Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-08-2012
Alles 't zelfde gebleven
Alles t zelfde
gebleven
Er is niet veel veranderd in de weken
dat we uithuizig waren in Vosselaar. We zijn twee aan twee gaan wandelen langs
bekende paden , vijvers en bos. Als we zo twee aan twee mee mogen dan mogen we
wel meer dan wanneer t vrouwtje er bij is.
Zo mochten we daarstraks na lange
tijd weer een vijver in. In Frankrijk zijn we niet welkom in de plan d eau
in Villefagnan en het andere water dat nog om te doen is om langs te gaan in de
rivier de Charente maar dat vindt ons baasje wat te riskant om daar alleen vier
Drenten in uit te laten. Op sommige plaatsen is dat daar verraderlijk diep, en
juist op die plaatsen staat er ook een sterke stroming. Niet aan te raden voor
vier los lopende Drentjes.
Vandaag hebben we dus onze achterstand
eventjes ingehaald. Door de nabijheid van de snelweg E 34, Antwerpen
Eindhoven, mogen we daar nooit los maar we konden toch tot het einde van de
rollijn, een eind het water in !
Ons baasje is ook voor ons inkopen
gaan doen, natuurlijk deed hij dat in de Maxizoo en hij had blijkbaar goed
geshopt. De varkensoren waren onder andere in de aanbieding met 5 kopen + 1
gratis en dan heeft hij er maar voor gezorgd dat we efkes gaan toekomen.
Ook grote zakken brokken van Hills
en Pedigree stelden ons gerust dat we de eersteweken geen honger gaan lijden !
Waar we gisteren quasionwetend waren over wie het welkomstbord had
opgehangen, hebben de daders zich haast zelf kenbaar gemaakt, en dat was
eigenlijk de bedoeling van ons baasje. Het waren de Wouterkes en ozze Lando
die het hadden gedaan.
Ze weten namelijk niet dat er nogal een
sterke sociale controle is bij ons in de straat bestaat. Zelfs toen het
vrouwtje deze morgen bij de kapster kwam voor een periodieke restauratie van de
haartooi, wisten enkele wachtende dames en de kapster al wat er op dat bord
stand dat bij ons aan de deur hing .
Je doet inderdaad niet veel ongeziens
in onze straat !
Wat later dan anders maar de dag na
de terugkeer naar België dienen er nog zaken te worden verricht die voorrang
hebben op de puppenkrant. De roedel dient nog gevoed te worden en daar dient
dan nog een shoprondje aan vooraf te gaan.
Dat shoprondje duurt dan ook nog wat
langer dan anders want ieder is nieuwsgierig hoe het de afgelopen weken gegaan
is in Frankrijk. Zij die dan het blog nog lezen ook willen dan ook nog weten
hoe het ging met de Drenten overrompeling van ons gehucht en dan is voor die
shopronde al snel het dubbel aan tijd nodig
Van Lennaert kregen we een bericht
binnen, die zit zich zo te zien al op te winden en zenuwachtig te worden voor
de clubmatch. Niet doen ventje, net als jij zijn er nog een achttal babys.
Die worden spreekwoordelijk zaterdag morgen ook voor de leeuwen gegooid
endenk wel gedeelde smart is halve smart
Hier Lennaerts propere klap
onderaan het bericht zal deze uitspraak wel duidelijk zijn.
Belle & co
Lennaert maakt zich wat ongerust
Lieve familie,
Ik hoop dat de
terugreis vlotjes is verlopen en dat jullie weer kunnen wennen daar in
Vosselaar?!
Na het lezen van
de diverse puppen kranten denk ik dat mevrouw Halff-Van Boven zich een hoedje
schrikt aanstaande zaterdag tijdens de clubmatch. De een heeft proppen in zijn
oren, de ander bananen, zelf trossen bananen en ook nog eens Chiquittas. De
een te mager, de ander te dik, de een dartelt achter de vlinders aan, de ander
kauwt op een slak en lopen we wel netjes in het rijtje?.
Zij zal denken dat
het carnaval is. Waarschijnlijk is de babyklasse nog nooit zo goed gevuld
geweest. En ..broertjes en zusjes, we zijn natuurlijk geen babys meer, en we
gedragen ons ook niet als babys, maar ja, in welke categorie moet je zon
groepje ongeregeld plaatsen?
Papa komt ook mee,
die maakt zich nergens druk om, en misschien ziet hij wel een toffe chick en
kan zijn dag niet meer stuk. Ik ben toch wel een beetje zenuwachtig, dat is ook
wel een beetje mijn aard en dan ga ik op mijn kont zitten en kijk eerst een
tijdje de kat uit de boom, maar volgens vrouwtje en baasje komt alles goed.
Vandaag was het
dan eindelijk gelukt. Ik loer al wekenlang op een stuk zeep in de badkamer. Ik moet en wil het hebben, maar ja dan is de deur dicht, dan ligt tie in het
bakje en kan ik er niet bij, dan is het vrouwtje in de buurt, maar
vandaag .alles klopte, en dook ik met zeep de tuin in. Vrouwtje had niets
gezien. Ze riep me naar binnen en zonder enige waarschuwing kwam de inhoud van
mijn maag naar buiten. Ja, toen zag ze het, de zeep in stukken gebeten. Dus
voor zaterdag heb ik zelfs mijn maag gewassen.
