Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-10-2010
Brico Depôt
Brico Depôt
Iedereen die ooit in Frankrijk geklust heeft kent de Brico Depôt . Het magazijn waar je nu alles en ook alles kan vinden wat je nodig hebt bij verbouwen.
Vandaag wilden de baasjes beginnen aan het schilderen van het vliespapier in het halletje en z wilden daar dezelfde verf voor gebruiken als in de living . Maar dat viel even tegen !
De verf was niet goed meer en ook nog eens onvoldoende en dus moest er een andere oplossing komen. Tot voor twee jaar was dat dan richting Poitiers waar zich de dichtst bijzijnde Brico Depôt zich bevond.
Sinds twee jaar hebben we echter op zon 40 kilometer een Brico in Angoulême, dat maakt toch dadelijk een verschil van zon 50 kilometer.
De baasjes hebben dan toch maar niet voor de kleur eierschaal gekozen maar zijn thuisgekomen met Jute een beetje donkerder en wat geler ook. Morgen gaat het tegen de muur en dan nog wat kleine aanpassingen zoals aankleding, wat versiering aanbrengen en dan hebben we weeral een mooi inkomhalletje en toilet.
Morgenavond moet het klaar zijn zegt het baasje want begin volgende week keren we terug naar Vosselaar, en daar zou hetzelfde werk moeten gebeuren hebben we het vrouwtje al horen zeggen
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment in de trein. Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam: "Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd?"
De imam klapt zijn koran dicht en antwoordt: "Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb."
Maar mag ik u nu ook eens iets vragen," zegt de imam, "uw godsdienst verplicht u tot een celibatair leven..."
De priester onderbreekt hem en zegt:
"Ik weet wat u nu gaat vragen, of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd. Wel ik zal ook eerlijk zijn," zegt de priester, "Ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd."
De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de priester en zegt: "Veel lekkerder dan varkensvlees hé!"
Zeg je in een berichtje op dit blog dat je aan verfraaiïngs werken bent begonnen en dan blijken al drie lezers aan het zelfde bezig te zijn of er aan willen beginnen. Zo blijkt uit de reacties op het bericht
Van Jilweten wehet zeker die heeft fotos op het Arcil blog geplaatst van de werkzaam heden.
Van Ute geloven we het ook, hoewel die het op een ander doet . Alexa is wel de dochter en dan is op een ander toch weer niet zo op een ander hé. Moeilijk allemaal hé.
Carla, van den Izzy zet er dan zo een onverscholen uitnodiging in om bij hen de gang te komen behangen, maar dan gaat onze baas het ook op een ander doen .
Maar nu heeft onze baas het middel gevonden om de kerk in het midden te houden. Vanuit Frankrijk tot bij Carla is wat ver, maar Jean Pierre en Ute wonen niet zo ver uit de buurt van Carla en die zijn het gewoon van het op een ander te doen duuuus ..!
Je ziet je moet nog geen werk zoeken om een ganse orderbook vol te krijgen. En dat begint gewoon met een berichtje op een hondenblog.
Het baasje zegt dat wij concurrenten zijn van Stan, de ezel van ozze Dré. Broerlief vertelt altijd dat zijn ezel graag noten eet. Dat is natuurlijk dik gelogen tenzij daar den ezel met een Scania of een Daf rijd. Het is zo dat ons baasje elk jaar een zak noten meeneemt voor zijn klein(?) broertje. Die is namelijk zot van noten en die noten van ons blijken een speciale voorkeur te hebben.
Nu is het zo dat wij danig hebben gegeten van die noten. We eten ze werkelijk met de massas. Ons baasje is er niet echt gerust in want er zijn zowel voor- als tegenstanders van notenetende honden.
Daarstraks wou het baasje noten gaan rapen en hij heeft er GEEN ENKELE gevonden onder de boom, lege schalen daarentegen lagen door gans de tuin verspreid ! Wij hebben alle noten die op de grond lagen opgegeten ! Toen heeft m wel eens met een opperwezen gesproken op niet al te vriendelijke toon en wij wisten gelijk hoe laat het was !
Om te vermijden dat we ons letterlijk ziek of te barsten zouden eten heeft het baasje het hek tussen de koer en de tuin tijdelijk afgesloten. Een bordje Verboden voor honden heeft m er nog net niet bij gehangen.
