Om deze uitstap of wandeling te maken neemt men best de premetro op de Groenplaats en rijden tot het station "Opera".  Bij het verlaten van de metro komt men op de ons aller gekende de De Keyserlei.  Het alternatief is dat men vanaf de Groenplaats via de Meir, Leysstraat richting Centraal Station wandelt.

        Op De Keyserlei, nemen we de 2° straat rechts, nl. de Appelmansstraat om onmiddellijk de 1° straat links te nemen, de Vestingstraat.  Vervolgens nemen we de eerste straat rechts, de Rijfstraat en belanden alzo in het diamantkwartier.  Deze straat is afgesloten met cylindervormige palen en onder het waakzaam oog van een politieinspecteur.  Daar waar de straat naar links buigt, heet ze Hoveniersstraat.  Aan de rechterkant het gebouw van de "Antwerpse Diamantkring".

              
                                       (foto eigen beheer)

        Een 50 tal verder aan de linkerkant bevindt zich een Portugese synagoge 

                        
                                         (foto eigen beheer)

dat in het jaar 1981 opgeschrikt werd door een bomaanslag.
Een gedenkplaat verwijst nog naar deze memorabele dag en luidt :
"Op 20 oktober 1981 werden 3 personen gedood en meer dan 100 gewond door de ontploffing van een bommauto die hier geparkeerd stond. - Wij zullen steeds met ontroering terugdenken aan al deze slachtoffers van deze terreurdaad".

         De Hoveniersstraat buigt aan het einde van de straat naar rechts in de Schupstraat, waar eveneens aan de ingang, ter hoogte van de Lange Herentalsestraat een wachthuisje voor de politie en cylindervormige palen werden voorzien.  We volgen nu de Lange Herentalsestraat tot aan de eerste straat links, de Lange Kievitstraat en volgen deze tot aan de centers, tot aan de Pelikaanstraat.  Aan het kruispunt met verkeerslichten werpen we even een blik naar links en rechts en zien hoe mooi de juwelenwinkels onder de sporen van het Centraal Station gerenoveerd werden.  

 
                                (foto's eigen beheer)

        We zijn nu in het hartje van het Jodenkwartier.
        In Antwerpen wonen ongeveer 20.000 orthodoxe joden, geconcentreerd in de wijk naast de diamantwijk, op enkele minuten loopafstand van het Centraal Station.  Deze wijk noemt men daarom ook wel "Joods Antwerpen".

        Het is na New-York, Londen, Bnei Brak en Jeruzalem één van de grootste gemeenschappen van charedische (aulte-orthodoxe) Joden ter wereld.  Ook in Klein-Antwerpen en Haringrode, 2 wijken aan de Antwerpse Lange Leemstraat, die in een andere uitstap zullen behandeld worden, wonen veel Joden.

         Bij groen licht steken we de voetgangersovergang over, richting gewelfde brug onder de spoorweglijn, waar het een drukte van jewelste is wegens allerhande verbouwingswerken.  Het is werkelijk een bouwwerf.  We bevinden ons nu op het "Kievitplein area"

         Wanneer wij onder de brug naar rechts gaan komen wij ten einde in de Van Spangenstraat, waar rechts een typisch Joods schooltje is gevestigd.  We verlaten de straat naar links, de Van Immerseelstraat in, en zien vlak voor ons een groot gebouw verschijnen dat de naam draagt van "Golden Tulip" Antwerp Center. 

                       
                                              (foto eigen beheer)

Golden Tulip Antwerp Centre is een nieuw centraal gelegen hotel in Antwerpen.  Het hotel heeft 174 luxe kamers waarvan 7 suites en 5 appartementen, een BRANCHE restaurant, Bar & Lounge, Let's meet again faciliteiten en ruime parkeermogelijkheden.  Het is tegenover de TGV (Hoge snelheidstrein) terminaal gevestigd en centraal gelegen op 1 km van de diamant -en juwelierswinkels, de Zoo, de Keyserlei en zijn boetieks.    

          We gaan nu naar rechts en even verder links bevindt zich een binnenplaats waar we een prachtige constructie met bomen vinden.

              
                                         (foto eigen beheer)

           Op deze binnenplaats vinden we een wegwijzer waar we al de andere instellingen zoals : "Alcatel-Lucent", "Europ hotel" en het "Shopping Center" kunnen vinden.

           We verlaten deze binnenplaats en nemen even voorbij het Europ hotel de eerste straat links, waar op de hoek een grootwarenhuis "Lidl" is gevestigd, nl. De Copernicuslaan.  Ten einde lopen we recht in de Ploegstraat, de achterkant van de Zoo.  Bekijk links eens even de mooie rustplaats van dit hotel.

                
                                         (foto eigen beheer)

           Opgelet, als ge heden ten dage deze uitstap of wandeling wilt doen, het is er nogal een slijkboel met het aanleggen van de nieuwe bestrating en de verbouwing van de bruggen.

           Tussen de Ploegstraat en de Lange Kievitstraat was hier vroeger een open vlakte die dienst deed als parkeerplaats voor voertuigen.  Nu wordt er volop gebouwd en zien dat de "Vlaamse Overheid", "Hotel Golden Tulip Antwerp Center", en "Le Pain Quotidien" reeds hun intrek hebben genomen in deze moderne gebouwen.

           We keren nu op onze stappen terug en via de Lange Kievitstraat gaan we terug richting brug, zodat we terug in de Pelikaanstraat belanden.   Bekijk de winkels onder de centers, met zijn juwelen en
"diamond's for ever".  Opgepast echter voor de nepjuwelen !

           Aan de linkerzijde hebben we nog het gebouw van de "Beurs voor Diamanthandel"  
 
                        
                                       (foto eigen beheer)

          Antwerpen telt als enige diamantstad vier diamantbeurzen. Het zijn streng beveiligde gebouwen die alleen toegankelijk zijn voor leden en waar kopers en verkopers elkaar ontmoeten. Diamanten worden er getoond en onder de loep genomen om de prijs te bepalen. Om die waardebepaling zo goed mogelijk te laten verlopen, heeft een diamantbeurs alleen ramen aan de noordkant, zodat de lichtinval de hele dag gelijk blijft. 

De Diamantclub van Antwerpen opende zijn deuren in 1886 en is de allereerste diamantbeurs waar leden hun zaken veilig kunnen afhandelen. In 1904 komt er een tweede diamantbeurs bij, de Beurs voor Diamanthandel, gevolgd door de Vrije Diamanthandel in 1911. In 1930 volgt de Antwerpse Diamantkring.

           Als we nu de Pelikaanstraat uitlopen komen we terug aan
de De Keyserlei, ter hoogte van het Centraal Station en kunnen we
ofwel de premetro nemen richting Groenplaats of aan het Koningin Astridplein de trams nemen richting Melkmarkt, die een boogscheut verwijderd is van de Groenplaat.

           Ziedaar dat was even kennis maken met het diamantkwartier.  Wij hopen dat jullie er  van genoten hebben en verwachten jullie op een volgende uitstap, nl. De Haringrodewijk en Klein Antwerpen, dat in feite een vervolg is van deze uitstap.
 
Bron :
- Wikipedia, en
- www.antwerpen.be

                                          -o-o-o-O-o-o-o-           
                                                                            

          Voor deze uitstap vertrekken we weer van op de Groenplaats. Wandelen via de Schoenmarkt tot aan het kruispunt met de Sint-Katelijnevest, waar we tram nr 7 nemen richting Mortsel.

          Onderweg rijden we via de Huidevettersstraat, Lange Gasthuis-straat, Sint-Jorispoort, Leopoldplaats en Mechelsesteenweg.  Straten die zullen besproken in een volgende uitstap.

          Aan de eerste halte op de Mechelsesteenweg, voorbij de Nationale Bank, zien we het pleintje met de "3 fonteinen"
dat gelegen is vlak over het gebouw van de Antwerpse Waterwerken.
één van de grootste drinkwaterproducenten in de Benelux.

               
                                           (foto eigen beheer)
 
          We verlaten het tramrijtuig en zien in het plantsoentje "de Badende Kinderen"

              
                                        (foto eigen beheer)

van Stig Blomberg (° Linköping 1901).  De Zweedse beeldhouwer stelde dit zwierig en bekoorlijk werk (uit 1935) in 1951 tentoon in het Middelheim.  Datzelfde jaar kocht de stad het beeld.  Juist voor het gebouw van de Antwerpse Waterwerken, in het planstoen, is hiervoor een gedenkplaat aangebracht. 

          We wandelen nu tot de zesde straat van Uw rechterkant, nl. Van Schoonbekestraat, steken aan het kruispunt met verkeerslichten de steenweg over, om even de omloop te verlaten, en begeven ons in de Sint-Thomasstraat, waar we aan het einde, waar de straten zich in verschillende richtingen splitsen.  Wij nemen de uiterst linkse straat de Sint-Vincentiusstraat, waar zich het ziekenhuis met dezelfde naam bevindt. 

                        

 Het is een algemeen ziekenhuis en heeft diverse heelkundige en inwendige diensten, een kraamafdeling, een dagziekenhuis en een geriatrie.  Het beschikt over een volledig medisch technische uitrusting met onder meer diensten met medische beeldvorming (met CT en NMR) en nucleaire geneeskunde.

          We gaan nu op onze stappen terug tot aan de Mechelsesteenweg, steken het kruispunt terug over, om via het rechtervoetpad verder te wandelen tot aan de eerste straat rechts, de Mozartstraat, die we ingaan.   Aan het kruispunt slaan we links af in de Harmoniestraat en aan onze rechterkant bevindt de "Eeuwfeestkliniek".

              

          Aan de overkant van de kliniek is het "Harmoniepark" gelegen, dat we betreden, zodat wij onmiddellijk het gebouw aan onze linkerkant kunnen aanschouwen.

                   
                                          (foto eigen beheer)

Buiten dit gebouw, de speeltuin en het monument van Peter Benoit
 
              
                                     (foto eigen beheer)

zijn er verder geen bezienswaardigheden, niettegenstaande daar ooit heel wat standbeelden van o.m. Bach, Rossini en Beethoven hebben gestaan. (Nota van de auteur : deze beelden staan momenteel te verkommeren in de "herstelhoek", langs de Beukenlaan, van het Middelheimmuseum).
  
          Peter Benoit (° Harelbeke 17.8.1831 - + Antwerpen 8.3.1901), werd op 11.3.1901 ten grave gedragen en diezelfde dag beloofde burgemeester Jan Van Rijswijck de verdienstelijke komponist met een groots monument te bedenken.  Hij heeft er meer dan 30 jaar moeten op wachten voor het werd ingewijd op de Frankrijklei voor de Koninklijke Opera, die dank zij Benoits inzet in 1893 het levenslicht zag.  Het werk is van bouwmeester en esteticus Henry van de Velde, voorman van de Art Bouveau of Jugendstil. 

          We verlaten nu het park, via de Mechelsesteenweg en steken aan de verkeerslichten, via de voetgangerovergang van de Koningin Elisabethlei over, richting Koning Albertpark. of Warande.
Weinigen zullen vermoeden als ze hier rondwandelen dat dit fraaie park in vroegere eeuwen een oord van verschrikking was.  Inderdaad, in de geschiedenis draagt de Warande de naam van "Galgenveld".  Het was hier dat men in die tijd de ter dood veroordeelden aan de galg knoopte.

          We worden we begroet door het monument van Mahatma Ghandi

                   
                                            (foto eigen beheer)

of Mohandas Karamchand Ghandi ° Porbandar 2.10.1869 aan de Westkust van India.  Dank zij zijn strijd voor de mensenrechten slaagde hij erin om India onafhankelijk te maken, volledig zonder geweld.  Zijn uitspraak : "geweldloosheid zou nooit gebruikt mogen worden als een schild voor lafheid.  Het is een wapen voor dapperen".  Hij die dus zijn leven lang voor geweldloosheid was geweest werd op 30.1.1948, bij een gebedsbijeenkomst doodgeschoten door een extreme hindoe, nl. Nathuran Godse.  

          We wandelen nu het park in en blijven links evenwijdig met de Mechelsesteenweg waar we het monument ter ere van Camille Coquilhat kunnen aanschouwen. 

              
                         
                                       (foto's eigen beheer)

Camille-Aime Coquilhat werd op 15.10.1853 geboren.  Hij vergezelde Stanley, in opdracht van Koning Leopold II, bij zijn beroemde tocht langs de bovenloop van de Kongostroom tot aan de Stanley Falls.  Op 24.3.1891 bezwijkt hij te Boma aan de gevolgen van kronische dysenterie.  Hij is amper 37 jaar.
Hij werd vice-gouverneur van Kongo waar een stad naar hem werd genoemd.

          Achter dit monument, op de Mechelsesteenweg, het gebouw van 
"Electrabel",
 
                        
                                      (foto eigen beheer)

dat behoort tot de topgroep van de energieonder-nemingen in Europa en marktleider is in de Benelux.  Ze biedt haar klanten globale en op maat ontwikkelde energieoplossingen en steunt daarvor op de synergieën tussen elektriciteit en aardgas.

          Vanuit het park, op de hoek van de Prins Albertlei en de Mechelsesteenweg kunnen we een blik werpen in de Boomgaardstraat, waar de Brouwerij De Koninck is gevestigd,

 
                                     (foto's eigen beheer)

de enige Antwerpse Brouwerij met het alom gekende "een bolleke Koninck".  De geschiedenis begint in 1827 wanneer Joseph Henricus De Koninck de afspanning "De Plaisante Hof" opende.  Op die plek stond een stenen grenspaal met een gebeeldhouwde hand. 

                        
                                          (foto eigen beheer) 

 Die staat er nog, tegenover de brouwerij op de hoek van het Koning Albertpark en de Prins Albertlei, de grens van het distrikt Antwerpen en waar het distrikt Berchem begint.

          Wanneer we zo eens rondkijken in de "Warande" zien we centraal gelegen een "kiosk"

              
                                              (foto eigen beheer)

en evenwijdig met de Koningin Elisabethlei het "tuinhuisje of hovenierswoning"

                                           

1876: Parkaanleg van de Warande (Koning Albertpark) begonnen, naar plannen van M. Bruno. Klaar in 1877. In de omgeving van de Warande wonen anno 1890 veel Duitse kooplieden (vnl. na 1870 naar Antwerpen gekomen). Kiosk en hovenierswoning n.o.v. P. Dens dateren van 1876-1877. [beet-3n-1890, p. 19, 35]; [bouwen-3nc, p.241 + ICON: kiosk + Lit.].

          Wij gaan echter het park verlaten, langs de Koningin Elisabethlei, tegenover het Provinciehuis,

                        
                                                  (foto eigen beheer)

maar bewonderen eerst nog het beeldje "De Danseres" van Oscar Jespers in het park. 

                                  
                                                 (foto eigen beheer)

 Het knappe bronzen beeld werd door het Antwerpse stadsbestuur op 20.11.1959 aangekocht en korte tijd later in het park geplaatst.  Oscar Jespers werd geboren te Borgerhout op 22.5.1887, en overleed te Sint-Lambrechts-Woluwe op 1.12.1970.  Kenmerkend  voor het uitgebreide en bewonderenswaardig oeuvre van Jespers is zijn konstant streven naar eenvoud, soberheid en kracht.  Een streven dat onder meer bij dit beeldje tot uiting komt.  