De buitenkant
wordt niet gewassen, want dat mag niet volgens de drentegeleerden voor een
keuring. en ik stink! Ik stink!, pfff..dat wordt een lekker ritje voor mijn
baasje met 2 niet gewassen drenten achterin de auto.
Vele stinkende
neusjes, maar met een frisse limoenen adem,
En veel viel er onderweg niet te
beleven. We vertrokken zoals altijd een klad na het vooropgestelde uur. Ook al
staan we om 4 uur op dan nog halen we 10u00 als vertrek uur nooit zegt het
baasje. We zijn dus vertrokken om 11u25 anderhalf uur na de vooropgestelde
10u00 We reden heel goed en ook op de périférique rond Parijs ging het erg
goed. Maar het zoun toch wel eens willen lukken dat er nu echt nergens geen
wegenwerken zouden zijn.
Zo ook ditmaal tussen de Porte de
Bagnolet en de Luchthaven Charles de Gaulle war we toch zonder stil te staan
een tijdje hebben moeten aanschuiven
Voor de afslag naar Brussel in de
richting Lille stond op de elektronische borden te lezen dat er werken op de A1
waren en dat er kans op file was. Ja als ze ons baasje er van verwittigen dat er
brol op komst is dan gaat hij daar echt wel rekening mee houden. We reden dus
over Valenciennes naar Brussel en lieten Lille voor at het was.
Dat was een goede keuze want zelfs in
Valenciennes, toch steeds een punt van vele files.En zelfs in de Welriekende Dreef in het
Zoniënwoud ging alles op rolletjes. En als je in Antwerpen komt, voorbij de
tunnel heb je ook veel kans dat het daar ook goed gaat , en zo was het !
Thuis hadden bekenden* een bord aan
de duer gehangen met een welkomst tekst. Nu moeten we zeggen dat het in meer
dan dertien jaar dat we nu elke vakantie voor twee maanden naar La Magdeleine
trekken het nooit is voorgekomen dat we op zon manier verwelkomt zijn
Na de eerste noodzakelijke bagage te hebben
uitgepakt haalde het baasje nog Belse frietjes aan het frietkot en omdat wij zo
braaf waren geweest onderweg kregen wij elk een ganse curryworst. Niet gezond en
veel te vet voor mens en dier maar wel lekker.
En nu het avond bericht klaar is
trekt het baasje naar een verdieping hoger,want het is neen lange dag
geweestvandaag !
Belle & co
We zaten bijna onder een vliegtuig bij Charles de Gaulle...
Het baasje is al weer zwaar aan de
slag want de laatste zware werken, het inpakken van de vier benches is het
laatste zware werk. Zeker de bench van Heros met zn eiken vloer is een zware
brok.
Er was al plaats voorzien voor een
stapeltje benches en nu moet er op de aanhanger enkel nog maar aangevuld
worden zodat alles behoorlijk vastzit. Ook,moet wat op nde
gewichtsverdelingvan de vracht gelet
worden want het baasje heeft een grondige hekel aan slingerende aanhangwagens
wegens foutieve lading. Het moet er bij hem allemaal netjes op zitten. Dat
heeft m nog vanuit zijn internationale depannage tijd, maar toen waren de
vrachten enkel tonnen zwaarder !
Rond tien uur denkt het baasje de
auto te starten en dan hoopt hij rond 18u00 in Vosselaar de oprit van de andere
thuis op te rijden. Maar dat horen jullie straks wel
Belle & co
Nog een bericht van Lando
Dag mams
& co,
en, gaat de
aanhanger de bruggen over geraken? 't ja, wij zijn geen sleehonden die je voor
de auto kan binden om te trekken hé. Drenten zitten liever IN ne chique
Mitsubishi!
Vandaag ben
ik gaan trainen met mijn zus Libre en nog een nieuwe hond. Wat was ik afgeleid
door die knappe zus van mij. Libre is echt ook groot geworden en lijkt erg op
mij qua uiterlijk. Meer dan mijn broer Lowie, die is lichter van kleur. Libre
luistert trouwens al keueueurig naar haar baasje, echt knap.
De
gehoorzaamheidsoefeningen gingen bij mij weer niet zo best, ik had veel meer
zin in spelen. Door de grachten rakkeren en het struikgewas, alsook zwemmen
gingen dan weer wel goed. Ze zwommen allemaal zowel de breedte als de lengte
over. Ik hoorde mijn naam tussendoor nog in verschillende opmerkingen vallen:
* hij begint
steeds meer op Hera te lijken! (toen krulde mijn neus nogal hoor)
* 't is er
één met temperament (misschien omdat ik mijn zus nogal heftig besprong in de
maïs, weliswaar om te spelen hé)
* hij doet
liever een terrasje. (waarop Nico zei: dat heeft hij dan toch niet van mij.
