Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
19-11-2010
Breaking News
Breaking News
Na zware onderhandelingen zijn alle partijen het eens geraakt over de toekomst van BELGIË Alle gewesten krijgen hun eigen koning en behouden ieder hun inkomsten
de koek zal als volgt verdeeld worden:
Vlaanderen : Koning Laurent
Wallonië : Koning Philip
Brussel : Koning Albert
En het nieuwe volkslied : Drie koningen, drie koningen...
Gisteren las het baasje op het blog van Elzhttp://www.fransezaken.nl/dat de kraanvogels in het noorden va Frankrijk hun valiezen hadden gepakt en op weg waren naar het zuiden. Daarstraks waren wij in de tuin aan het bladeren harken, het baasje harkte en wijzorgden dat m aan het werk bleef Plots hoorden wij iets raar en ook het baasje wist niet goed wat er loos was.
Het baasje dacht dat het één van ons was die achteraan in de tuin ergens tussen gekneld zat. Tot zijn oog viel op twee vluchten kraanvogels die inderdaad richting zuiden vlogen.
De kraan slaat dan op de reusachtige kraan die het baasje daarstraks opmerkte midden in de velden. t Baasje was toen onderweg naar St Fraigne om de kachel te gaan aansteken voor Fernand en Jenny . Vrienden uit Turnhout die ook een vakantiehuis in onze buurt hebben.
Midden in het veld, het baasje kon er niet naast kijken want hij moest wachten achter een transport exceptionel. Een Nederlandse truck, met begeleiding van een busje met veel flikkerlampen stond te wachten om rechtsaf te slaan om daar in het veld zijn vracht te kunnen lossen.
Het exceptionele stuk dat de truck vervoerde bleek een ¼ deel te zijn van de onderste ring van een windturbinesteun, hier noemen ze dat een éolienne.
Ons baasje heeft altijd het oude nief kodakske in de auto liggen en heeft daar dan ook maar enkele fotos geschoten. Als hij morgen er terug langs komt krijgen jullie het vervolg van de vorderingen aan de windturbinegroei
De dikke laag lindeblad die op de oprit van het huis lag is opgeruimd. Eenvoudig werkje zal je zeggen, overal is dat zo maar hier dus niet !
t Baasje had al zijn tuingerief bovengehaald om dat klusje eens op een ikke en een gij zoals dat m dat zegt te klaren. Dat zou zo geweest zijn moest die band van de kruiwagen nog hard gestaan hebben niet dus t Baasje zet dan de compressor op om die band op te pompen. Er vliegt evenveel lucht uit als t baasje er kan inblazen
Dus kruiwagenwiel eruit, reserve binnenbandje gezocht, buitenbandje van het wiel, binnenbandje een beetje opgepompt, binnenbandje in de buitenband en dan de buitenband terug op de velg gewipt met twee schroevendraaiers. En voor diegene die nu denken dat de binnenband daarbij beschadigd werd, nee hoor banden maken kan onze baas als de beste.
Toen moesten de bladeren bijeen gerijfd worden. Daar moest het baasje even bij opletten want deze morgen was dat de plaats waar het Drentensigarenfabriek gestaan had ! Heros had daar voor een grote productie gezorgd. Het baasje heeft dus goed opgelet bij het bijeen scharrelen van de bladeren. De sigaar is niet gevonden tot het baasje merkte dat hij toch een geur ontwaarde van afgewerkte Pedigree en dat die geur hem volgde , ook al ging hij de tuin in.
Tot t baasje tot de conclusie kwam dat de honden sigaar zich bevond waar je ze meestal moet zoeken onder zijn schoenen natuurlijk ! ! ! Het baasje is dan maar al sleffend door de tuin gaan lopen. Drie rondjes volstonden om zijn schoenen terug proper te krijgen .
Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt.
Hoe is de naam van de patiënt ?
Louis Peters.
Een ogenblik a.u.b., ik verbind u door met de verpleging.
Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen ?
Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van Louis Peters in kamer 302 ?
Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht
Met de dokter van wacht.
Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302 ?
Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen. Hier heb ik het.
Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie en morgen nemen we de hartmonitor weg.
Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.
Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht.
Bedankt dokter, van harte bedankt.
Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt.
