Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
19-11-2012
De puppenkrant 19-11-2012
De puppenkrant 19-11-2012
Twee berichten vandaag van de vaste correspondenten
uit binnen- en buitenland. Aan de Maas, en dan bedoelen we de Maas in Limburg,
meer bepaald in Roosteren is de schrijfster normaal normaal het vrouwtje van
Lennaert, maar nu was het voor een keertje het baasje. Het puppenkrant vol
schrijven is daar haast een familiebedrijf geworden, en dat zien en lezen we
graag.
Dat het baasje door het gedrag van Cartouche haast een
hartkwaal heeft opgedaan verbaasd ons helemaal niet. Ook wij hebben al
menigmaal een half uur en meer staan drentelen wanneer Belle en/of Lucy weer
eens voor de ruimte hadden gekozen.
Van het gericht uit Oud Turnhout is het verse bijna
af, of toch minstens voorbijgestreefd. Lando heeft inmiddels gisterenmorgen kennis
gemaakt met onze nieuwe occasie Drentmobiel. Verbaasd was hij wel toen uit
dat rode, voor hem onbekende autootje, plots zijn moeder en zus te voorschijn
kwamen.
Belle & co
Leermomenten van Lennaert en Cartouche
Normaal is het vrouwtje degene
die mijn belevenissen voor de puppenkrant beschrijft. Maar omdat zij er dit
maal geen getuige van was, heb ik het nu aan mijn baasje overgelaten. Normaal
laat hij ons afzonderlijk uit. Maar vandaag bedacht hij dat ik ondertussen
groot genoeg ben om samen met mijn vader los door het natuurgebied De Rug te
lopen. Hij ging ervan uit dat ik veel van mijn goed luisterende vader zou
leren
Mijn vader is altijd een
sleurhond geweest. Toen ik kwam besloot het baasje dat daar iets aan gedaan
moest worden. Omdat hij er geen zin in had later door twee trekkende honden
voort gesleurd te worden. Hij is speciaal met papa een intensieve privé
antitrektraining gaan volgen. En met succes. Zolang hij met mijn vader alléén
gaat wandelen Met mij erbij was al het geleerde snel vergeten en werd door
papa nog eens extra de turbo er opgezet. Lekker! Samen trekken naar het punt
waar we los mochten! In het natuurgebied langs de Maas.
Afzonderlijk luisteren we goed
tot zeer goed. Maar samen We hadden geen bananen in onze oren om met ome/nonkel
Faes te spreken, maar hele bananenbomen. Nu zijn er een paar dingen waar mijn
baasje heel kwaad om kan worden, weet ik inmiddels. Dat zijn autos die niet
willen starten en computers die niet doen wat ze moeten doen. Maar op de
allereerste plaats met stip staan honden die niet komen als ze geroepen worden.
Samen met mijn vader dwaalde ik steeds verder af. Lekker door wouden met
klittenplanten en door modderpoelen van heerlijk kleverige rivierklei. Want het
regende vanmorgen. En het baasje maar roepen en fluiten! Op enig moment kreeg
ik toch medelijden met hem en ben ik terug gerend. Maar papa niet! Die was in
geen velden of wegen meer te bekennen.
De bloeddruk van mijn baasje
was inmiddels tot grote hoogten gestegen. Ik begon me toch wel ernstig zorgen
te maken. Na ongeveer drie kwartier zagen we in de verte een wit stipje
opdoemen. Het kwam steeds dichter bij. En ja hoor, het was papa! Vrolijk
kwispelend kwam hij naar onze baas. Die deed alle moeite om niet onpedagogisch
dit goede terugkomgedrag af te straffen Wist papa dat? Weer wat geleerd! Thuis
gekomen is het baasje nog lang bezig geweest met het verwijderen van de klitten
van de grote klis of klitwortel, die volgens
internet ook goede eigenschappen heeft.
Lennaert
En Lando was benieuwd naar onze Drentmobiel
Dag lieve Faes-familie,
'k heb van mijn baasjes gehoord dat jullie een privéwagen met chauffeur hebben
rijden nu. Tsjonge jonge. Jullie worden nogal verwend zulle. 'k mis jullie al
wel hoor of jullie geurtjes nu jullie baasje terug zelf met jullie kan gaan
wandelen. Gelukkig zie ik morgen ons zus weer op de training. Een nieuwe
trainer, halfuurtjes langer, we gaan uit ons pijp moeten komen zus! Slaap maar
lekker dus.
Het was een druilerig weertje deze
middag tijdens de jachttraining van Lucy. Maar daar laten Drenten en hun
baasjes zich niet aan kennen.
Het vrouwtje trainde met Lucy en
vermits de training van Hera gisteren niet was door gegaan wegens ziekte van de
trainer heeft het baasje een fikse wandeltraining met Hera gemaakt.
Gisteren bij de wandeling langs
het kanaal in Arendonk was het baasje zijn fotoapparaat vergeten, maar een ezel
stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen en dus kwam er een hele fotosessie
aan te pas.
En iets wat zelden gebeurt, het
fotomodel was gewillig zelfs meewerkend !En dan resulteert dat in een reeks van een dertigtal fotos in een mooi
herfstbos met een mooi modelletje !
Op het einde van de training heeft
het baasje Lucy overgenomen van t vrouwtje, maar dat was dan ook het
plezierigste deel van de training, het zwempartijtje was weer het toppunt van
de training van Lucy.
We vergeten het haast te vermelden
maar Lucy is vandaag een reeks hoger begonnen met de training. Ook Lando is mee
op gegaan naar de hogere reeks en volgende week komt ook zus Libre over naar
onze groep.
Na de middag hebben Belle en Heros
hun grote wandeling ook nog gekregen. Het was wel heel mistig tussen de velden
geworden toen we de wandeling begonnen, maar eens in het bos gekomen konden we
genieten van de zon die door het alsmaar dunner wordende boomkruinen scheen.