         Wij steken nu, aan de verkeerslichten, via de voetgangersover-gang, de Koningin Elisabethlei over en wandelen de tuin voor het Provinciehuis in.  Drie kunstwerken sieren de tuin van het provinciaal gebouw.  De blikvanger is natuurlijk de monumentale fontein

              
                                        (foto eigen beheer)

van Pol Bury ( geboren Haine-Saint-Pierre (Henegouwen) 1922), die op 19.5.1981 vlak voor de hoofdingang van het gebouw werd onthuld.  De grootste hydraulische fontein in de kinetische kunst.  Zij bestaat uit 2 ton, uit cylinders in roestvrij staal, waarvan er 42 kunnen bewegen en kantelen.

             Naast het gebouw zit de bronzen familie van Geo of Georg Vindevogel (° Gentbrugge 23.4.1923).

              
                                      (foto eigen beheer)

         We verlaten de tuin via de parking, met nog een aanwijzing dat naast het Provinciehuis, het Notarishuis is gelegen, waar men uit de hand of openbaar kan kopen of huren.

          We wandelen nu in de draai naar rechts de Jan Van Rijswijcklaan op, steken het kruispunt over om verder te wandelen in de Karel Oomsstraat.  Bekijk de appartementsgebouw eens dat boven de huizen uitsteekt.

                 
                                       (foto eigen beheer)

Wij vragen ons af, wanneer er brandgevaar is, hoe de brandweer aan de verdiepingen kan geraken.   Aan het volgende kruispunt, gaan we recht voor ons het Domein "Hertoghe" park binnen, via de ijzeren poort langs de zijde van de Markgravelei.  Hier betreden we een oase van rust, geniet er maar van.  We passeren het Ramada Plaza Hotel (links van ons) met hetr befaamde restaurant 'Hugo's.
We verlaten het park via een uitgang langs de Desguinlei, naast het glazen gebouw en het hotel.
Als we even naar links kijken zien wij het "Olympisch Zwemdok"

              
                                         (foto eigen beheer)

dat het enige Olympisch 50meter-bad is in Antwerpen.  Onderverdeeld in banen waardoor het uiterst geschikt is, niet alleen voor de gewone sportieveling maar ook voor topsporters.  Voor de kinderen is er een afzonderlijk instructiebad.  In de inkomhall bevindt zich een gedenkplaat ter ere van "Maurice Blitz 1891-1975.  Nationaal zwemkampioen winnaar Olympische zilveren medaille.  Promotor van de zwemsport in het Antwerpse".

Schuin rechts zien we het gebouw van  "De Singel".

              
                                           (foto eigen beheer) 

 In 1958 kreeg Leon Stynen de officiële opdracht van het Ministerie van Openbare Werken om een groots opgevat gebouwencomplex te ontwerpen.  Het moest voorzien in de toekomstige noden van het Koninklijk Vlaams Conservatorium.  De Stad Antwerpen stelde de grond aan de Wezenberg ter beschikking. 

We blijven echter langs de rechterzijde van de Desguinlei en wandelen voorbij het gebouw van de verzekerings-maatschappij Mercator.

              
                                             (foto eigen beheer)

          Met flukse stap steken het kruispunt met verkeerslichten aan de Jan Van Rijswijklaan over en kijken recht op het gebouw, gelegen op de hoek met de Desguinlei.  Bekijk de gevel eens en de gebeeldhouwde personen die zich bovenaan bevinden.  Kent iemand van jullie de betekenis hiervan ?.

We gaan even naar rechts en draaien de Bosmanslei in, waar het Frans consulaat 

                   
                                           (foto eigen beheer)
is gevestigd.

         Ten einde van de Bosmanslei komen we aan een rondpunt, en gaan hier links van de Van Putlei in, zodat we recht op het gebouw van de Stad "Dienst voor Werken"

              
                                        (foto eigen beheer)

lopen.   Vervolgens gaan we rechts verder op de Desguinlei en wandelen voorbij het "Ingenieurshuis".

              
                                                 (foto eigen beheer)

         Alvorens de Arthur Goemaerelei in te wandelen, gaan we rechtdoor op de Desguinlei, waar we achtereenvolgens de gebouwen van "PIVA of Provinciaal Instituut voor voedingsbedrijven Antwerpen", de befaamde hotelschool,dé referentie op het gebied van horecaopleidingen, zien. Of je nu bakker, banketbakker of slager wilt worden, of aan de slag wilt gaan in de toerismesector of het hotelwezen, met een diploma van PIVA neem je gegarandeerd een goeie start. 

              
                                      (foto eigen beheer)

         (Tijdens onze wandeling ontmoetten wij 4 enthousiaste leerlingen van de PIVA, die hun school promootten als één van de beste.  Goed zo, jongens ! Uw directeur zal tevreden zijn.  Als blijk van hun interesse in "Antwerpen, mijn geboortestad" kregen we de toelating hun foto te nemen.) 

              
                                        (foto eigen beheer)

        Naast de PIVA is de PIDPA gelegen.  De drinkwater specialist : hum slogan : "vers van de kraan en thuis gebotteld!  Een heerlijk geschenk".  Het kraantjeswater is immers tegenwoordig niet alleen goedkoop, het is ook lekker, gezond en milieubewust want het wordt geleverd zonder verpakking

                
                                       (foto eigen beheer)

          We keren nu echter op onze stappen terug tot aan de Arthur Goemaerelei, die we inslaan.  Aan de linkerkant van de straat een gebouw van het OCMW, het "Rust -en Verzorgingstheuis Vinck-Heymans"  

              
                                        (foto eigen beheer)

We uitwandelen tot het einde aan de Markgravelei, met zicht op de heilige naast de kerk en vooral op de Sint-Laurentiuskerk.

              
                                     (foto eigen beheer) 

Deze neoromaanse kerk werd in 1928 gebouwd o.l.v. architect J.Huygh (1885-1946), die zich liet inspiereren door neobyzantijnse invloeden.  Het is in feite een bakstenen centraalbouw met een centraal koepeldak, een westertoren en een koorapsis. Dwars op het schip staat een kort transept.   Een centraalbouw is een kerk met 4 gelijke armen (Grieks kruis) of een kerk met een cirkelvormig of vierhoekig plan.  

                        
                                         (foto eigen beheer)
              
                                       (foto eigen beheer)
De tekst op dit monument luidt : "" H. Hart van jezus.  Ons toekome Uw Rijk. - S. Sacratissimo Cordi JesV - Christi - Rgis PII Partiger -  ereXere Parochiani""" 

We wandelen tot aan de kerk, steken de straat over richting "Hof van Leysen". Het "Torenhof" 

           
                                (foto eigen beheer)      

of "Hof van Leysen" is een laatste getuige van de vele hoven van plaisantie in het oude "Leikwartier". Sinds de renovatie in 1984 biedt dit gebouw onderdak aan het "Centrum voor leerlingenbegeleiding - provincie Antwerpen".  De Anonentoren van het Torenhof is van de Italiaanse Anoni's, geboortehuis van Mejuffer Belpaire (1853-1948)
                                                       
Mits toelating van een lieve Mevrouw kregen wij de toelating het begouw vanuit de tuin achter het Torenhof te fotograferen.

              
                                      (foto eigen beheer)

Het "Leikwartier" dankt zijn ontstaan aan "projectontwikkelaar" Gilbert van Schoonbeke. Hij kocht in 1574 het uitgestrekte landgoed ‘Ter Beke' van markgraaf Willem van de Werve met de bedoeling de gronden te verkavelen voor de aanleg van zomerverblijven.

                
                                         (foto eigen beheer)

Als we hier binnenwandelen, kunnen we helemaal achteraan in het hof een "blindentuin"

               
                                          (foto eigen beheer)

ontdekken, speciaal aangelegd voor de blinden om hen wegwijs te maken in verschillende planten en kruiden.

         Maar eerst een beetje uitleg over het ontstaan van de straatnamen Markgravelei en omgeving.  De Marktgravelei maakt deel uit van Antwerpen-Zuid en vormt de verkeersader tussen de Jan Van Rijswijcklaan en de Brederodestraat (aan deze kant, met nog in de verlengenis de Moonsstraat en de Broederminstraat.  Het is één van de markantste straten uit deze buurt.
In 1546 kocht de grondspeculant Gilbert Van Schoonbeke het uitgestrekte Goed ter Beke (wat nog ter uiting komt in de naam van de ouderlingeninstelling van het OCMW "Dienstencentrum Hof ter Beke".
Hij verkavelde het en voorzag het van de nodige wegen.

          Wanneer wij het "hof" verlaten ter hoogte van de Van Trierstraat, komen wij te weten dat de blinden een toevluchtsoord hebben in de Markgravelei.

          Wij wandelen echter rechtsaf in de Van Trierstraat en lopen
 recht op de Haantjeslei, waar we de tuin inwandelen en vaststellen dat er de laatste tijd veel aan renovatie is gedaan ivm deze "blokken".

              
                                        (foto eigen beheer)

Rechts op de hoek bevindt zich fabriek "De Beukelaer".

              
                                               (foto eigen beheer) 

Elixir d'Anvers is de naam van een kruidenlikeur,  die sinds 1863 wordt bereid door de Antwerpse likeurstokerij van de familie De Beukelaer (de NV FX de Beukelaer). De oprichter, François-Xavier De Beukelaer, geboren te Ekeren op 18 april 1838, stelde het recept in 1863 op punt, op basis van 32 verschillende planten- en kruidensoorten. De likeurstokerij was eerst gevestigd op de Paardenmarkt in Antwerpen; sedert 1894 bevindt het bedrijf zich aan de Haantjeslei.
De likeur werd snel bekend omwille van zijn goede digestieve en weldoende eigenschappen; hij werd o.a. ook tegen kolieken bij paarden gebruikt.
Emile De Beukelaer, zoon van de stichter van Elixir d'Anvers, was een succesvolle Belgische wielrenner in de jaren 1880 en latere voorzitter van de UCI.

          Wij slaan linksaf de Haantjeslei in, wandelen voorbij de
Pyckestraat en bemerken dat er links in de Haantjeslei een project wordt gestart op de gronden van het vroegere parking van Alcatel Bell. nl. "de Zuidervelodroom".  Hier zullen 72 stadswoningen met tuin en 53 appartement worden gebouwd.

           Als we nu verder rechtdoor gaan, komen we vervolgens, rechts aan de Paleisstraat, die we inslaan en de Brandweerkazerne-Zuid passeren. 
Brandweer Antwerpen is een zogenaamd X-korps, d.w.z. een beroepsbrandweerkorps. Met zo'n 800 medewerkers staat zij in voor de bescherming van het grondgebied van de stad Antwerpen en van de gemeenten Mortsel, Stabroek, Wijnegem en Zwijndrecht. Naast hulpverlening heeft de brandweer ook een belangrijke preventieopdracht.

              
                                        (foto eigen beheer)

Even verder het Politiebureau van de vroegere 8ste wijk (nu hulpbureel van Zone Centrum) passeren.

                        
                                        (foto eigen beheer)

          Zo zijn we gekomen aan het kruispunt met Bresstraat, waar we links in gaan tot aan de Amerikalei.  Even rechts bevindt zich een tramhalte waar men ofwel de trams 12 en 24, of verschillende bussen van de Lijn kan nemen richting Franklin Rooseveltplaats.  Of... als we terug keren naar de Brederodestraat, ter hoogte Papierwaren AVA, tram 4.

          Niet te vermoeid ?  Dan verwachten wij jullie op onze volgende uitstap. 
 
Jullie kunnen kiezen tussen :
- De Zoo van Antwerpen
- Het Kiel
- Linkeroever
- Middelheimmuseum
- Zurenborg
- de Haven
- Meir, kant Bourlaschouwburg
- Diamantkwartier
of andere keuzes. 

                                          -o-o-o-O-o-o-o- 
       

         

          Zoals beloofd in onze vorige uitstap gaan we nu even in de richting van de "Seefhoek".  Hiervoor is ons vertrekpunt eveneens de Groenplaats.  We wandelen het plein over tot voorbij het Hilton hotel, waar we het schuin gelegen straatje, nl. de Sint-Pietersstraat nemen.  We komen alzo op de Melkmarkt en aan de tweede straat rechts, degene met de tramsporen, de Korte Nieuwstraat, nemen we tram lijn 10 tot aan de Franklin Rooselveltplaats (of Geuzenhofkes) en stappen af aan de halte tegenover het Koninklijk Atheneum.  Steken de straat over, via de verkeerslichten en begeven ons links van het Atheneum in de Osystraat.

         Een fikse wandeling, via de Van Maerlantstraat, brengt ons op het Sint-Jansplein.

              
                                     (foto eigen beheer)

waar in feite onze tocht gaat beginnen.

         De "Seefhoek" is een kwartier waar veel over te vertellen valt maar weinig te zien is.  De wijk wordt vooral bewoond door allochtonen en de vele winkels, die vroeger deel uitmaakten van de Handels -en Onderwijsstraat zijn verdwenen en ingenomen door vreemdelingen.  

         Wat ons onmiddellijk opvalt is het beeld "Pepto Bismo 2003"

van Panamarenko 

         Alias Henri Van Herreweghe (° Antwerpen 5.2.1940), die een buitengewoon en niet te classeren individu binnen de hedendaagse kunst is.  Als kunstenaar, ingenieur, fysicus, uitvinder en visionair heeft hij uitzonderlijk onderzoek gevoerd naar begrippen als ruimte, beweging, vlucht, energie en gravitatie.
Zij werk is een combinatie van artistiek en technologisch experiment, en neemt verschillende vormen aan : vliegtuigen, duikboten, auto's, vliegende tapijten en vogels.  Telkens spectaculaire constructies van vreemde schoonheid, tegelijk speels en indrukwekkend.
Van 1970 tot 2003 heeft hij gewoond in de Biekorfstraat 2 te Antwerpen.

          Wanneer we voor dit beeld staan nemen we, achter ons, de uiterst rechtse straat, de Sint-Gummarusstraat, en wandelen tot het einde, waar we links de Dambruggestraat inslaan. 
- - - - -
Voor diegenen die de "trappekes"

              
                                       (foto eigen beheer)

willen gaan bekijken, nemen de Trapstraat tot het einde en terug, tot aan de tweede straat links, Sint-Jobstraat. 

Een spoorweg, vroeger de hoofdverbinding tussen de spoorweg en de dokken, scheidde het Dam-kwartier van het Stuivenberg.  De viaduct is de enige verbinding tot de 2 delen.  Om te vermijden dat voetgangers en fietsers een omweg zouden moeten maken om de brug te kruisen, werd een trap gebouwd, en gaf hem haar naam van de straat (Trapstraat).  De trap werd een mijlpaal in de omgeving en de bewoners hebben de blinde muur naast de trap beschilderd met een oude buurtscene.  Het thema van de schilderij "Seefbier" doet ons denken aan de naam "Seef-hoek", de populaire naam van dit deel van de stad.   Spijtig genoeg 'bladdert" de verf van de muur en is er praktisch niets meer van te zien. 

