Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
21-11-2008
Fleur en de hondjes...
Fleur en de hondjes
Deze morgen bracht de postbode een brief uit Sigogne. Afzender de Porters uit Sigogne.
Fleur, zes jaar en eerste studiejaar, had een tekening gemaakt van Bas en Belle en de puppys. Ze heeft Bas en Belle tweemaal ontmoet. De eerste maal bij hen thuis toen ze nog wat onwennig was met onstuimige Belle. Bas, de rustige, lag haar toen beter en toen is Fleur nog met Bas aangelijnd gaan wandelen.
De tweede maal was de schrik verdwenen toen ze bij ons in Ferret kwamen BBQen ter gelegenheid van t baasje zijn zestigste verjaardag.
Moeder Franca is een zéééér trouwe lezer van t blog en dus wist Fleur ook van de komst van de zes pupjes. Vanmorgen arriveerde hier in Vosselaar Fleurs kunstwerk. De baasjes hebben het dadelijk boven de werpkist opgehangen.
De getekende Drentjes kijken dus de ganse dag over het nestje en de jonge hondjes.
Héééél erg bedankt voor de tekening Mademoiselle Fleur Porter...
Gisteren avond brachten we nog maar eens een bezoek aan de dierenkliniek t Binnenhof, waar we, ik weet niet wat gingen doen. Ik voelde me goed, super zelfs, en toch moest ik mee. Het baasje was wat paniekerig geweest, hij dacht dat er mij iets mankeerde. Dr. Nelly heeft mij nog eens grondig onderzocht en alleen een honderd procent gezond Drententeefje gezien.
Nadien is t baasje nog met de auto vertrokken en hij ging iets met computers doen. De laptop ging alleszins mee. Kot in de nacht was m pas terug thuis. De geur die m bij zich had kende ik nog van goed twee maanden geleden. Dat rook verdacht veel naar mijn goeie maat Zeppos, de vader van mijn boelekes.
Op t nief kodakske stonden ook verschillende fotos van Zeppos, ik had mij dus niet vergist met de geur. Het baasje was naar Oudenaarde geweest om het papierwerk in orde te maken voor de stamboomaanvraag voor mijn bloedjes van kindjes. Voor alles in orde te krijgen had ons baasje ook nog handtekeningen nodig van Peter en Hilde, de eigenaars van Zeppos.
Peter heeft dan ook aan t baasje nog eens goed uitgelegd hoe hij die fotos op de Drentensite kan plaatsen zodat berichten nu wat sneller én met foto op de site kunnen komen. Peter is druk bezig in zijn business en het site beheer van de Drentenvereniging zal voor een deel door t baasje overgenomen worden. Daarom moest ook die laptop mee naar Oudenaarde zegt t baasje later tegen mij.
Kijk maar eens wat een knappe vrijer het baasje voor mij toen heeft uitgezocht. Dat is nu de vader van mijn pupjes zie. Hij is nog best of show geweest op de clubmatch in 2005, wat zoveel wil zeggen als mooiste Drent van België dat jaar.
En dat is mijne vrijer zie daar kan je toch eens mee stoeffen hé
Er is heel wat belangstelling voor de puppys van Belle . Van de zes pupjes zijn er nu nog drie reutjes te plaatsen op een goed adres bij fijne eigenaars, die een Drentsche Patrijshond kennen en geven wat hem toekomt.
De puppys groeien zo voorbeeldig dat ze op een week verdubbeld zijn in gewicht. Belle kwijt zich voortreffelijk van haar taak en bij de minste kik spoed ze zich naar de werpkist. Zij ligt nu niet meer permanent bij haar pups waar de baasjes wel blij om zijn. De pups hebben rond de 27°C nodig en daar hangt de infra-rood lamp boven de kist. De pups drinken genoeg bij Belle maar het gevaar dreigde dat Belle last zou kunnen krijgen van uitdrogingsverschijnselen.