Dus hebben onze bruintjes ook nog een heel fijne wandeling gehad
Weer goed
wat kopij binnengekomen vandaag en gisteren, dank je wel schrijvelaars. Hoelang
die schrijvelaars het gaan volhouden is nog maar de vraag, want het is haast
allemaal kommer en kwel bij de baasjes waarover het gaat in de berichten.
Gisteren
konden we lezen dat Karin Nederland van erg dichtbij tegen de grond had
geïnspecteerd, met de nodige gevolgen aan lijfelijk letsel
Vandaag
heeft Eva het over een rollijn die ze met de blote hand wou stoppen. Meestal
doe je zoiets maar ééns in je leven van de brandwonden aan hand en vingers doet
flink pijn. In elk geval om te blijven herinneren tot het einde van je dagen.
Tijdens de
terugkomdag van de pups (al onze pups, ook het H- het K- en het L-nestje) zou
onze dierenartse Nelly, na de wandeling, een cursus EHBO voor honden geven .
Ons baasje
heeft nu gelijk het idee geopperd van dezelfde dag ook dokter Luc Beaucourt de
bekende urgentiearts van het ziekenhuis te Herentals (voorheen Antwerpen) te
vragen voor een cursus EHBO voor Drentenbaasjes.
Tevens
denkt ons baasje er aan van een uitgebreid artikel hier op het blog te
publiceren maar de titel durft m niet goed in grote letters schrijven het zou
zoiets moeten worden Drentsche
Patrijshonden uitlaten voor dummies
Karin was
terug zo goed op de been dat ze wel naar de proclamatie is geweest waar Lobke
haar diplomas van de hondenschool kreeg. Dat het er plezant aan toeging laat
het taalgebruik wel vermoeden.
Lees zelf
maar
Belle
& co
Hier het
verbrande vinger verhaal van Eva en haar Lana
Hallo
allemaal,
Vandaag
doe ik het verhaal... Wanneer Jan denkt dat hij zijn puppiekrant zal moeten
sluiten wegens te weinig berichten dan komt dat omdat ze in Aalter veel werk
hebben met een overenthousiaste puber die haar baasjes weinig met rust laat.
Toen we zondag, het was een zalige zondag, het lumineuze idee hadden eens langs
de oude vaart te wandelen ... Liep het voor mijn vingertjes anders af... Ons
Lana die geen gentle leader droeg, maar een rollijn aanhad, vond het heel
plezant om alles te verkennen. Tot ze een konijn, of in dit geval een auto zag.
Als een pijl uit een boog schoot ze vooruit. Ikzelf, hangend aan de lijn schoot
mee vooruit en hield , ja ik weet het zeeeeer dom, met mijn linker hand de lijn
tegen ipv met de rechter ze op te rollen. Gevolg, de lijn snijdt zeer hard in
mijn vingers en mijn vingerafdrukken zullen nu toch even moeten gewijzigd
worden in het archief wegens schade. Als jullie denken dat dit het enige was
... Toen we dinsdagavond klaarstonden om naar een concert te vertrekken dacht
ons Lana, ik zal ze nog even tegenhouden. Heel enthousiast kwam ze aangelopen
en liet zich uitgebreid strelen. Toen ik mij bukte om haar buikje te wrijven
kwam Lana keihard recht om mijn gezicht af te likken. Resultaat: grote botsing.
Lana eventjes geschrokken en ik een grote rode plek op het gezicht. Mijn avond
moest nog beginnen ... Jan, kregen wij bij Lana ook een ongevallenverzekering
;)
Onze
verwoester heeft nu in haar bench een houten plank onder kussen 36 liggen, ze
had in een Aalsterse collere haar plastieken plank kapot gekregen...
Nu is ze
Steven aan het ambeteren met blaadjes oprapen, als daar maar geen ongelukken
van komen ;)
Dus ge
ziet maar, van alles te beleven ook hier in Aalter!
Het
gekwetste vrouwtje van Lana
Hier de zatte klap van
Lobke of is het van Karin, of van alle twee ?
Lieve mams,
Trots laat ik j je even w w weten dat ik mn d diplom ma
binnen heb. hik S s super hik trots ben ik omdat n n n niet iedereen een di di
diploma kreeg. Er waren ook hondjes die een c c c certificaat kregen hik. Het
was gezellig. Eerst kregen de baasjes k k koffie met hik wat lekkers hik.
Daarna werden de diplomas en hik certificaten uitgedeeld. En t t toen kwam de
fles J J Jagerhikmeister op tafel. Nou, dat rook l l lekker hik zeg!! k Heb
Siebe ff lief aangekkkeken, en die schat heeft toen voor m m mij hik het
glaasje van de m m man van de juf voor hik me van tafel g g g geveegd. Dat heb
ik l l lekker opgel l ebberd hik. Daarna kreeg i i i ik nog het glaasje v van
mn baasje..hik..l l lekker hoorrr. Die grote broer h h eeft hik toch mmaar
veel v v voor me over hè!
k Ga s s slapen mam, heb een beetje h h hoofdp pijn..
Geen
jachttrainingvoor Hera deze namiddag.
Oscar, de trainer had de training geannuleerd omdat hij ziek was. Na de goede
resultaten van vorige week zaterdag viel dat alvast tegen voor t baasje.
Maar .
Omdat er een kandidaat voor de volgende lessenreeks naar de training zou komen
kijken, had ons baasje besloten van toch maar tot Arendonk te rijden. Hera en
heros mochten mee .
We waren
wel iets te laat aan het paradijs de trainingslocatie en we hebben dus de
kandidaat cursist gemist.
In vervanging
van de training hebben broer en zus dan maar samen met het baasje een lange
wandeling langs het kanaal Schoten-Dessel gemaakt.
En na de
teleurstelling van de training kwam eigenlijk nog een tweede spijtig. Het was
mooi herfstweer, mooie bomen , twee dartele mooie honden en daar een baas bij
die zijn kodakske thuis vergeten was.
En laat
dat nu nog het spijtigste van al geweest zijn
Het baasje
steekt het op dien tweede auto daar ligt nog niet permanent een foto apparaat
in zoals in de Mitsubishi. (maar dat euvel zal snel verholpen zijn zegt het
baasje
Helaba, we
kunnen terug op het oude stramien verder, gisterenavond kregen we van Karin en
Lobke een bericht voor de puppenkrant.
