Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-10-2010
't Zit in de familie!
t Zit in de familie
Daarstraks kregen we een mailtje aan van Ingrid, t vrouwtje van mijn zusElla. Die heeft voor twee weken het zot in haar lijf gehad en is met spoed moeten geopereerd worden.
Ella heeft op het moment dat t vrouwtje op jachtproef was met haar twee andere Drenten, en zij nog zelf thuis was met haar twee pups een verpakking pillen naar binnen geslokt.
Vermits het hier ging om een overdosis is Johan er onmiddellijk mee naar de Dierenarts gereden waar ze hebben gepoogd haar maag leeg te pompen. Dit lukte niet zo best omdat Ella pas daarvoor haar brokken had gegeten en dat blokkeerde het afzuigapparaat.
Toen is er beslist om de maaginhoud operationeel te verwijderen. Dat is dus wel gelukt en daardoor is Ella nog onder de levenden. Ook zij heeft dus een flinke jaap in haar buik gekregen. Om te vermijden dat Ella of één van de andere drie Drenten er aan zouden likken heeft Ella een Marcelleke aan gekregen.
Zo heeft Heros ook rondgelopen toen hij gesteriliseerd is. Hij liep toen wel in een T-shirt met op zijn rug de slogan Europech, simply the best Het is toch fijn te weten dat er nog iemand in huis is die het baasje zijn oude T-shirts afdraagt.
Heros heeft nu geen speciale kleding moeten dragen, er zijn maar twee hechtingen gebruikt en de rest van de wonde is geplakt. Hij heeft ook die trechter niet moeten dragen.
Maar t is toch altijd wat met die Drenten, en dan heeft het meestal toch iets te maken met eten en slokken
Wat komt een bericht over appeltjes hier op een hondenblog doen ? Het zit zo Ons baasje heeft tijdens de afwezigheid van overbuur Mick in La Magdeleine de tuin wat mee onderhouden.
In die tuin staan ook verschillende fruitbomen, kersen, appelen en peren. Dat is zo ongeveer hetzelfde als wat wij aan fruit in onze tuin hebben, maar bij Mick en Min staat één boom die speciaal de aandacht trekt. De boom draagt heerlijke kleine mauve appeltjes met heel wit vruchtvlees. Je kan die appeltjes ook zo heel mooi opblinken op de mouw van je hemd of pull, lekker ouderwets zoals vroeger of zoals ginder comme d antan
Nu gaat het baasje op zoek naar zulk een boom om ook bij ons in de Franse tuin zon boom te planten. Hij heeft daarvoor enkele appeltjes meegebracht in de hoop dat ze in het tuincentrum het ras kennen en dan tegen de winter zon boompje kunnen leveren.
Moesten er lezers van dit blog het ras herkennen dan zouden wij hun heel erkentelijk zijn dat zij dat aan ons doorspelen
Voor Heros is dat dan weer een boom meer waar hij pootjelift tegen kan doen
Deze namiddag, ik was juist terug met het baasje van een wandeling onder ons tweetjes toen Louis en Agnes aan de deur belden.
Zij waren gaan oefenen op het jachtterrein in Beerse waar de honden nog kunnen los lopen. Louis en Agnes kwamen eens poolshoogte nemen van de gezondheidstoestand van zoonlief.
Dat het met Heros prima gaat kon Agnes al direct merken toen Heros tegen haar ging opstaan en haar een breed uitgesmeerde lik gaf.
Samen zijn we dan met hen en Gorky en Cato en onze roedel nog gaan wnadelen naar ons bos. W hebben dan de lage toer gemaakt en langs het home het Giels bos terug naar huis gewandeld. We zijn daar wel een uur mee zoet geweest, Wat ons baasje wel genoeg vond voor onze ziekelijke Heros. We houden er in elk geval rekening mee dat hij eergisteren nog op de operatietafel lag
Op het einde van de wandeling hebben we dan nog gepoogd van een foto met de vijf honden en onze baas te maken. De foto is gemaakt maar de bedoeling was heel wat anders dan het resultaat. Het was de bedoeling dat het baasje midden tussen vijf Drenten zou zitten die dan ook nog eens alle in de lens zouden kijken. We moeten zeggen, de baasjes leggen hun wensen tegenwoordig wel utopisch hoog.
We stellen voor van eens te beginnen oefenen met vijf stokoude chichihuawas en zo stapsgewijs verder gaat tot hij vijf jong volwassen Drenten aankan voor poseersessies.
