Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
25-10-2013
Wat doe je zoal ?
Wat doe je zoal ?
Ja, wat
doe je zoal op een dag dat het ouwe wijven regent ? Bij de Engelse overburen
regent het vandaag iets gans anders, daar regent het cats and dogs. Het
baasje zegt dat zoiets al even stom is als die ouwe wijven, slaat op niks volgens
hem. Ook die pijpenstelen regenen is even stom, want je ziet het nog zo weinig
die pijpen
Maar daar
draait het vandaag niet om, het is ons tijdverdrijf op dagen dat je kletsnat
terug binnen komt wanneer je even je poot bent gaan heffen zoals Heros pleegt
te doen.
We hebben
zo weinig mogelijk buiten gemogen van ons hoofdbestuur. Niet te veel natte hond
in huis is hun motto en ook de handdoeken geraken niet meer droog.
We hebben
dus maar achter ons baasje zijn hielen gelopen terwijl hij toch iets ging
doen. Of we hebben ons voor de kachel laten vallen. Lekker weer daar op minder
van een meter afstand van wat ons baasje (naar het merk van kachel) onze Godin
noemt. Ze is inderdaad hemels met de warmte die ze afgeeft en ze heeft ook een
heilzame werking op onze oogleden, die vallen namelijk al dicht voor we goed en
wel liggen !
We kregen
vandaag ook bericht in de mailbox uit twee verschillende richtingen. Eentje van
Gitte uit Denemarken, die meldde dat Ferron, de vader van ons K-nestje, een
zoon uit zijn in Denemarken gefabriceerd nestje als huisgenoot krijgt. Van Rudy
en Simonne, de baasjes van Ferron kregen we dan ook de eerste vier fotos van
de kleine Falcon in onze mailbox.
Dat wil
dus dan ook zeggen dat Kyra-Belle, Kyra-Luna, Kato, Kona, Kibbels, Kiki ,en de
reuen Kiet, Kwispel en Kody, halfbroertjes en -zusjes in Denemarken en België
hebben. Falcon is vanuit Denemarken terug naar zijn vader gekomen en gaat
volgend seizoen Ferron en Kiet vergezellen op de wekelijkse jachtpartijen.
Wij gaan
nog met interesse de strapatsen van dat trio proberen op te volgen, en jullie
lezen natuurlijk daar ook over mee.
En nu,
gaan we even het baasje vragen om even buiten te mogen vooraleer we ons terug
rond de Godin nestelen, laat het buiten maar plensregenen
Geen erg,
er is niemand verdronken, alleen de planning is in t water gevallen.
Letterlijk nog wel, er trekt vandaag een regenzone over de Charente, en uit
veiligheidsoverweging kruipt ons baasje dan niet op het dak.
De
eigenlijke dakwerken zijn dus gisteren effectief gestart, de eerste planken
zijn vervangen en het werk valt best mee. Alleen heeft het baasje gisteren naar
een kameraad getelefoneerd met de boodschap dat er een vacature was voor een
zageman.
Het is
namelijk zo dat wanneer je zo n werk alleen doet telkens naar beneden moet
komen voor elke nieuwe plank die moet op maat gemaakt worden en daar kruipt dus
het meeste tijd en moeite in.
Ondertussen
is de vacature ingevuld, (zonder linkedIn of dergelijks) en gaan we met zn
twee aan de slag. Eentje op het dak terwijl de ander op de grond het houtwerk
op maat maakt.
Gisteren
in de voormiddag heeft het baasje de hoogtewerker even terug in de schuur
moeten zetten om het vangnet te plaatsen. Er hangt nu een stevig hekwerk van
Heras in de nok van de schuur, bevestigd met vier spanbanden om vallende
voorwerpen of arbeiders op te vangen moest het echt fout gaan.
Het baasje
heeft ook enkele lucht-fotos gemaakt van op dakgoot hoogte. Wat zijn wij
Drentjes dan plots kleine keffers geworden. Flatterend is het voor ons zeker
niet. Vanuit kikkerperspectief zien we er in elk geval indrukwekkender uit dan
op deze fotos vanuit de hoogte
'Giant George', volgens Guinness World Records de grootste hond
ter wereld, is overleden. Dat schrijft Huffington Post. De Deense dog uit
Tucson (Arizona) was 1,09
meter hoog en 2,20 meter lang, en de titel dus zeker waard.