De inhoud
van het bericht kon beter, Karin heeft zich onzacht neergevleid op de
Nederlandse straatstenen maar we hebben terug stof om veder puppenkranten vol
te schrijven.
Waarom en
hoe Karin ten gronde is gegaan mag ze zelf uitleggen in haar bericht.
De rit met
vier honden in de Citroën Bellingo is gisteren niet doorgegaan wegens
onverwacht bezoek en achteraf nog een snelle boodschappenronde voor het
hoofdbestuur. Daar konden wij ook mee leven want de baasjes waren duidelijk
langs de Maxizoo gepasseerd. Dat konden we opmaken aan de spulletjes die in de
hondenkast verdwenen. Brokken, gedroogde varkensoren, kauwstaafjes wij
hebben zo een sterk vermoeden dat flink wat van die spullen al gereedstaan om
mee naar Frankrijk te verhuizen
Voor
morgen staan we nog volledig klaar om nog puppenkrant berichten te ontvangen.
Schrijvelaars ten lande, laat jullie nog maar eens goed gaan .
Belle
& co
Hier het
spannend en pijnlijk relaas van ene K. uit N. in NL
Lieve mams,
Ik schreef al op het blog dat er voorlopig niet veel nieuws
van mij zal komen. Tja, toen werd jouw hoofdbestuur natuurlijk nieuwsgierig hè,
dus ik zal even uitleggen wat er gebeurd is. Nee, ik heb geen kippen dood
gemaakt zoals mijn lieve broer. Daar geloof ik trouwens helemaal niets van,
mijn broer is geen moordenaar, ze zullen wel aan de stress bezweken zijn
Hier komt ie: Zoals iedere dag maakte ik met mijn vrouwtje
een wandeling aan de lijn. Ik mag 1x per dag naar het bos om lekker los te
rennen en spelen, en 1x moet ik aan de lijn om gelijk wat oefeningen te doen en
het volgen er goed in te krijgen. Gisteren kreeg ik tijdens het wandelen opeens
last van mn poeperd. Het was alsof ik gestoken werd, want opeens ging ik
zitten om even op die plek te bijten en likken. Vrouwtje wilde weer doorlopen,
maar het was nog niet over, dus ging ik wéér heel plotseling zitten, alleen nu
voor haar voeten terwijl zij nog doorliep. En toen ehhhh kwam zij opeens
gezellig naast mij liggen op de stenen, tenminste, ik dacht eerst dat zij dat
voor de gezelligheid deed .niet dus Nou ja, om een lang verhaal kort te
maken, mijn vrouwtje is dus door mijn toedoen met een harde klap tegen de
straatstenen gekwakt en kan haast niet meer lopen. Dikke en pijnlijke knie
waren het gevolg. Leuke dingen worden er dus even niet gedaan, totdat het weer
beter gaat met haar. Maarrrrr ..elk nadeel hep zn voordeel, zoals een vroegere
buurjongen van vrouwtje altijd zegt. Aan de lijn lopen kan ze even niet meer
met mij, maar ze hijst zichzelf nu toch wel 2x per dag met veel moeite in de
auto om mij even lekker te laten rennen in het bos, en dat vind ik natuurlijk
helemaal niet erg. Thuis is ze nu erg rustig, ze zit tegenwoordig veel te
haken. Vind ik ook erg leuk, want er is niets leuker dan haar bolletjes wol te
jatten, hihihi.
Wat wel jammer is, is dat ik zaterdag een
wandeling/speurtocht mis nu ze niet kan lopen. Die wordt georganiseerd door
onze trainsters, met aansluitend de diploma-uitreiking van de examens. Nu gaan
we maar alleen naar de diploma-uitreiking, ik moet dat papiertje natuurlijk wèl
hebben hè!! Ook de gezelligheid daar willen mn baasjes niet missen. Morgen dus
misschien een foto van mijn diploma om boven je bench te hangen, mam.
Geef je oma, oom Heros en Lucy een dikke lebber van mij? En
vooruit, ook een lekkere lebber voor je hoofdbestuur!
Twee vrouwen zijn aan het golfen en eentje geeft een ferme
dreun op het balletje.
Het vliegt recht naar de volgende hole waar 2 mannen staan te spelen en eentje
wordt geraakt.
Hij valt meteen op de grond en vloekt van de pijn.
De vrouw snelt er
naartoe, intussen ligt hij ineengekrompen met zijn handen tussen zijn kruis.
Zij : kan ik helpen?
Hij : neen, laat maar straks gaat het wel beter.
Zij : ik ben therapeute en kan u misschien helpen
Hij : neen, echt niet. Zijn handen nog steeds krampachtig in zijn kruis
gevouwen.
Zij : Toe, ik wil absoluut zien of ik echt niet kan helpen.
Hij : Ok, doe maar.
Zij trekt zijn handen van tussen zijn benen en legt ze naast hem. Ze doet
voorzichtig zijn broek los steekt er haar hand in en begint zachtjes met een
massage om de pijn weg te nemen.
Na enkele minuten zij : En, voelt dat niet beter?
Hij : Jawel, maar ik denk dat mijnen duim nog altijd gebroken is.
De
puppenkrantjes worden dun, het failliet lonkt ook vandaag geen ingezonden
berichten.
Vrij
logisch, de temperaturen zijn niet van die aard om de baasjes naar buiten te
lokken.
Je ziet
het zelfs aan ons viertal, ze liggen liever in de zetel of in hun bench dan
zich moe te maken. Tot het geluid van een leiband die van de haak genomen wordt
hen bereikt. Dan staan er gelijk vier kandidaten klaar om de leiband om hun nek
te schuiven.
Gisteren
was het één voor één die mee gingen met de auto, om te zien wat resultaat het
gaf om de honden in een bench te vervoeren in de auto. Geen van de vier is dat
gewend omdat ze in de Mitsubishi de koffer en de achterbank voor hen zelf
hadden.
