Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
04-07-2009
Zo simpel is dat !
Zo simpel is dat !
Het verhaal speelt zich af in een heel klein dorpje dat van toerisme leeft. Door de economische crisis zijn er echter geen toeristen meer. Iedereen leent bij iedereen om te overleven. Maanden gaan voorbij, ellende troef, komt er eindelijk een toerist aan die een kamer boekt. Hij betaalt met een briefje van 100 De toerist is nauwelijks op zijn kamer dat de hoteluitbater het briefje van 100 naar de beenhouwer brengt aan wie hij exact 100 verschuldigd is. De beenhouwer brengt het briefje dadelijk naar de landbouwer die hem het vlees levert. De landbouwer brengt op zijn beurt het briefje naar de hoer aan wie hij enkele 'beurten' verschuldigd is, en de hoer brengt onmiddellijk het briefje naar de hotelbaas die ze niet meer betaalde als ze een kamer per uur nam. Als ze het briefje op de toog van de receptie legt komt de toerist naar beneden met de melding dat de kamer hem niet aanstaat, dat hij geen ander wilt, neemt het bankbriefje en verdwijnt. Niets werd uitgegeven, noch verdiend, maar niemand in het dorp heeft nog schulden. Wordt de huidige economische crisis niet best zo opgelost???
De auto is zo goed als klaar, de aanhanger is geladen, enkel de computer moet er nog bij en de hondjes (wij dus) moeten ons gareel nog aankrijgen en een tripje naar t bos maken om de laatste overtolligheden uit ons lijf te persen en dan kunnen we bollen zegt het baasje.
Het baasje moet enkel nog eens een blik over de tuin werpen en er wat graszaad over strooien, dan hebben we in september terug een mooi grasveldje zegt het baasje we zullen wel zien wat er van komt, en dat is het voornaamste denken wij dan. We zijn benieuwd als we terug een graafaanval krijgen hoe lang het gaat duren, dat mooie grasveldje
Volgend bericht vanuit de Charente, waarschijnlijk deze avond al !
Morgenvroeg vliegen we erinzegt het baasje.Al een ganse dag is m rond de aanhanger bezig. De meest vreemde zaken worden daarop gestouwd. Iets groot ovaal, grijs met beugels aan om ergens tegenaan te schroeven. Lijkt wel een schotelantenne, en dat is het dan ook maar deze keer niet voor de TV van t vrouwtje maar om monsieur Wanadoo met zijn klikken en klakken buiten te bonjouren, voor t internet dus !
Dat zal dan weer werk op de ladder worden zoals de vorige weken in de Charente maar toen was om te eten met de kersenoogst.
De aanhanger is al afgedekt daar zal dus niet veel meer bij op moeten morgen, enkel onze benches, die hebben we vannacht nog nodig.
Ondertussen is het hier in de Kempen nog altijd wachten op de eerste verfrissende regendruppel. Het baasje is al van vijf uur in blijde verwachting en zijn nekspieren zullen al wel pijn doen van het naar boven kijken. Maar voorlopig niks dan vliegen en muggen in de lucht. De regen zal voor de achterblijvers zijn denken wij zo
Vertrekken we vandaag ?Is het niet te warm voor 800 km met ons op de achterbank ? Allemaal vragen die het hoofdbestuur zich hier stellen. Ondertussen schuift iedereen hier rond in huis, op zoek naar het meest koele plaatsje, maar dat zal niet alleen bij ons zo zijn menen wij, terwijl we nog maar eens opschuiven.
Beter gaat het er waarschijnlijk niet op worden zegt ons baasje. Als de vakantie uittocht eens goed op gang komt dan staan we ook stil te staan in de file. En dan mocht men destijds in Duitsland achteraan op de vrachtwagens een sticker hangen met de tekst Fur Gott und die Stau sind allen gleich toch is dat maar een magere troost als je één van de velen in de rij bent.
Vanaf morgen zullen daar waarschijnlijk nog een pak caravanrijders bij komen en daar heeft het baasje het op zijn minst gezegd niet zo voor. Die rijden steeds te traag in zijne pad zoals m het zelf zegt, en die kijken nooit in hun spiegels voegt m daar dan gewoonlijk nog aan toe, vergezeld van enkele minder fraaie bijvoeglijke naamwoorden
We zien wel wat er van komt, je komt het trouwens zelf als eerste hier te weten
Graafwerken Belle & co samenwerkende vennootschap!