Oscar: ik weet niet van welk van de 2 baasjes hij dit heeft. Hilde: van geen
van beide, daar zal Jan wel voor iets tussen zitten! (schol Jan)
Wij wensen
jullie morgen een behouden terugreis!!!!!!!!!!!!!
Want morgen gaat het terug richting
noorden weg van de broeierige Charente. Daarjuist zijn we nog eens alle vier
samen gaan wandelen. Lucy met het vrouwtje en de rest van de roedel met het
baasje. Dat was even geleden, want sinds Belle en Lucy met bananen in hun oren
de velden waren ingetrokken, ging ons baasje tweemaal wandelen telkens met twee
van ons.
Vanaf overmorgen (morgen moet t
baasje kilometers vreten) gaan we terug naar ons bos in Vosselaar. Lekker in
de schaduw wandelen, maar dan moeten we de dazen en de teken er weer
bijnemen t is ook nooit goed hé.
Van teken gesproken in de meer dan
zeven weken dat we hier geweest isgeen
van de vier roedelleden met een teek thuis gekomen. Er zijn hier gewoon geen
teken ! Waarschijnlijk zijn ze alle roemloos ten onder gegaan wanneer de boeren
hun gewassen sproeien tegen ongedierte. Gezond zal het el niet zijn voor mens
en dier als zelfs ongedierte er niet tegen kan.
Het zal dus morgen wel stillekens zijn
op het B & B blog wegens onderweg, maar morgenavond zijn we er terug vanuit
Belgenland.
Het onweer dat we gisterenavond in de
verte hoorden rommelen is niet tot bij ons geraakt en dat maakt dus dat het nog
even stoffig en dukkend is als de vorige dagen .
Het is vandaag een overgangsdag. Het
hoofdbestuur was al enkele dagen bezig met bijeenzoeken van de spulletjes die
mee terug moeten naar Vosselaar en vandaag is het dan de inlaaddag.
Morgen gaan we dan frissere noordelijker
oorden opzoeken (dit gaat wenkbrauwen doen fronsen denk ik) maar het zal er in
elk geval geen 34° meer zijn zoals hier.
Ondertussen zijn er weeral drie
Drentenstorys in onze mailbox beland. Verhalen die we jullie natuurlijk niet
willen onthouden !
Belle & co
Lobke verstaat het Numansdorpse
Nederlands nog niet zo goed
Lieve mams,
Gelukkig was het niet meer zo erg warm
vandaag. Toch was ik erg moe van de afgelopen dagen, zo ook Siebe. We hebben de
hele dag liggen slapen.
Tot vanavond, toen vond ik het wel weer
tijd voor wat actie.
Aan het eind van mn avondwandeling ben
ik even alleen op stap gegaan. Ik had toen we begonnen nl een leuke Sheltieknul
zien lopen, dat leek me wel wat.
Net toen ik weer aan de lijn moest wist
ik te ontsnappen en heb zijn spoor opgepakt. Ik ben even alleen de woonwijk
ingegaan, maar zag hem jammer genoeg niet meer. Dan maar weer terug naar mn
vrouwtje, bij wie de stoom toen bijna uit de oren kwam.... Uiteindelijk was ze
tóch blij dat ik er weer was, want ik kreeg nog wel wat lekkers.
Ik krijg hier ook steeds voor mn poten
dat de tuin er door míjn schuld niet meer uitziet. Er wordt al gedreigd dat ik
binnenkort maar een krantenwijk moet nemen om te delen in de kosten. Dat ga jij
niet goed vinden hè mam, dat is kinderarbeid...... Om mn vrouwtje weer goed te
stemmen besloot ik maar wat bloemetjes voor haar te plukken. Dat heb ik jouw
hoofdbestuur ook zien doen mam, had die soms ook wat goed te maken bij mijn
vrouwtje? Ik heb een lange clematistak van de muur getrokken, en daar wat bloemetjes
van geplukt. Pfff..., ook dát viel weer niet in goede aarde. Ik weet het niet
meer hoor mams, misschien kun jij me zaterdag nog wat wijze raad geven.
Heel veel liefs van je ondeugende
dochter,
Lobke
Bericht van Lando de koeleknuffel Drent
Bonsoir,
hier een
iets afgekoelde Lando aan't woord. 't Was vandaag al iets minder warm en ik ben
vanavond nog gaan afkoelen in de hondenzwemvijver in Lille. Ik zoek het water
niet zelf op. Ik vind takjes knabbelen veel leuker dan ze op te halen in het
water. Het koekendoosje uit het water halen, dat is echter wel leuk (als het
niet te ver is)! Ik heb weer problemen met mijn ontlasting, de baasjes hopen
dat het door de warmte komt. Ik eet ook bijna niet en heb vannacht weer slecht
geslapen. Knuffelen kan ik echter als de beste en knoopjes uit kauwbeentjes
halen ook.
Gaan jullie
morgen de grote volksverhuizing al voorbereiden? Geniet er nog maar
van!!!!!!!!!!!!!
Likjes,
Lando
Lana, de kleine zeemeermin..
spetter spetter spat,
hier ben ik weer. Toen
het baasje vroeg aan het vrouwtje wat ze graag zou hebben voor haar verjaardag
waren zowel baasje als ik reuzeblij. Het vrouwtje wou naar de zee met mij!