Vandaag
staat er een rit met gans de roedel tegelijk op het programma, we gaan dan
gelijk nog wat fotos voor het blog maken. We gaan dat combineren met een
wandeling/training zodat voor hen de rit in een bench eindigt in iets
plezierig, dat motiveert in elk geval om hen uit zichzelf in de auto te laten
springen. Het spaart dan in elk geval de ruggen van het hoofdbestuur want het
gewicht van bvb een Heros met zn 37 kilo is niet ieder gegeven om in de auto te
tillen. Het baasje maakt het niet uit om hem in de auto te tillen, maar ziet
hem er toch ook liever uit zichzelf inspringen
Als er
wereldschokkende zaken gebeurd zijn vandaag, dan was het zeker niet bij ons of
in de buurt van Vosselaar.
Het is er
niet de tijd of de plaats voor maar het lijkt volgens ons baasje wel dat er een
zwerm tse-tse muggen is overgekomen die onze hondjes besmet heeft met de
slaapziekte.
Om ons
goed terug wakker te krijgen hebben we daarstraks wel een extra lange wandeling
gemaakt. Dat helpt dan voor eventjes en even later hebben we terug van
automatisch sluitende oogleden. Automatisch zetten we dan ook een snurkend
geluid aan om duidelijk te maken dat het ons menens is.
Deze
namiddag was het de beurt aan Hera om kennis te maken met de benches in de
Citroën. Voor Hera geen probleem, die springt van ver de auto en de bench in en
zit dan als een prinses rond te kijken in de aangepaste bench. Daar heeft het
baasje met behulp van een schroevendraaier en een griptang van een links
opendraaiend deurtje een rechtsdraaiende deur gemaakt. Even nadenken, het
gepaste gereedschap er bij nemen, en dan nog een portie brute kracht, en de
deur draaide andersom open.
Hera mocht
mee naar het bedrijf waar ze industriële en medische gassen verkopen. Maar het
is ook zowat het enige bedrijf in Turnhout waar ze nog gewone flessen butaangas
verkopen. Daar heeft miss Hera vandaag de show gestolen. Meestal mag Lucy daar
mee naar toe maar die had deze morgen haar meerijbeurt al gehad.
De mensen
houden daar ook erg van honden hoewel zeer zelf geen hebben, maar als wij er komen
met de Drentjes zijn ze daar erg welkom. En dat weten Belle & co maar al te
goed
Morgen
nemen we voor het blog fotos van de roedel in de auto. Een fotoshoot dus met
Drenten in de hoofdrol ! t Zal mooi zijn maar als je van fotoshootsà la Victorias secret houd moet je toch op
een ander blog zijn
De eerste
passagier is vandaag mee gaan shoppen voor de noodzakelijke levensonderhoud.
Lucy stond
wat rond het baasje zijn benen te draaien toenhij de autosleutels nam. Toen t
baasje de leiband over haar nek schoof liep ze netjes mee tot aan de Citroën
Drentmobiel. De Mitsubishi zag ze niet staan of ze had er geen interesse
voor, het moest de andere zijn van miss nieuwsgierig.
Uit
zichzelf in de bench achteraan wippen was er nog niet bij. Zoooo nieuwsgierig
was ze nu ook weer niet. Maar ze heeft zich netjes gedragen in de nieuwe bench.
Zelfs het in de bench zitten in de auto is nieuw voor de roedel. Heel in het
begin wanneer Lucy meereed in de auto reed ze mee in een stoffen reisbench,
maar dat is gans iets anders dan zon draadkooi.
Plezant
voor de honden aan de combinatie auto/bench is dat de benches hoog genoeg zijn
om nog iets naar buiten te kunnen zien door de ruiten. Nadeel is dan weer dat
ze kunnen blaffen naar motorrijders en andere honden die we passeren.
Motorrijders
met helmen op (de meeste dus) zijn niet populair bij ons viertal. Dat heeft
ooit lang geleden een rijkswachter van de mobiele brigade (een zwaantje dus)
ondervonden. Die stak zijn gehelmd hoofd te dicht bij het opengedraaide venster
waarbij Bas toen al blaffend tegen het vizier van de helm aanvloog. Al een
geluk dat het vizier nog gesloten was, zo niet had er hier in de buurt een
neusloze zwaan rondgereden op een BMW moto
Van Lando
kregen we ook nog een kort bericht
Dag lieve
Faes-familie,
En hoe is het daar
in culinair Vosselaar? Hier gaat alles zijn gangetje? Ik gedraag me de laatste
dagen goed thuis, al blijft de keuken wel verboden terrein als ik alleen thuis
ben, hihi. En, hebben jullie al mee mogen rijden in de Drentmobiel? Na jullie
Franse vakantie komen jullie er maar eens mee tot hier hé dan kunnen we met z'n
vijven de Liereman nog eens onveilig gaan maken.
Kwispelstaartjes van
Lando!
Een uitnodiging tot een wandeling
nemen we altijd serieus zegt ons viertal. Zo hebben we er nog eentje te doen in
Limburg samen met Lili-Lou, Nog eentje op de nieuwe maasvlakte bij Rotterdam en
nu nog een in de Liereman in Oud Turnhout Er gaat nog goed aan de conditie van
de Drentjes gewerkt worden. Ook een week Frankrijk in de grote tuin en de
velden rondom doet goed aan lijf en leden zegt het baasje
Nu onze
Drentmobiel na wat strubbelingen met (uiteraard) de automobielinspectie en
hun aanverwanten klaar is om mee te gaan rijden, hebben we gelijk de
bagageruimte maar in orde gemaakt zoals het baasje het graag zag gebeuren.
Er zijn
twee grote benches in geplaatst met een grondoppervlak van 107 x 70 centimeter Met een
nuttige laadvloer van 142 x 120 centimeter kan je zeggen dat de twee
benches en de auto voor elkaar gemaakt zijn. Twee centimeter houden we in de
lengterichting (voor/achter) over om de achterdeuren netjes te kunnen sluiten .
