Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-01-2012
Dat kan niet ! ! !
L.M. , je kent de initialen wel onderaan de
meeste moppen hier op het blog, heeft deze mop iets gemanipuleerd. Hij heeft
onderstaande mop een beetje naar zijn hand gezet.
Wij kenden de mop al in de versie van den Mohamed
uit Borgerhout. Maar Louis tapt geen racistische moppen. Dus is het de Jan
uit Vosselaar geworden.
Maar dan klopt zijn mop niet meer want
gisterenmiddag was Louis samen met zijn Gorky bij ons aan het helpen bij de
terugkomdag En daar zijn véééél getuigen van !
Belle & co
Hallo
Gisterenmiddag liep ik met mijn hond langs een
grote vijver bij
ons in de buurt en plots hoorde ik een hoop geplons
en gespartel.
Toen zag ik dat er een Jan uit Vosselaar in het
water was gevallen en die
dreigde te verdrinken .
Daarop heb ik de politie gewaarschuwd...
Nu hoop ik maar dat ze op tijd komen, anders is het
wel zonde van
We zijn al eventjes bezig vandaag.
Het was net alsof we naar Frankrijk zouden gaan, enkel dit verschil de bazen
zeulden niet met bagage voor ons en henzelf.
We trokken naar de dierenarts om bij
Hera bloed te laten prikken voor de eerste progesteron test. Voor hen die deze
test niet zouden kennen, het is een test om het juiste, het beste moment te
kennen voor een dekking.
Wij willen met Hera ook een nestje
hebben nu ze ouder is dan drie jaar en volledig uitgegroeid is. Het meest geschikte
moment voor de dekking is tussen de tiende en de dertiende dag na het begin van
de loopsheid. Om het meeste zekerheid te hebben dat de dekking lukt, bestaat er
dus en laten we deze progesteron test doen. Deze namiddag kennen we dan de
bloedwaarde en kunnen we ons besluit kennen.
Waarschijnlijk gaan we woensdag
morgen nog een keertje terug moeten gaan en dan kunnen we de twee waarden
vergelijken. Wij verwachten le moment suprême tussen woensdag en zaterdag
deze week .
Cartouche, hou je klaar man, zorg dat
je in vorm bent .
De zon was van de partij, de hondjes
hebben zich de ziel uit het lijf kunnen rennen, de baasjes hebben staan
glunderen met de capriolen van hun oogappels.
Spijtig van de twee annulaties die op
het laatste nippertje niet konden aanwezig zijn door problemen met de auto en
training die te laat doorging. Die mensen hebben ECHT pech gehad. Het was
trouwens opvallend dat er drie vervangwagens op de parking stonden. De garages
moeten blijkbaar overuren draaien !
We hadden 16 honden op de
aanwezigheidslijst (hoor de leraar bezig) en goed dertig baasjes en
sympathisanten/kandidaat pupeigenaars. Met die groep trokken we het bos in.
Kameraad Louis trok met Gorky de kop. Het peloton werd afgesloten door het
baasje met mij, Belle en Heros. Hera hadden we bij t vrouwtje gelaten in de
voetbal kantine. Die wachtte op Peter, Hilde, de kinderen en Zeppos en Hercule.
Die waren later wegens overgeven in de auto van één van de kinderen. Het zijn
dus niet alleen Drentjes bij wie zoiets
kunnen gebeuren !
Dat gezelschap is ons dan tegemoet
gekomen. Toch een mooie uitvinding op zulke momenten, Je kan gewoon ergens
afspreken ook al wist je even voordien nog niets van de situatie.
Er is gespeeld, in het slijk gerold,
ze zeggen dat ik weer de hevigste was in het slijkdabben! Er is gerend, door
grachten gezwommen (in t kanaal mocht niet) . Kortom alles wat een Drentenhart
kan bekoren.
Nadien hebben de baasjes voornamelijk
gebabbeld met elkaar, hondjes gekeken, gelachen en hutsepot gegeten. Er waren
er die bij hun baasjes bedelden maar niet wij, wij weten wel dat we achteraf
toch voldoende lekkers krijgen.
Morgen zet het baasje zijn fotos in een
album van het seniorennet. Daar kan iederze bekijken desnoods downloaden indien
gewenst.
Nog efkes geduld zegt het baasje
die ook blij is dat m zijn wandelschoenen kan uittrekken en ruilen voor zijn
Charentaise sloefkens ! (Wereldberoemd in de Charente, die echte sloffen)
Het zal , niet alleen bij ons de
hamvraag zijn vandaag, blijft het zoals deze morgen droog of hebben we deze
namiddag nog een bui te verwerken ? Nu niet dat zon bui de dag zou vergallen,
daar stoort een Drenteneigenaarzich
niet aan, maar het is toch prettiger het droog te houden.