Dit geeft m de tijd om zelf de noten te gaan rapen of met de hark uit de boom te tikken. We hebben hem ook al met een dik stuk hout in de boom zien gooien, en dan vallen er gelijk tientallen noten uit de boom.
Er hangen al wel drie stukken dik hout in de boom, die hangen ergens vast te wachten tot het eens goed waait. Hij die dan toevallig onder de notenboom doorloopt riskeert dan wel een dik stuk hout op zijn bol te krijgen. Die zal dan wel sterren zien in plaats van noten !
Bij een homokoppel slaat het noodlot toe als één van beide komt te overlijden.
De 'overblijver' gaat de begrafenis regelen bij de begrafenisondernemer en blijft desondanks trouw aan de laatste wens van zijn vriend, crematie i.p.v. begraven.
"Maar toch vind ik het jammer" doet hij zijn beklag bij de begrafenisondernemer, "dat ik hem niet wat dichter bij mij zal hebben.. Een graf kunt ge in moeilijke tijden nog eens bezoeken, maar crematie is zo definitief weg."
"Geen probleem," repliceert de begrafenisondernemer, er bestaan tegenwoordig mooie, kleine urnen en daarin kunt ge de as van uw dierbare vriend bij u op de schouw bewaren. Dat is toch wel dichtbij niet?"
"Ik had hem toch liever wat dichter bij mij gehad" snottert den homo. "Wel, we hebben ook nog een klein houten kistje en zo kunt u de as naast uw bed op het nachtkastje zetten.
"Ik had eigenlijk nog wel aan iets dichter gedacht." "Wel, we kunnen de as ook verwerken in een soort juweel, zo kunt u die steeds om de hals dragen. Veel dichter kunt u een overleden geliefde niet hebben."
Er volgt een veelzeggende stilte, enige twijfel, gevolgd door een ingehouden gesnik en een voorzichtig 'nee' geknik.
De begrafenisondernemer, wiens geduld ondertussen is opgebruikt, merkt die negatieve houding, bekijkt de homo van kop tot teen en roept dan:
Geen blauwe lucht deze morgen, geen zon in de ogen bij het wakker worden, t is grijs deze morgen in de Charente
Dat zal weer wennen worden aan de herfst die nog niet echt begonnen is. Er zijn nog wel maar weinig zwaluwen waar we kunnen achterhangen op de wandeling maar de bomen zijn ondanks de droogte nog steeds niet aan het verkleuren.
Op paddenstoelen moeten we al helemaal niet denken, veel te droog daarvoor.
En dan laten de baasjes je uit en je merkt dat het nat is buiten, Heros komt met een natte rug terug binnen want die heft zijn poot tegen struikgewas dat nat is, wij, de teven hebben minder last van natte ruggen, wij hoeven niet dadelijk die bomen of struiken voor wat moet.
Erg welkom zijn we nu niet bij het hoofdbestuur als we om een aai komen bedelen, GEEN SLIJKPOTEN TEGEN MIJN BROEK ! Hoor je het al gebeuren ? Zulke kreten zijn ook alweer een tijdje geleden dat we ze nog gehoord hebben. Dat moet de laatste keren in België geweest zijn
t Baasje staat vandaag op de ladder voor het vervolg van de werkzaamheden, t vrouwtje in de keuken of de tuin, en wij waarschijnlijk in de zetel. Wij testen uit hoe het moet zijn bij de beren die een winterslaap houden
Belle & co
Ps: eigenlijk zouden we nu een ander verhaaltje moeten vertellen want ondertussen is de zon er door gekomen en hebben we terug een open lucht en is alleen het stof weg. Nu zijn we nat van het spelen in het natte gras in de tuin
Het baasje zit aan zijn plafond als dat in zakelijke kringen gebruikt wordt dan betekent dat hij niet beter meer kan
Hier is het echter letterlijk op te nemen. Het baasje is na de voorbereidende werken door t vrouwtje begonnen aan de noodzakelijke schilderwerken. Het is het toilet en het halletje die een beurt krijgen.
t Vrouwtje heeft begin deze zich geamuseerd met behangpapier aftrekken, dat doet ze volgens ons graag en vooral met veel overtuiging. Het baasje heeft ondertussen de deur van het toilet uitgenomen en in de schuur al geschilderd.
Vandaag heeft het baasje de beide plafonds geschilderd, vandaar dat hij aan zijn plafond zat.
