Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
19-05-2010
Motilium!
Motilium
Het was voor mijzelf gisterenavond dat de baasjes de huisapotheek raadpleegden. Neen niet de hondenapotheek maar de grote mensen apotheek.
De reden had ik in de namiddag al aangegeven, of beter gezegd overgegeven. Toen dat ook tegen de avond nog enkele malen gebeurde, waren de baasjes toch een beetje bezorgd ove mij en mijn maag.
De test of ik dan al dan niet ziek ben of weer kuren verkoop is gewoonlijk het aanbieden van een stukje pensstaaf. Als ik dat dan niet dadelijk vinnig aanpak is dat voor de baasjes het signaal dat er wat verkeerd zit.
Het probleem was dat kleine pilletje dat te klein was voor de dikke bazenvingers, ik krijg dan ook maar een halfke, dat is dan werk voor t vrouwtje dat pilletje doormidden te breken.
Op een wip was dat pilletje binnen en op een tweede wip was mijn maag al een flik stuk beter. Het was dan ook een instant pilletje. Zo eentje van smelt wel in je mond, niet in je poot
Als Dr. Nelly dit nu leest gaat onze baas weer naar zijn voeten krijgen denk ik, want eigenlijk is Motilium niet geschikt voor dieren, maar ik was er toch maar goed mee geholpen gisterenavond en vanmorgen !
Sortaient les filles, zong Salvatore Adamo in 1964. Zesenveertig jaar geleden weeral en toch kan ons baasje nog meezingen op Adamos deuntje.
Waarom deze ontboezemingen op dit blog ? Wel het zit zo elk jaar rond dezelfde tijd bloeien ook die rozen weer rondom het huis hier in Ferret.
Je mag stikstekeblind zijn, dan nog merk je dat de rozen weer beginnen te bloeien. De rozengeur van enkele exemplaren vult de ganse koer als er zo even een windje blaast.
Ook die geur is iets van rond dezelfde periode en zelfs nog vroeger. Het is de geur van de rozekeszeepjes die vroeger in alle kleerkasten te vinden waren. Het was dat, of lavendel,ofde rotgeur van mottenballen. Die geuren kon je dan zondagsmorgens herkennen als je naar de kerk ging. Het was daarom misschien dat onze pastoor zo kwistig was met zijn wierookvat, omdat de geurenmix niet bepaald het van het was.
Zo was het vandaag een beetje winderig en de knalrode rozen van de eerste foto overstemden al de rozen tegen het huis in geur. Aan de poort staat dan een struik met oranjegele rozen, die geeft dan zijn geur aan ieder die binnenkomt bij ons
En dan mag je niet eens mijmeren over le temps dantan als je al die geuren uit een voorbije eeuw nog eens opsnuift. En elk jaar rond dezelfde tijd zingt het baasje quand les roses fleurissaient
Sinds enkele weken is de horizon in het oosten van La Magdeleine sterk gewijzigd. Zes windturbines zijn aan de horizon verschenen, hier in Frankrijk spreekt men van éoliennes.
Hoewel het hier in de omgeving soms nog de indruk wekt van te leven in de 50er jaren, voornamelijk als het om de rust en de kalmte gaat, is ook hier de high-tec van de hernieuwbare energie al goed ingeburgerd. Deze zes turbines maken deel uit van de 15 die hier in de buurt van Ruffec geplaatst zijn. Een tweetal jaren geleden zijn er al negen geplaatst in Salles de Villefagnan.
Daar kwam dan nog de nodige tegenkanting op, en er was zelfs een actiecomité gevormd tegen de éoliennes. Dat comité kwam op tegen het verstoorde landschap en het geluid dat die ondingen maakten. Het Comité had dan ook nog een presidente, een voorzitster en nog wel eentje van Hollandse origine. Zo eentje waar 99,50 % van de Hollanders zich ook voor schamen, zo eentje die de reputatie van Nederland telkens een ferme knauw geeft.