Graafwerken Belle & co samenwerkende vennootschap
Ondanks de heersende temperaturen hebben we ons met al wat we hebbenop het pijpengraven/verbreden gestort.
Die konijnen in die pijp hebben allicht met klapperende konijnentanden zitten beven voor al dat geweld dat er aan de twee ingangen van de konijnenwoning gaande was.
We hebben gelijk de kleine Indi in het graven ingewijd, zoals de fotos laten zien heeft hij er zich hevig tussenin gewrongen om ook zijn duit in het zakje te doen.
Voor de rest laten we de fotos voor zichzelf spreken
Wegens zo goed als geen activiteit op hondengebied is er ook nauwelijks iets te beleven. Voor het baasje de moment om op zijn duim te beginnen zuigen, om er toch maar iets uit te zuigen.
Belle heeft haar zoon daarjuist eens een goei wasbeurt gegeven en hem van kop tot teen afgelikt. Is het nu zon vuilaard of was het tegen het vuil dat nog moest komen, Heros heeft er in elk geval deugd van gehad.
Eens een uitstapje tot het einde van de (Belgische) tuin is zowat het maximum dat er vandaag gelopen is. We hebben nog wel een boswandeling voor de boeg, die ook wel aan een lager tempo zal verlopen. We zien wel wat we er van maken.
Van het Drentenverenigingsleven Want het nieuwe Drentenblaadje is onderweg naar de leden. Ons baasje kon het al inkijken want het is hier stillekes in de computerpostbus gevallen. Zonder veel tamtam maar boordevol prettige nieuwtjes en weetjes.
Hier enkele data die je in je hoofd moet prenten of met een dikke stift op de almanak moet aanduiden:
Op 2 augustus zijn er jachthondenproeven te Arendonk
29 augustus aanduiden en dik onderstrepen want dan moet je met je Drent aanwezig zijn op de clubmatch van de Belgische Drentenvereniging.
Op 8 november de jaarlijkse herfstwandeling op het strand met vertrek te Blankenberge, zij die ooit hebben meegewandeld ga je er beslist terug ontmoeten.
Elke dag denkt het baasje, vandaag doe ik dit en dat, en dan zijn we klaar om hier in Vosselaar de voordeur achter ons dicht te trekken, en de kar richting Frankrijk te zetten.
En telkens komt er iets tussen of krijgt m door pech zaken niet in orde. Zo onder andere die autotransporter aanhanger. Twee weken geleden een rode kaart op de keuring omdat de tweede as te veel links/rechts verschil in remkracht vertoonde, nooit iets van gemerkt bij het remmen en hij voelt het nochtans nogal snel als er iets niet 100 % is. Maar soit, hij heeft het zelf kunnen zien op de keuring. En dan gaan we dat herstellen, nieuwe kabels liggen er altijd op voorraad want het is een gekend probleem die kabels.
Bij het demonteren blijkt dat enkel deze as van een ander fabrikaat is, dus ook andere kabels En zo gaat dat maar door, gisteren die kabels , vandaag verplichtingen op school die uitlopen en wat geeft het morgen weer ?
t Baasje is aan t zagen, maar dat zal wel aan dat aanhoudend warm weer liggen denken wij, we zullen hem maar stillekes laten doen
Deze avond mochten we toch een stapke in de wereld zetten het baasje was wel gans de dag op ronde geweest om allerlei zaken nog in orde te brengen vooraleer we terug naar de Charente trekken.
De wandeling ging vandaag niet naar ons bos maar richting snelweg en Texaco parking op de E 34. Daar mogen we niet los lopen wegens te druk en als we achter een konijn of eend aan gaan zouden we wel eens boel kunnen maken op de snelweg. Aangelijnde wandeling dus.