Nu wachten we met spanning op het openen van oogjes en oortjes, normaal is dat rond de twaalfde dag na de geboorte. Dat zou dan rond maan- of dinsdag kunnen zijn. t Baasje, die anders in alle situaties het hoofd koel kan houden, is een ramp op dit moment, veel te zenuwachtig over het verloop en de zorg voor pups en mijzelf
Gisterenavond was er iets niet pluis met Belle. Plots geen belangstelling meer voor de pups, zij liep in een boog rond de werpkist en keek maar eens van ver wat er gaande was op de plaats waar zij de afgelopen dagen niet van week.
t Baasje telefoneerde met Monique , de voorzitter van de Drentenvereniging en ten allen tijde raadgeefster aan ieder Drentenliefhebber. Ook zij wist niet dadelijk raad met de symptomen die het baasje haar vertelde.
Belle wilde ook maar amper eten en drinken deed ze alleen de puppymelk die het vrouwtje voor haar bereidde. Ook dierenarts Bart, van dienst in het Binnenhof, kon niet zo dadelijk een oplossing geven.
Het baasje en t vrouwtje spreken af om, om beurten een uiltje te gaan vangen en Belle te observeren in haar gedragingen want zo hebben we ons jonge moedertje nog niet ervaren.
Om drie uur is het de beurt aan het baasje om over te nemen van t vrouwtje. Die vertelt dat Belle bij haar pups gaan liggen is als t baasje nog maar enkele minuten naar boven was gegaan !
Ondertussen hebben de pups hun maaltijd meer als verorberd en is het volledige rust in de werpkist. Heeft iemand ooit zo een ervaring gehad die toch wel zorgwekkend overkwam bij de baasjes. Het baasje vermoed dat het iets te maken heeft met de melkproductie van Belle, dat ze niet helemaal kan voldoen aan die slokkoppen. Straks hopen we er meer van te weten te komen als we de dierenkliniek nog eens bezocht hebben. Het baasje was er echt niet gerust in vanavond
Het minste dat met mijn nestje niet voor de volle honderd procent loopt zoals hij het voorzien heeft begint m te flippen.
Vandaag gaat alles terug zoals de dagen voordien en dan is er geen vuiltje aan de lucht, hij heef zojuist onderstaande foto genomen. Zien jullie daar iets verkeerds in ?
Wat is er mis aan een zalig liggend moedertje dat haar zuigende pupjes te eten geeft ?
Als ik dan eens even een minuutje voor mezelf wil dan maakt die baas hier boel van jewelste. Dan denkt m al dat er iets mis gaat en ik mijn pups ga verstoten.
Het is wel zo dat ik veel bezoek nu niet echt kan appreciëren. Ik zeg wel nu, want er komt al minder bezoek over de vloer dan vroeger op verzoek van de baasjes, dit in verband met ziektes en bacteriën die kunnen binnen gebracht worden.
Het is hier altijd al de zoeten inval geweest. Maar nu eventjes niet, de puppys houden me zo al veel langer wakker en bezig dan ik normaal gewend ben. Rust , zalige rust , daar heb ik op dit moment behoefte aan .
Toch niet voor een wandeling van meer dan een half uur. Onder de lamp met mijn kroost, daar is het fijn liggen. Laat de baas zelf maar naar het bos gaan vandaag, mij niet gezien.
Dadelijk mag ik nog even mee met de auto, gaan we nog eens wegen naar t binnenhof zegt het baasje. Hij moet toch nog enkele boodschappen doen en we moeten er toch langskomen zegt m. Dus terug op de weegschaal om t jonge moedertje haar gewicht in t oog te houden.
t Baasje is al de ganse dag bezig met paperassen voor de stamboom aanvraag van mijn pupjes. Die van Sint Hubertus moeten nogal wat weten zeg, binnenkort vragen ze ook nog de maat van zijne col en zijn schoenmaat. En dan maar zeggen dat wij curieuze dieren zijn
Vijf dagen zijn ze nu oud, Belle haar kroost. Vijf dagen van intensieve zorgen van Belle voor haar pupjes.
