Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-04-2010
Visite!
Visite
Een beetje laat vanavond dit laatste bericht maar we hadden visite vanavond. Het was Syrah en haar baasjes Hugo en Mieke die ons vanavond een bezoek brachten.
Heros was al dadelijk goeie maatjes met haar en heeft gans de avond met haar opgetrokken. Ook zij kon Heras blijkbaar wel genieten. Tot voor enkele maanden was hier helemaal geen sprake van, toen ging de toen nog pups van haar lopen
Nu hebben ze zelfs samen aangeschoven voor het eten. Syrah heeft zelfs geen grom ten gehore gebracht zoals ze voorheen deed.
Ook toen ons baasje in de keuken naar de koekenkast ging voor ons dessertkoekje, ging zij netjes op haar achterste tussen de andere drie zitten wachten op dat koekje.
Fred gaat ne keer te biechten bij de pastoor : "Meneer pastoor, ik heb mijn vrouw bedrogen,maar ik kan niet zeggen met wie." De pastoor wilt die man helpen en vraagt : "Was het met Lea Janssens uit de Dorpsstraat?" "Nee", zegt de man. "Was het dan met Rita Peeters uit de Acacia-laan?" "Nee", zegt de man "ik kan het u echt niet vertellen." "Was het misschien met Greet Beckers uit de Vissersstraat?" "Meneer pastoor", zegt de man "ik kan het u echtwaar niet vertellen!!!" "Weet ge wat?!", roept die pastoor kwaad, "bol het dan maar af want zo kan ik u niet helpen!!" Fred loopt rap naar buiten en zegt tegen zijn Belgacom collega's:
Ondanks drie Drenten in huis hebben wij ons vandaag schromelijk veslapen. Het was Hera die om negen uur de baasjes wakker maakte door stilletjes te janken.
Te laat gaan slapen ? Te moe gemaakt gisteren, de heenreis van eergisteren of de wandeling van maandag ?Wie zal het vertellen wat de reden is van ons zolang te verslapen. Uiteindelijk doet het er niet toe, wie hier binnenkomt komt terecht bij een uitgeslapen famlie. En t baasje zegt we kunnen er maar deugd van gehad hebben
Morgen laten we toch de luiken maar open zodat we gewekt worden door het felle zonnetje dat nu al hoog staat.
t Baasje gaat vandaag de druivelaars snoeien, dat is ook voor ons fijn werk omdat we dan gans de tuin kunnen volleggen met dunne takjes. Dat is ook voor het baasje prettiger al die kleine takjes rapen, daar blijft zijn rug soepel van (?)
Vanmorgen zag het er maar grijs uit en het regende enkele druppels, te weinig om nat te worden te veel om er direct in te gaan werken. Om 11 uur was het dan over en kwam de zon er eens sporadisch piepen.
Dat was het signaal voor het baasje om eens een toerke te gaan wandelen met ons. Het waaide wat en binnen de kortste tijd was de Charente opgedroogd. Het baasje heeft dan de zitmaaier voor de pinnen gehaald en de tuin gekortwiekt. Wij hebben voor één keer eens niet in de weg gelopen. t Baasje zegt dat m dat gazon heeft afgereden voor ons, als het dan eens regent is het ook veel sneller droog achteraf. En dat maakt het vrouwtje dan weer blij als we uit de tuin naar binnen komen.
Het baasje heeft ook het kweekkastje terug geplaatst. Hij heeft de tomatenplantjes meegebracht die hij enkele weken geleden gezaaid had. Die zaailingen hebben nu twee echte blaadjes en dus mogen die worden uitgeplant. Daarvoor heeft hij dan dat bakje nodig dat m enkele jaren geleden in de Aldi heeft gekocht. Met wat compost en zaaigrond gemengd heeft hij dat bakje gevuld en morgen gaan de plantjes daarin. Vanaf begin mei mogen die dan in de volle grond in de moestuin.
Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt van zijn werk. Hij loopt de keuken in enbegint meteen te roepen : PAS OP ! ! ! MEER BOTER ! !! STOP ! ! STOP ! ! DRAAI ZE OM ! ! BOTER ! ! ZACHTER ! ! ZACHTER ! ! MEER BOTER ! ! ZIE JE DAT DAN NIET ? ! ZE GAAN AANBRANDEN ! ! PAS TOCH OP ! ! DRAAI ZE OM ! ! SCHIET OP ! ! HAAST JE ! ! DRAAI ZE NU OM ! ! STOP ! ! STOP ! ! PAS OP ! ! TE VEEL BOTER ! ! HET GAAT SPATTEN ! ! ZET UIT ! ! ZET UIT ! ! PAS OP ! ! JE GAAT JE VERBRANDEN ! ! ZACHTER ! ! ZACHTER ! ! HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER ! ! EN TE WEINIG ZOUT ! ! OHHH ! ! TE WEINIG ZOUT ! !
De vrouw is compleet overstuur en gilt: Waarom roep jij zo? Wat is er met jou aan de hand ? De man draait zich om en zegt heel kalm terwijl hij de keuken verlaat: Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit in de auto.
Om te beginnen kunnen we zeggen dat het baasje weeral wreed kontent was dat wij gisteren in de auto zo stil en rustig zijn geweest. Geen van ons drieën heeft één kik gegeven onderweg, zelfs in de talrijke files rond Parijs niet. Dat is ooit anders geweest herinner ik me toen Bas er nog was. Die had alles gezien en gaf daar dan nog luidkeels commentaar op ook, voornamelijk alles wat vloog kon hem mateloos boeien, Airbussen, Boeiïngs, helicopters, ballonnen, enz .
Gisterenavond heeft het baasje de kachel nog aangestoken omdat het na twee weken toch wel kil was in huis. We hebben ons dan maar vlak voor de kachel laten vallen en genoten van het lekkere vuurtje.
t Baasje heeft daarjuist , vlak voor EDF voor een uur de elektriciteitsknop afzette, op het NL-drentenforum gelezen dat Jan Lambrecht uit Idaho USA melding doet van de geboorte van 4 Amerikaanse Drentenpups . Obama heeft er twee reutjes en twee teefjes bij onder zijn hondenpopulatie. Jan kan nu ook al melden dat alle pups al een bestemming hebben, drie gaan er de noordelijke grens over naar Canada en eentje blijft in de USA. Jullie hoeven je dus niet sante pede naar Idaho Falls te vliegen, alle pups kennen hun nieuwe baasjes al.
Ons baasje heeft vanmorgen al een quasi boze blik van de overbuurvrouw moeten trotseren die (in t Engels) vroeg of wij dit grijze weer van deze morgen hadden meegebracht. Ons baasje wist uiteraard van niets (gebeurt nog) en heeft zich dus uitermate verontschuldigd dat het zo uitgedraaid is op miezerig weer. Hij heeft haar dan ook verteld dat de aanhanger nog niet helemaal leeg is en dat er waarschijnlijk nog wel Belgisch goed weer op ligt
Neen geen super korte weekend trip, maar anderhalf uur oponthoud op de snelwegen rond de Franse hoofdstad.
De oorzaak ? Van alles en nog wat, opgebroken rijstroken, een afgesloten deel van de snelweg. Een uitgebrande camionette met veel pompiers er rond aan de overkant van de snelweg, maar wel een gaapfile want een kijkfile kon je dat al niet meer noemen. En dan nog te laat vertrokken zodat je op een druk moment langs één van de drukste steden van Europa langs moet.
Eens dat anderhalf uur voorbij zagen we dan ook Parijs in de achteruitkijkspiegel liggen en lag daar een A10 snelweg, precies voor ons alleen, haast geen verkeer en vanaf toen konden we weer goed opschieten.
Een dertig kilometer voor aankomst moesten we nog eens aan de kant voor een Spaanse vrachtwagen die zijn rechterachterwielen verloren was. Als dat in België gebeurt gaan die vrachtwagens gewoonlijk ondersteboven dwars over de snelweg liggen. Hier niet, netjes aan de kant geparkeerd en wachtend op een zeer zware takelwagen
Uiteindelijk zijn we na acht uur en een half ter bestemming gekomen, om half negen draaide t vrouwtje de poort open voor ons en de uto
Het is zoals bij kabouter Wesley in man bijt hond, even later maar bijlange niet meer zo vinnig als toen ze daarstraks achter die haas aangingen in Neerlinter. In de koffer van de auto was het al opmerkelijk stil en van Harry die naast baasje Jos bij ons op de achterbank zat hebben we ook al niet veel te vertellen. Doodstil was het op hondengebied in de auto.
