Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
20-01-2010
Om op uw gat te vallen!
Om op uw gat te vallen
Gisterenavond in een discussie op het Nederlandse Drentenforum even naar adem moeten happen !Het ging er op een bepaald moment over dat er in Nederland nog honden belasting moet betaald worden aan vele gemeentes.
Voor zover ik weet is dat hier in Belgenland al decennialang afgeschaft. Ik herinner me nog wel dat ik geld meekreeg van mijn moeder om op het belastingkantoor in Turnhout een hondenpenning te gaan kopen voor onze Polly. Het was in elk geval minder dan mijn wekelijks zakgeld en dat was ook al gene stoef !
Als je dan hoort wat die onderdanen van Harry Potter moeten afdokken dan ga je toch wel eens slikken en diep ademhalen vooraleer je een welgemeende miljaar laat ontsnappen!
Als voorbeeld de stad Arnhem, die vraagt van hondeneigenaars 59,76 voor de eerste hond, voor de tweede en elke volgende hond vraagt men daar 81,00.
Das dan nog schappelijk tegenover de stad Heerlen in Limburg. Daar vragen de Heer Burgemeester en wethouders voor de 1° hond 67,92,nummer twee kost daar dan al 193,92 voor een derde hond en elke volgende ,het astronomische bedrag van 387,84 !
Een kennel betaalt 1038,24
Of zou het zijn omdat ze daar in Limburg alleen maar hooooooonden hebben dat het zo duur is daar ?
Alles samen zou ons triootje Drenten in Heerlen jaarlijks een sommetje van rond de 600 euro kosten.
Als ze dat hier in Vosselaar terug invoeren dan staat er hier onherroepelijk een Sophies choice aan te komen. Wie van de drie moet dan gaan ?
Hera ontvangt post, echte post zo in een speciale enveloppe met bobbeltjes plastiek gevoerd, uit Nederland en via de postbode tot ons gebracht.
De post was van Willeke Loots, Natuurgeneeskundig therapeut voor dieren, die ons vorige week via het Nederlandse Drentenforum liet weten behulpzaam te willen zijn voor de bobbel op Heras poot.
Day vinden wij uiteraard zeer sympa zoals de Fransen zeggen, en wij hebben de hulp in dank aanvaard. De enveloppe bevatte een handleiding om de poot van Hera een geschikte massage te geven en een buisje korreltjes Arnica C30 . Deze korreltjes moeten tweemaal per dag aan Hera toegediend worden. Nu is medicijnen toedienen aan de jonge honden geen enkel probleem bij ons, zij slikken medicijn alsof het snoep is !
Het eerste korreltje is ondertussen toegediend en vanavond na het eten krijgt ze nummer twee. Vrijdag morgen zouden we dan resultaat moeten merken. Nu is het ook nog kwestie vanmiss energy proberen rustig te houden en geen overdreven inspanning te laten doen.
Van Hilde Bousard, secretaris van de Belgische Drentenvereniging krijgen wij een mail in onze mailbox met de melding dat de familie Fransen - De Backer , baasjes van Drent Genio en hun twee Haïtiaanse adoptiezoontjes Hans en Phil, een Benefietavond inrichten ten voordele van de heropbouw van het zwaar getroffen land.
Een betere garantie dat uw hulp en steun goed terecht komt is mijn inziens niet mogelijk. Daarom doen wij een oproep, om als lezers van dit blog, als eigenaar van een Drent of gewoon uit solidariteit dit initiatief te steunen. Wij gaan er in elk geval naartoe, alle andere afspraken zijn geannuleerd.
Meer inlichtingen bij de familie Fransen - De Backer:
Je merkt het dadelijk, als het geen mooi weer is, of wanneer het op regen dreigt uit te draaien zie je amper wandelaars met honden in het bos.
Niet zo voor de harde zoals wij en Fiep en Tibo en Jef die we ook dagelijks tegenkomen. Het moet al pijpenstelen regenen wanneer we niet iemand van die harde tegenkomen.
Dan doen de baasjes al babbelend hun wandeling terwijl wij met onze bekenden het bos uitkammen.