(Baasje was content met dit goedkoop geschenk en ik met de nieuwe ervaring...)
Ik vond het zand tussen
mijn tenen eerst maar niets maar eens ik het gewoon was zocht ik een weg door
de duinen! Ekkes was dat vies zo'n zeewater! Met hoge poten (weet je nog ik hou
niet van regen en nat) ging ik het water in. Eenmaal in het ruime sop vond ik
het supercool om enthousiast te spetsen en tegen de baasjes op te zwemmen. Als
ze dachten droog uit de zee te komen, hadden ze dikke vette pech. Het vrouwtje
die dacht op een veilige afstand van mij te staan ... daar had ik een andere
verrassing voor! Toen in uit het water kwam was zij de eerste die mocht
genieten van mijn "watervacht". Mij dicht uitschudden bij haar ...
welk een mooi verjaardagsgeschenk kon ze zich wensen?! Daarna heb ik een
reuzeput gegraven! Ik kan heus mijn vrouwtje staan hoor broers!
In het terugkeren dacht
het baasje mij te vertouwen om door de duinen de weg naar het pad te vinden!
Baasje, ... mis hé! Het vrouwtje had je nochtans gewaarschuwd ... Ik volgde
eerst de weg mooi, maar dan zag ik konijnenkeutels in het zand en vond hun hol!
hahaha!
Gelukkig kreeg ik in het
doorgaan een reispil en heb mijn autobench niet ondergekotst!
Ik heb de hele terugweg
geslapen als een zeemeermin in het zeewier (vrouwtje had geen inspiratie, tis
de leeftijd zegt ze)
Het rommelt in de verte gaat er dan
toch nog regen vallen wanneer we hier zijn. Onze baas had de hoop al opgegeven
maar daarjuist heeft Belle (ditmaal heeft ze geen bananen in haar oren) te
kennen gegeven dat het dondert in de verte.
Maar het moet nog heel er verwijdert
zijn want van bliksem is nog niets te merken. Het zou momenteel een weldaad
zijn voor land en mens.
Het baasje heeft daarstraks jonge
stokrozen plantjes uitgestoken voor een kameraad en met veel moeite kreeg hij
de riek in de grond. Kurkdroog en als beton is de grond op dit moment. Hopelijk
gaan de plantjes het overleven want die wortels gaan erg diep. Zelfs van jonge
plantjes kan de centrale wortel makkelijk 25 cm lang zijn. En o diep kreeg ons
baasje zijn riek nergens in de grond !
Er zijn waarschijnlijk op dit moment
heel wat mensen die gesakkerd hebben op de slechte koude en natte zomer.
Waarschijnlijk zijn het nu dezelfde die sakkeren op de hittegolf. Zover zijn ze
nu al in de Charente dat ze spreken van een canicule of hittegolf, en toch
zijn ze hier al wel iets gewend van temperaturen.
Ondertussen is het hoofdbestuur
begonnen met de spulletjes te selecteren die terug mee moeten naar Vosselaar.
De inhoud van de aanhanger begint al een behoorlijk volume in te nemen. En weer
kan je de meest verscheidene zaken er bij vinden. Dat gaat van een dolly om
onder een as van een defecte auto te plaatsen om hem te verrijden tot een
bakmet steriliseerbokalen en een
gerepareerde stofzuiger !
We zouden er een wedstrijd van kunnen
maken raad wat er allemaal op de aanhanger steekt de kans dat je dat kan
raden is veel kleiner dan de grote pot uit de euromillions winnen !
Morgen vroeg lees je hier of het
onweer ook ons gelukkig heeft gemaakt !
Een Parijzenaar, een New Yorker en een Antwerpenaar komen een
geest uit een fles tegen. De
geest zegt "ik kan je een eeuwig gelukkig jong en fantastisch leven
bezorgen,
maar dan moet je wel aan 1 voorwaarde voldoen:
elk van jullie mag een voorwerp, hoe klein ook, in welke rivier of zee dan ook
gooien, maar als ik het terugvind, dan sterf je"
Zo gezegd, zo gedaan.
De Amerikaan gooit zijn voorwerp in de
Atlantische Oceaan.
De geest zoekt en zoekt, en vindt heel snel de
tandenstoker die de Amerikaan erin gooide terug. De Amerikaan sterft!
Vervolgens gooit de Parijzenaar zijn voorwerp in
Middellandse Zee. De geest zoekt en zoekt en zoekt, en vindt uiteindelijk de
speldenknop terug. Ook de Fransman bekoopt het met zijn leven. Dan is het de beurt aan de Antwerpenaar.
Hij gooit zijn voorwerp achteloos in de Schelde,
en gaat rustig naar huis. De geest zoekt en zoekt en zoekt en zoekt, maar kan
maar niet terugvinden wat de Antwerpenaar in de Schelde heeft gegooid.
Ten einde raad gaat hij naar hem toe, en zegt :
"Ik kan niet anders dan jou het eeuwig gelukkig jong en fantastisch leven
geven. Dit is me echter nog nooit overkomen, mag ik je vragen wat het juist is
wat je er hebt ingegooid?"