Aan de
zijdeur zal het baasje zijn creativiteit nog eens moeten botvieren op het
deurtje van de bench. Dat deurtje kan namelijk niet open omdat het tegen de
zijkant van de auto komt, en dus maar een goede 10 centimeter open
kan. Dat is natuurlijk veel te weinig om een volwassen Drent te kunnen laten
instappen.
Het baasje
gaat nu proberen het deurtje langs de andere zijde te laten opendraaien, dan is
er plaats genoeg om twee Drenten tegelijkertijd naar binnen te kunnen laten,
letterlijk met twee door een deur.
In de
bench zijn dan ook nog eens twee nieuwe kussen in gekocht die waterproof
zijn. Kwestie van niet steeds met natte binnenbekleding van de benches te
zitten.
De benches
zijn groot genoeg om twee volwassen Drenten comfortabel te kunnen huisvesten.
En de benches kunnen niet verschuiven bij een noodstop omdat ze sluitend gans
de ruimte vullen.
Morgen
gaan we op stap met de Drentmobiel , resultaat kan je waarschijnlijk morgen
hier lezen, het hangt helemaal af van wat Frankske of Sabientje voor ons morgen
in petto hebben
Geen
puppennieuws vandaag, toch niet vanuit de puppen ten lande.
Net als
daar is hier ook weinig nieuws te melden, of het moest gisterenavond al verteld
geweest zijn bij de gewone berichten.
Uit eerste
hand vernemen we dat er weer Frankrijkplannen worden gemaakt door het
hoofdbestuur. Het zal iets worden voor midden volgende week want er staan nog
een paar afspraken op het programma. De Masjebashi heeft nog een beurt tegoed
in de garage voor we vertrekken, en ook Hans de tandarts gaat de eetkamer van
het hoofdbestuur nog eens goed controleren op gaatjes en ander verval.
Als we dan
volgende week weer weg kunnen dan staan er weer lange wandelingen op het
programma waar we tenminste los mogen lopen door de immens grote akkers. Niet
dat we hier in Vosselaar niet gaan wandelen, maar het loslopen is hier erg
beperkt en de boetes zijn hoog zegt het baasje. We kijken er alvast naar uit.
Hier ten
huize heeft ook vandaag de ganse dag in het teken van de honden gestaan. Het
hertenvlees dat de baasjes gisteren gekookt hebben is vandaag in potten gedaan
en gesteriliseerd.
Een groot
werk omdat de hoeveelheid ook zo groot was. Veertien Weck potten van ¾ liter,
drie potten van één liter en dan nog twee potten van anderhalve liter staan nu
in de keuken af te koelen. Negentien potten in totaal is haast een ganse dag
werk omdat het vlees ook nog eens moet klein gesneden worden voor het in de
potten kan.
Er waren
ook twee harten van hert bij in het pakket. Heel mooi vetvrij vlees waar de
roedel al flink van gesmuld heeft.
Door al
dat gezwoeg aan het eten is de aankoop van de twee benches voor de
Drentmobiel een dag uitgesteld.
Wat de Citroën
Drentmobiel Berlingo betreft, het baasje is daar vandaag mee op stap geweest en
volgens hem is het een puike aankoop geworden voor relatief weinig geld.
Volgens het baasje gaan we nog veel plezier aan het autootje hebben. Ook het
vrouwtje is nu meer mobiel, zij houdt niet zo van grote 4 x 4 autos en dus
heeft ze nog maar enkele malen met de Mitsubishi gereden in de jaren dat hij
hier al op de oprit staat.
Maar nu
gaat ze terug de Vosselaarse straten onveilig maken (zeggen kwatongen die erg
op t baasje gelijken)
We hadden
best een fijne verjaardag gisteren. Er stonden dan wel geen grote
feestelijkheden op het getouw maar al wat de baasjes deden gisteren stond in
het teken van de Drentjes.
Het eerste
bericht dat we binnenkregen kwam van onze Louis uit Oostrozebeke die
eergisteren al op het verjaardagsfeestje was geweest van Bo, de kleinste van
het hoofdbestuur.
Louis
blijkt uit geen vreemd nest te komen. Zijn belevenissen kunnen zo hier in de
roedel gebeurt zijn.
Een gans
ander soort verslag kwam van het vrouwtje van Lobke. Die was met enkele
bekenden naar de Nimrod getrokken. De zwaarste en beroemdste jachtwedstrijd
van Nederland. Ze nam daar exclusief voor de puppenkrant fotos van het
gebeuren.
En wie
valt er duidelijk op bij het bekijken van de fotos ? Onze eigen Kiki met
Marian was daar ook. Nog niet als deelnemer, maar als toeschouwer samen met nog
andere leden van het Drentenforum.
Uit de
uitslag van de wedstrijd blijkt dat ons baasje zijn favoriet, Coen van Gerven
met Hunter de twaalfde plaats heeft bereikt op 18 deelnemers. Een mooi
resultaat als je weet hoe moeilijk het al is van al te mogen deelnemen aan de
Nimrod Proficiat Coen en Hunter !
Belle
& co
Hier
Louis belevenissen op het verjaardagsfeestje
Proficiat liefste
mams en nonkel Heros,
Ik zou zeggen laat
jullie maar eens goed verwennen maar dat is bij jullie alle dagen zo hé.
Hier zitten we
morgen met een jarige. Bo wordt 8 jaar.
Gezien de drukke
agendas was het hier zaterdagavond feest. Afscheid van de 7 in plaats van welkom aan de
8 dus.
Het vrouwtje zegt
dat ik me supergoed gedragen heb. Alleen de bomma(de oma van het vrouwtje) is
niet zo aan honden(ondanks mijn supercharmes). Als ik dan ook durf te naderen
naar haar, begint ze te wapperen met haar handen(wegweg) wat ik natuurlijk leuk
vind. Nu, het vrouwtje had me met haar arendsogen goed in de mot en corrigeerde
mijn richting van voor ik besefte dat ik op weg was naar de bomma. Volgens het
vrouwtje is het dan ook meer dan nodig dat ze me goed in de gaten houdt want ze
ziet al wat ik van plan ben van zodra het in mijn Drentenkoppie opkomt(meestal
toch, hihi)
Zeg maar bedankt
hoor tegen Jan. Nadat hij liet weten om Lucy weer wat strenger aan te pakken,
is het vrouwtje hier ook begonnen om mij bij het wandelen iets minder vrijheid
te geven. Nu mag ik regelmatig horen dat ze dacht dat Drenten slimmer waren
want ik blijf trekken, zelfs al heb ik daarbij bijna geen adem meer.