George overleed vorige week donderdag in het bijzijn van zijn baasjes. Het
beest werd net geen acht jaar.
De
planning van gisteren klopte als een bus, alleen de herstelling aan de balk
binnenkant schuur was op enkele minuten hersteld. Het juiste balkje lag/stond
zo maar voor het meenemen in de hangar. De juiste maat, de juiste lengte, het
goei gerief met de hoogtewerker, en t was gefikst in geen tijd.
Dus dan
maar de hoogtewerker buiten gereden met de movers. Caravan rijders kennen
dat, het zijn rollen die je tegen de banden draait en die dan elektrisch worden
aangedreven om zo het voertuig op zijn plaats te rollen.
Dat was
wel even wennen, dat werkt zoals je met een rupskraan, of bij een Bobcat, of
nog groter bij een legertank. En dat zijn nu voertuigen waar een baasje als die
van ons, zelfs niet alle dagen mee gaat rijden
Het was
dus even testen en proberen want die rollen worden door oliedruk aangedreven en
daar is ons baasje niet zo bedreven mee als met een koppeling en vitessen.
Maar het
spul is goed buitengekomen en nog fatsoenlijk geparkeerd ook. En toen kon de
poort van de schuur niet meer dicht Die hoogwerker stond in de weg ! ! !
Geen
probleem zegde het baasje, want oefening baart kunst en zie, het ging de tweede
keer al heel wat beter bij het manoeuvreren en geen vijf minuten later was de
poort dicht en stond de hoogtewerker nog beter geparkeerd als tevoren.
Toen wilde
het baasje écht aan de slag, maar een blik richting hemel bracht hem op andere
gedachten. Nog voor de hoogtewerker was afgedekt viel er een stortbui uit de
hemel waar we met zn allen toch wel naar stonden te kijken.
Kortom, de
hoogtewerker was afgedekt en bleef voor de rest ongebruikt en afgedekt. Het dak
was toch te nat om begaanbaar te zijn .
Vandaag
geeft météo France mooi weer en gaan we er stevig tegenaan. Uiteraard houden we
jullie op de hoogte razend gevaarlijke en spannende werkzaamheden(toch volgens enkele familieleden en
vriendinnen). Onze baas ziet dat anders, goed opletten en automatismen
vermijden is de beste veiligheidspreventie
Wat is het verschil is tussen moed en lef ?
Moed =
midden in de nacht bezopen thuiskomen,
je vrouw staat op je te wachten met een bezem,
en dan vragen :
'Ben je nog aan het schoonmaken of vlieg je nog ergens naar toe?'
Lef =
midden in de nacht bezopen thuiskomen met een parfumluchtje
om je heen en lipstick op je kleding,
je vrouw op haar kont slaan,
en zeggen:
'jij bent de volgende'.
De
planning voor vandaag hier in Ferret is gemaakt en wij Drentjes komen er haast
niet in voor.
Het is dat
grote blauw/gele machien dat de hoofdrol speelt vandaag. Gisteren heeft het
baasje alles al in gereedheid gebracht om vandaag te beginnen aan de
dakrenovatie van de schuur en stal.
Hij is
gisteren al begonnen met de eerste veiligheids maatregelen om niet met zijn
klikken en klakken door het houtwerk van het onderdak naar beneden te
donderen. Daarvoor gaat hij zo n Heras hekwerk binnen in de nok van het dak
hangen, als m dan door de oude planken trapt valt hij letterlijk in een
vangnet. Veiliger dan in het cirque du soleil zegt m.
Vandaag
moet er eerst nog een balkje vervangen worden dat al enkele keren te veel nat
en droog geworden is. Met behulp van de hoogtewerker kan dit prima van
binnenuit vervangen worden.
Buiten
gaat er vandaag niet veel aan het dak gedaan worden, daarvoor is de lucht te
grijs en de weersverwachting te twijfelachtig. Hier in de buurt van Ruffec
geeft men zelfs kans op onweer Neen,dan stellen we de buitenwerken nog maar even uit .
Tussen
Belle en Heros blijft het nog even spannend. De problemen blijven nog steeds
van hormonale aard en tot nu toe heeft het hoofdbestuur beide lovers uit
elkaar kunnen houden, op die ene keer zondagavond na. Maar de goesting blijft
nog even en de bazen blijven waakzaam .