Al de deelnemers aan de puppy (?)
terugkomdag hebben gisterenavond nog een mail gekregen dat zelfs de Kempische
zandgrond de regen van de laatste dagen niet gans heeft kunnen verwerken.
Laarzen voor de Nederlanders en botten voor de Belgen, kunnen best
meegebracht worden. Hopelijk kunnen ze in de auto blijven
Wie geen botten nodig heeft zijn
die ongeveer twintig Drenten die van de partij gaan zijn op de wandeling door
de bossen en langs het kanaal, dar kunnen de baasjes best enkel oude handdoeken
voor meebrengen om hen na de wandeling toch iets droger te krijgen.
We kijken er in elk geval naar uit
naar deze 3° terugkomdag. In het verleden was het altijd een feestje onder 5
eigenaars van een pup van Belle. Vanaf dit jaar komen ook de eigenaars van de 9
in 2011 geboren pups er bij. Waarschijnlijk gaan we een twintigtal honden
kunnen verwelkomen, want er zijn eigenaars met meerdere honden die ook
uiteraard welkom zijn.
We kijken er in elk geval naar uit en
vanavond of morgenvroeg vergasten wij jullie op een sfeerbeeld van de afgelopen
dag.
Belle & co
De groep 'terugkomers' van vorig jaar
Zonder woorden...
En deze zeker !
We vierden ook de 2° verjaardag van Bellefleur, twee weken jonger dan de puppies... ...
Ze zijn lichtjes van vorm verandert
die hoop groenten van op foto en het bericht van deze morgen. t Vrouwtje heeft
er heel wat tijd ingestoken om alles op het goeie formaat te snijden.
Het resultaat laat zich dan ook
proeven, het is weer super Hutsepot die we morgen aan de wandelaars van de
terugkomdag voorzetten. Wat is er dan ook beter dan na een stevige winterwandeling
een goed gevuld bord groenten en vlees te kunnen verorberen.
Nu bestaan er verschillende soorten
hutsepot, zoals wij ze opdienen kan je ze nog het best vergelijken met een
hééél goed gevulde soep. Op andere plaatsen in het land en ook over de grens is
het stoemp met dat kan van alles zijn. Onder andere met savooikool,
spinazie, en je noemt maar.
Hopelijk droogt het wat op tegen
morgen. Frankske van het TV één nieuws voorspelde toch vanavond dat het morgen drogerzou
zijn. We zullen zien
We hebben gisterenavond geen last
gehad van het hoofdbestuur. Die zijn druk geweest in de keuken. Met zn
tweetjes nog wel en uuuuren aan een stuk. En t gaat lekker worden daar kunnen
we al van meespreken.
Bij t baasje valt er zo al eens iets
per ongeluk van tafel. Dat zijn dan gewoonlijk geen citroenen, die zouden
toch maar blijven liggen wegens geen favoriet bij ons !
Neen het was al eens een
frikadelleke, pas gerold door t baasje en dan van t bord gerold omdat er al
te veel oplagen. Het waren er niet genoeg die vielen want anders waren we wel
met onze bek open gaan liggen onder de rand van de keukentafel.
Straks begint het echte grote werk.
Groenten kuisen en snijden. En ze hebben wat naar huis gesleurd die bazen. Wat
zagen we hier allemaal gereed liggen ?... Aardappelen, uien, wortelen,
spruiten, raapjes, selder, prei, knolselder, witte bonen en dan zijn er nog
groenten die vanonder in de kist liggen die we nog niet te zien kregen.
Als het hoofdbestuur daar mee klaar
is mogen wij gewoonlijk voor proeven. Wij denken nog altijd omdat dat is om
dat ze bang zijn dat ze zichzelf gaan vergiftigen met hun brouwsel. Maar zo ver
is het nog nooit gekomen, wij zien er toch nog altijd even goed uit !
Ze kan haar draai maar niet vinden
de laatste dagen, haar loopsheid speelt haar parten dezer dagen. Ze krijgt wel
heel veel aandacht van Belle en haar broer Heros. Die twee lossen elkaar
blijkbaar af in het netjes houden van Hera.
Komt er een van de twee in haar buurt
dan gaat haar staart al spontaan de hoogte in, mooi om zien hoe de familieleden
meeleven met baasjes kleine meisje.