Dichte familie?
Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf. Ik bel u vanuit kamer 302. Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets. Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is.....
Het is een beetje raar als we nu in de tuin lopen Toen wij hier zes weken vertrokken, voor alle bezigheden waarover je de laatste weken las, was de tuin gans anders dan wat we deze morgen vonden.
Het begon al met de lindeboom vlak voor de deur. Daar liepen over een tapijt van bladeren, vorige maal waren dat nog de steentjes van de calcaire dolomiet zeggen ze in België.
Ook de fruitbomen in de tuin zijn totaal bladloos. Het baasje zal er werk aan hebben met zijn Husq, de zitmaaier die al het grote werk feilloos opknapt. Twee dagen droog met een beetje zon en het gazonnetje ziet er weer keurig uit voor een ganse winter.
Ook het bladeren verzamelen om een nieuwe composthoop te beginnen zal nog wel een dag werken vragen. Dan zullen we maar niet aanbieden om te helpen want daar is het baasje niet echt van gediend. Snoeihout wegbrengen tot daar toe maar hopen bladeren uit elkaar spelen dan verkleurt m gewoonlijk samen met het nodige lawaai.
Het baasje was deze morgen vroeg op hij was vergeten de wekker op het winteruur te zetten. Dat maakt dat m een uur vroeger, nog haast in de pikkendonkere de kachel al terug aan het opporren was ! Het zal een lange dag worden voor t baasje, al een geluk dat het weer meewil , op dit moment is het droog en 9° C, en het is half tien voormiddag (winteruur).
We zijn er weer In La Magdeleine voor een week tot tien dagen. Begin december hebben ze ons weeral terug nodig in t Belgikske en dan dienen we terug in Vosselaar te zijn.
De volgende dagen brengen we terug verslag uit vanuit zuid west Frankrijk. Vanavond was er niet veel te beschrijven wegens pikkendonker buiten. Het was bewolkt en vrij mistig, daarbij was het al flink na zeven uur en dan moet het donker zijn in dit seizoen.
De rit liep op rolletjes, zelfs Parijs was een lachertje en op een 40 minuten was de wereldstad gepasseerd. Tweemaal is het baasje gestopt, de eerste maal om ons een plasje te laten maken, de tweede maal om de Mitsubishi terug drinken te geven.
Ondertussen hebben de baasjes hun buik ook vol en heeft ons baasje ook voor ons gezorgd. Nu liggen we uit te rusten voor de kachel, want van een ganse dag slapen kan je toch zo moe worden
We zijn weer even onderweg voor 800 kilometer vandaag. Deze middag dus geen mop, hoewel we er gisteren enkele heel goede hebben binnengekregen. Daar zal dus even op moeten gewacht worden
Vanavond hopen we dus terug te kunnen berichten vanuit La Magdeleine, vanonde de notenboom waar toch nog een serieuze vracht noten moet liggen. Waarschijnlijk is er al en groot deel verdwenen in muizenholletjes en voorraadplaatsen van eekhoorns. Dat gaan we dan wel merken als er volgende lente in alle hoeken en kanen notenbomen opschieten.
We hopen op een rustige rit zonder de mist die ons gisteren thuis hield. Het baasje heeft een broerke dood aan mist op de snelweg. Toen de baasjes nog in Turnhout woonde, zo ergens in de vorige eeuw is er een onderbuur zo dodelijk verongelukt in een kettingbotsing iets voor Antwerpen
Zelf heeft het baasje ook verschillende malen in de mist voor zijn leven moeten rennen toen hij nog bij de wegenwacht van VAB werkte. Neen, onze baas heeft het niet begrepen op mist
Tot strakskes, onze baas gaat ons in de auto zetten denk ik
Hoewel het voor Hera en Heros zondag al twee dagen geleden was dat ze verjaardag vierden, kregen ze toch zondag in Rockanje nog een cadeautje.
Meer zelfs, bij mij was het al tien dagen geleden dat ik de kroon met een vijf mocht opzetten en ook ik kreeg nog een verjaardagsgeschenk.
De lieve dame die dat voor ons allemaal bij had was Karin van Drentje Siebe. Veel lezers wel bekend van o.a. het Drentenforum.