In 1900 dronk men in Antwerpen al een halve eeuw het "Seefbier" of kortweg Seef.  De Antwerpse auteur Domien Sleeckx, die leefde van 1818 tot 1902, dronk dat bier in D'Exter, een buitenherberg in Deurne.  'Men tapte er een wit bier, dubbele Seef' geheten, dat schuimde als champagne.  De Exter zou nog bestaan maar het bier is spijtig genoeg verdwenen.
Het was een troebel bier, vergelijkbaar met het bier uit Hoegaerde. Het stierf in het begin van de eeuw een stille dood, toen het werd verdrongen door Bockbier en pils.

Op de hoek met de Biekorfstraat het vroegere politiebureel van de 11° wijk, nu een dokterspraktijk. 

                        
                                          (foto eigen beheer)
- - - - -
         Wij (die niet naar de "trappekes" gingen), blijven echter de tramsporen volgen en belanden alzo in de Van Kerckhovenstraat.

           Links van ons de Sint-Amanduskerk (1869-1874) gebouwd door J.L. Baeckelmans.

 
                                  (foto's eigen beheer)
 
          Enkele honderden meters verder tussen de Gas -en  de Nijverheidsstraat de "blokken van de Seefhoek"

              
                                       (foto eigen beheer)

          Even voorbij de Nijverheidsstraat, komen we op een groot plein,
 nl. "Het Stuivenbergplein". 

                
                                     (foto eigen beheer)

Rond dit groot plein, vindt men een 19° eeuws schoolgebouw, sociale woningen en vele werkmanshuisjes.
Eens een zandige duin buiten de stadsomwalling, later de hoofdbegraafplaats van de stad.
Het werd een publiek plein in de 19° eeuw.  Vandaag trekt het plein jong en oud aan, en werden delen van het plein omgevormd tot picknick plaatsen, voetbal en basketbalvelden of race-trajecten voor montainbikes.

          Steken we nu dit plein, diagonaal, over tot in de rechterhoek, waar zich het gebouw van het overdekt "stedelijk zwemdok" is
gelegen. 

              
Dit stedelijk zwemdok, waarvan de ingang zich bevindt in de Veldstraat, dateert van 1933 en is het oudste zwembad in Antwerpen. 
"Een gezonde geest in een gezond lichaam" is wat de stad in gedachten had om dit gebouw te bouwen.  Een overdekt zwemdok voor het publiek met badhuis en washuis.
Momenteel wordt het omgebouwd tot een stoombadencomplex : het zwembad en de badkamers blijven behouden, maar je zal er ook oosterse stoombaden, een gymzaal en een badenhuis aantreffen.
Omdat het gebouw een beschermd monument is, gebeurt de renovatie met de grootste zorg.  Het stedelijk zwembad heeft een prachtige Art Deco architectuur.  Wie ooit de badzaal, de wandtegels en de granito-vloeren heeft gezien, vergeet ze nooit meer.
(Bron : gelezen in Antwerpen, Werf van de Eeuw "Een nieuwe fase").

          Wij blijven echter rechtdoor gaan en lopen recht op het "oude washuis" (1923) dat werd omgevormd tot een lokaal cultureel centrum
"Het Oude Badhuis".

              
                                      (foto eigen beheer)

          Achter dit badhuis, bevindt zich aan de Meloenstraat een speelpleintje en nieuwe "blokken".

              
                                         (foto eigen beheer)

          We gaan onder de blokken door en belanden in de Viséstraat, waar we een zicht hebben op de werkzaamheden voor het aanleggen van een park.  De bewoners hadden graag gezien dat de spoorweggronden veranderd zouden worden in een park, en hebben
zo gezien hun slag thuis gehaald.

 
                                   (foto's eigen beheer)

           Op de hoek van de eerste straat links, de Viséstraat, een knap art-deco gebouw, waar vroeger de Brandweer

                        
                                        (foto eigen beheer)

was gehuisvest en dat duidelijk de tekens van de Glasgowschool en Amsterdam's Berlage (1913 - architect Van Averbeke) draagt en als uithangbord dient voor de omgeving en een deel van de skyline van Antwerpen vormt.  De kazerne werd buiten gebruik gesteld sedert 1947.

          We keren op onze stappen terug en verlaten het pleintje via de Pompoenstraat, steken de Veldstraat over, en lopen rechtdoor in de Familiestraat, waar we de torens van de Sint-Eligiuskerk (1890) opmerken.


              
                                        (foto eigen beheer)

met ingang in de Van Helmontstraat.  We wandelen links, deze straat in, en komen alzo in de Pothoekstraat, waar we naar rechts gaan. 
                         
                                     
                                             (foto eigen beheer)

Wij wandelen voorbij de nieuwe aangebouwde zijvleugel en de afdeling "spoed" van het Stuivenbergziekenhuis, (1877- 1884) waarvan de ingang zich bevindt in de Lange Beeldekensstraat.
Dit ziekenhuis werd gebouwd naar de plannen van Frans Baeckelmans, uitgevoerd door J. Bilmeyer en J. Van Riel.

                   
                                           (foto eigen beheer)

          We wandelen verder, in de Lange Beeldekensstraat, voorbij het ziekenhuis en komen aan de 5° straat rechts, de Perenstraat, om aan het einde, de Duinstraat, in te gaan.   Even verder aan de linkerzijde bevindt zich de "Neefsteeg",

              
                                              (foto eigen beheer)

en verder rechts voorbij de Perenstraat, de "Duinsteeg",

              
                                             (foto eigen beheer)
 
met recht daartegenover de "Geelhandplaats". 

         De "Duinsteeg" en "Neefsteeg" werden bebouwd met werkmanswoningen die men overal in het Stuivenbergkwartier vindt.  Vele van hen zijn met grote zorg gerenoveerd.  Op zeker ogenblik waren de bewoners verplicht hun woningen te ontruimen maar een sociaal woningcomplex kocht ze bijtijds op.  De huizen zijn nu gemoderniseerd zo dat families met een laag inkomen met 3 of meer kinderen kunnen leven in een veilige straat

         De "Geelhandplaats"

              
                                       (foto eigen beheer)  
situeert zich achter een ijzeren poort in de Duinstraat.  Kinderen spelen hier op de binnenplaats, ouderen hebben een gesprek met elkaar op de zitbanken en moeders bekijken hun kinderen vanop de balkonnen.  Dat is het levendig spektakel gedurende de zomeravonden.
De atmosfeer doet ons denken aan de film "Una Giornata Particolare" 
met Sopha Loren en Mastriani.  Het sociaal huizencomplex dateert van 1935 (architect Francken) is een knap voorbeeld van de socialistische traditie in sociale woningen met de nadruk op gemeenschap en hygiëne. De doorgevoerde renovatie in 1986 vergrootte de appartementen en vezorgde ze met centrale verwarming, badkamers en liften. 

         We volgen verder de Duinstraat en gaan de links schuin gelegen straat, de Lange Ypermanstraat in, waar we verder de
eerste links, de Korte Ypermanstraat nemen, zodat wij op het

"Schoolplak"
                                              (foto eigen beheer)

belanden.   Hier werd een in -en uitgang voor de metro voorzien, waar tram 3 ondergronds de halte "Handelsstraat" aandoet.
Deze tram brengt U rechtstreeks van daaruit naar het Centraal Station of Groenplaats.

          We verlaten het Schoolplak en begeven ons links in de Handelsstraat, waar zich langs de rechterzijde de "Handelssteeg" bevindt.

              
                                        (foto eigen beheer)

Wandel hier in tot aan de overwelving, die toegang verleent tot het "Willy Vandersteenplein", striptekenaar 1913-1990",

              
                                         (foto eigen beheer)
waarvan verschillende tekeningen van de stripfiguren zijn aan gebracht om de muren te versieren. 

          Eens de stripfiguren bekeken en een korte pauze ingelast te hebben, begeven wij ons terug in de richting waarvan we gekomen zijn en vervolgen onze weg in de Handelsstraat tot aan de 2° doodlopende straat links, nl. het steegje "Burgerwelzijn"

                  
                                          (foto eigen beheer)

waar, op zaterdag 20 november 1999 een 52-meter lange muurschildering van Suske en Wiske werd onthuld. De tekening is aangebracht op een blinde muur van de doodlopende straat Burgerwelzijn.
De afbeelding bestaat uit 43 beschilderde panelen waarop fragmenten te zien zijn uit het verhaal, "De 7 Schaken". De op hout geschilderde panelen werden geschilderd door leerlingen van het Stedelijk Instituut voor Sierkunsten en Ambachten uit Antwerpen.

Het aanbrengen van de beschildering gebeurde ter verfraaiing van de blinde muur en tevens als eerbetoon aan Willy Vandersteen, de geestelijke vader van Suske en Wiske, die in de wijk geboren werd en er opgroeide.
De bewoners van de wijk dienden in 1998 een project in bij de Koning Boudewijnstichting voor het versieren van de muur in het steegje. Het project viel in goede aarde en meteen kwam er ook de financiële en logistieke steun voor. 

          Eens het Burgerwelzijn bezocht te hebben, begeven we ons terug in de Handelsstraat, waar we links afslaan tot aan de Diepestraat.  Hier steken we de straat over en lopen rechts op de Sint-Elisabethplaats. 

              
                                       (foto eigen beheer)

Dit plein is omringd met kastanjebomen en bevat de metrohalte "St.-Elisabeth"

              
                                       (foto eigen beheer)

Deze halte brengt U eveneens, ondergronds met tramlijn 3, terug naar het Centraal Station ofwel naar de Groenplaats.
Het wordt gedomineerd door een oud schoolgebouw.  Jonge ondernemers huren de vroegere klaslokalen aan lage prijzen en alzo hun zaak te starten.  Zij delen het secretariaat, en andere faciliteiten.  Het vroegere hoofdkantoor is nu een café met een duidelijk gestructureerd interieur.  Wanneer jullie niet gehaast bent, raden wij U aan een drink op het terras te nuttigen.
- - - - - 
Tijdens onze rondgang ontdekten wij in de omgeving, namelijk in de Walenstraat aan het nr 25, het "Hof Van Camp" en verder de "Van Campstraat"

 
                                      (foto's eigen beheer)
 
Hiervoor moet U de wandeling niet verlaten, want veel bijzonders is er niet te zien.
Gezien Uw auteur een "Van Camp" is, willen wij dit even terzijde wel vermelden.  
- - - - -
          We keren op onze stappen terug naar de Diepestraat, waar we rechts afslaan richting Lange Beeldekensstraat.   Aan de 3° straat rechts, de Klappeistraat, waar vroeger op de hoek het Politiebureel van de 5° wijk was gelegen, gaan we in en lopen tot het einde aan de Kerkstraat.  Enkele meter voor de Klappeistraat, waar nu het groot gebouw werd opgericht, bevond zich cinema " Het Vlooienbakske", naam die gegeven werd door de Seefhoekenaar aan de aldaar vroeger gelegen cinema "Prins Albert", wegens het teveel volk en te kleine ruimte. 
Links van ons een mooi zicht op de Sint-Willibrorduskerk,

                        
                                           (foto eigen beheer)

met daarvoor het basketveld waarvan de vloer volledig bewerkt werd met mozaïektegels.  De kerk werd opgetrokken in 1886-1891, volgens de plannen van Leonard Blomme en is van neogotische stijl.  In de kerk zou een werk van Rubens te zien zijn, nl. :" De heilige Willibrordus in aanbidding van Maria".

          We zijn nu aan het einde van onze uitstap of wandeling gekomen.  We gaan rechtsaf in de Kerkstraat richting Carnotstraat, waar we aan de halte, tram 10 kunnen nemen richting Oude Stad.
Aan de 5° halte, in de Korte Nieuwstraat, verlaten we het tramvoertuig en kunnen via de Korte Koepoortstraat en Sint-Pietersstraat terug op de Groenplaats komen.

          Wij hopen dat U niet te vermoeid bent en genoten heeft van dit wel uitzonderlijk avontuur, waarvan velen onder ons misschien nog nooit geweest zijn.

          Voor onze volgende uitstap hebben wij nog onze twijfels, tussen een bezoek aan den "Dam en Luchtbal" of bezoek via de "leien en het
Stadspark en omgeving".  Hebben jullie een voorkeur laten het ons dan weten, zodat wij onze ideeën kunnen uitbreiden.  

          En.... vergeet ons "gastenboek" niet.  Onze dank op voorhand.   
         
                                        -o-o-o-O-o-o-o-                                                     

Wapenschild van de stad Antwerpen 
                 
                        

Het wapenschild van Antwerpen klimt op tot de middeleeuwen en werd reeds op 28 september 1881 bij Koninklijk Besluit aan de stad toegekend.  Na de fusie van Antwerpen met haar 7 randgemeenten
besloot men het oude wapen te behouden.  De wapens van de rand-gemeenten waren immers alle van jongere datum en sommigen ervan waren afgeleid van familiewapens.

Het wapenschild van Antwerpen werd dan ook op 5 maart 1985 door de gemeenschapsminister van Cultuur bekrachtigd.  Het wordt als volgt beschreven :
"""In keel een burcht met drie geopende, gekanteelde torens van zilver, verlicht en gemetseld van sabel, de middelste toren in het schildhoofd vergezeld rechts van een schuingeplaatste rechter-hand en links van een schuingeplaatste linkerhand., beide van zilver.  Het schild omringd door een bladerkrans met 6 rozen, afwisselend van zilver en van keel, alle geknopt van goud en gepunt van sinopel, overtopt door een markiezenkroon en gehouden door een wildeman en een wildevrouw van vleeskleur, omgord en gekroond met klimopbladeren van sinopel en dragend op de schouder een knots van natuurlijke kleur, beiden staande op een losse grasgrond."""

(Bron : uitgave "Wandelen door oud Antwerpen" van de stichting Monumenten -en Landschapszorg)

Betekenis van sommige woorden : 
keel  (wapenk.) = rode kleur
sabel (wapenk.) = zwarte kleur
sinopel (wapenk.) = groene kleur

                             -o-o-o-O-o-o-o-  

          Voor deze uitstap nemen we terug als vertrekpunt de Groenplaats.  Daar waar de tramsporen een bocht maken naar links, nemen we de Nationalestraat en slaan aan de volgende verkeerslichten
af naar rechts, de Steenhouwersvest in.  In het verleden was deze vest verbonden met het Sint-Jansvliet.  Beroemde steenhouwers-bouwmeesters zoals de Sander's, Appelmansen en de Waghemaeker's hadden aan de oevers van de Schelde hun werkplaats.
                            
                    
Aan het nr 28, een huis met een arduinen gevel en rococopoort met waaier.  Dit was de vroegere residentie van de Augburgse Fuggers, grondleggers van het 16° eeuwse moderne kapitalisatie.

                        
                                       (foto eigen beheer)

          We slaan nu de tweede straat rechts in en komen terecht op de Vrijdagmarkt,   Na een V-bominslag op 2.1.1945 te 10.00 uur 's avonds werd het plein omgebouwd.

          De Heilige Catharina, patronesse van de Kleerkopers kijkt hier vanop haar sokkel neer op het "gemarchandeer"" en het "opbieden" van oude en nieuwe spullen van haar beschermelingen.
        De Vrijdagmarkt bevindt zich in de onmiddellijke omgeving van het modekwartier.
 
                         
                                       (foto eigen beheer)
Het plein is ontworpen door de 16e eeuwse stadsbouwer Gilbert Van Schoonbeke voor de verkoop van tweede handskledij.  De traditie van de wekelijke vrijdag (en woensdag) gaat heden ten dage nog door voor de verkoop van gedragen klederen en afgedankte meubelen, en is erg in trek bij het publiek.  Het is een stukje van Antwerpse folklore en bestaat reeds sedert 1549.  
         