Zo kwamen we vrijdag Fiep weer tegen in het bos. Dat was de tweede maal in het nieuwe jaar en Heros heeft zijn manieren weer niet gehouden. Vanaf het moment dat hij Fiep, een teefje, zag is hij begonnen met zijn heupoefeningen, de sexmaniak verdorie.
Wie we tot nu toe nog niet gezien hebben is den Tibo met zijn baasje Die zijn nochtans ook elke dag driemaal in ons bos. Waarschijnlijk heeft Tibos baasje het wat druk als kersverse Opa ?
Onder deze titel deden wij vorige vrijdag een oproep om in de omgeving van Gent , Destelbergen mee uit te kijken naar een ontsnapte Hovawart.
Nog dezelfde avond is Hinch nog gevonden, levend maar met een gebroken voorpoot.
Toen wij de melding kregen dat hij was weergevonden lag hij op de operatie tafel bij de dierenarts.
Daarjuist heb ik dan even geïnformeerd bij dhr. Everaert, het baasje van Hinch, die wist te melden dat alles naar wenst verloopt met het herstel van Hinch en dat er geen inwendige verwondingen zijn geconstateerd.
Spijtig van zijn maatje de Golden die zijn verwondingen niet heeft overleefd
We wensen Hinch in elk geval een voorspoedig herstel !
Een zakenman moet op zakenreis naar het buitenland. Hij roept zijn trouwe knecht Saïd en legt hem uit dat hij op het huis moet passen en dat hij hem bij gelijk welk probleem dat er zich voordoet hem moet opbellen.
Na enkele dagen wordt de zakenman ongerust en belt zelf Saïd op. "Dag Saïd, hoe gaat het?"
"Alles zéér slecht."
"Waarom, wat is er gebeurd?"
"Ik heb de steel van de schop gebroken".
"Maar Saïd, potverdomme, ge hebt mij bijna een infarct bezorgd door te zeggen dat het slecht gaat en het is slechts de steel van de schop die gebroken is".
Om toch zijn interesse te tonen vraagt hij: " hoe is dat gebeurd?"
"Och niets erg het gebeurde bij het begraven van de hond"
"Wat, mijn hond waarvan ik hou als van mijn eigen kind?! Hoe kan dat nu?"
"Hij is in het zwembad gevallen."
"Maar Saïd, hoe kan een terrier verdrinken, hij kon zwemmen gekijk een vis!"
"Geen water in zwembad, hij er in spring, en is dood gevallen."
"Hoe, geen water in het zwembad, vorige week is het zwembad gereinigd en toen ik vertrok was het nog vol water!"
"Ja maar, water genomen door pompiers om de brand te blussen."
"Welke brand Saïd?!"
"Huis is in brand gevlogen."
"Maar hoe is dat mogelijk?"
"Rouwkapel voor uw moeder, kaars te dicht bij gordijn en alles verbrand."
"Rouwkapel, is mijn moeder dood? Wij hebben vorige week pas haar 70ste verjaardag gevierd en zij was in volle form."
"Ja maar moeder kon vorige nacht niet slapen, zij ging een slaapmiddel vragen aan uw vrouw, die was met uw beste vriend aan het vogelen en is dood gevallen van het verschieten."
"Mijn vrouw heeft mij bedrogen met mijn beste vriend, kunt ge mij dan niets positiefs vertellen?"
"Jawel, patron, herinnert ge U dat je 14 dagen geleden een aidstest hebt gedaan?"
Zij zijn werkelijk onafscheidelijk broer en zus Heros en Hera, waar je ook komt of kijkt, steeds zie je er twee. Wanneer ze het bos nog maar eens onveiligvoor konijnen aan het maken zijn, maar ook als ze liggen slapen, zoals hier, samen lekker warm voor het ronkend kacheltje.
De keren dat ze al gefotografeerd zijn dat ze tegen, op, of vlak naast elkaar liggen slapen zijn ondertussen ontelbaar geworden. Enkel s nachts slapen ze separé ieder in zijn eigen bench.
