Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
27-06-2012
Terug in Vosselaar
Terug in Vosselaar
Na 800 probleemloze kilometer met een
Lucy die voor de eerste maal de trip zonder reisbench heeft gemaakt. Ze is
zelfs niet vastgemaakt geweest op de achterbank. Ze heeft niet geplast of
overgegeven in de auto. We hebben met Lucy eentje naar de aard van de familie
Faes..autoliefhebbers m.a.w.
Na Parijs zat de snelweg vol met de
meest rare voertuigen, met meestal als basis een Mini.
Het waren de autos die de
reclamekaravaan gaan vormen die voor de renners van de Ronde van Frankrijk gaat
uitrijden. Ook de Franse TV stuurde zijn captatiewagens al maar vooruit. Ook op
de parkings kon je de rare uitgedoste Minis (alle cabrios) zien staan. Met de
meest vreemde figuren op de achterbank. De Minis van de hotelketen IBIS
geraakten haast niet vooruit door het metershoge zeil/vaan die achteraan op de
auto was vastgemaakt. t Baasje merkte nog op dat die nogal vaart zullen maken
eens ze wind van achteren hebben.
Eens xwe terug in België waren zijn
we niet de normale weg gevolgd. t Baasje had nog afgesproken van naar de
pupjes van Peter van der Elst te gaan kijken in Erpe Mere. Deze pups zijn zeven
weken oud en mogen volgende week naar hun eigenaars. Als Lucy dan naast de ren
staat waar de pups achter zitten merk je pas hoe snel de pups groeien. Lucy is
dan haast dubbel zo groot. Maar ze zijn schitterend mooi deze pupjes, de bruine
platen zijn wel lichter bruin dan deze van onze pups. Maar ook de ouders waren
lichter dan onze eigen Hera
We zijn dan over wegen waar ons
vrouwtje van zegde dat ze er van haar leven lang nog niet geweest was Voor
het baasje was het gewoon Aalst, Dendermonde , Sint Niklaasvolgen om zo terug naar Antwerpen en
Vosselaar te rijden. En dan mag die GPS madam nog meer dan drie keren het
tegengestelde vertellen, hij luistert er toch niet naar. Ditmaal wilde ze ons
langs Brussel naar huis sturen. Goed geschift zegt het baasje dan. Die is
gesponsord door de baas van de Shell of den Esso zegt ons baasje !
De redacteurs hebben het te druk met
nieuws te maken ipv het te beschrijven en de schrijvelaars die normaal van
dienst zijn hebben andere zaken te doen zoals de hondentas met apotheek niet
vergeten, de brokken voor pup en groten moeten mee.
Ook hun eigen valies moet mee en dan
moet alles nog zo geschikt worden dat er op de aanhanger straks in Erpe Mere nog
een werpkist en ander honden bevallingsmateriaal bij op de aanhanger kan. Belles
en Heras behuizing van bij de bevalling staat immers daar, het was uitgeleend
voor Lisa van Peter van der Elst die ook haar pupjes in onze werpkist heeft
gekregen.
Vanavond meer nieuws van onderweg, nu
gaan we ons verder klaarmaken voor 800 km noordwaarts
En zet er dan nog heel warm bij en je
hebt de woorden die vandaag het best beschrijven.
Terwijl het vrouwtje het huis
oppoetst is het baasje bezig met de aanhangwagen te laden. Veel moet er niet
mee naar België maar het zijn nogal grote spullen. Zo onder meer de parket
schuurmachiene die bij baasjes broer, de inmiddels bekende ozze Dré dient te
worden afgezet. Die gaat nog eens goed stoebberen in huis, door het parket
daar nog eens op te schuren. Hij liever dan ik zegt het baasje, toch zeker met
zulk een warm plakweer.
Morgen gaat het terug richting België
en et baasje hoopt nu eens vroeg, of toch voor tien uur te kunnen vertrekken.
Hij zou nog eens graag langs Erpe Mere rijden om naar de pupjes van Peter te
gaan kijken. Dat is de laatste kans want volgende week gaan die pupjes ook al
naar hun eigenaars t Gaat allemaal veel te snel met die puppelaars, allemaal
zijnze veel te snel groot. Ook hier is miss Lucy ook al veel te groot naar
baasjes wens.
Die Lucy loopt al langs om beter mee
op wandeling. s Morgens mag ze mee om brood en een krant, deze morgen heeft ze
het kapsalon, waar t vrouwtje wel eens gaat voor een ander kapsel, bezocht.
Tot groot jolijt van de twee dames klanten en de kapster zelf.
Bij de krantenboer is ze telkens
welkom achter de toog waar ze dan ook telkens een knuffel krijgt, en bij de
bakker kan ze al over de toog kijken als ze het brood weer eens geroken heeft.
Maar dat mag ze niet van t baasje, ze mag al blij zijn dat ze mee binnen mag
en niet zoals in België tegen een verbodsbordje opkijkt !
Tijdens de namiddag wandeling,
vandaag was het al meer avond wegens de hitte, mag ze dan weer gans de toer los
mee lopen. Ze volgt dan Hera tot die te ver de zonnebloemen induikt en dan komt
ze snel terug naar de baan en naar t baasje. Voortreffelijk gedaan dus, ze mag
dus ook in België los mee gaan wandelen hoewel we aan de lijn lopen ook duchtig
blijven oefenen.