Als je dan ziet wat die intensieve zorgen als resultaten hebben sta je toch wel versteld als amateur fokker. Geboren worden met een gewicht van 310 gram tot 380 gram en na zes dagen je gewicht verdubbelt hebben, je moet het maar kunnen. Echter, zonder die goede moederzorgen red je het niet .
Een behaaglijke omgeving onder de infra-rood lamp, een zachte ondergrond waar we nog vlot op kunnen rondkruipen. Een moederhond die daar is, 24 op 24 uur, 7 dagen op 7. Eén piep of één krijs en ze is daar met eten of warmte om tegenaan te kruipen.
De mindere momenten zijn die wanneer die grote mensenhanden in de werpkist graaien om ons even weg te nemen op wat wij beschouwen als onze kist.
Tweemaal daags gebeurt dat graaien, éénmaal als ze de werpkist opfrissen en reinigen, en een tweede maal s avonds, als ze ons wegen. Met dat wegen gebeuren de meest onnozele dingen.
Bijvoorbeeld dat schaaltje waar we dan in moeten plaats nemen.
Een bakje waar normaal bloem, eieren en gist in afgewogen worden staat dan op een digitaal weegschaaltje van de Weight Watchers, die horen niet bij elkaar en als wij dan niet mooi stilzitten schuiven we met schaaltje en al over de tafel. Het is wachten op het moment dat we ook nog van de tafel schuiven met schaaltje en al, net een roetsjbaan Bobbejaanland here we come kunnen we dan krijsen.
Wegens dat niet stilzitten krijgen we ook geen honderd procent juiste weeg gegevens, de digitale cijfers flikkeren na afloop nog in t baasje zijn ogen. t Baasje moet dan de gemiddelde waarde nemen van de hoogste en laagste waarde die m voor zijn ogen heeft zien dansen. Tot nu hebben we geen klagen, hij doet dat goed onze baas, vanavond nieuwe reultaten
Vanmiddag zijn we voor het eerst sinds het sterven van Bas terug gaan wandelen naar ons vertrouwde bos. Voor het eerst in vijf dagen zijn we ook langer dan een kwartuur weg geweest. t Baasje was van mening dat we nu die pupjes wel eens war langer alleen konden laten. Juist voordien hadden ze weer voor belasting ontvanger gespeeld, dwz. Mij totaal leeggezogen en het baasje had de warmtelamp terug aangestoken. Mijn kroost lag dus voldaan onder de kunstzon te soezelen.
Onze oude bekenden waren weer present in het bos, terwijl ik me amuseerde met de ridgeback heeft het baasje een babbel gedaan met ridgebackvrouwtje . Ook Gipsy van de bloemiste stond ons terug op te wachten.
Alles samen zijn we toch een drie kwartier weg geweest van mijn kroost. t Moet van t baasje want die is van mening, dat ik mijn kilos wel kwijt ben maar bij hem komen ze er nog altijd bij. Dat stoppen met roken heeft zo zijn gevolgen met de omvang van baasjes .
Geen feest dit jaar op 17 november, de eerste maal in 15 jaar. Vandaag zou Bas 15 jaar geworden zijn. Hij heeft juist niet, de kaap van vijftien kunnen ronden.
Veertien maal hebben we kunnen vieren en vandaag gaan we er ook een vrolijke dag van maken. Zoiets zijn we aan Bas verschuldigd, hij is trouwens nog steeds onder ons. Dagelijks kijkt hij over t baasje zijn schouder mee dat die het blog een beetje netjes en fatsoenlijk houdt .
Zullen wij de puppies en Belle een beetje meer verwennen in plaats van Bas ? Dat gaat wel moeilijk worden want op de schaal van verwennen is er geen grotere gradatie dan deze die momenteel bereikt wordt.
Bas we sturen een denkbeeldige, zeer van harte gewenste verjaardagskaart naar je over de regenboogbrug. Stel het goed daar
Dagelijks worden Kraagje, Vlekje & co gewogen, gewoonlijk is dat na het avondeten (het baasjes eten) want dat kleine grut eet/drinkt de ganse dag door.
