de bezielster van dit blog Marian, baasje van onze Kiki, niet meer actief op dit blog. Marian is nog wel moderator van het Nederlandse Drentenforum en heel actief op wat ons baasje het “smoelenboek” noemt. Zij die hier regelmatig lezen weten dat het de naam is die doorgaans “Facebook” noemt. http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Op 23-04-2011 verhuisde een acht weken oude pup van ons van Vosselaar naar Berlaar. Bij het vertrek vertelde de nieuwe baas ons heel geheimzinnig dat we dezelfde namiddag maar eens op het internet moesten kijken… En groot was onze verbazing toen we merkten dat Jef & Fien, de kinderen van de “Jacobs roedel” voor Kiet, want zo heet het “pupje” een blog gestart waren onder de naam het “Kieter-wieter blog” http://www.bloggen.be/kieter_wieter/. Nu bijna drie jaar later is het blog nog steeds actief, en vooral de prachtige foto’s op het blog zijn een bezoek aan het blog meer dan waard. Met Kietis men in voorbereiding om hem ook op de dekreuën lijst te brengen van de Belgische Drentenvereniging. Bij de baasjes van Kiet is namelijk gepolst om zijn toekomstig lief in Denemarken te gaan vinden…Al een geluk dat Belze en Deense Drenten hetzelfde taaltje blaffen, anders verstonden ze elkaar zelfs niet …
Op 15 augustus 2012 startte J-P en Ute Verrootte dan met het blog dat dochter van Belle en de zus van onze Hera en Heros in het zonnetje zette. De tweede hondennaam “Jago” in de blognaam hoort toe aan de tweede Drent in de roedel van de Verroote’s uit Budingen.
Een blog dat vorige week op 12 maart zijn eerste verjaardag vierde (12-03-2013) is dat van Karin. Die is samen met haar man Jan de eigenaar van het http://blog.seniorennet.nl/karin1953/ blog. Daarin vertelt Karin de belevenissen van Siebe en Lobke-Hera, twee Drenten waarvan Lobke haar Belze/Vosselaarse oorsprong niet kan verbergen. Lobke woont in Numansdorp, onder de rook van Rotterdam zullen we maar zeggen aan het Hollands diep. Als Karin met Lobke gaat wandelen doet ze dat gewoonlijk in de schaduw van de grote Haringvlietbrug langs het water. Siebe en Lobke zijn ook elke zondag actief bezig met jachtopleiding voor honden en baasjes.
Ook vlak aan Hollands water woont de familie Wessels in Roosteren, Nederlands Limburg. Het Hollands water is hier de Maas en de familie woont in de eerste straat die je tegenkomt als je van België over de Maasbrug naar Nederland rijdt ! Bij hen woont één roedellid dat verantwoordelijk is voor zeventien Drentenpups en die tegen onze Belle “schoonmoeder” moet zeggen. Cartouche is de naam en hij heeft zijn zoon Lennaert in zijn schaduw lopen. In navolging van zijn vader staat nu ook Lennaert op de dekreuenlijst van de Belgische en Nederlandse Drentenvereniging. Het is al zo ver dat er al een teefje op die knappe gast zit te wachten tot ze loops komt… Er breken nog mooie tijden aan voor Lennaert en zijn liefdesleven.
Jeanny, het baasje van Lennaert is begonnen met een site/blog dat handelt over de Drentsche Patrijshonden Cartouche en Lennaert. Maar ook de familie en de andere zaken waar Limburg om beroemd zijn komen allicht aan bod op deze site. Wacht maar tot carnaval terug actueel gaat worden.
De site is nog voor een deel “under Construction” maar toch kan al vanaf nu de belevenissen van het Roosterse Drentenduo al hier gevolgd worden. http://www.patrijshonden.com/
Zo… wanneer je al die blogs grondig hebt doorgenomen en gelezen hebt zal het waarschijnlijk al wel maandag zijn. Al de zes blogs hebben één zaak gemeen. De hoofdrolspelers hebben alle onze Belle als gemeenschappelijk familielid !
Wat zullen we aantrekken als we buiten gaan is de vraag die de baasjes zich stellen… Niet dat het voor ons honden iets uitmaakt maar voor de baasjes vandaag een wezenlijk probleem.
’t Kan regenen, ’t kan mooi zijn. Als ze een regenjas aantrekken kunnen ze binnen het kwartier staan puffen want de zon schijnt. Gaan ze af op de temperatuur dan kan het in hun hemd maar als het dan regent zijn ze nat tot op hun blote bast !
