Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-03-2015
Nieuws van kleine Nova…
Vosselaar 22 03 2015
Nieuws van kleine Nova…
Onze belevenissen van vandaag komen morgen hier op het blog, en die zijn toch op zijn minst ook serieus vermeldenswaardig, om niet te zeggen bijna sensationeel en nog niet uitgegeven.
We kregen van Jeanny weer een bericht over Nova, en met wat geluk hebben we de foto’s ook terug kunnen opvissen uit het verwijder vak ! Maar ze zijn terug en ze staan uiteindelijk toch terug in het blog.
We laten hier Jeanny en Nova aan het woord.
Hee mams,
Poeh…het was me het weekje wel, en ik heb weer vele kilometers gemaakt kris kras door het Belgische land! Ik ben zelfs langs een land gekomen met de naam “Pajottenland” en de baasjes moesten direct aan ene Urbanus denken. Ik niet!, ik dacht aan Dé Nox mijn broer want daar ging ik op bezoek. Het was een leuk knuffelweerzien met hem en tante Lana, en weet je wat mams, in de zomer gaan we samen op vakantie en dan komen we vast en zeker ook bij jou op bezoek.
Vrijdag moest ik naar Hoogstraten voor mijn prikjes en toen kwam ik broer N’Bowie tegen. Pffff… wat is die groot en samen hebben we even ouderwets bij jou in de tuin geravot met ome Faes. Ik vind Bo best wel op ome Heros lijken en daar is niets mis mee want dat is een knapperd die menig teefjeshart sneller doet kloppen.
Dr. Sarah gaf me een prik en was ik opeens niet meer zo vrolijk en heb even flink gehuild!
Bowie niet, die hield zich dapper en groot. We werden weer grondig geïnspecteerd en onze “Medische dossiers” aangevuld met belangrijke informatie. Daarna mocht ik nog even met jou naar huis en liet ik zien dat ik toch wel een dapper dametje ben en voelde me weer helemaal thuis tussen De Faesroedel. Tante Lucy en ome Belle pakte mijn hele koppetje in hun bek, maar ik was niet bang want dat is nu eenmaal hun manier om mij te laten weten dat ze me lief vinden en ik nog altijd deel uitmaak van het roedel.
De vorige keer heb ik me niet zo positief uitgelaten over de poezen hier in huis, maar dat neem ik terug. Vroeg in de ochtend liet vrouwtje me even buiten voor een plasje en toen kreeg ik van één van de poezen een cadeautje…….een echte levende muis. Daar was vrouwtje niet zo blij mee want het was donker, koud en ze was enigszins schaars gekleed, en om nu in die omstandigheden een levende muis tussen mijn scherpe tandjes uit te peuteren…………
Vandaag was het terug zo ver, de dagelijkse wandelingen zijn terug gestart. Tijdens de tijd dat Hera haar nestje had waren de wandelingen fors teruggeschroefd uit schrik dat we een of andere ziekte zouden mee binnen brengen.
Het baasje vond het trouwens te gek dat we bezoek zouden weigeren terwijl wij Drenten zelf langs alle plaatsen waar besmettingsgevaar bestond zouden gaan wandelen.
Toen de pups weg waren hadden we de grote grenswandeling in een prachtig gebied met meer dan veertig baasjes en 25 Drentjes en een “épagneul bleu de Picardie” en een Duitse Herder. Ook de twee voorbereidingen van de wandeling waren serieuze trips waar we behoorlijk moe van waren.
Nu zegt het baasje dat we weer iets aan onze conditie gaan doen. In Frankrijk de vorige twee weken hadden we al een goed begin gemaakt, maar een grote wandeling was er ook daar niet bij. Daarstraks heeft het baasje dan een grote wandeling gemaakt met Hera en Heros. Wel aangelijnd aan de lange lijn maar het ging dan ook via het pad langs de snelweg en daar is het los niet veilig genoeg volgens ons baasje.
Nadien heeft het baasje dan nog een zelfde toer gemaakt samen met het vrouwtje die met Belle wandelde en het baasje Lucy aan de lijn hield.
Er is wat geplast langs het parcours, want de vlaggen dienden opnieuw uitgezet te worden na al die tijd. Heros moet geen druppel meer in zijn lijf gehad hebben, zo heeft hij geplast alsof zijn leven er van afhing !
De baasjes zeggen dat we vanaf nu terug elke dag een behoorlijke stap in de wereld gaan zetten, want het is echt nodig voor onze conditie.
Jullie kunnen dus terug verslaggeving vanuit het bos verwachten met de onverwachte ontmoetingen die het wandelen zo plezant maken .
Gisteren was het weer vaccinatie beurt, de jaarlijks terugkomende uitstap naar Hoogstraten naar onze dierenartsen Aline en Sarah. We hebben er gisteren al over bericht op deze plaats maar we willen toch nog even de ontwormingspillen toelichten die Aline ons aanraadde .
De nieuwe pillen zijn van het merk Milbemax en bestrijden buiten de longwormen ook de lintwormen, spoelwormen en de meeste van bij een hond voorkomende wormen. Morgen of maandag krijgen we ze toegediend en volgens Aline zouden we niet de moeite moeten doen om met La vache qui rit smeerkaasjes de pillen makkelijker te laten in nemen. Honden zouden ze aannemen als snoepjes !
We hadden het weer naar onze zin bij de dierenartsen, van de twee prikken hebben we niks gevoeld. Althans we hebben toch niet laten merken dat we iets voelden. In het bos krijgen we wel meer te verduren als we weer eens door de braamstruiken door gaan, of de netels en distels trotseren.