Morgen acht uurtjes richting België,
dan een kleine week daar en daarna .komen we voor acht weken terug! We staan
er goed voor zegt het baasje
Een Marokkaan staat in Antwerpen stil aan een rood
licht, als hij langs achter wordt aangereden door een Antwerpenaar.
Kwaad stapt de Marokkaan uit en roept:
"Vuile racistische Antwerpenaar, ge zijt express tegen mijnen auto
gereden, omdat ge geen Marokkanen moet hebben!"
De Antwerpenaar, die ondertussen zijn raampje open heeft gedraaid zegt:
"Kalm blaaive, kalm blaaive, da's nie woar,
't was een accident..."
De Marokkaan onderbreekt hem en zegt:
"Niets van, gij zijt een racist, een vuil Vlaams Blokker!"
De Antwerpenaar zegt: "Hola as ge ni rustig bleft, dan zenne kik verplicht
er de polies bij t' ale..."
Op dit moment komt er een combi van de Antwerpse politie aangereden, ze stappen
uit en vragen wat er gebeurd is waarop de Marokkaan direct begint te roepen:
"Die racist is achter tegen mij opgereden! Da zen hier allemol racisten
ja!
Een agent onderbreekt hem en zegt met harde toon:
"KALM BLAAIVE, hier zen gien raciste, wai zen niet allemoal tegen aa, da's
ier een accident en wai gon dat ier beschoafd oeplosse."
De agent ziet dat de Marokkaan kalmeert, neemt hem onder de arm en vraagt: "Zegt naa is ierlek, waaroem zedde gaai achteroit
gereie ?"
We hadden een fijne dag gisteren,
hoewel het s morgen leek dat het een regendag zou worden. Om 05u30, tijdens de
ochtendplas, regende het namelijk een gezapig buitje . Toen we rond acht uur op
stonden stond de zon echter al aan de hemel. Het is dan nog wel enkele malen
betrokken geweest maar het bleef de rest van de dag droog.
Al twee dagen na elkaar doet ons
baasje twee wandelingen. Eénmaal met mij en ons moe Hera, en een tweede
wandeling met Belle en Heros. Dat doet hij omdat het beter is voor mijn
opleiding zegt hij. t Baasje gebruikt daar een moeilijk woord voor
pedagogisch verantwoord, zegt hij dan. Het is namelijk zo dat Hera beter naar
het baasje zijn bevelen luistert wanneer ik er bij ben . Als het baasje Hera
roept dan komt zij naar hem toe en ik volg dan mijn moeder Dat heeft ons
baasje goed bekeken hé. Als Belle en Heros er bij zijn dan werkt zijn systeem
niet. Daarom twee aparte wandelingen !
Net als bij Lando verstopt ons baasje
zich geregeld als ik geen aandacht aan hem geef. Makkelijk is dat voor hem niet
want hij moet zich verstoppen in het graan of in de halfwas zonnebloemen. Als
ik het baasje dan plots niet meer zie, dan moet ik dringend op zoek gaan. In
paniek ben ik nog niet geweest maar ik steek toch een tandje hoger om hem zo
snel mogelijk te vinden. Stel je voor dat ik zou verloren lopen in dat bos
van graan, raapzaad en zonnebloemen
Lucy
Lennaert is terug on the scene
Hallo Roedelaars,
Drentelaars en Faeselaars,
Na 2 zware weken
krabbelt mijn roedel weer een beetje overeind en is er weer oog voor mijn
capriolen.
Ik lees dat Lando
12 kilogram weegt en altijd honger heeft. Ja grote broer, ik had de naam een
slechte eter te zijn maar ik heb je ingehaald. En ik eet niet, maar vreeeetttt.
Ik krijg natuurlijk een nette afgewogen verantwoorde portie maar daar neem ik
geen genoegen mee. Ik stort me op alles wat eetbaar is inclusief het fruit wat
zoal vroegtijdig van de bomen valt. Vrouwtje is altijd bang dat ik diarree
krijg, want ze heeft een traumatische ervaring opgedaan toen mijn papa mijn
leeftijd had.
Voordat Cartouche,
mijn vader bij de Wesselaars kwam hadden ze kippen die ze in het voorjaar een
nest kuikentjes wilde laten uitbroeden. Maar de haan schoot met lossen flodders
en de eieren waren niet bevrucht, de kip heeft wel 5 weken zitten te broeden.
Het vrouwtje heeft de eieren, 15 stuks, bij de kip weggehaald en begraven, dit
speelde zich af in mei. Cartouche is eind juli geboren en kwam eind september
bij de Wesselaars. Toen hij ongeveer mijn leeftijd had bleef hij wel erg lang
achter in de tuin, en toen hij weer opdook stinken, stinken, stinken, de hele
familie werd onwel. Cartouche niet, lekker likkebaardend ging hij de nacht in
en toen ..een explosie van stank door het hele huis. Alle eieren die eerst
5 weken bebroed waren en 5 maanden in de grond hadden gezeten kwamen er uit en
spetterde door de hele benche en keuken ..
Het was daarna
poetsen, poetsen en nog eens poetsen maar de geur ging niet weg, de Bench is
wel 5 keer met de hogedrukspuit bewerkt en nog bleef de geur hangen en zit nu
voor altijd ingebakken in de neus van mijn huisgenoten.
Dus door mijn
vader mag ik niets.