En thuisblijven is ook geen optie met vier Drenten in huis die ALTIJD willen gaan wandelen ! Ja dan is het al wel iets moeilijker voor hen dan voor ons. Is het droog en warm dan kunnen we ons nogf altijd in een plas laten vallen of door de beek crossen. Als het dan regent dan schudden we ons eens goed en mogelijk worden we nog afgedroogd ook voor we terug binnengaan. Waar is het probleem dan ?
Gisteren avond ondervond onze oma Belle toch wel wat last van stijve knoken na de wilde wandeling van gisteren. Het baasje had het tijdens de wandeling gezegd tegen zijn maat Louis, “die Belle voelt zich vijf jaar jonger dan ze is, ze lijkt wel terug drie jaar, dat gaat ze vanavond moeten bekopen”…
En gelijk heeft hij gekregen…Ons Bellemie liep met stijve poten en ’t baasje heeft er nog aan gedacht om haar een drupke Metacam te geven opdat ze zich wat beter zou voelen, maar hij heeft het dan toch maar niet gedaan, je moet met medicijn ook niet overdrijven zegt ‘m.
De baasjes hebben dan vannacht wel haar bench opengelaten zodat ze zich vrij en makkelijk op haar grote kussen kon leggen. Enkele weken terug hebben ze dat ook gedaan toen Lucy zich aan haar poot gekwetst had aan de afsluiting in La Magdeleine. Vanochtend liep en sprong Belle echter alweer als een jong veulen dat na een lange winter in de stal terug in de wei mag ! Waar ons baasje dan weer zegt dat ons “ouwe oma” de lente in haar botten voelt…
En nu is ’t zonnig buiten en gaan we een stapke in de wereld zetten …
Vandaag zijn wij, Belle en Hera , samen met het baasje en Louis en zijn Gorky de wandeling voor de terugkomdag gaan verkennen.
Louis was daar al goed bekend en hij heeft zijn werk prima gedaan. Het was vandaag niet alleen prachtig weer maar de wandeling, een combinatie bos en weide/akkers is om van te snoepen. Zeker voor Drentjes en sportieve baasjes die kunnen genieten van hun rakkerende honden.
De honden kunnen voor meer dan 80% van de wandeling vrijlopen en wij Belle, Hera en Gorky hebben er dan ook voor het volle pond van geprofiteerd. Hoe het met Gorky gesteld is weten we niet maar hier liggen de twee Drentenmoeders uitgeteld in hun benches of kussen !
Het baasje heeft foto’s genomen, voornamelijk van vetlappen van honden die na de beek te hebben opgezocht in het losse zand zijn gaan rollen. De “vent” in het gezelschap spande de kroon in het zich vuil maken. Maar geen nood, een Drent heeft een zelfreinigende vacht en geeft dus geen problemen thuis als je maar lang genoeg weg blijft en tot hij droog is.
De beide baasjes hebben dat dus handig aangepakt en zijn op de terugweg nog een terrasje gaan doen in het centrum van Oud Turnhout. Uiteraard mochten wij mee gaan “terrassen” en we hebben ons heel netjes (vuil) gedragen. Wij stonden natuurlijk weer eens in het midden van de belangstelling en de baasjes hebben het weer kunnen uitleggen over die Drentsche Patrijshonden.
Daarstraks is er ook nog een jong madammeke bij ons thuis op bezoek geweest die op de wachtlijst staat bij Peter van der Elst voor een Drentenpupje. Ons baasje had haar uitgenodigd om eens kennis te komen maken met Drenten en wij waren de “proefkonijnen” of voorbeelden.
Ons Lucy heeft dat mevrouwtje dus op een volledig verkeerd been gezet. Lucy heeft zich gedragen als werd ze bij ons verwaarloosd en wilde ze met Melissa mee . Ze heeft haar gewoon met haar aanhankelijkheid opgevreeën. Het baasje heeft Melissa dan toch maar uitgelegd dat het niet altijd zo gaat en dat die Drenten ook wel eens bananen met hele trossen gelijk in de oren kunnen hebben.
Resultaat van het bezoek… Melissa is nu meer dan ooit voor de Drent gewonnen, en Peter zal niet te veel reclame moeten maken bij haar om zijn toekomstige pupjes aan te prijzen !
En Belle en Hera, die snurkten toen al in verschillende toonaarden !
Het eerste optimistische nieuws komt uit eigen roedel. Baasje en Lucy waren vanochtend om negen uur al op training voor een gehoorzaamheidsles.