Uiteindelijk geeft het vrouwtje wel toe dat het op het einde van de wandeling
toch een ietsiepietsie beter was.
Stan staat hier
sedert deze week ook op zijn strepen en vindt het niet eerlijk dat ik beter
luister naar het vrouwtje dan naar hem. Woensdagnamiddag was hij alleen thuis
en heeft hij dan ook met me getraind op de weide. Jammer genoeg MET leiband
zodat de schapen buiten mijn bereik bleven.
Vele groetjes
Louis
En hier het verslag over de
Nimrod van de hand van Karin
Lieve mama van Lobke,
Deze keer geen belevenissen van Lobke, maar van haar
vrouwtje. Zoals gezegd ben ik vandaag bij de Nimrod geweest, en je baasje heeft
gevraagd daar een verslagje van te schrijven.
Vanochtend liep de wekker al vroeg af, 6 uur. En als je weet
dat ik geen ochtendmens ben, begrijp je dat het wel iets heel erg leuks moest
zijn om mij op dat tijdstip mn bed uit te krijgen. Door overvolle wegen en
files kwamen we wat te laat aan op de plaats van bestemming, de proeven waren
al begonnen. Daardoor hebben we helaas de opening met de jachthoornblazers
gemist, maar gelukkig waren die de hele dag door ook nog regelmatig te horen,
wat erg sfeervol was.
De honden moesten drie proeven doorlopen, waarbij in elke
proef drie apporten moesten worden binnengebracht. Eén van de proeven hebben we
niet kunnen zien omdat het te ver weg was. De andere proeven waren goed te
volgen, hoewel ook daar de afstand groot was.
Ik beperk me tot de proef waarvan ik ook, helaas onscherpe,
fotos heb meegestuurd, en waarop je Hunter met zijn voorjager aan het werk
kunt zien.
Voorjager en hond stonden klaar bij de keurmeesters toen
eerst uit dekking wat jagers met een hond het veld opkwamen,waarbij geschoten
werd. Daarbij was het geluid van een eend te horen, die in een vennetje achter
wat bossages was gevallen. Daar werd de hond op ingezet. Terwijl de eend werd
geapporteerd klonk er weer een schot. Ditmaal een haas die in een veld verderop
terechtkwam. Eerst moest natuurlijk de eend worden binnengebracht, en daarna
werd de hond gelijk op de haas ingezet. Bij de meeste honden ging dit gelijk
goed. Na de haas moest een kraai worden geapporteerd, en dat was even wat
moeilijker, want die lag achter een klein maisveld. Daar kwam dirigeerwerk aan
te pas, en dat lukte niet bij alle honden. Het was erg moeilijk om ze om het
maisveld heen te krijgen. Bij de laatste drie honden werd dat nog eens extra
moeilijk doordat een fazant uit de bosjes opvloog. Ze liepen steeds maar naar
die plek, wat niet de bedoeling was. Heel sneu vond ik een hond die door zijn
voorjager met heel veel moeite om het maisveld was gedirigeerd, en de kraai
heel trots kwam brengen, maar te laat was, zijn tijd was om. Die voorjager en
hond hebben een heel groot applaus van de toeschouwers gekregen.
De uitslag van de wedstrijd hebben wij niet afgewacht, het
werd al laat en we waren versteend van de kou. Maar dat het een leuke en
leerzame dag was is een ding dat zeker is. Ik kan iedereen aanraden om volgend
jaar te gaan kijken als daar gelegenheid toe is. Ook het mensen kijken is
erg leuk, iedereen is uitgedost in jachtkleding van allerlei soorten.
We kwamen ook nog wat bekenden tegen, wat dat betreft is het
hondenwereldje klein.
Lieve Hera, groetjes aan iedereen daar in Vosselaar.
Karin.
Klik op onderstaande link voor fotos van de Nimrod door Karin
Hera en
Heros vierden vandaag hun vierde verjaardag. Uiterlijkhebben we niet zoveel georganiseerd voor de
verjaardag maar het baasje is wel de ganse dag in de weer geweest voor de
roedel.
Deze
morgen is het hoofdbestuur begonnen met eten , lekker eten, voorde roedel te maken. HHet baasje had van Luc
een immense voorraad vlees van hert gekregen dat afkomstig was van de jacht .
Heerlijk
gezond herten vlees, zonder allerlei antibiotica of hormonen. Het baasje heeft
dus de grote Weckpot nog maar eens van de kast gehaald die kan niet IN de kast
wegens te groot)
De Weckpot
zat tot vijf centimeter onder de rand propvol !
Na het
koken heeft het hoofdbestuur de ketel buiten gezet om af te koelen en morgen
gaan ze dan het vlees klein snijden en steriliseren in Weckpotten.
Inmiddels
is er ook verder gewerkt aan onze Drentmobiel. Baasjes zijn garagehouder is er
mee naar de automobiel inspectie gegaan en nu is de nummerplaat aangevraagd.
Ook is de
verzekering in orde gemaakt en dus kunnen we vanaf morgen gaan rondtoeren in de
Citroën Berlingo model voormalige Belgische post, vanaf heden, nieuw model
Drentmobiel
Daar gaan
we morgen twee heel grote benches voor kopen die daar samen justekes in passen.
Het baasje had het goed uitgemeten, twee benches van106 x 70 centimete passen juist op een
laadvloer van 120 x 142
centimeter.
Morgen
krijgen Hera en Heros hun eigen bestelwagen waar ze twee bij twee in een
behoorlijk grote bench in kunnen vervoerd worden.