Ons baasje heeft toen eventjes op haar site (dacht m) geantwoord, en zijn ongezouten mening gegeven. Zo van dat ze de Fransen hun eigen land maar moest laten besturen en dat zij trouwens ook tot in de Charentegekomen was omdat het er goed en aangenaam leven is.Dit dank zij de goede zorgen gedurende vele eeuwen door de voorouders van de hedendaagse bevolking
Enkele dagen later kreeg ons baasje felicitaties van onze burgemeester, het e-mail adres was dat van de krant geweest en het baasje zijn reactie was zo ook in de krant gekomen en goedgekeurd door ons plaatselijk opperhoofd
We lazen het deze namiddag al in een bericht in de digitale krant. Bobbejaan Schoepen overleden in het ziekenhuis te Turnhout.
Iedereen in de omgeving van Lichtaart en nog meer, in de Kempen, kent Bobbejaan wel of heeft m ooit ontmoet in zijn pretpark of met zijn Amerikaanse slee in de omgeving. Tot in Herentals en Turnhout kon je hem op zomerse dagen ontmoeten in zijn cabrio met de immense buffelhorens op de motorkap.
Aan velen heeft Bobbejaan werk verschaft in zijn pretpark en ontelbare hebben er ook vakantiewerk opgeknapt.
Ooit, in een ver verleden kwamen we ook wel eens in het weekend in zijn zaal, waar dan verschillende bekende en opkomende artiesten optraden. Voor de ambiance zorgde Bobbejaan dan altijd
Als je de jonkskes actief wil krijgen in de tuin is er één zaak waar ze direct voor klaarstaan. Een deksel van een emmer van bij de bakker zo eentje waar men bij de bakkers grondstoffen in levert.
t Baasje gebruikt dat deksel als frisbee om Hera en Heros te leren apporteren. De beste apporteerder is Hera, en Heros hangt achter haar aan, meer geïnteresseerd in de achterpoten van Hera dan in de frisbee.
Het lijkt dan een gevecht op leven en dood, met bijhorende geluiden, en gekletter van tanden tegen elkaar. Als ze dan elkaar moe gemaakt hebben is het meestal Hera die de frisbee tot bij de baas brengt.
Als er niet gespeeld wordt ben ik het die opruimt in de tuin en de frisbee naar het baasje brengt. Ondertussen weet die al dat het mij meer om het opruimen van de rommel van die klein mannen te doen is, dan om zelf te apporteren. Hoewel ik doe niet onder voor die twee, tenslotte hebben ze alles van mij geleerd !
Daar is onze baas gisteren voor gaan lopen Nu zal je zeggen, wat betekent zeven millimeter. Wel als dat de hoeveelheid regen is die valt binnen het uur, dan is dat een behoorlijke bui !
De planten in de tuin zijn er wel bij gevaren. De tomaten die juist geplant waren hadden wel genoeg water gekregen maar ook de erwtjes , de uien, de pattaters en de aardbeien die konden een buitje best appreciëren.
Een nadeel bij die bui is natuurlijk het wassende onkruid, dat heeft ook deugd gehad van de bui. En je kan er van op aan onkruid groeit steeds sneller en makkelijker dan geplante gewassen !
Het baasje zal ook wat sneller het gazon nog moeten kortwieken. Ook dat van overbuur Mick zal nog moeten gedaan worden want Mick is voor enkele weken naar het thuisland over t water.