Bedankt aan allen die met ons hebben meegeleefd tijdens de moeilijke 24 uren van de Heros perikelen.
De commentaren op het blog kan ieder hier lezen onder de reacties onderaan de berichten, maar er zijn ook de telefonische reacties die wij hier kregen, soms hier binnen in huis, maar ook in t bos op de GSM.
We weten ook niet meer hoeveel reacties er in de mailbox binnen vielen van mensen die het nieuws op wij weten niet welke wijze vernamen. De wegen van het internet zijn werkelijk ondoorgrondelijk
Ook waren er de reacties in het bos van toevallige ontmoetingen die vroegen waar nummer drie in het gezelschap was
Dan hebben we ook nog de reacties op het Drentenforum, waar Sonja een eigen topic opende om de berichtgeving over Heros optimaal over te brengen naar de leden van het forum die geïnteresseerd waren. Tot in Canada, op enkele honderden meters van de Stille Oceaan, reageerde Roland Cloedog op het bericht van Heros problemen. http://drentschepatrijs.messageboard.nl/portal.php
En dan last but not least, het team dierenartsen in onze dierenkliniek t Binnenhof te Beerse, http://www.hetbinnenhof.be/die er voor zorgden dat er gepast en direct werd ingegrepen. Daarom bedanken we speciaal Chris en Nancy de assistenten en de dierenartsen Flor en Nelly en zeker Bart die de ingreep op Heros heeft uitgevoerd. Wij weten dat we op hen kunnen rekenen als er iets schort met onze roedel, en dat gevoel kan niet met geld betaald worden !
Nu het darmen leed geleden is gaat alles terug zijn gangetje als voorheen. Hera is terug in haar element want haar broer en speelkameraad is terug.
Je hoort ze terug grollen tegen elkaar als de één de ander weer vanuit dekking bespringt en dan al spelend onder de tafel belanden. Dat ze dan plots met twee de vlucht moeten nemen omdat ze weer eens een stoel hebben laten omvallen door hun wild gedoe dat is maar bijzaak en kan hen alleen maar enkele minuten kalmeren.
Dan trekken ze naar de tuin waar je tussen het stof door twee Drenten achter elkaar ziet hollen, dan in de ene richting, dan weer andersom.
En dan was het de bedoeling van de baasjes om Heros enkele dagen kalm te houden wegens de hechtingen van de wonde. Zij houden ons aangelijnd om verder onheil te voorkomen bij de wandelingen, maar ons het spelen beletten... dat is er net iets over volgens ons, we letten wel op baas...(?)
Eén operatie is voldoende zegt het baasje, als er nog zo eentje komt dan moet de buikriem aangehaald worden of er moet iets gebeuren met de pensioenregeling en zeg dan maar verhoging van het pensioengeld ! ! !
Het lijkt hier wel of onze koning, den Albeer nummer twee heeft het weer aan zijne tikker en ligt in t ziekenhuis in Aalst waar ze m weer aan t oplappen zijn.
Je zou het denken want met die politiekers aan beide kanten van de taalgrens valt toch geen land te bezeilen.
Maar neen, het gaat hier over echte belangrijke zaken, zaken waar ze tot in Canada, aan de Grote Stille Pacific, belangstelling voor hebben. Het gaat over de evolutie van de gezondheid van de hondenman hier in huis, onze Heros den allereerste.
We kunnen jullie gerust stellen, de heer Heros stelt het opperbest. Zowel zijn ingang als zijn uitgang vertonen geen enkel mankement niet meer en het enige zichtbare euvel is een niet fraaie streep over zijn buik, van piemel tot aan het borstbeen.
Heros is daarstraks mee gaan wandelen, aangelijnd dat wel want er is veel controle op loslopende honden en die mannen in t blauw schrijven processen uit voor loslopende honden vooral in de provincie Antwerpen.
Heros heeft zijn etenskom netjes leeggegeten en ook zijn deserke is er vlotjes ingegaan. Tijdens de wandeling heeft m tweemaal gedemonstreerd dat ook de uitgang netjes werkt. Er zat wel niet veel in zijn darmen en dus kan er ook niet veel uitkomen , maar alles werkt, getuigen genoeg ! ! !
Ook het spel en de uitdagingen zijn terug in Heros zijn gedragingen, de dames hebben het al kunnen ondervinden.