Vanaf morgen gaat hij aan de slag met lijm, papier, schaar en breekmes. Behangpapier en lijm staan al klaar. Omdat het Franse muren zijn hebben de baasjes voor vliespapier gekozen, dat verwerkt zo nog een beetje en camoufleert nog een beetje die zwaaiende en niet vlakke muren. Achteraf dient alles nog wel geschilderd te worden maar nu moeten ze in elk geval geen figuren laten uitkomen op die kromme ondergrond.
Eind van de week moet alles terug netjes in orde zijn. Met veel goede moed trekken beide morgen weer aan de verfraaiïngsslag
Ik heb voor het eerst in mijn leven een show meegemaakt van Jomanda.
Zit ik daar, komt ze naar me toe, legt haar handen op mijn hoofd en zegt met luide stem: "U ZULT lopen!"
"Maar ik mankeer helemaal niks!", zei ik.
Dat negeerde ze en zei weer met nog luidere stem: "U ZULT lopen!"
Ik deed nog een poging uit te leggen dat ik gewoon kan lopen en niks mankeer, maar er was geen speld tussen te krijgen en ze riep weer: "U ZULT lopen!"
Toen de show voorbij was, kwam ik buiten en wat denk je?
Het was alsof het afgesproken was gisterenavond binnen een tijdsspanne van drie kwartuur vielen er drie mails in onze mailbox. De baasjes van Hadise, Hercule en Harko in die volgorde, hadden elk een nieuwtje voor ons. Harry liet eergisteren al iets weten vanuit Lichtaart.
Kleine berichtjes over hoe het gaat met mijn pups (inmiddels bijna twee jaar) Vallen regelmatig binnen of we krijgen een telefoontje over de fratsen of gezondheidstoestand van het uitgezwermde viertal.
Ute meld ons de fratsen van Jago, hun jongste aanwinst, in de hondenschool en het samenleven met Hadise wat overigens schitterend samengaat. Die twee hebben het reuze leven zo samen, een jong teefje van 22 maanden en een reutje van 7 maanden. Dat moet vonken geven.
Peter had een boodschap voor t baasje, iets met motsikletten (motos voor NLers) maar daar begrepen we wel niets van. t Baasje wel want dat deed hem er aan herinneren dat hij beloofd had van een artikeltje te schrijven voor het Drentenblaadje met een uitnodiging voor de strandwandeling van 7 november Vergeten Peter, t komt er straks aan !
Karine stuurde nog eens fijn nieuws uit Oostkamp. Het doet goed van uit die hoek van t land nog eens nieuws te krijgen dat niet over pastoors en bisschoppen in de fout gaat.
Karine schrijft dat Harko een echte Drentenvent geworden is, iets wat wij hier ook met Heros ondervinden, het puberen is blijkbaar voorbij, en je weet op dit moment wat je hebt aan je Drent (hoewel soms ) Een zin heeft het baasje tweemaal moeten lezen, Ronny, t baasje, heeft promotie gemaakt en heeft het razend druk. Hij zit nu in de pre sales. Nu dacht het baasje niet dadelijk in het Engels en dacht dat daar en accent in te kort was, dat het pre salés moest zijn, wat in het Frans voor gezouten wil zeggen.
Zulke verwarringen krijg je als je weeral meer dan twee weken in het Nederlands/Frans aan het leven bent.
Drie berichten tussen 22u07 en 22u51 vanuit de familie, zouden die elkaar dan toch niet kunnen missen .
Of het goed of slecht is voor ons is nog altijd niet gebleken. Feit is wel dat ons baasje heel wat minder noten onder de boom vindt dan andere jaren. Lege schalennzijn er dan weer meer dan ooit te vinden in de tuin. Daarstraks lagen we in de tuin netjes op een rij de notenkraker suite te kraken.
Het baasje heeft zijn strategie ondertussen ook al aangepast. De noten die hij zelf wil kraken, om in de winter notenbrood van eigen bodem te bakken, die plukt hij nu al uit de bast terwijl ze nog aan de boom hangen.
We hebben onze baas ook al als een aap aan een tak zien hangen, dit in de hoop van door heen en weer te wiegen/springen, noten uit de boom te schudden. Hij raapt dan snel de gevallen noten in zijn emmertje om ze veilig et stellen voor ons.