Gaan ze dan in de tuin staan ze ook tegen elkaar op als geven ze elkaar een high five, soms lijken het twee ballerinas die op hun achterste poten een pas de deux uitvoeren. Het baasje heeft er al eens aan gedacht van het Zwanenmeer van Tchaikovsky daar bij te laten spelen maar het ritme klopt niet. Ze zijn wat hevig voor de rustige muziek van Tchaikovsky. Binnen een jaar of tien, als ze goed wat ouder zijn misschien.
Ondertussen betrekken ze mij ook heel regelmatig in hun spel of meer .moet ik ze tot de orde roepen als het er weer eens wild aan toe gaat. Want dat moet gezegd worden van de baasjes mogen ze meer dan van mijzelf als ze weer eens wild aan de gang zijn in de tuin. Binnenshuis is het anders, dan reageren de baasjes vroeger dan ik , dan kan ik mijn ogen dicht laten vallen voor de kachel .
Vrijdag laatsleden, eergisteren dus, is er iets raars gebeurt op dit blog. Een jaar lang, het eerste bestaansjaar, stond het cijfer dat aanduid hoeveel personen gelijk op het blog waren op vier.
Bij de geboorte van de pups was iedereen nieuwsgierig naar de uitslag van de bevalling en stond het cijfer op 13 november 2008 op tien. Sinds toen was dat cijfer niet verandert. Tot vrijdag dan
Plots stond de teller op 19, en dat zonder enig aanwijsbare reden. Of is het de melding en de oproep om mee uit te kijken naar de Hovawarth Hinch die half Vlaanderen heeft gemobiliseerd om op het blog te kijken naar wie of wat ze moesten uitkijken. Op het eind van de dag stond er ook een verschil van 265 bezoekers meer op het blog dan s morgens.
Dat is ook al niet normaal want gemiddeld hebben wij het laatste jaar zon 150 bezoekers per dag,dat kan al eens schommelen maar een uitschieter van 115 bezoekers meer is niet iets wat elke maand gebeurt !
Nu gaan we er niet van wakker liggen maar het is wel een plezierig gevoel dat we soms toch wel héééél populair zijn.
Een jonge journaliste van CNN had horen praten over een zeer oude jood die sinds jaren tweemaal per dag aan de Klaagmuur in Jeruzalem ging bidden. Ze dacht dat het een mooi onderwerp was om deze man te interviewen, ging ter plaatse en zag deze oude man slenteren naar de muur. Nadat de man driekwart uur gebeden had kwam hij steunend op zijn wandelstok terug geslenterd. Ze ging tot bij hem voor een interview. "Verontschuldig mij, mijnheer, ik ben van CNN. Hoe is uw naam?" "Morris Fishbien" antwoordt hij. "Sinds hoelang kom je hier al bidden?" "Meer dan 60 jaar" antwoordt hij. "60 jaar ! Dat is ongelooflijk ! En voor wat bid je?" "Ik bid voor vrede tussen Christenen, Joden en Moslims, Ik bid voor het einde van alle oorlogen en. dat onze kinderen een mooie toekomst zouden hebben." "En wat ondervind je na 60 jaar bidden?"
"Ik heb de indruk dat ik tegen een muur aan het praten ben !!."
Wat ziet het er vies en vuil uit, in de tuin is alles grauw en weinig aantrekkelijk, op straat kruipen de mensen diep in hun regenjassen. Het is dan wel warmer dan een week geleden maar de regen bederft dan weer het warmere weer.
Was het vorige week nog allemaal maagdelijk wit in de velden en bossen, nu blijft daar buiten, op een schaduwplek na, niet veel meer van over.
Wie er wel gelukkig mee is met deze toestand zijn de mensen die hun boterham moeten verdienen langs de baan. Die kunnen terug op een nnormale wijze gaan werken morgenvroeg.
Het is nooit goed voor iedereen, zoiets is nu wel duidelijker dan anders. Voor ons Dentjes deerde de wintertoestand niet. Lekker rollen in de sneeuw zoals ik dinsdag en woensdag nog heb kunnen doen, zal er de eerst volgende dagen wel niet bijhoren.
Dan toch maar hopen op een vroege lente, met sneeuw- en meiklokjes , de eerste krokussen en narcissen ?
Wij Drenten hebben een opoffering gedaan aan de kunst deze namiddag ! Wij hebben onze wandeling een beetje ingekort om het hoofdbestuur de gelegenheid te geven naar een vernissage te gaan.
