Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
15-07-2009
Een 'rare' week!
Een rare week
We moeten dan wel geen rekening houden met werkuren, of school of andere verplichtingen toch is zo een week met een feestdag er in een rare week.
Feestdag erin ? horen we jullie al zeggen. Inderdaad hier in Frankrijk was het dé feestdag van het jaar gisteren. Le quatorze juillet, de dag dat half Parijs in de voormiddag naar de defilee gaat en volgens de kranten s avonds de Champs Elysee nog eens volloopt met 700.000 man om op het Champs de Mars aan de Eiffeltoren het gratis concert van (de Belg van oorsprong) Johnny Hallyday bij te wonen.
De avond voordien, van 13 op 14 juli hebben ze dan in Frankrijk wel een 500 tal autos moeten blussen. Dat is ook zo stilaan een traditie aan het worden in de banlieus van de grote steden op de vooravond van de nationale feestdag.
Is het nu maandag of woensdag vandaag, want gisteren was het een zondag hoewel de almanac du facteur aangeeft dat het dinsdag was.
Blijft al eender, voor we konden ontbijten moesten we eerst naar de Super U voor boter voor de boterham Belle heeft vannacht het botervlootje kunnen bemachtigen van het aanrecht en ze heeft zo een zeven uur de tijd gehad om het soldaat te maken. Als dat maar geen honden spetterpoep gaat geven het vlootje was namelijk nog zo goed als vol, 250 gram President foetsie
Die betogers op de foto, die hebben een argument om het werken in de winkels op zondag en feestdagen tegen te houden.
Op het spandoek: le dimanche , on fait l amour pas les courses
Oftewel in t Vloms: op zondag moet je vrijen , geen boodschappen doen
Zeg nu zelf, daar zit iets in, toch zeker voor mijnheer die met madam mee moet gaan winkelen en er dan van rayon naar rayon er achteraan mag drentelen. Als je dan zon alternatief aangereikt krijgt, dan weet je t wel zeker !
Nu zijn de spandoeken in België soms ook wel knap gevonden, zoals deze uit de begin periode van het mestdecreet: Boer met stront, zoekt boerin met grond !
Maar deze in het centrum van Angoulême spreekt ons toch meer aan.
Dan zijn ze de ganse avond rustig geweest wegens twee wandelingen en de baas geholpen in de tuin, dan laat je ze nog even buiten voor het slapen gaan en dan begint het
Tien stappen buiten de deur , om de hoek met de schuur staat een oude druivelaar. Oud en versleten en kort gesneden om meeldauw en andere ziektes te vermijden.
Belle gaat zoals de leider van de roedel als eerste buiten en trekt er een cavendish-sprint uit zoals we nog maar zelden gezien hebben. Hera en Heros weten nog van toeten of blazen maar volgen toch moeder Belle maar.
Zoals elke goede sprint is hij kort en krachtig, 10 mensenstappen dus Want Belles neus heeft haar richting druivelaar gezet waar het bovenin nog niet rustig is. Belle heeft dat katje dat hier nu al haast twee weken rondhangt de druivelaar in gejaagd. Kabaal alom want nu hebben de pups het ook in de gaten en doen hun duit aardig in het zakje wat betreft lawaai.
Vermits het na twaalven is proberen we het trio toch iets te kalmeren, wat haast lukt, maar dan doet poeslief de zaak terug ontploffen door eens geniepig te blazen naar de honden. Vermits het de laatste uitlaat voor het slapen gaan was, hebben geen van de drie nog een halsband om en moeten ze met de trainingsles binnengehaald worden.
Zo hebben ze vanavond nog eens goed hun stemmen kunnen oefenen om 11 uur bij het knallen van het vuurwerk in Villefagnan en om kwart na twaalf met de kat in de druivelaar en toch is Ferret een oase van rust als
Deze voormiddag waren de overburen naar de grote stad wat hier in het departement de hoofdstad Angoulême wil zeggen. Aan de baasjes vragen ze dan, als het wat zou uitlopen, van hun twee honden een keer uit te laten.