De Antwerpenaar zwijgt even, glimlacht en zegt
dan: "een
bruistablet!"
Eén onderwerp vinden we terugin al de drie berichten die we vandaag
binnenkregen voor de puppenkrant. En ook wij sluiten ons er volmondig bij aan
WARM !
En dan staat Frankske van t TV weer,
en die gast van de meteowing van de luchtmacht maar te klagen en met spijt te
verkondigen dat het record van -de warmste dag ooit- niet is gebroken. Maar
goed, nu hoeven we niet nog een keer te zweten en puffen om nog een hoger
record te breken, elk nadeel eb se foordeel was ook al de mening van Johan
Cruyf destijds.
Hier in La Magdeleine is de ochtend
lekker fris aangekondigd, het baasje was zelfs van mening dat hij deze nacht
regen had horen vallen, maar dat zal m wel gedroomd hebben !
Het is zelfs zo fris dat er terug
vier Drenten rondlopen (meer crossen) die vol energie zitten. Die drie grote
loebassen hangen achter Lucy aan, die met een oude sok van het baasje de drie
andere de kop zot maakt. Ze zijn dan wel vol energie, het stof dat ze
letterlijk doen opwaaien lijkt al meer op een zandstorm in de Sahara. Maar er
zal wel ooit een Nederlander geweest zijn die vertelde dat elk foordeel eb se
nadeel heeft zeker ?
Hier de berichten van de familie
Belle & co
Lando mag de spits afbijten
Dag lieve
familie,
al goed dat
Drenten niet kunnen smelten want anders had ik dat vandaag zeker gedaan,
zoooooooooo warm.
Vannacht heb
ik heel goed geslapen. Mijn baasjes hebben me niet gehoord wat ze heel vreemd
vinden was ik sliep al 3 nachten onrustig en nu er hier een slaapfeestje was en
de boys tot 3u hebben gegibberd en getaterd en naar hun eigen zeggen tot 5u nog
hebben gefluisterd, heb ik geen kik gegeven. Zelfs toen ze binnen in de keuken
snoepjes kwamen smokkelen, gaf ik geen kik en heb hen niet verraden, lief hé!
Thiebe had bijna wel zichzelf verraden want door op een hard snoepje te bijten
is zijn (melk)tand uitgevallen. Ik ben vanochtend een klein toerke gaan doen
met papa in de Liereman omdat we de vervroegde les niet haalden. Dinsdag haal
ik ze in samen met mijn zus Libre. Voor de rest heb ik heel de dag niets gedaan
als mijn neus in 't water steken, van de plantenspriet drinken, een kong met
yoghurt eten en seffens nog even loslopen op het grasveld aan de sporthal. Nog
6 keer slapen en dan is 't familiefeest in Heurne!!!!!!!!!!
Zwoele blikken,
euh ik bedoel likken,
Lando
Uit (warm) Nederlands Limburg komt het verhaal van
Lennaert
Hallo familie,
Hier een kort en
oververhit mailtje van Lennaert.
Alles goed, ik
groei en groei. Sinds een paar dagen krijg ik wat extra voer. Ik kreeg al dezelfde
portie als papa, maar was echt niet de dikste. Nu krijg ik wat extra, niet dat
ik direct dikker ben geworden maar ben volgens het vrouwtje wat rustiger! Ik
zeg niets, vind het goed zo, ben natuurlijk rustiger door de warmte (hahahi).
De poezenfamilie
is naar beneden verhuisd, en een ge-poep en ge-pies op die bak! Vrouwtje vroeg
zich vol bewondering af hoe tante Simonne en Ome Faes dat met 12+3 toch voor
elkaar hebben gekregen. Zij vindt 5 kittens al een hoop werk.
Voor alle katjes
is er een goed tehuis gevonden, we hadden eigenlijk kittens te weinig!
Hopelijk is het
volgende week zaterdag niet zo warm, want dan kunnen jullie ons opdweilen. We
gaan dus nu hopen op slechter weer!
Vele likjes,
Jullie Lennaert
En aan de andere kant van Nederland schreef Lobke
Lieve mams,
Niet veel nieuws de laatste paar dagen.
Vandaag is het te warm om buiten te
zijn, dus we blijven binnen.
Siebe en ik zijn vanochtend nog wel
naar training geweest. Dat was ook erg warm, maar we zijn de les begonnen met
zwemmen, en ook geëindigd met zwemmen, dus het was wel te doen.
Zin om te doen wat er van me gevraagd
werd had ik vanochtend niet zo veel. Toen ik moest vóórkomen ben ik eerst eens
even bij Silke gaan buurten, en toen ik moest volgen was mijn aandacht meer bij
wat vlinders en andere zaken die daar rondfladderden. Volgende week beter, zegt
het vrouwtje, die het ook te warm vond om zich er echt druk over te maken.
Maar vóór de volgende training ga ik
jou eerst weer zien, mam. En weet je wat? Mn juf komt ook mee. Ik had daar al
een paar weken over horen praten hier, maar vanochtend heeft ze het zélf gezegd
tegen een paar andere mensen die óók naar de clubmatch gaan. Leuk hé!! Ik zal
haar persoonlijk aan je komen voorstellen.
