Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-05-2008
Rare naam voor een boontje
Rare naam voor een boontje
Maar wel beloftevol zon naam voor een prinsessenboontje. Vorig jaar heeft het niet veel opgebracht maar toen was het resultaat in de moestuin algemeen maar pover. Te nat en te droog op de verkeerde momenten vertellen de profis Enkel de aardappelen deden zo goed hun best dat we er tot maart dit jaar van gegeten hebben. Ze waren nog lekker ook na zoveel maanden !
Dit jaar proberen we de Asterixjes nog eens zegt de baas, doen ze het dit jaar niet beter dan zoekt m volgend jaar Obelixjes.
Rare gedachten kronkels heeft onze baas soms, waarom niet gewoon boontjes mangetout zaaien, dat doet toch iedereen
Eindelijk opgestaan met de zon in de ogen. De wolkenband die hier al een week over de Aquitaine hangt is opgeschoven naar zee en de Pyreneeën. Iedereen hier in de streek maar klagen over het frisse weer. Droog was het wel maar te koud voor de tijd van het jaar. Vandaag dus niet.
Op TV (de Belse) kan je dan zien hoe er problemen zijn met de strandredders aan de kust, ze zijn er gewoon nog niet ! De slagers kunnen niet volgen met het aanleveren van BBQ vlees. Die problemen hadden wij hier gewoon niet, wij deden een pull bij aan en een echte kouwelijke zette nog een muts op.
Om wat zwaarder werk te doen zoals de potager prepareren was het in elk geval ideaal weer, tegen vanavond voorspelt monsieur Meteo ( de Franse frank de Boosere)
onweer. Een beetje regen voor de patatjes en de pas geplante Tomate Russe en courgetjesis altijd netjes meegenomen.
Ondertussen eet ons Belle het brood op dat het vrouwtje gestrooid heeft voor de vogeltjes.
Niet te warm, niet te koud, niet te nat, niet te droog Dat wil zeggen ideaal weer om in de tuin te werken zegt de baas. Hondenhulp is niet dadelijk gewenst, dus leggen wij ons maar lekker gerekt en gestrekt op het gazon in de buurt waar de baas aan het zweten is.
Vandaag gingen de courgettes, broccoli, en tomatenplanten de grond in. Alles mooi op een lijntje, uitgemeten met de koord en de maatstok. t Ziet er heel wat mooier uit nu met dat frisse groen, en de verwachtingen zijn hoog gespannen vertelt de baas heel fier.
Nu nog de slakken weghouden, als het zo wat vochtig weer is komen ze met honderden aanvallen op jong groen. De baas zegt, ze gaan wat meemaken, hij heeft de tuin omgedoopt in Waterloo. Hij denkt waarschijnlijk dat al die slakken Napoleon heten.
Het vrouwtje gaat twee maal per dag rond met een emmer om die Napoleons te vangen, de Franse buren doen dat ook, maar die steken ze in de diepvries na ze twee weken te hebben opgesloten zonder eten. De Napoleons moeten eerst uithongeren, zij zouden niet eetbaar zijn zonder uithongeren vertelt men onze baas, vooraleer ze de diepvries in gaan voor de eindejaarsfeesten.
Gisterenavond bracht Belle cadeautje nummer twee voor t baasje. De egel was Belles pad weer gekruist en moest het weer ontgelden. Belle neemt hem in haar bek en brengt hem tot aan de deur.
t Baasje zegt dat ze nu maar eens iets anders moet aansleuren als cadeau, een fles Cognac of zoiets van die aard.
Gisteren is het baasje gaan helpen (zie foto) bij vrienden hier een vijftal kilometer vandaan. Er moest chappe getrokken worden in een uitbreiding van de woning. Laat ons toe van onze wenkbrauwen even op te trekken als we dat hoorden. Onze baas in de bouwsector ? Als dat maar goed gaat hebben wij zo gedacht.