Maar onderweg is daar toch een vennetje, ik ken dat daar goed want met Bas gingen wij daar regelmatig zelfs in de winter als we uitgeleden op het ijs. Nu lag er wel geen ijs op want daar is het te warm voor maar verfrissen deed het onbeschrijfelijk. Heros is volledig kopje ondergegaan, niet dat m niet kan zwemmen maar gewoon om gans te verfrissen. Spijtig dat we aangelijnd moesten blijven want aan de andere kant van het ven zaten nog enkele eenden, en die wilden we nog wel eens ambeteren
Een Hollander moet gaan tanken in België en aan het benzinestation staat op een bord aangekondigd maak kans op gratis sex bij een volle tank
De Hollander tankt vol en gaat naar de kassa om te betalen en zijn kans op gratis sex.
De uitbater van het station vraagt de Hollander een cijfer te zeggen van 0 tot 10.
De Hollander zegt zeven waarop de uitbater zegt spijtig dicht erbij, het was acht .
Twee weken later passeert Kees weer en is nu vergezeld van een collega wanneer hij terug gaat tanken.
Bij het betalen hetzelfde scenario als twee weken tevoren, de Hollander zegt het cijfer twee en de uitbater weer hetzelfde spijtig , dichtbij het was drie
Als hij terug bij zijn collega in de auto komt vertelt hij dat hij er weer dichtbij was.
Zijn collega zegt hem ik denk dat die Belg jou bedriegt en dat er helemaal geen gratis sex te winnen is
Maar neen zegt Kees terug, mijn vrouw is hier al twee maal komen tanken en die heeft elke keer gewonnen !
Omdat er in het bos waar Indi dagelijks zijn wandeling pleegt te doen veel muggen, dazen ,en ander steek ongedierte vliegt, heeft ons baasje Indi en zijn baasjes in ons bos uitgenodigd. Het is ongebruikelijk in de bossen maar bij ons in t bos hebben wij nooit last van enig ongedierte, zelfs amper een teek is er te vinden.
Zo zijn we vanavond weer gaan wandelen met vier honden, drie vrije en ik nog steeds aangelijnd zegt de veiligheids adviseur in t baasje.
Zoals vorige vrijdag toen we in het bos van Indi waren gaan wandelen dachten we dat klein boxerke het niet al lopend zou halen. Wij met onze zeven en een halve maand zijn eenstuk groter en hebben uiteraard meer uithouding dan die bijna vier maanden oude pup.
Het was weer eens iets anders zo met een ander hondje gaan wandelen maar t is wel voor herhaling vatbaar zeggen de baasjes en wie zijn wij dat we zoiets zouden tegenspreken.
Soms doen ze echt moeilijk, vooral als ze denken dat ze zich moeten gaan vervelen Speelgoed zat, met hopen, in allerlei vormen en grootten en toch gaan ze dan aan het vernielen.
Heros is daar een krak in als het zijn bench betreft, Hera als het in de tuin te doen is. Heros krijgt de eerst volgende periode geen nieuw kussen meer in zijn bench, kwestie van , waar moet t baasje met de rommel blijven die hij maakt en ook nog om reden dat het baasjes pensioen niet dat van een minister of politieker is.
Heros heeft van alle speelgoedjes in en rond zijn bench maar daar kijkt hij niet naar, dat nieuwe kussen is het object dat er aan moet en niets kan m van dat gedacht brengen blijkbaar.
Hera is dan weer de schatgraafster, volgens haar heeft Johnny Depp en zijn piraten van de Caraïben ook nog bij ons in de tuin hun goud en schatten begraven, en Hera voelt zich geroepen om daar schoon schip mee te maken. In La Magdeleine, waar men zelfs met mechanische hulpmiddelen amper in de stenige grond geraakt heeft ze het graafwerk gestaakt, wegens niet te doen met vier Drentenpoten.
Daar heeft ze dan haar zinnen weer gezet op stenen allerlei, pierres, briques, tuiles etc (stenen, bakstenen, pannen) Daar ligt ze dan zo op te kauwen dat het gekras van tanden op steen door merg en been gaat.