Bij Hera
is de loopsheid totaal voorbij, voor haar heeft broerlief Heros geen
belangstelling meer. Het is meer de Griekse tragedie van Oedipus*, de zoon die
moeder opvrijt, die zich op dit moment hier ten huize afspeelt
Volg dus
de belevenissen van Franse dakwerken en tevens de moderne versie van een stuk
uit de Griekse mythologie hier op dit blog. Allemaal beleeft door van oorsprong
Nederlandse Drenten met Belze bazen. Als dat nog geen Europees verhaal is !
Telkens
als we voor meer dan een dag weggaan, wij mogen/moeten dan uiteraard mee is het
bij het hoofdbestuur telkens de vraag heb je koebeest mee ?
De vaste
lezers kennen ongetwijfeld koebeest van Lucy . Koebeest gaat overal mee naartoe
en dient als vast slaapmaatje van onze jongste.
Al vanaf
de dag dat de overige elf pups, nu stilaan 17 maanden geleden, het nest hebben
verlaten (ook met een pluche slaapie) is koebeest de vaste slaappartner voor s
nachts van Lucy.
Zo ging
het ook verleden zondag ochtend toen we klaar stonden om te vertrekken. Zowat
tien maal is er gevraagd is Koebeest mee ? Is koebeest al in de auto ? En
telkens was het antwoord positief, Koebeest lag voor alles het eerst in de
auto.
Wanneer de
baasjes ons s morgens de tuin inlaten voor de eerste plas en sigaar loopt Lucy
achter de andere drie aan met Koebeest in haar bek, de koe moet mee de tuin in
s morgens, en even plichtsbewust brengt Lucy haar maatje van de nacht mee
terug binnen.
Regelmatig
passeert Koebeest de wasmachine, die wast er dan al het stof, opgedroogd
hondenspeeksel en soms zelfs slijk uit haar vacht,dan lijkt ze net herboren wanneer ze uit de
droogkast komt. Want dat laatste is een noodzaak, op natuurlijke wijze krijgen
de baasjes Koebeest nooit droog vooraleer ze s avonds terug dienst moet doen !
Koebeest
zelf is ouder dan de leeftijden van ons viertal samen opgeteld. Zij deed al
dienst bij nichtje An, die er mee speelde toen ze een kleuter was, en diezelfde
An heeft nu zelf al een kleuter thuis rondlopen !
Ons baasje
schat dus dat ons exemplaar van Koebeest zowat het oudste nog in gebruik zijnde
pluche koe moet zijn, 25 jaar haalt ze makkelijk.
Opmerkelijk
is ook dat alle andere pluche zaken al lang de geest hebben gegeven. Zo zijn er
al een tochthond, een Ikearat en nog wat onbepaald pluche grut een roemloze
dood gestorven.
Maar niet
Koebeest dat is een blijver, en meegaan doet ze waar ook Lucy naartoe gaat
Tien dagen
hebben we met de grootste oplettendheid Heros van zijn zus weg kunnen houden.
Heros mocht met de auto mee boodschappen doen en dan bleef Hera thuis of het
was juist andersom als we ergens naartoe gingen waar we zeker geen reuen zouden
ontmoeten.
Tien dagen
heeft het baasje succes gehad en heeft hij geen twintig minuten op zijn knieën
bij twee parende honden moeten zitten.
Tot
gisterenavond, kort na onze aankomst in La Magdeleine ! Toen zag Heros de kans
om zijn bereidwillige moeder eens goed te pakken.
Het baasje
had die twee al uit elkaar gejaagd toen hij de auto aan het leeghalen was, maar
toen hij heel even, zeker geen twee minuten aan de kachel bezig was om ze aan
te steken was het zover ! Heros, zat goed vast op zijn moeder Belle. Het baasje
was er niet blij mee maar toch opgelucht dat hij Heros vier jaar geleden heeft
laten steriliseren. Heros kan dan nog wel van alles op dat gebied, er zal
echter niets van komen.
Zoon en
moeder hebben even O die Poes gespeeld en daar is het bij gebleven. Alleen
het baasje heeft er weinig lol aan beleefd met twintig minuten op zijn knieën
te zitten. Eén geluk voor hem het was binnen te doen
Zo, het
verlof (?) is goed ingezet, althans voor moeder en zoon. Wat gaan ze de volgende
dagen nog allemaal uit hun hoed toveren is de vraag waar t baasje momenteel
mee in zijn hoofd zit.