Jullie mogen gerust zijn, ga maar gerust slapen en lig er niet van wakker. Heros was, net als onze Albeer nummer twee, in goede handen. Heros in de dierenkliniek t Binnenhof en onzen Berten in Aalst in t mensenziekenhuis
Heros is terug thuis ! Hij is dus 24 uur uithuizig geweest en het waren niet de plezantste uren dit jaar. Ook wij twee, Belle en Hera hebben onze maat gemist, maar dat is nu terug bij ons en hij is vinnig genoeg om terug te spelen.
Vannacht heeft hij wel het infuus grondig in de vernieling gebeten volgens de mensen vanhet Binnenhof. Dat was het baasje zijn gedacht gisterenavond ook toen Nancy de assistente Heros terug aan het infuus legde, dat haalt de morgen niet. We kennen onze Pappenheimers ondertussen en we mogen nog blij zijn dat het kussen in zijn bench ginds, de morgen gehaald heeft
Ondertussen heeft het ontvangstcomitee zijn werk gedaan en ligt Hera de poot waar het infuus heeft gezeten af te likken met grote overtuiging.
Van de baasjes moeten wij iedereen danken voor de blijken van medeleven en interesse in de toestand van zoon en broer. Zo hoort dat zegt de baas. Wij waren zelfs verbaasd dat Sonja de oprichter van het Drentenforum het bericht op ons blog had gelezen en het ook op het forum had geplaatst wat ook een vloed aan reacties teweeg bracht.
Dus: Dank U wel aan allen die de laatste 36 uur met ons hebben meegeleefd en ons een gesteund hebben, we kunnen aan iedereen vertellen hoe blij we zijn dat alles goed is afgelopen. En de rekening, veel knoken konden we daar voor kopen. Het baasje zat er drie Euro naast met zijn schatting (drie te veel) en het vrouwtje had het dubbele geschat. Dat viel dus bij iedereen mee.
Het was gisterenavond opvallend stil ten huize Faes. Heros die normaal niet de grootste kabaalmaker is, was dus uithuizig en dat speelde mee bij mij en Hera.
t Baasje die nog eens een film wilde zien op TV, Bienvenue chez les Chtis op één, was het slachtoffer van Hera. Zij speelt s avonds met Heros en ze hangen dan achter elkaar rond tafel en salon behalve gisteren dus.
Gisteren diende het baasje als surrogaat Heros. Niet dat hij mee rond de tafel crosste maar de oude mouw met knopen in, uit één van zijn zondagse hemden (vroeger toch), die kreeg hij toch telkens weer in handen gestopt.
Of dan was het weer die ouwe vuile tennisbal, daarstraks terug opgegraven en dus vol slijk van de mengeling zand/speeksel
Het is omdat het baasje de film ook op DVD heeft in de originele franse versie dat m het verhaal toch nog kon volgen ondanks de onderbrekingen met Hera.
Straks rond elf uur mogen we Heros terug ophalen. t Zal goed doen aan de roedel want niet alleen wij, Belle en Hera, missen onze zoon en broer. Ook de baasjes merken dat er iets te weinig rond loopt in huis
De baasjes zijn daarjuist op ziekenbezoek geweest in de dierenkliniek, zij zijn Heros gaan bezoeken die vannacht moet overblijven in de dierenkliniek omdat hij nog aan het infuus moet blijven.
Heros is toch geopereerd, enkel heeft Dr. Bart geen insnijding in de dikke darm moeten maken . Dat scheelt verschillende dagen in het herstelproces en er is uiteraard minder kans op complicaties.
Hera weet niet wat er aan de hand is nu haar broer niet thuis is. Dat is ons baasje zijn grootste angst, als er met één van de twee iets gebeurt, wat gaat de andere dan doen ? Heros en Hera zijn sinds de dertig minuten tussentijd dat ze geboren zijn niet meer uit elkaar geweest. Vandaag is de eerste maal in haast twee jaar dat de bench naast die van Hera leeg blijft.
Daarjuist heeft hij in de tuin van de dierenkliniekmet het baasje aan de lijn toch al een normale plas gedaan, de sigaren productie staat nog even op non actief.
Morgen om kwart na elf hebben we terug afspraak in t Binnenhof en we hopen dat Heros tegen dan terug voldoende hersteld is om mee naar huis te mogen !
Volgens t baasje die daarjuist naar de dierenkliniek t Binnenhof heeft getelefoneerd hebben ze Heros kunnen helpen zonder snijwerk.
