Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
Marian heeft een vliegend tapijt in
de aanbieding ! Een echt vliegend
tapijt en het ligt geparkeerd in haar Arnhemse tuintje ! Mustapha of Achmed of
Ali Baba zijn in geen uren te bekennen en hebben waarschijnlijk de handrem van
hun karpetje vergeten aan te trekken.
Het kan er ook aan liggen dat er net
als hier in Vosselaar vannacht een heuse storm woedde die het tapijt heeft
losgeslagen. Waarna het een eigen leven gaan leiden is.
Vermits de eigenaar onbekend is en
een vliegend tapijt tot nader orde geen nummerplaat behoeft en dus ook geen
inschrijvingsbewijs. Er is geen enkel middel om het tapijt terug te bezorgen
aan de rechtmatige eigenaar.
Zeker veertig jaar heeft hij daar
gestaan, Hij stond er al toen wij hier vierendertig jaar geleden kwamen wonen.
Een esdoorn, je weet wel die met de duizenden helicopterkes zaadjes.
Al enkele jaren was hij in mindere
conditie maar dat lag aan de nutsvoorzieningen zoals de verzamelnaam voor
leidingen van telefoon, kabel TV, gas, water, riolering en wat zit er nog
allemaal ondergronds ?
Verschillende malen zijn de wortels
van de boom al doorgesneden om te werken aan die bewuste nutsvoorzieningen. De
boom was dus na al die jarenvoor 4/5 dood. Zon boom heeft een behoorlijke
overlevingsdrang maar zoveel graafwerken kon deze esdoorn echt niet aan. De tol
van het comfort zeg maar
In mei 2010, vorig jaar dus en haast
20 maanden geleden heeft ons baasje het gemeente bestuur al opmerkzaam gemaakt
van de toestand van de boom. Vermits de ambtelijke molen langzaam maalt, en er
verschillende attesten en vergunningen noodzakelijk zijn duurde het voor ons
baasje toch wel belachelijk lang.
Ruzie heeft hij nog niet gemaakt met
de ingenieur van de technische dienst van de gemeente maar het scheelde echt
niet veel.
Gisteren was het dus de
spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. In de namiddag was er
een tak uitgewaaid en die hing nog tussen hangen en vallen. Het baasje heeft er
dan een foto van genomen, en die in een boze mail doorgestuurd naar het
gemeentebestuur.
Nu met de storm van vannacht zal het
bij de technische dienst toch beginnen dagen zijn. Of ze hebben schrik gekregen
dat het baasje zijn dreigement ten uitvoer zou brengen van een journalist in te
lichten. t Baasje was gans de lakse houding van het gemeente bestuur stikbeu
en zijn mail liet niets aan de verbeelding over.
Deze namiddag is een gespecialiseerde
firma de boom komen afbreken. Van bovenuit naar onder werkend vielen de dikke
takken naar beneden en verdwenen gelijk in de grote hakselaar. In alles bij
elkaar een uur en half was veertig jaar groenvoorziening verdwenen.
Nu maar hopen dat de gemeente een
nieuw exemplaar komt plaatsen, we wonen ten slotte in een laan, en daar horen
bomen in !
Belle & co
Gisteren vielen de dode takken zo maar uit de boom
Het was een mooie boom toen hij nog gezond was...
De eerste dode takken vallen als de bladeren enkele weken geleden...
Ook dit laatste stuk is ondertussen afgezaagd en volgende week komen ze de wortel uitfrezen.
Gisterenavond is Hera samen met het
hoofdbestuur op stap geweest. Op stap in de zin van Toon Hermans vader gaat
op stap.
Ze zijn naar Nederlands Limburg
gebold om kennis te maken met ne schone vrijer die ons baasje voor haar heeft
uitgezocht. Zoals het hier is uitgelegd lijkt het wel of het een gearangeerd
huwelijk is, maar niets is minder waar.
Net zoals we voordien met Belle
tweemaal hebben gedaan, het moet klikken tussen die twee. Bij Belle en Zeppos
was het zo dat die twee elkaar al meer dan twee en een half jaar kenden en
prima met elkaar konden opschieten. Ook kende Belle Ferron al geruime tijd.
Nu met Cartouche liep het een beetje
anders. Hera was in de mening dat hij, Cartouche wel enige moeite moest doen om
aan zijn trekken te kunnen komen. Zo kennen we ons Hera, ze is niet dominant,
maar ze laat de venten goed merken dat zij geen gewone is.