Prima rit
hebben we gehad vandaag, en bijna aan een rekordtempo.
We zijn
vertrokken klokslag 11u30 deze middag en we waren om 19u10 op de hof in Ferret
! Zeven uur en veertig minuten voor 800 kilometer , en
nog geeneens te hard gereden
Maar het
ging allemaal goed, wij de Drentjes hebben ons van gans de rit niet laten
horen, ook niet in Parijs waar die motos en brommers regelmatig rond je
flaporen vliegen .
Het
hoofdbestuur heeft ons voor Parijs even uitgelaten op een snelwegparking met
allemaal fijne geuren. Daarna hebben we nog een halte gehouden tussen Orléans
en Tours omdat de Masjebashi ook dorst begon te krijgen . en dan ging het in
één ruk door tot thuis.
Ons baasje
had gisteren nog een nieuwe GPS gekocht omdat er zoveel nieuwe flitspalen zijn
bijgekomen en ook omdat deze nieuwe TomTom ook de files aangeeft. Het ding
heeft wat gekost, daar niet van en vandaag was m veruit nutteloos want we
hebben buiten even een kleine vertraging door een auto met pech op de
périférique aan kruissnelheid kunnen doorvlammen.
Op de N10
tussen Poitiers en Ruffec was er ook al haast geen beweging van autos enook
daar konden we geen kortere tijden maken zonder overtredingen te begaan.
Eens thuis
hebben we al dadelijk een kat de schrik van haar leven bezorgd. Het was een
voor ons vreemde kat die hier den hof vier weken voor zich alleen heeft gehad
en zich dus al best thuis voelde.
Die hebben
we al snel tot andere gedachten gebracht. Zou een kat dat ook kunnen, het
hazenpad kiezen ? Indien ja, dan heeft ze dat terstond gedaan !
Morgen
meer spannend nieuws vanuit Ferret waar we aankwamen tegen zonsondergang en
waar ze morgen nog een mooie dag voorspellen .
Met een dag vertraging gaat het er
vandaag toch van komen, we trekken voor enkele weken naar La Magdeleine in de
Charente .
Ons baasje gaat het dak van de
stal en de schuur restaureren. Dat wil zeggen dat na de stormen van deze zomer,
die er niet alleen voor zorgden dat we meer dan vijf weken zonder internet
zaten, ook de druppen hebben groter gemaakt.
Het baasje was al van vorig jaar
van zin om iets aan de lekken in het dak te doen, maar nu hij de beschikking
heeft van een hoogtewerker heeft hij er meer dan zin in. t Gaat vooruit gaan
de vologende weken wanneer het tenminste geen pijpenstelen of oude wijven
regent.
Vanaf morgen of overmorgen lees je
hier onze belevenissen en die van ons hoofdbestuur op hoger niveau of toch
tenminste boven de dakgoot uit !
We kregen ook nog een Lando-gazet
uit Oud Turnhout in onze mailbox
Hierna de Lando gazet... en tot
vanavond,
Belle &
co
Liefste Faes-roedel,
bij ons was het
woensdag een feestdag, we wisten het zelf ook niet dat hij bestond, maar het
was echt wel zo: het was officiële lebberkes*-dag.
Onze Lando had zoooo
het kus. Heel de dag en avond kwam hij likjes geven dat het een lieve lust was.
Het is zo'n aanhankelijke lieverd.
Het wandelen gaat
momenteel al 2 weken heel kordaat, volg, volg en nog eens volg want daar heeft
hij nog geen kaas van gegeten. Zijn neus werkt een beetje te goed en zijn
drijfveer dan ook. Het is tenslotte een jachthond dus negatief is dat niet maar
een rustige wandeling zou toch ook wel eens aangenaam zijn. We werken eraan.
Van de week ging hij
de was mee sorteren. Dat washandje moest buiten vond hij dus huppekee, ermee
weg. Als ik dan vroeg: "waaaat heb jij daar?" dan had hij toch een
lol. Z'n staart zwierde tegen 100
km per uur en zijn blik sprak boekdelen: "kom het
maar halen als je kan". Heerlijke deugniet.