Het baasje weegt en t vrouwtje noteert, nadien zet het baasje alles netjes in tabellen in Excel. Zo kunnen jullie makkelijk de evolutie van de pupjes volgen.
Drie dagen zijn ze oud vandaag. Elke avond zijn ze gewogen, telkens met mooie resultaten. Maar hun lengte te meten, dat zijn wij vergeten ! Stomweg vergeten.
Tot daarjuist t baasje erachter kwam dat er wel eens mensen zijn, waaronder hijzelf, die willen weten hoe groot die pups nu wel zijn.
t Baasje is dan op zoek gegaan waar zijn oud schoolmateriaal gebleven is om daar ergens een meetlat te vinden. De rolmeter van acht meter voor de pupjes te meten, dat was er wel wat over was zijn mening.
Bruintje het op één na grootste pupje was er aan voor de moeite. Enkel omdat m zo mooi rustig lag te slapen. Het baasje moest dan geen ander hondje storen.
Want dat is het grote punt van zorg voor de pupjes, rust, slapen en eten. Wij storen en nemen de pupjes zo weinig mogelijk op. Belle laat wel alles toe van wat de baasjes doen met de pups, maar ze blijft wel heel allert van wat er gebeurt.
Om de werpkist te verversen en om ze te wegen moeten de pupjes even bij de moeder weggenomen worden. Dat is de algemene regel en aan die tweemaal daags daar houden we ons ook aan. Soms gebeurt het eens dat er ééntje moord en brand krijst omdat m vastzit achter de doodligstangen, ook dan brengen de baasje rust door het pupje daar weg te nemen, en het terug in het midden van de kist te plaatsen.
Telkens de pupjes zijn opgenomen door de baasjes, al de andere mensen mogen er nog niet aankomen, worden e pupjes volledig terug gelikt door Belle. Voor haar is enkel dit geldig Mijn pupjes, mijn geur.
Wegens overbodig de volgende twee maanden. Loodzware TV met prima beeld en met wel 500 kanalen te ontvangen via satelliet (serieuze, onverstaanbare, vieze, misschien wel strafbare kanalen)
Staat daar maar te staan, omdat in de andere hoek van de kamer een werpkist staat, bevattend:
- Eén driejarige Drententeefje zeer zorgzaam voor de rest van de inhoud van de kist
- Vier Drentenpupjes, reutjes drie dagen oud en groeiend als *
- Twee Drentenpupjes, teefjes ook even oud en ook groeiend als *
Wegens de live soap show dat hier te vinden is hebben de baasjes haast geen tijd om TV te kijken.
Eventueel zou het baasje nog wel willen ruilen met een oude kerkstoel, zo één waar je nog geknield op moet zitten, meestal in uitvoering met fluwelen zitting en voorzien van een koperen naamplaatje van een rijke familie. Als er nog twee te vinden zijn dan liefst twee, t vrouwtje wil er ook één.
De reden is dat de knieën van de baasjes te veel lijden door gehurkt of op de knieën voor die werpbak te zitten.
En de show die hier te zien is boeit de baasjes véél meer dan die in de andere hoek van de kamer
Belle
* Niet als kool, kool kan die pups niet volgen met groeien.
is koning, daarom op de vele vragen om fotos, fotos en nog eens fotos en ook om de fijne reacties op onze berichtjes van de laatste week, nog wat hééél recente fotos.
Het deed goed aan onze hartjes al die blijken van medeleven bij het sterven van Bas en het meeleven met de geboorte van mijn puppys. Wij zullen ze maar snel op t blog zetten of mijn pups zijn weeral te sterk veranderd
Inderdaad Myriam, t baasje was er vroeg bij deze morgen, zo vroeg dat hij het bericht van deze morgen gisterenavond al gereed gemaakt had.
