Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-11-2010
Vijftig jaar getrouwd!
Vijftig jaar getrouwd
Jack and Betty zijn hun 50 jaar huwelijk aan het vieren. "Betty, nu we al zo lang zijn getrouwd vraag ik me af, ben je ooit vreemd gegaan?" "Oh Jack, waarom stel jij zo'n vragen?" "Betty, ik wil het echt weten, alstublieft." "Wel, OK, ja, 3 keer." "Drie keer ! Drie? Wanneer was dat?" "Wel, Jack, toen je 35 werd en toen je de zaak van je dromen wou starten die je nu zo goed hebt uitgebouwd. Geen enkele bank wou je een lening geven. Herinner je je nog die dag dat de bankdirecteur zelve bij ons thuis is gekomen en de papieren heeft getekend voor de lening, zonder vragen te stellen?" "Oh, Betty, heb je dat voor mij gedaan? Ik respecteer je hiervoor nog meer dan vroeger. En nu, wat was nummer 2? "Wel, Jack, herinner je je nog dat door het harde werken je een hartaanval kreeg, en de chirurg je niet wou opereren omdat het een zeer delicate ingreep was? Herinner je je nog dat Dr. De Bakker helemaal uit de verenigde staten is gekomen om jou te opereren en nu ben je er weer terug helemaal bovenop?" "Dat kan ik geloven! Betty, ik hou nu nog meer van jou, nu ik weet dat jij zo iets voor mij hebt gedaan, ik kan me geen vrouw voorstellen die zoiets voor haar man zou doen, jij houdt toch echt van mij. En, wanneer was nummer 3?" "Wel, Jack, herinner je je nog enkele jaren geleden, wanneer je ernaar snakte voorzitter te worden van de golfclub en je had 17 stemmen te kort?"
Enkele jaren geleden hebben we een olijfboompje gekocht bij het tuincentrum Maréchal te Turnhout. Er hingen toen wat groene olijven aan en die zijn ook rijp, dus zwart geworden.
Het boompje heeft enkele jaren in de living gestaan en dan krijg je natuurlijk geen olijven wegens geen bijtjes om te bestuiven. Na een jaar of drie verhuisde het boompje mee naar Frankrijk en kreeg daar een plaatsje in de tuin. Wat beschut door de hoge hangar en twee kersenbomen.
Nu heeft dit boompje, ondertussen met al een behoorlijk stammetje, terug vruchten. Het is wel niet de moeite van er kisten voor te kopen om er mee naar de oliemolen in Noyonin de Vaucluse mee te rijden, maar één conservenpotje zullen we er wel mee kunnen vullen.
Nu wil het baasje een methode vinden om die olijven klaar te maken voor menselijke consumptie. Iedereen (?) weet dat olijven recht van de boom niet eetbaar zijn. Je mond trekt daar onwaarschijnlijk van samen !
Echter een behoorlijke bereidingsmethode is niet te vinden op t www., toch niet in het Nederlands. Het baasje heeft daarstraks aan t zoeken geweest maar wat m gevonden heeft van in water met kruiden teleggen samen met wat Mediterane kruiden zint hem niet zo
Zelfs bij zijn blogmaat, kok Fons Nicolay, staat er niets over olijven prepareren. Wel over wanneer je ze bereid in gerechten en bij aperitieven. Maar wat zijn nu de stappen die je dient te nemen tussen oogst en tafel. Heeft er ooit iemand van de bloglezers hier ervaring mee opgedaan ?
Van onze baas zijn lieve ex-collega Diana kregen wij daarstraks een reactie op het bericht op de valreep, bericht dat gisterenavond nog juist voor twaalven, te 23u57 om juist te zijn, op t blog kwam. Op de valreep dus.
Diana geeft ons goede raad in het muizenvangen, hier haar reactie, in het rood haar goede raad waar iets niet klopt.