Niemand is ziek geworden, waarschijnlijk wegens te moe om die energie te kunnen opbrengen
Thuis gekomen hebben ze hun etenbak tot op de bodem leeggegeten (pedigreebrokken met curryworst van t frietkot) en toen, na hun dessertje was het plots heel stil in huis. Zelfs ik die niet was mee geweest wegens 100% loops, was er stil en verbaasd over dat die twee plots zo stilletjes waren.
Straks mogen ze mee naar Frankrijk, met de ganse koffer voor ons alleen, zelfs de achterbank mogen we gebruiken. Baasjes rommel bagage noemt het baasje dat zit toch allemaal op de aanhanger.
Tweede Paasdag is zo één van die Drenten hoogdagen in het jaar. Zo ook vandaag in Neerlinter tussen Tienen en Sint Truiden.
58 Drenteneigenaars met 32 honden hadden de weg gevonden naar het dorpsplein in Neerlinter. Vermits daar alles wat voor baasjes interessant is gesloten was zoals het plaatselijk café, vroeg onze Eric (de verschrikkelijke, volgens hemzelf) van de auto terug te nemen en hem te volgen. Eventjes later startten wij de wandeling, onze autos lieten wij uiteraard achter aan een gezellige drankgelegenheid (omdat we daar gratis water kregen voor de hondjes).
Door het zachtglooiende Hageland leidde Eric zijn gevolg langs mooie wegen waar de honden ook mochten vrijlopen. Enkel bij het oversteken van een baan dienden de honden uit veiligheidsredenen aangelijnd te worden.
Ook de fotoapparaten deden hun werk. Het baasje heeft die dan maar snel gebundeld in een album bij het seniorennet , op dit adres kan je de fotos vinden , even klikken op het adres en je bent er http://fotoalbum.seniorennet.be/Bas_en_Belle/drentenlentewandeling .
Het leven zou een pak leuker zijn als je achterstevoren zou kunnen leven... Stel je voor: Om te beginnen sta je op uit de dood, een spectaculair begin. Als je uit de kist stapt wordt je verwelkomd door je familie en beste vrienden, die hoef je dus niet meer uit te zoeken en ze hebben allemaal een bloemetje meegenomen.
Dan mag je een jaar of 20 lekker achter de geraniums hangen, iedere dag een paar borrels, af en toe een uitstapje met een rondvaartboot, elke maand je uitkering. Op een dag staat er ineens een vent voor je deur met een gouden horloge. Die biedt je meteen een goed betaalde baan.
Naarmate de jaren voorbijgaan, krijg je ook steeds meer zin om te werken, je voelt je ook steeds beter. Je kan zoveel roken als je wil, want je longen worden steeds schoner. Je kan drinken wat je wil, de katers worden steeds kleiner. Je raakt je buik kwijt... zonder dat je er iets voor hoeft te doen!
Je gaat ook steeds meer van je man of vrouw houden. In het begin heb je maar 1 keer sex per jaar, Maar op 't laatst 10 keer per week. Op een gegeven moment moet je naar school. En je weet alles al, dus je hoeft geen flikker te doen.
En de laatste jaren van je leven kan je lekker in de zandbak spelen. Je kan snoepen wat je wil, want je bent toch al je tanden weer kwijt. Dan nog een paar maanden aan een vrouwenborst sabbelen, daarna nog 9 maanden in de veilige, warme moederschoot, en daarna eindig je in eenallesverzwelgend, gelukzalig orgasme!
Innovatie begint pas als je anders tegen dingen aankijkt!
Zaterdag hebben ze nog een balletje aan een koord gekregen, de twee van donderdag waren al een ganse zaliger en dit leek ons een steviger exemplaar.