Ons hoofdbestuur was weeral fier op ons dat we alles zo goed lieten over on komen. Het ergste wat ons overkwam was die vloeistof die Sarah in onze neus spoot. Dit was een vaccin tegen kennelhoest blijkbaar. Waarom dat het dan in onze neus moest aangebracht worden is ons een raadsel, is het misschien niet beter dat ze het dan tegen “kennelnies” noemen ?
We kunnen er weeral een jaar tegenaan gaan en we gaan ook minder naar onze poten krijgen wanneer we de slakken uit de Franse tuin met huisje en al en rauw naar binnen spelen ! Ook bij een eventuele controle gaan ze ons nie veel kunnen doen, in onze paspoorten staat alles netjes genoteerd waartegen we allemaal gevaccineerd zijn. En dat is een “gerustigheid” zegt het baasje …
We hadden vandaag een Drentmobiel vol met Drentjes. De twee grote benches achteraan in de Berlingo huisvesten Belle en Lucy in de ene bench en broer en zus Hra en Heros in de andere bench.
Einddoel van de trip was Hoogstraten waar onze dierenartsen Aline en Sarah tijd hadden vrijgemaakt voor ons jaarlijks nazicht en vaccinaties, de verplichte en wenselijke.
Zo lichtte Aline ons in over de sterke opkomst van de longworm en de mogelijkheid om een preventieve vaccinatie hiertegen. De longworm ontwikkeld zich bij de hond wanneer de hond slakken eet. Nu is het zo dat in de Charente waar we toch de helft van het jaar verblijven de streek is van de wijngaardslakken of ook wel huisjesslakken.
De baasjes lusten die beestjes wel als ze lekker klaar gemaakt zijn met kruidenboter en veel look, maar onze viervoeters eten ze rauw en zelfs hoe meer hoe liever. Tot nu toe was het baasje daar niet rouwig om want die slakken kunnen lelijk huishouden op de jonge plantjes in de moestuin. Slakkengift strooien kwam ook niet in vraag want wat dodelijk is voor de slakken, is ook giftig voor de honden.
En zeker nu het hoofdbestuur weet wat voor gevolgen die rauwe slakken voor ons viertal kunnen hebben was het baasje blij met de tip van Aline. Belle & co krijgen één van de volgende dagen hun ontwormingspil die zowel tegen spoel- , draad als longworm helpt.
We wachten nog even met het toedienen van de ontwormingspil want vandaag twee vaccinaties en druppels in de neus tegen kennelhoest moet wel volstaan op één dag zegt het baasje.
Met deze vaccinaties zijn we weeral een jaar gerust en als we dan tegen de zomer ook nog eens een nieuwe antivlooien- en tekenband krijgen zijn we weeral bestand tegen de grootste plagen van parasieten en ongedierte.
Het baasje heeft ons vertelt dat hij fier is op onze moedige Drentjes die al kwispelstaartend bij de dierenarts binnen gingen en er even kwispelstaartend terug buitenkwamen…
Een prachtrit hadden we wat het verkeer betrof vandaag . La Magdeleine - Vosselaar, de TomTom gaf 8 uren en 15 minuten reistijd aan. En we deden beter dan TomTom kon voorspellen, tot we Gent waren gepasseerd.
Vlak voor de R4 de ring rond Gent kregen we op de borden boven de snelweg “file tot Beervelde”. Dat kan steeds gebeuren, en daar hebben we enkel nog maar file gehad bij wegenwerken of een ongeval.
Geen nood voor ons baasje, de R4 geeft verbindding tussen Gent en Zelzate en daar loopt ook een snelweg naar Antwerpen. Eens op de E34 richting Antwerpen geeft de wegeninfo ook een file voor de Kennedytunnel vanaf Haasdonk. Zoiets had ons baasje nu eerlijk gezegd wel verwacht, ’t is daar nooit anders tussen 17 en 19 uur. En op de ring rond Antwerpen was het oo aanschuiven in 4 rijen richting Noord !
Maar een tweede keer geen nood voor ons baasje, De snelweg waar we op rijden geeft aansluiting o de Waaslandtunnel, de oude “konijnenpijp” zoals ze de tunnel in de volksmond genoemd wordt. Maar…. Het baasje heeft niet alleen zulke schitterende ideeën, twee rijen auto’s staan enkele kilometer voor de tunnel aan te schuiven om op één rijstrook onder de Schelde door naar Antwerpen centrum te kruipen.
Maar derde keer geen nood voor het baasje, er is ook nog zoiets als de Liefkenshoektunnel om op de andere helft van de wereld, de overkant van de Schelde te geraken. Klein omtoerke maken via de haven en dan naar de ingang van de tunnel. De Liefkenshoektunnel is een betalende tunnel, een péage zullen we maar zeggen. Normaal is dat betalen geen probleem met de tankkaart van VAB en Esso. Daar komen we normaal gans Frankrijk mee door ! Maar niet door de Liefkenshoektunnel !
Met een bankkaart (pinnen zeggen de Nederlanders) lukt het ook niet en ook een tweede kaart van een andere bank lukt het niet ! De vrachtwagen chauffeur achter ons kreeg het al (terecht) op zijn heupen en zijn luchtklakson moet minstens tot de andere kant van de tunnel hebben geklonken.
Uiteindelijk gaat de slagboom open nadat de betaalautomaat aan onze Visakaart heeft gelikt ! Wat een boel, en waarschijnlijk zal dat wel ergens aangeduid zijn van de betaalkaarten maar wij hebben het niet gezien. De vorige keren dat we daar langs kwamen betaalden we met de Duitse DKV kaart die algemeen gebruikt wordt door vrachtwagen bestuurders en jaren geleden gebruikten wij die ook, maar dat is verleden tijd wegens te duur in gebruik als je niet meer professioneel bezig bent.