4 poten en een
dikke bruine neus, Lennaert
En vanuit Oud Turnhout schrijft Lando
Bonsoir,
Lando
heeft vanochtend waarheid gemaakt van het grapje dat ik Nico gisteren
wijsmaakte. Het was nl mijn beurt om Lando buiten te laten als hij op zijn
vast uur wakker wordt, 5u! Als je geluk hebt slaapt hij dan nog een half uur.
Toen Nico gisteren al pestend zei: "morgen is het jou beurt om op te
staan hé", antwoordde ik: "Ik heb in Lando zijn oor gefluisterd dat
hij lekker lang mag uitslapen.". En wat gebeurde er vanochtend? Lando
werd pas wakker toen Nico beneden kwam om te werken rond 6u! Tot dan had hij
aan 1 stuk door geslapen! Zo'n lieverd hé.
Vanavond
zijn we de nieuwe oefeningen gaan oefenen in de Liereman. Hij heeft ook zalig
los gelopen en dan oefende we de verstopoefening. Dat doe hij reuze goed. Op
een gegeven moment was hij wel moe denk ik want toen ging hij uit zichzelf
zitten. Tijd om naar huis te gaan en lekker te gaan dutten.
Het baasje is op zijn koop geweest.
In de Franse Lidl had het hoofdbestuur vorige week gezien da er een elektrische
vleesmolen in de aanbieding stond.
Dat wilde het baasje al een tijdje
geleden kopen maar toen vond hij het wat duur voor wat het moest dienen. Als je
die molen echter regelmatig kan gebruiken om gehakt te maken van afsnijsel van
everzwijn of gekregen kip dan verandert dat de zaak.
Dus togen de baasjes deze morgen naar
de Lidl want de aanbieding ging vandaag in, en dan is het best dat je er ook
dadelijk bij bent.
Bleek dt er ook nog een
steriliseerketel in de aanbieding was, nota bene dezelfde zoals hij er in
Vosselaar ook eentje heeft. Daar is het baasje erg tevreden over vermits de
steriliseer ketel niet meer gans de tijd onder controle dient te houden door
een thermostaat. Die ketel verdween dan ook in de koffer van de auto, samen met
de vleesmolen.
Er staan ons de komende maanden zeker
en vast nog culinaire hoogstandjes te wachten. En nu al die andere hondjes maar
jaloers zijn, want onze baasjes weten precies wat wij graag lusten !
Het
baasje vertelt ons dan weld dat het in België naar t schijnt slecht weer is,
wij hebben daar helemaalgeen last van.
Hier was het tot vanmorgen heel mooi weer. Deze morgen rond half zes, toen het
baasje mij uitliet regende het zachtjes. Even later hoorden we een bui klateren
en nu is het grijs en droog.
Dat wil
zeggen het regen niet meer maar wij de Denten zijn kloddernat. Wij spleen
namelijk nogal bruut met elkaar en dan gebeurt het wel eens dat er eentje over
de kop gaat in het natte gras.
We komen
dan terug binnen in huis in een staat zoals onze zus en broer in hun eigen
verhaal hieronder beschrijven, al seen verzopen hond
Hier de
twee verhalen
Eerst
Lobke die was op puppyjachttraining
Lieve mams,
Vandaag ben
ik mee geweest naar de zeskamp van de jachttraining.
Dat is een
soort wedstrijd waar groepjes voorjagers en honden verschillende spelletjes en
proefjes moesten doen.
Het groepje
dat de meeste punten had, was de winnaar.
Ik was bij
een groepje met een heidewachtel, een beagle en een golden retriever ingedeeld.
Omdat het
erg slecht weer was, heb ik niet aan alles meegedaan. Het regende de hele dag,
en ik was drijfnat en kreeg het koud. Vrouwtje heeft me toen afgedroogd en in
mn reisbench gelegd, waar ik heerlijk ben gaan slapen.
Maar wát ik
gedaan heb, heb ik heel goed gedaan.
Ik moest
door een hoepel springen, en over stokken op de grond lopen, en daarna in een
liggende hoepel gaan zitten, en dat allemaal zo snel als mogelijk.
Nou, ik heb
me van mn beste kans laten zien.
Toen ik weer
wakker was ben ik nog even gezellig aanwezig geweest bij de borrel, en heeft
iedereen me geaaid en heb ik lekker bij de juf op schoot gezeten.
Bij de
prijsuitreiking bleek dat mijn groepje gewonnen had, en heb ook ik een prijs
gekregen. Goed hè!!!
Volgende
week zondag mag ik dan eindelijk naar de echte training.
De juffen
ken ik al, dus ik weet nu al dat het erg gezellig wordt!
Mams, dit
was het weer voor vandaag.
Heel veel
knuffels voor jou en voor iedereen die in de buurt is.
Lobke.
En ook Lando was op puppyjachttraining
Dag moe,
oma, nonkel Heros, zus Lucy, Simonne en Jan,
vandaag is Lando
voor de 2de keer op puppyles geweest. En 't was Drentenweer zulle, regen regen
regen. Lando was precies een Diesel, zij oren kwamen traag op gang: oefening 1
het volgen aan de lijn ging n.l. nog niet zo goed. Hij probeerde steeds naar
voor naar broer Louis te komen. Iedereen had de uitleg van de volgende oefening
al gehad in een grote koeienstal toen Nico met Lando aankwam: "Net zijn
moeder", zei Oscar! Tot hiertoe vinden wij dat toch nog een reuze
compliment, hihi. Daarna ging het veel beter: naast komen zitten, voor komen
zitten, loslopen door de maïs en dan verstoppertje spelen met de baasjes. Broer
Louis vertrok in volle vaart maar bleef halverwege even staan om gewoon rustig
een plasje te maken, kei grappig. Nico had zich verstopt achter een stapel
hout. Toen hij Lando riep kwam hij in volle vaart aangespurt, dat ging echt
super goed. Nadien nog lekker met z'n drieën ravotten. Het was echt weer heel
leerzaam op ideaal terrein en vakmensen die ons begeleiden. Na de middag was
het siesta. Vanavond heeft Lando weer hééééééééééél veel gegeten, hij heeft
weer een groeispurt denken we. Vanavond nog wandelen in de wijk en dan thuis
lekker beentjes knabbelen. (gelukkig op zijn honden beentjes en niet in die van
ons). 't Was een leuke dag vandaag.