He baasje doet zoiets met plezier, Fred, de Groenendaler en Harley het alle-ras hondje zijn brave honden die goed met ons over de baan kunnen. Harley is twee weken ouder dan Belle en Fred is twaalf geworden.
Als het baasje hen gaat uitlaten koppelen we daar een eerste wandeling aan vast. Voor ons de gelegenheid van eens serieus kennis te maken, voor het baasje de zekerheid dat er vijf drollen ergens in de velden liggen en niet in onze tuin.
Na de wandeling komen de gasten tot bij ons en ravotten we nog wat in de tuin. Zo lagen er daarstraks vijf honden op een hoopje in de schaduw van de kersenboom. En wat waren die aan het doen denk je juist! ! ! aan het kijken hoe het baasje onkruid uittrekt tussen de tomatenplanten.
Zwaar is het leven voor een Ferretse hond, zeg dat het baasje het gezegd heeft.
De juf in de klas: "Wie kent een woord met 2 g's in?" Jefke steekt meteen zijn vinger in de lucht, maar de juf weet dat hij altijd vreemde antwoorden heeft, en geeft daarom het woord aan Leentje. Leentje: "Gang juffrouw." Juf: "Heel flink. Daar zitten inderdaad 2 g's in. Wie weet er nog een?" Weer steekt Jefke zijn vinger op, maar de juf geeft het woord aan Pietje. Pietje: "Garage juffrouw." Juf: "Heel goed Pietje. Daar zitten ook 2 g's in. Wie kent er nog een?" Weer steekt Jefke vlug zijn vinger op. De juf wil hem toch een kans geven: "Ja Jefke, zeg het maar " Jefke: "Geslachtsgemeenschap juffrouw." De juf slaat rood aan en zegt: "Ja Jefke, dat is inderdaad een woord met 2g's, maar het is ook een hele mond vol!" Jefke: "Nee-nee juffrouw, dat is pijpen en dat is met 2 p's!"
Of le quatorze juillet, de nationale feestdag hier in Frankrijk. De dag dat het officiële leven plat ligt en de enige activiteiten die merkbaar zijn enkel te maken hebben met feesten en eten en drinken.
Of toch niet, want in Parijs gaat de militaire defilee door op de Champs Elysee. Aan dat defilee werden we gisteren al herinnert toen drie immense helikopters vlak over onze hoofden in formatie heen scheerden. Die waren zonder twijfel onderweg naar Parijs om deel te nemen aan de defilee of om de orde te bewaren.
Die orde is blijkbaar een grote zorg want uit de krant vernemen we dat er 10.000 extra manschappen van politie zijn opgetrommeld. De brigade van Saint Tropez zal wel geen deel meer uitmaken van die 10.000 denken we zo. Ze hebben nu andere vechtjassen zoals de grave mannen en vrouwen van de CRS, en die lachen er niet mee zoals Louis de Funes destijds
Gisterenavond was er al vuurwerk in Ruffec, buiten wat knallen en een hondenroedel die zich ook moest laten horen hebben we er niet veel van gemerkt. Het is daar ook voor een groot deel lager vuurwerk omdat het plaats heeft in het voetbalstadion en het ook meer son & lumière is. Ze steken het vuurwerk af op de maat van muziek.
Vanavond is het dan feu d artifice in Villefagnan, dichterbij dan Ruffec en dus ook zichtbaar vanuit onze tuin. Rond elf uur vanavond trekt de helft van het dorp van het centrum richting voetbalplein ( de sjotplein zegt de Cis daartegen) waar dan onder vele boems, bams en oooohhhs de vuurpijlen knallen in de lucht
We hopen dat het over blijft om ook het bal populaire achteraf in open lucht op de grand place niet te verstoren
In de trein zit een oud gerimpeld mannetje. Komt er een bloedmooi meisje in minirok tegenover hem zitten. Het meisje kijkt naar de man en ziet plots al zijn rimpels wegtrekken. Ze vraagt: 'Wat is er met u aan de hand?' 'Tja,' zegt de man, 'ik heb mijn vel nu wel ergens anders nodig!'