En dan brengt het baasje nog maar eens een speelgoedje mee uit de petshop waar ze amper naar kijken of in de vernieling trekken , sleuren, bijten. Terwijl ze veel meer belangstelling voor dat blok hout of steen hebben
Moeilijke en rare mannekes die Drenten zou Obelix dan zeggen
Ik trek niet aan de lijn waar ik nog aan moet lopen zolang ik loops ben, en de pups die crossen nog enkel de eerste vijf minuten van de wandeling. Dan is hun pijp uit en blijven ze rustig bij de baasjes en mij lopen.
Te warm, te plakkend weer, om serieuze inspanningen te doen. Belle heeft na de wandeling zo veel en bruusk koud water gedronken dat alles met interest is terug gekomen.
Straks moeten we weer in opdracht het huis bewaken want dan moeten de baasjes weeral even weg vertellen ze ons. Het zal een verademing zijn dat ik weer samen met de pups kan blijven. Dat loops zijn begint serieus mijn k n (iets dat alleen reutjes hebben) uit te hangen. Het baasje laat mij wel samen met onze Heros maar alleen als hij erbij is. Als het hoofdbestuur geen toezicht kan uitoefenen staat er letterlijk een barrière tussen mij en Heros.
Al verdenk ik mijn zoon er van dat hij het ook te warm vindt om rare toeren uit te halen met zijn moeder Belle
Het was laat vannacht of vroeg, zoals je zelf wil of bekijkt. Onze baasjes waren nog maar eens op stap om jawel, te feesten.
Ze waren al vroeg op stap en wij wisten dat het even kon duren voor ze terug waren omdat we niet mochten binnenblijven.
Voor de veiligheid was Heros al weggebracht naar baasjes broer want het baasje betrouwt het niet meer met een loopse moeder en een zoon die nog van alles kan en moet ontdekken in zijn pubertijd.
Voor Heros was het gisteren de eerste maal weg van moeder en zus. Het gezelschap van kleine Indi maakte natuurlijk veel goed en samen hebben ze geravot tot ze beide als een blok in slaap gevallen zijn volgens ozze Dré.
Ondertussen heeft Hera nog eens van de gelegenheid geprofiteerd om de tuin te verbouwen. We moeten haar dringend in september inschrijven voor de studie van eerste- jaars tuinarchitect. Er is trouwens nog veel werk aan voor ze naar opdracht kan werken, nu is het nog steeds maar voorbereidend sloopwerk.
Hier ten huize is het op dit moment bij de hondjes zééér rustig, buiten het bewegen van een ooglid valt er niet veel actie te bespeuren, tot het baasje een leiband neemt en dan is het, zoals hij het noemt het kot te klein
Op een poepsjiek feestje bij een multimiljardair in Brasschaat is de ganse buurt uitgenodigd.
Heel de buurt is verzameld voor het tuinfeest rond het zwembad. Er is eten, drank à volonté , schoon vrouwvolk en ook Achmed is uitgenodigd.
Op het einde van zijn welkomstspeech zegt de miljardair ik heb hier nog een verrassing voor jullie, voor hem of haar die hier in het zwembad met mijn krokodil wil vechten heb ik een miljoen euro opzij liggen
Zijn woorden zijn nog niet koud of Achmed ligt een strijd op leven en dood uit te vechten met de krokodil. Na een half uur strijd haalt Achmed het en ligt de krokodil op apegapen naast het zwembad.
De miljardair komt met zijn miljoen naar Achmed maar die zegt ik moet uw miljoen niet
Wil je dan mijn Porsche Carrera 4 vraagt de miljardair
Steek uwe Porsche waar de zon niet schijnt zegt Achmed
Maar wat wil je dan vraagt de miljardair
Ik wil de naam van degene die mij in t zwembad heeft geduwd zegt Achmed
Gisterenavond zijn de baasjes nog een wandeling gaan doen, ze hadden afgesproken met baasjes broer en Indi (klein boxerke) om samen een toerke te gaan doen in t bos.
Neen niet ons bos maar ergens bij ozze Dré in de buurt. Doe maar iets met mouwen aan, waren ze verwittigd, tegen de muggen en dazen. Dat was voor t vrouwtje al in mineur die heeft het zo al niet staan op al wat steekinsect is.
Zoals de titel al zegt, ik was er niet bij wegens loopsheid op zijn hoogtepunt. Dus als er nu zaken staan in dit bericht die jullie niet aanstaan t is allemaal van horen zeggen vanaf hier.