Na de training hebben we nog even
gezellig wat nagekeuveld onder de appelboom, waar ik me ook nog even heb
vermaakt met een Beagle uit mijn groep, en met Silke.
Nu thuis is de fut er uit, en houden we
rust.
Mam, weer heel veel lieve kusjes voor
jullie allemaal, en hopelijk houden jullie het daar een beetje uit in de
warmte.
Deze morgen hadden we wat wind, een
zacht windje maar al een verademing tegenover gisteren. De wind is nadien wat
afgezwakt maar rond 14u00 kwamen er wat wolken opzetten die zich op een moment
aaneensloten tot één wolkendek.
Plots vielen er enkele druppels het
baasje heeft, echt waar, drie hele dikke druppels gevoeld ! En toen was de
bui terug over. Hoopvol bleef het hoofdbestuur naar de wolken kijken die wel
donkerder werden maar hun vracht, als die er al was, voor oostelijker oorden
bewaard.
Loos alarm dus wat betreft een
regenbui voor de Charente, maar we zitten zo we willen nog altijd tussen dikke
muren van het huis waar de temperatuur nog altijd draaglijk is.
Nu de koers en de spelen gedaan
zijn heeft ons baasje terug zijn boek terhand genomen. Lekker fris in de
huiskamer met aan elke kant een Drent tegen hem aan en dan gewoonlijk nog
eentje op zijn voeten. Zo zit hij zijn boek het lied van de grotten te lezen.
Als één van de drie opstaat omdat ze het zelf ook te warm vinden dan staat
nummer vier wel klaar om de vrijgekomen plaats in te vullen.
Het lied der grotten is het 6° en
laatste boek uit de reeks de aardkinderen van Jean M. Auel.De vorige 5 boeken heeft het baasje telkens
in één ruk uitgelezen, met dit laatste heeft het wat langer geduurd. De zorg
voor de hondjes, het blog en het internet gooiden altijd welroet in het
leeseten. Maar nu is m ernstig bezig, 210 blzn in twee dagen kan je ongeveer
vergelijken met een misdaadroman van Pieter Aspe. Maar hier in dit turf is hij
nog maar net over het ¼ van het boek.
Het kan dus nog even warm blijven
voor hij weer niks meer tedoen heeft .
De nacht heeft wat frisheid gebracht,
de vensters en luiken gaan s nachts open en gans de avond hebben hier twee
ventilatoren vollen doemp gegeven om toch maar wat van de avond frisheid naar
binnen te sleuren. Toen we gaan slapen zijn heeft het baasje ze wel
uitgeschakeld. Blijkbaar helpt het want het hoofdbestuur is niet gestoord
geweest vannacht door pups die moesten plassen, of groten die dorst hadden.
De nacht heeft in elk geval nieuwe
energie gebracht in FransDrentenland.
Als je in de tuin komt dien je goed op te letten of je krijgt een onstuimige
Drent tegen je benen aan. Als dat Lucy is valt dat nog mee, met Heros en zijn
37 kilo is dat een andere zaak
Belle & co
Lando verhaalt over warme en onfrisse
zaken
Bonsoir,
warm, warm,
warm, warm, ... héééééééééééél warm. Vandaag heb ik voor de eerste keer de Kong
uitgetest. Yoghurt erin, in de diepvries en dan likken maar, mmmhhh.
Ik ben
vandaag niet veel buiten geweest, binnen op de frisse vloer is het veel beter.
Wat er hier
vanavond toch is gebeurd, mijn baasje heeft 2 ronde stoffen dingen in de tuin
gezet waar Thiebe en zijn 5 vrienden vannacht in gaan slapen. Daar moest ik
toch eens even in gaan snuffelen hoor. Wat ik ook nog stiekem heb gedaan is er
ne flinke naast gedraaid toen het al pikkie donker was en de baasjes het niet
hadden gezien. Gevolg: Thiebe en zijn vriendje zijn er met hun blote voeten
ingetrapt! In plaats van goud zoeken, gingen ze toen met hun pillichten op
drollenjacht. Mission completed!
Zelfs te warm om een bericht te typen
voor het blog zegt onze baas. Dat is dan ook vrij normaal want hij dient zijn
hersenen te pijnigen om iets te vinden dat de moeite waard is van te vertellen.
Of het moest zijn dat hij verslag
uitbrengt van de wedstrijd snurken die we hier onder ons viertjes de laatste
dagen houden. Volgens de baas heeft de kleinste, gewonnen met voorsprong.
Dat was het zo wat voor gans de dag.
Maar ook bij de andere schrijvers is het kalm. De puppenschrijvershebben blijkbaar ook een dag vrij
Na de ziekte klachten, de
warmteklachten Ook hier in de Charente hoor je niets anders dan dat er gepuft wordt
en naar koele plaatsjes wordt gezocht. Zoals gisteren in het late bericht is
aangegeven kan het hier echter niet warmer worden, anders begeeft de
thermometer het.