Geen stralende zon vanmorgen over de Charente Is weer eens iets anders voor de verandering. Nu maar hopen dat het ofwel snel over is of dat er nog eens een goei bui uit die bewolking valt.
Ook regen is hier goed weer, vooral de groentetuin heeft nood aan een flinke slok maar ook het stof in de lucht vraagt om nog eens vast geregend te worden.
t Baasje gaat het vandaag nog eens in hogere sferen zoeken en de schotelantenne plaatsen voor het internet via satelliet. Dan kan monsieur Wanadoo/Orange op pensioen wat ons betreft.
Ondertussen heeft Hera ontdekt dat er af en toe ook onrijpe perziken van de boom vallen en heeft ze er vanmorgen al twee naar t baasje gebracht als cadeau. Vriendelijk is ze met geweld maar wat moet het baasje met al die verzamelingen die ze hier komt aanbrengen ?
Of is het zo dat ze ordelijker is dan de baasjes en wil zeggen kijk eens wat ik nu weer heb gevonden dat niet op zijn plaats ligt Dan heeft ze het toch mis met wat ze op dit moment allemaal aanzeult. Mits een beetje training kunnen we haar misschien toch inschakelen in het echte opruimwerk ?
Vanavond kregen we een extraatje bovenop ons desserke na het avondeten. Daar moest iets bijzonders gebeurt zijn waar we geen weet van hadden
We hadden een extra grote wandeling gehad, zo eentje waar Hera en Heros nog nooit geweest waren. Dat kon omdat veel graanvelden nu gemaaid zijnen we ongekende cross mogelijkheden hebben.
Uiteindelijk is het er uit gekomen, de wandeling XL en het extra knabbelbeen hebben we te danken aan het feit dat mijn puppys vandaag 8 maanden oud geworden zijn.
We wisten al niet wat er gaande was maar t was een plezante verrassing vandaag.
De ene dag lopen ze met een bek vol snoeihout, even later met een gevonden dakpan en de dag nadien hebben ze een collectie stenen aangelegd.
Hera is de kei-o-loog, zij kan uren bezig zijn met een steen waar ze dan ook op ligt te knagen dat het door merg en been gaat. Het geluid kan nog het best omschreven worden als met je nagel over het schoolbord krast. Kiekenvlees krijg je er van.
De stenen kan ze vinden door het dunne laagje dolomiet weg te krabben onder de hangar, daar heeft het baasje vijf jaar geleden een hele hoop stenen uit de schuur heen gekieperd om het zaakje daar op te hogen. Bij hevige regenbuien schoot de hangar onder water en zo was dat ook opgelost.
Heros is de houtbewerker alle hout dat ergens rondslingert heeft zijn interesse . Een blok brandhout, een spietje dat het baasje laten vallen heeft en niet teruggevonden wegens ergens onder, zelfs een broodsnijplankje ontsnapt niet aan zijn tanden. Al een geluk dat dit knagen een aangenamer geluid maakt dan het stenenknagen van Hera.
Om de oogst van één dag te illustreren heeft het baasje, telkens met een snoepje, de verzameling kunnen veilig stelen en uiteraard ook fotograferen. Op de steen links vooraan en dezelfde steen op de tweede foto zie je duidelijk de sporen van Heras tanden
De schooljuffrouw vraagt in de klas wie er het rijkst is
De schooljuffrouw vraagt in de klas wie er het rijkstis
Polleke als eerste : 'Wij juffrouw ! Mijn pa en ma hebben elk een auto, we hebben een mooi huis en gaan veel op vakantie !
Jefke haast zich ook : 'Maar juffrouw ! Wij zijn nog veel rijker, mijn pa en ma hebben ook elk een auto, maar ook elk een motor, we hebben een huis en een appartement aan de kust en gaan ook heel veel naar het buitenland op reis. Daarbovenop krijgen wij een auto als we 18 zijn.'