Ondertussen heeft hij al haast een emmertje walnoten en een emmertje hazelnoten gekraakt. Die gaat hij, na ze te hebben laten drogen, malen om bij in het deeg van het brood te mengen. Eén ding moeten we onze baas meegeven, van lekkere dingen heeft m verstand, en hij wil er dan ook spierpijn voor lijden in zijn hand door honderden noten te kraken.
Wij zullen er wel van meesmullen van al zijn lekkere dingen.
Opgepast, er zitten vrouwelijke hormonen in Duvel !!!
Opgepast, er zitten vrouwelijke hormonen in Duvel !!! Gisteren zat ik met een paar maten na een vergadering wat te filosoferen. Op een gegeven ogenblik zei er iemand dat hij ergens gelezen had dat bier veel vrouwelijke hormonen bevat. Nadat we er eerst eens flink om hadden gelachen, besloten we toch dat we deze stelling maar eens proefondervindelijk aan de werkelijkheid moesten toetsen. Vervolgens hebben we, uitsluitend en puur in het belang van de wetenschap natuurlijk, allen een stuk of 10 Duvels gedronken. Aan het eind van het experiment hadden we effectief bewezen dat bier vol vrouwelijke hormonen zit:
1. We waren allemaal dikker geworden.
2. We hebben veel gepraat, zonder inhoudelijk eigenlijk iets te zeggen.
3. We konden niet meer fatsoenlijk autorijden, laat staan parkeren.
4. We konden in de verste verte niet meer logisch denken .
5. We konden onmogelijk toegeven dat we ongelijk hadden , zelfs niet wanneer dat overduidelijk het geval was.
6. Ieder van ons dacht dat 'zij' het middelpunt was van het universum.
7. We hadden hoofdpijn en totaal geen zin meer in seks .
8. Onze emoties waren niet of nauwelijks beheersbaar.
9. We liepen voortdurend hand in hand of arm in arm, ter ondersteuning van elkaar.
10. We moesten om het kwartier naar het toilet , en vaak allen tegelijk.
In het belang van de wetenschap testen we volgende week of Leffe hetzelfde effect heeft !
Gisterenmorgen viel er een mail in de mailbox met de vraag of we verslapen waren. Dat was niet het geval maar er waren dringender zaken te fiksen dan het ochtend bericht.
Ute, je weet wel van Hadise, de Sammi en Jago, allemaal hondenfamilie van ons zond ons die mail. Die was al ongerust in dat verslapen, en/of het alcoholverbruik de avond daarvoor (door de baasjes) en zo verder.
Vandaag zijn we weer laat op het www, nog later zelfs dan gisteren en dus moeten ze daar in Budingen toch echt wel nagelbijtend zitten wachten op nieuws uit La Magdeleine.
Vandaag waren we echt wel tijdig in verticale/recht op toestand maar een probleem buiten onze wil en kunde stond niet toe dat we contact konden maken. Monsieur (of madame) Wanadoo vertikten het weer om ons toegang tot het internet te verschaffen.
Gisterenavond hadden we alles normaal afgesloten en deze morgen was het niks, niente, nougabollen met het www. Leg dat maar eens uit aan de mensen die niet in de www brousse zitten zoals wij hier in la douce. Op internetgebied zouden we het beter limpossible heten ipv la douce.
Kortom het baasje heeft met het nodige gemompel, gesakker, gemiljaar, het weer kunnen fiksen en we hopen dat het nu ook zo blijft marcheren, want onze computerdeskundige uit het gehucht is begin deze maand terug naar Londen vertrokken om verder te gaan studeren in jawel, alles wat met computers te maken heeft .
Rouillac op de 27° van de maand, dat is telkens iets aparts. Het is allicht de grootste markt van het departement, wij kennen in elk geval geen grotere.
Van waaruit wij beginnen aan de markt komen we eerst aan de dieren, kippen, eenden, kalkoenen,, konijnen, maar nu sinds kort ook honden.
Voornamelijk jachthonden, Duitse Staande Lang en Korthaar, Ierse en Engelse setters, cockers Het baasje kan aannemen dat er nog steeds impulsaankopen gebeuren, hij heeft tegen het vrouwtje nog gezegd, wegwezen hier, of we rijden volgende week met vier of vijf honden naar huis en ik kan niet denken dat er hier in huis een teefje drachtig is dus.