Hera en Heros hebben weer flink hun gangen gegaan hoor ik uit diverse bronnen. Zoals die foto waar toppen van bomen op staan, daar wou het baasje geknield een foto van hen nemen maar Hera heeft het baasje gewoon tondersteboven gelopen net op het moment dat m afdrukte. t Baasje lag dus met zijn benen de lucht in !
Ze hebben dan eens aan Indi laten zien wat je nog allemaal kan in zijn bos, hem plekjes laten zien waar hij nog nooit geweest was, naar de beek gaan kijken waar m niet in mag, over de omgezaagde bomen springen die er op dit moment in massa liggen. Kortom ,t manneke heeft de tijd van zijn leven gehad gisterenavond.
Over die omgezaagde bomen springen, daar moet nog aan gewerkt worden voor Indi zeggen ons twee bandieten. Nu is Indi maar half zo oud als wij en is ook geen jachthond zoals wij, maar dat zou m toch moeten kunnen, vinden wij. Over gekapte bomen springen, konijnen het leven zuur maken, vogels opjagen, een konijnenpijp uitbouwen en vergroten, zulke zaken. Daar gaan ze volgende keer aan werken en ik hoop dat ik dan ook mee mag
Wel blij is het baasje met ons als we zoals altijd rustig en braaf met de auto meerijden, hij heeft er geen hondjes aan zegt m want gedurende 800 kilometer hoort hij ons niet. Om ons te zien heeft m zijn binnenspiegel.
Maar gisteren, bij het verlaten van Parijs, tussen de Périférique en de luchthaven Charles de Gaulle heeft m efkens gepanikeerd tegen 130 km/h.
Plots hoort het baasje achter hem een knagend geluid, hondentanden op iets. Vermits hij niet vlak achter hem ziet in de spiegel zegt m tegen het vrouwtje kijk eens wat Heros aan t uitspoken is. Nu was Heros op de handgreep van de deur aan het kauwen ! ! ! Envermits dat van leder(?) gemaakt is kon het niet anders dan dat er schade was.
Stoppen was er niet bij op dat moment en nu hebben we deze morgen even de schade evenopgemeten. Ondanks het feit dat het baasje direkt gereageerd heeft is Heros met zijn sterke tanden toch door het "leder" gegaan. Dat vernielen heeft 'm naar 't schijnt van de Zeppos, die lust ook kopsteunen van Volvo's...
Het baasje dreigt er nu mee als m nog eens zoiets in zijn Drentenkop haalt het er eens degelijk zal stuiven en dat Heros mijne dikke vriend er niet zonder schade vanaf zal komen. Deze maal zal het baasje zijn trukkendoos nog maar eens opentrekken en het proberen te herstellen.
Als je laat vertrekt kan je natuurlijk nooit vroeg aankomen, das een waarheid als een koe. Als het dan ook nog eens regent in Parijs dan mag je er nog een uur oponthoud bijtellen, en dan mag je van geluk spreken als t maar een uur is.
Zo ging dat dan gisteren, we gingen rond vier uur vertrekken om voor middernacht thuis te komen, dan komt overbuur Mick nog even goeiedag zeggen en dan ben je pas tegen vijf uur vertrekkensklaar.
Op het einde van de A10 vlak bij Parijs staat er op een bord dat je hier begint aan te schuiven voor een bouchon op 3500 meter. Ze duiden dat aan in meters om wat indrukwekkender te lijken of om wat demotiverender over te komen !
Het aanschuiven gaat vlot en ieder blijft goed in zijn lijn, ook al omdat er veel vrachtwagens tussen zitten en die zijn meestal rustig in de file, zij weten maar al te goed dat het niets uithaalt van te slalommen.
Als het dan op de périférique ook nog eens geregend heeft als we er aankomengaat het weer langzamer, we hebben dan ook voor de eerste maal de gelegenheid om tussen de vliegenspijs op de voorruit de Eiffeltoren in de verte te fotograferen. (klein torentje tussen twee lantaarnpalen)
Twintig na twaalf zijn we dan de oprit in Vosselaar opgedraaid voor een weekje België
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