Eens de overkant van de Schelde bereikt ging alles weer letterlijk en figuurlijk op wieltjes en goed 40 minuten later stonden we thuis in Vosselaar. Onderweg bij het “ronden” van Antwerpen hebben we nog gedacht over het feit dat zo veel Antwerpenaren zo fier zijn op hun stad, die werkelijk prachtig is en een bezoek meer dan waard, maar als je er zo, op deze wijze moet komen, dan is het toch bij de meeste mensen “éénmaal, en nooit meer”… erg hé…!
Het baasje is druk bezig geweest met de spullen bij elkaar te zoeken die mee terug naar Vosselaar moeten, en dus is de aanhanger zo goed als klaar om achter de Mitsubishi te hangen.
Enkel de valies en nog wat persoonlijke spullen moeten ingepakt en geladen worden. Zo kunnen we de kussens uit onze benches nog niet geladen worden. We moeten immers nog slapen vannacht hé.
Dat geldt ook zo voor de baasjes, maar zij moeten toch nog wel aan wat meer denken dan benche kussens.
Van daag heeft het baasje de koer een goei anti-onkruid behandeling gegeven. Toen we hier aankwamen twee weken geleden viel het allemaal best mee dat onkruid op de koer. Ondertussen hebben we twee weken mooi weer achter de rug met een regendag en dat merk je . Dus is de Round up er aan te pas gekomen. Product dat het baasje niet graag gebruikt maar het is in ons geval de beste en makkelijkste oplossing. Alleen gebruikt het baasje het spul pas op het einde van ons verblijf zodat we er geen weken met onze blote poten op moeten lopen.
Zelfs de pétanque baan is “geprepareerd” tegen het onkruid en het onkruid dat nog denkt zijn kop op te steken. Wanneer we volgende keer terugkomen is het zwembad aan de beurt. Het baasje is bezig aan een hond-vriendelijke trap zodat Lucy ook uit het zwembad kan wanneer ze het nog eens in haar kop krijgt van in haar eentje te gaan zwemmen !
Wanneer we binnen enkele weken terugkomen is het al volop lente en werken en leven we al met het zomeruur. Ook dat is weer wat om naar uit te kijken, en dan is het wachten op de eerste bloesems die van onze tuin een Drentenparadijs maakt. Maar eerst terug naar Belgenland, vrijdag de spuiten gaan halen bij Aline en Sarah, anders mogen we nog niet mee terug komen volgende keer wegens vervallen vaccinaties .
We hebben er een bewoner bij in het gehucht en het is er eentje met Belgische roots. Barney is wat het baasje noemt “a Belgian sheperd” wij vertalen dat naar “ne Mechelaar” of om voor iedereen hier in de hameau verstaanbaar te zijn “un Malinois”.
Barney, en hij heeft niks te maken met die andere Barney die maat en buurman was van ene Fred Flintstone, is deze namiddag toegekomen uit het asiel waar hij tien dagen verbleven heeft vooraleer Suzie en David hem geadopteerd hebben.
Barney is goed drie maanden oud volgens de dierenarts en als geboortedatum heeft hij 15-12-2014 gekregen. Dat is dus juist een week voor de puppy’s van Hera geboren zijn . Maar Barney is intussen al gedumpt geweest door zijn voor ieder onbekende vorige baasjes. Onbekend want gechipt is hij pas sinds deze ochtend. Voordien was het eigenlijk een illegaaltje, want dat kennen ze hier ook, zowel bij de mensen als bij de dieren !
Maar nu is hij in huis genomen door David en Susie en de poezen, geadopteerd voor een leven lang want zo kennen we onze Engelse schuin over buren al wel veel langer, dierenvrienden pur sang.
Onze baasjes zijn daarstraks al eens gaan kennismaken met Barney en het baasje is al druk bezig geweest met hem te laten wennen aan zijn naam en ook door in zijn handen teklappen om zijn aandacht te trekken en hem te laten komen. Dan klinkt het als come, come Barney, in plaats van kom, kom, Barney…en hij verstaat toch wel de beide zeker ! Het is er dan ook eentje met Belse roots hé, die zijn nogal soepel in vreemde talen aanleren en spreken !
Morgen mogen wij één voor één eens mee gaan kennismaken zegt het baasje. Als er tenminste niet zo veel bezoek komt als vandaag. Want het was nadat onze baasjes terug waren van het puppysnuiven een komen en aan van auto’s met het stuurwiel aan de foute kant, en die stopten alle aan de overkant van de straat bij David, Susie en ….Barney.
We gaan Barney allicht de komende jaren hier op ons blog nog tegenkomen want als hij sociaal is als zijn baasjes gaan we er niet naast kunnen kijken ….
We wensen Barney en zijn baasjes veel wederzijds geluk met elkaar en welkom in Ferret, ons gehucht .
Drie jaar geleden hadden we het al de puppenkrant die de eerste keer hier op het blog verscheen op 26.05.2012. Het was een verzameling van verhaaltjes die de eigenaars van de 12 pups toen regelmatig binnen stuurde . Telkens ging het om dagdagelijkse belevenissen en opsommingen van wat de puppy’s bij hun nieuwe baasjes of roedel meemaakten.
Verhalen over de baasjes, de kinderen in de familie, de trainingen in de puppyschool, het kakje dat wat plat was en ook wanneer er overgegeven werd. Ook wanneer er pillen of vaccinaties werden toegediend, en zo hield iedereen de anderen op de hoogte van de gang van zaken bij hen in huis en de roedel. Ook wij de fokkers waren zo dadelijk op de hoogte waar er raad moest gegeven worden en eventueel kon bijgestuurd worden.