Merci Karin, wij zijn al twee avonden zoet met jouw cadeaus. Het baasje knipt die rundspees met de snoeischaar in ongeveer drie gelijke delen. Het langste gelijke deel krijg ik gewoonlijk. Zo gaat dat al jaren, Belle krijgt het eerste eten en gewoonlijk het grootste deel. Daar is iedereen tevreden mee.
Ook het baasje gaat straks meefuiven en zijn Hollandse biertjes eens proberen. Eergisteren meldde hij hier nog dat het om een bier van 8 % alcohol ging, maar toen kreeg het baasje een melding uit Nederland dat het maar om 6 % ging. Er stond wel bij dat het voorzichtig moest geschonken worden wegens gist op de fles. En gezien hij morgen enkele kilometers heeft af te malen is hij maar heeel voorzichtig geweest !
Wij allen danken Siebe, Karin en Jan voor de fijne attentie. Wij gaan dat niet vergeten !
Komt een Marokkaan bij de garage met zijn kameel en vraagt aan de monteur: "Kunt u mijn kameel uitlijnen, hij loopt een beetje scheef?". "Jawel" zegt de monteur "zet hem maar op de brug". Even later slaat de monteur met een gruwelijke knal de kloten van de kameel tussen twee bakstenen te pletter. De kameel schrikt hier zo van dat hij van de brug springt en in een rechte streep de woestijn in sprint, binnen notime is de kameel uit het zicht verdwenen. "Zo die loopt recht" zegt de monteur. "Ja dat wel" zegt de Marokkaan "maar hoe krijg ik m'n kameel nu terug?" "dat is geen probleem" zegt de monteur, "ga maar even op de brug staan !"
Gisterenavond kwam hier nog een mail binnen met vier fotos toegevoegd, waarvan er twee zijn die we jullie nie willen onthouden.
De fotos zijn van Yukoo het Drentje van Rudi uit Diest. Rudy is buiten Drentenliefhebber ook nog valkenier.
Yukoo is een bruintje uit het laatste nestje van Luc van de Heyning uit Goirle, Nederland en is half juni geboren. Rudi is bij dat hondje uitgekomen nadat hij op de valkeniershappening in Kasterlee onze Harry en Jos en Dymphna was tegengekomen en aan de praat was gekomen over Drenten.
Zo is Yukoo in Diest terechtgekomen en nu was ons baasje toch wel echt verrast dat een hondje van nog geen zes maanden al zo kan omgaan met roofvogels. Dit gaan we op de voet volgen zegt ons baasje want daar zit volgens hem meer in, dan zomaar een dagelijks verhaaltje !
Rudi zal wel willen meewerken want die is fier genoeg op zijn Drentje en zijn vogels. Jullie volgen mee ?
Vandaag geen uitzonderlijke wandeling, geen strandwandeling, geen zoektocht naar Frick door bos veld en langs kanalen. Gewoon ons normale toerke.
Het baasje besloot maar tot de gewone grote wandeling omdat we ganse dag al den tamme hadden zoals hij een rustige dag in de zetel noemt.
Gisteren op het strand hebben wij goed ons best gedaan in lichaamsbeweging en spelen met al die andere Drenten. Dat eist zijn tol en als je dan toch niet zoals de grote mensen en bazen aan de slag moet, ja wat doe je dan ?
Ons baasje is dan wel zo sympa dat m ook de kachel nog aansteekt, hij zegt speciaal voor de hondjes. Of dat wel voor de 100 % eerlijk en waar is hebben we zo onze twijfels. Voor zijn eigen gezelligheid en die van t vrouwtje zal het ook wel zijn is ons gedacht.
Ondertussen liggen we toch weeral gerekt en gestrekt voor de kachel en hij of zij die ons hier weg krijgt zal met een lekkere menu voor de pinnen dienen te komen.
Een dronken, fel naar alcohol geurende man zat in de metro naast een priester. Zijn das zat vol vlekken, zijn wangen zaten vol rode lippenstift en een halflege fles Bacardi stak deels uit de zak van zijn verkreukte vest.
De man opende zijn krant en begon erin te lezen. Na een vijftal minuten richtte hij zich tot de priester en vroeg: "Zeg, eerwaarde, wette gij d'oerzaak van artritis?"