Jantje wacht rustig zijn beurt af : 'Juffrouw, wij hebben gewoon ALLES ! Mijn zus kwam verleden week met haar nieuwe Marokkaanse vriend thuis en weet je wat mijn pa nadien zei ? DAT WAS HET ENIGE WAT WE NOG MANKEERDEN ! !
Een dierenasiel in Verl in de Duitse streek Westfalen doet aan leeftijdsdiscriminatie. Daarover klaagt een 62-jarige vrouw die er geen hond meekreeg omdat zij te oud zou zijn.
Douane Margret Schukies had gehoord van vijftien puppy's die door de douane uit handen van malafide dierenhandelaren waren bevrijd. Zij wilde een jong hondje een nieuw thuis bieden. Zij heeft al drie honden en een groot huis met tuin.
Te oud Nadat Schukies in het dierenasiel een formulier had ingevuld, zei de directrice: "Dat kunt u wel vergeten. U bent te oud voor een puppy. Wie garandeert dat u langer leeft dan de hond?" Schukies voelt zich vernederd. "Ik heb mijn hele leven honden gehad, ga drie keer per dag met ze naar buiten, fiets, ben gezond en studeer informatica aan de universiteit." (anp/mvl)
Aldus het artikel in Het Laatste Nieuws internet versie .Nu hebben hondenliefhebbers daar duidelijk een ander gedacht over, blijkt uit de reacties op het Drentenforum zoals je op volgende link kan lezen. http://drentschepatrijs.messageboard.nl/viewtopic.php?t=4308
Akkoord dat er regels voor adoptie moeten bestaan maar op 62 al geen puppy meer kunnen krijgen, net alsof een dertiger niet plots kan sterven
Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar,die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen.
De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat dezeeen lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip.
Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: "Welke band was lek?"
Gisteren schreef t baasje op deze plaats het bericht reclame voor de streek, vandaag heeft de krant Charente Libre het op haar middenpagina over jawel, Fort Boyard.
Toeval ? waarschijnlijk wel, het zou onwaarschijnlijk zijn dat er in Angoulême een redacteur van de regionale gazet in het blog van drie Drenten zit te lezen.
In elk geval waren onze blog lezers in België en Nederland deze maal sneller op de hoogte van Fort Boyard dan de inboorlingen van de regio Poitou Charente. (regio Poitou Charente zijn de vier departementen Vienne(86), Charente(16), Charente Maritime(17) en deux Sèvres(79))
Het moest eigenlijk voor de winter al gebeurt zijn maar nu met het kersenoogsten was het terug opgevallen bij ons baasje er zat nogal wat veel dood hout in de fruitbomen. Natuurlijk zit dat in de weg als je de ladder in de boom wil plaatsen en daarom heeft het baasje de ladder nu voor wat anders gebruikt dan om kersen of krieken te plukken.
De dode takken vlogen door de lucht, het baasje was voornamelijk druk met de ladder rondom de bomen te verplaatsen om zijn job zo goed en veilig te kunnen uitvoeren.
Eens de takken tegen de grond lagen was het aan ons om te helpen. Geen tak te groot voor een Drent om die gans de tuin rond te sleuren. Toen het baasje zag op welke wijzewe aan het helpen waren is m toch van de ladder gekomen om te vertellen dat we maar met onze ballen moesten gaan spelen
Achteraf is m nog goed een uur bezig geweest met al dat klein hout uit de tuin te verzamelen, als we helpen doen we het gelijk goed daar kan m op rekenen
Toen wij vorige week op de heenweg naar de Charente de péagepoorten van Saint Arnoult op de A10 passeerden kregen we daar een pakketje aangereikt door een vriendelijk juffertje met een vakantiejob.
Nu gebeurt dat wel meer in het hoogseizoen en de pakketjes bevatten gewoonlijk een flesje water of limonadeen wat foldertjes.
400 Kilometer later en thuis gekomen, zijn we dan toch maar eens gaan kijken wat dat ronde ding was dat er ook nog bij in zat. Het is een frisbee, geschonken door France 2 ter gelegenheid van het twintig jarig bestaan van Fort Boyard. http://nl.wikipedia.org/wiki/Fort_Boyard
Uit deze link kunnen we opmaken dat die twintig jaar een beetje met zijn haar gesleurd zijn want Louis quatorze le roi soleil koesterde al plannen voor een fort, waarna Napoleon het fort liet bouwen.