Nu kregen wij een voorstel van Jeanny Bustin om ook met deze groep een puppenkrant te starten. Uiteraard zijn we blij met dit voorstel, echter… bij vorig nest waren er twaalf potentiële schrijvers die de krant levendig hielden. Nu is dat met de helft dat het werk moet gedaan worden maar we gaan een poging doen. Eén- tot tweemaal per week gaan we een verzameling van de binnengekomen berichten hier publiceren. Jeanny zelf geeft het startschot met onderstaand bericht in de N-Krant, genoemd naar het nestje waar volgens de stamboom de namen met een N moesten beginnen.
We gaan ook vragen van ook enkele foto’s bij de berichten door te sturen, dat maakt het geheel vrolijker. Vergelijk het met de spannende verhalen in het Belgisch Staatsblad (?) of dit blog met zijn dagelijks foto’s…
Belle & co
De N-krant van 16-03-2015
Hallo mam en de andere Faesjes,
Met mij Novaatje gaat het goed tot opperbest. Ik heb al veel beleefd en geleerd maar nu heb ik een probleempje. Als ik plezier heb, of er komen mensen op bezoek, of ik heb iets in mijn bek wat ik niet wil afgeven….dan kan ik mijn plas niet ophouden. Geen grote sloten maar wat druppeltjes……Volgens mijn bazinnetje heeft het er mee te maken dat Ik een meisje ben en meisjes giechelen nu eenmaal veel en dat slaat op de blaas ……….Gênant is het wel hoor!
Op het moment heb ik groene oogjes en al een paar spikjes amberkleur, ja ik wordt een knappe meid. Maar niet alleen knap maar ook stevig. Ik ben wel niet zo’n flinke madam als die broers van mij maar dat hoeft ook niet. Wat er niet aanzit hoeft er ook niet af!
Vandaag heb ik aan de jachtlijn gelopen en dat deed ik heel parmantig. Ook had ik al snel in de gaten dat als ik iets naar het vrouwtje toebrengt dat ze eerst weggooit ik een brokje krijg. Mijn puppybrokken worden ook al gemengd met van alles en nog wat en ik eet het allemaal met smaak op! In de tuin valt er ook veel te ruiken en te proeven…..maar bijna alles wat ik in mijn bek neem wordt er weer uitgepeuterd. Pfffff…ze kunnen me toch niet constant in de gaten blijven houden en meteen als het weer mooi wordt en de deuren openzwaaien…..dan is er toch geen controle en kan ik lekker vijgen, kastanjes, noten, planten van het vorig jaar op speuren.
Hier lopen ook 2 katten rond. Hihi ze zijn lekker bang voor mij. Van veilige hoogte kijken ze me met gifgele ogen aan. Ik was buiten en gluurde naar binnen en toen zag ik toch dat mijn halfbroer met zo’n poezending stond te flikflooien en aan dat kattengat zat te snuffelen. Ooh.. wat was ik boos en ramde bijna de deur uit de sponning. Hoe kan hij nu aanleggen met zo’n arrogante omhooggevallen troela?
Zoals we gisteren hier al schreven waren er van het weekend niet zoveel activiteiten gepland in ons gehucht Ferret. David, de schuin overbuur kwam ons vertellen dat ze volgende week dinsdag of woensdag een nieuwe huisgenoot gaan krijgen.
En ’t zou nog een Belg zijn ook ! Straf hé… Die Belg zou een Belgische herder zijn en op de vraag of het dan een Mechelaar, Groenendaal, of Tervuurse herder zou zijn wist hij alleen maar te vertellen “a four month old male Belgian sheperd”.
Op de foto te zien is het een jonge Mechelaar pup van inderdaad minder dan een halfjaar met een mooie kop en zwart masker. David en Suzie hebben hem uit het asiel waar hij gedumpt was. Waarschijnlijk weer zo’n Kerstmis cadeau dat dan toch niet aan de wensen van de nieuwe eigenaars voldeed. Maar deze klepper heeft dus geluk, de hond die bij David, Suzie en de poezen terecht komt, gaat een Prinsenleven tegemoet. Zo was het tenminste toch met Sofie, hun oud-Duitse herder die ze vorig jaar hebben moeten laten inslapen met ee gezwel op de lever.
Hopelijk komt “Barney” want zo gaat de pup heten nog aan in ferret voor we terug naar Vosselaar komen want we zouden graag vooral Heros willen latenkennis maken met de pup opdat ze binnen kort maatjes kunnen worden…
Zoals we gisteren ook al schreven waren er nog verschillende foto’s binnengekomen van pups van Hera’s nestje. Het zijn er met Nova en Noxx als hoofdrolspelers.
Hier komen ze dus.
en hier de Nova & co foto's met een link naar een Nova & Lennaert filmpje
Er was weinig animo vandaag in de roedel, niks speciaals beleefd, de baasjes gewone werkjes gedaan. Vrouwtje wat rozen gesnoeid, baasje wat opgeruimd en gerommeld, zelfs zaken die al een tijdje “tijdelijk zoek waren” terug gevonden. En zo nog van die prullendingen die af en toe zomaar gebeuren.
Maar we kregen wel foto’s van de pup’s in onze mailbox, Veel foto’s zelfs zodat we ons genoodzaakt zijn van ze over twee dagen te verdelen. Vandaag de foto’s van Boris en zijn apporteertraining en van Nox en zijn belevenissen in het trimsalon.
Na regen komt maneschijn in ons geval, het regende haast de ganse dag en pas in de late namiddag kwam de zon eens voorzichtig piepen van achter de wolken om tegen de avond de wolken te hebben doorgestuurd. En toen hadden we maneschijn.
We zijn van het bijgelovige onheil van vrijdag de dertiende gespaard gebleven. Daar geloven zo al niet in en we konden dan wel niet buiten in de tuin ons amuseren zonder kletsnat te worden, in de zetel vlak bij de houtkachel was het ook niet slecht om toeven.