"Ja, mijn zoon, dat komt door erg losbandig te leven, te veel alcohol te drinken, niet naar de mis te gaan, te slapen met prostituees, geen bad te nemen, enzovoort."
"Awel merci", mompelde de dronken man terwijl hij terug zijn krant indook.
De priester, nadenkend over wat hij gezegd had en een beetje nieuwsgierig:
"Neem me niet kwalijk maar hoe lang heb je al artritis?"
"Ikke? Ik heb genen artritis, eerwaarde, mor ik heb hier just inde krant geleze dat de paus dat heeft.
En of dat dit duidelijk is, echter het is geen vraag naar eten. Dit is al geruime tijd voor Heros een teken dat de maaltijd voorbij is en dat de eetbak netjes gereinigd is.
Maar dan komt de werkelijke reden. Net als bij de baasjes is er na het eten gewoonlijk nog iets lekkers achteraf, het dessert. Ook zij hebben de gewoonte van een dessertje of voor de noorderburen een toetje te krijgen.
En dat is wat m dan duidelijk wil maken. Baas t is op tijd voor ons extraatje. Ook dat extraatje is dan weer wat ze noemen op restaurant een compositie van en bestaat uit een klein hondenkoekje type training, een mergpijpje en een stuk gedroogde rundspens.
Ze kennen dat, en ook de volgorde is voor hen belangrijk. Zelfs wanneer je gans het zaakje in omgekeerde volgorde geeft is het voor hen niet hetzelfde en blijven netjes zitten wachten. Zelfs dat doen ze steeds in dezelfde positie. Belle links, Hera in het midden en Heros gans rechts.
Ze weten ook dat ze achter het net vissen als ze niet zitten. Vooruit komen om sneller iets te krijgen is noppes, niks krijgen. Een zaak gaat het baasje nog aanleren en dat is dat ze een poot geven als ze iets krijgen.
Het is zelfs zover gekomen dat wanneer er een logé of hondenbezoek is ook die van het eerste moment zich tussen ons trio plaatst, zonder dat er een grom te horen is.
Ze weten immers als ze zitten en niet springen dat ze allen iets krijgen. Als t om eten gaat is hier nog nooit eengrom te horen geweest .
Na Jos en Dymphnaenons baasje op de dag van onze verjaardag zelf, kregen we vandaag na de wandeling in Rockanje elk nog een verjaardagcadeautje.
Van Karin en haar man Jan (ja ook Jan), de baasjes van Siebe kregen we elk een gedroogde rundpees. Elk een ganse nog wel ! Dat knipt ons baasje gewoonlijk in zes delen zodat we daar drie dagen plezier van hebben.
Er was ook nog een verjaarskaartje met wensen bij en iets dat we nog nooit gekregen hebben vier flesjes bier hoge gisting, 8% alcohol. Daar weten we geen blijf mee en in gezamenlijk Drentenoverleg hebben we unaniem beslist van dat aan ons baasjes te schenken. Das toch een mooi edel gebaar hé, vinden jullie niet ?
Dank U wel Karin en Jan en Siebe voor dat onverwachte lekkere cadeautje .
Met noodtoestand in Oost Vlaanderen, in Vlaams Brabant en de digitale krant meld al twee mensen overleden door het noodweer.
Terwijl België dik in de smos zit heeft ons baasje zijn auto richting noorden gezet. Alsof we de laatste dagen nog geen water genoeg hadden gezien ging het richting Nederland. Al eeuwen bekend als een waterland was dat nog niet genoeg voor ons. Wij togen naar Rockanje, letterlijk in de rook van Rotterdam en dus ook aan zee !
Net als vorig haar was het ginds ook nog eens beter weer dan in t Belgikske. Tijdens de heenrit hebben we nog een vijftig kilometer regen gehad en nadien enkel nog de sporen van buien. De wandeling hebben we gans de tijd droog kunnen lopen.
Er waren flink wat jonge honden die we nog niet kenden, maar daar hebben we snel een mouw aangepast. Even wederzijds snuffelen, vooral onder de staart en binnen de kortste tijd hadden we geen geheimen meer voor elkaar.