Morgen gaan we niet op jachttraining,
dat gaan we niet doen om geen onrustin
de groep te krijgen. Er is wel maar één reu in de trainingsgroep maar dat
volstaat om gans de les in t honderd te laten lopen.
Voor maandag morgen hebben we een
afspraak met Hera bij de dierenarts voor een eerste progesterontest. Vanaf dan
kunnen we misschien een afspraak maken wanneer Hera en Cartouche elkaar gaan
ontmoeten. Wij rekenen op woensdag voor een dekking maar de natuur is
onvoorspelbaar. Daarom kijken we niet op een progesterontest meer of minder.
Als we het meest gepaste moment maar kennen, dat is wat telt op dit moment.
Het was vochtig, het was koud en het
baasje zag het wel zitten om volgende zondag de wandeling te maken in een wit
Kempisch landschap. Maar het werd warmer en ook nog eens natter daar bovenop !
Dan komt Frankske van het TV één weer
zeggen dat het in de hoge venen wel sneeuwt.
Daar zitten ze ook al op een behoorlijk
wit tapijt te wachten om de deuren van de langlaufski verhuur ver open te
smijten. Maar ook daar zal het oude tapijt weer snel terug bovengehaald worden.
Ondertussen zijn de baasjes al hun
inkopen gaan doen om de hutsepot te kunne bereiden. Bakken groeten en vlees
werden hier aangezeuld deze namiddag. Daar zal nog serieus aan moeten gekuist
en gesneden worden vooraleer dat hutsepot kan genoemd worden.
Iets anders dan, wat betreft genoemd
worden. Ons baasje volgt angstvallig het TV nieuws. Voornamelijk alles wat
betreft de firma Kodak. Nu beweren ze dat die de trein gemist hebben van de digitale
beeldvorming. De deurwaarder zou daar al met zn schrijfplankje langs gekomen
en heeft gans de boel opgeschreven Failliet zeggen ze dan!
Nu vindt ons baasje dat hij zijn Kodakskes
niet meer zo kan noemen. Als jullie de volgende weken de term Sonykes
regelmatig zien opduiken in deze regels, bedenk dan wel dat ons baasje GEEN
nieuw Kodakske heeft gekocht, maar wel zijn gekend Sonyke toch nog Kodakske
heeft genoemd
Spijtig voor de firma Kodak, zij
hebben ten langen leste van hun product een soortnaam gemaakt. Net zoals nen
BIC en ne Cola. We zien wel wat ze er mee gaan aanvangen daar over t water
Een man rijdt over een verlaten snelweg
in Zuid-Limburg, terwijl hij ineens een bord waarneemt in zijn rechterooghoek
waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Bordeel
10 KM
Hij denkt dat hij zich het verbeeldt en rijdt verder.
Al snel ziet hij een ander bord waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Bordeel
5 KM
Plotseling begint hij zich te realiseren dat deze borden er echt staan en rijdt
voorbij een bord waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Bordeel
Volgende afslag rechts
Bevangen door zijn nieuwsgierigheid rijdt hij de oprit op.
Aan het andere eind van de parkeerplaats staat een stenen gebouw met een klein
bord ernaast waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Hij loopt de trap op en belt aan: Een non in een lang zwart habijt opent de
deur en vraagt hem: "Wat kunnen we voor u doen, mijn zoon?"
Hij antwoordt: "Ik zag uw borden langs de snelweg en ben geïnteresseerd om
eventueel zaken te doen"
"Heel goed mijn zoon, volgt u mij alstublieft". Hij wordt door een
heleboel kronkelige gangen geleid en is al gauw gedesoriënteerd. De non stopt
bij een gesloten deur en zegt tegen de man: "Klop op deze deur
alstublieft."
Dit doet hij en een andere non in een lang zwart habijt met een aluminium bakje
in haar hand doet open.Deze non instrueert de man: "Doe alstublieft 100
euro in dit bakje en ga dan door de grote houten deur aan het eind van de
gang."
Hij doet 100 euro in het kopje en gretig loopt hij in een drafje door de gang,
glipt door de deur en trekt de deur achter hem dicht.
De deur valt in het slot en hij ziet dat hij weer op het parkeerterrein is,
waar zijn blik valt op een ander bord.
GA IN VREDE.
U BENT ZOJUIST GENAAID DOOR DE ZUSTERS DER FRANCISCANEN.
UW VERDIENDE LOON, GIJ ZONDAAR.