Dat het een gok ging zijn bleek gisteren al toen ’t baasje een mail kreegdat de les niet zou doorgaan op de vertrouwde plaats maar bij een manege in Oud Turnhout. Normaal geen probleem, maar maneges ruiken naar paarden en dat zou voor Lucy wel eens een afleidingsreden kunnen zijn.
De twee andere cursisten, een één jaar jonge mooie kruising Labrador/Viszla reu en een vijf maanden oude Rottweiler teefje bleken fijne mede cursisten te zijn met wie Lucy het prima kon vinden.
Alles wat Lucy aan opdrachten kreeg werkte ze naar grote tevredenheid van ’t baasje prima af. Net alsof ze nooit anders deed. Maar die zin houden we met opzet kort want vorige les was van een gans ander allooi.
Het andere optimistische nieuws komt van de Kieter-Wieter roedel. Zoals sommigen al wel weten staat Kiet “in the picture” in Denemarken als opvolger van zijn vader Ferron van Drentenpassie als dekreu voor Deense Drententeefjes !
Vermits het bij de baasjes van Kiet niet de bedoeling was om Kiet in het circuit van dekreuen te introduceren was Kiet nog niet in orde met de noodzakelijke “papperassen” die zulke opdrachten met zich meebrengen.
De röntgen foto's van HD, ED & SD (heupen, ellebogen & schouders) zijn inmiddels ter beoordeling naar de KMSH (Sint Hubertus vereniging) gestuurd. Binnen enkele weken krijgt Kiet dan van de commissie van geleerde Piefen zijn officiële beoordeling.
Ook de volgende testen zijn in het verschiet en zaterdag gaat Kiet zich alweer aanmelden voor de LOSH-keuring waar een keurder van de KMSH moet uitmaken of Kiet beantwoord aan de typische kenmerken van een Drentsche Patrijshond. Dat gaat volgens ons baasje enkel wat eurocentjes en een verplaatsing kosten maar staat het oordeel van de keurmeester al bij voorbaat vast. Kiet is een echte Drent en dat gaat hij daar duidelijk maken !
Na Lennaert en Lando is Kiet dan de derde reu uit onze foklijnen die op de officiële dekreuen lijsten gaan komen. Lennaert en Lando zijn al zo ver. Voor Kiet zal het ook niet lang meer duren !
Onze baas heeft enkele weken geleden, zo ongeveer ten tijde dat de nieuwe auto zijn intrede deed ook nog eens een nieuw ”wrijfmachien” gekocht.
Iets dat veel te moeilijk is voor zo’n ouwe mens zeggen wij dan. Want ondanks dat zoiets toch al wat eurocentjes kocht is ‘m nog geeneens zo slecht bereikbaar geweest de laatste vijftien jaar.
Veel te veel brol zit daar aan (apps noemen ze dat) en dat is nu iets waar onze baas een gloeiende hekel heeft. Als de ‘m de techniek niet de baas kan, dan is ‘m ongenietbaar en zoiets was wat er vandaag gebeurde. Eindelijk heeft ‘m de gebruiksaanwijzing van dat “wrijfmachien” gedownload en wat blijkt… dat zijn 111 blz als je daar de papieren versie van wil afprinten.
Nu is onze baas geen krenterige of zuinige maar dat heeft ‘m dan toch wel snel uitgerekend, dat is geen kapitaal aan papier, maar die inktcassettes die brengen hem aan den arme zegt ‘m vertrouwelijk tegen ons. Als ‘m dat moet afprinten dan gaat ‘m eerst met één van ons en een kommetje op een stukje tapijt aan de Lidl in Ruffec zitten om te bedelen voor inktcassettes of voor eten voor ons want de twee samen gaat over het budget zegt ‘m alweer vertrouwelijk tegen ons.
Wij van onze kant denken dat ‘m weer eens zwaar aan het overdrijven is en dat het wel zo’n vaart niet zal lopen. En moest het zo zijn dan gaan jullie het als eerste weten, want dan gaat de telefoon afgesloten worden. Jullie gaan toch niet denken dat onze baas ons opwater en gekregen brood gaat zetten zeker.
Neen dat stukske “wrijftechniek” gaat waarschijnlijk de deur uitvliegen, weg Android, weg internet onderweg, weg e-mails op de meest ongepaste momenten, terug naar de goeie ouwe tijd toen een GSM nog diende om te telefoneren en meer niet !