Bij zijn terugkomst bleek m wel niet te erg gehavend te zijn, wel erg moe, maar dat bleek dan weer te komen omdat het hier ten lande de gewoonte is dat de helpers blijven eten s middags. Een déjeuner in 4 gangen alsjeblief ! Uiteraard voorafgegaan door het aperitief in méér dan voldoende hoeveelheid.
Het is daar met die aperitief waarschijnlijk al begonnen, meestal is m voor God en klein Pierke de BOB van dienst, en nu dat. Zat was m niet(meer) maar plezant alleszins. We mochten van alles op de wandeling achteraf, bij de buren in de tuin lopen, ver weg lopen, aléé, allemaal van die dingen waar we normaal kritiek op krijgen.
Tegen t vrouwtje, die bij ons gebleven was, vertelde hij dat het eten langer duurde dan het eigenlijke werk, maar dat blijkt ook een traditie van de Charente te zijn.
Bas & Belle waren hier voor de eerste maal samen in La Magdeleine, Belle was toen twee maanden bij ons en was nog een beetje onwennig in de nieuwe omgeving.
Deze foto waas maandenlang te zien als bureaublad op baasjes laptop.
Zo is m dan onze Bas, als t baasje in de tuin bezig is, dan moet m er bij zijn. Gisterenavond was baasje nog bezig met het zaaien van boterboontjes, van die lekkere gele, die wij ook wel lusten. Bas helpt dan, denkt hij toch, met die zaadjes nog een keer om te draaien. Dan liggen ze zeker optimaal is zijn mening.
De baas is wel een andere mening toegedaan maar wie let daar nog op. Sakkeren doet de baas maar heel zelden op Bas, zij kennen elkaars doen en laten dan ook al meer dan 14 jaar. De enkele keer dat de baas toch eens sakkert op Bas dan trek ik het mij meer aan dan Bas zelf. Het zal wel komen door mijn gevoelig hartje zegt het vrouwtje dan.
Om een boontje meer of minder steekt het niet zegt de baas. Het ligt wel anders als hij, zoals vorig jaar plantgoed kocht en Bas was onderste boven aan het leggen, net zoals die boontjes gisteren. De discussie die dan volgt is niet écht geschikt voor publicatie op dit blog.
Pour mieux comprendre les attentes de nos clients et améliorer la qualité de notre service, nous menons régulièrement des enquêtes de satisfaction. Vous faites partie des clients que nous avons sélectionnés pour cette enquête et nous souhaitons à ce titre recueillir votre avis sur la qualité de la prestation de notre service clients.
Bien cordialement, Le service qualité
Si vous acceptez de prendre les quelques minutes nécessaires pour y répondre **********
Pour enrichir les informations que vous avez obtenues, venez découvrir notre asistance en ligne en cliquant *** Vous y retrouverez comment : installer votre PC en Wifi, utiliser l'offre TV, mettre à jour votre Livebox
Nous vous informons que cette adresse e-mail est exclusivement utilisée pour émettre des messages. Vous ne pouvez donc pas nous contacter par ce biais.Si vous souhaitez nous contacter, nous vous prions d'utiliser le lien suivant ************
* dans les 7 jours suivant la réception de ce mail
Ja, als je er om vraagt kan je het krijgen. Deze mail kwam vandaag binnen op de computer.
Als je dan enkele dagen daarvoor geen aansluiting hebt kunnen krijgen op het net omdat hun materiaal het niet deed, dan kan je geen fraai antwoord verwachten.
Ik heb héééél eerlijk geantwoord dat hun dienst naverkoop, als m al bestaat, totaal niks heeft gedaan om het probleem op te lossen ! Het was wel een makkelijke vragenlijst, steeds het bolletje gans onderaan aanklikken. Eenmaal moest het bovenaan, toen vroegen ze of ik een man of vrouw was.
Hiermee sluiten we de Wanadoo affaire af, zolang we aansluiting hebben tenminste.
Het is leeg gebleven, ons zwaluwennest in de voormalige stal. Vorig jaar werd het nog bewoond door een koppel dat vijf jongen kreeg. Het was een belevenis die toekomstige jachtpiloten te zien opgroeien en het nest op het einde overvol te zien.