Het baasje was uitgenodigd door Julienne, de vrouw van onze Mitsubishi dealer in Vosselaar.Sinds enige tijd heeft Julienne zich de kunst van het schilderen eigen gemaakt en nu stelt ze, samen met 14 andere geestesgenoten tentoon in jawel, de toonzaal van de garage.
Ons baasje was zo fier als een kermisvogel dat hij een unieke foto heeft genomen ! Nog nooit vertoont !Van Goghs zonnebloemen zij aan zij met een Mitsubishi Outlander! Je gelooft het niet ? Kan ik goed geloven maar kom uzelf vergewissen, trouwens ons baasje heeft nog nooit gelogen, wel eens de waarheid geweld aangedaan maar liegen ?
De tentoonstelling is prachtig opgesteld en knap geïntegreerd tussen de flonkerende autos. Van kunst en autos is beiden genoeg aanwezig en voor ieders smaak en beurs.
Wij wensen de kunstenaars en voornamelijk Julienne en Karel Huybs Goossens succes met de tentoonstelling van zowel autos en schilderijen. t Baasje stond er van te kijken dat beiden zo goed konden gecombineerd worden.
Na bijna een halve eeuw getrouwd te zijn, sterft de man, niet lang daarna komt ook zijn vrouw in de hemel. Zij ziet haar man, vliegt hem in de armen en roept: 'Liefste, wat een geluk hier jou te vinden ! De man kijkt verbijsterd op en zegt: 'Miljaarde! Nu niet beginnen zeveren hé! De afspraak was: Tot de dood ons scheidt!!!
De bloglezers hadden het tussen de regels al kunnen merken, zeker zij die ook het blog van Michka en Cheeta lezen. Er stond een feestje aan te komen met de collegas van t baasje zijn voormalige school.
Ons baasje had zo n week of drie geleden een paar mailtjes naar de ex-collegas gestuurd met de melding dat ze nog eens moesten samen gaan zitten voor een babbel en een borrel. Met achten waren ze die hetbaasje de oude taarten noemt. Hij mag dat zeggen want zelf rekent m zichzelf er ook bij. Het waren in feite maar zes oude taarten want twee van de collegas zijn nog aan de slag op school, maar toch zijn het ex-en omdat zij op school een directie functie hebben gehad.
Het was weer bijbabbelen en verhalen vertellen, al dan niet gekruid met de nodige humor. Meestal zijn die nieuwjaarsrecepties van die zielloze bedoeningen waar ieder naartoe gaat omdat zij moeten gezien zijn niet zo op het KTA in Herentals. Het gaat er zeer ongedwongen aan toe en je merkt het ook, zij die er aanwezig zijn beleven dat dan ook met de volle goesting.
De baasjes zagen er vriê kontent uit toen ze terug thuis kwamen, t was plezant geweest en afspraken voor 2010 zijn ondertussen ook al gemaakt. Afspraken waar al naar uitgekeken kan worden.
Op de foto, staand van links naar rechts: Joris, Rita, Leo, en ons baasje
Op foto twee leek het er bij aanvang op dat de dames zich gingen wagen aan de French cancan, dat is toch niet doorgegaan maar lol hebben ze gehad zo met zn viertjes !
Omgeving Gent, even mee uitkijken a.u.b. ! Hij is gevonden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
+++++++++++++++++++ HIJ IS GEVONDEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
jammer genoeg wel met gebroken voorpoot (ligt nu op de operatietafel), maar dat is nu eventjes het minste van de zorgen - nog nooit zo blij geweest met een hond met een gebroken poot.
M@rian ,moderator op het NL Drentenforum heeft dit bericht op het forum geplaatst. Het betreft een verdwijning van een Hovawart reu in de omgeving van Destelbergenbij Gent.
Kijken de lezers uit de omgeving mee uit naar de hond ? Deze mededeling mag gecopieerd worden en op andere sites geplaatst. Dank bij voorbaat !