Vandaag zijn eindelijk de uitnodigingen voor de jaarlijkse terugkomdag van onze pups de deur uitgegaan. Het is zo stilaan een hele groep geworden omdat ook het nestje van Hadise en Cartouche, die tot nu toe de enige zijn die de “aent Grotenhoutbosch” kennelnaam dragen uitgenodigd zijn.
Het gaat dan in totaal 32 pups met hun baasjes die elkaar na een jaar terug gaan ontmoeten. Uit de contacten die we zo regelmatig hebben met pupeigenaars zijn er toch weer velen die naar de jaarlijkse ontmoetingsdag uitkijken.
We hoorden zelfs vorige week nog een opmerking “nog zo lang” en er zijn zelfs kinderen en kleinkinderen van puppy eigenaars die om heel speciale redenen uitkijken naar zondag 30-03-2014 !
Onze “formule” van wandeling, info van onze dierenarts, en samen iets eten achteraf slaat nog altijd aan en heeft dit jaar voor de vijfde maal plaats.
De eerste twee keren was een klein onderonsje bij ons thuis met vijf eigenaars van de zes pups van het eerste nestje van Belle met Zeppos.
Nadat de eigenaars van de pups van het nestje van Belle en Ferron erbij kwamen zijn we de eerste maal uitgeweken naar “buitenshuis” wegens geen plaats genoeg in huis.
Nadien, toen ook het nestje van Hera en Cartouche van de partij was gingen we een tweede maal naar de kantine van de golf aan de Kriekskesstraat te Vosselaar. Dat was vorig jaar einde februari en de verrassing was toen de enkele centimeters sneeuw die de nacht voor de samenkomst was gevallen.
En dit jaar gaan we dan uitwijken naar de kantine van de hondenschool waar dit jaar ook de clubmatch van de Belgisch Drentenvereniging plaats had. Dit omdat de wandeling ook eens aan de andere kant van Turnhout kan plaatshebben. “Verandering van spijs doet eten” zegt men wel eens, daarom dus.
En nu maar hopen dat iedereen de datum van zondag 30 maart heeft vrij gehouden zoals we in een eerste e-maail eind november vroegen.
Wij kijken er alvast naar uit om onze 32 puppy’s nog eens terug te zien en de verhalen over brave hondjes, bandietenstreken verhalen van de honden, en ook de verhalen hoe er drie van onze reutjes hun stempel gaan drukken op de toekomstige generaties Drenten in binnen- en buitenland. Zij staan namelijk op de dekreuen lijsten in België en Nederland of staan toch al ver met hun kwalificaties. Eentje heeft al kennis gemaakt met zijn toekomstige partner, voor een andere is belangstelling vanuit Denemarken en die hebben alle hun verhaal bij…
Ondertussen zijn er nog foto’s van de andere deelnemers aan de jachttraining in onze e-mailbox gevallen die we jullie ook niet willen onthouden. Daar waar we gisteren vooral foto’s hadden van de deelnemers, op uitzondering van onze baas die aan de andere kant van het “Kodakske” stond, geven we vandaag hoofdzakelijk actie foto’s van onze honden.
Die waren uiteindelijk toch de spil van het gebeuren. Hadden we die honden niet dan waren we met een zeer hoge graad van waarschijnlijkheid in onze luie zetel blijven zitten en hadden we elkaar vast en zeker niet gekend.
We oefenden voornamelijk met dummy’s om het apporteren te oefenen, maar tegen het einde van de training is er dan toch een fazant opgedoken om geapporteerd te worden. Die was al enkele maanden geleden in zijn geheel, met pluimen en al, speciaal voor dat doel in de diepvries geraakt.
De afspraken voor volgende trainingen zijn ook al gemaakt en de deelnemers van gisteren hebben zich al heel enthousiast geëngageerd om op deze wijze bezig te blijven met onze Drentjes. Bij ons zal volgende maal geoefend worden met Lucy, maar daar gaan we vooral werk hebben met het laten apporteren van echt wild. Dummy’s apporteerd Lucy dat het een lieve lust is, maar bij echt wild kijkt ze het baasje aan op een manier van “kan je die eerst niet bereiden zoals dat van gisterenavond” ? Zo gaat dat met Drenten die gewend zijn van kip, everzwijn & hert als aanvulling bij hun brokken te krijgen, de verwende scheten !
Ze zijn alle dit jaar lid geworden van de jachtgebruikshondenvereniging van Antwerpen, http://www.jghva.be/ en met die alle bedoelen we ons baasje, Jan en Karin, Carine en Jeanny, Louis is al jaren lid en heeft deze baasjes overgehaald om lid te worden. En vandaag zijn ze de ganse dag in open lucht, op de Kempische Heide, samen gaan trainen.