Het baasje heeft toch nog de doornloze bramen kunnen planten die we van België hadden meegebracht. Hopelijk groeien die in die mate dat we er dit jaar al genoeg bramen aan krijgen voor enkele potjes confituur. Bramenconfituur is bij ons hoofdbestuur erg geliefd en ook wij Drentjes zeggen niet neen wanneer we een stukje brood met bramenconfituur krijgen toegeschoven. De planten die een tweetal jaren terug geplant zijn brengen in elk geval mooie sappige bessen voort. Met deze twee nieuwe planten verdubbelen we de opbrengst !
Het bericht van deze ochtend, met de foto van een bekende Drent, was een raad je plaatje zonder prijs voor wie het kon raden. Dat de hond heel erg op Belle leek was niet meer als normaal. Het is Harko, Belle’s zoon uit haar eerste nestje en broer van Hera en Heros. Het is wel het hondje dat het meest op Belle lijkt van al haar 15 puppy’s. Harko was op Facebook gezet door baasje Ronny en het is steeds een graag geziene gast in onze eigen Faesroedel. De eerste kennismaking met broer Heros is steeds wel even gespannen maar dat is telkens maar even. Van het moment dat ze samen los kunnen lopen gedragen ze zich beide voortreffelijk als broers.
Jeanny had het dus bij het rechte eind. Zij noemde de juiste naam !
Voor morgen voorziet France météo nog een bewolkte dag met weinig kans op regen. Daar kunnen we mee leven zeggen we dan maar. Want het zijn de baasjes die ons niet graag nat zien binnenkomen. Ons stoort die natte vacht helemaal niet, nat tot op onze huid zijn toch heel zelden…
Het regent in de Charente en daar is hier in de Faesroedel niemand happy mee. Vanochtend zijn we nog droog in de tuin kunnen gaan doen wat je doet als je pas wakker bent maar een half uur later was het al goed mis. Een druilregen verpeste het voor ons en in geen tijd waren we kletsnat. We zijn dan maar begonnen met de bezetting van de zetels. Al wie opstaat is zijn plaats kwijt aan die ene die voor of naast de zetels ligt.
Omdat er voor ons baasje geen plaats in de zetels meer was heeft hij uit zijn “meelboks” op de kompjoeter een foto opgediept die we hieronder plaatsen.
De vraag is “wie is deze Drent op het strand”, verder commentaar of toelichting geven we niet. Eén persoon en zijn madam mogen niet meedoen, maar dat is de logica zelve !
Wij zijn lastig zegt het baasje en je kan dat aflezen op de laatste bladzijde van de krant Charente Libre. Daar kan je merken dat het morgen vrijdag en overmorgen zaterdag ander weer, lees regen, gaat geven…
Nu heeft ons baasje daar geen météo uit de krant voor nodig, dat ziet die genoeg aan zijn vier ”honnekens” zegt ‘m. Vroeger op school zag hij dat aan de leerlingen. Als ze druk waren en je kon er geen lap mee aanvangen was je verkeerd bezig als je de volgende dag zonder regenjas ging werken.
We kregen de afgelopen dagen ook weer enkele foto’s toegestuurd van Hera’s puppy ’s uit het N- nest maar ook uit Oostrozebeke kregen we melding dat “ozze Louis” een eigen facebook pagina heeft. Je kan hem vinden als je “Louis onze drent” ingeeft in het zoekvak bij Facebook.
Het zijn Stan en Bo, de zonen Suys die verslaggevers zijn voor Louis .
Vandaag was het nog flink werken in de tuin voor het morgen zou gaan regenen. De tomatenstaken van vorig jaar stonden nog in de moestuin, (eigenlijk in de “potager” maar da’s Frans voor hetzelfde). Die staken zijn verwijderd en gecontroleerd voor gebruik volgend seizoen. De helft zal nog een keer dienst doen om een avondje warm te zitten.
Toen het baasje met de bosmaaier de kanten van de tuin aan het maaien was waar de zitmaaier niet kan komen kwam er een stoorgeluid aan dat het baasje niet kon thuiswijzen. Hij dacht al dat er iets aan de bosmaaier mankeerde, tot hij de oorzaak van de brom boven hem opmerkte. Een grote bromvlieg in de vorm van een door een motor aangedreven “parapente” kwam bij ons overvliegen. Na de kraanvogels vorige week, vandaag ventjes aan een vliegende, brommende matras.
En in de krant stond dan vandaag ook nog dat op de vliegbasis van Chateaubernard voor enkele dagen “Rafale” jachtvliegtuigen gaan gestationeerd zijn omdat er op hun basis werken aan de gang zijn. Deze jagers zijn altijd stand-by om vliegtuigen die geen contact met de grond maken, te onderscheppen en tot andere gedachten te brengen.
Morgen waarschijnlijk nieuwtjes van binnenskamers wegens gewijzigde weersomstandigheden, maar dat zien we morgenochtend wel…
En het is balen met een kleine “b”, dus niet de woonplaats van Tom Boonen, neen het is het werkwoord balen waar het baasje vandaag last had.
Enkele weken geleden waren er in Vosselaar twee brieven aangekomen met een tekentje in de linker bovenhoek dat een gestileerde Marianne voorstelt. Daaronder staat dan in niet al te grote letters “Ministère des finances et des comptes publics.” Belastingen of boetes gewoonlijk maar altijd te betalen of “à payer avant xx”
Maar ditmaal was het geen snelheidsboete of “taxe d’ habitation” (verblijftaks) maar iets onduidelijks waar onze burgemeester ook geen hoogte van kon krijgen. OK dan maar naar het belastingkantoor in Ruffec met de naam die niet echt de lading dekt “trésor public” publieke schat in ’t Vloms. Daar moest de dame aan de ingang ook al gelijk de hulp inroepen van een gepaste collega .