Jan
---------------------------------------------
zeer triest nieuws : de broer van Crunch is verloren gelopen, woensdag 13/01 vanuit zijn thuisadres in destelbergen (bij gent) (gegevens van de baasjes: Filip Everaert tel 0479 600 111 - Houtstraat 28 - 9070 Destelbergen) samen met de andere hond die ze hadden (golden retriever teef) zijn ze uit de tuin ontsnapt, de golden retriever teef is aangereden (en gestorven ) en waarschijnlijk is Hinch daarop in paniek gaan lopen.
beschrijving : hovawart reu Grootte: 65 cm Kleur: zwart met enkele bruine vlekken, witte vlek op de borst Rode halsband Gechipt Langharig, hangende oren en pluimstaart Luistert naar de naam Hinch TEL: 0479 600 111
het mag op alle mogelijke fora geplaatst worden, mocht iemand nog plaatsen weten (op hondenvrienden.be wordt het hopelijk al geplaatst).
uiteraard weten we dat de kans niet groot is dat hij via hier zal gesignaleerd worden, maar elke kans is er één en hier lezen ook belgen, dus niet plaatsen was geen optie.
Zevenhonderd dagen waren we gisteren aan de slag met ons blog op het World Wide Web. Het WWW, waar ieder zijn mening en zijn ei kwijt kan en waar het seniorennet de poort naartoe is/was.
Zonder het seniorennet zouden we waarschijnlijk nooit dit blog begonnen zijn. We zijn niet van de generatie die opgegroeid zijn met bits en bytes.Die bits dat kon nog, die kon je in een soort schroevendraaier plaatsen en dan verschillende schroeven mee los of vast zetten. Maar van bytes hebben we nooit kaas gegeten
Toen we op Valentijnsdag, nu haast twee jaar geleden begonnen met het blog, hadden we nooit kunnen vermoeden dat 700 dagen later, we meer dan 89.000 bezoeken aan het blog konden optekenen. 127 bezoeken per dag gemiddeld over gans die periode. En dat voor de verhaaltjes over twee Drenten, Bas en Belle in het begin. Nadien over Belle en haar twee pups Hera en Heros.
We hebben tijdens die 700 dagen verschillende blogs weten komen en ook alweer weten verdwijnen. Sommige zeer enthousiast begonnen en al snel als een kaars uitgedoofd, sommige rustig begonnen en kalm verder kabbelend. We hebben met het blog nieuwe mensen leren kennen, sommigen hebben we al in levende lijve ontmoet, sommige zijn vrienden geworden.
Maar vooral hebben we de Drentsche Patrijshond toch in vele huiskamers bekend gemaakt. De wandelingen met de vereniging zouden niet dezelfde geweest zijn als we die Wiebes, de Arcils en Floyds niet gekend hebben via het blog. Als we dan aan de start van een wandeling kwamen, waren we direct thuis onder bekenden want dat was Anita, en dat Jil en Miriam, en Hans en Eric en daar dat moet Maurice zijn. Plezant is het in elk geval.
Wat er ook niet meer gebeurt is dat we het relaas van de vorige weken of maanden nog moeten geven. Dikwijls is het van dat gebeurde toen maar toen waren jullie in Frankrijk, we hoeven het allemaal niet meer uit te leggen, het heeft op t blog gestaan !
Zet die combinatie in het midden van het bos op een open plek in de sneeuw en je hebt spektakel eerste klas.
We waren deze namiddag eens niet naar ons bos geweest maar samen met den Yndhi naar een ander bos geweest waar Hera en Heros het nog niet kenden. Ook Yndhi kende het daar nog niet en mijzelf kwam het vaag voor.
Toen ik hoorde dat het baasje tegen zijn broer vertelde dat op het die plaats is dat de Kaawpollekes wandeling terugkeert. Op die plaats stond inderdaad het baasje met zijn citroenjenevertjes en cakejes. Daar heb ik vorig jaar de ganse meute staan opwachten samen met het baasje.
Het was er overheerlijk weer, een zalig zonnetje , sneeuw en niets geen wind daar tussen de bomen. Ik heb me daar liggen rollen in de sneeuw en t baasje gaf me groot gelijk, het is best mogelijk dat het de laatste maal is dit jaar dat het nog kan want het dooit tegen de sterren op.