De honden die deelnamen zijn Hera, dochters Lobke-Hera en Libre en ook zoon Lennaert was van de partij. Ook was Gorky van Louis en Siebe van Jan en Karin als geen bloedverwanten van Hera van de partij.
Na enige gewenningsoefeningen begonnen we aan het serieuze werk… het apporteer- en waterwerk voor de honden. Enkele lolbroeken dachten ook dat Louis en ons baasje ook aan het waterwerk gingen deelnemen, maar dat waren de simpele van geest en dus ging dat alvast niet door !
Dat er in het nestje van Hera en Cartouche jachtaanleg aanwezig is bleek al dadelijk van bij de eesrte oefening “vast & los” houden van de dummy’s. En zo ging dat door tot en met het apporteren uit diep water en apporteren over water.
Bij Hera was het zeker twee jaar geleden, van voor het L-nestje, dat er nog mee aan jachttraining was gedaan maar tot grote verbazing van het baasje bleken al de oefeningen nog gekend te zijn alsof er geen onderbreking was geweest. Het baasje was vriê tevreden over zijn meisje en toen ook de ”kinderen” van haar het voortreffelijk deden was ‘m helemaal fier, net als alle andere baasjes trouwens.
Nu vanavond ligt Hera uitgestrekt op haar kussen en veel activiteit moeten we van haar niet meer verwachten. Maar dat konden we al voorspellen bij het einde van de oefeningen …
Deze voormiddag een eerste maal… de gehoorzaamheidstraining van Lucy die zo wat de mist in ging. Nochtans was er de vorige weken in Frankrijk regelmatig geoefend, maar dat vertaalde zich niet in resultaat voor onze jongste.
Daarbij kwam dan nog eens dat ze zich sterk maakte bij al die kleine hondjes en er dan ook naar blafte. En daar was ons hoofdbestuur niet vrolijk van !
Weggegooid geld zegt het baasje en hij heeft dan voor volgende week woensdag een nieuwe afspraak gemaakt. En dan gaat hij zelf trainen met Lucy ipv ons vrouwtje.
Heros die op dezelfde training aanwezig was die deed het dan weer voortreffelijk en volgde het baasje niet aangelijnd zoals het hoort.
Deze namiddag waren we dan bij Aline onze dierenarts in Hoogstraten om de resultaten van drie weken Hill’s Metabolic vermageringskuur op te volgen. Een povere 400 gram gewichtsverlies op drie weken tijd is nu ook niet bepaald om over naar huis te schrijven zegt het baasje.
De resultaten van de vermageringskuur met Hill’s R/D brokken had vorig jaar veel meer resultaat. Het doet het baasje ernstig twijfelen of hij met die Metabolic brokken verder gaat . Binnen twee weken gaan we opnieuw wegen en dan een besluit nemen met welk systeem we verder gaan.
Verder weinig nieuws te beleven in Vosselaar voor de ploeg van Belle & co
Zit er een bloedmooi blondje tegenover een al wat oudere man in de tram En die oude snoeper zit al een tijdje met een hongerige blik naar dat blondje te kijken. Op een gegeven moment is zij het zat en zegt ze tegen die oude man:
"Voor 25 euro laat ik je zien waar ik aan mijn blinde darm geopereerd ben." Nou, die oude man weet niet hoe gauw hij z'n portemonnee moet trekken en geeft snel het geld.
Zegt dat meisje:
"Als je nu naar links kijkt , dan zie je het ziekenhuis .."
Het lijkt er in elk geval op, of het moest de vermoeidheid zijn van twee weken en half verblijf in Frankrijk, of misschien wel een tropische ziekte als slaapziekte… met de huidig geldende temperaturen zou dat ook wel eens kunnen zijn grapt onze baas !
Feit is dat er buiten enkele schaarse momenten, de hondenkussens in huis en sommige benches een hoge bezettingsgraad kennen. Ook kan je af en toe een uitgestrekte Drent op het gazon in de tuin zien liggen. Maar die heeft dan al dezelfde activiteit als zij die binnen liggen…slapen !
Het kan ook zijn dat er al op voorhand gerust word, in afwachting van de jachthondentraining van overmorgen zaterdag.