Diana heeft in haar carrière op school zowat alle vakken onderwezen en dus zal er wel ergens een cursus van haar bestaan met een onderwerp als muizenvangen voor jonge meisjes. Daarom hebben we haar altijd geloofd, tot nu dus.
Dag iedereen in het verre zuiden daar , Daarstraks heb ik een berichtje achtergelaten voor jullie en nu vind ik het niet meer terug ,maar ik heb wel op gastenboek gedrukt , verkeerd dus . Alhoewel jullie het wel zullen vinden ergens hé . Het was een reactie op "muis in huis" , je zit er grandioos naast hé Jan , je moet een muis geen kaas geven maar chocolade . Gegarandeerd binnen de twee dagen heb je de muis ,zeker de vrouwelijke , en die vertelt het verder en binnen de week hebben jullie alle muizen van gans de omtrek gevangen. Goed hé , probeer maar . En stuur die regen van bij jullie aub niet door ,hier is het wel koud en mistig maar niet extra nat . Groetjes vanuit Hulshout Diana
Nu heeft het baasje nooit de indruk gehad dat Diana met zijn voeten wou spelen (?) maar hier toch eventjes de uitleg die niet thuishoort in een cursus muizenvangen.
Het gaat m over die vrouwelijke muizen die van de chocolade gegeten hebben en die dat dan aan al die andere muizen gaan vertellen. Vergeet het: Die muis die bij ons van iets gegeten heeft die vertelt niks meer verder. Die ligt gewoon dood in de klem ! ! !
Onze baas kan het weten, want die stelt de klemmen altijd zo scherp af dat m zelf al verschillende keren met zijn fikken in de klem heeft gezeten. Dat gaat dan gepaard met gesprekken met een opperwezen en dat gesprek trekt in de versteverte niet op een wees gegroet of Onze vader. Dat moet dus toch wel een ferme klap op een muizenkopke geven. Geen één muis, zelfs een vrouwelijke met een motorhelm die dat overleeft.
Ondertussen heeft het vrouwtje op haar boodschappenlijstje toch maar sjokolat geschreven. Die is niet meer in huis wegens weg gesmeten omdat enkele weken geleden muizen aan de chocolade hadden geknabbeld
Het is hier onevenredigheid troef de laatste twee dagen. Hoe meer regen er valt hoe minder activiteit er is te bespeuren.
Bij de honden beperkt de activiteit zich tot eens rechtstaan en gaan kijken wat ergebeurt als er een papiertje kraakt of wanneer er in de keuken kasten worden geopend. Er moest achter dat papiertje of die keukenkastdeur eens iets lekkers zitten dat we anders zouden mankeren.
Als er niets kraakt of piept durven we al eens een oog opentrekken, langzaam uiteraard, want van snel kan je moe worden.
Buitengaan gebeurt alleen als de nood hééél hoog is, meestal verlossen we ons dan van die nood niet te ver van de deur. Daar krijgt het baasje en vooral t vrouwtje het van op hun heupen. Maar geur van een plasje zullen ze dit seizoen niet veel hebben, de regen spoelt alles weg zoals in een mensen WC.
Ondertussen wachten we af, het vrouwtje tikt eens tegen de barometer en trekt dan een bedrukt gezicht.
Het is nog niet voor dadelijk die lange wandeling, het regent nog te hard
Na een dag die regenachtig inzette, met een baas die niet goed wist waar aan beginnen, met drie Drenten languit gestrekt voor de kachel, toch nog laat op de avond nog een berichtje.
De regen is toch nog weggetrokken, we hebben met het baasje en t vrouwtje nog een slijkwandeling gemaakt en op t einde van de wandeling hebben we nog wat muizen den duvel aangedaan met hun entree van hun holletje de allure te geven van een paleis ingang.
In huis hebben we ook een muis, een slimme die zich niet laat vangen en die volgens het vrouwtje overal keutels achter laat. Drie klemmen met kaas als lokaas. De kaas is oude Cantal waarvan het baasje zegt dat m te lekker is om aan de muizen te voeren. En nu wil dat rotbeest toch die kaas niet zeker !