Ze zullen uit hun pijp moeten komen,
zij die van haar gunsten willen gebruik maken. Na een tijdje begon het ijs wel
wat te dooien en werden er al wederzijdse likjes uitgedeeld. Maar gaan
snuffelen aan de andere zijde, ho maar ! Daar was hij nog niet mee klaar.
Maar we hebben nog alle tijd om de
koele minares wat te laten ontdooien. t Baasje verwacht de volgende loopsheid
bij Hera tussen half en eind februari. Als alles goed gaat en de verwachtingen
kloppen, hebben we dus binnen twee maanden een dekking !
Nog negen dagen voor de officiële
winter begint en we de winterwende vieren.
Het lengen van de dagen, het is iets
waar ons baasje naar uitkijkt. Dat het s avonds vroeger donker is maakt hem
niets uit. Maar het s morgens opstaan in het donker hangt hem danig zijn dinges
uit.
Hier in de wijk vieren ze de
winterwende met zn alle in het wijkhuis de buren. Het is wel niet zon grote
viering zoals de Scandinaven het kennen, maar het bewijst dat het niet alleen
bij het baasje is dat het verlangen naar meer licht aanwezig is.
Hier vieren ze het met een haringbak.
Op een BBQ worden dan serieuze grote haringen op houtskoolvuur gebakken. De
bakkers van dienst zijn dan ons baasje en Fons onze buurman. Die trekken voor
dat jobke dan oude kleding aan die te slecht geworden is voor de zak voor
Roemenië. Die kleding gaat dan direct na het evenement in de voddenzak. De
geur van de haring krijg je er toch nooit meer uit.
Zaterdag 17.12 gaat ons baasje na
afloop met een liedje van Boudewijn de Groot in zijn hoofd zitten. Als de rook
om je hoofd is verdwenen is op dat moment wel een heel toepasselijk liedje
We hoorden het baasje het begin van
de week al zeggen ,ik heb goesting in een bord of twee hutsepot. Ja dezelfde
als we opdienen na de Kaawpollekeswandeling.
Gans de voormiddag zijn ze er zoet
mee bezig geweest, ons hoofdbestuur. t Baasje aan de vleestoestanden en t
vrouwtje aan de groenten. Rasecht teamwork heet dat dan.
Uiteraard moet dat spul geproefd
worden vooraleer het eindproduct op tafel komt. Voorproever van dienst is het
baasje. Die denkt dan altijd dat hij de rol van Raspoetin in Rusland voor de
tsaren familie had. Die moest toch ook altijd voorproeven om te vermijden dat
de tsaren en hun aanhang zouden worden vergiftigd.
Nadat het baasje geproefd heeft, (en
niet is doodgevallen ter plaatse) mogen wij ook proeven. Hoewel wij dat meer
snoepen noemen, want het is al een extraatje na onze dagelijkse portie
lekkernijen in onze eetkom en de nagerechtjes achteraf.
Wij hebben geproefd, en in de stijl
van de inspecteurs van le guide Michelin en de Gault Millau hebben wij het
brouwsel van ons hoofdbestuur drie sterren toegekend *** bij Michelin, en een
score van 20,5/20 gegeven bij Gault Millau. Die laatste extreem hoge score is
om Sergio Herman wat op te jutten in zijn Oud Sluis.
Vermits dat jullie het relaas van de
proeverij hier kunnen lezen is het bewijs dat ook hier geen cyaankali of andere
giftige rotzooi in gebruikt is. Wij zijn in uitstekende gezondheid en de baas
voelt zich zoals Tsaar Nicolas zich voelde voor de Russische revolutie .
Kiet zit samen met zijn vader Ferron
op dezelfde Jachttraining en Kiki traint met Marian in een speciaal
damesploegje in de buurt van Arnhem.
Eigenlijk zijn we best fier op die twee.
Ten slotte zijn ze nog altijd maar negen maand en een half oud. Er zijn nog wel
meer eigenaars met hun pup aan het werk op jachtgebied, maar bij deze twee
komen we door hun eigen blog sneller tot nieuws over het gedrag en gezondheid
van toch nog steeds onze puppies.
Hier enkele fotos van de straffe
mannen
Belle & co
Kiki haalt de kraai over het water...
Niet makkelijk met een kraai in je bek tegen die rechte wand omhoog !
De kraai van Kiet had blijkbaar al meer meegemaakt voor Kiet hem vond...