  
Een groot deel van het plein werd herbouwd, met respect voor het origineel 16° eeuws karakter, nadat een Duitse V-bom het vernietigde  op 2.1.1945 te 10.00 uur 's avonds .   
     
                           
                               Vrijdagmarkt heden ten dage
                                               (2007)
                                     (foto eigen beheer)

          Vlak voor ons de bij het bombardement overeind gebleven gevel
 van Plantijn Moretus' patriciërshuis van de familie Plantijn-Moretus, vermaarde oud Antwerpse drukkers. 

   

Christoffel Plantijn (1520-1589) had er zijn wereldberoemde werkhuizen.  Later volgde zijn schoonzoon J.B. Morerus hem op.  Men bewondert er nog heden zijn welringerichte werkplaats zoals ze in de 16° eeuw bestond.  Persen, letterkasten, gieterij, correcteurskamer, een winkel, alles met prachtige meubelen uit die jaren.  Een ongeëvenaarde verzameling van zeldzame boeken, etsen, handschrif-ten, schilderwerken, tekeningen, houtsneden, enz... van verschillende der beroemdste Vlaamse meesters kan men er gadeslaan.
We kunnen hier wel even aanhalen dat weinig Antwerpenaren dat museum geheel kennen.  En nochtans zal geen vreemdeling onze stad bezoeken zonder het Plantijnse huis te bezichtigen.  De binnenkoer met verschillende borstbeelden opgeluisterd biedt een geweldige aanblik met zijn eeuwenoude klimplanten, die nagenoeg de ganse oppervlakte van de binnengevels bekleden.     
Bekijk de monumentale poortomlijsting en de cartouche met het wapenschild van Plantin, van Artus Quellin. Lees de spreuk "Labore et Constantia"  wat dient vertaald te worden door "Arbeid en Volharding" en bekijk de hand die de passer in beweging houdt. 

Treed hier binnen en bewonder de mooie tuin.

         

          Wanneer we buiten komen nemen we het links gelegen Heilig
Geeststraatje waar een gedenkplaat in een gevel is aangebracht naar aanleiding van de V-bominslag.

          We gaan verder tot aan de Hoogstraat en slaan deze links in. Deze "Alta Platea", letterlijk hoge straat, was de belangrijkste landweg voor iedereen die van het Kiel, Kronenburg, de Sint-Michiels-
abdij of van de oude oever naar de nieuwe stad wilde komen.

          Rechts in de straat, richting Stadhuis, bevindt zich het geboortehuis "Het Paradijs" (nr 13) van Jacob Jordaens. 
                                     
                          (foto eigen beheer)                     

Alvorens links af te slaan, bekijk eens de gevel van het hoekhuis Hoogstraat-Stoofstraat.  Wat zouden deze gebeeldhouwde figuurtjes 
betekenen ?  Het zijn halfverheven beeldwerken, die tonelen uit het leven van den heiligen Joseph voorstellen. 

                
                                       (foto eigen beheer)

We slaan echter links de straat in tot aan het Sint-Julianusgasthuis

              
                                         (foto eigen beheer) 

          Fraaie opgeknapte gevel (door de zorgen van de C.O.O. nu :
OCMW) die waarschijnlijk van de 15° eeuw dateert, waardoor hij bij de oudste van de Antwerpse gevels mag worden gerekend.  Het "Sinte Juliens gasthuse" heeft een boeiende, lange geschiedenis.
          De voormalige kapel, waarin de kunstgalerij "De Zwarte Panter" onderdak vond, dateert van 1501.  Op Witte Donderdag kan men er de barokke "Pelgrimstafel" bewonderen, een stuk taai Antwerpse foklore door de Spaanse kapitein d'Areste ingesteld in 1556 en nog steeds in zwang is.
          Overigens, wat weinig Antwerpenaren weten : er staan nog steeds 3 opgemaakte bedden ten behoeve van landlopers die hier hoogstens 3 dagen op verhaal kunnen komen.
(Bron : Gids van Oud Antwerpen - Georges Van Cauwenbergh)        
                                        
          We komen nu aan het Sint-Jansvliet eens Sint-Janskaai,

              
                                         (foto eigen beheer)
Kleine Tunnelplaats, en wandelen naar het verluchtingsgebouw van de voetgangerstunnel, gebouwd door Imalso in 1932-33.  In 1884 werd de Waterpoort van de Vlasmarkt naar hier overgebracht.   Deze stond op de plaats waar nu dit verluchtingsgebouw van de voetgangerstunnel staat.  In 1936-37 werd ze verplaatst en heropgericht op de Gillisplaats (maar meer hierover in een nog volgende uitstap).
(Bron : Wikipedia)

              
                                        (foto eigen beheer)
Voor dit gebouw wordt in het weekend het basketbalveld omgetoverd tot antiekmarkt.

           We gaan het gebouw niet in maar steken de Ernest Van Dijck-
kaai over, via de voetgangersoverweg aan de verkeerslichten, richting trappen, die we bestijgen.  Nu zijn we beland op het "Zuiderterras"

              
                                      (foto eigen beheer)
Geniet van het zicht en de rust.  Ruikt U de zeelucht niet ?, De wandelterrassen zijn een geliefkoosde wandeling voor de Antwerpenaar die van hier uit zijn blik laat gaan over de majestatische Scheldestroom.  Hij volgt de zeeschepen tot aan de einder, of maakt zich vertrouwd met laden en lossen.  Voor de stad bereikt de stroom een breedte van nagenoeg 500 meter.  Aan de overzijde, de Linkeroever, eertijds "Sint-Anneken" geheten, waar nu een nieuwe woonstad verrijst.

           Bekijk het gebouw van het restaurant, aan wat laat U dit denken ?  Met wat verbeelding herkent men een gedeelte van een schip.

           Ten einde van het wandelterras staat het standbeeld van "Minerva" met uitzicht op de Schelde

                        
                                        (foto eigen beheer)
         
          Minerva was een belangrijke godin in het Oude Rome.  De naam van deze godin duidt haar aan als een echt Italiaanse godheid.  Zij is een personificatie van de goddelijke macht van het verstand, van de vindingrijkheid van de menselijke geest.  Daarnaast staat haar betekenis als de beschermster van de burchten van de steden.  Zij is én een krijgshaftige én als een vredelievende godin door de Romeinen vereerd.
(Bron : Wikipedia)

en op het "ponton" met Flandriakiosk.

              
                                       (foto eigen beheer)

          De vlotbrug of ponton is de aanlegplaats aan de voet van het Steen waar de Flandriaboten vertrekken richting plage Sint-Anneke.
De beweging op de ponton en op de rede, links en rechts, biedt een boeiend schouwspel.  Het lokt steeds veel kijklustigen die van op de banken van het Steenplein dit schouwspel kunnen volgen.   Hier lag vroeger de "aanwerf", waar het slib van de Schelde werd aangeworpen, vandaar misschien de naam van Antwerpen "Aanwerpen"?  

           We dalen de helling af, tussen de 2 stenen leeuwen 

                
                                       (foto eigen beheer)
en genieten van het mooie zicht op de Suikerrui en Onze-Lieve-Vrouwekathedraal.
Zo komen we op het Steenplein, omgetoverd tot het plein waar vele ouderlingen, abonnés en toeristen vanop de zitbanken de bewegingen van de boten op de Schelde kunnen volgen.  Vroeger bevond zich op deze plaats de vismarkt. 

              
                                     (foto eigen beheer)

          Voor Flandria vormt de haven op toeristisch gebied een interessante bezienswaardigheid.  Een rondvaart met de "Flandria-
boten", die nu gemeerd liggen in het Kattendijkdok ter hoogte van de Londenbrug, verschaft de bezoeker in enkele uren een volledig beeld van de uitgestrektheid en de activiteit van de haven. 

          We volgen de mooi aangelegde wandelweg tot aan de helling van het Steen,

              
                                         (foto eigen beheer)
waar onze "Lange Wapper", 2 dronkaards de les leest.

                        
                                          (foto eigen beheer)

           De kwelgeest komt 's nachts te voorschijn en achtervolgt de dronkaard.  Eerst als een klein mannetje, maar hij kan zichzelf steeds groter en groter maken, tot hij boven de huizen uitsteekt.  Als de dronkaard, hijgend en zwetend, thuiskomt kijkt Wapper door het raam naar binnen.  Soms vermomt hij zich als een klein kind om moedermelk te kunnen drinken.  Als een moeder dit kind meeneemt om te verzorgen en in een wiegje te stoppen, laat Lange Wapper zichzelf zo groot groeien dat hij niet meer in de kamer past.
(Bron : Wikipedia)

              
                                    (foto eigen beheer)
        Deze plaat kan men terugvinden juist voor de trapjes om de waterkeringsmuur te overschrijden. 

           Boven aan de helling houden we even halt en kijken aan de inkompoort naar omhoog waar we het vervallen beeldje van "Semini"
nog kunnen ontdekken.   Semini is de oudste burger van Antwerpen 

                        
                                           (foto eigen beheer)
De beeltenis van dit vruchtbaarheidssymbool zit al eeuwen ingemetseld boven deze poort, laatste overblijfsel van de burcht aan de Schelde.  Wist U dat sinds 1985, ieder jaar, de eerste zaterdag van de lente "Seminikoeken" worden uitgedeeld aan de jonggehuwden bij het buitenkomen van het Stadhuis ?   Het is een onderdeel van de Seminiviering, een vrolijk Antwerps feest rond de nieuwe lente, nieuw leven en creativiteit.
De koek is dan ook een zinnebeeld van levensoptimisme, vruchtbaarheid en ambachtelijke creativiteit.
(Bron : www.semini-sage.be)
  
      We gaan nu onder de poort en komen aan de hoofdingang van het
 Steen.  Hier hebben we een mooie aanblik op het gebouw, dat op last van Karel V in 1520 wederopgericht werd, naar de plannen van Domien de Waghemakere en Rombout Keldermans, bouwmeester van de Lieve-Vrouwentoren.  De loggia boven de ingangspoort, voorzien van de wapens en het zinnebeeld van Keizer Karel, is wel het mooiste gedeelte van het "Steen".

                        
                                        (foto eigen beheer)
Het "Steen", waarvan de oudste gedeelten mogelijk dagtekenen van de 12° eeuw, maakte deel uit van de aloude burcht.  Als gevangenis, onder Karel V gerestaureerd, werd het in de 19° eeuw als museum voor oudheidkunde ingericht.

     In het historisch gebouw,- het druktst bezocht in België -, is sedert 1952 het Nationaal Scheepvaartmuseum ondergebracht, maar niet meer voor lang, want in 2010 zal het verhuizen.  De verzamelingen o.m. talrijke scheepsmodellen van grote waarde worden dan overgebracht naar het MAS (zie onze uitstap nr 8). 

     De poort met spitsboog is de oudste, zij was vroeger voorzien van een ophaalbrug.  Het belicht middengedeelte is het voorplein : met de ingang van het museum; en het Kruisbeeld, afkomstig van de nabije, in 1885, verdwenen Gevangenisstraat. 

              
                                         (foto eigen beheer)
      
         Wanneer we langs de poort binnengaan komen we op de
binnenplaats.    De ingang leidt tot een nagenoeg vierkante open binnenplaats.  Hier ondergingen in de 16° eeuw de gevangenen hun eerste ondervraging.  Langsheen de muur liggen grote en kleine stenen kanonkogels.  De monumentale pomp van 1670 is afkomstig van het ouder Schippersgild. 
 
                        
                                       (foto eigen beheer)

          We vervolgen onze weg en komen alzo aan het "Noorderterras".
Bij de aanvang bevindt zich een gedenkplaat ter ere van de Canadese soldaten.  Neem hier even pauze en geniet van het uitzicht op de Schelde.  En wie weet met een beetje geluk ligt er wel een cruiseschip.

              
                                        (foto eigen beheer)

          Rechts van ons zien we een standbeeld, die een "krijger" voorstelt en de naam kreeg van de "Warrior".

                        
                                       (foto eigen beheer)

          Aan het einde van het Noorderterras

              
                                        (foto eigen beheer)

vervolgen we onze weg en dalen via de trappen af naar de Jordaenskaai, maar blijven binnen de afsluiting en volgen de mooi aangelegde wandelweg.   Deze zone zal in de toekomst nog meer uitgroeien tot een populaire wandelzone en toeristische trekpleister van formaat.  Een langgerekte strook wordt een groene ruimte, zodat een wandelzone langs het water ontstaat.  Hierdoor wil Antwerpen haar imago als "stad aan de stroom" volledig waarmaken.  De kaaien zullen uitgroeien tot een aangename promenade met veel ruimte voor wandelaars en fietsers.  De start van deze werkzaamheden is gepland voor 2010.  

           Tijdens onze wandeling, terug richting Steen, passeren wij de aan de overkant liggende "Koolkaai", vroeger Holenvliet, ook Kolenvliet genoemd.  Zij was de traditionele schuilplaats van de houtkoolschepen, met turf de brandstof bij uitstek.  Ze diende als gracht voor de stadsomheining van de 12° eeuw en werd vanaf 1417 gebruikt als thuishaven van de Antwerpse vissersvloot waardoor ze ook "Haringvliet" genoemd werd.
(Bron : atlas van Antwerpen, R. Binnemans en G. Van Cauwenbergh)  
   
                                   (foto's eigen beheer)

          Vervolgens passeren we de "Guldenberg".  Volgens Rutger Thys/Armand Vermeyen in hun boek "steden van België" is de verklaring van de naam Guldenberg vrij moeilijk.  Het was een natuurlijke verhevenheid in het terrein, gelegen tussen de Schelde aan de ene kant en de "dries"landen (vandaar de straatnaam Dries op die
plaats) van Falconbroek en Klapdorp aan de andere kant.  Een oude stadskroniek brengt hem in verband met het galgenveld buiten de burcht, de Galgenberg.  

           Ondertussen zijn we terug op het Steenplein gekomen en verlaten dit via de trapjes over de waterkeringsmuur.  Steek nu voorzichtig via de voetgangersoverweg de Ernest Van Dijckkaai over en begeef U richting zuid, om links de Suikerrui in te gaan.  

           Aan de linkerkant, aan het nr 19, bevindt zich het "Etnografische museum".  In dit museum reis je doorheen Azië, Afrika, Amerika en Oceanië en maak je kennis met tal van volken en culturen.  Duizenden objecten geven je een beeld van hoe deze mensen leven en denken, hun kledij, hun gebruiksvoorwerpen, hun riten en religies.  Als havenstad kwam Antwerpen altijd al in contact met andere culturen.  Sinds 150 jaar verzamelt de stad volkenkundige of "etnografische" objecten.  Maar het is pas in 1988 dat dit Etnografisch museum zijn deuren opende.
(Bron : gelezen in een brochure uitgegeven door de stad Antwerpen).

          Juist tegenover dit museum ligt de "Grote Pieter Potstraat" waar alle gevels de moeite waard zijn.  Bekijk de restauratie van het nr 9, gebouwd in 1442 door Vrouwe Terrebroodts.  Pieter Pot was afkomstig uit Dordrecht en was vrijgevig, behoeftigen en gevangenen kregen brood, wat verwijst naar een smakelijk intermezzo dat in een steen, op de binnenplaats van het Steen staat vermeld.