Oh wacht, Lando moet
zelf nog wat vragen aan zijn oom, komt hij hé:
Hé ome Heros, hoe
is't onder ons mams en oma hunne staart? 'k heb gehoord dat daar een lekker
geurtje circuleert? Flauw van ome Faes om jou staart verbod te geven hé. Hihihi
Stevige poot,
Lando
Lieve groetjes,
De Wouterkes
* van het werkwoord lebberen synoniem voor aflikken
Hij heeft
het m weer gelapt hé onze baas De Masjebashi is momenteel niet bepaald the
place to be ! En zeker niet voor hypergevoelige Drentenneuzen.
Dat komt
zo
Al sinds
de herstelling van de versnellingsbak van de Outlander kregen we bij file
rijden de geur van uitlaatgassen in het interieur van de auto via de airco. Dat
stonk en dat was hoogst onaangenaam en het stonk naar pas uitgeblazen kaarsen.
En laat dat nu juist de geur zijn waar ons baasje boebbelen van krijgt, waar
ook zijn maag nog eens van omdraait.
De auto
was daar al verschillende malen voor in de garage geweest en er waren al
verschillende onderdelen terug vastgezet en filters vervangen maar niets hielp.
Tot ons
baasje vorige maandag terug naar de garage bracht met de boodschap hier heb je
hem, als je het niet kan vinden mag je hem houden. Een paar uren later kwam
dan het telefoontje dat de oorzaak gevonden was. Wat bij het baasje niet al te
vriendelijk de opmerking nog eens ? ontsnapte.
De
overeenkomst was dat een koeler van een E.R.G. klep fitte en wanneer die
vervangen was zou het euvel genezen zijn. Het was inderdaad zo,en de stank van gedoofde kaars was voorbij.
Maaaar
toen zou het baasje ook de Ambi Pur luchtverfrisser op het dashbord
vervangen. Een nieuwe werd aangekocht want deze die nog in de kast stond was er
eentje voor in de woning en die kunnen niet in de auto worden gebruikt
Nu kan
een kind de was doen in dit geval maar het baasje presteerde het van die
luchtverfrisser met houder en al ondersteboven op de ventilatierooster te
plaatsen
Het
resultaat was dat twee uren later de luchtverfrisser totaal leeggelopen was en
het interieur van de auto ruikt als een winkel van Paris XL waar ze al de
goedkope brol aan het demonstreren zijn
De
Wesselsen die gisteren met ons meereden naar de voordracht, zullen het thuis
ook wel hebben kunnen uitleggen waar ze vandaan kwamen aan Cartouche, Lennnaert
en de poezen.
Wij de
Faes Drenten kijken er in elk gaval niet naar uit van in zon geur naar
Frankrijk te rijden.
Eén goed
vooruitzicht (of slecht, hoe je het bekijkt) op de verpakking van de
luchtverfrisser staat dat hij maar twee maanden werkzaam is
Wij kijken
alvast uit naar de Kerstperiode en dat is dit jaar niet bepaald voor de
cadeautjes
Een fervent "bungee jumper" gaat met vakantie naar
Marokko. Daar ziet hij een mooie minaret en beslist om er een sprong uit te voeren. Hij gaat naar de winkel en koopt er de nodige spullen: 25 meter speciale
elastiek, een karabijnhaak en een lederen harnas. Die middag springt hij voor een groot publiek. Hij veert terug omhoog op 50 centimeter van de grond. Iedereen is laaiend enthousiast... De dag erna beslist de lokale sportvedette, Mohammed, bijgenaamd Momo, de
sprong ook te proberen en gaat eveneens naar de sportzaak om hetzelfde
materiaal te kopen. Op die middag springt Momo van het minaret en....... hij stort te pletter !! De lokale politie onderzoekt het ongeval en komt terecht bij de eigenaar van
de sportzaak. Men vraagt hem wat hij aan Momo heeft verkocht. Het antwoord van de handelaar: "Hij mij vragen 25
meter elastiek, een karabijnhaak en een lederen harnas. Omdat zijn vader goede vriend is van de familie, ikke aan Momo 5 meter gratis elastiek
bijgegeven".....
Het was
weer eventjes geleden dat we nog eens huiswacht hadden, maar gisterenavond
hebben we weer een belangrijke bewakingsopdracht van have en goed netjes
volbracht.
Het was in
elk geval weer voor ons dat ons hoofdbestuur, samen met de baasjes van
Cartouche en Lennaert naar een voordracht over DNA en fokwaarden gingen. En ze
hebben weer wat bijgeleerd want de geleerde professor Frank Coopman legde het
van naaldje tot draadje erg duidelijk uit.