Lieve
groetjes van de Wouterkes en een stevige poot van Lando
Lucy was samen met de baasjes in het
kader van haar socialisatie mee naar het dorpje Condac, zon 15 kilometer van
La Magdeleine onze woonplaats.
In Condac is er weinig te beleven het
jaar door. Ze hebben er wel een goed restaurant met daarbij een boîte ofte
discotheque/nachtclub aan gekoppeld en éénmaal per jaar het feest van het
brood.
Dat feest van het brood valt dan weer
samen met een grote bric à brac ofte rommelmarkt die door gans het dorp loopt.
En daar moesten de baasjes zijn met onze kleinste. Zij moet zich ook thuis voelen
in een gezelschap dat iets groter is dan vier honden en twee volwassenen.
En aan volk was er geen tekort. De baasjes
hadden wel pal op de middag gekozen, dat is het uur dat de fransoozen aan tafel
gaan. Maar er was in elk geval nog beweging genoeg. Hoeveel maal het baasje
heeft moeten uitleggen dat Lucy een épagneul à perdrix de Drenthe is of aan
de vele Engelsen een Dutch partridge dog weet m niet meer, het waren er in
elk geval veeel. En haast telkens moest ze geknuffeld en gestreeld worden.
We mogen gerust zeggen , als je
hondje, je pup dient gesocialiseerd te worden ga naar een Franse rommelmarkt
of gewoon naar de markt. Je hondje loopt er om de vijf stappen in zijn geluk en
jouw sociale kontakten gaan sneller als bij Facebook, LinkedIn en Twitter
samen. En t is nog veel gezellige ook en je kan er aan de buvette nog een
Belse Jupiler drinken ook !
Een
dwergvrouwtje gaat naar de gynaecoloog omdat ze vaak pijn heeft tussen haar
benen ter hoogte van de schaamstreek.
Na lang onderzoek kan de arts nog steeds niets vinden en begint vragen te
stellen.
Heb je er altijd pijn aan?
Nee niet altijd, zegt het vrouwtje.
Heb je er momenteel last van?
Nee, momenteel niet.'
wanneer heeft u er dan het meeste er last van? vraagt de arts.
Meestal als het regent, antwoord het vrouwtje.
De arts stelt voor om terug te komen als het regent.
Enkele dagen later, bij regenweer, komt het dwergvrouwtje terug bij haar
gynaecoloog.
De arts vraagt het vrouwtje om op het ligbed te gaan liggen, neemt vervolgens
een schaar en begint te knippen.
Is 't nu niet beter? vraagt de arts.
Jaaaa, zegt het vrouwtje, de pijn is weg, wat hebt U eigenlijk gedaan?
Wel, een stukje van uw rubberen laarzen afgeknipt! zegt de arts.
Vandaag, deze middag om meer precies
te zijn zouden we naar de puppyjachttraining moeten gaan. Zouden moeten gaan
zeggen we wel want het zit er vandaag echt niet in wegens de onoverbrugbare
afstand La Magdeleine-Turnhout. Onoverbrugbaar voor een training althans, dat
zou een beetje te duur worden zegt het baasje.
In vervanging van de training gaat
het hoofdbestuur me vandaag extra socialiseren zegt het baasje. Daarvoor
mag/moet ik mee naar Condac waar ze vandaag het Fête du Pain vieren. Blijkbaar
komt daar veel volk op af en gaan de bazen me daar kennis mee laten maken.
Ik hoop maar dat ik niet meer volk ga
aantrekken dan het brood wat dan toch in het middelpunt van de belangstelling
zou moeten staan. Ik hoop ook dat er niet te veel volk is zodat ze op mijn
pootjes gaan trappen, dat ze me niet zien lopen en dat ik me niet snel genoeg
in veiligheid kan brengen.
t Baasje gaat ook kijken bij het
restaurant le moulin de Condac een restaurant in een gerestaureerde
watermolen op de rivier de Charente. Daar kon je destijds heel lekker eten aan
heel demokratische prijzen naar Belgische normen. Tot het restaurant een
tweetal jaren geleden werd overgenomen door mensen uit het voormalige Oostblok.
Die hebben het niet lang volgehouden en sinds kort is het terug heropend met
andere eigenaars. Nu gaat het baasje eens kijken wat het nu gaat worden
We houden jullie op de hoogte zegt
Lucy
Ook Lando had wat te vertellen
Bonjour mes
amis sur 4 pieds,
Nu snap ik
het toch ni meer zulle. Ik hoorde papa zeggen dat hij voor mama ook een bench
gaat kopen omdat ze zich zo aan mijn slaapritme aanpast. Slapen van 18u tot
21u30 en dan terug opstaan om de Lando Gazet te schrijven is volgens hem echt
wel niet meer normaal. Maar, ..., mama had volgens haar een heel goede reden om
samen met mij te dutten. Gisteren gaf ze n.l. haar afscheidsfeestje omdat ze
uit de ouderraad van de school ging en daar hoorde iets bij van een doop.