De eerste brief ging over de taks die men dient te betalen wanneer je een zwembad hebt. In 1999 toen we dat lieten uitgraven vertelde de aannemer dat we dat zwembad dienden te melden aan het gemeentehuis want dat was een voorraad bluswater voor de sapeurs-pompiers. Enkele maanden later kwamen we erachter dat die brave man de commandant van de brandeer was na zijn uren…
Maar nu na 16 jaar gaan w taks moeten betalen op dat zwembad. Bij de vraag of ze dat ook gingen innen met terugwerkende kracht kwam er na enige aarzeling “non seulement l‘ annee passé”. Oef dat was dan toch nog een geluk bij een ongeluk.
De tweede brief gaf nog meer problemen want ook een andere dame wist ook geen raad waarom de Swa Hollande 60 € van die Belgen wilde. Uiteindelijk bleek dat we geen conform Europees verplichte afvalwaterinstallatie hebben. We hebben echter wel een prima werkende sterfput die nog altijd mag. Maar als je niet een 5.000 € kostende waterzuivering laat aanleggen betaal je elk jaar 60 € bijdrage aan het milieu… Waar het baasje ook zo zijn eigen mening over heeft…60 € de grote belastingspot in met de gedachte “vele kleintjes maken ook een groot “!
Ondertussen heeft hij wel een nieuwe steel aan de riek gezet, met de vrolijke gedachte in zijn hoofd “dan heb ik toch iets om mee te dreigen als die tollenaars nog eens aan kloppen om de bodemloze kas nog eens bij te spekken” !
Ook vandaag is er weer hard gewerkt in de tuin. Het weer is er uitermate geschikt voor, niet te warm, helemaal niet koud en vooral…droog !
De brandstapel is blijven liggen tot vier uur wan e overbuurvrouw moet toch wel een heel proper mens zijn op haar linnen, of het is haar hobby want van al vroeg in de ochtend hing de drooglijn al vol met was ! Dat was al zo elke dag van de week behalve de zondag en dan wou het baasje nu ook de brandstapel niet in de fik steken voor de wandelaars in de buurt.
Maar van ’t moment dat de was van de draad was heeft ons baasje met behulp van enkele bladzijdes van de krant Charente Libre “vuurke stook” gespeeld.
Nu horen we de lezers in de lage landen al luid roepen daar vlieg je de bak in en krijg je de rekening van de brandweer die het boeltje in no time komt blussen. Maar hier mag het nog tenzij tijdens een langere droge periode tijdens de zomer.
Op een vijftien minuten tijd was de twee meter hoge berg snoeisel van de bruidssluier gereduceerd tot een laagje gloeiende takjes van een centimeter of vijf dik. Netjes opgeruimd zegt het baasje en de asse doen we volgende week onder de grond als meststof met de motoculteur .
Ook de bloembak met verwilderde rozen aan het einde van de petanquebaan was dringend aan een onderhoudsbeurt toe. Daar heeft het hoofdbestuur ook eens de krachten gemeten met dikke rozenwortels en ook deze wortels en rozensnoeihout is mee in rook opgegaan.
Ondertussen kan het baasje wel een nieuwe rieksteel gaan kopen. De rozenwortels waren steviger dan de nochtans dikke en stevige rieksteel ….
In de plaats zijn er drie struiken camelia gekomen. Twee nieuwe die het hoofdbestuur vorige week in België heeft gekocht en eentje die hier al enkele jaren in een ton geplant was en nooit een grote vlucht genomen heeft. Nu maar hopen dat de plant het in volle grond beter gaat doen.
Nadat de asse van de brandstapel genoeg afgekoeld was om in de buurt te komen hebben wij Drentjes de half verkoolde resten van de wortels uit de asse gehaald. Het hoofdbestuur staat voor een raadsel wat we daar nu lekker aan vinden … en wij vertellen het hem lekker niet.
Twee dagen snoeien, knippen, snijden , hakken aan een bruidssluier waar in zeker vijf jaar niets meer aan gebeurd is buiten laten groeien heeft een berg aan snoeihout teweeg gebracht.
De heggenschaar heeft haar kwaliteit bewezen want echt zwaar werk heeft ze tot nu toe niet moeten leveren, tot dit weekend… En nu heeft ze alles moeten geven wat ze in zich had.
Maar ditmaal hebben wij het baasje niet geholpen met orde te houden, want ook die lawaaimachine die ons baasje met een harnas aan zijn zijde hangt, bosmaaier noemt hij dat brulmachien is uit de stal gekomen. Aan de binnenzijde van de zwembadafsluiting stond het gras voor de zitmaaier te hoog en heeft het baasje de moderne zeis het werk laten doen.