Waarom zoveel actie ? Het baasje heeft toch vermeld in zijn berichten dat er een blijk van medeleven voor Bas gekomen was uit Thailand. En de Thailand reizigers kwamen terug thuis vandaag.
t Baasje zou zus en schoonbroer dus ophalen op de luchthaven van Schiphol en vermits dat Amsterdam dan ook weer iets verder ligt dan om de hoek en het vliegtuig om negen uur zou arriveren, moest t baasje vroeg uit de veren.
De hoofdreden van zijn tocht naar Amsterdam was simpel, vermits de omstandigheden de laatste week niet toelieten van met de nieuwe auto eens goed door te rijden had hij de job van tante Rita overgenomen. Die zou aanvankelijk de rit doen.
Tante Rita, hier voordien in andere berichten al eens verschenen en toen voornamelijk gekend onder de naam koekjestante is dan maar op kraamvisite gekomen. Dat de koekjestante met lege handen zou komen is ondenkbaar, deze maal was het een hondensnoeptaart,ja dat bestaat , het staat hier op tafel en voor de niet kenners heeft het baasje de taart gefotografeerd. Kom, toch van de helft van de taart want t vrouwtje zegt dat tante Rita al de helft aan Belle heeft gevoerd omdat die verzwakt is door de bevalling
En als je dat gelooft van die zwakte dan maakt ze je de volgendemaal iets anders wijs.
Bijvoorbeeld dat Pasen volgend jaar op tweede Kerstdag valt .
Dat is wat we kunnen zeggen nadat de puppysgewogen zijn s avonds. Met zijn allen het meeste eten bij Belle, dat heeft zo zijn resultaten.
De grootste braniemaker van de hoop, de laatst geboren reu, die bij zijn geboorte 380 gram liet aantekenen heeft de 500 gram bereikt. Die heeft al een voorlopige naam gekregen, niks met een H maar genoemd naar zijn uitzicht. Wij noemen hem Kraagje, naar zijn wit kraagje in zijn voor de rest bruin manteltje. Dit reutje lijkt fysiek het meest op zijn moeder.
Het teefje dat met 310 gram geboortegewicht het kleinste en lichtste was is ook het minst aangekomen, met 50 gram extra is zij nu met 360 gram nog steeds de lichtste. Zij was gisteren gelijk gebleven in gewicht en haar winst heeft ze vandaag gemaakt.
Daar waar de meeste puppys de eerste dag nogal eens durven gewicht verliezen is dat bij Bellespuppys niet het geval geweest.
Belle komt nu toch al eens uit haar werpkist en laat de kleintjes al eens alleen. Het minste gerucht is ze wel allert en heft ze het hoofd al richting kist. Duurt het wat lang of wat luid dan is ze dadelijk ter plaatse om te zien wat er mis is . Meestal is het eten dat ze vragen. Dan legt Belle zich en de hongerige vat zijn maaltijd aan.
Wat zo bij de mensen gebeurt is ook hier het geval, in een wip zijn er enkele meeëters, niemand zit ooit alleen aan tafel, in dit geval een tepel
Ik kon het niet meer aanzien, t baasje wou wel gaan wandelen maar ik moest zorg dragen voor mijn puppys en kon dus niet mee naar t bos. Ouderplicht hé baas...
Vanavond ben ik dan toch maar meegegaan toen hij mij mijn leiband liet zien, een beetje enthousiasme laten blijken kon geen kwaad leek mij zo en t baasje fleurde helemaal op. Waarschijnlijk heeft die gedacht dat hij twee maanden aan huis gekluisterd was wegens die pups.
We hebben maar een kleine ronde gemaakt en dat was maar goed ook want ik wou al snel terug naar huis. Aan de deur hoorden we het gekrijs en gepiep van het zestal al .
Honger was de reden, onverzadigbaar is die bende, zij zuigen mij totaal leeg. t Lijken er wel van de belastingen horen wij het baasje denken .