(schijnt zo iets te zijn met jeneverkes drinken om al je zonden te vergeven, veel
jeneverkes dus en nog meer praktische proeven). Als je dan maar 3u kan slapen
om 'fris" op je werk te verschijnen dan moet je een hondenslaapje doen s avonds
hé. Wat ons moe ni weet is dat ik er toen met papa lekker tussenuit gemuisd ben
en we kei leuk naar de Liereman zijn gegaan. Ik heb er nog eens echt van
genoten zo rende ik rond. Ik heb daar ook nog eens goed geoefend voor mijn 2de
puppieles morgen en ook de echte Faes-Drent-oefening nog eens ingeoefend:
proberen de poten onder een bank onderuit te graven om zo in China aan te
komen. Ik ben voor beide proeven geslaagd zei papa. Vanochtend was ik met hem
al naar de dierenwinkel gewandeld voor een lange jachtlijn. Wat hij daar mee
gaat doen is voor mij nog een raadsel. Zou hij daarmee voor Maaren en Thiebe
ook zo'n mooie leiband gaan maken als de mijne? Nee, ik heb zo'n vermoeden dat
papa voor morgen iets anders in petto heeft. Ik hou jullie op de hoogte.
We hadden daarstraks in de vooravond
plots een hond meer ! ! ! Meer nog moeder en dochter, Hera en Lucy, deden
verwoede pogingen om hem te verscheuren. Gelukkig was er het hoofdbestuur daar
om kordaat in te grijpen.
Zoniet hadden we op winderige en
koude herfst- en winteravonden met koude voeten gezeten. Moeder en dochter
waren namelijk om ter hardst aan de tochthond aan het trekken. Die was in de
schuur gevonden door onze kleine. Die zeulde met de worst die tweemaal zolang
is haarzelf achter haar aan. Dat was dus onze "vijfde", de tochthond...
We weten natuurlijk niet of Hera haar
dochter hiervoor wou berispen of ze de tochthond zelf wou om hem dan vakkundig
de nek om te draaien. We zullen het nooit weten want na het nemen van de actiefotos
greep het hoofdbestuur in.
De eerste egel van het seizoen is ook
al aangebracht aan huis door Heros. Lucy stond er op te kijken en voor één keer
wou ze het stekelige ding niet afpakken van nonkeltje egelaandrager. Het
vrouwtje heeft ons quartet dan ook eerst
gecontroleerd op vlooien. Maar ook dat was OK, ditmaal was het blijkbaar een
kerngezonde die nog geen last had van de parasieten. Niet een vlooi hebben we
gevonden op de vier honden.
Het baasje heeft de egel dan maar met
zn lederen lashandschoenen buiten de omheining gezet waar veel slakken zitten.
Kan de egel daar zn hartje aan ophalen en zijn egelbuikje vullen.
Den Daniël uit Ertvelde, ge wet wol, uit
da deurp van Eddy Wally stuurde ongs ne meel oept tinternet. Nen iel praktisse
meel waarmej da ge zoene tekst as den deze mé kungt vertale.
Mé deze link kungde de mieste dialekten
van de liege laanden vertoale.
KLIK OP DE LINK
HIERONDER EN KIES DAN AAN DE RECHTERKANT UW STAD VOOR HET DIALEKT VAN DIE STAD.
t Is da
k et deurgeef oemda soems mengse oat de Liiimbuuereg , ok wel mengse oat west
vlongderre en soemmige Ollaaanders ongs nie goe verstong en dan kunne ze den
blog Van den Bas en ongs Belle toch goe leeze.
Tenmingste
asse hemme liere leeze
Saluu en
tot tenneuste kiejr
Belle
& co
PS: Gien
beelekes of pertretjes baai dees bericht, goa mor rap leeze
PS 2: veur
de iel stoemme ongder eullie wille we wol een vertaling oepstuure, kwestie da
ge tog iet snapt van dees bericht. We doeng da iel diskreet, oemda daander daar
gin affeire mej emme.
Een moslim man moet geopereerd worden
en wordt op een brancard de operatiekamer binnen gereden
Een arts verschijnt met een heel groot mes in zijn handen.
Dokter, piept de patiënt,
ik nog niet verdoofd,
ik nog niet onder narcose.
Klopt,
zegt de dokter,
ik opereer vandaag halal ; we doen het net als bij die schapen.
Vandaag een specialleke in de
puppenkrant. De trouwe lezers weten dat deze puppenkrant hoofdzakelijk
handelt over Hera s nestje van eind maart. Maar voor dit nestje waren er al
twee nestjes van Belle geweest. En ook de eigenaars van die nestjesgaven regelmatig de stand van zaken en de
laatste nieuwtjes over kattenkwaad aan ons door.
Vandaag geven we een voorbeeld uit
het dagboek dat Carine bijhield over onze Harko. Ook nu nog krijgen we heel
regelmatig nieuwtjes van hen uit Oostkamp en zien we elkaar toch zo n 4 5
maal per jaar . Lees hieronder het relaas van Harko zijn eerste dagen in
Oostkamp van dik drie jaar geleden .