We hadden nog slaapkoekennodig, het koekje dat ze krijgen wanneer ze s avonds naar hun bench trekken. Deze koekjes zijn de kleine versie van de mergpijpjes en wij kopen ze in de Maxi Zoo.
Daar hebben ze ook van die balletjes, maar pech voor ons trio, er was nog maar één balletje van de geschikte maat voor hen. Zij hebben nu twee van die balletjes en wonder boven wonder ook dat nieuwe balletje leeft nog , hoewel zonder touw
Het is op dit moment weer het favoriete speeltje en het baasje dient goed op te letten want als het balletje weer eens onder de kast gerold is dan hoor je het wel. Het trio ligt dan met veel lawaai op hun buik voor de kast te blaffen. Even later ligt de baas daar dan tussen om dat balletje van onder de kast te halen. De dankbaarheid van het trio is dan niet te genieten en veel te overweldigend. Je moet het meegemaakt hebben
Zalig paasfeest aan alle lezers en sympathisanten van dit blog. We hadden voor de eierenrapende kindjes wel op iets mooier weer gehoopt maar zelfs drie Drenten kunnen daarin niets in forceren.
Hier ten huize staat weer alles in het teken van bagage en aanhangwagens die geladen worden. Een rit naar Frankrijk zit er dus wel aan te komen in de zéér nabije toekomst.
t Baasje vertelt dat hij eerst nog gras moet zaaien in onze tuin/wildernis. Van het sterkste gras zien we terug sporen opkomen tussen de kuilen die we gegraven hebben. Als we die tuin nu eens een paar weken met rust kunnen laten zal er waarschijnlijk terug een beetje kleur in komen. t Baasje heeft ook al draad gekocht om gans het boeltje af te maken zoadt we er niet dadelijk op kunnen .
Morgen gaan we dan met zn tweetjes en de baasjes naar Neerlinter om te wandelen met al die andere Drenten en hun baasjes. We gaan dan de lentewandeling doen die Eric weer heeft uitgetekend voor ons. Er zijn volgens de laatste berichten een 45-tal wandelaars die zich nu aan t prepareren zijn
Ons moe, Belle , kan niet mee want ze is in de periode van loopsheid dat er de meeste kans op pupjes bestaat. Dus om geen verassingen te hebben en om de reuen niet te zot te maken mag ons Belle het huis bewaken terwijl wij weg zijn
Nog een fijne feestdag en tot morgen in Neerlinter
Ik liep van de zomer over de markt, en voor mij liep een mooie meid, lange benen, kort rokje. Bij een kraampje met petjes en hoedjes bleef ze staan. Ze bukte voorover om een hoedje te pakken. Ik zag dat het rokje omhoog kwam en zag toen waar de string tussen de heerlijke billen verdween. Liefhebber die ik ben, bleef ik staan kijken . Ze bleef maar voorover bukken, hoedjes pakken en passen. Bij het 5e hoedje draaide ze zich om en keek mij recht in mijn gezicht aan. Ik dacht, nu krijgen we het: die is pissig, want die heeft gevoeld dat ik naar haar heb staan te kijken. Ze rommelde wat met haar handen aan het hoedje en vroeg aan mij: En, staat ie? Ik antwoordde: Ja, bij het eerste hoedje al!
t Baasje was beter zelf naar de dokter geweest in plaats van Heros en ik naar Dr. Nelly. Of nog beter , hij had beter aan Nelly om een paardenmiddel gevraagd voor zijn verkoudheid. Echt snipverkouden is m, met medicijnen, warmere kleding, thee rhum/Cognac, en nog van die hulpmiddelen die zogezegd moeten helpen van beter te worden
Het is zo gekomen, t baasje is woensdag bijles autotechniek gaan geven aan nichtje An en neef Davy. Die zijn zich aan het voorbereiden voor het examen van rijschoolinstructeur en de autotechniek die zij daar kregen was nauw verwant met latijn voor hen.
t Baasje is dus meer een vertaalcursus gaan geven aan die twee familieleden die iets gaan doen aan de wegveiligheid in België. Nu is m daar niet ziek van geworden maar t was wel de aanleiding.