Het is pas twintig jaar geleden dat France 2 het fort aankocht voor het programma "de sleutels van Fort Boyard weet je nog wel, met die dwergen en kerkers, fakkels en tijgerkooi en middeleeuwse toestanden.
Fort Boyard ligt hier voor de kust in de Charente Maritime tussen het Ile d Oleron en Ile de Ré, en moest dienen ter verdediging van de haven van La Rochelle en de belagers van Louis en Napoleon. Fort Boyard heeft nooit gediend als verdediging en de belagers van toen, komen nu gewoon met Ryanair naar de luchthavens van Poitiers,Angoulême en Bordeaux
De juffrouw vraagt aan Marietje:' Wat heb jij gedaan tijdens de speeltijd ?' 'Ik heb in de zandbak gespeeld, juf.' 'Heel goed, Marietje, ga maar naar het bord en schrijf het woordje 'zand' op. Als je het goed spelt, krijg je een koekje.' Marietje spelt het juist en krijgt haar koekje.
'En, Jantje, wat heb jij gedaan in het speelkwartier ?' 'Ik heb met Marietje in de zandbak gespeeld, juf.' 'Heel goed, Jantje, ga maar naar het bord en schrijf het woordje 'bak' op. Als je het goed spelt, krijg je een koekje.' Zo gezegd, zo gedaan en Jantje krijgt ook een koekje.
'En, Mustafa Abdul, wat heb jij gedaan in het speelkwartier ?' 'Ik wilde met Marietje en Jantje in de zandbak spelen, maar ze gooiden stenen naar me.' 'Wel', zegt de juffrouw,'dat lijkt me klinkklare ontoelaatbare rassendiscriminatie, ga maar naar het bord en schrijf: 'klinkklare ontoelaatbare rassendiscriminatie' op en als je het goed spelt krijg je een koekje.'
Tijdens de warme dagen vorige week heeft het baasje proper water in de bak in de tuin gedaan. Het was de bedoeling dat we daar uit zouden drinken en af en toe eens pootje zouden baden.
Na de wandelingen stormen we tegenwoordig naar de tuin om ons eens goed op te frissen, en niet alleen drinken en pootje baden hé.
Die bak is groot genoeg om met zn tweetjes languit te gaan zitten en liggen. Dan gaan we ons eens goed rollen in het gras (zand zou ook goed zijn maar daar moeten we verder voor lopen)
En dan dan crossen we naar binnen als er tenminste geen body guard, in de vorm van het hoofdbestuur, voor de deur staat. Want daar is in de staat niet voorbij te geraken, er zijn er hier al met hun klikken en klakken bij hun nekvel gegrepen en buiten gewipt, gesmeten, geschoven.
Och, als ze zich daar al aan storen we hebben mogelijkheden genoeg met dit weer om ons te laten opdrogen. t Moet niet altijd een lederen salon zijn hoor !
Belle & Hera (Heros kent zijn manieren, en doet gewoonlijk niet mee met de grieten)
De onderstaande foto heeft het baasje ergens gevonden op het www. Het beestje blijkt een hond te zijn. Ne lompe dus, want als je dan het systeem Belle ziet en hoe dat werkt dan moet je eerlijk toegeven dat ons moe het er heel wat beter van afbrengt.
Met de regelmaat van een klok brengt Belle ze nog steeds als cadeautje voor de baas aan de deur. De laatste maanden gaat dat gepaard met een hoop lawaai van ons. Voor zon prestatie moet je toch je moeder aanmoedigen nietwaar. Het baasje verdenkt er ons van het lawaai te maken omdat we jaloers zijn op wat Belle kan en wij niet
In elk geval, ons moe kan iets wat een andere hond niet kan ! Egels pakken en dragen en dat ze dat goed kan bewijzen de verschillende fotos.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