Komt daar
nog eens bij dat hij de talrijk opgekomen bezoekers goed kon boeien met zijn
klare uitleg.
Het
zaaltje van het parochiecentrum van Hofstade zat afgeladen vol met
hoofdzakelijk fokkers en vertegenwoordigers van verschillende rasverenigingen.
Ons baasje zegt dat het beslist meer dan 100 mensen moeten geweest zijn. Dit
tot grote verbazing van de organisatie die op zon dertig mensen maximum hadden
gerekend.
Top succes
voor de organiserende Flatcoated retriever vereniging dus.
De baasjes
hadden ook nog eens volop de kans om vragen te stellen in deze voor hen toch
wel nieuwe materie. Voor het groot verlof lieten ze in de USA al via
bloedonderzoek en de DNA methode, de PRA van zeven van onze honden en verwanten
onderzoeken. Sindsdien, in die enkele maanden blijkt dat bloedonderzoek al niet
meer nodig te zijn en kan doormiddel van een swap zoals wij dat kennen voor
de DNA onderzoek van afstamming, al heel veel DNA opzoekwerk worden verricht.
Wat ons baasje doet besluiten van nog meer van zulke vergaderingen over deze
toch wel heel boeiende en snel evoluerende materie te gaan volgen.
Ook Chris
en Jeanny de baasjes van Cartouche en Lennaert waren in de wolken over wat ze
hoorden op de uiteenzetting. Ook zij gaan volgende maal wer van de partij zijn
!
Begin deze
week kregen we een melding van Marian (van onze Kiki) dat er in de Aldis in
Nederland reflecterende halsbanden met LED verlichting werden aangeboden aan de
heel schappelijke prijs van 5,99.
Nu wilde
ons baasje zich al bij de eerstvolgende aanbieding zulke halsbanden aanschaffen
en het was dus hét moment om een telefoontje te doen naar Luc en Gerrie van The
Gloucester Drentenkennelin Goirle http://drentsche-patrijshond.eu/
met de vraag of zij in de Aldi in Tilburg voor ons viertal zo vier halsbanden
wilden aankopen.
Gisterenavond
kregen we dan een telefoontje dat de vier halsbanden in Goirle op ons lagen te
wachten. Ons baasje is dan samen met Heros de halsbanden gaan oppikken waarna
Heros de belangrijke taak kreeg van de halsbanden te passen en te demonstreren
.
Buiten de
reflecterende gele strip heeft de halsband ook nog eens LED verlichting in drie
standen, snel knipperend, langzamer knipperen en constant branden.
De
halsband is daarbij ook nog eens van een stevige uitvoering die bestand is
tegen een trekkende Drent. Wij hebben de maat M die ruimschoots groot genoeg
is voor een Drentennek met een omtrek van 45 tot 60 centimeter. Hij
past dus voor zowel Heras nek als die van Heros, bij ons de dunste en de
dikste nek, letterlijk toch !
De
halsband gaat voornamelijk dienst doen wanneer we terug in La Magdeleine zijn
en om ons makkelijker terug te vinden als we bij de laatste uitlaatbeurt voor
het slapengaan in de tuin mogen. Vroeger was het steeds een met een zaklamp
zoekend baasje die ons moest komen zoeken in de 1/3 ha grote tuin. Want ook s
avonds is die tuin zo interessant dat wij niet altijd dadelijk terugkomen als
het hoofdbestuur ons roept .
Katten en
andere indringers moeten immers door ons opgespoord worden voor we aan onze
nachtrust kunnen beginnen. Vanaf volgende week ziet ons baasje, dank zij de
Aldi-halsbanden in één oogopslag waar we ergens zitten in de tuin
Het is al
enkele dagen aan de gang tussen broer en zus . Heros wil en Hera is er ook niet
vies van
Kenners
weten waar het om draait ! Hera is zo loops als wat, en Heros zou Heros niet
zijn als hij niet aan het feest zou kunnen deelnemen.
Het kan
eigenlijk geen kwaad meer want Heros heeft jaren geleden al een knip in de
zaadleiders gehad en zal dan ook geen pupjes meer produceren. Maar al de
voorbereidingen tot het maken van puppies gaat nog wel. Het goei gerief werkt
nog prima, alleen is er van productie geen sprake meer.