Ook de baasjes hebben kennis gemaakt met enkele wandelaars die ze enkel kenden van t blog en het Drentenforum. Dat heeft ons goed opgebracht want Karin, het vrouwtje van Siebe, had voor elk van ons nog een verjaardagskadootje meegebracht . Dat was nu echt niet nodig Karin maar wel in dank aanvaard. Volgende maal, wanneer we elkaar nog eens ontmoetten overladen we je met natte likken !
Door een oor dat nog iets geluid toeliet hoorden we dat het baasje met ons lachte tijdens de terugweg naar huis. Die dacht dat wij sliepen en lachteons uit met ons gesnurk .
Toen we even thuis waren heeft ons baasje de houtkachel aangestoken en wij hebben onze bezigheden verder gezet. Gerekt en gestrekt voor t kacheltje. Een fijne afsluiter voor een fantastische wandeldag.
Bedankt Nederlandse Drentenvereniging voor de ontvangst en organisatie.
We hebben vandaag inderdaad de keuze tussen nat en kletsnat worden. We hebben namelijk ingeschreven voor de strandwandeling in Rockanje, Nederland.
Daar is de strandwandeling georganiseerd door de Nederlandse Drentenvereniging. En vermits wij ook in Nederland lid zijn van de Drentenvereniging gaan wij vandaag op stap !
Erger nat dan gisteren met de zoektocht naar Frick kan het alleszins niet wordenzegt ons baasje, en ook Heros zal er na gisteren ook wel op gehard zijn.
Alleen t vrouwtje verklaart ons goe zot maar de met de uitleg dat het vorig jaar ook zwaar bewolkt (zonder regen) was tot aan de grens en eens Breda voorbij alles blauwe lucht was, daar kan ze vrede mee nemen.
Verder zeggen ook verschillende weersvoorspellingen dat het in de voormiddag nog droog kan/gaat worden. En zodoende trekken wij er op uit.
Straks op deze plaats verslag van het gebeuren, portretjes van deelnemers die we al geruime tijd kennen van dit blog en het Drentenforum en waar we vanaf straks ook een gezicht op kunnen plakken.
Maar Frick is ook vandaag niet gevonden. We hadden deze maal zelfs de medewerking met Rudy een natuurgids van het natuurpunt de Liereman. Hij bracht ons na de uitleg van Cobi heel bereidwillig tot het punt dat hij hierin herkende.
Vandaag waren we ondanks het extreme slecht rotweer met 8 speurders. Wij hebben ons dan in twee groepen verdeeld die elk een mogelijk sector hebben doorzocht.
Dat we nat geworden zijn hoeven we niet vertellen denken wij, kletsnat tot op ons vel waren we nat. Dat het ook voor het baasje en voor mij hetzelfde was is al meer uitzonderlijk. Toen het baasje zijn autosleutels wou nemen merkte hij dat er zon 2 centimeter water in zijn broekzakken stond ! ! ! Die broekzakken blijken wel waterdicht te zijn, als er tenminste langs boven geen water in loopt .
Aan de zijde van het kanaal hebben wij, drie Tollers, drie dames, ons baasje en ikzelf Heros, een terrein afgezocht waar we ook nog eens aan elk bewoond huis zijn navraag gaan doen naar Frick. Eeen boerin die ons baasje van haar werk haalde kenden Frick uit het aankondigingblaadje van de gemeente Oud Turnhout. De uitbater van Burcht Hertog Jan kende Frick van de flyers en van het bezoek dat Ingrid daar al een maand geleden had gebracht. Een boer met een grote tractor had er ook al van gehoord via de buren.
Allen beloofden ons te verwittigen vanhet moment daar terug opdook. We hebben dus nog een sprankeltje hoop dat Frick nog gaat terug gevonden worden.Op een moment bij het begin rees die hoop ten berge toen een boer vertelde dat er een hondje met dezelfde kleur als Frick een tweetal weken was gevonden bij een familie daar een honderd meter van verwijderd. Maar dat hondje was naar het asiel gebracht. Navraag bij het asiel drukte onze hoop de kop in toen het om een keeshondje bleek te gaan waarvan de eigenaar het hondje al had opgehaald !
We wisten echt niet dat er zoveel water in de wolken kon zitten. Daar moeten ze toch enkele goochel trukken hebben uitgehaald om zoveel water tot hier te kunnen brengen.