De rest van de markt is gesneden koek voor ons, t baasje neemt zo links en echts wat fotos. Er wel op lettend dat hij weer niet dezelfde hespenman in beeld neemt, of die paarden/ezel koopman. Neen,vandaag neemt hij een jonge verkoper in beeld die met zijn tong tussen zijn tanden een prachtige schijf Jambon de Bayonne afsnijd. Of die sossissenbakker die met de rook om zijn hoofd nog net herkenbaar is. Ook die Duitse Draadhaar die de kraam van de zaden en plantgoed bewaakt ontsnapt niet aan t Kodakske van de baas. Het baasje is nu wel zeker, Jack Russell's komen net als sommige baby's uit de bloemkolen. Hij heeft er zelfs een foto van ! Met de herfst in gedachte was ons baasje wel geïnteresseerd in een pet met een jachthond op geborduurd, spijtig genoeg hadden ze enkel nog kleine maten, of lag het aan t baasje zijn dikkop
Als je zo vlak op de middag naar de markt gaat is het er wel kalmer dan pakweg tussen 9 en 11 uur. Dan kan je over de koppen lopen in de straten van Rouillac
Er was in Tusson toch wel echt wat te zien gisteren, zo konden we de tafel met lekkende koffiekannenen het moemoe korset niet tonen. Dat maken we dan nu vandaag goed.
Ook de oudere man in tropen of Sahara uitrusting mogen wijU niet onthouden, hij deed ons dadelijk denken aan de Engelse Veldmaarschalk Montgomery. Even nakijken op het www en Wikipedia leert ons echter dat deze al in 1988 is overleden. Het zal dus wel een look a like zijn.
We hadden het gisteren ook al over Bernard, de uitbater van het theehuislechauguette. Bernard Ferraro, zoals hij voluit heet is vroeger, in de vroege 60er jaren, nog gitarist geweest bij les Fantômes een bandje van vier, die in de stijl van de Shadows Frankrijk plat speelden. Hij speelde destijds nog in dé Parijse muziektempel lOlympia en begeleidde zowel Francoise Hardy als Brenda Lee en Chuck Berry, zij waren ook close met Jacques Dutronc, de latere echtgenoot van Francoise Hardy.
In het theehuisje hangen nog fotos van de artiesten waar hij destijds mee optrad. Van beroep is (was) hij ornitoloog...
Voor 20 november nodigde hij ons uit voor een avond met alles en nog wat, we eten dan wat, er is een live optreden en de Beaujolais nouveau is à volonté. De avonden die we al bij hem en zijn vrouw hebben meegemaakt waren in elk geval super, dus...
Nog iets over zijn familie, zijn dochter die ingenieur de son is, geluidsingenieur dus, was dit jaar genomineerd voor een Grammy award. Dat hadden we gelezen in de Charente Libre enkele weken geleden. Hoe het allemaal verlopen is vertellen we nog wel eens want gisteren, met de bric à brac voor de deur was het wat te druk om veel vragen te stellen
Tusson , een klein dorpje op 16 kilometer van La Magdeleine is wat wij noemen een specialleke. Het heeft het predicaat village protégé wat wil zeggen dat het bijzondere privileges heeft wat betreft restauratie e.d. Voor ons zou het mogen behoren tot les plus belles villages de France.
Vandaag was er bric à brac in het centrum,waar we jaarlijks rendez-vous geven omdat het er telkens een gezellige bedoening is. Gans het centrale plein staat dan vol met de meest de meest begerenswaardige rommel want veel ander is er niet te vinden.
Zo zagen we daarstraks een roze corset model grand mère, een kinder voiture met opties, die opties waren wel handvolle spinnenwebben en stond stijf van de roest. Een tafel vol met koffiekannen waarvan het grootste deel lek als een zeef was
De plaatselijke bakker stond er met een indrukwekkende kraam met lekkernijen, gaande van speciaal brood tot krentenkoeken en gebakjes tot heuse taarten. Wij hebben aan onze lijn gedacht en hebben deze maal de kraam links laten liggen (waar we 5 minuten later weeral spijt van hadden)
We zijn dan achteraf nog wel iets gaan drinken in het theehuisje bij Bernard, maar Bernard is nog zon specialleke,op zijn persoontje komen we nog wel eens terug
26 augustus was de dag van de terugkeer vanuit Frankrijk voor ons, s avonds lazen wij op het Nederlandse Drentenforum een bericht dat er een hondenmoeder met 7 pups van twee dagen oud overleden was. En dus startte een actie om die pups onder dak te brengen bij een teefje die nog mogelijkheid had om nog een paar pupjes bij te zogen.