Nu zal je
je misschien afvragen waarom het hoofdbestuur zich dan wel zorgen maakt ? Wel,
zeer eenvoudig omdat het baasje niet meer op de meest onverwachte moment ergens
in de tuin op zijn knieën in de regen wil gaan zitten bij twee parende honden.
Dat is de enige en simpele reden !
Maar ook
moeder Belle is loops, zij is op enkele dagen na, op hetzelfde moment loops
geworden als Hera. Maar voor zijn moeder heeft Heros op dit moment nog geen
belangstelling. Zuslief zal op dit moment lekkerder ruiken dan moeder. Maar ook
het moment dat zij de volle aandacht gaat krijgen verwachten we binnen enkele
dagen. Heros weet uit ondervinding perfect te bepalen wie van de twee op hun
hoogtepunt is en wie dan de volle aandacht verdient.
Ondertussen
is het nog altijd Hera die heel bereidwillig haar staart opzij draait wanneer
broer Heros met zijn oren heel op zijn kop gedragen, en met zijn tong uit zijn
bek zijn avances komt maken aan Heras bench
Ook als we
in Vosselaar zijn leest ons baasje regelmatig www versie van de Franse krant
die wij ginds dagelijks lezen in de papieren versie.
Zo ook
gisteren, en ons baasje is dan wel geen jager, de belevenissen van de jagers
ginds in de omgeving heeft toch wel steeds zijn interesse .
Gisteren
berichtte de Charente Libre dat er in Gondeville, vlakbij Jarnac en Cognac een
jager is geweest die met één welgemikt schot gans het dorp zonder elektriciteit
heeft gezet.
De jager
in kwestie had een vogel (niet gepreciseerd, vermits gibier) opgemerkt op de
elektriciteitsdraden en heeft die vogel geschoten. Daarbij heeft hij ook de
ophanging (de isolator) geraakt en zo de lijn zo beschadigd dat de lijn
onderbroken was.
Je kan het
zo stellen getuigen hoorden een schot, en toen deden ze het licht uit. Na drie
uren hadden de technici van EDF (Électricité De France) de lijn hersteld
De jager
zelf is in zijn bestelwagen gestapt en vertrokken zonder zijn adres achter te
laten
Via deze
link kan je gans het artikel in de CL lezen, in de taal van Molière.
Zo stilaan
zijn we prima uitgerust geraakt. Niet dat we oververmoeid waren, maar de
weersomstandigheden zijn niet van die aard dat onze baas veel beweging in zijn
Drentjes krijgt.
Heros
heeft het daarstraks gepresteerd van buiten te gaan omdat zijn loopse zus ook
buiten was. Maar hij is maar juist met zijn snoet onder de overkapping van het
terras uit geweest. Zijn kop en nek heeft het vrouwtje moeten afdrogen, zijn
rug en staart waren zo droog als toen hij de keuken verliet En het was van de
grote goesting om zijn loopse zus te volgen, zoniet was hij nog niet uit zn
bench gekomen !
Heros is
wel met t baasje naar het dorp geweest omdat het baasje nog wat
bankverrichtingen te doen had. Hij is wel niet uit de Drentmobiel geweest, onze
flauwe vond dat m beter in de auto zat dan in de nattigheid te gaan lopen !
Anderzijds
is het wel zo dat het nieuwe grote kussen al lang perfect ingeburgerd is. Onze
baas verdenkt ons er van dat we een beurtrol hebben voor wie wanneer en hoe
lang daarop mag liggen. Het enige moment dat het kussen vrij is moet op het
moment zijn dat we met zn allen op wandeling zijn. Of wanneer we s nachts in
onze eigen bench uilen liggen te vangen.
Volgende
week trekken we naar t schijnt terug voor enkele weken naar Frankrijk. Het
baasje gaat dan toch maar aan de restauratie van het dak van de schuur en stal
beginnen. In oktober is het ginds gewoonlijk nog mooi weer.
Niet te
warm of te koud, en met regen valt het dan ook gewoonlijk nogal mee.
Je kan dan
ook waarschijnlijk veel fotos op het blog verwachten vanuit de hoogte.
Minstens vanuit de dakgoot of vanaf de hoogtewerker. Het gaan dan luchtfotos
van Ferret zijn die hier op het blog komen Dus waith and see next week, on
this blog !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