Niets daarvan dit jaar, waarschijnlijk te veel restauratie werken nodig aan het nest of ze hebben nieuwbouw opgetrokken.
Op de voormalige hooizolder is er wel verdacht veel af en aan verkeer van een zwaluwenkoppel, maar er is voorlopig geen nest te zien. Als je op de zolder komt en zij komen toe, is het wel een kabaal van de zwaluwen om de indringer bang te maken en te verdrijven. We zullen de baas toch maar eens goed gaan laten zoeken en hem zijn pillamp laten meenemen.
Zondag wilden de baasjes samen met ons de foire-expo bezoeken, het is meer een landbouwbeurs met tractoren en landbouwmachines maar ook dieren zijn er in alle grootten en rassen.
Het baasje vernam ook uit de krant dat er demonstraties waren met jachtroedels, reden te meer om ons ook een uitstap te gunnen. Uitstap ja, binnenkomen voor gezelschapsdieren verboden ! En daar sta je dan, voor het inkomhokje, op een tiental meter afstand maken de Beagles en de St Hubertushonden van hun oren dat horen en zien vergaat. Die waren inderdaad met serieuze roedels aanwezig en konden ons zien staan.
Die Fransen kennen Drentsche Patrijshonden of Epagneuls à Perdrix de Drenthe, zoals wij in t Frans heten, in de verste verte niet. Het baasje heeft enige tijd geleden gehoord dat er nog van ons ras zouden zijn in de Charente en daar wil m wel eens gaan naar kijken zegt hij. Om kort te zijn, de inrichters van de foire hebben wat gemist door ons er niet in te laten
Vijf volle dagen zonder iets op het blog te kunnen zetten, je ziet het aan onze baas, en het is niet altijd fraai om zien.
Na de computer miserie van twee weken geleden, nu geen aansluiting kunnen krijgen op het www. Want de Live Box, wat wij modem noemen, vertikte het van verbinding te geven. Als je dan ook nog de naverkoop service van France Telecom/ Wanadoo/Orange kent dan weet je het wel. Zo houden ze de Franse reputatie van we zullen wel zien heel actueel.
Vragen om een technieker die de boel terug kan laten werken en een fout kan opsporen, jij moet wel van hééél ver komen om zoiets te durven vragen. Het baasje is dan maar naar mevr. Audebrand gestapt, zij runde destijds het immo kantoor van wie de baasjes hun Franse huis hebben gekocht, nu heeft zij een bemiddelings/info kantoor waar je om raad kan gaan om alles waar je zelf niet uitkomt. Zelfs de doorwinterde Patricia kon niks beginnen tegen Wanadoo en t baasje is dan maar naar een computerwinkel gestapt met de vraag of zij iets aan het probleem zouden kunnen verhelpen. Rond half vier deze namiddag is er dan zo een jonge gast met de auto gearriveerd, hij leek zo jong, dat bij het baasje de vraag opkwam vanaf welke ouderdom je in Frankrijk een rijbewijs kan halen.
Het jonge gastje bleek wel heel vaardig te zijn met de Wanadoostuff, op een oogwenk zat het terug snor !
t Baasje zegt dat m nu zijn mails moet beantwoorden en dat wij vanaf vanavond terug onze zeg mogen hebben op t blog.
Vrijdagmiddag was het dan weer zo ver. Bagage ingeladen, hondjes nog een korte plas toer laten maken en dan de auto in.
Bijna geen vrachtverkeer op de baan, buiten de Oostblokkers die altijd onderweg zijn. Wel Pa en Ma Kees onderweg naar het zuiden, met de spreekwoordelijke kérévén achter de auto. Het blijkt dat de Hollanders nu hun Paasverlof hebben, al noemen zij het meiverlof.