Ook het
vrouwtje heeft vanaf dan terug een autootje voor zichzelf, want ze rijdt zelf
niet graag met de grote Mitsubishi. En t baasje die moet in de toekomst niet
voor elke boodschap met het vrouwtje gaan boodschappen doen.
Zo wint
gans de roedel met het voormalige post autootje.
Het is
duidelijk dat ook de correspondenten in binnen en buitenland van hun
zondagsrust houden net als iedereen. Maar op maandag morgen zijn de meest
trouwe schijvelaars toch weer van de partij.
Lobke
meldde ons dat haar vrouwtje morgen in alle vroegte, (nog vroeger dan ons
baasje gisterenmorgen) naar de Nimrod trekt als toeschouwer. De Nimrod is dé
proef der proeven in Nederland voor jachthonden. De winnaar van deze wedstrijd
gaat de analen in als beroemdheid winnaar van de Nimrod . Het heeft een
magische klank in Nederland en je dient er voor uitgenodigd te worden. Zij die
gewoon willen inschrijven komen van een kale reis thuis !
En laat nu
net in deze zware proef een bekende van ons meedoen. Coen Van Gerven de
eigenaar van de internetshop Hunter in Goirle, is met zijn Duitse Staande
Korthaar Hunter, één van de achttien gegadigden.
Uiteraard
duimen we voor dit duo tot we de kramp in onze duimen krijgen, doen jullie ook
mee ?
En vandaag
is ook nog taart voor onze twee jarige Drentjes. Hera en Heros mogen elk vier
kaarsjes uitblazen. Maar dat mogen ook Hercule, Harry, Harko en Hadise de
andere pups uit Belle s eerste nestje
Belle
& co
En dan
nieuws van over de grens
Lieve mams,
Hier maar weer eens een berichtje voor de maandagochtendkrant.
Eigenlijk heb ik niet zo heel veel te vertellen. Wel een
paar dingetjes beleefd, maar niet veel bijzonders. Afgelopen week hebben we
vaak hier in ons bos gelopen, en laat ik mn vrouwtje genieten van de manier
waarop ik al perceeltjes bos doorzoek. Ze zegt dat ik al heel mooi aan het
revieren ben, wat dat dan ook moge zijn. Ik ruik gewoon iets, ik denk konijnen,
en ga daar dan naar op zoek. Tussendoor kom ik dan regelmatig weer bij haar
terug, maar heb haar toch een keer de stuipen op het lijf gejaagd door niet te
komen, ook niet toen ze floot. Ik kwam een leeftijdgenootje tegen, en we wilden
wel met elkaar spelen, ja, dan hoor je niets meer hè! Alleen vond ik het op een
gegeven moment niet zo leuk meer, omdat hij nogal wild was, en mij pijn deed
als hij bovenop mij rolde, of me tegen een omgehakte boomstam legde. Het was
een New Foundlander pup en hij woog slechts 60 kilo .. We werden alle twee
aangelijnd en gingen ieder een andere kant op verder wandelen. Maar ja, hij
vond mij wel leuk (natuurlijk) en wilde achter me aan. Zn vrouwtje hield hem
niet, en hup, daar was hij opeens weer, tussen de benen van mn vrouwtje door,
die toen gelijk bovenop zn rug zat. Wéér deed hij me pijn. Vrouwtje weet nu
welke auto bij hem hoort, dus als hij er weer eens is, gaan we maar naar een
ander bos hier in de buurt.
Vanochtend heb ik weer lekker getraind. We zitten nu
officieel in de Jonge Hondengroep, en de oefeningen worden al moeilijker.
Morgen ben ik de hele dag alleen met Siebe en het baasje. Mn
vrouwtje gaat samen met mn trainster en nog wat mensen van de jachttraining
kijken bij de Nimrod. Dat schijnt hier de proef der proeven te zijn.k Weet
niet of ze dingen van mij gaat verwachten in de toekomst , maar ik heb gehoord
dat het al heeeel lang geleden is dat daar een Drent aan heeft meegedaan, laat
staan heeft gewonnen.
dat was leuk dat ik
je onverwacht zag op training. Mijn baasje zegt dat mijn snoetje erg op dat van
jou lijkt als je zwemt. Zou wel eens kunnen hé, hihi.
Ik heb voor de rest
van de dag niet veel meer gedaan als slapen en rusten en slapen. Vanavond met
het baasje nog een blokje om en dan terug rusten en slapen.
Wat kan een
hondenleven toch vermoeiend zijn hé. Ik heb nog lekker gegeten, kip van de
kippenboer. Mijn baasjes hebben er heel de avond nog van mogen meegenieten,
hihi, op een gegeven moment hebben ze maar een geurkaarsje aangestoken. Alsof
dat niet stinkt!
Het was
een drukke dag met veel afwisseling. De dag begon hier al om zeven uur wat het
hoofdbestuur een onmogelijk uur vindt . En zeker op een zondag die dan tevens
nog eens een feestdag is.
Hera zette
het baasje deze morgen om zeven uur uit zijn bed met haar geblaf. Nu had die
gisterenavond al raar gedaan door onrustig gedrag daar waar ze anders altijd
rustig haar bench opzoekt.
Vermits
het baasje dan toch wakker was heeft hij maar van de nood een deugd gemaakt en
is hij begonnen met het verwerken van de kip die Johan, de kippenboer, ons
gisteren geschonken had.
Door het
vroege uur dat hij er aan begon, was hij al klaar voor we naar de jachttraining
gingen met Lucy.
Omdat het
met Hera al zo raar was gisterenavond en deze morgen namen we haar ook maar mee
naar de training, ze had het gisteren op haar eigen training immers ook al zo
goed gedaan. En ook vandaag was er aan Hera niets meer te merken . Ze ging
tijdens de training als echte moeder, zonder enig nadenken en amper
aanmoedigingen, haar dochter Lucy achterna bij het over het vennetje zwemmen.