Drie klemmen en nog altijd kan die muis de lekkernij weerstaan. We hebben ze al een paar keer zien lopen en ik ben al met mn snuit in de hoek tegen de muur geknald. De muis dook daar in de minuscule opening waar de verwarmingsbuizen uit de muur komen. Ik had ze bijna maar kon niet meer stoppen en ik vloog met een doffe dreun in de hoek. Weg muis !
Morgen gaan we verder met de jacht. We houden jullie op de hoogte van de resultaten.
tuurlijk is er binnen nog wel wat te doen, er is altijd binnen wat te doen, al is het maar voor de lekker warme kachel liggen.
Waarom vragen we dat ? Het regent flink aan dehors, geen plensbuien maar zon regen die maar blijft vallen en waar je kletsnat van wordt.
We zijn nu iets voorbij negen uur en het baasje heeft al twee natte handdoeken hier liggen. Al een drietal maal heeft hij ons afgedroogd bij het binnenkomen want natte honden in de zetel is zelfs bij onze baas not done.
Zo , dan liggen onze activiteiten al vast. Nu voor t baasje nog iets vinden
Het baasje wilde vandaag aan het zwembad beginnen, het waterniveau onder de skimmer laten zakken om bevriezing van de leidingen te voorkomen. Hij wilde ook de filters laten leeglopen, maar voor al die werkjes moet m te veel binnen en buiten lopen. Dat gaat dus niks worden .
De schuur oprommelen een jobke dat m zo nogal eens doet als het regent is niet nodig wegens in oktober nog gedaan.
Waarschijnlijk gaat hij helpen bij Fernand in Saint Fraigne. Die is gisteren namiddag samen met het baasje stenen gaan kopen in de Brico Depot in Angoulême, om de schoorsteen mee te bekleden, zoals bij ons achter de kachel.
Och we zien wel wat er staat te gebeuren en water vanavond uit de bus is gekomen
Nu is er ook bij ons in het gehucht een verkeersbord geplaatst het allerallereerste ! Vorig jaar kregen we al straatnamen, iets wat voor de Franse inboorlingen vreemd overkwam.
Logisch toch voor hen, in een hameau van negen huizen waar iedereen jan en alleman kent met naam en bijnaam daar hebben ze dan straatnamen voor uitgevonden voor die drie, wegeltjes die tussen de huizen samenkomen. Bovendien kreeg elk huis ook nog eens een huisnummer !
En dan gisteren toen we onze eerste wandeling met de honden maakten stond er aan het begin van onze straat de rue du four een verkeersbord dat de snelheid in onze straat beperkt tot 30 kilometer per uur.
Waar onze brave burgervader en zijn conseil niet aan gedacht heeft is dat die borden aan twee zijden van de straat dienen te worden geplaatst. Nu mogen wij als we bvb van de bakker komen nog maar 30 rijden, wat nog te snel is gezien de omstandigheden, niemand reed in het verleden zo snel,. Maar kom je van de andere zijde de straat in was er enkel de beperking van in een bebouwde kom te komen en dus 50 te mogen rijden.
We zullen onze brave burgervader eens op de fout attent maken als m nog eens stopt met zijn tractor van de gemeente, als er nog eens een zwaailamp of een achterlicht mankeert.
We zullen hem alleszins het adres van een goeie advocaat geven als er ooit iets gebeurt. Zou Vermassen zon zaak als publiciteit voor zn commerce aanzien ?
Na zware onderhandelingen zijn alle partijen het eens geraakt over de toekomst van BELGIË Alle gewesten krijgen hun eigen koning en behouden ieder hun inkomsten
de koek zal als volgt verdeeld worden:
Vlaanderen : Koning Laurent
Wallonië : Koning Philip
Brussel : Koning Albert
En het nieuwe volkslied : Drie koningen, drie koningen...