We gaan ons werk nog hebben deze week, zucht de baas
Een koppel dat al 20 jaar getrouwd was, lag op een avond samen in bed, wanneer de vrouw plots voelde dat haar man haar begon te betasten zoals hij al heel lang niet meer gedaan had. Het kriebelde eerst een beetje als zijn vingers begonnen in haar nek, en dan langzaam naar beneden schoven langs haar rug. Dan streelde hij haar schouders en nek, zijn hand schoof langzaam over haar borsten. Daarna schoof zijn hand naar haar linker arm, streelde opnieuw langs de zijkant van haar borst, schoof zo langzaam langs haar zijde naar beneden over haar achterste, langs haar been tot aan haar enkel. Daarna schoof zijn hand langs haar linkerbeen langzaam naar boven, stopte als hij bovenaan was en begon opnieuw onderaan haar rechterbeen op dezelfde wijze. Toen, halverwege haar rechterbeen, stopte hij plots, rolde op zijn zij terug en begon naar de tv te kijken. Zijn vrouw was intussen natuurlijk lichtjes opgewonden geraakt door al zijn gestreel, en vroeg met zachte, liefhebbende stem: "Schat, dat was heerlijk. Waarom ben je gestopt?" Hij antwoordde : "Ik heb de afstandsbediening gevonden..."
En dan bedoelen we deze maal niet wat de Antwerpenaars bedoelen met Sint Anneke of de linkeroever. Neen, het goede nieuws komt helemaal uit de USA.
Daar is ene John Lambregts vice-president van de DPCNA. Wablieft, horen we jullie nu al zeggen, jawel van de DPCNA, de Drentsche Patrijshond Club of North America.
John Lambregts spreekt nog perfect Nederlands en meldt op het NL Drentenforum volgend bericht:
De Drentsche Patrijshond Club of North America is op 13 Mei door de Amerikan Kennel Club erkent, en de Drent is opgenomen in de Foundation Stock Service van de AKC.
Dit is de eerste stap naar volle erkenning van de Drent als ras bij de AKC, en geeft ons toegang om mee te doen aan alle staande jacht proeven EN alle apporteerproeven van de AKC (de Drent is het tweede ras die voor beide toestemming gekregen heeft).
Alle pups die nu hier geboren worden krijgen dus een stamboom van de AKC (FSS), en de AKC is de erkende partner van de FCI in de USA.
Dit is allemaal wat sneller gegaan dan we verwachten; en ik moet maar gauw de pups registeren!
Een nuttig initiatief dat als voorbeeld mag gelden !
Een nuttig initiatief dat als voorbeeld mag gelden !
Gezondheidsinventarisatie / Health research
Er zijn weinig Drentenfokkers ons bekend, die meer met gezondheidszorg bij Drenten bezig zijn dan Roswitha Harmsen van de kennel Van Drentenpassie. Roswitha is begonnen met het in kaart brengen van de gezondheid en eventueel problemen bij Drenten in Nederland , België en Denemarken.
Zij vraagt de vrijwillige medewerking van de Drenteneigenaars. Wil je hier aan meewerken omdat onze Drenten en hun gezondheid ons nauw aan het hart liggen,dan kan je hier http://www.vandrentenpassie.nl/gezondheidsinventarisatie.phpmeer te weten komen hoe het in zijn werk gaat. Wij steunen in elk geval het pionierswerk dat Roswitha volledig te goeder trouw gestart is !
Het gebeurt niet dikwijls maar het was te druk vanavond om nog een behoorlijk bericht uit ons trio te persen. Daarom enkel een paar fotos van onze graanjumpers
We hebben de plaats ontdekt waar Heros Houdini zijn weg naar de grote wereld steeds vond.Het was Chantal van de Chambres d Hôtes ,la ferme de Charel die ons detip gaf van eens in de hoogte te zoeken. http://blog.lafermedecharel.com/#home
Wij zijn geen hoogspringers, en daarom was onze aandacht meer tegen de grond gericht. Na nog eens een ganse ronde langs de afsluiting te hebben gemaakt hebben wij Heros gewoon in t oog gehouden. Het vrouwtje was buiten op straat wat onkruid gaan wieden en Heros wou er weer het fijne van weten. Plots stond hij aan de enige plaats waar de afsluiting niet van HERAS makelij is.
Deze winter is daar een klimplant afgestorven die over de afsluitdraad hing, en als Heros zijn voorpoten op die dorre takken legde kon hij met een sprongetje over de afsluiting springen.