Uit de werkkring van dat machien blijven wij weg. Je weet niet wat die allemaal wegslingert wat in het bereik van de maaidraad komt. Steentjes, stukken hout en het plezantste van al… een hondendrol. Dat is altijd plezant wanneer het baasje die niet heeft zien liggen in het (te ) hoge gras. We horen dat ook dadelijk wanneer de nylondraad zijn smerig werk uitvoert. Ons baasje klapt dan heel kort en krachtig met de opperwezens van de verschillende hem bekende religies. In het beste geval voor hem stinken alleen zijn broekspijpen naar “afgewerkte hondenbrokken”. Als ‘m pech heeft, brute pech zelfs, dan heeft ‘m in een oogwenk sproeten in zijn gezicht. En het zijn geen taches de beauté zoals de Fransen dat zo mooi kunnen zeggen. Dit weekend hebben we tevergeefs op de vloeken liggen wachten, de baas heeft chance gehad…
Wie minder chance had vandaag was Lucy. Die drentelde wat rond het zwembad tot ze naar de andere kant wilde over het blauwe afdekzeil… Dat kan haar niet dragen want dat drijft enkel op het water. Dus ging ze kopje onder maar geen nood, het is bewezen dat zij een goede zwemmer is. Alleen had ze hulp van het baasje nodig om uit het zwembad te geraken. At was ook in een oogwenk gebeurd maar toen moest ze het medelijden van het vrouwtje nog ondergaan en dat was een grondige afdroogbeurt. Morgen gaat het baasje “vuurkestook” doen. De brandstapel is momenteel meer dan 2 meter hoog. Maar ’t zal niet lang duren voor hij in rook is opgegaan schat het baasje want alles is kurkdroog en het zijn alleen maar heel dunne takjes. Normaal was er vandaag de fik al ingegaan maar de buurvrouw had pas gewassen lakens op de raad hangen om te drogen en we denken niet dat ze met een lichte rookgeur in bed tevreden is…
Morgen gaan we met de rookkolom de kraanvogels terug lokken die vrijdag en zaterdag overkwamen vliegen. Gisteren en vandaag was het blijkbaar rustdag voor de met hun lange bek klapperende vogels. Maar toen lag het fotoapparaat niet klaar als vandaag. Als compensatie heeft het baasje dan maar twee lesvliegtuigen van de vliegbasis voor jachtvliegers van Chateaubernard bij Cognac gefotografeerd. Dat vliegt ook en maakt ook lawaai, net als de kraanvogels so what …
Daarstraks kregen we een bericht van Lennaert en Nova met enkele foto’s. Sportieve foto’s zelfs van onze twee familieleden. Bij Nova moeten we er dan wel bijnemen dat naar “de sjotters” kijken niet echt aan sport doen is. Maar ze is nog wat jong om bij de zestien- zeventienjarigen mee te spelen. En in hondentaal wil zo’n arbiterfluitje wel eens een andere betekenis hebben dan bij de jachttaining. En van die jachttraining weet Nova haar halfbroer Lennaert dan weer alles, of is bezig met alles te leren. En hierover vertelt het baasje alles in onderstaand bericht.
Hallo mazzelaars uit Vosselaars en Ferret(elaar) in La Magdeleine,
Hier is tie weer “De Lennaert” van vlak over de Maas. In februari ben ik begonnen met de jachtopleiding en Ik heb de instructeurs toch duidelijk horen zeggen dat wij, de honden eigenlijk al alles weten en kunnen. Het zijn de baasjes die nog alles moeten leren en er niets van bakken. Dat wil ik hier toch maar even kwijt en hopelijk leest mijn vrouwtje dit ook.
Zondag vroeg in de ochtend begin ik al en dan is het hard doorwerken tot na de middag. We zijn met een groep van ongeveer 25 honden en 6 instructeurs die er constant voor zorgen dat wij de honden in beweging blijven. Na afloop ben ik altijd bekaf en slaap de rest van de dag, maar sinds 3 weken is daar een stoorzender en wel in de persoon van mijn halfzusje Nova.
Ze heeft mij uitgekozen tot meest favoriete hond in haar leven en laat ze me geen seconden alleen. Ik doe wel stoer maar eigenlijk vind ik het hartstikke leuk die kleine drol. Papa Cartouche vindt het ook wel leuk maar die heeft inmiddels zoiets van……”wanneer gaat dat wijsneusje nu eindelijk naar huis?” Maar ze gaat niet naar huis want ze blijft lekker bij mij. Ik laat veel toe en dan wordt ze overmoedig en moet ik ingrijpen. Daar is niet veel voor nodig want kleine Nova weet inmiddels haar plaats! Ze kent al een paar commando’s en heeft al veel gezien. Zaterdag is ze mee geweest voetbal kijken en dat vond ze supergaaf………ze heeft ook haar eerste sigaretje gerookt…nou ja willen opvreten maar ze moest het uitspugen van vrouwtje en dat ging met veel tegenzin. Op het veld stond een meneer steeds te fluiten en dan moest ze met het koppetje schuin kijken, want wat wilde die man toch?? Iedereen rende achter een bal aan, en hadden ze dan eindelijk de bal….dan schopte ze hem weer hard weg….rare mensen!
Het was weer zo ’n schitterende lentedag, van deze ochtend tot zes uur zijn we buiten geweest met de baasjes. Wij namen de taak op ons van ons met alles en nog wat te bemoeien en daar hadden we een dagtaak aan met z’n vier .
Passanten in de straat moesten toch weten dat we “back in town” waren. Nu is Town wel wat hoog gegrepen want meer dan negen huizen telt ons gehucht niet, en dat is geen “town” hé. Maar we hebben ook het hoofdbestuur geholpen. Het vrouwtje hield zich bezig met op de koer de rozen wat bij te knippen. Als er niet te grote doornen aanstonden hebben we ook geholpen met die takken zeker niet op één hoop te laten liggen. Verspreiden was het motto en dat hebben we punctueel gedaan.
Ons baasje heeft zich dan ontfermd over de bruidsluier rond het zwembad. Die is een tiental jaren geleden aangeplant om het zwembad uit het zicht en wat uit de wind te plaatsen. Die bruidssluier was een “beetje” buiten proportie gegroeid en dan zaten er ook nog braambesranken tussen. Daar heeft het baasje dan maar eens flink de elektrische haagschaar in gezet.
Hij heeft er dan ook nog twee foto’s van gemaakt, een Voor en Na foto. Maar het is een zware dobber en de bruidssluierhaag is toch wel 25 meter lang. Dus klaar is het baasje er niet mee gekomen maar ook de volgende dagen zijn aangekondigd als héél mooi weer .