Gisteren las het baasje op het blog van Elzhttp://www.fransezaken.nl/dat de kraanvogels in het noorden va Frankrijk hun valiezen hadden gepakt en op weg waren naar het zuiden. Daarstraks waren wij in de tuin aan het bladeren harken, het baasje harkte en wijzorgden dat m aan het werk bleef Plots hoorden wij iets raar en ook het baasje wist niet goed wat er loos was.
Het baasje dacht dat het één van ons was die achteraan in de tuin ergens tussen gekneld zat. Tot zijn oog viel op twee vluchten kraanvogels die inderdaad richting zuiden vlogen.
De kraan slaat dan op de reusachtige kraan die het baasje daarstraks opmerkte midden in de velden. t Baasje was toen onderweg naar St Fraigne om de kachel te gaan aansteken voor Fernand en Jenny . Vrienden uit Turnhout die ook een vakantiehuis in onze buurt hebben.
Midden in het veld, het baasje kon er niet naast kijken want hij moest wachten achter een transport exceptionel. Een Nederlandse truck, met begeleiding van een busje met veel flikkerlampen stond te wachten om rechtsaf te slaan om daar in het veld zijn vracht te kunnen lossen.
Het exceptionele stuk dat de truck vervoerde bleek een ¼ deel te zijn van de onderste ring van een windturbinesteun, hier noemen ze dat een éolienne.
Ons baasje heeft altijd het oude nief kodakske in de auto liggen en heeft daar dan ook maar enkele fotos geschoten. Als hij morgen er terug langs komt krijgen jullie het vervolg van de vorderingen aan de windturbinegroei
De dikke laag lindeblad die op de oprit van het huis lag is opgeruimd. Eenvoudig werkje zal je zeggen, overal is dat zo maar hier dus niet !
t Baasje had al zijn tuingerief bovengehaald om dat klusje eens op een ikke en een gij zoals dat m dat zegt te klaren. Dat zou zo geweest zijn moest die band van de kruiwagen nog hard gestaan hebben niet dus t Baasje zet dan de compressor op om die band op te pompen. Er vliegt evenveel lucht uit als t baasje er kan inblazen
Dus kruiwagenwiel eruit, reserve binnenbandje gezocht, buitenbandje van het wiel, binnenbandje een beetje opgepompt, binnenbandje in de buitenband en dan de buitenband terug op de velg gewipt met twee schroevendraaiers. En voor diegene die nu denken dat de binnenband daarbij beschadigd werd, nee hoor banden maken kan onze baas als de beste.
Toen moesten de bladeren bijeen gerijfd worden. Daar moest het baasje even bij opletten want deze morgen was dat de plaats waar het Drentensigarenfabriek gestaan had ! Heros had daar voor een grote productie gezorgd. Het baasje heeft dus goed opgelet bij het bijeen scharrelen van de bladeren. De sigaar is niet gevonden tot het baasje merkte dat hij toch een geur ontwaarde van afgewerkte Pedigree en dat die geur hem volgde , ook al ging hij de tuin in.
Tot t baasje tot de conclusie kwam dat de honden sigaar zich bevond waar je ze meestal moet zoeken onder zijn schoenen natuurlijk ! ! ! Het baasje is dan maar al sleffend door de tuin gaan lopen. Drie rondjes volstonden om zijn schoenen terug proper te krijgen .
Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt.
Hoe is de naam van de patiënt ?
Louis Peters.
Een ogenblik a.u.b., ik verbind u door met de verpleging.
Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen ?
Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van Louis Peters in kamer 302 ?
Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht
Met de dokter van wacht.
Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302 ?
Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen. Hier heb ik het.
Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie en morgen nemen we de hartmonitor weg.
Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.
Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht.
Bedankt dokter, van harte bedankt.
Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt.
Dichte familie?
Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf. Ik bel u vanuit kamer 302. Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets. Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is.....