Met bakken hebben ze de regen hier over ons uitgestort sinds gisterenavond, en haast zonder ophouden.
We kunnen nu wel verstaan dat er in verschillende laaggelegen gebieden overstroming gevaar bestaat. We lezen in de digitale krant dat het er ook langs de kanten van Oudenaarde gaat spannen en dat er geen zandzakjes meer verkrijgbaar zijn. Wat onze baas laat besluiten als die nu nog moeten gevuld worden zullen het wel slijkzakjes worden Straks toch maar eens naar Peter van de Zeppos en Hercule bellen om te vragen naar de stand van zaken in Melden bij Oudenaarde.
Hier in Vosselaar heeft de riolering tot nu toe alles kunnen slikken. Straks bij de zoveelste zoektocht naar Frick zou het wel eens héééél smerig kunnen worden in de velden en akkers ten noorden van Oud Turnhout. Het baasje twijfelt aan wat m aan zijn voeten gaat doen, hoge laarzen of zwemvliezen ? Thats the question !
Straks meer over dit deel van de activiteiten van vandaag, Heros gaat met het baasje mee zoeken, zegt het baasje. Of Heros daar zelf zo happy mee gaat zijn met al dat ploeteren is nog maar de vraag
Bedankt allemaal lieve mensen en hondjes, al die mensen en dieren die ons nog fijne jaren, gelukkige verjaardagen, nog vele jaren capriolen uithalen, en wat nog allemaal wensen, wij zeggen jullie ongdertduzendkerrenbedankt
Het was een fijne dag en t baasje heeft ons elke keer over ons bolleke gestreeld als er weer een felicitatie binnenkwam. We mogen blij zijn dat we nog haar op onze jachtknobbel hebben zoveel gelukwensen waren er.
Op ons blog, op het Drenten- en Tollerforum, via mail, drie telefoontjes en vijf felictaties op straat bij de wandeling ! ! ! Straffe toebak is t, dat wisten we echt niet dat zoveel mensen ons kenden en nog graag zagen ook.
We gaan nu het komende jaar nog meer kuren moeten uithalen om jullie niet teleur te stellen. Ons baasje heeft in elk geval beloofd : wij de kuren, hij het schrijf en tikwerk. Dat lijkt ons een goede overeenkomst die haalbaar is voor beide partijen ! Schoon gezeid hé.
Dat lijkt wel vakbondsklap na afgeronde onderhandelingen.
Vanaf deze morgen al merkten dat we een speciale dag tegemoet zouden gaan. Het baasje meldde keer op keer dat er weer een mailtje of een reactie op t blog was binnengekomen.
Felicitaties alom, op ons blog vooral,maar ook op het Drentenforum en op het Tollerforum. Op dat Tollerforum is ons baasje in feite niets verloren maar sinds de zoektochten naar Frick hebben wij daar ook enige bekendheid verworven. We danken in elk geval de vele mensen die ons een heel lang leven wensen en die hopen dat ze nog vele jaren van onze capriolen op t blog mogen genieten.
Zo ook overbuur Jan die ons baasje daarstraks aansprak terwijl hij het gras een laatste maal maaide dit jaar . Overbuur Jan prees het baasje met zn schrijfstijl. Hij hield er speciaal van dat het toch telkens leek dat de honden echt aan het woord waren.
Het baasje heeft aan Jan dan het boek van zijn grote voorbeeld, de Engelse schrijver Peter Mayle , hondenverhalenmeegegeven om dat eens te lezen. Het is uit dat boek dat t baasje de stijl van schrijven ontdekt heeft.
Deze namiddag kwamen Jos en Dympna, de baasjes van onze Harry ook nog even over onze bollekes strelen. Zij hadden, zoals meestal als ze binnenwippen, weeral lekkers voor ons bij. De varkensoren waren voornamelijk vers, en zo hebben wij ze graag. Ook ons baasje had verschillende snoepstrips uit de Lidl in de boodschappentas voor ons bij. Ook op die strips in de smaken tripe, turkey, pens, en zo verder zijn we smoorzot. Dat is voorraad voor de volgende week want eigenlijk verjaren wij elke dag van t jaar
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