Bij het buitenkomen van de rijschool liep m daar de Willy tegen t lijf . De Willy is nog een studiegenoot van t eerste studiejaar bij de Broeders in Sint Vic in Turnhout. Je weet wel, nog naast elkaar gezeten in de klas, samen eerste communie gedaan, samen bij de KSA geweest, samen plechtige communie gedaan, en dan een lief gevonden en elkaar nog maar eens heel sporadisch tegengekomen.
De laatste tien jaren waren ze elkaar zelfs helemaal niet meer tegengekomen. Waarschijnlijk omdat wijzelf zo weinig in de stad zelf komen en dan moet het nog lukken dat je elkaar ontmoet.
Dat was dus woensdag wel het geval en die twee hebben daar zon twintig minuten in een gang tussen twee gebouwen staan kletsen. Het tochtte daar geweldig met die stevige wind van woensdag en dus nu heeft m prijs, een flinke verkoudheid die toch binnen de perken dient gehouden te worden met het oog op de wandeling van maandag. Want daar wil m kost wat kost aan deelnemen, desnoods in een karreke zegt m
Zoals jullie gisteren al konden lezen hebben Heros en ikzelf een bezoek gebracht aan de dierenkliniek t Binnenhof te Beerse. Bij mij was het om uitsluitsel te krijgen of ik nu loops ben of niet. Het is nog maar pas in het begin maar wel belangrijk voor de wandeling van maandag aanstaande. Het verdikt: ik ben loops en zal dus niet meegaan met de Drentenwandeling te Neerlinter, ik heb huiswacht !
Voor Heros was het om uit te maken wat die zwelling aan zijn rechterflank betekende. Het is een reactie op een inwendige bloeduitstorting. De gestolde bloedvlek die hij heeft opgelopen bij zijn val van de houtstapel is aan het genezen.
Heros was er toch niet zo gerust in al dat dierenartsgedoe, ook ikzelf zag het niet helemaal zitten, enkel de weegschaal stond mij aan. Voor mij duidde de weegschaal 29 kg aan, voor Heros was dat 34 kg.
Heros zag zelfs het temperatuurmeten door Dr. Nelly al niet zitten. Maar het vocht uittrekken uit zijn verwonding deed m dan weer niets. Dat liet Heros prima doen, het wachten op de uitslag ging ook goed. Het zijn inderdaad soms raar Charels die Drenten
Er komt een blondje, dat al bijna 8 maanden zwanger is, bij de dokter en vraagt aan de dokter om de pil.
Zegt de dokter: 'Mevrouw u bent al bijna 8 maanden zwanger, waarom wilt u de pil, dat is veel te laat.' Zegt het blondje: 'Maakt mij niet uit ik wil toch de pil!' De dokter word lichtelijk boos en zegt: 'Nee mevrouw u krijgt de pil van mij niet, waarom zou u die nou nog willen?' Zegt dat blondje: 'Nu moet u eens goed naar mij luisteren! Mijn man heeft een ander gaatje ontdekt en ik wil echt niet ook zo'n bult op mijn rug hebben hoor.'
We hadden één bal met een koord door, die welke het baasje twee weken geleden had terug gevonden in Frankrijk en waar t baasje een nieuw touw had doorgestoken. Nu speelden we erg veel met dat nieuwe speelgoedje en het baasje bracht daarstraks twee nieuwe balletjes mee.
Twee balletjes, goede harde, met een touw er door, daar vlogen we op af toen het baasje het zakje opende. We moesten er voor gaan zitten van t baasje, mooi voor hem gaan zitten zoals we op school hebben geleerd.
Twintig minuten later waren de balletjes haast gans zaliger. Onze felle den Heros nam dat balletje tussen zijn voorpoten, zette zijn tanden er in en trok er zomaar ganse stukken uit het balletje. Hoe hij het touw eruit gekregen heeft, dat heeft het baasje niet gezien wegens te rap van Heros of te traag voor t baasje.
Hera heeft dan maar eens goed gekeken hoe broerlief het aanpakte en heeft dan het andere balletje ook maar even verbouwd. Als resultaat hebben we nu nog maar één balletje, het oude, want die twee nieuwe kan je nog moeilijk een balletje noemen met de beste wil van de wereld niet !