Wij mochten de poten eens strekken, de blaas ledigen en eens drinken op een parking die deze maal niet vol beton gestort was. Ze was echt Frans zoals wij Frankrijk kennen. Vol met muizenholletjes, honderden, duizenden, muizenholletjes ! Das nogal wat plezieriger dan een betonvlakte. Wij adviseren het baasje van elke keer zon parking op te zoeken. Antwoord vant baasje: als er gene Esso of Shell is stopt m niet.
t Schijnt dat hij daar kan tanken met zon stukske plastic, dan kan m zijn centen op zak houden. Moraal van t verhaal: plastic en centen gaan boven een groene parking !
Een goeie acht uren en een beetje hadden wij nodig om La Magdeleine te bereiken, goe gereden van t baasje vinden wij.
even een berichtje, de "ordinateur" is nog niet in orde, deze namiddag komt er een technieker kijken wat er mis is met Wanadoo, hopelijk zijn we straks terug "on-line" Als dit bericht er een beetje "raar" uitziet, sorry, maar voor de eerste maal op een qwerty klavier is niet voor de hand liggend.
|Speciale dank aan Min en Mick, de Engelse overburen, voor het gebruik van hun (engelse) computer.
Sinds de aankomst hier in La Magdeleine, geen verbinding met het internet. Zaterdag morgen dus Wanadoo gebeld, een technieker ter plaatse gevraagd om nu eens definitief de zaken op orde te stellen. Niemand gezien !
Maandagmorgen terug gebeld, vijfentwintig minuten moeten aanhoren en wachten, voor uw rekening : druk 1, voor aansluiting telefoon druk 2, voor nog iets anders druk 3, k heb dan ook een gans klassiek repertoire moeten horen. Resultaat: Na dertig minuten krijg je van die laatste dame het nummer voor technische panne, 39 00, en laat nu dit nummer zijn waar ik een half uur daarvoor mee begonnen ben ! ! !
Gisterenavond is de burgemeester met zijn tractor langsgekomen om de bermen te maaien. Die stopt natuurlijk steeds om een babbeltje te doen. Hij stelde mij voor om de berichten te versturen op de ordinateur van het gemeentehuis. Dus als je nu wat kunt lezen op t blog is het dankzij Claude Perrot, maire de La Magdeleine en niet door France Telecom !
Vandaag nemen we dus verdere stappen, desnoods naar Angoulème om de zaak in orde te brengen; We zullen zien wat het geeft .
Vandaag zullen de poten weer eens gestrekt worden juist voor of achter Parijs. We zijn klaar om enkele weken commentaar te geven en verhalen te vertellen vanuit la douce France.
Al een beetje nieuwsgierig wat het zal zijn ? Awel wij ook. Het zal wel over grasmaaien, opkomende patatjes, buurhondjes,adelijke buren, lekker eten, zon (of regen) gaan. We zien wel wat komt. Als wij iets beleven komen jullie het te weten.
Nu maar hopen dat Meneer Wanadoo of Orange (zoals m tegenwoordig heet) aan t baasje direct aansluiting op t www wil geven. Die Franse meneer vertikt het nogal eens een paar dagen, juist wanneer wij aangekomen zijn. De baas is er niet erg gerust in na de computer problemen van enkele dagen geleden. Terug registreren en installeren zal wel het minste zijn dat m te doen heeft. Dat installeren daar heeft m geen broertje aan dood maar een ganse familie. t Valt ook niet mee, al die ordinateur termen.
Hopelijk tot morgenvroeg, en ondertussen niks doen wat wij ook niet zouden doen.(de baas zegt dat er dan een hoop onnozele dingen mogelijk zijn voor jullie)
Deze middag is de infogids Vosselaar 2008-2009 hier bij ons in de bus gevallen.
Het is een jaarlijkse brochure van het gemeentebestuur met alle weetjes over onze gemeente. Wat leest het baasje onder bezienswaardigheden ? Ons bos, ons dagelijkse wandel/uitlaat bos heeft een echte naam ! Officieel heet het: boscomplex Zwartgoorheide, het is een domein van 41 ha en eigendom bij de Stichting Kempens Landschap.