DagboekHarko9 januari 2009
Oostkamp, mijn nieuwe
thuis
Vandaag verhuisde ik
van bij mijn Belle mama, zusjes en broertjes in Vosselaar naar het West-Vlaamse
Oostkamp.Wegrijden zonder de meute
erbij was niet zo plezant, maar het wiegen van de auto herkende ik nog van mijn
reis naar Frankrijk, dus kon ik maar beter een tukske doen . Mijn nieuwe
vrouwtje naast mij vertrouwde ik al gauw en ik vond het leuk om lichaamscontact
te zoeken.
Na een grondige
inspektie van het huis en een plasje in de voortuin vond ik mijn vertrouwde
nestgeurin mijn nieuwe nestje terug op
de meegegeven handdoeken.En natuurlijk
van al die emoties was ik al weer toe aan een tukje .. Na dit korte
schoonheidsslaapje was ik er terug klaar voor om op pad te gaan in de achtertuin .
Zijn dat daar patrijzen
in de lucht ? Leuk dat tuinhuis om je achter weg te steken, maar als 't
vrouwtje roept, loop ik er toch snel naartoe. Ik hou haar ook goed in de gaten
want met al die paadjes hier zou ik m'n weg kunnen verliezen.
Toegegeven, tot nu toe
had ik mij stoer gehouden, maar ik begon toch wat heimwee te krijgen naar mijn
vroegere thuis ..Even op schoatje
zitten bij den grooten baas deed deugd zunne, ik viel als een blok in slaap op
die ondersteunendearm.Het slaapje bracht weer nieuwe energie , tijd
om mn nieuwe baasje en vrouwtje eens uit te testen.Spelen, zot doen,netjes vragen om te gaan plassen.Ik krijg dan een lekker snoepje, soms wil ik
dat soepje al voordat ik plas, maar m'n nieuwe baasjes zijn streng maar rechtvaardig.
Eén keer waren mijn moevementen niet zo duidelijk voor t vrouwtje en oeps een
plasje in huis. Ze kuisen dat hier op met een slunze en achterafbespuiten ze dat met marseillezeep, en ooooh
dat rook zo lekker dat ik mij er vlug mee geparfumeerd heb.Vrouwtje zegt dat ik een "zottekoente
ben" . In het spiegelbeeld vd ruit heb ik nog een andere pup ondekt, als
ik ernaar grom doet hij dat ook en als ik achteruitloop loopt hij ook weg,
phhhhhdeschijter!
Na nonkel pater, de plaatselijke
pastoor en zelfs den Bisschop, is ook de radio en TV wereld aan de beurt in
verband met pedofilie.
Vorige maand was het Jos Ghijsen die
destijds zijn pollen niet kon thuis houden en de titel van zijn programma op de
zaterdag morgen te bed of niet te bed nogal heel letterlijk nam. Maar
populaire Jos met de grote oren hield dan toch nog zijn handen van kinderen af.
Bij de onthullingen van deze week
over die andere geestigaard en lolbroek Walter Capiau gaat het dan weer wel
over pedofilie. Hij zou het gedaan hebben met tienerjongens tijdens
jeugdkampen
En in de politiek kon Pol Van Den
Driessche zijn kandidatuur om burgemeester van Brugge te worden ook wel in de
kast laten liggen. Dat spelleke ging ook niet door toen bekend werd waar de
losse pollekes van Polleke overal gezeten hadden
Wat voor vunzigheid brengt de dag van
morgen dan weer aan het licht. En wie heeft dan zijn handen weer niet kunnen
thuis houden ? (en sommigen zeggen hun rits niet kunnen dicht houden hebben)
Na de regenbui van vorige nacht was gans de
omgeving terug fris. Alles rook naar puur natuur. Deze nacht hebben mijn
zussen en broers hetzelfde over zich gekregen in België en in Nederland.
Of zij daar zo blij mee geweest zijn is nog maar de
vraag. Hier in La Magdeleine hebben we geen riolering, alle regen gaat zo de
omliggende velden in. En dat er wat van de koer en door de straat gestroomd is,
daar kan je wel zeker van zijn .
Bij de dagelijkse wandeling durf ik al eens tussen
de zonnebloemen gaan lopen. Het vrouwtje heeft dat niet graag want dan ben ik uit
zicht. De zonnebloemen steken voor mij torenhoog boven me uit. Moest het
baasje zeggen kom we gaan naar het bos ik zou het rats geloven.
Belle moet voorlopig aan de rollijn blijven. Die is
m de twee eerste wandelingen gesmeerd en kwam niet terug als het hoofdbestuur
haar riep. Het baasj heeft dan Heros er achteraan gestuurd om ze terug op te
halen maar toen bleven ze beide weg !
Het was toen bij het baasje er lichtjes over en
de gesprekken met de oprichters van verschillende godsdiensten waren zeker hier
niet geschikt voor publicaties. Hij zou ze van alle lelijke dingen gedaan
hebben die al meer op folterpraktijken leken, maar toen ze terug waren heeft
hij ze toch maar uitgebreid aangehaald met een vriendelijke stem. De woorden
die hij sprak tegen hen willen jullie echter ook niet weten
Wij hebben nog enkele binnengekomen berichtjes.