Mijnheer pastoor wint een reis naar Zwitserland voor twee personen, en vraagt moeder overste mee. Daar aangekomen zijn alle hotels volgeboekt behalve één, waar de bruidssuite nog vrij is. - 'Ah nee', zegt Moeder overste, 'ik heb de kuisheidsgelofte afgelegd en mag niet met een man slapen.' - 'Ofwel slapen we in de bruidssuite, ofwel blijft ge hier de hele nacht maar staan', zegt mijnheer pastoor.
Ze gaat dan maar akkoord en ze gaan naar de kamer.
Daar aangekomen vliegt moeder overste naar het venster, Ze trekt het venster open en neemt een handvol sneeuw, ze trekt hare rok omhoog en smeert de sneeuw tussen haar benen. - 'Wat doet gij nu?' vraagt mijnheer pastoor. - 'Ik ben mijn maagdelijkheid aan 't bevriezen' zegt moeder overste.
Waarop mijnheer pastoor zijn broek laat zakken en zijne paternoster rond zijne piet draait.
Heros, ja hij weer... moet dadelijk mee naar de dierenkliniek om Dr.Nelly nog eens op te zoeken. Niet dat m ziek is of pijn vertoont maar hij heeft een zwelling op zijn rechterflank, juist voor zijn achterpoot. Waarschijnlijk is dat nog een gevolg van zijn tuimeling van de brandhout voorraad enkele weken geleden in Frankrijk...
Het lijkt wel een spierkwetsuur of een vochtophoping zoals bij mij aan mijn achterpoort kort na Nieuwjaar.
Veel last blijkt hij er niet van te hebben want op dit moment is hij zijn moeder aan t opvrijen die aan het loops worden is. Dat opvrijen gaat zoals alles bij Heros, niet bepaald zachtzinnig en in alle hevigheid.
Belle is daar niet altijd van gediend en heeft dus regelmatig werk met m in te tomen. Zij doet dat nog altijd zoals in onze puppytijd door met haar bek onze snoet te omvatten. Het baasje zegt dat het de lente is die Heros parten speelt. Als dat waar is dan gaat het nog een felle stormachtige lente worden
De zwelling op de rechterflank bij Heros is hoogstwaarschijnlijk nog het gevolg van zijn val enkele weken geleden. Daar zal een inwendige bloeduitstorting geweest zijn die zich nu door vocht aan het oplossen is. Dat is eenvoudig uitgelegd wat Dr. Nelly een posttraumatische dinges noemt. Die dinges heeft het baasje er van gemaakt want wat het juist was herinnert geen van de twee van het hoofdbestuur zich nog Erg hé die light versie van Alzheimer.
Het baasje begint nu toch stilaan te denken aan een verzekering voor dat dwaas en wild geweld wat hier in huis Heros noemt. En als je een keer op de grond stampt dan is het heel wat minder hero . Een groot bakkes en een klein hartje zegt ons baasje
Wat het hoofdbestuur al even vermoedde is ook waar bij mijzelf. Ik ben loops en dat is een probleem voor volgende maandag Volgende maandag is er de jaarlijkse lentewandeling van de Belgische Drentenvereniging. Nu wou t vrouwtje bij mij thuisblijven en t baasje zou dan gaan wandelen met Hera en Heros. Meegaan is geen optie want dan zou ik daar een revolutie met slaande argumenten veroorzaken onder de reuen vertelt ons baasje.
Ik zal dus huiswacht krijgen helemaal alleen blijven Dat is ooit nog maar één maal gebeurd, en dan duurden het nog maar één uur. Dat zullen ook niet veel honden van 4,5 jaar kunnen zeggen dat ze maar één uur van hun leven alleen zijn moeten blijven . Er was altijd wel iemand thuis, ofwel één van de baasjes, of Bas, of de pups, en voor ik bij de baasjes was ben ik steeds bij moeder Freya en mijn zussen geweest. Nooit alleen dus, we gaan eens zien wat het geeft. t Baasje heeft gezegd dat ik dan wel niet in de bench moet, ik mag er in, maar moet niet, het deurtje blijft in elk geval open.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