Het is een beetje raar als we nu in de tuin lopen Toen wij hier zes weken vertrokken, voor alle bezigheden waarover je de laatste weken las, was de tuin gans anders dan wat we deze morgen vonden.
Het begon al met de lindeboom vlak voor de deur. Daar liepen over een tapijt van bladeren, vorige maal waren dat nog de steentjes van de calcaire dolomiet zeggen ze in België.
Ook de fruitbomen in de tuin zijn totaal bladloos. Het baasje zal er werk aan hebben met zijn Husq, de zitmaaier die al het grote werk feilloos opknapt. Twee dagen droog met een beetje zon en het gazonnetje ziet er weer keurig uit voor een ganse winter.
Ook het bladeren verzamelen om een nieuwe composthoop te beginnen zal nog wel een dag werken vragen. Dan zullen we maar niet aanbieden om te helpen want daar is het baasje niet echt van gediend. Snoeihout wegbrengen tot daar toe maar hopen bladeren uit elkaar spelen dan verkleurt m gewoonlijk samen met het nodige lawaai.
Het baasje was deze morgen vroeg op hij was vergeten de wekker op het winteruur te zetten. Dat maakt dat m een uur vroeger, nog haast in de pikkendonkere de kachel al terug aan het opporren was ! Het zal een lange dag worden voor t baasje, al een geluk dat het weer meewil , op dit moment is het droog en 9° C, en het is half tien voormiddag (winteruur).
We zijn er weer In La Magdeleine voor een week tot tien dagen. Begin december hebben ze ons weeral terug nodig in t Belgikske en dan dienen we terug in Vosselaar te zijn.
De volgende dagen brengen we terug verslag uit vanuit zuid west Frankrijk. Vanavond was er niet veel te beschrijven wegens pikkendonker buiten. Het was bewolkt en vrij mistig, daarbij was het al flink na zeven uur en dan moet het donker zijn in dit seizoen.
De rit liep op rolletjes, zelfs Parijs was een lachertje en op een 40 minuten was de wereldstad gepasseerd. Tweemaal is het baasje gestopt, de eerste maal om ons een plasje te laten maken, de tweede maal om de Mitsubishi terug drinken te geven.
Ondertussen hebben de baasjes hun buik ook vol en heeft ons baasje ook voor ons gezorgd. Nu liggen we uit te rusten voor de kachel, want van een ganse dag slapen kan je toch zo moe worden
We zijn weer even onderweg voor 800 kilometer vandaag. Deze middag dus geen mop, hoewel we er gisteren enkele heel goede hebben binnengekregen. Daar zal dus even op moeten gewacht worden
Vanavond hopen we dus terug te kunnen berichten vanuit La Magdeleine, vanonde de notenboom waar toch nog een serieuze vracht noten moet liggen. Waarschijnlijk is er al en groot deel verdwenen in muizenholletjes en voorraadplaatsen van eekhoorns. Dat gaan we dan wel merken als er volgende lente in alle hoeken en kanen notenbomen opschieten.
We hopen op een rustige rit zonder de mist die ons gisteren thuis hield. Het baasje heeft een broerke dood aan mist op de snelweg. Toen de baasjes nog in Turnhout woonde, zo ergens in de vorige eeuw is er een onderbuur zo dodelijk verongelukt in een kettingbotsing iets voor Antwerpen
Zelf heeft het baasje ook verschillende malen in de mist voor zijn leven moeten rennen toen hij nog bij de wegenwacht van VAB werkte. Neen, onze baas heeft het niet begrepen op mist
Tot strakskes, onze baas gaat ons in de auto zetten denk ik
Hoewel het voor Hera en Heros zondag al twee dagen geleden was dat ze verjaardag vierden, kregen ze toch zondag in Rockanje nog een cadeautje.
Meer zelfs, bij mij was het al tien dagen geleden dat ik de kroon met een vijf mocht opzetten en ook ik kreeg nog een verjaardagsgeschenk.