Als een "echte" volleerde staande hond die heeft geapporteerd blijft Kiet netjes poseren...
Ze doet het niet slecht ons baasje
zijn kleine meid. Ze werkt graag maar soms, met vlagen, heeft ze stormtussen haar oren.
Deze morgen haalt ze drie dummys
goed op. Wanneer ze twee apporten na elkaar moet doen, steelt ze als de
weerlicht de dummy die ze juist heeft opgehaald en die achter het baasje zijn
voeten ligt. Dat is dus duidelijk de bedoeling niet.
Anderzijds wierp het baasje achteloos
een stok weg die ze dadelijk ging ophalen. Daarvoor diende ze wel al zwemmend
in het ven achter de stok aan te gaan ! Je merkt soms is heeft het volgens ons
baasje me de wind te maken.
Verder hebben we nog heel wat fotos
van de deelnemers en de honden gemaakt voor het blog van de jachttraining. Want
ook het blog van JAC Orion-Kempen is terug bijgewerkt door het baasje. http://www.bloggen.be/jac_orion_kempen/
Een grote jager zal Hera wel nooit
worden al heeft ze wel de capaciteiten er voor. Maar de gedrevenheid mankeert
een beetje bij hemzelf zegt het baasje van zichzelf. Maar we doen verder al ie
het maar omdat hera het zo graag doet.
Toen we deze morgen de dummytas klaar
zetten en de jas aantrokken zat Hera al achteraan aan de auto, klaar om er in
te springen. Moest ze de koffer open krijgen dan had het baasje zelfs daar geen
werk mee. Ze doet die training echt graag, dat merk je aan alles bij baasjess kliene
meid.
Belle & co
Eventjes halt houden om te poseren, Hera doet het beter dan het baasje...
Vlnr. Karine met Izzy, Maurice met Joris en 't baasje met Hera, de drie Drenten in de groep.
Pepper volgt het commando "blijf" van baasje Pascale goed op...
Gisterenavond was het hoofdbestuur
nog eens een stapje inde wereld gaan zetten. Ze waren uitgenodigd bij oud
collegas van t baasje die elk jaar de weg langs La Magdeleine vinden. Daarom
gisteren avond geen bericht op het B & B-blog. We hadden huiswacht en je
kan geen twee dingen tegelijk goed doen zeg maar.
We hadden het er al over
gisterenmorgen, het DNA-test setje. Het baasje is er gisterenmorgen eens snel
voor naar Brussel gereden en nu, voor de niet kenners van het onbekende staat
hier onderaan een foto van het DNA-test spul. Dat nemen we maandag mee als we Cartouche
gaan opzoeken . Die is door t baasje uitgezocht om een vrijage aan te gaan met
Hera. Cartouche heeft goei, heel goei papieren maar omdat het nen Hollander
is heeft hij niet het voor België noodzakelijke DNA-attest. En zo gaat het bij
Sint Hubertus. Geen DNA-attest dan ook geen
legale vrijage !
Nog actueel zijn de eerste Kerst en
nieuwjaarskaartjes. Drie vielen er al in onze gewone brievenbus, niet in de
mailbox dus. Twee zijn heel persoonlijk opgevatte en hebben fotos van dieren
op het front. De eerste die arriveerde was die van de familie Jacobs en die
hebben we toegewezen aan Moe Belle want ze komt ook van zoon Kiet en de
baasjes Jef en Fien. Het tweede komt van het ijsdansende en ponyrijdend nichtje
Loore en haar ouders Gert en Anke, bij de Turnhoutenaren en ver daar buiten
bekend van de bakkerij Willems op de Gierlesteenweg aldaar..
Hera gaat zo dadelijk met het baasje
op jachttraining in Arendonk. Ook de Sinterklaas cadeautjes zoals de twee dummys
en het alarmpistool gaan mee.
De Antwerpse politie moet lessen A.B.N.
volgen omdat de Nederlanders
problemen hebben om het Antwerps te verstaan.