          Ten einde van deze straat komen op de Vlasmarkt.  Daar gaan we naar links en kruisen de Hoogstraat en wandelen verder in de Reyndersstraat, niet zonder eerste een kijkje te nemen in de "Groote Witte Arend". 

               
                                        (foto eigen beheer)

          Bij het buitenkomen gaan we naar rechts richting Groenplaats, ons beginpunt en tevens ons eindpunt.

          Wij hopen dat U genoten hebt en zien  U graag terug op onze volgende uitstap nr 11, nl. "Het Sint-Andrieskwartier"

                                               -o-o-o-O-o-o-o-          

          Wie onze vorige uitstap nr 11 uitliep tot aan de "Haringrokerij" in de Kronenburgstraat, en de wandeling te kort vond, kan nu de draad terug opnemen en hun weg verder zetten in de Kronenburgstraat richting Kloosterstraat, om de Zuiderdokken en omgeving te ontdekken.

              

          Hiervoor slaan we linksaf in de Kloosterstraat, om aan de verkeerslichten aan het pleintje, het kruispunt over te steken richting Scheldekaaien.

          Ter hoogte van de rechts gelegen Riemstraat, waar de vroegere vismarkt zich bevond, steken we de Scheldestraat over richting zuid,
zodat we op de Waalsekaai belanden.  Tussen de Waalse -en Vlaamse kaai bevinden zich de "gedempte zuiderdokken", die aan heel wat Sinjoren met de nodige nostalgie zullen laten terugdenken aan de Zuiderdokken.   Langs de zijde van de Scheldestraat en aan de Namenstraat werden 2 speelpleinen aangebracht.
Hieronder ziet U foto van de kant van de Scheldestraat.

              
                                      (foto eigen beheer)

                      
                                  de zuiderdokken vroeger

              

Ze werden vervangen door een vrij desolate vlakte,die een enorme parkeerplaats vormen waar grote evenementen doorgaan als circussen,kermissen (de "Sinksenfoor"), e.a.

              
                                    (foto eigen beheer)  

Op 7.1.1881 was de bouw van de Zuidschippersdokken voltooid en de afgewerkte zuiderdokken werden op nieuwjaarsdag 1882, plechtig aan de stad overgedragen.  Zij werden gevormd door het "kooldok", het "schippersdok" en het "steendok". In deze dokken werd vooral steenkool, stenen, zand en mosselen aangevoerd. 
Op 30.6.1967 verliet het laatste schip de Zuiderdokken en daags nadien werden ze buiten gebruik gesteld.  Zij verdwenen echter in het jaar 1969.
Enige tijd vond op het grote plein de vroegmarkt plaats en reeds jaren slaat de Sinksenfoor er haar tenten op.
           
           In de eerstvolgende volgende straat, rechts, namelijk de Timmerwerfstraat, bevindt zich het MUHKA (Museum van Hedendaagse Kunst), 

                
                                       (foto eigen beheer)
ondergebracht in een vroegere (1922) graansilo.  Het werd officiëel opgericht op 20.9.1985 en op 20.6.1987 in gebruik genomen met een 100tal kunstwerken van de Gordon Matta stichting, als vertrekpunt voor de verzameling.
De recente bijgebouwen vormen het huis voor het tijdelijke
kunstpratimonium.  Het bovengelegen café geeft een goed zicht over de stad.  De inrichting van dit in de jaren '80 museum,  speelt een grote rol in de heropleving van dit deel van de stad.  (gesloten op maandag, de andere dagen geopend van 10.00 tot 17.00 uur).  (Gordon Matta was een Amerikaanse kunstenaar (1943 - 1978).  Hij was van opleding architect, en gebruikte de stedelijke omgeving, meer bepaald de gebouwen, als materiaal.  Hij bewerkte leegstaande panden o.a. door er fragmenten uit weg te snijden.

Voorbij de eerste straat rechts, op de hoek met de Timmerwerfstraat, zien we het "Zuiderpershuis", een statisch gebouw met 2 torens. 


                         
                                       (foto eigen beheer)

Dit 19° eeuws gebouw diende als station voor waterreservoirs, waarvan het opgestuwde water door middel van hydraulische druk (luchtdruk) in een ondergronds net van pijpleidingen werd gestuwd om de bruggen, hijskranen en sluizen, rond de voormalige dokken, te bedienen.  Het gebouw wordt nu gebruikt als cultureel centrum, speciaal voor muziek, dans -en theater van niet-westerse culturen.

          Op de volgende hoek van de Waalsekaai met Wapenstraat (nr 18), passeren wij het restaurant "La Moule Parquée",

              
                                      (foto eigen beheer)

een Antwerps restaurant dat zich gespecialiseerd heeft in visgerechten.  De vis is er dagvers.  Kreeft, fruit de mer ... het zijn maar enkele specialiteiten van de zaak.  In de zomer heeft men van op het terras een mooi zicht op de gedempte zuiderdokken. 

           2 straten verder, aan de Ijzerenpoortkaai, aan het nr 3.  "De
Ronny Van de Velde" Kunstgalerij, dat slechts geopend is bij speciale tentoonstellingen.  In de late jaren '80 tekende architect Baines dit opvallend gebouw.  Sindsdien hebben er zich verschillende kunstgalerijen gevestigd aan de zuiderdokken en hebben de omgeving aangezet tot vernieuwing.

          Op het vroegere, nu gedempte, verbindingsdok tussen de zuiderdokken en de Schelde, tussen Ijzerenpoortkaai en Visserskaai, 
bevindt zich het "Hof van Beroep",

   
                               (foto's uit eigen beheer)

dat het hoger beroep behandelt tegen vonnissen van de Rechtbank van 1ste Aanleg en de Rechtbank van Koophandel.

          Vervolgens zetten wij onze weg verder op de Waalse kaai tot aan het nr 47 waar zich het "Provinciaal Museum voor fotografie"
              
              
                                             (foto eigen beheer)

bevindt.  Dit museum is open van 10.00 tot 17.00 uur, 's maandags en weekends gesloten.
Dit museum werd opgericht in 1986, in een pakhuis "Vlaanderen" (1912).  Het bevat unieke en begrijpende verzamelingen van de gedurende de geschiedenis gebruikte techniek van de fotografie.  Men vindt er ook tentoonstellingen van tijdelijke fotografen.  Achter dit huis werd een prestizieuse nieuwebouw opgetrokken, ontworpen door architect Georges Baines en heeft een oppervlkate van 9.000 m2.  Om de 4 maanden wordt er het medium fotografie in een brede sociale en culturele context vertoont.
Naast de artistieke foto's is er ook plaats voor journalistieke, wetenschappelijke, documentaire en modefotografie, collecties van verenigingen, familie, reclamefoto's en prentbroefkaarten.
Er zijn 2 bovenverdiepingen van de nieuwbouw, met grote tentoonstellingsruimten, ideaal voor hedendaags tentoonstellingen.De aanpalende zalen van het oude pakhuis zijn dan weer geschikt voor historische presentatie.
Op de benedenverdieping van het Fotomuseum bevindt zich de eigentijdse fotogalerie waar het hedendaags talent een plaats krijgt.
Er is ook een grote filmzaal en een auditorium voor 150 personen.

          We verlaten nu de Waalse kaai en nemen rechts de schuinst gelegen straat, nl. de Schaliënstraat, waar we aan het einde op de hoek met de De Gerlachekaai, aan het nummer 3, een prachtig gebouw opmerken. 

                        
                                         (foto eigen beheer)
In dit gebouw nam "Noorwegen Portaal" haar intrek.   Het Consulaat-Generaal van Noorwegen is hier eveneens gevestigd.

Aan de De Gerlache kaai, gaan we links, en nemen de richting Zuid naar de d'Herbouvillekaai.  Links van de kaai, op de terreinen van het voormalige goederenstation Antwerpen-zuid, bevindt zich nu het gebouw van de Bank J. Van Breda & C°.

              
                                (foto eigen beheer)

          Als we nog verder willen stappen vinden we achtereenvolgens de fietsentunnel, de Rijkswacht en juist onder deze instellingen, de Kennedytunnel.
De Kennedytunnel is een belangrijke tunnel onder de Schelde, ten zuiden van Antwerpen. De tunnel is genoemd naar John F. Kennedy, de 35e president van de Verenigde Staten. Op 31 mei 1969 werd de Kennedytunnel geopend. De tunnel heeft een lengte van 690 meter, hij bestaat uit vier kokers.
Verderop aan de Generaal Armstronglaan, de Openbare ophaaldienst en helemaal ten einde de Petroleuminstellingen, maar dan zijn wij in feite al op het Kiel dat de grens vormt met Hoboken.

           De grote en vervuilde terreinen van de petroleuminstellingen krijgen echter een nieuwe bestemming.  Deze worden de komende jaren grondig gesaneerd en zullen plaats maken voor een duurzaam bedrijventerrein in een groene omgeving.

           Wij houden het hier echter voor gezien en keren op onze stappen terug naar de Van der Sweepstraat, wandelen de groene zone van de gedempte zuiderdokken binnen,

 
                               (foto's uit eigen beheer)
 
van hieruit hebben een zicht op de rechts gelegen "Zuiderkroon" aan de Vlaamse kaai, 81, waar het voorbije seizoen heel wat vedetten optraden, waaronder de finalisten van Idool 2003, Belle Perez,
M-Kids, Toots Thielemans, en vele anderen.

              
                                       (foto eigen beheer)

Ten einde aan de doorsteek slaan we rechts af en lopen recht op de "Waterpoort".                
 
             achterzijde                                          voorzijde
                                      (foto's eigen beheer)

De "Koninklijke Poort" (Porte Royale), 'Porta Regia' of "Coninckpoort" werd in 1624 als een soort triomfboog of ereboog werd opgericht aan de Schelde.  Ze werd opgevat als een monumentaal uitgewerkte vervanging van de daar bestaande "Maaigatpoort".
Pieter Pauwel Rubens zou het ontwerp geleverd hebben, de beeldhouwers Hans Van Mildert (1588-1638) en Huibrecht Van den Eynde (1594-1661) stonden in voor de sculpturale uitvoering van dit prestige-vestingbouwwerk.  De poort bracht hulde aan de Spaanse vorst Philip IV.  én alludeerde (nota auteur : alluderen = toespeling maken) op de verzuchting van de stad Antwerpen voor de heropening van de Schelde voor het scheepvaartverkeer.
Eerst stond deze poort in het oude centrum waar het op 30.8.1881 werd verplaatst naar de Vlasmarkt, om dan later een standplaats te krijgen op het Sint-Jansvliet, waar nu het verluchtingsgebouw voor de voetgangerstunnel staat.  Later, in 1936, kreeg ze dan haar uiteindelijke plaats op de Gillisplaats.
Sedert 28.11.1985 werd zij bij Ministrieel Besluit geclasseerd als
"beschermd monument".
(Bron : www.miniatuurstad.be)

          We verlaten de Gillisplaats via de rechts gelegen straat, nl.
de Gijzelaarsstraat, die we uitwandelen tot op de Bolivarplaats, aan het Nieuwe Gerechtshof, zodat we met de tram lijn 8 naar de Groenplaats kunnen rijden.

          Bedankt voor Uw bezoek en  misschien tot de volgende keer ?

          De volgende uitstap, nl. nr 13, zal een ontdekking zijn van de welgekende "Seefhoek", die volgens Paula De Brie, district raadslid van Antwerpen 2007, meer en meer een voedsel inkoopbuurt is geworden dan de vroegere gekende winkelbuurt.  Meer hierover in
onze volgende uitstap, waarvan we hopen dat jullie aanwezig zullen zijn en de nodige commentaren en reacties kunnen geven.

De "Fonne"

                                       -o-o-o-O-o-o-o-              

          Bij onze vorige uitstap (nr 6) was ons eindpunt de Wijngaardbrug, de samenvloeiing van de Minderbroedersrui en de Sint-Katelijnevest, de zogenaamde "Engte van Gibraltar" of "Gat van Gribbelenteer".

          Alvorens de Minderbroedersrui links in te gaan werpen we nog even een blik in de Sint-Katelijnevest, en bekijken de mooie toren van de Carolus Borromeuskerk nogeens vanuit deze kant.  
 
                         
                                         (foto eigen beheer)
Wist U dat langs deze kant engeltjes te zien zijn.  Zij bevinden zich op de gevel onder de toren en de tekst die men kan lezen luidt : """Geloofd  zij Jesus Christus in het Allerheiligste sacrament""".

              
                               (foto's uit eigen beheer)

  Neem ook eens de moeite en plaatst U onder de toren en kijk omhoog en moeten toegeven dat dit een mooie toren is. 

          We gaan niet rechtdoor, het Kipdorp in, maar slaan links de Minderbroedersrui in.  Aan de tweede straat rechts, nemen we de Minderbroedersstraat.  In deze straat kunnen we een bezoek brengen aan het "Archief en Museum voor het Vlaamse Cultuurleven", nu het "Letterhuis" waarvan de 18° eeuwse gevel keurig door de Stad werd gerestaureerd.

              
                                        (foto eigen beheer)

          Recht voor ons lopen we op het voormalig klooster van de recoletten of minderbroeders, nl. het "Koninklijke Academie voor Schone Kunsten", opgericht in 1622 op initiatief van David Teniers. 
Het ligt in het hartje van de stad Antwerpen met haar rijk historisch en cultureel patrimonium.  Schitterende gebouwen en monumenten wisselen er af met musea en kunstgaleries.

              

Boven de vooruitspringende rechthoekige toegangspoort lezen wij de naam "Academie".  Achter dit gebouwtje ligt de mooie academietuin, waarin enkele standbeelden en gerecupereerde poortomlijstingen
werden opgesteld.

                          
                                          (foto eigen beheer)
          Standbeeld van Mathieu Van Bree, opgedragen
                               """Aan de Koningen
                                    en ijverzigen leeraer
                                   zijne dankbare leerlingen
                                   en medeburgers"""

Achter de tuin ligt het voormalige museum van de Academie.

          Wanneer we nu terug buiten komen, gaan we naar links, en laten de Blindestraat links van ons en verkiezen de Ambtmanstraat, alhoewel de "rue des Aveugles" door de Antwerpenaren bekend was voor het
"Bureel van Weldadigheid", in de volksmond het "Comité" geheten, "Het Gesticht van den Nest"

              
                                     (foto eigen beheer)
waar velen onder ons een preventief TBC-onderzoek ondergingen (1887: Bureel van Weldadigheid, Blindestraat, neobarokstijl. Later politiebureel),

              
                                     (foto eigen beheer)
en tenslotte de "Volksboekerij".

          In de Ambtmanstraat bekijken we de huizen genummerd van 4
tot 14, nl. "De Groote Lely",

                              
                               (foto : Vlaams Instituut voor het
                                          onroerend Erfgoed)

eens bewoond door Willem van Halmale, ridder en amman van Antwerpen, vandaar de naam van de straat.  Nu is de Groote Lely verdeeld in 3 huizen, nl. de "Kleijne Lely" en "de Twee Halve Lelyen".