Gisterenavond laat heeft het baasje
de tuinsproeier opgezet op de koer. Niet om de bloemen te gieten maar om het
stof eindelijk te kunnen bedwingen dat wij doen opwaaien van de dolomiet
(calcaire zeggen ze hier) als we weer eens achter elkaar hangen om te spelen.
Dat regenwater uit de put verfriste gelijk gans de koer omdat de grond dan al
tijdeljk haar warmte even niet terug afstootte.
Vandaag en morgen geeft France météo
hetzelfde weer maar nog een ietsepietsie warmer, het baasje zal wel een paar
keren vers fris regenwater uit de put in ons badje doen hopen we. Dat water is
in elk geval op dit moment frisser dan het leidingwater, en nog lekkerder ook
omdat het geen chloor bevat. Met dat laatste, chloor, zijn ze bij de
waterdienst niet zuinig op dit moment,. Blijkbaar voegen ze nu meer toe voor de
volksgezondheid kwestie van gevaarlijke bacteries geen kans te geven zich te ontwikkelen en zo
ziektes te veroorzaken .
Maar een fijne hondenneus vindt dat
het water stinkt op dit moment.
Ook ons Lobke had weer een en ander
beleeft gisteren, hiervan verslag
Belle & co
Lobkes vrijdag belevenissen
Lieve mams
Poeh poeh,
het was weer warm vandaag. En het weekend wordt het nóg warmer.
Hier hebben
we ons vandaag weer erg rustig gehouden, wat moet je anders met deze tropische
temperaturen! Ik heb nog wel even het baasje geholpen terwijl hij bezig was met
het tuinhuisje schuren en beitsen. Ik vond steeds stukjes schuurpapier, die
ik even voor hem heb opgeruimd. Daar kun je zo heerlijk op kauwen. Slecht
voor mn tandjes, werd er gezegd, en steeds pakten ze het hier weer af.
Ook heb ik
Siebe weer even gepest. Die had een koelhalsband om, en die vond ik wel
interessant om in te bijten, en om te proberen of ik dat ding af kon pakken.
Dat vond ie niet leuk, hij werd er een beetje chagerijnig van.
Vanmiddag
toen het echt heel warm werd hebben we een koel plekje in de tuin opgezocht.
Vrouwtje had wel een koelmat neergelegd, maar op de planten ligt veel fijner.
De planten zien er nu niet meer uit, maar die komen volgend jaar wel weer op,
zei het baasje.
Vanmiddag
ging er nog even iets fout hier, mam. Ik was achter het baasje aangelopen toen
die iets in de gangkast ging zetten. Toen hij de kastdeur dicht deed, zag hij
niet dat ik er ook was, en toen kwam mn staart tussen de deur, aan de kant
waar de scharnieren zitten. Ik heb heel Numansdorp bij elkaar gegild, zon pijn
deed dat. Vrouwtje heeft mn staart gelijk in koud water gedaan, en ze hebben
gekeken of er niets gebroken was. Gelukkig is alles nog heel, ik kwispel er
weer vrolijk op los.
Nog een
weekje, dan zie ik jou en mn familie weer. Ik ben al kruisjes op de kalender
aan het zetten!
Lieve mam,
heel veel kusjes weer ook voor oma en oom en tante,
Alleen binnen in huis, tussen de
dikke mideleeuwse muren is het om te doen hier in La Magdeleine. Ge gaat
dat zien, maandag staat de Charente Libre weer boordevol over de Canicule
want zo noemen de Fransen een hittegolf. Bij ons stond de thermometer op 49°
Celsius, waar hij tot maximum 50° C kan gaan. Bijna de stop er af zegde het
baasje !
Het kan ook nog enkele dagen duren
voor het in de krant staat onder die titel, want het moet een aantal dagen zo
bloedheet zijn voor het hittegolf mag genoemd worden. De plantjes verdrogen dan
in de tuin en het ergste is het dan voor de oudjes in de maisons de retraite
of de rusthuizen.
Datmerk je dan ook in de Charente Libre, maar dan wel op de bladzijden van
de berichten van overlijdens. Zo was het toch tijdens de laatste hittegolven,
maar ondertussen is er wel zwaar geïnvesteerd in airco installaties in de
rusthuizen ! En dat scheelt dan weer een
slok op een borrel.
Van een slok gesproken, het is wel
wat meer dan een slok maar de frisdrank, plat en spuitwater gaan er hier
momenteel met de blister tegelijk door. Blijven drinken is het motto op dit
moment
En als we dan toch bezig zijn over drinken
kunnen we het ook gelijk over eten hebben. Ons baasje heeft daarstraks zijn
best gedaan om het tonnetje met gedroogd paardenvlees terug aan te vullen. In
het begin van het verlof had hij 2 kg paardenkarbonaden uit de Makro
meegebracht. Dat stak nog altijd in de diepvriezer en omdat zoiets niet beter
wordt van nog eens mee terug naar België te nemen, heeft hij zich nog eens aan
het snijden en drogen gezet.
Enkele uren later, het gaat blijkbaar
sneller als het warm weer is, was het tonnetje terug vol en hebben we weer onze
beloningsnoepjes waar we aan gewend waren.