Na een tweedaagse training gaat een
patrouille op pad en ze zien een fout geparkeerde wagen. Zegt de ene flik tegen
de andere: "Die gon we er is
oeplappen." Komt ineens de chauffeur
van de wagen aan en blijkt een Nederlander te zijn. Zegt de ene flik tegen
de Nederlander in mooi A.B.N.: "Mijnheer,U staat
fout geparkeerd en hebt varkensvlees tussen uw benen. "Sorry", zegt
de Nederlander, "maar ik begrijp er niks van." Zegt de flik opnieuw in
mooi A.B.N.: " mijnheer, u staat fout geparkeerd en heeft varkensvlees
tussen uw benen. "Nou seg, dit snap
ik echt niet hoor", zegt de Nederlander. De andere flik krijgt
het op zijn heupen, zet een stap naar voor en zegt tegen de Nederlander in het
Aantwerps: "Ge sto verkierd
geparkeerd en g' hed 't spek on aa kloete."
t Baasje gaat deze voormiddag
eventjes heen en weer naar Brussel Meer bepaald naar de KMSH of de Koninklijke
Maatschappij Sint Hubertus.
Het baasje heeft een DNA-setje nodig
om het DNA te kunnen bepalen voor een Nederlandse dekreu die hij op t oog heeft
voor Hera. In Nederland is het DNA attest nog niet noodzakelijk zoals in
België maar om een stamboom voor de pupjes te verkrijgen moet die dekreu wel in
orde zijn met zijn papperassen volgens de Belgische normen.
Omdat we maandag een kennismaking
gaan organiseren met Hera en haar toekomstige vrijer Cartouche is het
aangewezen dat we het DNA-attest voorbereidingen gelijk in orde maken.
Een ritje Brussel heen en weer heeft
het baasje er wel voor over. Via de post duurt het allemaal veel te lang en via
het internet kan je het wel bestellen maar niet draadloos ontvangen ! Dus .
Brussel en KMSH . Here we come !
Deze namiddag niets van wat we de
vorige dagen deden tijdens de wandeling. Het bos was taboe voor het
hoofdbestuur en dus ook voor ons. De reden opkomende storm vanuit de Britse
eilanden en vooral vanuit Schotland. En voor één keerwas het niet zuinig wat de Schotten ons
stuurden.
Afgaande op de gemerkte bomen door de
boswachters denkt ons baasje dat die niet de gezondste bomen zijn en die dus
het eerst op onze bol kunnen vallen .
Geen vallende takken of bomen voor
ons, die laten we over aan die fanatieke joggers die daar rondlopen met hun
muziekske in hun oren. Eén van de dagen vinden ze er zo wel eens eentje s
morgens in het bos met een dikke tak in zijn/haar nek, dood maar wel met een
lievelingsmuziekske op de CD speler of MP 3 , 4, 5 of tot hoeveel zijn ze al
geraakt ?
Voor ons speelde het niet veel rol.
We hebben kunnen rennen en onze kop laten leeg waaien ! Meer moet dat niet
zijn. We hebben nadien lekker gegeten en onze snoep nagerechtjes gekregen, en
nu liggen we gerekte en gestrekt voor de ronkende kachel.
Meer moet dat niet zijn voor ons, we
hadden vandaag een iets actievere dag dan gisteren. Maar toen was het dan ook
het absolute minimum aan actie.
Pietje zit al weken verveeld voor
zich uit te staren in de klas.
De juf krijgt het op haar zenuwen en vraagt:
'Pietje, wat is jouw probleem ?'
Pietje antwoordt: 'Ik ben veel te slim voor de 1e klas.
Mijn zusje zit in de derde klas maar ik weet veel meer dan zij en dus moet
ik óók eigenlijk naar de 3e klas'.
De juffrouw vindt dat een moeilijke kwestie en spreekt erover met de
directeur.
Terwijl Pietje buiten het kantoor van de directeur moet wachten legt de
juffrouw het probleem aan hem uit.
'Laat hem binnenkomen, dan zal ik hem even persoonlijk testen' zegt de
directeur ..
'Als hij ook maar één vraag niet kan beantwoorden dan blijft hij gewoon in
de 1e klas'.
De juffrouw gaat hiermee akkoord en
Pietje mag binnenkomen.
De directeur: 'Hoeveel is 3 x 3'?
Pietje: '9'
Directeur: 'Hoeveel is 6 x 6 ?'
Pietje; '36'
En zo beantwoordt Pietje alle vragen die eigenlijk een derdeklasser pas
behoort te weten. De directeur kijkt de juffrouw aan en zegt
'Ik denk dat Pietje best wel naar de 3 klas kan gaan'
Maar de juffrouw twijfelt nog steeds en vraagt of ze óók nog een paar
vragen mag stellen. De directeur gaat hiermee akkoord en de juffrouw stelt
haar eerste vraag;
'Waarvan heeft een koe er vier, terwijl ik er maar twee heb?'