          Alzo komen we in de meest aristocratische straat, nl. Keizerstraat.  Bekijk rechts achter de hoek van de Ambtman -en Keizerstraat de poort, de balkonomlijsting en de sierlijke dakkapellen

          In deze straat aan het nr 8 "Frans Snijdershuis"

              
                                     (foto eigen beheer)

  Verder in de straat  het "Rockoxhuis" als centraal punt (nr 10 en 12).
         
                               (foto's eigen beheer)
  
Aan het nr 9 het knappe huis "Delbeke", verworven door Baron August
Delbeke in 1897 

 
                                                              (foto eigen beheer)
Bekijk de barokke voorgevel en de originele toegangspoort met een bas-reliëf - twee zeepaarden en hun menners - toegeschreven aan Artus Quellin (17° eeuw).  
De achtergevel van dit huis is de moeite waard om te bekijken.

          Wanneer we verder in de straat gaan tot aan de nrs 16 en 18 zien wij keurig onderhouden huizen met o.a. een Régencepoort en een gevelsteen die aan de naam van het huis herinnert "Het wapen van Spanje".

          Aan het nr 23 woonden eens van 1838 tot 1934 de "Soeurs de Notre Dame" met aanpalend de Sint-Annakapel.
 
    
                              (foto's eigen beheer)

          We hebben nu genoeg rondgewandeld in de Keizerstraat en slaan links de Gratiekapelstraat in en lopen rechtdoor tot het kruispunt Prinsstraat-Venusstraat.  In de Venusstraat houden we even halt aan het huisnummer 17, waar zich het restaurant "De Sieckel" zich bevindt.   Ga gerust via de grote poort binnen en ontdek de mooie tuin

                
                                        (foto eigen beheer) 
Bekijk ook bij het buitengaan, naast de ingang van het restaurant een gedenkplaat met de vermelding : """This  tablet was commissioned bij the A.B.A. (American-Belgian Association) to commerate the 200th birthday of the United States of Amercia.""" 

                        
                                        (foto eigen beheer) 

          Terug buiten nemen we de straat schuin links, nl. de Lange Brilstraat en wandelen tot op de Stadswaag. 

              
Vroeger werden in de Waag goederen opgestapeld en maten en gewichten werden er geijkt. 
Zij kwam in september 1914 in de aktualiteit door het bombardement toen een Zeppelin er slachtoffers maakte.  In de jaren '60 had deze plaats de gezellige reputatie als uitgangscentrum, wegens zijn 16° eeuwse kelders waar dansende paartjes hun gang konden gaan.

          Wij wandelen even rond de Stadswaag, zo voorbij de straat
rechtvoor, nl. de Raapstraat, waar we nog de gevel van het huisnummer 27 "De Raepe" kunnen aanschouwen waar een raap is afgebeeld in een cartouche en dus vermoedelijk haar naam daar aan te danken heeft.

         We verlaten nu de waag via de Hoornstraat en komen zo op de Varkensmarkt, waar we onmiddellijk de straat rechts in de hoek nemen, nl. de Jozef de Hasquestraat (ooit al eens van gehoord ?).
Men zal verbaasd op kijken dat er nog van die kleine straatjes bestaan.  De straat loopt evenwel dood, met een bocht naar links en
verandert in Lansstraat, zodat wij verplicht zijn onze weg te vervolgen tot het einde waar ze nog eens van naam verandert in Korte Brilstraat, om zo terug in de Lange Brilstraat te geraken.

          We wandelen dus terug naar de Venusstraat waar we rechts in gaan en onmiddellijk terug naar links, de Prinsstraat in, waar we aan de linkerzijde een zijgevel van 70 meter aanschouwen van het gebouw waar de Universiteit van Antwerpen is gevestigd.

             
                                    (foto eigen beheer)
    Ga ook even een kijkje nemen in het nr 13B, waar zich in binnenplaats bevindt.  Mooi niet ?

              
                                           (foto eigen beheer)

          We gaan verder in de verlengenis van de Pieter Van Hobokenstraat tot aan de Ossenmarkt
 
              
                                      (foto eigen beheer)
waar we naar links gaan in de Rodestraat.  Aan het nr 39 wandelen we de poort binnen van het Begijnhof waarna we een tijdje in deze rustige omgeving verblijven. 

                
                                    (foto eigen beheer)
         
          Volgens George Van Cauwenbergh in zijn gids voor Oud Antwerpen zou dit de best bewaakte poort zijn van Antwerpen met een late barokomlijsting van 1711, waarboven een beeld van de heilige Begga met haar kerkje.  De achterkant van deze poort is voorzien van een groot aantal sloten en grendels. 

          Bewonder de tuin en blijf hier gerust even rondwandelen en ontdek de kleine lage huisjes met op de deur de naam van een mannelijke heiligen en het steegje dat zich rechts bij het binnenkomen bevindt.
 
             
                                        (foto eigen beheer)

              

          We verlaten het Begijnhof, gaan via de Ossenmarkt rechtdoor tot terug aan de Pieter Van Hobokenstraat, waar we de Rozenstraat inwandelen.  Ten einde van deze straat lopen we recht op het Frans Halsplein af, waar we een prachtig zicht hebben op de Van Stralentoren.
 
                         
                                      (foto eigen beheer) 

          We wandelen door het Frans Halsplein tot aan de St.-Jacobsmarkt waar we een ventje ontmoeten, nl. "Het Oasemannetje" 

                        
                                       (foto eigen beheer)
 die zijn jas opent en zijn hart laat zien.  De tekst op de sokkel :
""er zit een hart onder mijn jas" met verwijzing naar de Bond zonder naam.

          Hier eindigen wij onze 7° uitstap zodat men verder kan gaan richting leien en Franklin Rooseveltplein, met de verschillende        
mogelijkheden de stad of het centrum te verlaten.

          Volgende uitstap beginnen we terug op de Ossenmarkt en gaan we de omgeving van de Paardenmarkt verkennen en zo naar de richting Eilandje.  Later bij onze volgende uitstappen hebben we respectievelijk de Scheldekant, met natuurlijk het Steen, en het Sint-Andrieskwartier in gedachten.

          Zijn jullie nog geïnteresseerd ?  Zo ja vergezel ons dan bij één van deze volgende uitstappen.  

                                          -o-o-o-O-o-o-o-
  

          In onze vorige uitstap nr 7 waren wij geëindigd bij het "Oasemannetje" op het Frans Halsplein.  Wie echter vindt dat deze wandeling te kort was, kan de draad terug opnemen en via de Sint-Jacobsmarkt links de Lange Sint-Annastraat inwandelen.

          Aan de rechterzijde van deze straat ziet u een gebouw van een soort neo-Vlaamse-renaissancestijl,ontworpen door Frans Baeckelmans in 1885. 

                           
                                       (foto eigen beheer)

 Boven de toegangspoort een fraai bewerkte makelaar, met een kopie van het beroemde beeld van Franciscus van Assisi.

         
                              (foto's eigen beheer)

          We gaan verder en komen terug op de Ossenmarkt, dit tof
plein kennen we nog van onze vorige wandeling.  Het is volledig verkeersvrij gemaakt.  Het plein betrekt zowel bewoners, studenten, recreanten als toeristen aan.  Een voorbeeld van gezellig Antwerpen.
(Bron : gelezen in de brochure "Antwerpen, Werf van de Eeuw, een nieuwe fase)
We kruisen nu het plein diagonaal tot aan de Rodestraat.  Herinnert U het rechts gelegen Begijnhof nog ? 
Ga er toch nog maar eens binnen, ga rechts even het steegje in
 
              
                                      (foto eigen beheer)
in en wandelt rond de tuin  tot bij de huidige kerk
                         
                                         (foto eigen beheer)
en kijk naar het beeld (18° eeuw) in de aangebouwde kapel, de zogenaamde "Sprekende God " 
                        
                                        (foto eigen beheer)
Zoals George Van Cauwenbergh beschrijft in zijn "Gids voor Oud Antwerpen", verhaalt de legende dat dit beeld tijdens de komst van de Fransen in 1798 tot een biddend begijntje zei : "Draag mij in de kelder"  wat het mensje eigenhandig deed.  Na het vertrek waren er 3 sterke mannen nodig om het terug op zijn plaats te krijgen.

          In de kerk zelf kunnen we rechts in de kruisbeuk de "Kruisafneming" van Jordaens en links " De bespotting van Christus" van Adam Van Noort bekijken.  (Nota auteur : de kerk is alleenlijk te bezichtigen elke woensdag van 11.00 uur tot 14.00 uur).
 
          Wanneer we terug buiten komen zien we helemaal links in een hoekje tegen de kerkgevel een "pisseintje" of "urinoir"
 
                        
                                        (foto eigen beheer)
Wat staat dat daar te doen en wat moesten de Begijntjes daar mee beginnen ?  De uitleg is simpel, nl. dat in die tijd een Belgische wet voorschreef dat aan ieder kerkgebouw zo'n ding moest staan.

           Links in de tuin kunnen we nog beelden van de calvarie terugvinden.

          We verlaten nu het Begijnhof en slaan rechts de Rodestraat in tot aan de Paardenmarkt waar we links afslaan en blijven het voetpad langs de linkerzijde volgen.

          We bemerken aan het nr 94 het "Knechtjeshuis" 


                                      (foto's eigen beheer)
dat dateert van 1558 en waar nu het Stedelijk Lyceum is ondergebracht (nota auteur : een knechtje was het dialect voor een jongen).  Dit huis was een instelling behorend tot de Burgerlijke Godshuizen van Antwerpen (nu het O.C.M.W.) waar men jongens, wezen en verlaten kinderen opnam, ze verzorgde en ze een ambacht zoals kleermaker, bakker, kousenmaker, wever, schoenmaker, zeeldraaier, enz. aanleerde.  De tegenhanger hiervan is het "Maagdenhuis" aan de Lange Gasthuisstraat 33 te Antwerpen (nota auteur : een maagd was het dialect voor meisje), maar meer hierover in één van onze volgende uitstappen.
(Bron : gelezen in de "Historiek van Antwerpen).

          Aan het nr 92 bevindt zich het "Maria Godshuis"  dat bestuurd
werd door Zusters van Liefdadigheid, gezegd van het Heilig Hart, en gesticht werd in 1824, door de Maatschappij van christelijke liefdadigheid, die tot doel had ongeneesbare zieken en behoeftige ouderlingen, hulp en ondersteuning te bezorgen.  Nu maakt dit pand deel uit van de voormelde school.

          Aan de overzijde van de straat de "Sint-Antoniuskerk" 

    
      (foto eigen beheer)
                   
Augustijn Theys schrijft in zijn boek "Historiek der straten en openbare plaatsen van Antwerpen" dat deze kerk, onder bouwkundig oogpunt, niets werkwaardigs aanbiedt.  Er zijn wel verscheidene uitmuntende schilderijen van Rubens, Van Dijck, e.a. te bewonderen.  In de gevel het beeld van de Heilige Ludovicus


         
het enige uit een reeks van 7 heiligen.  Het staat opgesteld uiterst links onder het roosvenster hoog boven het hoofdportaal van de kerk. 
In het portaal van de kerk (aan nr 107) een afbeelding van Antonius
van Padua, een heilige.
 
                         
                                       (foto eigen beheer)

           Langs dezelfde zijde van de straat bevindt zich naast de kerk
het Ulrickstraatje.

                   
                                           (foto eigen beheer)
  Ooit al van gehoord ?  Vroeger heette dit "het Vliegenstraatje".  De meeste Antwerpenaren kennen dit straatje niet.
Volgens George Van Cauwenbergh opende ene Ulrick Pels in de 16° eeuw het straatje en noemde  het : "opt clapdorp int Ulrickstraetken".  In de 18° eeuw heeft de volksmond het verbasterd tot Donderickstraete; in de 19° eeuw wordt het "Vliegenstraatje", vermoedelijk door de paardenvijgen die door deze beesten werden achtergelaten en waar de vliegen zich te goed konden aan doen.

          Even verder aan het nr 89 het "Godshuis Almares",
 het gebouw waar een madonnabeeld op een sokkel staat. 

                
                                        (foto eigen beheer)
Dit is een instelling voor "twaalf vrouwen", dat vanaf de 16° eeuw "Almares" heet, naar de naam van ridder Alvarez Alvaras, eerste burgemeester van Antwerpen.

           Wij wandelen nog steeds aan de linkerzijde voorbij de Vekestraat en komen aan 2 kleine steegjes respectievelijk "de Toog", 

                       
                                           (foto eigen beheer)
dat vroeger een markt was waarbij het op de jaarmarkt verboden was al de paarden die er zich reeds bevonden, in beslag gesteld en tot op de dag der markt te kopen of te verkopen.
           De "Roskamgang" was daarentegen een stal waar iedereen zijn paarden kon stallen tot op het ogenblik van de verkoop.

                      
                                      (foto eigen beheer)

           Op het einde van de Paardenmarkt komen we op de Varkensmarkt.  Daar gaan we naar rechts in de Boterhamstraat, na de
Quinten Matsijsdoorgang, misschien het kleinste straatje van Antwerpen, gezien er maar één huisnummer is, nl het nr 2.

           Vervolgens gaan we naar links en belanden in de Falconrui, die samen met het Falconplein hun naam kregen door een uitgestrekte eigendom onder de naam "Falconhof en Falconbroek", behorende aan een Italiaan, genaamd Falcon de Lampagne, afkomstig van Pistoie, nabij Florentië, muntmeester van hertog Jan III van Brabant.   Deze hertog stichtte er een nonnenklooster, die men al gauw de falcontinnen noemden.  De open plaats van het klooster kreeg de naam
van Falconplein.                 

           In de Falconrui zien we een groot hypermodern gebouw "Het internationaal Zeemanshuis". 
 
               
                                       (foto eigen beheer)
Dit gebouw heeft tot doel kost en inwoon te bezorgen tegen matige prijzen aan zeelieden van alle landen, die ontschepen te Antwerpen.  Het werd opgetrokken op de gronden van de vroegere Falconkazerne.    

          Omstreeks 1810 maakt het oude klooster plaats voor een kazerne en blijft staan tot vlak voor de tweede wereldoorlog.  Enkel de grote schone imposante ingangspoort in blauwe steen, "de
 
"Falconpoort",        
die we terugvinden aan het nr 39, bij het rechts afslaan op het Falconplein was de ingang naar het oude klooster.  Zij werd gebouwd in 1671 zoals te lezen is op de steen :   "VerUs regULarIUM DoCtor", wat wil zeggen ; "de Ware Leeraer der Regulieren".

           Het Falconplein, vroeger gekend, als plein waar de winkeltjes met namaakgoederren uit de grond rezen, doch professioneel

                
                                           (foto eigen beheer)
opgekuist door de politie, ligt er nu vredig bij.  Het is nu het kloppend hart van het Schipperskwartier.  Met de heraanleg van het plein wil het distrikt Antwerpen, dit plein creëren voor evenementen waar buurtfeesten, markten en voorstellingen van de Zomer van Antwerpen kunnen plaatsvinden.
(Bron : gelezen in de brochure "Antwerpen, Werf van de Eeuw, Een Nieuwe Fase).

          We stappen verder tot aan de Oude Leeuwenrui, die in het verleden haar naam kreeg van de brouwerij "De Oude Leeuwen" (was gelegen in het nr 4), waar we de eerste straat rechts inslaan, nl. Generaal Belliardstraat en bekijken het relïëf van beeldhouwer Lodewijk van Esbroeck, op de zijgevel van het Zeemanshuis.
 