Wie is Michka, Ria & Pierre ? Wel hier komt de verklaring Michka is het hondje van Ria. Ria is de vrouw van Pierre. Pierre op zijn beurt is de oud collega van t baasje ( we leggen de nadruk op OUD , ex mag ook nog, maar ons baasje hoort liever OUD)
Pierre heeft samen met het baasje les in autotechniek gegeven aan het KTA te Herentals. Tot Pierre op pensioen ging en t baasje zo maar aan zijn lot over liet in de grote garage in de Menenstraat. Toen moest ons baasje de jonge gasten die Pierre kwamen opvolgen onder zijn hoede nemen.
Omdat t baasje en Pierre zo goed overeen kwamen, en omdat ons baasje Ria en Pierre niks kan weigeren, op hun vraag hier de gevraagde fotos. Opgelet ze zijn nog maar net genomen, ze kunnen dus nog nat en warm zijn.
En uiteraard ook voor alle andere fans van ons Belle en de puppys, hier enkele fotos op aanvraag.
Als je van het VTM programma superhond houdt moet je hier bij ons eens komen kijken. Die lieve Belle, altijd het kleintje genoemd hier ten huize en op t blog, is een voorbeeld moedertje. De echte superhond ligt hier bij ons bij haar pupjes in de werpkist.
Het is zoals met de Sinterklaazen, al de andere van TV zijn hulpsuperhonden ! ! !
Hooguit een kwartier is ze vandaag van haar pupjes weg geweest. Tegen haar zin ook nog want het baasje heeft ze moeten weglokken uit haar werpkist met haar favoriete snoep en de kreetBelle, poes pakken.
Ze moet toch eens haar plasje gaan maken, haar leiband laten zien om een kleine wandeling, rond het huizenblok (geen 5 minuten) kon haar ook niet verleiden om de kleintjes even alleen te laten.
Telkens als wij de pupjes hebben aangeraakt, om wat voor reden ook, worden ze grondig proper gelikt door haar. Alles mogen die wriemelende mormeltjes van haar. Je moet het zien om het te kunnen geloven, heeft het baasje vanavond nog gezegd tegen Peter, de eigenaar van puppyvader Zeppos. En dat alles zuiver op instinct, daar is het baasje zeker van, want op de hondenschool hebben wij daar nooit iets over geleerd.
Dat is nu al twee dagen dat er bitter weinig belangstelling is voor TV hier ten huize. Het programma aanbod van TV Vlaanderen, meer dan 350 zenders via de satelliet, kan niet tippen aan onze live-soap, hier in de hoek van de living. Prachtig is het gewoonweg, dat het ons weer mag overkomen, Superhond hier in huis te hebben
Basje , goeie maat, al een geluk dat je al die herrie van dat klein gespuis niet meer moet meemaken. Als je mee kijkt van op de regenboogbrug ( of van op de kast hier achter mij) dan kan ik best aannemen dat je nu medelijden hebt met die Belle en met de baasjes.
24 op 24 uur is dat hier gepiep en gekrijs uit die werpkist, ons Belle wijkt niet van haar pups en ligt dus de klok rond in dat lawaai. Belle verdient een medaille zo groot dat ze zelf niet kan dragen. Ze gaat amper naar buiten voor een plasje. De wandelingen zijn ook al afgeschaft wegens geen belangstelling, pups hé, dat gaat voor bij ons jong moederke. Den baas moet zijn plan maar trekken.
Bij de pups zijn er bij die evenveel lawaai kunnen maken als jij wanneer je een vliegtuig zag aan aéroport Charles de Gaulle in Parijs. Zelfs de Concorde moest het toen tegen jou afleggen in lawaai !
Er is een pup bij die nog prijzen kan winnen in een zangwedstrijd voor kanarievogels. Die pup gaat nog met bekers naar huis komen van die wedstrijd ook denken wij. Zie je het al in de krant staan Drentse Patrijshondpup wint eerste prijs in zangwedstrijd voor kanarievogels Waterslagers ?
Het gaat je goed daarboven Bas, wij trekken onze plan hier wel
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