Sinds begin vande maand is ons baasje samen met nog enkele baasjes van onze honden lid geworden van de “jachtgebruikshondenvereniging Antwerpen” http://www.jghva.be/ Niet dat onze baas nu echt gaat jagen. Dat is aan hem niet besteed, maar wel dat wij, Drenten van de Faesroedel, een beetje op peil gehouden worden wat onze natuurlijke aanleg betreft. Zaterdag gaan we dus aan de slag op de oefenterreinen in Beerse. Ook Lobke, Lennaert, Libre en Gorky gaan van de partij zijn. Ons baasje neemt deze eerste maal Hera mee naar de training. Maar ook kan het zijn dat ‘m ook Belle meeneemt om haar ook nog eens een spoed opfrisbeurt te geven, maar Belle gaat alleen mee wanneer het goed weer is en droog blijft.
Lucy en Heros blijven zaterdag thuis, die hebben vrijdag al een gehoorzaamheidstraining bij Rony en Veerle te goed ! Ieder om beurt dus moet kunnen volgens het baasje.
Het baasje is er dan ook van overtuigd dat er vanaf morgen iets meer activiteit zal moeten getoond worden door ons, in plaats van daar maar te gaan liggen lui zijn !
Dat was het gisteren avond opnieuw, en telkens wanneer we na meer dan twee weken Frans verblijf terug in Vosselaar komen.
Gisteren was het dan speciaal in deze zin omdat ze tijdens onze afwezigheid in Vosselaar een andere achterdeur zijn komen plaatsen. De nieuwe deur van de keuken naar het terras draait nu in een andere richting open. Uiteraard zat ons viertal aan de verkeerde kant te wachten en ze konden er toch niet aan uit hoe dat nu zo plotseling kwam…
Maar ook het hoofdbestuur heeft al aan de linkse kant van de deur naar de klink staan grijpen. Waarschijnlijk gaat een gewoonte die 35 jaar heeft bestaan niet zo maar voorbij en kunnen we ons nog maandenlang vergissingen verwachten, en niet alleen van de honden !
Vanmorgen was de roedel ook vroeger wakker dan in Frankrijk, waarschijnlijk heeft het te maken dat we wel in dezelfde tijdszone zitten maar toch meer oostelijk wonen. Ervaring heeft ons geleerd dat het in Vosselaar zo ‘n 15 minuten vroeger dag wordt dan in La Magdeleine. En vermits wij, Belle & co gespaard blijven van alles wat artificiële tijdsaanduiding betreft, leven wij letterlijk “op en met de zon” .Overigens was dat wennen ook weeral snel voorbij en gaat het leven terug zijn oude Vosselaarse gangetje, opstaan, boel maken tegen de vuilkar die de container komt ledigen, ontbijt van rijst en boontjes naar binnenspelen, boel maken tegen de postbode en zijn irritante brommertje, effe slapen, een paar duiven wegjagen die nog niet wisten dat we terug waren, en zo van die levensbelangrijke zaken, voor honden althans, in orde maken.
En om het met een variante op de titel van het boek “alles went behalve een vent” van Yvonne Croonenberghs te zeggen, maken wij er van “alles went, maar nooit een Drent”.
We waren dan vanochtend eens goed op tijd klaar want enkele minuten na 10u00 waren we onderweg. Maar van het gedacht “we rijden dinsdag, dan zijn de Spanjaarden en Portugezen met hun vrachtwagens al voorbij richting noorden. Die moeten van het gedacht geweest zijn “ we gaan die Belgen eens een goei pee stoven zie” en het is hen verdraaid nog aan toe goed gelukt ook !
Het was dus goed druk op de N10 en A10 en bovendien hadden we nog een felle noord-oostenwind recht op kop. En wij hadden op een wind vanachter verwacht uit het zuid-westen…
Ondanks het vele vrachtverkeer konden we goed vorderen en op de périférique rond Parijs was het eventjes druk. Even voordien had ons baasje zijn kar even aan de kant gezet op de parking bij de péage van Saint Arnould op zo’n 40 km voor Parijs. Vermits we ons hadden leeg geplast in de tuin voor het vertrek konden we maar enkele druppels produceren, waardoor we van het baasje de opmerking kregen dat we voor verloren tijd aan het zorgen waren… Alle tijd die voor Parijs passeert is bij onze baas verloren tijd, na Parijs is het gewonnen tijd. De logika daarvan ontgaat ons maar ’t zal wel just zijn denken we dan maar…
Op de snelweg tussen Gent en Antwerpen was er in Kruibeke dan weer een ongeval gebeurd en er stond een lange file volgens de madam op de radio. Ons baasje is dan maar in Waasmunter van de snelweg gegaan om via de oude baan Antwerpen - Gent naar Antwerpen te rijden.