                
                                            (foto eigen beheer)

          Ten einde van de Generaal Belliardstraat draaien we links af en we komen in het andere stuk van de Falconrui en stappen in de richting van het Hessenplein, dat haar naam ontving van het grote gebouw dat de stad oprichtte van 1562 tot 1564 voor de aanzienlijke vervoerdienst, voor de Antwerpse handel en voornamelijk de Duitse kooplieden, die ze naar Duitsland hadden ingericht.  Het gebouw zelf
kreeg de naam "Hessenhuis"

         
naar de werklieden gezegd "Hessen", die er gebruikt werden voor de lading en lossen van de wagens. 

          Alvorens daar aan te komen, zien we aan het nr 33 van de Falconrui een poort, met een koperen plaats waarop men kan lezen :
"Hier leefde en werkte Jos Hendrickx - Graficus van 1907/1971.
Dit huis was het Godshuis Van Der Biest en is een beschermd monument.  In 1504 stelde Jan Van Der Biest zijn woning ter beschikking van 16 oude vrouwtjes.  In 1967 werd het gesloten.

          Even verder langs de linkerzijde aan het nr 47 de tegenhanger van voornoemd huis, het "Godthuys, Gefondeert By Cornelis Lantschot
Anno 1656".

                        
                                          (foto eigen beheer)
Dit huis werd bij testament opgericht in 1656 door Cornelis Lantschot.  Het was een rustoord voor 12 oude mannen en bleef in gebruik tot 1968.      

          We gaan links het Hessenplein op en begeven ons naar de verkeerslichten, waar we oversteken en rechts afslaan naar de Ankerrui die jaren geleden bestond als bevaarbare vliet en verbonden was met de Brouwersvliet.  Nu loopt er vanaf de Tunnelplaats, onder de Oude Leeuwenrui en Brouwersvliet de "Immalsotunnel" of
"Konijnenpijp"

              
                                       (foto eigen beheer)

           We blijven langs de linkerzijde van de voertuigentunnel tot aan de splitsing Tunnelplaats - Koeikensgracht, die haar naam ontving van de destijds gevestigde "de Drij Koeikens" en bezoeken even de
"Zeemanskerk"

                
                                           (foto eigen beheer)

           We verlaten de kerk en slaan links de Italiëlei op waar we links van ons het magistrale gebouw van de "belastingen" bemerken. 

  
                                     (foto's eigen beheer)
We laten dit voor de belastingsbetaler te vermijden gebouw voor wat het is en draaien nu links terug de Koeikensgracht in om terug richting Ankerrui te gaan naar de Entrepotplaats, eertijds niets anders dan een nauwe doorgang, genaamd Bakenstraetje, die aanzienlijk verbreed werd in 1842 voor het leggen van een ijzerenweg.

           We wandelen verder via de Godefriduskaai 

         
                                     (foto eigen beheer)
en slaan links de Zeevaartstraat in om dan rechts terug op de Oude Leeuwenrui te komen waar zich het vroegere Stapelhuis bevindt.   Het 142 jaar oude Sint-Felixpakhuis is helemaal gerestaureerd en gerenoveerd en biedt nu onderdak aan het stadsarchief.  Het pakhuis is aan een tweede leven begonnen als "FelixArchief", waar zich het geheugen van de Stad zich bevindt. 

           Bent U op zoek naar de geschiedenis van Uw Antwerpse woning ? Zoekt U foto's uit de oude doos ? kortom, wil U meer weten over de geschiedenis van 't Stad, ga dan gerust binnen, men kan er de documenten gratis raadplegen. Voor de genealogen-opzoekers een must om dit archief te bezoeken. Wandel hier binnen en ge zult versteld staan welke veranderingen dit stapelhuis heeft ondergaan.

          In augustus 2006 kreeg het Antwerpse collectieve geheugen een nieuw en stijlvol onderkomen in het volledig gerestaureerde Sint-Felixpakhuis. 
Maar liefst 112.009 archiefdozen verhuisden van de Venusstraat naar de nieuwe locatie aan de Oude Leeuwenrui.  De renovatie van het pand kreeg in 2007 de Belgian Building Award in de categorie Cultureel Erfgoed.  De jury noemde het een bijzonder intelligente renovatie van technisch hoog niveau.  Achter de prachtige gevel kan je in het verleden van Antwerpen duiken.  Je vindt er documenten van de stedelijke administratie sinds de 13° eeuw.  Ook heel wat personen, families, bedrijven, verenigingen en particuliere instellingen schonken in de loop der tijd hun archieven aan het stadsarchief.  (Bron : gelezen in een brochure "Antwerpen, werf van de eeuw, Een nieuwe fase).

          Naast het archief zijn er ook nog ateliers en polyvalente ruimten. De benedenverdieping en kelders zijn een veelzijdige marktzone met boekenwinkels en andere handelszaken. Zeer belangrijk aan dit gebouw is de lichtstraat van 70 meter lang en 6.45 meter breed, die een belangrijke verbinding vormt tussen de historische binnenstad en het eilandje. 

                        
                                     (foto eigen beheer)

          Eens terug buiten gaan we rechts tot aan het Van Schoonbekeplein, die we dan ook rechts inslaan om vervolgens links de Adriaan Brouwersstraat in te gaan.  Kijk eens naar het nr 17, herberg
"Dirty Duck", met zijn alleraardigst "Spaans Deurke" 

                        
                                          (foto eigen beheer)
en het nr 19 naar een kanonbal door de Engelse Navy aan het adres van Napoleon afgeschoten, de datum 1814 is keurig vermeld.

           Vergeet ook niet eens tijdens de openingsuren een bezoek te brengen aan het "Water -of Brouwershuis" in het nr 20
 
                        
                                       (foto eigen beheer)
(te bezoeken dagelijks van 10.00 uur en 16.00 uur, behalve op maandag) , dat in 1561 door de stad werd aangekocht en in 1931 de bestemming kreeg als museum.  Het heeft het aanzicht van een armzalige woning met trapgevels.  Van binnen is het gebouw zeer merkwaardig. 
            Dit 16° eeuws gebouw was eigenlijk een waterhuis bestemd voor de waterverdeling aan de brouwerijen in de omgeving.  De 16° eeuwse installatie is grotendeeld intact gebleven, evenals de rijkversierde Raadzaal der brouwers.

           Als eindpunt wandelen we dan door de Giststraat tot op de
Brouwersvliet  


            vroeger                                           nu -  (foto eigen beheer) 
      
meer dan een eeuw de stadsgracht, waar de achtergevel van het Brouwershuis kan bewonderd worden.

           Door al dat water -en biergedoe hebben we grote dorst gekregen en zoeken het eerste het beste "kapelleke" op om vandaar uit met tramlijn 4 op Sint-Pietersvliet richting Groenplaats te rijden. 

                                          -o-o-o-O-o-o-o-

          Onze vorige uitstap eindigden wij op de Brouwersvliet.  Vandaag gaan we het "Eilandje" verkennen, maar hoe moeten we daar geraken?  Als vertrekpunt nemen we de Groenplaats, waar we tram 4 nemen richting Meir en rijden tot zijn eindhalte aan het "Tolhuis", zegge St.Pietersvliet / St.-Paulusplaats.

           Het Sint-Pietersvliet was eens een binnenhaven waar de heren Geefs en Schadde het "Tolhuis" bouwden van 1894 tot 1899.  Wegens verzakkingen werd dit gebouw volledig afgebroken en vervangen door het huidig gebouw.  De naam van "Tolhuis" werd geplaatst boven de
ingang van het gebouw.

           Wanneer we de tram verlaten begeven we ons in de richting van de kaaien en blijven aan de rechterzijde van de kade.  Aan de verkeerslichten aan de Brouwersvliet steken we, via de voetgangers-overgang over, om vervolgens onze weg verder te zetten richting Noord.  Op de hoek van de Brouwersvliet met de Tavenierskaai zien we een gebouw, met daarvoor een standbeeld van Jozef J. Peters. 
                          
                                     (foto eigen beheer)
Dit is het gebouw van het "Vlaams Economisch Verbond"

           Na ongeveer 200 meter, op de wijde kaairuimte, zuidwaarts van de Bonapartesluis (nu verdwenen voor de aanleg van de rijweg op de Rijnkaai), verrijst het imposant gebouw, nl "Het Loodswezen".

              
                                     (foto eigen beheer)
          Het is een 19° eeuwse constructie met ruime zalen, waarin de diensten van de rivierloodsen, zowel als de technische diensten van de Zeeschelde, de installaties van de radiotelegrafie -en telefonie zijn
ondergebracht. 
   Wandel hier eens rond en ontdekt het standbeeld ter ere van de gesneuvelde zeelieden.

                       
                                   (foto eigen beheer) 
       
          Hier beginnen we in feite met de verkenning van het "Eilandje". Het is gelegen op de meest noordelijke plek waar Napoleon een militaire haven wou uitbouwen als bolwerk tegen Engeland.  Het gaf de aanzet tot het graven van de eerste dokken van Antwerpen, daardoor verloren de pakhuizen in de omgeving hun functie.   Sinds
enkele jaren wordt wonen aan het water beschouwd als een waardig alternatief voor wonen in het groen en krijgen veel oude panden een nieuw leven als lofts. 

                             Algemeen zicht op het Eilandje  
              
                                     
          Foto mits toelating : afkomstig van david@crocodiledesign.be) 

         Terug op de kaai (Tavenierskaai) steken we over naar het Bonapartedok, het kleinste en oudste dok dat gegraven werd in 1811, onder het bewind van Napoleon, en volgen de Sint-Aldegondiskaai tot aan de Hanzastedenplaats. Hier slaan we links af (de vroegere Oostendekaai en Veurnekaai) en op de plaats waar in het verleden het "Oosterhuis" stond, verrijst nu het "Nieuwe Museum aan de Stroom", kortweg het "MAS" genoemd.

                          
                                        Het Oosterhuis
                            

          Het MAS vertelt het verhaal van de stad, haar inwoners, de stroom en de haven.  De ruggegraat zijn de voormalige collecties van het Nationaal Scheepvaartmuseum, het Volkskundemuseum, het Etnografisch Museum en delen van het Museum Vleeshuis : een verzameling van 400.000 items.

          Het gebouw is ontworpen als een stapelhuis met tentoonstellings
ruimten, een café, een panoramisch restaurant en een verticale wandel boulevard.  De officiële opening is echter voorzien voor 2010.  Je kan
het MAS-infopunt aan de Sint-Aldegondiskaai nu al bezoeken

              
                                       (foto eigen beheer)
(www.mas.be) (Bron : gelezen in Antwerpen, Werf van de Eeuw, een nieuwe fase).

          We gaan nu de Nassaubrug over, waar links het lichtschip op rust de "Westhinder III" ligt gemeerd. 

              
                                         (foto eigen beheer)
Dit schip waarschuwde voor hindernissen of ondiepten en waren in feite drijvende "vuurtorens". 

           
We wandelen verder langs de Nassaustraat om ten einde links af te slaan aan de Amsterdamstraat.
Wanneer we aan de verkeerslichten komen zijn we terug op de Rijnkaai gekomen, waar we recht tegenover ons de Hangar 27 zien, daar waar het televisiestation ATV is gevestigd.

          Wij gaan echter naar rechts en volgen de Rijnkaai richting Noord, richting Kattendijkbrug, tot aan de gebouwen van de "Waagnatie"

                
                                       (foto eigen beheer)
Zo komen we aan het kruispunt met de Montevideostraat waar voorbij deze straat de befaamde "Red Star Line" gevestigd was. 

           
             
            Tussen 1873 en 1935 brachten hun schepen bijna 3 miljoen emigranten van Antwerpen naar Canada en Ellis Island in New York.  Vanuit heel Europa kwamen ze in Antwerpen toe, hopend op een beter leven in de Nieuwe Wereld.  Duitsers, Zwitsers, Oostenrijkers, Polen, Russen, Italianen, ... alle nationaliteiten kozen in de Scheldestad voor het ruime sop.

          De 3 gebouwen aan de Rijnkaai zijn een belangrijk deel van het
gemeenschappelijk geheugen.  RSL1 op de hoek van de Rijnkaai en de Montevideostraat, RSL2 in de Montevideostraat en RSL3 aan de Rijnkaai.  De RSL-loods op de hoek van de Montevideostraat en de Rijnkaai werd begin van de jaren 1920 verbouwd en heringericht.                                                                                                                                                               
 
                    
                                    (foto eigen beheer)

          We gaan nu verder tot de eerstvolgende straat, de Limastraat, waar de rechts in gaan.  Hier zouden we "De Shop" moeten terugvinden. 4. "de shop".   Gewezen aanwervingsbureau voor de havenarbeiders. Sinds 1937 was een aanwervingslokaal gelegen op de hoek van de Braziliëstraat en de Rijnkaai. Sinds 5 februari 1940 is het aanwervingsbureau (nu beter bekend als "'t kot") gelegen aan de Napelsstraat. De shop krijgt niuuewe bestemming als grand café en in de kelder een evenementenzaal.

De Limastraat is gelegen langs het Sadok-Zuidkaai van de Kattendijksluis.  Aan het Kattendijkdok, Westkaai, gekomen zien we een heel blok van magazijnen, nl. "De Montevideomagazijnen",

                             

die er zéér bouwvallig bijliggen.  Ze werden opgericht in 1895 en hebben de typische "Shed"-daken die naar het noorden staan gericht, zodat de goederen, dozen met boter, kaas, sigaretten,hesp, thee, koffie, enz. van het Engelse leger, minder snel zouden bederven. Hun naam is afkomstig van de schepen die destijds op Rio de la Plata vaarden.
De aanleg van de nieuwe montevideowijk en het limaplein start in 2008 en zal verschillende jaren duren. Hier zouden in de toekomst 6 slanke woontorens van 16 verdiepingen en 60 meter hoog in de skyline van het Eilandje moeten oprijzen. Twee torens zouden moeten klaar zijn in 2009.  Dit project past volledig in de opwaardering van de Montevideowijk en zal met het Montevideopakhuis, de Shop en de Red Star Line museum voor een bruisende sfeer zorgen in de buurt.
(Bron : Antwerpen, Werf van de Eeuw, een Nieuwe Fase).

         We vervolgen onze weg en komen aan het gebouw waar het
"Koninklijk Ballet van Vlaanderen"  haar voorstellingen geeft.

 
                                 (foto's eigen beheer) 

          Aan het einde van het Kattendijkdok gaan we naar links en steken de Londenbrug over.   Links van de brug liggen respievelijk de "Flandriaboten" en de "Schooltjalken" gemeerd.  We gaan nu naar links de Kattendijkdok Oostkaai op en laten "Ziegler" links van ons, en stappen verder richting Mexicobrug.