In afwachting van de definitieve reparatie heeft het baasje daar een plaat voor gezet. Wil hij nu nog over de afsluiting geraken, dan zal m toch eerst enkele lessen hoogspringen moeten gaan volgen bij Tia Hellebaut om enige kans op succes te kennen.
De laatste van de ijsheiligen is gepasseerd, reden voor onze baas om zijn zelf gezaaide tomaten planten hun definitieve plaats in de moestuin te geven. Het is nog wel te fris voor de tijd van het jaar maar we hadden vandaag een mooie zonnige dag met kortemouwkes weer, of T-shirt weer dat ist zelfde .
Toch brand elke avond het houtkacheltje nog. Ons baasje vertelt dat het de eerste maal in elf jaar is (zolang zijn zij al hier in Ferret) dat met Ons Heer Hemelvaart er nog vuur gemaakt wordt tegen de koude. Wij moeten hem geloven want de enige die er van in het begin bij was kan het niet meer vertellen, onze Bas
Ondertussen heeft het vrouwtje de eerste aardbeien al geplukt en ter plaatse opgegeten, geen foto van de eerste aardbei dit jaar.
Het tuinseizoen heeft dus fris aangezet dit jaar, wij kijken uit naar wat warmer weer, maar de enige zijn wij waarschijnlijk niet !
Een vrouw gaat schuldbewust te biecht in de parochie van het bisdom Brugge.
In het biechthokje zit echter een beginnende priester die tijdelijk de bisschop vervangt.
Deze aanhoort de biecht van de vrouw.
Eerwaarde vader zegt zij, ik heb gezondigd want ik ben ontrouw geweest en heb gisteren mijn buurman gepijpt.
De jonge priester schrikt natuurlijk op en raadpleegt een lijst die hij kreeg van de bisschop met daarop de verschillende zonden en het tarief van de absolutie.
Hij kan echter nergens een dergelijke zonde vinden.
Ten einde raad roept hij een jonge misdienaar en vraagt aan de jongen stilletjes...
Wat geeft meneer de bisschop voor pijpen ?.
Met licht gebogen hoofd antwoordde de jongen heel nederig en devoot.
Drie Drenten aangelijnd zittend bij t vrouwtje Zo hebben we ze nog maar zelden gezien. Braaf zijn ze zonder twijfel op dat moment, maar een nadeel van een foto is wel dat je niet kan zien wat er vijf minuten voordien te beleven viel.
Ze waren er op de wandeling weer vanonder gemuisd, de hort op, het graan in, weg zonder oren . Je noemt het maar
Als ze dan komen, eindelijk dan worden ze aangelijnd. Wel met een beloning voor het komen, anders kan je helemaal wachten tot Sint Juttemis !
Het baasje had gemerkt dat bij de buren die in Engeland verblijven, een deur van een berghok open stond. Uiteraard is m die gaan sluiten en toen hij aan het eind van de toegangsweg kwam zag hij dit tafereeltje van de zittende Drenten bij t vrouwtje.
Dan is het baasje al gauw terug van mening dat het niet altijd kommer en kwel is als ze er weer eens uitgetrokken zijn. Het lijkt wel of ze iets willen goed maken.
Rare vogels vliegen er hier in de Charente. Daarstraks waren we samen met de baasjes in de tuin aan het werken. Om eerlijk te zijn, de baasjes werkten en wij lagen maar wat te lummelen. Plots viel er iets uit de lucht het baasje had het gezien en ook Heros. Die laatste was er vliegensvlug bij en toen het vrouwtje hem riep apporteerde Heros een jonge duif maar eentje zonder kop !
Nu schrikken we niet van veel meer maar een jonge duif die uit de lucht komt vallen zonder kop, dat hebben we nog niet meegemaakt.
Lawaai hoog uit de lucht deed ons omhoog kijken en daar waren enkele roofvogels ambras aan het maken tegen elkaar. Waarschijnlijk heeft één van die vogels de duif verrast en gedood en die andere eiste ook zijn part van de buit op. Uiteindelijk heeft die ene zijn buit moeten laten vallen en is die bij ons in de tuin terecht gekomen.