Pietje: 'benen'
De Juffrouw; 'Wat heb jij in je broek en ik niet?'
Pietje: 'Zakken'
De Juffrouw: 'Wat begint met een K en eindigt met een T, is behaard, ovaal
en smakelijk?'
Pietje: 'een kokosnoot'
Intussen zakte de mond van de directeur ver open van verbazing.
De juffrouw vervolgde met: 'wat gaat er hard en stijf naar binnen en komt
er zacht en slap uit?'
Pietje: 'kauwgum'
De Juffrouw: 'Wat doet een man rechtopstaand, een vrouw zittend en een
hond op drie poten?'
Pietje; 'Een hand geven'
De Juffrouw:'noem een Engels woord dat begint met een F en eindigt met een
K' Pietje; 'Firetruck'
De directeur zucht heel diep en zegt:
'Laat hem maar naar de vijfde klas gaan, want die laatste zes vragen
had ik al allemaal fout'..
Het is weeral enkele dagen geleden
dat we zoals vanmorgen droog zijn wakker geworden. Dat we nog eens een zon
hebben zien opkomen en dat we wakker zijn geworden van de wekker van het
hoofdbestuur in plaats van door de wind, regen en hagel.
Voor t vrouwtje zal het een pak werk
minder zijn nu er terug twaalf droge
Drentenpoten telkens terug binnenkomen. Dat met die natte poten kon er nog
door maar als ze zoals Hera en Heros gewend zijn van achter elkaar te hangen
in hun gek spel dan zijn het meestal kilos slijk dat er zo tussen de tenen
blijft hangen.
Zou het moeilijk zijn die twee met
een stofzuiger te leren werken ? Ze hebben al eentje ter beschikking met een
aangepaste naam: Dyson, animal pro. Met zon machine zou het toch moeten
lukken hé.
Het is misschien nog een
verkoopargument als er olgend voorjaar pupjes komen van Hera. De vermelding heeft
jachttraining gevolgd aan gevuld met ruimt zelf haar rommel op en kan met
een Dyson overweg dat zegt toch al iets. Reken daarbij dat Heros al met emmers kan zeulen, dan kan ook dweilen niet veraf meer zijn ! Daar moeten toch vooral vrouwen voor
vallen, ons gedacht !
Je hebt zo van die dagen dat die drie
Drenten niks in het oor van d schrijver fluisteren. Niks, helemaal niks hadden
die vandaag speciaal te melden. Gisteren hadden we dan nog wel ambulances en
MUG voertuigen met flikkerende lichtbalken in rood en blauw voor de deur, maar
vandaag niks ,totaal niks.
En dat is eigenlijk ook nieuws ! Er
is niks te melden vanuit Vosselaar. Geen zieken, geen gekwetsten, den auto
mankeert niks, de baas snottert van een verkoudheid maar das ook al meer
gewoon dan ongewoon.
Och ja, toch iets Danny V.H. uit
Blankenberge wil met mij wedden dat ik onderstaande tekening/realistische foto
wil doorsturen. Ik ga dat niet doen maar ga die engel hier aan de deur posten
om ongewenste gasten op andere gedachten te brengen
Getekend,
het hoofdbestuur, wegens forfait van
de drie medewerkers !
Wedden dat je hem doorstuurt ?
De hemel heeft me een engel
gestuurd.
De hemel wilde haar niet en heeft haar naar mij gestuurd.
Ik wil haar ook niet, dus heb ik haar naar jou gestuurd:
Engel (?) te huur, te bevragen bij "Drie Drenten Vosselaar"
Van zo'n medewerkers moet je niet veel tekst verwachten !
**De kikker !!**
> **Een jongen van een jaar of twaalf loopt door de rosse buurt. Hij
> sleept een platgereden kikker aan een touwtje achter zich aan.
> Hij stopt bij een van de bars en vraagt aan de bazin: 'Ik wil seks
> hebben met een van jouw meisjes. Ik weet dat ik te jong ben, maar ik
> heb wel veel geld op zak.' De vrouw laat de jongen binnen en vraagt:
> 'Welk meisje wil je?'
> Waarop de jongen antwoordt: 'Ik wil er eentje met een vieze
> geslachtsziekte.' De hoerenmadam geeft het niet graag toe maar
> die jongen heeft wel veel geld op zak: 'Dan moet je Nancy hebben.'