En dan de krant…
Woensdag is het baasje gebeld door een journalist van het Belang van Limburg. Die had van volksvertegenwoordiger Yoleen Van Camp (N-VA) uit Kasterlee venomen dat ons baasje haar had aangesproken over het probleem van de Rabiës vaccinatie en de in- en export van pups. Die pups mogen vanaf 29-12-2014 geen EU grenzen meer overschrijden wanneer ze niet gevaccineerd zijn tegen Rabiës. Op zich is dat niet verkeerd MAAR… de pups mogen pas op 12 weken gevaccineerd worden waar ze normaal op 8 weken naar hun baasjes gaan en dan komen er na die 12 weken ook nog eens 3 weken incubatieperiode veiligheid bij. Alles samen zijn dat dus 15 weken vooraleer een pup naar het buitenland mag, of uit het buitenland België binnen mag.
En daar wilde die journalist dan wel eens het fijne van vernemen uit de mond van ons baasje. Het “interview” was telefonisch via GSM het baasje was met de auto ergens tussen Wortel en Merksplas.
In het onderstaande bericht uit het BvL kan je getuigenissen vinden van verschillende geïnterviewden en de namen staan willekeurig verspreid bij de verklaringen. Maar het voornaamste is dat Yoleen Van Camp echt wel haar best doet om de wagen rijdend te houden. We weten echtstreeks van haar dat ze de volgende ministeries al geraadpleegd en geïnformeerd heeft: Ministerie van Dierenwelzijn Van Minister Ben Weyts (Vlaamse regering) , het federaal ministerie van volksgezondheid bij minister Maggie De Block, Het federaal ministerie van Landbouw met minister Willy Borsus. En uiteindelijk heeft ze het ook doorgegeven aan Marc de Mesmaecker Euro Parlementslid voor N-VA (en voorheen “groene vingers” op TV) Want deze stomme wet is een wet van de Europese Unie (van “Brussel” dus)
De krant heeft ons baasje zelf nog niet gezien want die is donderdag verschenen en toen waren wij “en route” naar Frankrijk. Maar er is al wat geregeld, hij krijgt “zijn” krant wel !
Het was vanochtend nog best fris, we hadden gisteren een heel mooie, grote, volle maan en dus ook nog eens een wolken loze hemel. Het was dus flink koud geweest vannacht. We kunnen er geen temperatuur op plakken want de min/max thermometer heeft na 15 jaar dienst het opgegeven.
Rond tien uur was het dan al best aangenaam in de tuin en wij Drentjes hebben er ten volle van genoten. Vooral Lucy is hier met geen stokken binnen te krijgen of binnen te houden. Als ze dan laat op de avond toch binnenkomt valt ze als een roos in slaap. Je hebt er geen hond aan zullen we maar zeggen.
Zoals we gisteren al schreven “we zullen morgenvroeg wel zien hoe het met de tuin gesteld is”. Wel dat viel heel goed mee. Het baasje besloot eerst het gras te maaien omdat het nu mooi droog was na de middag. De zon en een licht briesje hadden het gras snel droog en de zitmaaier startte van de eerste keer na meer dan drie maanden rust. Hij had dan ook nog een serieuze service gehad in november. Tegen 16u00 was de karwei (?) dus geklaard en ook de wegbermen rond de tuin waren gekortwiekt.
Het baasje heeft dan nadien nog wat “portretjes” van de nu al bloeiende bloemen genomen. Dat zijn dan voornamelijk foto’s van primula’s, de sneeuwklokjes zijn al op hun retour en staan er maar verslenst bij. E paasbloemen hebben duidelijk gewacht om open te bloeien tot wij hier aankwamen en vertonen al dikke knoppen. We hebben ook nog één hyacint open gevonden. Dat is vrij logisch, het hoofdbestuur heeft in de herfst te veel uitgegraven bollen gevonden. Daar krijgen wij Drentjes natuurlijk weer de schuld van !
De baasjes zijn deze ochtend wel dadelijk brokken gaan kopen in de Super U in Sauzé Vaussais. Geen Hill’s ditmaal want daar moet ‘m voor naar de dierenarts in Ruffec. Maar de Franse Pedigree brokken smaakten blijkbaar anders dan de Belgische Pedigree brokken, en ze schoven best makkelijk naar binnen. Verandering van spijs doet eten zeggen ze ook hé.
Morgen meer nieuws uit een zonnige Charente en de météo geeft nog steeds verder mooi weer !
We zijn dan al laat in Vosselaar vertrokken maar zijn goed toegekomen op onze Franse stek. Als je om 12u00 vertrekt en je komt aan te 20u20 dan heb je rustig gereden over de bijna 800 kilometer zegt het baasje. Wij Drentjes zijn als altijd de meest voorbeeldige reishondjes geweest en het hoofdbestuur heeft ons amper gehoord.
Het was al donker toen we aankwamen, dus de tuin zijn we niet meer gaan inspecteren. Dat is iets voor morgenvroeg op onze nuchtere maag zegt het baasje.
“Nuchtere maag” is ook actueel… Onze brokken staan klaar om mee te nemen…in Vosselaar in de keuken ! Het was beter geweest at ze in La Magdeleine in de keuken zouden staan want…. Ons baasje heeft vorige maal alle brokken mee genomen omdat het wel eens ettelijke maanden zou kunnen duren voor we terug zouden komen heette het toen, dit met zicht op het nestje pups van onze Hera en de tweemaanden dat we vast in België zaten .
Maar het baasje had wel het blikvoer gisteren al op de aanhanger gezet en dus heeft het vrouwtje snel een behoorlijke portie rijst gekookt en dat gemengd met een groot blik pedigree. En ’t was nog lekker ook, alles was op en de kommen met de tong af gewassen !
Zo, morgen meer Frans actueel nieuws uit de Charente
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