Volgens Dr. Bart die het baasje aan de lijn gehad heeft hebben ze de dikke darm kunnen vrij maken door een sonde in te brengen en met een combinatie van buikmassage en spoeling de dikke darm kunnen vrijmaken.
Om zeven uur vanavond mogen we op ziekenbezoek komen want Heros moet een nacht overblijven voor controle en voor de sonde (?)
Als het niet juist is, sorry daarvoor wij hebben ook maar wat Dr. Bart tegen het baasje vertelt heeft en die heeft het dan weer aan ons verder vertelt.
Straks meer nieuws als we het allemaal met eigen ogen gezien hebben, misschien wel met een fotoke van de patiënt.
Het blijkt niet goed te zijn met Heros, maar goed dat de baasjes direct naar t Binnenhof hebben gebeld voor een afspraak. Heros blijkt een geblokkeerde dunne darm te hebben die operatief zal moeten leeggemaakt worden.
Dierenarts Flor heeft het advies van zijn twee collegas ingewonnen om zekerheid te hebben omtrent afwachten of opereren. Het advies was unaniem niet afwachten omdat er al gas ophoping was voor de verstopping.
Op de fotos was duidelijk te zien dat de dunne darm over een behoorlijke afstand vol met resten van de knook zat. Op zon wijze dat er op normale wijze geen betering mogelijk is.
Heros is in de kliniek gebleven en om vier uur mogen we telefoneren naar zijn toestand.
We gaan tegen Steven en Sigrid van de slagerij Galantine zeggen dat wij geen afnemers meer zijn van kalfsknoken. We waren er blij mee en het is dikwijls goed gegaan, tot vandaag
Onze schrokker heeft het zitten ! De kalfsknook van gisteren is hem niet bevallen. Vannacht heeft hij het baasje al uit zijn bed geblaft en deze morgen opnieuw. Het baasje heeft gans zijn maaginhoud plus het dekentje dat altijd in zijn bench ligt in de vuilcontainer gesmeten.
Ikzelf en Hera hebben van niets last, maar wij hebben dan ook rustiger gegeten en niet zoveel als Heros. Nu ligt hij hier zielig te zijn, volgt zijn baasje slaafs op de voet en heeft geen rust.
Het baasje heeft dan maar een afspraak gemaakt in het binnenhof omdat hij vermoed dat er een splinster van die knook ergens in zijn spijsverteringsstelsel dwars zit.
Om 12 uur hebben we afspraak in t binnenhof. Ondertussen zullen we hem maar wat verwennen maar zonder snoep of soepknoken.
Ps: de fotos zijn van mij, Heros was met zijn bot onder de aanhanger gaan liggen
Deze namiddag had ons baasje een afspraak met de controleur van de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertuskortaf de KMSH. Hij zegt wel dat hij een afspraak had maar alles draaide om mij en Hera.
Er zou bij ons een speekselstaal worden afgenomen om het DNA van ons beide te bepalen. Dit is noodzakelijk in België voor het bekomen van stambomen van eventuele toekomstige puppys. De testen moeten gebeuren voor de dekking plaatsheeft.
De controleur heeft drie maal met een soort spiraalvormig borsteltje wat speeksel van ons tandvlees af geschraapt en elk testje afzonderlijk verpakt. Drie testen voor mij en drie voor Hera. Heros ontsnapte de dans omdat hij zoveel zijn lusten kan botvieren zonder wat voort te brengen. Bij hem zit een knipke in de zaadleider, adieu hondenboelekes voor Heros. Te gevaarlijk met mij en Hera in de buurt zegt het baasje.
Vanavond was er wat lekker op het menu voor ons. Bij onze slager had het baasje weer drie soepknoken gekregen. Kalfsknoken nog wel, van die lekkere voedzame zachte knoken. Het vrouwtje had die lang genoeg gekookt om er lekkere tomatensoep van te maken ( die lusten wij ook alweer, samen met de knoken).
t Baasje staat er nog versteld van dat er geen ambras van gekomen is en stond er waarlijk verbaasd op te kijken hoe we vlak bij elkaar elk op onze knots aan het knagen waren, zonder ruzie en zonder jalousie.
Wij zijn voorbeeldige Drentjes zegt m (vandaag toch)
Gisteren na de zoektocht naar Frick ben ik nog eens binnen gesprongen bij onze Harry, nummer vijf in het rijtje van zes pups van mijn allereerste (en tot nu toe enig) nestje. De vaste getrouwen hier zullen Harry al wel kennen. Hij is het dichtst bij ons blijven wonen.