Wanneer
dan deze namiddag Jos en Dymphna met onze Harry nog bij ons op visite kwam
kon de lol helemaal niet meer op. Lucy heeft Harry eens goed afgemat op de
wijze waarop ze het bij Heros (haast een duplicaat van Harry) elke dag doet. Na
een uur spelen was het tijd voor beide dat ze even konden gaan liggen.
En morgen,
morgen is het écht feest. Morgen vieren we de vierde verjaardag van Hercule, Harry,
Harko, Heros, Hadise en Hera, met andere woorden, ons Belle haar eerste nestje
is vier jaar geleden geboren op 12 november 2008.
Ook vandaag
geen ingezonden nieuwtjes, maar dat zal wel eigen zijn aan een wettelijke
feestdag (in België toch) Voor de Nederlandse lezers, in België vieren we
vandaag 11 november het einde van WO I . Meestal aangeduid met de grote
oorlog
Deze
morgen zijn we gaan trainen met Lucy. Ook Hera hadden we mee op jachttraining
genomen omdat ze er gisteren zo n zin in had. t Vrouwtje traint op dit moment
met Lucy zodat het baasje al zijn aandacht op Hera kon zetten.
Lucy merkt
maar al te best dat er iemand anders aan de andere zijde van de lijn loopt.
Daar profiteert zij dan heel duidelijk van . t Baasje gaat haar deze week nog
eens extra aanpakken op de trekken en snokken geven aan de lijn. Ze wordt elke
dag maar groter en krachtiger en binnenkort kanhetvrouwtje haar niet meer in
toom houden, duuuus .
Ook met
Hera ging het vandaag erg netjes. We trainden vandaag rustiger dan gisteren en
zij mocht ook haast gans de tijd los naast het baasje lopen. Puur plezier voor
hond en baas.
Aan het
vennetje gekomen dook ze met vol enthousiasme het water in om met mooie slagen
naar het baasje aan de overkant te zwemmen. Het was van voor de zomer geleden
dat ze op training nog had gezwommen.
Lando die
ook op training was in onze groep deed het net als moeder en zus heel mooi .
Maar ook net als bij Lucy is hij zich bewust van zijn kracht, ook bij hem zal
er aan trekkracht moeten worden ingeboet, bij het wandelen in elk geval !
Minder
glorie zou haar tekort doen vandaag. t Baasjezijn kleine meisje bleek deze
namiddag in super conditie te zijn bij de jachttraining.
Het baasje
heeft zich eens goed in de ogen moeten wrijven om te zien of hij wel de goede
hond bij zich had.
Maar
jawel, het was Hera en ze deed al haar oefeningen met verve. Naast zitten, zit
voor, lig, blijf Je kon het zelf niet verzinnen of Hera deed wat er haar op
gedragen werd.
Het
apporteren, iets waar ze zin in moet hebben om het te doen ging als iets van
niets. Het wachten wanneer de andere honden iets aan het oefenen waren, wat
steeds een probleem geweest is omdat ze steeds maar verder wou en wachten net
als het baasje verloren tijd vindt, ging vandaag heel rustig.
Hera
plakte gewoon tegen baasjes been, Zo bleef ze dan ook onaangelijnd zitten
terwijl Oscar de trainer de dummy wierp, en pas als het baasje het bevel
apport gaf , schoot ze als een pijl uit een boog weg richting dummy.
Ook een
verloren zoek, de dummy lag onderaan het talud van het kanaal, haalde ze op.
Daarvoor moest ze wel onder de bramen door kruipen, over sluikafval en puin van
een bouwwerf heen. Met een beetje hulp van het baasje (om eerlijk te zijn)
bracht ze de dummy die wel erg moeilijk lag, ook boven aan de dijk.
Hoe het baasje
zelf terug bovenaan de dijk geraakt is wil je beter niet weten, maar het
principe van de processie van Echternach was niet ver weg !
De
overvloed aan artikels voor de puppenkrant is weer opgedroogd, maar soms zijn
er ook nog wel wat belevenissen die binnenshuis gebeuren en die komen dan in de
droge periodes aan bod.
Zo hadden
wij gisteren afgesproken dat de Wouterkes nog eens gingen komen wandelen met
de roedel.
Altijd
welkom heet het hier en dus als afgesproken kwamen Hilde, Nico en Thiebe onze
roedel ophalen. Het baasje bleef thuis met Lucy en Lando.
Lucy had
in de namiddag al een fikse trainingswandeling achter de rug en zou dus niet te
kort gedaan worden. Zij was trouwens zo hevig aan het spelen in de tuin met
Lando dat ze nog niet eens gemerkt had dat de rest van de roedel weg was.
Van Lando
s baasjes hebben we dan ook meer verklaring gekregen van wat er eigenlijk is
mis gegaan met die vet diefstal van eergisteren
Meer
bepaald deze zin uit hun bericht van gisteren was ons niet erg duidelijk,
'k heb dan eventjes
een efforreke gedaan en de pot dan maar even van de kast gehaald. Klets, boem,
bats, knal .... overal vettige smurrie.
Nu blijkt dat Lando de frietketel
van het aanrecht heeft getrokken ! ! ! Al een geluk voor hem dat de frietketel
was afgekoeld. Zo niet was het in ons laatste nestje 12 pups 1 geweest denken
wij.
We kunnen ons de ravage voorstellen
die de Wouterkes hebben aangetroffen toen ze van het werk thuiskwamen. Gans
de vloer doorheen het huis, vol met frietvetsporen van hondenpoten . We kunnen
ons voorstellen dat er een Drentje zich schuldig voelde
Maar ook hier was Lando gisteren
in een onbewaakt ogenblik met zijnsnuit
over het aanrecht gegaan. Hoe zou hij anders met zijn bek vol oud brood dat lag
te drogen voor Belle & co uit de keuken zijn kunnen komen.
We hebben er destijds mee gelachen
met de bende van Cartouche maar wij hadden gisterenavond en echt bendelid op
bezoek !
t Baasje heeft nog enkele
actiefotos genomen van broer en zus bendelid ! Erg goed zijn ze niet wegens
te beweeglijk en te vlugge actie, t Kodakske kon duidelijk de actie niet
volgen
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