Sinds zondag is ze loops, het baasje
zijn trainingsmaatje. Al die dagen is ze telkens als ze Heros of Belle
passeerde uitgebreid besnuffeld en proper gelikt. We schreven het al ergens,
Hera moet zowat het properste loopse teefje van het noordelijk halfrond zijn
Deze morgen waren er voor het eerst
druppeltjes op het witte lakentje in haar bench. Nu zijn we dus 200 % zeker dat
we de afspraak met Cartouche op midden volgende week kunnen houden.
Uiteraard stijgt de spanning hier ten
huize en bij de kandidaat pupkopers, heel logisch is dat, maar het staat in
schril contrast met de rust en de kalmte bij ons trio. Het is dan ook de meest
normale zaak in het hondenleven.
Vanaf maandag moeten we dan wel Hera
of Heros nog enkele dagen zoveel mogelijk uit elkaar houden. Heros is dan wel
gesteriliseerd maar t baasje heeft echt geen zin om voor spek en bonen daar ergens
in de tuin of op de oprit van de garage op zijn knieën bij twee parende honden
te gaan zitten. De ervaring uit het verleden leert ons baasje dat het dan
gewoonlijk nog regent of sneeuwt ook !
Maar ook hier is het als bij het lossen
van de duiven in de duivensport de
begeleiders wachten af
Neen we zijn ze niet vergeten de
trouwe bloglezers, echt niet, maar de voorbereidingen voor de puppy terugkomdag
vragen aandacht op de meest onmogelijke momenten.
Wat die onmogelijke momenten dan wel
gaan zijn is een privilegie voor onze eigenste pupeigenaars.
Morgen gaan we hopelijk weer door met
de gewone berichtgeving en we hebben daarjuist ook nog een best goei mop in
onze mailbox gevonden. Deze keer niet van L.M. maar ook even goed.
Loopt een man door het bos en ziet opeens een andere man staan met zijn
armen om een boom heen geslagen als of hij de boom omhelst.
De wandelaar vraagt geïnteresseerd wat hij doet.
Zegt de boomknuffelaar: Er zit muziek in de boom!!!
De wandelaar kijkt ongelovig: Muziek in de boom?? Ja ja zegt die ander,
pak de boom maar eens zo vast als ik en leg je oor tegen de stam.
De wandelaar doet zoals omschreven. Plots worden zijn handen achter de
boom geboeid, zijn beurs, kleren en sierraden worden ontnomen en de dief is er
vandoor.
Na 2 uur komt er een ander man voorbij. Verrast vraagt die aan de blote
man wat hij daar aan de boom doet.
Deze vertelt zijn verhaal wat hem is overkomen. Gaat die andere man
achter de blote vastgebonden man staan, laat zijn broek zakken en fluistert in
zijn oor:
Volgens de internet versie van de krant Het Laatste
Nieuws heeft de Gentse burgemeesterDaniël Termont een eerste poging gedaan om de strijd tegen de verkoop
van vuurwerk aan te vatten. Als dierenliefhebber kunnen we dit alleen maar
toejuichen.
Wees eerlijk, het kost pakken geld, het is plezier van
enkele minuten, je stoort er de omgeving mee en het is jaarlijks tijdens de
nieuwjaars periode weer de oorzaak van
verminking aan ogen en ledematen en de oorzaak van tal van branden. En dan
hebben we het nog niet gehad over de paarden die op hol slaan, de honden die
uitbreken en in hun wanhoop ongevallen op de wegen veroorzaken
Dus voor ons is het duidelijk Daniël Termont, gij zijt
onze man spijtig voor jou dat ik niet voor je kan stemmen bij de volgende
gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012. Maar de Gentenaars met dieren
mogen het weten wie onze kandidaat is . Termont mag op post blijven !
Bericht in het HLN
Termont wil landelijk verbod
vuurwerk en wensballonnen
De Gentse burgemeester Daniël Termont (sp.a) vraagt zijn
collega's of ze achter een verbod op de verkoop van vuurwerk en wensballonnen
staan. Dat besliste Termont na een overleg met de korpschef van de lokale politie
en de kolonel van de brandweer.
En verbeter de wereld, begin bij
jezelf Twee zinnetjes die je steeds aan de bond zonder naam doen denken. De
naam van de bond was Phil Bosmans , pater Phil Bosmans.
Van hem stond er jaren geleden al bij
onze ouders thuis elke maand een kaartje op de schoorsteenmantel, later kwam
het in een gesmeed houdertje aan de muur.
En raar, maar elke maand waren we
nieuwsgierig naar wat voor boodschap de pater nu weer op een kaartje had
gedrukt. Het deed je elke maand weer iets.