Een man en zijn vrouw zitten 's avonds samen naar tv te kijken. De
man
is pindanootjes aan het eten en tracht ze in zijn mond te werpen.
Echter, op een gegeven moment stoot zijn echtgenote hem aan net op het
ogenblik dat hij weer eens zo'n nootje in zijn mond wil werpen,en het
belandt in zijn oor.
Met verwoede pogingen probeert hij het los te peuteren, maar hoe hard
hij ook zijn best doet, hij slaagt er enkel in om het steeds dieper en
vaster in zijn oor te duwen.
De man en zijn echtgenote zijn bijna ten einde raad en zijn al van plan
om een dokter te bellen, als hun dochter thuiskomt met haar nieuwe
vriend.
Die jongen bekijkt de man, steekt zijn twee vingers in de man zijn neus
en zegt hem te blazen. Het pindanootje vliegt uit zijn oor.
De dochter en haar liefje verdwijnen, de echtgenote is enorm opgelucht
en extatisch na het aanschouwen van dit staaltje.
Ze vraagt opgewonden aan haar man: 'Wat denk je dat die jongen later zal
worden?' Waarop de man antwoordt: 'Aan de geur van zijn vingers te
oordelen waarschijnlijk onze schoonzoon.'
Met onze Belle is alles terug
normaal, ze heeft gisterenavond lekker gegeten,goed gewandeld, maar ze heeft zich de ganse
dag kalm gehouden. Ook vanmorgen was er aan Belle niks meer te merken. Ons
baasje heeft zich weer eens te ongerust gemaakt over haar gezondheid.
Hij heeft een erg sterk vermoeden dat
het alles te maken heeft met de leiding van de roedel. Vooral tussen Belle en
Lucy vermoedt hij dat er wat schort. Laat Belle nu de onmiskenbare roedelleider
zijn en Lucy onmiskenbaar een leiderstype ! Allicht heeft zich daar
eergisterenavond zich iets voorgedaan tussen die twee wat bij Belle zulke
reactie, misschien wel een vraag om extra aandacht van het hoofdbestuur ,
teweeg bracht.
Hier is het dus duidelijk dat Drenten
een erg gevoelige aard hebben en dat daar rekening mee dient te worden
gehouden. De volgende dagen gaat er hier eentje de honden psycholoog spelen,
Belle wat meer aandacht geven en zelf de roedel onder controle houden. Met dien
verstande dat de natuurlijke gang in de roedel dient te worden gerespecteerd.
Belle heeft naar ons inziens genoeg autoriteit om het zaakje met wat hulp van
de baas te blijven controleren.
Uiteraard lezen jullie hier het
verloop van de historie in de komende dagen
Belle & co
Lando had een drukke dag blijkbaar
Hé dag
Faesjes,
dat vonden
we vanochtend niet leuk hoor dat Belle ziek was, maar gelukkig valt het mee en
hopelijk doet de Vache qui rit snel zijn werk.
Bij Lando is
zijn stoelgang eigenlijk ook vanaf vandaag pas terug normaal, net de dag dat de
medicatie stopte.
We zijn
vanavond naar de vijver in Lille geweest waar speciaal een zwemstuk voor honden
is afgemaakt. Lando heeft er zich ontzettend geamuseerd maar niet met zwemmen,
hihi. Enkel zijn poten heeft hij nat gemaakt. Hij vond het veel leuker om enorm
in het zand te graven zodat hij de te voorschijn komende boomwortels kon
uitrukken en afknabbelen. Zich lekker pikzwart maken dus. Ach, eens goed
afdrogen en thuis borstelen en hij ligt hier weer "just as nief".
In het naar
huis gaan reden we langs zijn geboortehuis, man, wat stond dat er stil en
verlaten bij, het huis schreeuwt om leven in de brouwerij: Faesjes, waar
blijven jullie nu?????
Een man gaat jagen, hij koopt
onderaan de bergin een wapenwinkeltje
een gewoon jachtgeweer.
Hij trekt de berg op en ziet een beer lopen, hij lost 2 schoten en loopt naar
de plaats waar hij de beer laatst zag maar er is niks.
Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer:
Je hebt 2 keuzes ofwel eet ik je hier onmiddellijk op of ik neem je in je kont
'.
De man zou graag nog wat blijven leven dus hij doet zijn broek af en de beer
neemt hem loeihard.
De man loopt kwaad naar het wapenwinkeltje en koopt een machinegeweer.
Hij trekt weer de berg op , ziet diezelfde beer lopen, lost ongeveer 30 schoten
en loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag, maar er is niks.
Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer weer
Je hebt 2 keuzes ofwel eet ik je hier onmiddellijk op of ik neem je nogmaals
in je kont.
De man zou graag nog altijd wat blijven leven dus hij doet zijn broek af en de
beer neemt hem weer loeihard.
De man stormt woedend de berg af en koopt in het wapenwinkeltje een bazooka.
Hij loopt weer de berg naar boven.
Hij ziet diezelfde beer lopen, hij blaast de hele berg ondersteboven met zijn
bazooka en loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag, maar er is niks.
Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer:
Zeg nou eens eerlijk,jij komt hier
niet om te jagen hé ?
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…