Hier enkele berichten in volgorde zoals ze op het Drentenforum verschenen
ben net benaderd door stichting moederlozepups of er bij mij nog een teef lag die pups had er was een moeder die eendag na de bevalling is overleden en ze zitten nu met 7 pups die opvang moet hebben . hier de vraag wie weet iets??????
27 augustus
Het is een mix Boomer/Terrier en worden middenslag hondjes. Eergisteren geboren en hebben anderhalve dag bij mams gedronken die ineens dood ging. Eigenaar woont in Gelderland maar wil de hondjes graag brengen, waar ook in NL. Dat ze niet alle 7 naar één teef kunnen boeit haar niet, Ze wegen nu ong.200 gram.
Jammer genoeg is het in Friesland niks geworden dus wordt er voor 3 pups nog opvang gezocht. SPOED!!!!
28 augustus
Nou,er is iemand in Goes bereid gevonden om de pups bij haar teef te leggen,en daar gaan ze morgen heen.
29 augustus
De resterende pups zijn ondergebracht bij http://www.duindonder.nl/ en de andere honden hebben ze geaccepteerd!
26 september
Even een update: ze zijn vandaag opgehaald en dus naar huis.
Een verhaal met een happy end dus, 7 pupjes gered die het anders niet zouden gered hebben ! ! !
Al een geluk dat er nog zo een initiatief bestaat als de stichting moederloze pups, en tevens nog hondenbezitters die begaan zijn met mensen die op dat moment met dringende problemen zitten.
Elke morgen hetzelfde liedje, die twee joeng van mij, die zoals twee zotten bezig zijn in de tuin als ze net uitgelaten zijn.
Je kan er beter niet bij in de buurt komen want van zottigheid lopen ze je gewoon uit je sokken.Ze kijken naar niets en hebben enkel oog voor elkaar. En dat eindigt pas als er één van de twee zich heeft pijn gedaan of ze hebben plots iets gezien dat ze best samen aanpakken.
Een muis bvb die onderweg is van de nachtshift naar huis, en die vlak voor Hera en Heros haar te pakken konden krijgen, haar holletje induikt. Dat ze dan samen dat holletje willen uitbouwen en vergroten naar het formaat van een konijnenpijp zint het baasje dan weer niet .
Deze morgen was het baasje meegegaan in de tuin met het fotoapparaat om dat dagelijkse ritueel eens vast te leggen om jullie een gedacht te geven hoe het er aan toe gaat met twee jonge Drenten als ze plaats genoeg hebben om zich s morgens uit te leven.
Het baasje is alvast een proper T-shirt kunnen gaan aantrekken nadat Hera in haar zottigheid tegen hem was opgesprongen.
Neen het is geen titel van een muziekstuk van Tsjaikovski, dat was de Notenkrakersuite, maar het is ons Drententriodat de vruchten van de notenboom achter in de tuin ontdekt heeft.
Als je ze niet op de koer ziet dan moet je nergens anders gaan zoeken, voor de composthoop, onder de notenboom liggen ze met zn drietjes noten te kraken en wat nog meer verwonderlijk is ze kraken de noten en eten enkel de vruchtjes. De schalen laten ze liggen !
Je moet het als ontwikkelde mens eens proberen enkel met je tanden een noot open kraken. Dat open kraken zal nog wel lukken, maar dan de noot verder kraken op zon wijze dat je enkel de vrucht overhoud dat is mij een raadsel hou ik dat voor mekaar zou krijgen.
Ik heb zelfs gehoord dat het net als chocolade niet goed zou zijn voor honden, het zou iets te maken hebben met hun ademhaling ? Nu kan ik dat wel aannemen want ook astma lijders hebben last van ademhalingsstoornissen bij het eten van noten.
Intussen zijn we al enkele malen gaan wandelen en hebben ze vrij mogen lopen en enig teken van kortademigheid hebben we toch nog niet kunnen opmerken.
Zijn er onder de lezers mensen die daar iets meer over weten ?
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