Ook als we het oudershuis al verlaten
hadden kwam pater Bosmans elke maand weer zonder naam bij ons langs. Op een
keer stopte het, niets van gemerkt, te gewoon geworden. Geen van ons kan zeggen
wanneer het is gestopt.
De laatste kaartjes kwamen onze weg
kruisen toen we met al de broers en zussen de vergeelde of verkleurde kaartjes
terug vonden bij het leegmaken van het ouderhuis, na het overlijden van onze
ouders.
En nu is pater Phil Bosmans er ook
niet meer maar het is wel zeker, hij was een gelukkig mens zoals hij deze
avond nog op TV liet horen. En hij heeft in die hoedanigheid ook veel mensen
gelukkig gemaakt.
Het ga je goed pater Phil, we hebben
een goed gevoel aan wat je hebt gepresteerd tijdens je leven lang.
Volgende zondag hebben we voor mijn
nakomelingen terugkomdag . dat wil zeggen dat we onze pupjes nog eens allen
terugzien. Bij zon terugkomdag hoort traditioneel een wandeling in groep bij.
Vermits het de eerste keer is dat we
het niet bij ons thuis organiseren wegens een te grote groep, hoort er wat
voorbereiding bij. Dat hebben we deze namiddag gedaan, het was ideaal weer voor
wandel voorbereidingen.
We hadden ook nog compagnie aan Louis
en de Gorky. Ons baasje had hen verwittigd dat we gingen stappen en dan heeft
Louis maar een half woord nodig.
We hebben dan ook een heel mooie
wandeling gemaakt langs weiden, bos, het kanaal waar Hera op zaterdag traint
maar dan 15 km meer oostwaarts langs sloten en zelfs langs een heel mooi
pelouske met zelfs heel mooi gras wat ons baasje een green noemt. Het is zo
een gazon waar grote mensen met een stok tegen een balletje slaan dat dan in
een putje moet geput worden. Een golfterrein waar geen golf te zien is
wegens midden op het land en niks langs de zee
We hebben samen met Gorky gerend en
de kanten afgezocht naar alles wat vloog of kon wegrennen. We zijn ook
verschillende andere honden tegengekomen maar wel opgevoed als we zijn ging dat
allemaal comme il faut. Heros heeft zich in al zijn jeugdig enthousiasme weer
geforceerd en heeft nu weer last van zijn rechter achterpoot. Als dat nog
terugkeert zullen we daar toch eens naar moeten laten kijken. Das gene juste
zegt ons baasje dan.
Intussen liggen wij hier met zn twee
in de zetel, ons pijp is uit. Alleen ons Hera die niet mee mocht gaan wandelen
wegens loops, die is nog vinnig genoeg . Die heeft als compensatie daarstraks
mee mogen gaan winkelen met ons baasje naar de Zoomarkt en daar maak je jezelf
nu niet dadelijk moe. Ze heeft naar t schijnt zich wel tegoed gedaan aan de
verschillende koekjes in de rekken
Jaren heeft ons Belle gelopen met een
metalen damesketting. Nu heeft ze de oude ketting kwijtgespeeld in La Magdeleine
toen ze onder de composthoop onderdoor gegraven heeft op zoek en jacht op de
ratten die daar, onder de composthoop beslist een warm onderkomen hadden
gevonden.
We vinden die ketting wel terug als t
baasje de comost gaat gebruiken of wanneer hij de hoop nog eens keert. Maar
Belle had al een nieuwe gekregen omdat de oude toch echt wel begon stijf te staan
van de roest als ze even nat was geworden.
Ze had al een nieuwe gekregen maar
nog niet gebruikt, want de nieuwe lag nog in Vosselaar Ze heeft dan de
resterende dagen dat we in de Charente waren gedaan met een oude stropketting.
Bij thuiskomst haast twee weken
geleden kreeg ze dan gelijk de nieuwe ketting aan, maar die bleek niet meer van
de zelfde stevigheid te zijn als de oude. De sluitring bleek van het type
sleutelring te zijn en niet met een dicht gelaste ring zoals de vorige. Je kan
het al raden bij de eerste uitval naar een mountain biker hadden we geluk dat
de ring niet helemaal opensprong zie op de foto de ketting rechts boven en de
bewuste, nu ovale, ring.
Vanavond heeft ze dan een nieuwe
licht bruine, bijna oranje nylon halsband gekregen. Van het zelfde stevige merk
als Hera en Heros. Ook een neiuwe identiteitcapsule hoort dus bij de nieuwe tenue.
En zo staat onze modebewuste (?)
moeder Belle volledig in het nieuw
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
...