> De jongen haast zich naar! de kamer van Nancy, waar hij met haar
> seks heeft. Na een half uurtje gaat de jongen weg.
> Hij sleept nog steeds de platte kikker aan een touw achter zich aan.
> De hoerenmadam kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en
> vraagt aan de jongen waarom hij precies
dat meisje met die vieze ziekte wou.
> Waarop de jongen zegt: 'Kijk, als ik straks thuis kom, ben ik alleen
> met de babysitster. Ik weet dat ze van kleine jongens houdt, dus zal ze
> met mij seks willen. Zo krijgt ze van mij een enge ziekte. Als mijn
> vader vanavond de babysitster naar huis brengt, zal hij op de
> achterbank van de auto zeker een nummertje met haar maken.
> Ik ken hem. En als hij daarna thuis komt, zal hij ook nog eens mijn
> moeder willen pakken. En morgen zal moeder, ik ken haar, op de
> keukentafel seks hebben met de melkboer.'
> 'En DIE moet ik hebben. Die lul heeft mijn kikker
doodgereden!!!!!!!!'*****
Was da allemaal horen wij ons
baasje daarjuist zeggen. Tegelijk slaat de hagel tegen de vensters en staat er
aan de andere kant van het huis een dubbele regenboog aan de hemel!
Als november de droogste maand ooit
was, dan zijn we met december goed bezig om de natste ooit te worden. Zaterdag
voormiddag zijn we niet naar jachttraining
geweest omdat hier de straat onder water stond. De dagen tussen zaterdag en nu
zijn we gaan wandelen tussen de buien in.
En als het dan nog gewone regenbuien
waren een mengeling van regen, sneeuw en hagel kan mooi tonen als cocktail
maar als je het over je krijgt is het toch maar een natte, koude bedoening.
Op het Drentenforum schreef Marian
over haar Kiki dat ze een bijnaam had gekregen als juffrouw viespoets ! We
kennen het fenomeen zegt ons baasje. Ook hier lopen er zo van die sjarels
rond. Nat, vuil, vol slijk en dat komt dan na de wandeling als gek
binnengestormd. Is het verwonderlijk dat t vrouwtje daar niet altijd blij mee
is ?
Ondertussen maakt het baasje in de
namiddag de houtkachel al aan. Als er nu één ding is waar Heros en Hera deugd
van hebben dan is het de warmte van de houtkachel na de wandeling. Ikzelf,
Belle durf me daar ook wel eens tussen die twee te wringen maar meestal is het
me te warm daar. In de hoek van de zetel aan de kant van de kachel is mij warm
genoeg. Ik hoef niet zo nodig met mn kop onder de kachel e liggen zoals Heros
het wel eens doet.
Straks gaan we terug naar het bos om
te zien dat die boswachters nog bezig zij, en om te zeggen dat wij inspraak
willen in het aantal te kappen bomen. Ze zullen ons graag horen met onze
commentaren zegt ons baasje al lachend
Met vier waren ze en ze waren samen
gekomen met een Mercedes busje van de provinciale diensten. Vier boswachters
met spuitbussen, een laddertje en een kapmes
En daar liep Belle tussendoor in een
bos waar normaal geen honden mogen loslopen ! ! ! Maar ze hadden gezien dat
Belle goed onder appel stond en dat ze voortreffelijk naar het baasje
luisterde. Voor het baasje een ongeziene situatie, een Belle die op het eerste
verzoek omdraait en naar het baasje komt en dan in een perfecte zit-voor voor
het baasje komt zitten. Wooow
De boswachters die niet beter wisten
stonden toch eventjes daar van te kijken en Belle kreeg lovende woorden.
Het baasje babbelde wat met de
boswachters en verbaasde zich toch wel wat over hun ongewone werktuigen zo
midden in het bos. Nu bleek dat ze bomen aan het merken waren om te kappen. Wat
bij het baasje de opmerking opriep van gaan ze hier dan alles plat leggen ?
Want een bos zonder bomen is bij ons geen bos niet meer maar een open vlakte.
Het bleek dat de boswachters geen
kwade bedoelingen hadden om het bos plat te leggen maar dat ze voornamelijk de
dunne sprieten van dennenbomen merkten.
Toen we later terug kwamen in het bos
met Hera en Heros had ons baasje het klein Kodakske mee en hebben we wat fotos
gemaakt. Er moet flink wat weg maar er blijven bomen genoeg voor Heros om zijn
poot tegen op te heffen !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