Yndhi wist niet wat hem overkwam, het was ook weeral drie weken geleden dat we elkaar nog zagen. Hij is groot geworden, den Yndhi die nu tien maanden oud is. Hij is nog altijd even zot van Hera, maar grote broer Heros stelt de limieten waar Yndhi zich aan te houden heeft. Ook naar mij luistert Yndhi beter als naar zijn eigen baasje. Het is de jongste van de vier en naar onze mening zal m naar ons luisteren, zoveel is wel duidelijk, ook voor hem !
Thuis gekomen zijn we als een blok in slaap gevallen en we durven er veel op verwedden dat het in Beerse even stil is bij ons baasje zijn broer. Voor de trouwe blog lezers ook beter gekend als ozze Dré.
Een man komt thuis van het werk en zegt tegen zijn vrouw: Schatje, ik heb een nieuwe secretaresse. En weet je wat? Ze had een paars-witte bhaan! Weet je wel, de kleuren van Anderlecht.
Nou ja, het stelt niet zo veel voor, maar het gaf me toch een goed gevoel.'
De volgende dag komt hij thuis, en zijn vrouw vraagt: 'Hoe was het op je werk?'
De man antwoordt: 'Fantastisch, ik liet mijn gummetje vallen, bukte om het op te rapen, en weet je wat? Ze heeft ook een slipje in de kleuren van Anderlecht!
Goed, het stelt natuurlijk niet zo veel voor maar het gaf me toch een goed gevoel.'
De volgende dag komt hij thuis en vraagt aan zijn vrouw: 'Hoe was je dag vandaag?' Zegt zij: 'Goed hoor, we hebben een nieuwe postbode!!!
Zijn penis is 5 cm langer dan die van jou.
Goed, het stelt natuurlijk niet zo veel voor,maar het gaf me toch een goed gevoel!'
Gisterenavond is het al begonnen, t baasje zijn zus belde dat ze thuis was na een glijpartij want in Turnhout, 7 km van hier regende het op een bevroren ondergrond. Zij was heel zuutekes van de rijschool* naar huis geslibberd (*voor mensen uit de omgeving van den TAR)
Wij wonen natuurlijk in betere oorden (haha) en hier dooide het zachtjes aan op een normale wijze, met druppende dakgoten, lekkende stukgevroren bloempotten en druppende bomen.
Het is weer eens iets anders dan al dat wit en geschuif als je buiten kwam. Deze namiddag zullen we wel weer naar onze poten krijgen als de dooi zo verder zet en we komen met 12 slijkpoten terug binnen geschoven.
Het kuilen graven in de tuin zal dan wel beter lukken als bij dat probeersel van maandag voormiddag. Toen moesten we eerst door een dikke bevroren laag graven voor we op de zachte kwamen. Nadien heeft het baasje de aslade van de kachel in die kuil leeg gemaakt en er een stinkende drol bovenop gelegd. Dan graven ze daar niet verder zegt m, en gelijk heeft hij, hij heeft nu twee kuilen in de tuin. De tweede vlak naast nummer één want daar ligt een drol in!
Het is een opgave ons Miss Energy kalm te houden. Het baasje heeft al aan opgave, in de andere betekenis gedacht want het is als dweilen met de kraan open. Het is niets gekort kort op de bal te spelen want eens je je hebt omgedraaid is ze weer actief tegen 100/u.
Dan is Hera bezig moeder of broer te jennen, of ze staat met dat flosjtouw klaar om mee te spelen. Dan ga je wandelen en denk je er aan van ze gans de tijd aangelijnd te houden maar dan is het weer te glad en maak je de leiband los omdat ze je anders onderuit trekt !
Eens die leiband los is haar eerste betrachting zo snel mogelijk terug bij Heros te komen die al een eind vooruit is. Ze stormen dan zij aan zij door het bos op een wijze dat elk wijs wezen denkt dat kan nooit goed gaan !
Het zal nog lang duren denken wij eer die knobbel weg getrokken is op een natuurlijke wijze. t Baasje heeft er al aan gedacht van ze een week uit te besteden op een plaats waar ze alleen is, zonder hond of kat.
Eén voordeel heeft dat wandelen wel, als ze dan moe thuiskomt is ze kalm .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