Het domein heeft volgens de brochure een belangrijke recreatieve waarde voor wandelaar, fietsers en ruiters vergeten ze al die honden toch wel zeker ! We zullen eens een petitie op gang zetten dat wij ook vernoemd willen worden. De baas zegt dat we dat beter allemaal stil houden, want dat we anders volgens het bosdecreet daar ook aangelijnd moeten blijven. We denken dat m dit keer gelijk heeft
Nu weten wij tevens aan wie al die konijnen, eekhoorns en bosduiven toebehoren wiens leven wij redelijk zuur maken .
Tussen twee buien. Het baasje vertelt dat zijn moeder altijd vertelde dat het op 1 mei altijd goed weer was, en op Hemelvaart, met Rerum Novarum regende het altijd. De socialisten hadden altijd goed weer en de katolieken verdronken in de regen. Haar besluit was dan ook dat O.L.Heer een kameraad van Camille Huysmansen Kop Van Eynde was.
Wat gebeurt er dan als beiden op 1 mei vallen ? Het resultaat was duidelijk vandaag. Droog weer tussen de buien door ! Iedereen kontent of iedereen mistevreden ?
Met het baasje hebben we toch nog een droge wandeling kunnen maken, het is te zeggen, de baas is droog gebleven, hoewel het niet veel scheelde of we hadden hem mee de vijver ingetrokken. Wij zijn dan maar zo diep mogelijk op ons g.. gaan zitten in het water.
Het vrouwtje snapte het niet, een droge baas en twee kletsnatte honden, ze was er niet echt blij mee toen we kletsnat een sprong in de zetel wilden maken
Zo ziet de draad van de stofzuiger er uit als Belle zich verveelt. Al een geluk dat t vrouwtje de draad uit het stopcontact had getrokken. Zoniet hadden wij nu een punk-Drent met hanenkam rondlopen.
Belle was toe één week bij ons, de stofzuiger drie weken
Als de baasjes zijn weggeweest en de auto wordt geparkeerd met de koffer naar het huis toe dan worden er grote zaken binnengesleurd.
Bas kent dat al en vertelt, nu komen er grote zakken Pedigree Pal te voorschijn, en nu de Chappi blikken en nu dit en dan dat. Nooit zit m ernaast met zijn voorspellingen.
Ja die ouwe rakker heeft dat al zo dikwijls meegemaakt
En binnen een paar dagen zijn we terug onderweg naar Frankrijk vertelt m daar dan nog bij. Hoe lang die paar dagen duren daar kan m geen getal op plakken zegt m, daarin zijn de bazen nogal wispelturig, t kan morgen zijn, t kan volgende week zijn.
Als de bazen vertrekken nemen ze steeds ons vertrouwd voer mee. t Baasje heeft het eens vergeten en ze hebben het geweten daar in de Hoge Venen. En ik die altijd zo fier ben op mijn eigen gerolde sigaren, niks daarvan dat weekend ! t Baasje heeft daar iets gekocht dat Bas nooit gekregen had en Bas heeft daar flink de diaree op gekregen, das nooit plezierig maar toch zeker niet op weekend.
Deze namiddag hebben we Tami weer ontmoet, dat was weeral enkele weken geleden. Toen Bas met Tami aan het ravotten was ben ik achter een konijn aan gegaan. Bij zijn nekvel heb ik het niet kunnen pakken maar ben toch goed uit de richting geraakt. Bas en Tami zijn me dan maar komen zoeken. Toen waren we met zijn drieën te ver weg !
De mensen die rond het bos wonen kennen de laatste tijd maar één naam Belle die horen ze na half drie in de namiddag regelmatig roepen. De baas klapt dan ook nog tweemaal in zijn handen, binnenkort denken de mensen dat er een optreden van de één of andere artiest plaats heeft in het bos.
Het zal tijd worden dat we teug naar Frankrijk kunnen, dan is de omgeving de eerste dagen weer wat vreemd en blijft ik wat dichter bij de baas.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