Of we daar veel tijd mee gewonnen hebben ? Daaraan twijfelt iedereen in de auto behalve ons baasje maar die antwoord dan “we hebben toch niet stil gestaan zoals die op de snelweg”. Want onze baas heeft een hartsgrondige hekel aan stilstaan met de auto, en zeker op de snelweg!
Iets na zeven uur waren we dan thuis , en nu liggen we te doen wat we de ganse dag al gedaan hebben, we liggen te slapen want we hebben onze buik vol, en dan vallen gewoonlijk onze ogen dicht.
Maar “vroeg vertrekken” om dan op het spitsuur in Antwerpen al die tijd te verspelen in de file, neen bedankt, dat doen we niet meer…
Voor we de Masjebashi terug richting België zetten. We hebben het weerbericht goed gecontroleerd en we gaan een mooie zonnige rit voor de boeg hebben.
Misschien maken we wel ergens een toeristische stop want we gaan ditmaal eens echt goed op tijd vertrekken (denkt onze baas hardop). We hopen dan ook op een behoorlijk vroeg uur thuis in Vosselaar te zijn.
Vanavond terug een bericht op het blog via Belgacom, wat een verademing gaat zijn na de rotzooi die ze ons de laatste paar dagen van Orange/Wanadoo hebben gelapt. Want ook gisteren ochtend was het weer van “doet ie het of doet ie het niet” ?
Ze heeft er last gehad van haar geblesseerde rechter voorpoot gisterenavond. Nadat ze na het eten een halve dosis Metacam (1,5 ml voor 30 kilo) had gekregen was de pijn zo goed als weg en liep ze terug “vrolijk” rond. Dat vrolijk moet je met een korrel zout nemen want ze was vrij stil en statisch.
Van het baasje had ze haar eetkom gekregen in de living in plaats van in de houder naast nonkel Heros zijn eetkom. Dat had ze dan toch wel graag want samen met die andere onverzadigbare Heros eten ging wat moeilijk zijn. Moeder Hera heeft dan maar haar plaats ingenomen.
Bij het dessertje zat ze dan wel weer op rang 1, maar daar houdt het baasje een strikte volgorde aan om hun snoepjes te krijgen. Eerst Oma Belle en moeder Hera en dan Heros en Lucy. Dat was al altijd zo en ’t baasje stapt daar niet van af, gekwetst, ziek of niets maakt geen verschil uit.
Toen het slapenstijd was kreeg ze wel een aparte voorkeursbehandeling. Omdat het tijd was om te gaan slapen was Lucy al uit zichzelf naar haar bench getrokken, maar omdat het draaien en keren in die beperkte ruimte misschien wel eens voor hinder en pijn zou kunnen zorgen heeft ’t vrouwtje de deur van de bench niet afgesloten.
Om vier uur vannacht lag ze wel in de zetel en toen de wekker iets voor acht afliep is ze heel stilletjes naar de aangrenzende slaapkamer gekomen en heeft ze zich tussen de baasje neergevleid. Waarschijnlijk is het aflopen van de wekker ook voor haar het signaal geweest om de baasjes een extra wekbeurt te geven. Want wakker ben je wel als je plots, nog half slapend 30 kilo Lucy over je heen krijgt en gelijk de poetsbeurt in je gezicht krijgt.
En de kwetsuur aan haar poot zal je opmerken ? Niets meer van gemerkt vandaag. Superspul is die Metacam in combinatie met de eitjes die we er onder hebben gelegd…
Ze zijn terug met massa’s overgekomen vandaag, de lawaaimakende kraanvogels. Ze waren meer dan een week niet meer te zien geweest, het was dan ook geen weer om buiten te komen, laat staan naar het noorden te vliegen.
Maar vandaag waren ze terug aan de stralend blauwe hemel te zien. In verschillende groepen met honderden waren ze. Echt imponerend om zien hoe die vogels komen aanvliegen in een V en dan plots beginnen cirkelen om met de thermiek terug hoogte te winnen. Ze cirkelen dan enkele minuten in de grootste wanorde door elkaar en dan plots vertrekken er enkele en zijn ze in een groep of drie terug weg richting noord.