          We nemen nu de 2° straat rechts, de Cadixstraat, en op de hoek rechts met de Napelsstraat is de Stedelijke Middenschool gelegen, het
Instituut voor Sierkunst en Ambachten - Muzische vorming.   De straat verder in de Cadixstraat draaien we rechts in, dit is de Kempischedok Westkaai waar in het nummer 72, het "aaanwervingslokaal voor de havenwerkers" is gevestigd.  Dit geheel van loodsen en kantoren, werd in 1938-1939 gebouwd, naar een ontwerp van stadsarchitect Emiel Van Averbeke.  De zakelijke, industriële stijl en het materiaalgebruik zijn duidelijk afgestemd op het schoolgebouw ernaast, ontworpen door dezelfde architect.  Het gebouw behield tot op heden, althans de helft, zijn oorspronkelijke functie, waardoor het voor de geschiedenis van de Antwerpse havenarbeidersd een belangrijke materiële getuige vormt.  De noordelijke helft maakt nu deel uit van de school.  De zuidelijke helft fungeert nog steeds als aanwervingslokaal voor havenarbeiders en wordt in de volksmond het "Kot" genoemd. 
(Bron : gelezen in "Open monumentendag - import en export - 10.9.2006).

          We wandelen verder en komen alzo op de Noorderplaats en gaan naar rechts de Londenstraat in.  Steken voorzichtig het kruispunt aan de verkeerslichten over.  Wanneer wij aan de overkant van de straat zijn blikken we even achterom en bekijken de mooie gevel van de school waar "Technisch Onderwijs"

              
                                          (foto eigen beheer)
 wordt gegeven.

          De tweede straat links in de Londenstraat is de Kribbestraat, waar het "Pirateneiland" is gelegen.  Het binnenspeelparadijs in een gerenoveerd pakhuis, toegankelijk voor kinderen van 2 tot 12 jaar.

                    
 
          We verlaten deze straat langs de Napoleonskaai en gaan naar links de Entrepotplaats op, waar eens de "Koninklijke Entrepot" was gevestigd.  Van dit entrepot is niets meer te bespeuren, maar kijk eens hoe mooi de Stad dit hier gerenoveerd heeft.   Van de kade rond de Oude Dokken wordt een aangename promenade gemaakt met aanplantingen, aangepaste verlichting en zitbanken.   Het is hier rustig verpozen op een bank.   

              
                                       (foto eigen beheer)
en de beweging van de talrijke "yachten" die in het Willemdok gemeerd liggen te bekijken.      Met het Willemdok heeft Antwerpen sinds 2000 een tweede aanmeerplaats voor zeilschepen en jachten.

              
                                      (foto eigen beheer)
           We volgende de kade en komen alzo terug op de Godefriduskaai, waar we de eerste straat links, de Zeevaartstraat ingaan, om dan rechts de Oude Leeuwenrui op om via de Brouwersvliet terug naar ons beginpunt te wandelen, waar we dan terug aan het Sint-Pietersvliet de tram 4 kunnen nemen richting Groenplaats.

           Genoten van deze wandeling ?    Dit was dus het befaamde "eilandje" waar wonen, tegen een hoge prijs, in zal zijn.

           Onze volgende uitstap of wandeling zal over de kaaien met de onmiddellijke omgeving gaan. 

                                          -o-o-o-O-o-o-o-                                                   

          Wij vertrekken voor deze 5° uitstap terug van op de Groenplaats en gaan nu meer de toeristische toer op in het oude centrum, het hart van Antwerpen.

           We steken de Groenplaats over en laten onze goede vriend
 
P.P.Rubens          
rechts van ons en begeven ons daarna richting Kathedraal. 
                                         (foto eigen beheer)                  

Deze bereiken we via de Jan Blomstraat, ook het Molengat of Rioolstraat geheten.

           Aan het einde van de Jan Blomstraat, tegen de zuidkant van Onze-Lieve-Vrouwkerk, zien we een beeldengroep : "Het monument van de Torenbouwer van Pieter Appelmans" naar de hand van Jef Lambeaux, die een werkplaats met steenkappers voorstelt.

              
                                      (foto eigen beheer)
                                   
          Wij zijn nu aangekomen op de Handschoenmarkt en bewonderen het mooie hoofdportaal van deze kathedraal, getekend door Fr. Durlet, en uitgevoerd door J. De Boeck en J.B. Van Wint, van 1903 tot 1906. Het is precies een kantwerk in steen

                       
                                       (foto eigen beheer)   
                      
(Nota auteur : De kerk is te bezichtigen van maandag tot vrijdag van 10/17 uur/ zaterdag van 10/15 uur en op zon -en feestdagen van 13/16 uur.  Toegangsprijs per persoon is 2 Euro).
  
Tevens kunnen wij de vele restaurants en souvenirswinkels opmerken.

          De Kathedraal of O.L.V.-kerk is alleszins de schoonste der Antwerpse kerken.  De kerk is 117 meter lang en 65 meter breed en wordt door 125 zuilen gedragen.  De toren is 123 meter hoog.  

                        

Men heeft de toegang tot de toren langs 622 treden (volgens G. Cauwenbergh in zijn boek "Gids voor Oud Antwerpen" : 616 + een ijzeren ladder).   De beiaard die we misschien nu horen, is samengesteld uit 47, in 1973 in Nederland, gerestaureerde klokken. 

                              

          De O.L.V.-kerk is rijk aan kunstschatten.  Van een schrijn van indrukwekkende kunstwerken met maar liefst 4 Rubensschilderijen en bekijk de tal van beelden, schilderijen o.a. de 2 meesterwerken van Rubens, de "Kruisverheffing" en de "Kruisafneming", 
       
                          
                                         De Kruisafneming

 in de 2 Kruisbeuken en de "Hemelvaart" van Maria boven het
Hoogaltaar.

                           
                                 Hemelvaart van Maria
                                  
          Alles in deze kerk is merk -en bezienswaardig en het loont de moeite om er even te vertoeven.
(Gelezen in Beroemd Antwerpen, uitgegeven in 1933, tekst van F. Lieshout, Geschied-schrijver). 

          Terug buiten de kerk laten we de "putkevie" rechts van ons (wordt later besproken) en gaan links het Tempelstraatje in.  Op het einde van dit straatje betreden wij de Oude Koornmarkt met haar verscheidene interessante gevels die het straatbeeld bepalen.

           Wandelend in de richting van de Schelde passeren wij links de Pelgrimstraat, genoemd naar de 15° eeuwse herberg "De Pelgrom".  We
gaan verder richting Schelde en komen aan het nr 16 aan, nl.

                                          "De Vlaaikensgang"
                         

Ga gerust binnen en ge wordt ondergedompeld in een oase van rust.  We volgen de route tot aan het einde, waar we tijdens ons bezoek verschillende stadia van restauratie kunnen bewonderen.

                        

          Wij verlaten nu deze gang langs de Pelgrimstraat en gaan terug richting Kathedraal.  Wij steken de Oude Koornmarkt over en gaan rechts de Quinten Matsijsdoorgang in (naar het schijnt het kleinste straatje van Antwerpen ?), en komen terug uit op de Handschoenmarkt

           Nu kunnen we de put van "Quinten Metsys",

                        
                                          (foto eigen beheer)
de uit 1490 daterende putkevie bewonderen.  Boven de put op het smeedwerk staat een Brabo in volle uitrusting.

          Wij verlaten nu de Handschoenmarkt, via het links gelegen klein straatje, en laten dus de Blauwmoezelstraat rechts van ons, zodat wij onmiddellijk de "Grote Markt" betreden.

          Wij bemerken onmiddellijk dat dit het hart is van Antwerpen en ook de meeste gefotografeerde plaats met zijn prachtig Stadhuis ,     
omgeven door mooie gildenhuizen en centraal het Brabofontein.

          Wij nemen eerst het prachtige Stadhuis, dat één van de grootste voorbeelden van Italiaanse renaissance is in de Nederlanden

             
onder loupe.  Het bijzonderste gebouw der Grote "merct" dat tamelijk bekend is. Het werd gebouwd volgens de plannen van Cornelis de Vriendt, genaamd Floris.  In 1565 werd het plechtig ingehuldigd.  De topgevel is versierd door 3 wapenschilden, links dat van het hertogdom Brabant, in het midden dat van koning Filips II en rechts het wapen van het markgraafschap Antwerpen.   Tussen deze 3 vergulde wapens staan in twee rondboognissen beelden die de deugden van de stad uitbeelden, nl. rechtvaardigheid en wijsheid.  Een bouwlaag hoger staat in een centrale nis een O.L.Vrouwebeeld van de hand van Filips de Vos uit het einde van de 16° eeuw.  
(Bron : gelezen in "Wandelen voor oud Antwerpen, uitgegeven door de
Stichting Monumenten en Landschapszorg).

               Het eerste stadhuis werd omstreeks 1400-1410 opgericht.  En het heeft er gestaan tot rond 1561, wanneer met de bouw van het tegenwoordige prachtige gebouw werd begonnen.  Men ziet er prachtige muurschilderijen.  Vooral de Leyszaal wekt de algemene bewondering.  Bij een bezoek aan het stadhuis zal men ook vooral aandacht schenken aan de prachtige beeldhouwwerken in hout en marmer die er aanwezig zijn, de schone eretrap, de eeuwenoude ouderwetse schouwmantel, waarvan de meeste ware kunststukken zijn. 


            Voor het Stadhuis, waar tot 1882 de Vrijheidsboom stond, staat nu het bronzen standbeeld van Jef Lambeaux.  Het dateert uit 1887 en stelt Brabo voor die de hand van de verslagen reus Antigoon
wegwerpt.

                        

            Enkele Gildenhuizen, die het stadhuis omgeven, zijn nog authentiek, zoals het "Cuypershuis" (Nr 5), het vroegere ambachtshuis van de kuipers dat dateert uit 1579.  Het Sint-Matthiasbeeld, de patroon van de kuipers bevindt zich op het driehoekig fronton van de gevel.

            Een andere gevel, juist ernaast in het nr 7, het huis 'Spaengien" is eveneens mooi om te bekijken met het romantisch ruiterstandbeeld van St.-Joris met draak, van Jef Lambeaux.

              

              

            Loop maar gerust rond en neem Uw tijd om al deze prachtige gebouwen, waarachtig geschiedenis verscholen zit, te bekijken.  

            We verlaten nu de Grote Markt richting Suikerrui en gaan in de richting van de Schelde.  Deze Suikerrui ontving haar naam van de suikerzieders en bakkers die er woonden.  Op het plantsoen, langs de zijingang van het Stadhuis, stond vroeger een huizenblok van het
Paardenstraatje en wordt ingenomen door Meuniers "buildrager",

                        
                                         (foto eigen beheer)
de havensjouwer, die het heldhaftig verzet tegen de V-wapenaanvallen 1944-45, de "bibbergeld-episode" herdenkt.  Vandaar de tekst op de sokkel "Arbeid en Vrijheid".

            We gaan nu verder tot aan de Ernest Van Dijckkaai, waar men een goede kijk heeft op de Linkeroever, en slaan rechts af.  Alvorens dit te doen bekijken we even het mooie "Hansahuis"

              
                                                                       
             Dit huis werd gebouwd door de Duitse koopman-bankier Malinckrodt.  Bovenaan de afbeelding van Rijn en Schelde in de vorm van baardige oude heren.

             Aan de kant van de Kaasstraat wenkt de "scheepvaart".  Bekijk eveneens de beelden van de forse vrouwen op de gevel, vermoedelijk een echte 'Rubenstrek'.
                        
 
          We slaan nu rechts de Ernest Van Dijckkaai in en begeven ons richting Noord tot aan de trapjes, waar Willem Ogier zijn plaats heeft gekregen.

                         
                                         (foto eigen beheer)

Willem Ogier (1618-1689), schoolmeester, factor van "De
Olijftak" te Antwerpen, schreef toneelspelen, die de 7 hoofdzonden behandelden, nl. : Gulsigheydt (1639) - Hooveerdigheydt (1644) - Gramschap (1645) - Onkuysheydt (1645) - Haet en Nydt (1647) - Traegheydt (1677) en Gierigheydt (1678)

          We gaan de trapjes niet op en blijven het voetpad volgen en
slaan de 1ste straat(of plaats) rechts in, zodat wij recht tegenover de
Palingbrug staan
                          
                                         (foto eigen beheer)

we wandelen er onder door en komen op de Burchtgracht uit.  We gaan onmiddellijk naar rechts en gaan de kleine helling op tot aan de "Drie Hespenstraat" waar zich de "Bloedberg" bevindt.

               
                                            (foto eigen beheer)

Deze beeldengroep is van de hand van Cornelis Van Dael (1741).

           We nemen nu de Repenstraat, dat is de straat met de grote 
trappen naast het Vleeshuis.

                          
  Wist U dat zich hier de "Poesje" bevindt ?  De Poesje van de Reep, met zijn zowat 250 stangpoppen waaronder o.a; de Neus, Schelle en Kop, is de enige overlevende van een hele reeks, wanneer wij de Poppenschouwburg Van Campen buiten beschouwing laten (zie uitstap 4).

            Eens boven gekomen komt men aan het "Vleeshuis".

Eén der best bewaarde gebouwen van onze oude stad, die een historische waarde bezitten.  Het staat daar al van 1503 en is van de hand van bouwmeester Dominikus de Waghemaekere.  Vroeger was hier de vleeshalle.  Het gebouw werd gerestaureerd in 1913 en officiëel ingewijd als Museum van Ambacht -en Sierkunsten, met een sterk accent op de historische betekenis van Antwerpen als artistiek centrum.

            Wanneer wij terug buiten komen bevinden wij ons in de Vleeshouwerstraat, met rechts van ons de Kuiperstraat.  In deze straat aan de linkerzijde bevindt zich het "Bullinckplein". 

              
                                        (foto eigen beheer)
Wandel er gerust binnen en U zult versteld staan van de rust die daar heerst.

            Eenzelfde plein vindt ge terug juist tegenover het Vleeshuis,nl. het 'Ruckersplein".  Bekijk de handen, die onder het gewelf staan. 



                                     (foto eigen beheer)

met een uitgang in de Lange Doornikstraat.

            We gaan naar rechts en komen in de Oude Beurs, waar we links inslaan.  Aan het nummer 16, kunnen we de inkompoort van het
huis "De Spiegel" bekijken.
 
                     
                                     (foto eigen beheer)
Een echt "Spaans deurke".  Het bas-reliëf van de deur stelt een vrouw met kinderen voor die zich in een spiegel bekijkt.      

            We gaan nu links De Hofstraat in tot aan de Koraalberg, 

              
                                         (foto eigen beheer)
die volgens historici het hoogste punt van Antwerpen zou zijn.  Aan het pleintje gaan we naar rechts in de Zirkstraat tot tegenover de Stoelstraat het "Spaans huis" "El Valenciano", met zijn vele Spaanse produkten, kunnen bezoeken. 

 
                                   (foto's eigen beheer)                  

            Ga nu de Stoelstraat in waar nog één van houten gevels te bewonderen valt.   


            Aan het einde van de straat komen we in de Zwartzusterstraat
waar het klooster van de Zwartzusters zich bevindt

                  
                                             (foto eigen beheer)

         We gaan nu in de richting van de Veemarkt,

                   
 
het hart van het Schipperskwartier, waar zich de Sint-Pauluskerk bevindt en waar we onze uitstap of wandeling eindigen.  Wie deze uitstap tekort vindt raden wij aan, deze verder te zetten via onze volgende uitstap, die hier bij aansluit.

            In onze volgende uitstap, nl. nr 6, vertrekken wij op de
Veemarkt en zullen we in eerste instantie de Sint-Pauluskerk bespreken.

                                         -o-o-o-O-o-o-o-