De lieve dame die dat voor ons allemaal bij had was Karin van Drentje Siebe. Veel lezers wel bekend van o.a. het Drentenforum.
Merci Karin, wij zijn al twee avonden zoet met jouw cadeaus. Het baasje knipt die rundspees met de snoeischaar in ongeveer drie gelijke delen. Het langste gelijke deel krijg ik gewoonlijk. Zo gaat dat al jaren, Belle krijgt het eerste eten en gewoonlijk het grootste deel. Daar is iedereen tevreden mee.
Ook het baasje gaat straks meefuiven en zijn Hollandse biertjes eens proberen. Eergisteren meldde hij hier nog dat het om een bier van 8 % alcohol ging, maar toen kreeg het baasje een melding uit Nederland dat het maar om 6 % ging. Er stond wel bij dat het voorzichtig moest geschonken worden wegens gist op de fles. En gezien hij morgen enkele kilometers heeft af te malen is hij maar heeel voorzichtig geweest !
Wij allen danken Siebe, Karin en Jan voor de fijne attentie. Wij gaan dat niet vergeten !
Komt een Marokkaan bij de garage met zijn kameel en vraagt aan de monteur: "Kunt u mijn kameel uitlijnen, hij loopt een beetje scheef?". "Jawel" zegt de monteur "zet hem maar op de brug". Even later slaat de monteur met een gruwelijke knal de kloten van de kameel tussen twee bakstenen te pletter. De kameel schrikt hier zo van dat hij van de brug springt en in een rechte streep de woestijn in sprint, binnen notime is de kameel uit het zicht verdwenen. "Zo die loopt recht" zegt de monteur. "Ja dat wel" zegt de Marokkaan "maar hoe krijg ik m'n kameel nu terug?" "dat is geen probleem" zegt de monteur, "ga maar even op de brug staan !"
Gisterenavond kwam hier nog een mail binnen met vier fotos toegevoegd, waarvan er twee zijn die we jullie nie willen onthouden.
De fotos zijn van Yukoo het Drentje van Rudi uit Diest. Rudy is buiten Drentenliefhebber ook nog valkenier.
Yukoo is een bruintje uit het laatste nestje van Luc van de Heyning uit Goirle, Nederland en is half juni geboren. Rudi is bij dat hondje uitgekomen nadat hij op de valkeniershappening in Kasterlee onze Harry en Jos en Dymphna was tegengekomen en aan de praat was gekomen over Drenten.
Zo is Yukoo in Diest terechtgekomen en nu was ons baasje toch wel echt verrast dat een hondje van nog geen zes maanden al zo kan omgaan met roofvogels. Dit gaan we op de voet volgen zegt ons baasje want daar zit volgens hem meer in, dan zomaar een dagelijks verhaaltje !
Rudi zal wel willen meewerken want die is fier genoeg op zijn Drentje en zijn vogels. Jullie volgen mee ?
Vandaag geen uitzonderlijke wandeling, geen strandwandeling, geen zoektocht naar Frick door bos veld en langs kanalen. Gewoon ons normale toerke.
Het baasje besloot maar tot de gewone grote wandeling omdat we ganse dag al den tamme hadden zoals hij een rustige dag in de zetel noemt.
Gisteren op het strand hebben wij goed ons best gedaan in lichaamsbeweging en spelen met al die andere Drenten. Dat eist zijn tol en als je dan toch niet zoals de grote mensen en bazen aan de slag moet, ja wat doe je dan ?
Ons baasje is dan wel zo sympa dat m ook de kachel nog aansteekt, hij zegt speciaal voor de hondjes. Of dat wel voor de 100 % eerlijk en waar is hebben we zo onze twijfels. Voor zijn eigen gezelligheid en die van t vrouwtje zal het ook wel zijn is ons gedacht.
Ondertussen liggen we toch weeral gerekt en gestrekt voor de kachel en hij of zij die ons hier weg krijgt zal met een lekkere menu voor de pinnen dienen te komen.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