Het goede weer heeft er alles mee te maken, het was hier vandaag op de koer 24° C met een bries vanuit het zuid westen. De kraanvogels hadden dus niet alleen goed weer, ze hadden ook nog eens “wind vanachter”. En zo zal het nog wel enkele dagen blijven duren want de buienradar geeft nog tot en met woensdag goed weer. http://www.buienradar.be/verwachting-3-dagen
Terwijl ons baasje dit bericht aan het typen was kwamen hier twee honden langs die duidelijk ergens ontsnapt of verloren gelopen waren. Een getijgerde boxer en een kruising duidelijk een Leonberger in de familie had kwamen eens aan de afsluiting kijken. Dat was er duidelijk teveel aan voor Lucy die samen met de rest van de roedel het duo wou wegjagen.
Maar daar heeft Lucy zich in al haar hevigheid even overtroffen wat resulteert in een pijnlijke rechter voorpoot. Ze is er echt “niet goed van” en dus heel wat rustiger. Toen de twee zwervers een tweede maal langskwamen wilde ze zelfs niet meer mee reageren met Belle, Hera & Heros. En laat dat nu net een teken zijn dat ze zich écht pijn gedaan heeft.
Het baasje heeft echter wel een middeltje achter de hand voor gekwetste en pijnlijke lichaamsdelen van hondjes. Straks krijgt ze een halve dosis Metacam en dan hopen we dat ze zichzelf een beetje spaart morgen…
Gisteren schreven we al over het inhuldigingsfeestje van de gerenoveerde gemeentelijke feestzaal. We hadden zo’n vijftigtal foto’s genomen die we ondertussen op een CD hebben gezet voor de archieven van het gemeentehuis. Voornamelijk de secretaresse dringt daar op aan sinds we dat hebben aangeboden toen de gerestaureerde broodoven werd ingehuldigd.
We hebben dus nog een vijftigtal foto’s over die perfect illustreren wat feesten op het Charentaise platteland wil zeggen. De dames van het feestcomité weten in elk geval hoe het moet. Ook de volgende keer moeten ze het ons geen twee keer vragen of we al dan niet komen.
Inderdaad, en met “ze” bedoelen we die Fransoozen uit het dorp hier, en met “het” bedoelen we het feesten. Je moet het hen niet leren, ze kennen het beter dan wie ook en daarom laten onze baasjes geen gelegenheid voorbij gaan met deel te nemen aan al wat hier georganiseerd wordt.
Zo was er vandaag de inhuldiging van de gerenoveerde feestzaal. Hier noemen ze dat “le salle de réunion”. Dat gaat gepaard met toespraken door “le beau monde” uit de regionale politiek, zijnde mevrouw de sénatrice en de député van het département. Die laatste is dan ook nog eens een neef van ex-président de la république Francois Mitterand. Dus de echte “beau monde régionale”.
Die hoogwaardigheidsbekleders hadden dan ook nog eens medailles bij om drie dorpsgenoten te eren die een bepaald aantal jaren in de dorpspolitiek meegedraaid hebben. Zo kreeg onze burgemeester een gouden medaille voor 40 jaar in dienste te staan van de goegemeente. Ook onze buurman “agriculteur” Serge deelde in de prijzen en kreeg een zilveren medaille, maar die is dan ook nog geen 82 jaar zoals onze burgemeester. Trouwens… op 23 maart zijn er hier in Frankrijk gemeenteraad verkiezingen en onze burgemeester Claude Perrot is aftredend en komt niet meer op.
Aansluitend op de viering van de politiekers werd dan het lint van de gerestaureerde feestzaal doorgeknipt en konden we aanschuiven aan de feesttafel. Midden in de zaal stond een lange tafel met allerlei heerlijkheden zoals het enkele uren daarvoor in de oude met hout gestookte dorpsoven gebakken brood. En dan ook nog de huisgemaakte rillettes (die eerst op waren wegens te lekker) maar ook de echte perfect gebakken roastbeef en varkensgebraad.
Daarbij komt dan het weerzien met dorpsgenoten uit de andere Hameau’s die bij het dorp horen. Fransen, Belgen, veel Engelsen die allen samen, gezellig keuvelend in verschillende talen, genieten van het hele gebeuren. Met de gedachte “dit nemen ze ons toch niet meer af” zijn we met een hoofd lichtjes in de wind van de rode en rosé wijn terug huiswaarts getrokken.
Vermits we volgende dinsdag terug richting België komen kunnen we niet kiezen voor de nieuwe gemeenteraad. Veel te kiezen valt er eigenlijk niet. Er is maar één lijst die opkomt in de verkiezingen en wie dus op de lijst staat is dan ook verkozen als conseiller municipal of gemeenteraadslid. Onze volgende burgemeester zal dus bij voorbaat gekend zijn en luisteren naar de naam Monique. De eerste dame die burgemeester wordt van La Magdeleine .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