Van Lando onder andere kwam dit
Heros oren
toe want ik heb nieuws voor de vrouwkes,
vandaag kwam
nl Falko weer op bezoek, een kei knappe Heidewachtel reu. Dolle pret, al vond
hij op een bepaald ogenblik wel dat ik wat moest dimmen. Daarna was ikzelf ook
uitgeteld hoor, hihi. 'k heb in zijn oor gefluisterd dat ik uit een heel knappe
familie kom, maar ik denk dat hij het niet zo goed begrepen had, want toen wou
hij mij bespringen.
Vanavond
werd onze tuin even omgetoverd tot een zwembad en onweerde het. 't Is dat het
baasje het zei want ik reageer daar helemaal niet op. Ik slaap gewoon rustig
door. Flink hé, geleerd toen ik nog bij mama Hera thuis was en er een onweer
losbarstte. Ik heb niets geweten vandaag van de prikjes die ik gisteren heb
gehad, al zegt mijn baasje dat die van hondsDOLHEID precies nog niet werkt.
Stevige
poot,
Lando
En vanuit Nederland schreef Lobke dit
Lieve mams,
Vanavond moest ik weer naar de
dierenarts.
Nu heb ik daar de afgelopen tijd iedere
week wel een keertje gezeten, en ze waren iedere keer erg lief voor mij, dus ik
vond dat niet zo erg.
Vandaag hadden we de belgische
dierenarts weer, die erg van mij gecharmeerd is omdat ik ook uit België kom.
Nou tot vanavond vond ik haar lief.
Ik zeg TOT vanavond, want wat ze nu
toch deed......
Kreeg ik zomaar een naald in mn
nekvel, dat vond ik toch echt niet leuk.
Ik heb de hele boel daar bij elkaar
geschreeuwd, zijn ze nou helemaal een haartje betoeterd.....
Eigenlijk moest er ook nog iets in mn
neusje worden gedaan, maar daar wachten ze mee omdat ik pas kennelhoest heb
gehad, ik zou dan opnieuw ziek kunnen worden.
Ik werd ook nog op de weegschaal gezet,
ik weeg nu 10.75 kg. Iedere week een kilootje erbij, dus dat is goed op schema.
Ook Siebe moest er aan geloven
vanavond.
Die kreeg een naald in zn borst, omdat
daar iets engs zat.
Gelukkig viel het allemaal mee, een
cyste waar het meeste vocht nu uit is gehaald, en hopelijk verdwijnt het verder
vanzelf, anders mag hij een dagje bij de dierenarts gaan logeren.
Toen we weer een tijdje thuis waren
wilde het vrouwtje mn halsbandje weer omdoen.
Ik heb me hevig verzet, ik was echt
niet van plan om nog een keer
naar die dierenarts te gaan.
Maar ik moest het toch om, en toen bleek dat we nog
even gingen wandelen.
Ja, dat vond ik natuurlijk wel leuk!
Zo mam, dat was mn verhaal weer.
Ik was even heel erg moe, maar heb nu
toch wel weer zin om die grote lummel hier even het leven zuur te gaan maken.
Als het waar is wat Sabine allemaal
vertelde vanavond tijdens het weerbericht, dan gaat het nog erg knetteren in
Belgenland.
Wij kregen het vannacht al over ons.
En t was niet van de poes. Vanaf kort na middernacht tot een uur of twee
volgde de ene bliksemschicht de volgende aan een erghoog tempo. De donderslagen deden ramen en
deuren trillen en daveren
En wij wij zagen dat het baasje ook
niet bang was en hebben geen kik gegeven. Belle heeft rond een uur of tien,
toen was het onweer nog heel ver af, enkeel malen geblaft maar dat had totaal
geen zin. Dat besefte ze waarschijnlijk ook zelf wel toen we in het oog van de
storm zaten !
He tweede onweer in twee weken heeft
Lucy dus stoïcijns kalm gelaten. We mogen dus zeggen dat het een zorg minder
is. Al onze vier Drentjes zijn onweerproof, en daar zijn we niet kwaad voor.
We weten wathet is met een hond te
zitten die bang is van elke knal of donderslag. Bas was zo, en het was er niet
uit te krijgen, wat je er ook tegenover zette.
Als het onweer dat nu bij jullie
overkomt hetzelfde is als dat hier van gisteren dan ga je morgen ook hetzelfde
weer krijgen als wat wij vandaag tijdens de dag kregen En verheug je er maar
op, het was hier vandaag prachtig weer En dat gunnen we jullie dan ook.
Het is dan wel geen opera of
operettemuziek, geen jazz of popmuziek, maar zijn geluid is alom tegenwoordig
op dit moment.
Onze reuzengrote lindeboom staat in
bloei. Duizenden, misschien wel tienduizenden bijen hebben hun weg naar de boom
gevonden om van de miljoenen kleine bloemetjes het stuifmeel te verzamelen, de
bloemetjes te bevruchten en met het stuifmeel richting korf te vliegen om van
de beste honing die er bestaat van te maken !
En zo een wonder van de natuur staat
hier bij ons voor de deur op de koer. De boom op zich maakt de charme van het
huis al waar. Een tien parasols boven elkaar geven in de zomer de schaduw die onze
lindeboom ons geeft.
Buiten de tal van voordelen heeft de
boom toch ook een nadeel, vooral in deze periode. De bijen die de boom bezoeken
blijven algemeen gezien wel hoog genoeg maar toch heeft het baasje al enkele
malen een kreet richting Lucy moeten laten wanneer ze weer eens met een poot op
een bij wilde slaan, of er zelfs eentje wilde opeten !
Nu hebben we wel geluk dat Lucy goed
luistert naar de bazen. Vooral kom kent ze goed, en dat is al een meevaller.