Bij Harry is het altijd pret want Dymphna, t vrouwtje van Harry, is altijd heel royaal met hondensnoepjes en Harry woont in een huis met een tuin waar je enkel maar jaloers op kan zijn.
En dan hebben we het alleen nog maar over tuin. Als ik dan ook nog eens over de vijver begin, met échte eenden, die écht rondzwemmen, en waar je écht kan achter zwemmen, dan kan de pret helemaal niet meer op.
In die tuin zitten dan ook nog eens kippen waar Harry nogal eens eieren gaat roven zonder naar de kippen om te kijken. Ik had meer belangstelling voor de kippen, eieren hebben wij thuis ook in de koelkast ! Maar toen ik probeerde onder de afsluitdraad naar de kippen poogde toe et gaan heb ik dik naar mijn poten gekregen van ons baasje. Dat hoort niet zegt het baasje, laat naar de kippen gaan maar voorbehouden zijn aan Harry.
Het was weer een belevenis op bezoek gaan bij één van mijn puppys(inmiddels haast twee jaar). We hebben samen gerend, gesnoept, fotogeniek geweest en gezwommen. Als dat geen feest is tijdens een zoektocht naar een verdwenen hondje.
Bij de thuiskomst heb ik het nogal kunnen uitleggen aan de roedel hoe het kwam dat ik nog zo nat was. De inspectie van Hera en Heros was alleszins grondig.
Zoals m deze morgen beloofd had mocht ik daarstraks mee op zoek naar Frick in de bossen van Lichtaart en Herentals.
Al bij het buiten rijden van Lichtaart merkten we dat de slagerij niet meer was en er een bakkerij voor in de plats gekomen is. Dan klopte dat beeld van de paragnost al niet meer !
Toch zijn we dan door de bossen nog naar de Floreal gereden waar we een affiche hebben afgegeven aan de camping. Het restaurant was gesloten en daar heb ik van colère een dikke sigaar voor de deur gedraaid ! En t baasje had geen poepzakje bij ! ! ! Nu is t baasje nogal vindingrijk en een leeg plastic potje van snoepjes uit de auto bracht de oplossing.
We zijn dan ook nog rondgereden langs de Watervoort in Herentals en we hebben daar veel, héél veel maïs bewonderd, maar geen Frick gezien. Ook de mensen die we gesproken hebben gaan mee uitkijken en weten wat ze moeten doen in het geval van
Nadien kwam er voor mij het plezantste deel van de namiddag aan. t Baasje ging ook nog een affiche afgeven bij Jos en Dymphna van onze Harry een pup van mij, maar dat weten jullie ondertussen al wel.
We hebben ons kletsnat geamuseerd daar bij den Harry. Die heeft een vijver van 3000m² voor hem helemaal alleen! Hoort ons baasje daar dat Harry nooit in het water gaat ! Dat nooit is dan wel voor altijd verleden tijd want ik heb onze Harry eens laten zien hoe je dat doet, achter eenden hangen. Kletsnat waren we van t zwemmen, ik ben wel verder de vijver in gegaan dan Harry, maar k ben dan ook drie jaar ouder als hem en veel meer ervaren hé
En ik mag nog terug komen van Jos en Dymphna ook, knap van mij hé !
Dadelijk mag ik mee met het baasje naar Lichtaart, Er is immers weer meer informatie over Frick en baasje heeft de indruk dat het gebied waar Frick zou verblijven wel eens de omgeving van het Koningsbos zou kunnen zijn.
Het Koningsbos situeert zich tussen de weg naar Poederlee, de baan naar Herentals, en de Watervoort in Herentals waar Frick zou gezien zijn .
Het is het gebied tussen Lichtaart dorp, Bobbejaanland, camping/manège Floreal, de toeristentoren in Herentals en Café Sus Pad, wel bekende bij fiets toeristen.
Het baasje gaat mij, Belle , meenemen omdat ik de rustigste van het trio ben. Heros valt af wegens ook reu en Hera is vriendelijk maar hevig in haar spel en dat kan ook al afschrikken. Dus ga ik, de oude wijze dame", ons baasje assisteren in de zoektocht.
We wachten nog even tot het baasje nog enkele adressen en telefoonnummers binnenkrijgt en dan gaan we op stap.
Waarschijnlijk springen we ook nog even binnen bij onze Harry één van mijn zes pups die in de straat naast Bobbejaan woont. Dan is de trip gelijk nog eens familiebezoek
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