Een andere verklaring zien wij niet zitten, bij ons weten kunnen duiven zonder kop niet op eigen kracht over onze tuin vliegen. Vroeger toen hij nog les gaf, heeft het baasje regelmatig kiekens zonder kop gezien, maar die waren van een andere zoogdiersoort
Spijtig was wel dat onze baasjes aan het werk waren en dus het kodakske niet bij de hand hadden . Echt spijtig dat m daar geen bewijzen van heeft.
Fons Wuyts van de terug plezant club, http://blog.seniorennet.be/1001_terug_plezant/ maakte ons attent op het bestaan vande Gazet van Brussel . Uiteraard zijn we dan kurieus en wat lezen we daar Dezelfde mop als die we enkele weken geleden hier plaatsten als een Hollandse mop over Ajax en Feyenoord.
Nu in de Brusselse versie met als clubs den Deirink Muilebeik en den Anderlecht.
Zet ouw der efkes veur en probeirt het te oengtcijferen
Verleie weik emme me de zeive supporters van den Anderlecht ont woud geloête. Mo deize ki es er oek reaksen oeit Muilebeik gekomme. Ne zeikere Lef Zjenders eit ons loête weite wa da zanne klaanzoun vuigad eit. Da menneke schraaift em ons, goê no t schoul op t schieë van Anderlecht en Muilebeik, in Schuit, on de sjossee de Ninove. Op nen dag kraaige ze les ouver sport. Den onderwaaizer vroêgt on de klas wee da supporter es van den Anderlecht. Giel de klas stekt zanne vinger in de locht, balven onze klaainzoun. Den onderwaaizer vroêgt em: awel Jefke, edde ga ni geire footbal? Toot antwou Jefke, mo ik zaain supporter van den Efsee Brussels. Den onderwaaizer: En oo komt da? Jefke: Man bompa was supporter van den Deirink, en ma poepa en ma moema supportere vè den Brussels. Den onderwaaizer: Das good da, gaa doet dus gelak as a aavers? Awel, en moest a poepa na nen bandeet zaain, en a moema n sluur, wa zaide gaa dèn zaain? Jefke: awel eu , supporter van den Anderlecht!
Wij hebben ook een Houdini in huis sinds een drietal dagen. Hij is overwegend bruin met witte buik en poten met spikkels. Weegt zon 35 kilo en luistert naar de naam Heros.
Wat nog geen enkele hond gepresteerd heeft in 11 jaar tijd heeft Heros ons nu drie dagen achter elkaar gelapt.
Heros geraakt buiten de tuin ! Waar en hoe hij buiten geraakt, is net een raadsel zoals bij Houdini. Al drie dagen lopen wij rond de omheining, van degelijke HERAS makelij, om ergens een opening te vinden waar hij de vlucht kan nemen.
Wat die vlucht betreft dat is ook heel relatief, want gaan lopen doet hij niet. Als Heros dan buiten geraakt loopt m eens heen en weer voorbij het huis en gaat dan voor de poort zitten wachten tot we hem terug binnen laten.
Meestal merken we het nog niet dadelijk dat hij aan een stapje in de wereld bezig is, maar het gedrag van Hera doet ons merken dat er weer iets mis is. Die komt dan met de meest ongelukkige hondenblik van de wereld rond je benen draaien.
Het is afwachten tot het moment dat Heros aanstalten maakt om weer te gaan stappen, dat we maatregelen kunnen treffen. Maar het is wel opmerkelijk dat het de grootste en zwaarste van al onze honden is die een gaatje kan vinden om te ontsnappen. Tot nu toe is er nog maar één hond geweest die de omheining getrotseerd heeft. Dat was Luna, de loopse Duitse Staander van de buren die zichzelf destijds kwam presenteren aan Bas, maar Luna wou binnen geraken in plaats van buiten, met 11 puppies tot gevolg twee maanden later !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