Voorlopig is ze stekenvrij maar we herinneren nog levendig de dikke gezwollen
snoet van Kyra vorig jaar. Het is geen zicht en het doet nog flink veel pijn
ook. Om nog maar te zwijgen wat er gebeurt wanneer ze een steek in haar keel
krijgt !
Doe maar kalm aan zegt het baasje
je hebt nog alle tijd vandaag want het is vandaag de langste dag van het jaar
en de kortste nacht. Vandaag begint de zomer. Dat gaan we dan maar doen denk
ik. Ik en mijn zusjes en broertjes zijn geboren toen de lente nog heel pril
was, en zomer dat moeten we nog ondervinden.
Als je dan een heel lange dag krijgt
en maar een korte nacht om te recupereren, klopt er ergens iets niet. Wij
zouden voor fifty-fifty kiezen.
Vandaag heb ik kennis gemaakt met een
heel groot blauw lawaaimachien. Een tractor zegt het baasje. Het machien kwam
tegenover onze tuin het hoge gras af rijden. Ik dacht dat ze dat zoals ons
baasje deden met een oranje machien. Maar deze hier, aan de overkant van de
straat, was wel 100 x groter. En die had ook haast even veel keren meer lawaai
bij. Nu zegt ons baasje dat het grote machien eind deze week waarschijnlijk nog
twee maal gaat terug komen met nog minstens even veel lawaai. Eerst komt m dat
gras nog eens omkeren en daarna komt m met een machien om balen te persen van
dat hooi.
Het baasje zegt dat het hooi voor de
konijntjes van Monsieur Martin is. Die ken ik nog niet maar ik heb gisteren in
dat hooi, dat toen nog gras was, een flinke sigaar gedraaid. Nu maar hopen dat
die Cubaanse niet mee in een baal terecht komt.
Uit Roosteren komt er dan weer een
triest bericht. Lennaert schrijft dat de moeder van zijn vrouwtje is overleden.
Ons baasje wist het al van zondag maar liet het aan Lennaert en familie over om
het kenbaar te maken. Wij leven in elk geval mee met Jeannie, Chris en familie.
Hieronder het bericht van Lennaert
Hallo Faeselaars,
puppelaars en Drentelaars,
Het is even stil
rondom mij. Niet dat ik ziek ben, of dat het vrouwtje boos is op ome Faes omdat
hij mopjes vertelt over blondjes, Hollanders of oranje mensen ..
Het ging niet goed
met de moeder van mijn vrouwtje en ze is overleden. Het was heel verwarrend
voor mij, ik was best veel alleen en schreeuwde om aandacht. Ik poepte in de
gang, en toen kreeg ik aandacht, maar niet die ik bedoelde.
Ik was zo blij als
het vrouwtje thuis kwam, maar dan was ik te druk en stopte ze me in de bench.
Dan maar eens kijken hoe papa Cartouche dit aanpakte. Hij was heel rustig,
drong zich niet op, ging naast het vrouwtje zitten en drukte heel voorzichtig
van onder op zijn hoofd in haar hand.
Ik mocht weer uit
de bench en maakte me net als papa onzichtbaar en we lieten het vrouwtje
vertellen en vertellen. De hele tijd had ze onze koppetje als steun in haar
handen.
Haar moeder heb ik
ook nog gezien, want ze nam me toen het nog redelijk ging mee naar het
verpleeghuis. Hier zaten allemaal lieve oude mensjes die me knuffelden. De
laatste keer lag er een lekker wit rond snoepje in haar kamer. Ik voelde me
happy, wat licht in mijn hoofd, en zag overal zwevende lekkere kluifjes.
Normaal rijd mijn vrouwtje altijd voorzichtig als ik achterin zit, maar nu
niet. Na 5 minuten kwam mijn laatste maaltijd met pilletje naar buiten en was
ik direct van mijn verslaving verlost.
Zaterdag wordt ze
begraven bij ons in het dorp. Het zal nog even stil blijven rondom mijn
persoontje.
Een dikke natte
neus,
Lennaert
Van Lando die bij de dierenarts was voor een prik
Dag lieve
familie,
Hier nieuws
van prikkemans. Jaja prikkemans, ik heb vandaag 2 spuitjes gehad en dan nog een
rare spray in mijn neus. Maar de dierenarts zei dat ik geen flauwe was en
ieders vriend. Dat is ook zo. 'k heb juist mama haar vriendin der voeten
gewassen met lekjes. Ik weeg al 11 kilo en de dierenarts schrok enorm hoe groot
ik op 3 weken geworden was. Ik eet dan ook heel graag en heel veel. En wat ik
na het eten doe als ik echt niks meer krijg, dat zie je op de foto: als er niks
naar het potje komt dan ga ik toch lekker zelf iets zoeken met het potje. Dat beloofd
voor later: op jacht met een etensbakje in mijn mond! Nee hoor, dat hou ik voor
achter de schermen.
Het baasje heeft gisteren een
fotoreeks gemaakt en op het seniorennet bij de foto albums geplaatst. Het zijn
fotos waarbij de eerste genomen is om 07u00 bij het eerste uitlaten van de
roedel. En de laatste fotos zijn van s avonds na het avondeten. Alle fotos
zijn vaneen korte verduidelijking
voorzien.
Kijk maar snel, t is vrij, t kost
niks en je mag gratis kopiëren. Moet het nog meer zijn ?
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
